A ktabak aauwe Pijp" e van het Beste. erij „DE BLAAUWE PIJP" DAGBLAD VOOR ZEELAND scan* 11 en 30 ct. p. half Pond 20 ct pet ons 35 ct, per nns NOBELS .«Witamrtam i jij f IKfl «wte» f 7C Isij verlies van f 0(1 bij verlies van f ne bij verlies van f ie bij verlies van S LuU overlijden I ivti een hand oïvaei l aal eenoog f Ca' een duim f JJ een wijsvinger 1 S él een anderen vinger Een Offer wegens enormen toeloop van volk voor de prachtige fiohfbeelden, worden er morgeit^Woensdagmid dag, drie Uitvoeringen gegeven en wel van 1—2 door de Eerw. Pater Garmelieten van 34'/z door de Eerw. Paters Gapucijnen (Borneo) en van 5-7 /2 door de Eerw. Paters Dominicanen F\ J. ELSENBUR0 ■EUWSCHE COURANT IVERAL VERKRIJG BAAR a Tk GTS. Dinsdag 28 Juni 1921 Zeventiend© Jaargang lOR DEN PRIJS -Vlaamsche 1- enJMEij-falifiek iw verzekering bij dr Lsvensvêrzekering- Maatsehappij te NIJMEGEN. ingewezen Maatschappij. Volksverzekering, snsioenen, enz. ésoao ^er concurreerend: eeuwsche Courant, Goes. Winkelier uitsluitend NDHOVEN. ongesGhlktlield Een NedeiHsche Xaveiius FEUILLETON^ 5 CS'van L(>uise za'aD— dm\nT" rtv hGt nge m(*&' be«{- 2:EM1DA' BILJART (ViONARCH Eerste Ned. BiijarMabriek BUITENLAND, BELGIE PER HALF-POND fSO Cents 135 120 110 100 39 39 93 39 90 'efd^^iibe velend, 3485-30 TELEFOON 135. iek: Grenulaan 43. uur en van 1 5 uur. ulaires en -Kaarten, n, alsmede andere ■Drukwerken. ppes, Witte Enveloppes, ippes, Bank-Enveloppes, ipes met diverse sluiting. Jheulaires, -Kaarten, Ver- jes, enkel of dubbel. a Boekdruk ea Steendruk n pergament-carton. chtkaartjes, in fraaie litvoering. met vierkante of ronde hoeken. schillende grootten, Geld akjes, enz. QRQQTERE DRUKWERKEN, uitvoering voldoet aan e men kan stellen aan goed werk. |n U ontvangt ef en overtuigt U van de irertroffen kwaliteit. IV NIEUWE ZEEUWSCHE COURANT m E a SI ft PP* I®» Directeur |03, /AN DE GRIEN DT. Telefoon 207 ---- e <i on ...qqL- Hoofdredacteur: J. W. VI E N I N QS. QOES Bureaux van Redactie en Administratie. Westsingel, OUts Telegram-Adres: Nizeco. ...„„o Bijkantoor: MIDDELBURG. Markt 1 en 2. Telefoon 474 Directeur: )03. /AN DE GRIENDT. Telefoon 207 Abonnementsprijs f 2.50 per drie maanden, f 0.20 per week, voor Post-abonnés f2.90 per 3 m. Allvertentiën van 1 tot6 regels f 1.50. elke regel meer f 0.25, bij contract beduidende korting Al onze Abo.nnés zijn gratis verzekerd tegen ongevallen krachtens onze overeenkomst met „The Ocean and Guarantee Corporation Ltd." te Amsterdam, Rokin 151, en wel voor de hieronder vermelde bedragen- Wegens den feestdag van St. Petrus en Panlns, te vieren als Zondag, zal de „Nieuwe Zeenwsehe Courant" Woensdag 29 Juni a.s. NIET verschijnen. Ifed. Bevatte de kousenwinkel van Joost v. d. Vondel in de Warmoesstraat te Am sterdam in zijn eigenaar den poëet, die zich als „Neêrland's dichtrenvorst" een cnsterfelijken naam verwierfde winkel in wollen goederen, die in het begin der 16e eeuw in de Korte Kerkstraat te Goes stond, ter plaatse waar thans het nieuwe politiebureau is verrezen, of althans vlak daarnaast, was het geboortehuis van een Nederlander, die door zijn ontzagwekken- den arbeid als missieprediker en zielzor ger zich den naam zou verwerven van den Nederla-ndsehen Xaverius. 1) Gaspar of Jasper, zoo heette het kind van Franciscus Bersc en zijn huisvrouw Aai.es, werd "rn 1515 geboren, Dezocht eerst de Latijhsche school, die gevestigd was cp de Kreukelmarkt en mocht daarna omwille zijlier vele en veelzijdige begaafd heden, het voorrecht genieten van stads wege te worden uitgezonden naar de uni versiteit van Leuven, 2) waar hij de vei- wachtingen niet beschaamde maar na schitterende studiën den graad van meester in de wijsbegeerte behaalde omstreeks 1536. Toen lokte hem de krijgsroem aan en liet hij "zich aanwerven in het 'leger van Keizer Karei V, die oorlog voerde met- den koning van Frankrijk. Na in vale landen de strapatzen van het krijgsmans leven te hebben medegemaakt en niet ge vonden hebbende wat hij zocht, zonahrde hij zich "te Mont-Serrat in Spanje af in een bergkluis en leidde er onder de leiding van de Benediktijnen .juist zooals de gi'oote Ignatius van Loyola, ook aanvan kelijk krijgsman, later stichter der geeste lijke krijgsorde: de Sociëteit van Jezus een kluizenaarsleven. Doch Je Voorzie nigheid, die andere dingen met hem voor had-, leidde hem van de 'Spaansohe ber gen n°ar Lissabon. Portugal's hoofdstad, waar hij als kamerdienaar in dienst trad bij der, edelman 'Sebastiaan Morales, die met een vrouw van Nederlandsche af komst was gehuwd. De heer Morales was Groot Schat.be- waai der des konings en kwam zoodoend? veel aan het Portugeesehe hof, waarbij dan gewoonlijk Gaspar Berse hem vergs- ztlde. Daar leerde laatstgenoemde poier Simon Rodriguez kennen, een Jezuïet, die met. de opvoeding der koninklijke prin sen was belast. De zedigheid, ootmoed en bt-m 'nnelijke manieren van dezen even ge- le--7,Jen als heiligen kloosterling, die zoo vaak hij maar eenigszins kon, Jen glans van het hof ontvluchtte om zich 'laar liet hms zijner orde te Coïmbra te begeven, maakten zoo'n diepen indruk op het ont vankelijk gemoed van den jongen Berse, dat hij lid wenschte te worden van de zelfde -orde, waarvan pater Rodriguez het sieraad was. Aan zijn verlangen werd voldaan: op 20 April 1546 werd hij in de Sociëteit van Jezus opgenomen. Toen zijn oversten in den knecht van den heer Morales een Leuvensch doctor haoden ontdekt, werd hem aangezegd dat hij na volbrachten proeftijd zijn stadiën moest hervatten. Reeds 8 maanden na zijn intrede werd hij tot priester gewijd (Kerst mis 1546). Wijl den jongen priester de gave der welsprekendheid in zeldziam ruime mate .was toebedeeld en lie iroote missionaris van Indië, St. FtaimUc» Xaverius, herhaaldelijk naar Europa om meer medewerkers en vooral om meer predikanten had geschreven, besloot ue provinciale overste Simon Rodriguez pa- Naar het Duitsch 1) -108 Dampend en zuchtend stoomde de lo- caaltrein het kleine station B een plaatsje vóór Hamburg, binnen. De portieisn wer den opengeworpen en eenigo reizers ver lieten den trein. „Goeden morgen, mijnheer Ltiba.u!' be antwoordde de stationchef den vl-uchti- gen groet van een jongen man, die alle anderen vooruit naar den uitgang melde. De stationschef had eigenlijk verwacht, dat mijnheer Lubau, die veel' in het mooie plaatsje- kwam, eenige oogenblikksn met hem zou praten en hem eenige nieum- tjes uit de stad meedeefen, zöoais hij ge- w oon was te .doen. Maar ditmaal za? de stationschef zich in zijn verwachting be drogen; hoofdschuddend keek hij den haastig voortsnellenden jongen man na. Snel liep de reiziger de landstraat door. Rondom hem schitterde de l'ente in heer lijke pracht, maar hij zag niets daarvan. Aan den hoek van den ouden muur van bet kerkhof sloeg hij een door h-velstrui- ken begroeiden .veldweg in. Hier en daar stond een boerenhuis; met laag rieten dak, waarop het mos welig tieTde. In do ver te zag men de kerktorens der oude, vrije ter Berse met eenige anderen naar de ci erzeesche gewesten te zenden om er den arbeid van Xaverius en diens gezellen te helpen verlichten. Deze keuze strookte geheel met Berse's aspiiaties: de missiearbeid in de heiden- sche landen, dat was zijn ideaal. Don 17eu Maart 1547 ginghij: scheep, ar beidde op de zeereis met het gelukkigst gevolg aan het zielenheil van het alles behalve christelijke scheepsvolk en van vele nog onchristelijker passagiers, om na een kort. verblijf op Mozambique, den 20e». October des jaars 1548 te Goa 3) te landen en er' in het Jezuïetencollege door Xaverius in persoon te worden vvr- welkomd. 'Menschenkenner als laatstge noemde was, zag hij' spoedig, dat de stccre, krachtige Zeeuw, dien men hem uit Europa m den persoon van partei- Berse ter hulpo had gezonden, bij uitnemendheid geschikt was voor een der moeilijkste posten van zyn uitgestrekt missiegebied, het dom- de 1 ortugeezen in een beteekenisvolle 'han delshaven omgeschapen Sarraceensehe Or muz, gelegen op het eiland van dien naam m de Perzische golf. In onze vaderland, selie geschiedenis van 'de 15e on 16s eeuw ontmoeten wij niet zelden de Portu- geezen. En geen wonder. Want zij waren n;pl minder dan onze stoere voorvaderen onverschrokken zeevaarders, koene ent- uekjii ugsreizigers en bevaarders aller zeeën en al moest later op menige plak in Oost en West het blauwwit der Brwn- za s wijkeu voor het oranje, blanje, lJeu, cut ontneemt niets aan den gewettted»n m ara tic men roem van Portugal. Trouwens wij zijn als Nederlandsche natie eerlijk genoeg geweest dit te erkennen door on langs bij de vierhonderdjarige her den- j?.g. vaa den dood van Magelhaes onze omcietle hulde te brengen.aan de nage dachtenis van dezen wereldberoemden ont dekkingsreiziger. Ormuz was ten tijde dat Gaspar Berse e. heen gezonden werd voorzien van de eigenhandig geschreven instructies van Franciscus Xaverius een bloeiende stad van circa 50.000 zielen en de stapelplaats van Portugal s hloeienden handel met Jndie, er heerschten rijkdom en welvaart maar ongelukkigerwijze tierden er ook allerlei ondeugden, speciaal onder liet Luropeesche gedeelte der bevolking, want het was nu juist niet altijd het puikje der Portugeezcm, dat als kolonisten wegtrok naar dit verre eiland. Velen waren er heengegaan, wien de vaderlandsche grond te heef was geworden onder de voeten. -Ui-, de öarraceenen, die de stad Ormuz voor een goed deel bevolkten zij had den er verscheidene moskeeën zich niet, bijzonder gevoelden aangetrokken tot. i christendom dat de Portugeesehe ko- Icniiten heetten te belijden maar Jat zii door hun ergerlijk levensgedrag verloo chenden en bespotten, sjoreekt vanzelf. Ongebondenheid, toomelooze hoovaardii en niets ontziende hebzucht waren de hoofd- rndeugden welke de van paradijsweel.de svtr\ loeiende stad maakten tot sen hel voor een ieder die aan ingetogenheid en een eerzaam leven hechtte. Over de heb- zuchl van Ormuz' bewoners schreef later een missionaris: „indien een raad van duivelen vergaderd ware om woeker en f„°' ,"1, df. v?rm van wettige overeen komst te kleeden, jpen bad geen gruw zamer onrecht kunnenplegen, dan er te ™"L-0n er,,.-dcn naaiu van „handols- /fi richtingen m zwang was". Beï» r het arbeidsveW. dat pater Berse bewerkte van 1549 tot 1552, dus slechts drie jaar, maar wat hjj in die cnmeio?farne wrochtte ëre™t aan het i>|eloofelijke. Ormuz werd geestelijkhr- anclerd8 FPr0 ieni,ia VaD SedaaDte ver liefde Engelachtll? geduld, onbegrensde voor den evenmensch, nederbui- be-rnel ^vm-hefteïi t6Sen den lïchti:>ia'uwen var geschuurde koperen pUt aan n zijn weduwe woonde echter nog in 'hel landhuis, dat. behalve een bescheiden rente, haar erfdeel was gewofdcu t danks haar klein inkomen had zij ha-u' eenige dochter een zeer goede opvoeding volgens haar stand ontvangen i® ion«™ de tuinpoort opende c- la'idgo-ed betrad, kwam hem uit <ie schaduw van een groep boouie-i een jong meisje tegemoet, een slanke gestalte ■n een donker eenvoudig kleed „Hoe Eduard, - gij hier?" riep zü ver- anfl u!f' 'erwijl een uitdruskmv van ïn Vï1 ai bllk en aeba''cn sprak. I «r Of-Vr0!fewmorgenuur reed" bier? i-o öt iets ontdekt? z-w'dt" an',?[Q<>1'd|iei Eduard Lubau, het weet van zqn voorhoofd wisscbend Ik ■eb iets ontdekt, waarvan het geluk "of en en haar blauwe oogen knimi-rï'en elk ogenblik in tranen zcu'urf gende goedheid voor al wat krank was naar lichaam of ziel, zonder een afleg gen van de gepaste gestrengheid: in het handhaven -van God's ordonnantiën en de wetten der H. Kerk, kenmerkten zijn apos- tolisc-lien arbeid onder Sarraoeeuen en Pcrtngeezen. Onder den drang van zijn welspiekend woord en nog meer onder clen invloed van zijn bij uits'tek heilig leven werden ergernissen weggenomen, vijand schappen bijgelegd, .onrechtvaardig ver kregen goed teruggegeven, zondige ver bintenissen tot christelijke huwelijken om geschapen, verloren levens nog ter elfder ure vruchtbaar gemaakt voor hiernamaals, kortom terwijl pater Berse de-zielzorg oj. Ormuz waarnam, herwon de christe lijke godsdienst gaandeweg zijn ouden luister, jlie ook den mohammedanen wel dadig tegenstraalde, zoodat vele hunner van .eiken rang en stand zich bekeerden tol de leer des Kruises. Geen wonder, dat Ormuz, hetwelk, pater Berse bij zijn komst met. tergende onverschilligheid had ont vangen, 'verslagen stond' van droefheid bij diens vertrek naar Goa in 1552, waar heen Xaverius hem ontboden ha'd. Eerst was dc groote missionaris van Indië van zins Gaspar Berse under zijn metgezel len voor de evangeHseering van Japan o.p te nemen; van alle kanten toch was hem Je roep toegekomen van Berse's uitmun- linde hoedanigheden als meriseh, als pries ter. als religieus, als zendeling. Bij' na dere overweging besloot hij echter Jea vcortreffeliiken Nederlander te verheffen tet provinciaal van Indië en rector van het college te Goa. Wel was dit voor Berse's apostolisch hart, dat naar een wijd' arbeidsveld haakte, een zwaar offer, insar als kind der gehoorzaamheid berustte hij in hetgeen zijn overste hem naméns God had toegedacht en aanvaardde zijn nieuw ambt op 15 April 1552, den eigen dag, dat St. Franciscus Xaverius naar Japan vertrok, om Berse nimmer weer te zien. Te Goa werkte pater Berse met Jenzelf- den heiligen ijver als op Ormuz. Vooï zijn ordebroeders was hij eer de dienaar dan de overste, ter-wijl buiten net col lege de burg'ers van Goa 'bet voorwerp waren van zijn onvermoeide zielzorg, die geen perken kende. Terwijl hij op Zondag 6 October des jaars 1553 op den kansel der hoofdkerk van Gca met zijn gewone welsprekend heid he/ woord Gods verkondigd», werd hij 'deer een bezwijming overvallen. In de sacristie gedragen herstelde hij in z-, o- verre, dat hij te voet Zijn woning kon bereiken, doch werd daar door fall-: koort sen aangegrepen, die het door ovormati- gen arbeid en een verstorven leven Teeds ondermijnde gestel van pater Berse sloop ten. Op Sint Lucasdag, den 18an Octo ber, sloeg het uur der scheiding van dit aaidsche leven en ontsliep de 38-jarige missionaris zacht en kalm in den Hoer. Op hem is volkomen van toepassing Von ders woord: „Hij is op't veld van oer in 't harrenas [gestorven". Gansch Goa beweende den overledene met ongehuicheld leedbetoon en was bij zijn uitvaart en begrafenis tegenwoordig, zóó, dat men meenqn kon als werd aller vader grafwaarts gedragen. Bij allen, hetzij in, hetzij buiten de Je zuïetenorde, die Gaspar Berse gekend had- don, was maar één roep over zijn heilig heid en zelfopofferende liefde en men was bet erover eensbehalve Franciscus Xaverius was er geen Jezuïetenpater in Tndië die pater Berse in deugd en zielen lijver evenaarde. En de Nederlandsche geschiedschrijver Rosweyde 4) vatte in zijn „Kerkelijke Historie van Nederland" (ten jare 1553) de vele welsprekende ge tuigenissen over Berse's heilig l.evën sa men in dit schoone testimonium: „D'ese barsten. Eduard Lubau bemerkte niets van de hevige opgewondenheid van het jonge meisje. „Ja, Louise is in Muis, z'ij is echter on wel, ik vrees, dat zij niet te spreseri zal zal zijn." antwoordde Anna aarzelend. „Ik moet haar spreken, haar getas hangt er van af,"'zei Lnbau somber, terwijl bij op bet huis toetrad. Anna keek hem treurig en met betraan de oogen na; daarna boog zij het hoofd en verdween weer achter de boomengioep. waar zij een kleinen gieter opnam., dien zij zooeven daar had neergezet Lubau liet de huisdeur achter zich in het slot vallen en begaf zich zonder meer naar de woonkamer. Deze was te-iig. Hij legde zijn hoed op een stoel en trok toen aan, het schelkoord. Het toesnellend dienstmeisje zette grootte oogen Op. toon zij hem in de kamer zag. „Zeg aan juffrouw Madwig, dat ik haar een zaak van het grootste gewicht heb mee te deel'en," 7'ei hij. „Juffrouw Madwig is zoo ziek', dat Zii vandaag niet te spreken is, mijnheer Lu bau," antwoordde het meisje. Hij schudde ongeduldig het hoofd, haaide zijn zakboekje te voorschijn en schreef haastig; „Ik moet u dringend spreken over een zaak, die Wintersheim evenzeer als mij zelf aangaat." a P. Pr. Venantius Zewald, Voorzitter Tentoonstelling' en Lichtbeelden. Godsalige Dienaar des Heeren is waardig om met de oude HeiHgen eeuwiglijk ie syn gepi'esen, ja, in het getal derselveu gesteld te worden, omdat hij; door een heilige' en behendige conversatie en de &a»+i"glieid synei' seden eene groote me nigte van volk tot God bekeerd heelt". Ons dacht, dat al wat wij ter opluiste ring van de Goesehe Missiedagen schre ven, onvoHedig zou zijn, wanneer wij niet een heseheiden lauwerkrans vlochten ter cere van Goes' grooten, om niet te zeg gen grootsten zoon, den Nederlandsehen Franciscus Xaverius, Gasjiar Berse. 1) Franciscus Xaverius, een der meest vertrouwde medewerkers van St. Igna tius van Loyola, den .stichter der Jè- \u3oten-orde, werd door Ignatius naar Indië gezonden om het evangelie te pre diken. Vanuit Goa begon deze in 1542 de christianiseering van een halve .wereld met. zoo goed' als geen steun en medewer kers. Wonderbaar waren jijn ijver en volharding, nog; wonderbaarder de gevol gen van zijn missiewerk. De visscherskust vaD Voor-Indië, Meliapour, Malaka, de Mcdukken, kaap Comorin, Ceylon werden dco'r Xaverius bereisd. Gansche rijen van steden en dorpen werden door liem voor het Evangelie gewonnen (op Travaucore b.v, bouwde hij in zes maanden tijcis 45 chi'is ten kerkjes) terwijl hij tienduizenden met eigen hand1 doopte. In 1549 stak hij over naar Japan en bekeerde er duizenden volgelingen van Confucius. Toen hij' in rusteloozen zielenijver zioh gereed maakte cm China voor het Evangelie te winngn, stierf hij, alleen en verlaten, op Eet eiland Sancian, den 3en December 1552. Algemeen, ook onder eerlijke Protestaut- scbe geschiedschrijvers, is de 'roep óver Xaverius' heilig leven en ongeëvenaard vruchtbaren zendingsarbeid. 2) Goes had het privilegie jaarlijks drie der meest begaafde jong'eliagen uit de burgerij naar de universiteit te Leuven te zenden. Hun stond een beurze, ter ondersteuning hunner studiekosten, ter beschikking. De studenten waren gehuis vest in z.g. paedagogieë'n, Berse was ge huisvest in het „paedagogium Castreuse", zoo genoemd wijl het uithangbord voor het gebouw een kasteel vertoonde. 3) Goa in Voor-Indië, door Albuquer que tot hoofdstad van het Portugeesehe vice-koninkrijk Indië verheven in 1510, werd in den loop der jaren een enorme handelsstad met 200.000 inwoners. Door hel verlies der 'Portugeesehe bezittingen, door moordende epidemieën, voor een deel vrucht van de daar heerschende onzede lijkheid, ging het langzamerhand te gronde, cn is nu niet veel meer dan een puinhooji. Hel nieuwe Goa ligt op eenigen afstand' aan de Mandawi en telt 9000 zielen. 4) Heribertus Rosweijde (15701629) Utrechtenaar, trad' 'in de Jezuïetenorde Hij scficurde het blad uit zijn zakboekje en sloot het in een enveloppe, die hij op de schrijftafel vond. „Breng dit aan de juffrouw," zei hij kalm. Uet meisje ging. OndertUssclieu zocht bij nit een portefeuille eenige papieren en begon die te doorbladeren. Na ©enige papieren e.n begon die te doorbladeren. Na eenige minuten verscheen het diens! meisje weer in de kamer. „Compliment van de juffrouw, maar het spijt baar, niet te kunnen komen." Lubau .voelde zich door dit antwoord be- leedigd. Met zïÉk een bescheid mocht men een koopman afwijzen, voor hom ech ter, die door vriend en bloedverwantschap zooi intiem in het huis was, die een tijd lang zelfs gehoopt had, de uitverkorene van Louise te zijn, voor hem was zulk een antwoord niets minder dan een be- ieediging. Mevrouw Madwig, van wie hij een zeer verre bloedverwant was, had hem reeds* sedert jaren als tot het gezin behoorend beschouwd, zónder dat het bij hem was opgekomen, zich daarom meer vrijheden dan een ander te veroorloven. Thans deed hij het echter. „Is mevrouw thuis?" vroeg hij. i „Neen, mevrouw is ;zoo even uitgegaan. „Goed Ik z!al hier een brief aan mejuf frouw Louise scMrijven. Als ik bel, zult eis legde den g-rondslag voor de uitg'ive der uitgebreide „Acta Sanctorum" (le vensbeschrijving der heilig'en), welk plan later door Bollandus werd uitgevoerd en de Daar hem genoemde Bollandisten. Er wordt nu nog aan gewerkt. AMSTERDAM N. Z. VOORBURGWAL 177 TELEPHOON 2699 N. OPGERICHT Ï644. Steeds in ^oorraad fijne Belgische Biljartlakens, prima ivooren Ballen/ Tafel-Biljarts, Tafel kegelspelen, ■Dam-, Schaak-, Trie-Trac- s pelen, end 3457-20 Carton de Wiarfc. Men meldt uit Brussel aan de „N. R. Ct.": Carton de Wiart, de eerste minister, heeft een commissie voor de v,olksmobi- lisatie geïnstalleerd, voor gev,al van oor-. log'. Renkin, de minister van staat, zal! voorzitten, met generaal Orth. Hij heeft! een lofrede gehouden op de Havccsehe regcering, die, volgens zijn zeggen, een bewonderenswaardige rol Jmeft gespeeld, aangezien zij de nationaliteit ongerept' beeft gehouden. Hij betuigt hulde aan de geallieerden, en verdedigt het programma. Het gaat erover, in oorlogstijd, de be hoeften van het leger en de bevolken te ontdekken, en een middel te vinden om het geheel van het nationale streven te zamen te binden. Hij voegt eraan toe: het absurd en misdadig om den oorlog ta willen, maar het zou niet minder krank zinnig zijn, na een les, die ons zooveel bloed en zooveel tranen heeft gekost; den oorlog als een onmogelijkheid te be-' schouwen, en niet aan dit land, dat wij liefhebben, en dat wij meenen te dienen,- alle voor zijn verdediging' gunstige kan sen te geven. Engelsche journalisten zijn te Oostende aangekomen om een bezoek te brengen: aan de kuststreek. Zij zullen m.irgea worden ontvangen door de Belgische pers en door den Engelschen gezant, cn Dinsi-. dag door den Koning. Er wordt bericht, dat er een Belgische leerstoel aan de Londensehe universiteit zal worden ingesteld. ge wel' zoo goed zijn dien bij haar la bren gen." t Lubau zette zich aan de schrijftafel en schreef zonder eenig opschrift het volgende: ..Gij moogt mij niet afwijzen, jk moet u spreken om zijnent- en mijnentwil. Ik heb hef, bewijzen van schuld in handen, waar van ik gebruik z:a.l maken of die ik, zal vernietigen, naar gelang, uw antwoord op de vraag zal' luiden, die ik u te doen heb.. Bil antwoord moet ik uit uw eigen mond vernemen en wel aanstonds en hier. Indien gij weigert, ga ik van hier onmidr dellijk naar de po-litie, dan moge vout u1, voor mij en voor anderen daaruit volgen, waf. wil. Indien gij vreest, dat ik u verwij ten zal doen wegens mijn bedrogen ver wachtingen, öa,n vergist gij u. [k verzoek u om een onderhoud van weinige minu ten, om mij' tot een besluit te heipen, dat uw lot en ook liet mijne eens1 en voor' al tijd zal beslissen. Ik ben bereid, alles op mij te nemen en te dragen, ondeigang, ontbering en zelïs! de straf van een mis dadiger, indien ik daardoor leed en «mail van u' kan afwenden. Gij moet mij echter helpen die beslissing, te nemen, welke voor u de meest gewenachte is." (Woï'dt vervolgd

Krantenbank Zeeland

Nieuwe Zeeuwsche Courant | 1921 | | pagina 1