DAGBLAD VOOR ZEELAND 1 500 SSSS 1250 4,, 1150 175 f35 f 15 Eerste Ned. partfabriek eleloon 189, Zaandam HH. Landbouwers w. SCHIPPER, f nn bij verlies van I DU een duim DIVERSEN at Q1, M i d d e I b u r gc V van een Mof voet een oog van een wijsvinger van een anderen vinger FA.J. ELSENBÜRG /SCHE COURANT erlijke Stand. [STAATSLOTERIJ rrespondentie. ÈINTJES sche Courant Nummer 117 Woensdag 25 Mei 1921 Zeventiende Jaargang De Man van Canossa. BUITENLAND. DUITSCHLAND BELGIE FRANKRIJK BILJART MONARCH ENGELAND l;oren werd, ter Directie og liekjc afgeschreven f 120<>. 20—23 Mei 1921. TRGr. Ondertrouwd: V\". An- M. Boogerd, 25 i.* P. L. 121 J. en M. Labruvere, 21' j.; |26 j. en F. Th. de Ruijtery beun, 28 j. en P. A. I.. Bora-» I J. Tjaarda 22 j. en N. P. (3 j. h Bosdijk, geb. Gemier, d.j ^n, geb. Simonse, d.; P. We- Belzen, z.; W. Maizinger, tg, d.T. Gast, ge. Bos- E. Laban, gèb. Gakeer, d.; pb. v. Schagen, d.; A. Puijpe, gd, d. N. BastLaanse, vrouw van. fndse, 47 j.; H. Flissebuaije, In 12—19 Mei 1921. IgEN. OndertrouwdPieter en Leuntje Jacoba van den Jan Pot, 30 j. en Jannetja- 7 j.; Jan Jansen, 27 j. en: lejan, 24 j. Vdriaan Jacous, zi v. Ara* rcq en Pieternella, de Jong; |v. Hubrecht Kievit en Maatje (Kr. Ct.) i.ijst. Trekking van 24 Mei. ^61 13378 15548 15699 15755. 214 8707 9625 11482 20963, 404 3864 7879 8641 10837, 1290 6224 11313 14830 15155 (778 16262 17541 18346 luieren heeren correspondenten 't a.s. Donderdag de „Nieuwe Courant" niet verschijnt. Redactie. Prijs: 30 cents a contant UIVEREN HUIZEN. Hp^^dres tot zuiveren vamTOuizen is thans BESTSrt^P^sisingel 117, Goes# leerd fabrieksmerk. Huisjwwttxeep, Jteejwu, ffij&mi qualiteit, 3246-20 poor Zeeland it- en Handelsdrukkerij GOES M ten .ouranten mma's Wissel? Tabel werken rten, Dankbetuigingen )pening. Reclamekaarten iekaarten. Convocaties rten Enveloppes Servetten ndrukken /erken -r -urreerend noemde Drukwerken zijn ons gaarne aanbevolen Voorstad - GOES Vastzittende, hoestprik- kelende slijmen komen spoedig los door Mijnhardt's Anga-siroop I NIEUWE ZEEUWSCHE COURANT Hoofdredacteur: J. W. V1 E N 1 N G S. Telefo°™ Bureaux van Redactie en Administratie: Westsingel, GCJEb Telegram-Adres: Nizeco. Bijkantoor: MIDDELBURG. Markt 1 en 2. Telefoon 474 Directeur: JOS. VAN DE GRIENDT. Telefoon 207 Abonnementsprijs f 2.50 per drie maanden, f 0.20 per week, voor Post-abonnés f2.90 per 3 m. Advertentiën v^n 1 tot6 regels f 1.50, elke regel meer f 0.25, bij contract beduidende korting -p Al onze Abonnés zijn gratis verzekerd tegen ongevallen krachtens onze overeenkomst met „The Ocean and Guarantee Corporation Ltd." te Amsterdam, Rokin 151, en wel voor de hieronder vermelde bedragen: Wegens den feestdag van H. Sacra mentsdag zal de „Nieuwe Zecnwsche C»u. runt" Donderdag 26 Mei a.s. niet ver schijnen. Zoo het waar is, dat de strijd voor de verwezenlijking van een heerlijk ideaal niet alleen hij don strijder zelf, maar bij een ieder, die hem' gadeslaat in Jen strijd, begeestering wekt, dan moet wel een hei lig enthousiasme ons in de ziel varen, wanneer wij, in gedachten in den loop der tijden terugtredend, Paus Gregbrina den Zevenden beschouwen in zijn reuzenstrijd tegen vorstelijke willekeur en ongebonden, heid van adel en clerus, teneinde zijn le vensideaal te verwezenlijken: oen vrije en reine Kerk Gods op aarde. Het ia vandaag de feestdag van den kardinaal-diaken Hildebrand, die den 29en April 1073 met algemeene stemmen1 tót paus gekozen, den naam Gregorius aan nam, om dien te omstralen met een luis Gr, welke hem maakte tot een der grootste figuren der Historie en, wat meer, ja, wat alles zegt, tot een heilige. Den anti-clericalen is zijn naam een doorn in het oog. „Wij1 gaan niet naar Oanossa!" Met dien theatralen uitroep etaleeren zij bij' voorkeur hun vijandigo gezindheid jegens de Roomsch-Katholieke Kerk en haar doorluchtig opperhoofd, den Stedehouder Gods. Bismarck, de man der beruchte Meiwetten van 1870, ging hen hierin voor; koevele politiek groot- en kleinheden volgden hem hierin na, wan neer zij meenden een hooge horst te moeten zetten tegen „Rome". Het zit hun dwars, dat eenmaal eeh Duitsche keizer in het boetekleed stond- voor den Roomschen Paus, om vrijspreking te vragen .voor den kerkelijken ban. Zegt niet de geschied schrijver Giesehreeht: „Toen Hendrik IV voor de poort van de bergvesting Oanossi, in het boetehemd gekleed1, "tevergeefs smeekte; tot den Paus te worden toege laten, verbleekte de glans van het Duit sche keizerschap?" 1) En toch, valsche woordenpraal,"anders niet! „Het was een aangrijpend oogen- blik", zegt Joseph De Maistre, -„en dat de stof zou kunnen leveren voor een im posante schilderij, toen Paus Gregorius bij zijn ontmoeting met Hendrik te Oanossa (Januari *1077), met het Eucharistisch Brood in de handen zich wendde tot den Keizer en hem sommeerde te zWere.n op zijn eeuwig heil, gelijk hij', de Paus hot zwoer, dat hij nooit anders .gehandbld had dan met een zuivere meening, God te 'die nen en het geluk der volken te verzeke ren". 2) Welnu, Hendrik "kon dien eed niet zweren, omdat hij1 te Canossa niet kwatn als boeteling, maar als politiek intrigant. Hiji wist, dat hij den banvloek dubbel en dwars had verdiend 3) en dat de eerst komende Rijksdag te Augsburg hem' zou vervallen verklaren van den troon. Dat moest, kostte wat het kostte, voorkomen worden en daarom huichelde Hendrik een onderwerping "die wel uitscheen in zijn kleederen, maar die niet voortkwam uit het hart. 'Toen dan ook Gregorius den keizer ontsloeg van de excommunicatie onder voorwaarde, dat deze naar Augs burg zou gaan om er het onderzoek m zijn zaak af te wachten, ging ere valsche monarch niet naar Augsburg, maar naar Jjombardije, om zich aj[ar met 's Pausen vijanden te verbinden tot een actie tegen den Opperpriester, wien hif nog zoo pas deling was nader getreden. Zoo spreekt de Geschiedenis en dat is het geheim van Hendriks gang llaar Ca nossa. Van een verbleeken van den glans van het Dmtsche keizerschap is Ven sprake geweest en ook zou 'daar geen sprake van geweest zijn, indien Hendrik werkelijk als een boetvaardig en rouw moedig smeekeling den Paus ware te vost gevallen. Want dan zeggen' wij mef dir. Knijper: „het boetekleed onteert den man niet". Doch de haat der anti-clericalen jeo-ens den grooten Hildebrand schuilt minder in het, gebeurde te Canossa dan wel in diens onverschrokken houding 'tegenover het vorsten-ahsolutisme, "dat onder de regse- ring van Hendrik IV hoogtij vierde. De aarts-anticlericaal Voltaire durft dan ook van Gregorius VII schrijven: „de Kerk heeft hem opgenomen onder het getal ba rer heiligen en de wijzen hebben hem ge plaatst onder het getal der gekken". 4) ■nedaax waartoe verblinde haat lieden ver eert die zich „verlicht" wanen en er op ..jrij"-denker te zijn. baat°C j onrtnuig oordeel van een Jbor eensten^Waiasden geest valt we& en nanp«fg r Yan kf, door tijdgenoot benevelden bftiTxL*6, met den, °f" verstand het leven J A °ah,ev'3Or00rf^d "e daden van dezen .wen* S Middeleeuwen besohou- haren heiligen zoon Gregorius begroet 'in zoo hoog gestemde bewoordingen van lof en cere, als Zij maar zelden en bïj schier geen enkelen anderen heilige gebruikt „Door geleerdheid-, heiligheid en allerlei soort van deugden boven alle anderen uitstekend, strekte hij de Kerk tot won derbaren luister". Zoo vangt de lectie zijner levensgeschiedenis aan in de tweeds nocturne. Dan wordt het getuigenis aan gehaald van een zijher tijdgenooteu en geestverwanten, den H. Petrus Dam i an na (10071072), die hem noemt: „een rnaa, even heilig als zuiver van meening in zijn besluiten". Bij de vermelding van v.Mt Gregorius deed- voor het herstel van de Kerkelijke tucht, door den dubbelen kan ker der simonie en van de ongebonden heid van een deel van den clerus 5) aan gevreten, verzekert "het Brevier, dat sinds de tijden der apostelen geen paus gevon den is, die zooveel arbeidde, leed en streed voor de vrijheid- der Kerk els Gregorius VII. Gewagend van den feilen strijd, dien deze handhaver van de rechten der Kerk en van God's ordonnantiën tegen Hendrik IV en de met hem "heulende geestelijks en wereldlijke grooten had te voeren, gaat hePt Brevier aldus voort: „onder al die omstandigheden bleef hij als een forsehe athleet onverschrokken en plaatste zich manmoedig voor de bedreigde muren van het Huis van Israël". De overlevering wil, dat verschillende personen, Gregorius aan het altaar gade slaande, zagen, hoe een duif kwam aan vliegen, die met uitgespreide vleugels bleef zweven "boven het hoofd van den Opperpriester. Het Brevier, tic al- of niet- geschiedkundige waarheid dezer overleve ring in het midden latende, ziet daarin echter' een schoon symbool van liet feit, dat Gregorius hij het bestuur der Kerk niet aoor de voorschriften der tnenscne- lijke wijsheid maar door ie inspraken van den H. Geest geleid wérd. Er. als dan op het eindo het Brevier Gregorius' zalig afsterven vermeldt in ct dio immer gedenkwaardige woorden, die den stervenden lippen des Pausen ontvlo den: „de .gerechtigheid heb ik liefgehad en het onrecht heb ik gehaat, .biyom sterf ik in ballingschap", dan luidt het zijn nagedachtenis uit met de waarden, dat hij was: ",,vir vere sanctus"-, ,,ean waarachtig heilig man"; „criminum vin- dex", „de wreker der euveldaden"; „aoer- rimus Ecclesiae defensor", „een allerdap perst verdediger der Kérk". Bij die gewijde stem der Kerk komen zich vele andere, ook uit de profane we reld, voegen. Lambert van Schafnaburg, een geloofwaardig geschiedschrijver der 11e eeuw, zegt van Gregorius: „hij; was een man, grondig onderlegd in de gewijde wetenschappen en uitblinkend door alle soort van deugden". 6) „Wat hij' met den mond leerde, bracht hij ïn zijn gedrag tót uitdrukking", getuigt van hem de kro niekschrijver Otto von Ereisingsn. 7) Fleury, allesbehalve eén vleier waar het de pausen geldt, is eerlijk genoeg om- te erkennen, dat Gregorius VII „een 'deugd zaam man (was), geboren met een groote geestkracht, opgevoed in streng^ klooster tucht als Hildebrand' was Gregorius een Bencdiktijnermonnik en vol van ijver, om de Kerk te zuiveren van de smet ten waarmede hij haar bevlekt Zag, voor namelijk die der simonie en van de.in continentie 'der geestelijken." 8) Over Gregorius' levensarbeid oordeelt ten slotte de geschiedschrijver Carlo De- nina als volgt„de eenvoudige uiteenzet ting der historische feiten toont aan, dat het gedrag van dezen Paus .geen ander Was als dat van elk ander verlicht en karaktervol man in dezelfde omstandig heden zou zijn geweest." 9) En de Neder- landsche kerkelijke schrijver van onze da gen, P. Albers S. J„ vat zijn oordeel over Gregorius VII aldus samen: „een dei grootste Pausen, een man der Voorzienig heid, stond hij onwrikbaar en onversaagd; bestreed, trots alle verzet van vorsten en bisschoppen, de schending van het caeli- baat, de simonie en de investituur met staf en ring. Vertrouwend op God' bleel hij' zijn groot werk doorzetten, zelfs toen de .heiligste mannen wanhoopten aan' dé uitroeiing van het diep ingewortelde kwaad". 10) Gregorius was vóór zijn kardinalaat Be nedictijn wij zeiden het reeds met een enkel woord en abt van Monte-Cassino, de bakermat en moederabdij' der "Benedik- tijnerorde. Ongeveer*aéhthonderd jaren'ia- ter, in 1868, overnachtte de even vrome als geleerde apologeet Franz Hettinger als gast in Monte-Cassino. Het was een heer lijke nacht zoo beschrijft hij in zijn: „Aus Welt und Kirche" zoo als alleen Italië die geven kan. Ik ging nog niet te bed, maar wierp het venster mijner cel open en zag naar buiten, waar aan den diy> donker-hlauwen hemel de sterren fonkelden in ongekenden luister. En dan dwalen de gedachten van Hettinger af en gaat hij aldus voort:' „hoe. vaak heeft 'niet weleer Paus Gregorius VII naar die ster ren opgezien, toen hij' in zijn reuzenstrijd tegen Hendrik IV en de mét hem verbon den verwereldlijkte bisschoppen en l'affen hof clerus 'een toevlucht zocht hij' zijn vriend en geestverwant, den abt Dssi- derms. Gewis hebben zij' hem moed in Ie ziel gestort, want hij wist waarom het ging: om de bevrijding der Kerk van de l ketenen van het Staatsabsolutisme en zoo doende om de zegepraal van goede zeden en tucht over losbandigheid en hei.deit- schen wellust, om het récht des geestes Lo ven dat van het ruwe geweld'. En daar om kon hij- in het jaar daarop dan ook stervend te Salerno peggen: „ik 'heb de gerechtigheid liefgehad en het onrecht gehaat en daarom sterf ik in ellende". Dia macht temidden van schijnbare oamaclit, die kracht hij alle uiterlijke zwakheid', dat geloof aan 'de onverwoestbare levens kracht der Kerk, ook ddaar .waar alles haar dreigt te ontzinken, is zoo iets groots, zoo iets oneindig schoons, zoo iets hegeesterends en verhevens, dat hoc e n ieder die erover nadenkt, als met geweld tot navolging trekt/In dien nacht heb ik dat alles overwogen en mijn gelofte aan God vernieuwd". 11) Zoo begeestert nog de Man van Caujssa de kinderen van onzen .tijd. „Als een zon scheen hij in het huis van God", zegt het Brevier. Nog is die zon niet ondergegaan, haar licht niet gebluscht, haar £>-loed niet gedoofd. En' ook in onze dagen, geken merkt door een niet minder feilen kamp dien Gods Kerk heeft te voeren tegen dan geest des Afgronds en zijn trawanten: ongeloof en zedenbederf, zich aandienend onder het mom eener nieuw-heidenscha cultuur, bezielt het voorbeeld van Grego rius VII alle oprechte kinderen der Kerk tot heerlijke levensdaden van .offervaar digen moed voor het herstel van Chris tus' geest in de wereld' en de overwinning der Kerk over ai haai vijanden. Voor den strijdbaren Katholiek is dan ook telken jare de 25e Mei de hij uitstek aangewezen dag om hem, met Gregorius' heldenfiguur voor oogen, aan zijn christen plicht te herinneren. 1) Kirchengeschichte III. s. 393. 2) Du Pape, livre II, art. 2. 3) Dit blijkt o. a. uit een brief van Hendrik's moeder, Agnes, aan bisschop Altman van Passau. 4) Essai sur l'histoire générale, lom. HI, chap. 46, p. 44. 5) Deze ongebondenheid- bij hoogere en lagere geestelijken werd zeer in de hand gewerkt door 'het misbruik, dat wereld lijke vorsten kerkelijke ambten van bis schop, abt enz. konden vergeven door de symbolische overreiking van staf en ring, de z.g. investituur, waartegen Gregorius VII met kracht te velde trok. Door dot misbruik kreeg de kerk tal van onwaard!- gen lot herders en Voorgangers. 61 In zijn jaarboeken: anno 1071 1076. 7) In zijn jaarboeken, anno 10,73. 8) Disc. 3 sur l'hist. ecclés. no. 17 en 4e disc. no. 1. 9) Rivoluzione della Germania, torn: II c. 5. p. 49. 10) Handhoek der Algem. Kerkgesch. D. II "blz. 11. 11) Ram und Italien, s. 373. De Duitsche rijkspresident heeft Dr. Rosen, tot nog toe gezant in den Haag, benoemd tot rijksminister van buiten- landsche zaken en den rijkskanselier van de waarneming van "dit ministerie ont heven. De benoeming van Dr. Rosen wordt door de geheele 'Duitsche pers met sym pathie ontvangen. De nieuwe .minister van buitenland- schc zaken is 65 'jaar. Een groot deel van zijn leven heeft hij als diplomaat in het buitenland vertoeft. In 1910 afe.rd hij gezant te Boekarest. In 1912 ging hij naar Lissabon. Daar bleef bij tot Portugal in oorlog ging in 1916 en werd vervolgens, daar Von Kiihlmann tot staatssecretaris was benoemd, Duitsch vertegenwoordiger in Den Haag. De Duitsche regeering had het, Zooals bekend is, dusver niet nuttig geacht, in weerwil van alle tot haar gerichte ver zoeken, om de Duitsche tegenlijst van vijandelijke oorlogsmisdadigers te puhli- eeeren. Juist op het tijdstip, dat' te Leipzig het proces tegen de Duitsche oorlogs misdadigers 'is begonnen, wordt nu van particuliere zijde een Duitsche tegenlijst gepubliceerd. Zij is samengesteld uit offi cieel materiaal met verklaringen onder eede van krijgsgevangenen en bevat' de namen van ruim 400 Geallieerde oorlogs misdadigers. De entwapening. BERLIJN, 24 Mei. De Beiersehe mi nisterraad zal heden hijeen kómen ter be spreking van de kwestie der burgerwacht. De voorbereidende werkzaamheden te de zer zaak zijn onafgebroken voortgezet. Gisteren is de landdag weer hijeen gekomen. De voorzitter las een verkla ring voor yan den minister-president, in houdende, dat de aangekondigde mededee-, ling over de uitvoering van het ultima tum nog niet kon plaats hebben, wijl de premier nog berichten uit Berlijn wach tende was.' (Msh'.) DUITSCHLAND EN FRANKRIJK Do actie der vrijseharen tegen de Pooische opstandelingen niet zonder succes ondernomen, heeft in Frank rijk 'groote opwinding veroorzaakt. Briand die sedert Zaterdag buiten Pa- rjjs vertoefde, keerde daarom '5 uur n.m. terug, had een onderhoud van twee uur met Berthelot en nam kennis van een telegram van Lerond, meldende, dat de Duitsche aanval Zondag was opgehou den ten gevolge vnn den collectieven staj: der geallieerde commissie. In weerwil van deze bevredigende resultaten, achtte de Fransche premier een rechtstreek sche interventie der geallieerde mogend heden bijde Duitsche regeering noodza kelijk. Na Loncheur te hebben ontvan gen na diens terugkeer uit Brussel waar hij blijkbaar met de Belgische re geering over den toestand heeft gecon fereerd ontbood Briand den Duitschen gezant op de Quai d'Orsay. Na een onder houd van 20 minuten verliet. Mayer ministerie met een nota in de hand, welke Briand hem blijkbaar had overhandigd. Omtrent het onderhoud wórdt een vol komen stilzwijgen in acht genomen, maar het valt niet te betwijfelen of de Fran sche minister-president spoorde Mayer aan, om zijn regeering uit te noodigen' voor goed een einde te maken aan de- aanvallen in Opper-Silezië, indien zij zich niet aan vergeldingsmaatregelen der Entente wilde blootstellen. Naar men meent, werd te Londen bij den Duitschen ambassadeur eenzelfde stap- gedaan, ten einde aan het verzoek nog meer klem hij te zetten. De Duitsche betalingen. De Fransche minister voor de bevrijde gebieden, de heer Loueheur, is te Brussel aangekomen, waar hij een twee-urig, on derhoud heeft gehad met de Belgische ministers van huitenlandsche zaken en financiën. Jaspan en Theunis. De drie ministers hielden zich bezig met de finaneieele maatregelen welke ge- nomen moesten worden in verhand met de a.s. stortingen door D'uitsohland. De spoorwegstaking. Naar uit Brussel wordt gemeld, beslo ten de leiders van het nationaal (soeia- l'stlsche) syndicaat van spoorwegwerklie den, de aanbieding van de regeering pe weigeren en aan hun eischen vast te honden. Van onmiddellijke staking schijnt even wel op het oogenblik nog geen sprake te zijn, daar de leiders willen blijven onder handelen om tot inwilliging hunner eischeh te komen. Toch blijft men op alle onvoor ziene gebeurtenissen voorbereid. De kWcstie van herspel.. De Msb.-redacteur bericht uit Parijs het volgende: Do „Temps' 'weet nog tal' van bijzon derheden mede te deel'en, omtrent dej wijze, waarop de commissie voor herstel' is ge komen tot de vaststelling v,an het totaal cijfer van 132 milliard gouden marken. De kwestie van het accoord van Parijs Was feitelijk van de baan, doordat zulk een accoord noodzakelijkerwijze slechts een eenzijdig karakter had en van zelf te niet werd gedaan, zoo de tegenpartij het accoord niet aannam. Dit accoord is te Londen door Duitschland geweigerd. Ook het accoord van Londen is om de zelfde redenen nooit werkelijkheid gewor den. Er blijft dus niets anders over dan het vredesverdrag van Versailles na te volgen en door de commissie voor herstel1 den' betalingsstaat te doen vaststellen, die voor Duitschland krachtens de ondertee- kening van het vredesverdrag bindend is. Te Londen is aan de commissie voor herstel gevraagd, de cijfers van het ac coord van Londen te onderzoeken en die om te zetten in een heslissen, die krach tens de uitvoerende macht, aan de com missie voor herstel gegeven, bindend zal zijn. De commissie heeft de cijfers van het accoord van Londen slechts haastig kunnen onderzoeken en heeft ook nog enkele wijzigingen daarop aan de groote mogendheden voorgesteld. Ten slotte is het resultaat van die beweging als beta lingsstaat van Duitschland gevordefd. Wat nu betreft het deel, dat Frankrijk toekomt en het totaal' der Duitsche vér-' plichtingen, daaromtrent heeft de com missie geen aanwijzingen te geven. Het verdrag maakt uit, dat de werkzaamheid van de commissie voor herstel niets an ders is dan het vaststellen van het totaal en dat het deel, dat aan iedere mogend heid moet worden toegekend, moet worden vastgesteld door de mogendheden zelf door een overleg, dat tevpren moet heb ben plaats gehad. Men zal zich herinneren, dat die ver houding werd vastgesteld te Spa en dat toen aan Frankrijk 52 pet. werd toege kend. Mgr. Ceretti. Volgens mededeeling van 'de „Croix" is het zoo goed als zeker, dat Mgr. Cecctti AMSTERDAM N. Z. VOimBURGWAL 177 TELEPHOON 26»T) N. OPGERICHT 1844. Steeds m voorraad]: fijne Belgisch# Biljartlakens, prima ivooren Balletf, Tafel-Biljarts, Tafel kegelspelen,. Öam-, Schaak-, Tric-Trac- spalen, enjt. 3232-20 bij zijn komst in Parijs bekleed zal woy den met alle waardigheden, die ook vroe ger aan den vertegenwoordiger van Idcni H. Stoel toekwamen. Het vraagstuk om trent "t dekenaat van 't corps diploma tique heeft een onderwerp van bespreking uitgemaakt, die een oplossing doet ver wachten in gunstigen zin voor het Vati- caan. De Ierseke verkiezingen. De vorige week reeds meldde de Msb.^ dat de Valera, aan een man van de „Chicago Tribune" had verklaard, dat de verkiezingsstrijd het felst' in het Noorde lijk gedeelte van Ierland en Ulster zou' gevoerd worden. De Londensche Msb'. -redacteur schrijft' neg over deze vprkiezingMa „Dinsdag 24 Mei. zullen de verkiezin gen plaats hebben. Zij zullen feitelijk all leen voor N.O. Ulster verkiezingen mogen' genoemd Worden, daar voor de overige graafschappen, d.i. voor vier-vijfden van! Ierland het resultaat vooraf bekend is. In N.O. Ulster, neemt de opgewonden heid merkbaar toe. Overal wordt er drnH aan „vlag-zwaaien" gedaan, zooals de tyJ pisehe uitdrukking in de Iersehe bladen' is. Honderden mapifesten op de muren' en in de kranten verkondigen dat nut vrede en voorspoed overal zullen heer- schen De Ulster Unionist is een „vechter" zonder veel' scrupules, en hij' bekommert er zich niet veel om, of zijn geestverwan ten zelfs handtastelijk' optreden tegenoveg diegenen, die het Wagen andere gevjiB- lens er op na te honden, dan die der Unionisten-clubs en Orangel'oges. Belfast heeft reeds hare honderden „Specials" 1) Sir Nevil Macready, de opperbevelheb ber der troepen en van 3e politie in' Ierland, heeft een order uitgevaardigd'^ waarbij het schenken van sterke drank'eiS op de dagen der verkiezing ten strengstd -mrboden wordt. Tevens is' het verbód' dat de markten en' de kermissen in da districten van Tipperary en Cashel af schafte, opnieuw van kracht geworden. Intimidatie is nu een gewoon iets' ge worden in Ulster. Belfast heeft zich' slecht voorbereid! voor zulk een ernstige gebeurtenis als! het in-het-leven roepen van een afzonder lijk parlement is en wij vreezen een fiasco in dien dit parlement niet gebaseerd zal zijn op de Verzoening en de verdraagzaam heid van minderheden) 1) „Specials" zijn de tijdelijk aange stelde stedelijke politieagenten, uit Unio nisten-clubs van Belfast als vrijwilligers gereeruteerd. Sinu Fein. Volgens een officieele mededeeling zijn de verliezen, in Ierland' geleden in de week, welke 16 Mei eindigde, de zwaarste geweest, die sedert 1916 voorkwamen. Verder wordt gezegdOngetwijfeld was de aanval, welke op den dag na de ver kiezingen voor de nieuwe Home Rule par lementen op de strijdkrachten van dis Kroon werd gedaan, het gevolg van een vooraf beraamd plan, om een betoo-jjng te geven van Sinn Fein's politieke kracht en van zijn macht, om gewapenderhand! weerstand te blijven bieden aan het gezag dei' Engelsche wet. In gezegde week vie len aan de zijde van militairen en politie' 55 slachtoffers, waaronder 23 dooden. In dezelfde week hadden 52 aanvallen op posttreinen plaats, 14 met het' doel wa pens buit te maken, 'en 9- aanvallen op bureaux. In deze laatstgenoemde aanval len maakten de Sinn Feiners in totaal een: som van ruim 10.000 pond buit. De méthoden van den uitersten vleugel van. Sinn Fein zijn opnieuw gebleken üis' de afschuwelijke misdaden op het einde der vorige week. In een geval was het slachtoffer van Sinn (Fein een invalide, op wien 's avonds gevuurd' ward! en die gewónd werd-. Hij" werd in een ziekenhuis opgenomen. Zondagmiddag wandelden: twee niet vermomde jongelieden met ten: herrie het ziekenhuis binnen, namen den invalide van zijn bed- en droegen hem op d® berrie naar buiten, waar zij 'hem dood schoten. Sedert Zaterdagavond zijn er Veer ze- ven_ personen gedood-, waaronder f wee mi litairen en een politieman. 1

Krantenbank Zeeland

Nieuwe Zeeuwsche Courant | 1921 | | pagina 1