t c ri nelf levenslange oen M f IKfl bljverlies yan f 7e bij varliesvan en bij verlies van f or bij verlies van f ie bij verlies van
I üUU ffrigovnhiirfheiii f ^QU overlijden I IJU een iiandof voet I IJ eenoog I PU een duim I JJ een wijsvinger I lü een anderen linger
Nummer 96 Donderdag 28 April 1921Zeventiende Jaargang
Buitenlandsch Overzicht
FEUILLETON
Kruis en Zwaard.
BUITENLAND,
DUITSCHLAND
BELGIE
FRANKRIJK
ENGELAND
BINNENLAND.
NIEUWE ZEEUWSCHE COURANT
T„i»f„nn 97 m m Mk M M KI Directeur JOB. VAN DE GRIENDT. Telefoon 207
Hoofdredacteur: J. W. VIENINGS. GOE3 A I ^3 R ft B 1 \t |1 i| iO jf L t I ff. RVI RR Abonnementsprijs f2,50 per drie maanden, f0,20 per week.
Bureaux van Redactie en Administratie. Wes g IM ML I #1 1 I V I I I I r P I MS R1R R voor Post-abonnésf 2,90 per3 m. Advartantiën van 1 tot6 regel»
Sijkanforen: MIDDELBURG, Markt 1 e MJ Fm wl Bbw SM? I oêêb li b H~W f 1,50, elke regel meer fO,25, bij contract beduidende korting.
Tategram-AdresNizeco.
k - Abonnés zijn gratis verzekerd tegen ongevallen krachtens onze overeenkomst met „The Ocean and Guarantee Corporation Ltd." te Amsterdam, Rokin 151, en wel voor de hieronder vermelde bedragen
Ovel- de Duitsche nota. aan de Ameri-
'kaansche regeering merkt de Vorwiirts
op, dikt de Duitsche regeering, ten einde
het allerzwaarste van Duitschland af 'te
wenden, door dit nieuwe aanbod de gren-
zen ver heeft overschreden, die eenige
preken »eleden door alle partijen, de social
iistische' inbegrepen, mogelijk weTden ge
acht. Als het nu niet tot onderhandelin
gen maar tot een verderen opmarsch mocht
komen dan zou in Duitschland elk dat
als het grootste schandaal der wereld
geschiedenis beschouwen.
Toch is Frankrijk vast besloten zijn op-,
marachplannen door te zetten. Het zal uit
'beleefdheid jegens zijn bondgenooten da
a.s. conferentie afwachten, maar dan on
middellijk een lichting oproepen gD, 'zoo
de bondgenooten uiterste tegenvoorstel
len aan Duitschland zouden willen dpen,
dan zou Frankrijk de uitkomst daarvan
niet afwachten, maar intussehen reeds de
maatregelen in werking stellen, die zijn
waardigheid en zijn veiligheid gebiedend
-voorschrijven.
Met 424 tegen 29 stemmen heeft de Ka
mer Diasdag haar vertrouwen in Briaud
uitgesproken. Zeker om hem te .sterken
voer de moeilijke dagen die komen. Toen
.de minister aankondigde, dat alles1 gereed
is om pp 1 Mei handelend op te treden, en
zijn bezorgdheid uitte over het aiet-uit-
voeren door Duitschland van de ontwape
ning, juichte de heele Kamer hem krach,
tig toe. Hij heeft dus de handen volkomen
vrij. Maar toch, zal hij durven doortast ;n
als cok Amerika laat blijken, dat het de
Duitsche voorstellen wel om over te pra
ter, vindt?
Volgens de „Chicago Tribune" is met
eenige zekerheid aan te nemen, dat da
regeering der V. S. geen besluit zal ne
men zonder de resultaten van de beraad
slagingen tusschen Harding en Hughes
eerst met de vertegenwoordigers "der ge
allieerden in Washington te hebben, be
spreken.
Men tan daaruit met groote waar
schijnlijkheid afleiden, dat in laatste in
stantie de besluiten'der V. S." zullen af
hangen van de houding der Engelsehe en
Fransche regeering.
Indien de Duitsche voorstellen dooi
de geallieerden van .bevredigenden aard
zonden worden geacht, zou volgens He
mcening der omgeving van Harding een
conferentie van de geallieerden inet
Duitschland kunnen volgen, waarop Ame
rika officieel vertegenwoordigd zou zijn.
Ofschoon Harding de functie van scheids
rechter voor Amerika afwijst, wenscht
hij' toch de V. S. bij de a.s. conferentie ver-
i tegenwoordigd te zien, om het vraagstuk
der schadevergoeding te kunnen Jielpen op
lossen.
Ook wat de verdeeling van 'Opper-
Silezië betreft, blijft Frankrijk boozo
plannen tegen Duitschland smeden. De
ex-prssident Pgiucaré schrijft in de Matin
over hot vraagstuk van Opper-Silezië:
Onze belangen zijn lijnrecht tegenover
gesteld aan die van de Duitschers, dia
deze groote fabriek van oorlogsmateriaal
zouden willen behouden voor de mogelijk,
heid van een oorlog in de toekomst. Wij
hebben er absoluut behoefte aan, dat ten
Oosten van het vrije en krachtige Duitsch
land een Polen bestaat, 't welk een tegen
wicht tegen de 60 millioen Duitschers kan
vormen. Wij' zijn dus genoodzaakt er voor
ie zorgen, dat de districten, die vóór Po
len stemden, niet onder Duitsche heer
schappij komen. Het zou een misdrijf zijn,
■waarvan wij een der eerste slachtoffers
zouden worden, .indien het Opper-Silszi-
sohe vraagstuk op die wijze werd o-e-
regeld.
Dat spelt niet veel goeds; voor Ue ver
deeling!
112)
Balkd scheen in den aigemeenen strijd
at het vuur van een bijzonderen haat to
betoonenhet was een duet tusschen hem
en lederen vijand, dien hij op zijne_ schre
den ontmoette. De ongelukkige! hij wreek-
ite op onschuldigen het gewicht van zijne
schandei en zijne wroeging. Hij werd be
vorderd, zonder er aan te denken en bijna
tegen zijn zin; hij gaf niets om eel'c.titels,
•welke hem tot last waren; zijn eenig doel
was, call bet besef van zijnen toestand
verhezen en den haat te koelen, welken
tr- 1ner.scbdo.1n toedroeg.
Hjj, nam dua deel aan den oorlog in al
zrjnef wi - "olmgen en was gelukkig genoeg
aan het gevaar te ontkomen; want behalve
eene wonde in het aangezicht, welke
hein eenige dagen aan zijn bed aekluis-
terd meld., verliet hongedeerd al do
.veldslagen, waaraan hij deelnam. Maar do
Amerikaansche troepen hadden de ze^e
hehanidv. de onafhankelijkheid werd er
kend en de vreugde gaf'de soldaten aan
hunne lamiliën terug. O! ditmaal was
Tom Balts geheel ter neder geslagen;
het leven zonk liem weer loodzwaar op
Simons in den Rijksdag.
Belangrijke mededceiingeu
Uit Berlijn aeint Wolff een en ander
over de belangrijke rede welke Simons in
den Rijksdag in tegenwoordigheid van een
groote menigte belangstellenden over den
buitenlandschen toestand uitsprak. Tal van
buitenlandïche diplomaten waren aanwe
zig en de minister van buitenlandsche
zaken begon met de Duitsche nota aan
da Ver. Staten .voor te lezeu, waarna hij
ongeveer het volgende zei:
Ter verduidelijking van deze nota moet
ik teruggaan tot de bijeenkomst van
LondeD. Daar kon men niet tot overeen
stemming komen, wegens de kloof tus
schen onze draagkracht en de eisehen dei-
tegenstanders en .wegens 'de overhaaste
bedreiging met do sancties. Nieuwe aan
biedingen konden niet geschieden op den
grondslag van een verhooging- van ons
vorig aanbod, doch alleen op gewijzigden
grondslag. Frankrijk wilde voor alles baar
geld zien, wat natuurlijk het herstel aan
zienlijk duurder maakt. De benadeelden
in de verwoeste gebieden zijn thans ein
delijk duidelijk gaan eisehen, clat Duitsche
werklieden meehelpen tot het herstel. Do
vrije vakverbonden, ook het I. V. V., heb
ben de wereld aan zich verplicht, door
in deze zaak voorop te gaan, waarvoor
-ik hen hier dank zeg. (Instemming-.) lie
Duitsche regeering heeft niet geaarzeld,
de gedachte, die aan deze voorstellen téu
grondslag ligt, in de nota! ,op te nemen.
Do uitvoering van de voorstellen kan na
tuurlijk eerst geschieden na nader -over
leg met de besturen van de yfcrwoesta
streken.
Hic-rna deelde de heer Simons medo, dat
het Rijksministerie van financiën zich
bezig heeft gehouden met' het voorhereis
den van een leening. Men heeft de mcening
ingewonnen van onzijdige deskundigende
voorstellen van het'ministerie voegen een
internationale en nationale leening te sa
men, maar de onzijdige deskundigen hel»
ben helaas Duitschlands draagkracht over
schat. Ik heb geen poging gedaan, aldus
de minister, om bemiddeling van ouzijdi-
gen te verkrijgen; mijn meening over dp
Parijsche voorstellen is sinds de bijeen
komst te Londen ongewijzigd gebleven.
Het zou natuurlijk het beste zijn geweest',
als wij rechtstreeks jnet Frankrijk tot
overeenstemming hadden kunnen geraken,
doch de stemmen van dien kant klonken
daai- niet naar. Eén mogendheid was er,
zoo ging hij zeer terecht voort, die niet
onzijdig was, ook niet tot de geallieerden
behoorde; die mogendheid was Amerika»
Een andere macht bood zich a„an om te
polsen. Deze buitengewoon verplichtende,
niet genoeg te waardeeren bemiddeling is
ten slotte door onbescheidenheid vau de
Duitsche bladen .gestoord; dooi' artikelen
iu de Crefmania en andere bladen.
Het was de verwenschte plicht en taak
van de regeering om een nieuwe poging
te ondernemen; niet uit vrees voor nieuwe
sancties, maar wegens de volkomen ver
keerde Voorstelling van de openbare mee
ning iu het buitenland in het vraagstuk
van de schadevergoeding. Wij moei ca aan
de wereld duidelijk maken, dat wij in deze
hebben willen doen, wat mogelijk is. De
rechtstreeksche stap was ongebruikelijk,
doch een groot leider, die zich voor de
heele wereld heeft uitgesproken voor het
denkbeeld van het scheidsgerecht, kan
optreden als bemiddelaar, te meer als hij
ter zijde wordt gestaan door een groote
jurist, die door het volk! van de Veree-
nigde Staten met het hoogste justitieels
ambt hekleed is.
En in vervoering rakende vervolgde
minister Simons: Wij hebben het beginsel
van de gerechtigheid te hulp geroepen.
het hart. Wat zall hij aanvangen? hii vleest
reeds het geheim zijner afkomst geopen
baard te zien en te trotsch om aan ieder
ander dan aan zich zeliven, middelen van
bestaan 'e vragen, keert hij naar de
haven van New-York terug en neemt
zjjn oud handwerk van sjouwerman we
der op.
Op zeseren avond, dat hij op een sta
pel was gezeten, zjjn blikken rusteloos
oni zich latende waren, wordt hjj aange
sproken door een man van een lange
gestalte, met een ernstig en uitdrukkings
vol! gelaat en als een koopvaardij-kapi-
tein gesleed. Op een teeken van den
vreemdeling volgt Tom Balks hem en
toen zij zich eenige schreden verwijderd
hadden en zij zich zonder getuigen kon
den. achten, fluisterde de. kapiteinIK
bedrieg mij zeel', Tom Balks, of gij zijt
niet op uw plaats.
Tom Bafk= heft het hoofd op en ves
tigt op den onbekende zijn graauw er
vurig oog Het wantrouwen maakt hem
stom.
Gij zijt nog jong, stoutmoedig, krach
tig, 'zonder vaderlandWilt gij mjj
volgen
Waarheen? vroeg Balks, zijn pijp
uit den mond nemende.
Baar ginds, op dat schoone schip,
op den Zeesperwer.
Is dat een minderwaardige of onwaardige'
knieval voor den tegenstander? (uitroe
pen van de meerderheid: Neen, neen!) Ik
ben ervan overtuigd, dat deze stap later
heel anders beoordeeld zal worden. Do
verantwoordelijkheid daarvoor is groot.
Het Kabinet heeft ze op zich genomen.
Hierna deelde de minister mede, dat op
het verzoek van pfesident Harding cm
voorstellen te doen, er niet anders kon
gehandeld worden dan nu is geschied. Spr.
verwachtte spoedig het Amerikaansche
antwoord. De annuïteiten zijn zóó inge
kleed, dat zij niet alleen aflosbaar zijn
door middel van een leening, maar in hot
hijzender afhankelijk zijn van de Duitsche
draagkracht. Hoewel het denkbeeld van
het op zich nemen van een schuld door
Amerika aan den overkant niet is gewild,
hebben wij niettemin, zoo vervolgde mi
nister Simons, ook dien weg beproefd.
Het is in het belang van alle lauden,
wanneer de deur voor een leening zoo wijd
mogelijk wordt opengesteld, opdat er eeu
eind kome aan de economische beklemming
Daarover dient meh te onderhandelen
met de geallieerden én'de internationale
geldschieters. Wij' hopen, dat ook de on-
zijdigen haar zullen dteunen. Er is nog
een overschot van onsj vroeger bezit, dat
tér beschikking staat, maar om ons volk
los tc knopen van het verdrag van Ver
sailles zal ik' ook -zelf! van ditoverschot
nog iets noodig- hebbek.
Wij stonden tot dusVer op het stand
punt dat Duitschland reeds het bedrag
van 20 miljard gouden marken betaald
heeft, dat het voor 1 Mei verschuldigd
was. Onze tegenstanders maakten een an
dere rekening, waarop de door ons uitge
leverde schepen voor spotprijzen te boek
staan. Wellicht kunnen deze schepen niet
meer zoo hoog gewaardeerd worden als
wii deden; vandaar dat wij nogmaals een
miliard gouden marken aanbieden.
Voorts is de ohmiddellijke uitlevering
van den goudvoorraad van onze Rijks
bank aan de Fransche bank geëiseht. liet
kabinet heeft daaromtrent nog geen be
sluit genomen. Van het oógenblik, dat
de Rijksbank gemoeid wordt, legt men
ook de hand op andere Duitsehe waarden,
Wfj moeten de hoop op het voortspinnen
aan dezen draad tot het laatst toe staan
de houden, want het is wezenlijk de laat
ste hoop, wil niet Europa e» daarmee de
geheele wereld in een ondenkbare ellende
gestort worden. Als men trachten wil de
eindelooze schade te herstellen, kan zulks
niet geschieden als Duitschland alteen
de renten van alle schaden moet betalen.
Dat de volken zich aaneensluiten tot het
herstel.
Elk volk, dat over rijkdom beschikt,
moet het zijn plicht achten van dien
rijkdom iets voor het herstel af te staan.
Inzake het vraagstuk van de schuld
aan den oorlog, zoo vervolgde minister
Simons, houd ik mij1 bij wat Lloyd George
in December heeft gezegd, dat geen van
de deelnemende staten het duivelsche plan
gekoesterd heeft den grooten oorlog te ont
ketenen, doch dat zij allen min of meer in
den oorlog gedreven zijn.
De politiek van. de sancties is een poli
tiek van geweld, maar aan elk geweld zijn
perken gesteld, welker overschrijding geen
enkel volk zich meer laat welgevallen en
het is zeer gevaarlijk deze perken te dicht
ie naderen (levendige toejuichingen). De
economie is als een retort, waarin volgens
zuiver wetenschappelijke methoden kost
bare stoffen moeten worden vervaardigd.
Briand slaat dit retort stuk zonder te
wavhten tot het proces ik afgeloopen. Het
Duitsche volk zal alle sancties ten spijt
den Daitsehen geest getrouw blijven,
welke Zich bij den teruggang tot oer
toestanden niet zal laten onderdrukken.
Al zouden de Franschen het Roergebied
bezetten en onzen werkenden stand jaren
iWa-aiheen nog meer?
Naar Azië, Afrika, Chinanaar
all dei worelddeelen.
:\\v%e vlag?
"Vrjje vlag, antwoordt de kapitein
met fic'ieid.
Onder welke voorwaarden
De wisselvalligheden, de roem, de
haat aan het mensebdom, de vrijheid.
—-ik. begrijp u, antwoordde Tom, zijn
pijpjei. weder in den mond stekende.
Welnu?
Ik 'ben nw man.
Tot morgen dus, aan den ingang van
de haven. t
De vreemdeling drukt Toms hand en
gaat heen. Het was een zeeroover.
Den volgenden dag zochten de werk
lieden Tom Balks de stoutmoedige, overal';
hjj was verdwenen.
LL
01 het was een oogenblik van ware
verrukking voor den vluchteling, toen k;!
bezit nam van zijn nieuw element. Boven
hem de hemel, onder hem het water; een
onbegrensd gezichteinder, de onafhanke
lijkheid, de toekomst, de geheele wereld.
Zied-lar de oorlog met zijn kansen, het
gevaar met zijn verwachtingen.- het hart
van den banneling klopt van opgetogen-
lang slavenarbeid laten verrichten, toch
zal eens weer het Duitsche volk in het
beloofde land van de vrijheid terugkeeren.
Met levendige toejuichingen werden
vooral sprekers laatste woorden begroet.
De Duitsehe voorstellen.
Foutieve vertaling.
Van Amerikaansche zijde verneemt de
N. R. Crt.
1. dat de tekst van de nota aan de Ver-
eeuigde Staten in de Engelsehe taal aan
den Amerikaansehen zaakgelastigde te
Berlijn is overhandigd en dat, nu de
Duitsche tekst ook is gepubliceerd, geble
ken is, dat de vertaling in menig opzicht
onjuist was, zoodat men te Washington
een onjuist beeld vau de situatie moet
krijgen.
2. dat het telegram aan de Amerikaan
sche regeering door den Amerikaansehen
Zaakgelastigde Dinsdagnacht om 1 uur
op het Berlijnsche hoofdtelegraafkantoor
is afgegeven en aldaar is blijven liggen
tot 10 uur 's ochtends, alvorens te wor
den doorgeseind.
Eeu huldiging'.
Men bericht uit Brussel aan de „N.
R. Ct.":
Zondag is prof. dr. A. K. M. Noyons
consul der Nederlanden te Leuven, in
.in de groote zaal van Hotel de Suède et
du Métropole door Nederlandsche onder
danen uit het ressort Leuven gehuldigd
om zijn offervaardigheid en kraehtigen
steun in de oorlogsjaren aan de Neder
landsche kolonie en de Belgische bevol
king geboden. De zaal was prachtig ver
sierd met planten en bloemen, waartus-
gehen een groot portret van Koningin
Wilhelmina prijkte. Achter het groen Wïis
een strijkje opgesteld.
Consul Noyons werd bij zijn binnen
komst op het Wilhelmus onthaald en ver
volgens toegesproken door den heer Rut
gers nit naam van het feestcomité, die
hem een schilderij, voorstellend een ge
zicht op de Maas, door Halle eu een jiibuai
overhandigd. Ridder Huyser van Katten-
dijke, gezantschaps-secretaris, voerde het
woord namens den gezant, die verhinderd
was.
In zijn antwoord op, deze toespraken
zeide consul Noyons o.m. dat hij hoopte
do vriendschapsbanden tusschen Neder
land en België steeds nauwer te zien
toehalen.
De huldiging werd besloten met de
uitvoering van het Nederlandsche volks
lied en een gezellig samenzijn. Ook de
heeren mr. Van Romburgh, consul-gene
raal te Brussel, Spakler, consul te Ant
werpen, waren bij deze plechtigheid aan-
wezig.
Verklaringen van Briand.
PARIJS, 26 April. (Havas). In den
senaat legde Briand een verklaring af
van gelijke strekking als die in de kamer.
Hij voegde o.a. aan zijn reeds gemelde ver
klaringen nog toe:
De betoogingen bij de begrafenis der
ox--keizerin zijn van dien aard, dat Frank
rijk ongerust en zelfs bevreesd moet zijn.
De voorstellen die Duitschland deed,
voegde Briand er hij', waren belachelijk.
Frankrijk moet tot dwangmaatregelen zijn
tcevlucht nemen.
Spr. herinnert aan de talrijke weiger
ingen van Duitschland, om zijn verplich
tingen na te komen en spreekt zijn ver
trouwen uit in den geest van rechtvaar
digheid van het Amerikaansche volk.
De wijze, waarop Viviani in Amerika
werd ontvangen, geeft de zekerheid, dat
de Vereenigde Staten niefa zullen doen
zonder de zekerheid, dat het den gealli
eerden aangenaam is.
Het recht zal niet zijn voldaan, ver
heid. Vaarwel! aarde, waarop hij zooveel
geleden heeft, verfoeilijken grond, waarop
het oog niet vrij is, waar de wroeging blijft
leven 1 De zee, de zee! altijd bescheiden,
altijd eenzaam altijd vrij... Daar tenminste
kan men, eenzaam als de ai-end in het
luchtruim, aan de blikken van den mensch
en. misjscnien, aan zijne eigene wroeging
ontsnappen. De zee is'zoo groot! Zij alleen
veroudert niet: zij lekt in het voorbijgaan
keizer en koninkrijken, zij ziet geslachten
en steden vallen, zij ziet alles ten gronde
gaan, alles herboren worden en zij alleen
blijft altijd de zelfde, altijd onveranderlijk,
altijd vrij. De zeel de zee! zij heeft niets
gemeens met de wereld, welke voorbijgaat:
ïjj zwijgt alles, wat zij weet, en vertoont
uiets aan de blikken dan hare blauwo
golven, waarin de zon zich spiegelt.
Het schip, op hetwelk de luitenant
Nichtsliade (dit is de nieuwe naam van
Tom Baiksl zich bevindt, is een goed
zeiler. Zijne masten zajn met wimpels van
verschillende kleuren versierd, naar ge
lang der omstandigheden; zijne zeilen
ontplooien zich voor den wind'trechtvan-
digt door zjjn snellen loop zjjn naa.m van
Zeesperwer. De ekwipaadje is zamenge-
steld, dit krachtige, onversaagde, voor
het meerendeel jonge mannen; tot zelfs
onder de legeten van den tucht, schemert
bij hen die zucht naar onafhankelijkheid.
volgt Briand, zoolang de wonde der vera
woeste streken nog open zal zijn.
Frankrijk zal niets doen, zonder daH
met de geallieerden do maatregelen zullen!
zijn besproken, die "het zal nemen. Wijl
trekken naar de Roer op, niet echter tegen
het Duitsche volk. Hetgeen wij willen, ik,
dat zij, die kunnen betalen, dit ook doen.
Het zijn geen soldaten, doch vertegen:-)
wi.ordigers der gerechtigheid, die zullen
komen.
Ik heb dit alles te 'Hythe gezegd, zoo
besloot Briand, en Lloyd George was: heli
met mij' eens.
Frankrijk en Duitschland.
In bevoegde kringen Worden de nieuwo
Duitsche voorstellen, die nog slechts dooi*
Havas-telegrammen hekend zijn, volkomen:
onaannemelijk geacht. Deze voorstellen
kunnen niet tot grondslag van een gp-
dachtenwisseling dienen. De cijfers, die
Duitschland voorstelt om do verwoes
tingen te herstellen zijn geheel onvoldoen
de. Zij blijven op zijn minst 100 milliard'
achter hij die van de overeenkomst- vatt
Parijs, die door de bondgenooten alsl
een minimum beschouwd worden.
Duitschland verbindt zich wel om over
drie maanden een milliard gouden Mark!
te betalen, maar het vergeet heele.maal,
dat. de 12 milliard als eerste storting op
taald moesten zijn, nog niet heeft plaató
de "20 milliard goud, dio vóór 1 Mei bes
gehad. Voorts stelt Duitschland voor mede
te doen aan het herstel der verwoeste,
gebieden en zich in de plaats der bond
genooten te stellen voor de betaling vaa
hun schulden jegens. Amerika. Duitsch's
land doet dit voorstel onder allerlei voor
waarden, die er op wonderlijke wijze de
waarde aan ontnemen. Duitschland gaat
zoover, dat het opheffing van de sanctiés'
vraagt, niet slechts, van de jongste, waar
toe te Londen besloten is, maar .ook' vaif
de bezetting van "den linker Rijn-oever,
voorzien door het verdrag van Versailles
In ruil van deze voorstellen beweert
Duitschland van al zijn andere verplich
tingen betreffende de vergoedingen ont
slagen te zijn. Het biedt minder' dan de?
schuldvordering bedraagt en jfrijpt ter
stond naar andere voordeelen, die grooter
zijn dan zijn toekomstige stortingen.
Tocli een soort van transportstakiog.
LONDEN, 26 April. In het Lagerhuis
deelde Sir Eric. Geddes mede, dat da
spoormannen geen steenkolen meer wilden'
vervoeren.
Dit is een aanslag op de volkswelvaart,
welke door de regeering niet kan worden'
geduld.
Eerst zal nog een conferentie met den:
secretaris der Vakvereeniging worden ges
houden en dan de noodige maatregelen
genomen.
Het aftreden van den Speaker.
De speaker van het lagerhuis, mr. Low-
ther ,gaf Maandagmiddag definitief aan
het huis kennis van het neerleggen van
zijn ambt, hetwelk' hij met zooveel suc
ces 16 jaren lang bekleed heeft. In wel-ge-)
kozen woorden wees mr. Lowther erop,
dat hij nu meer dan 38 jaren van zjjn
leven aan de diensten van het lagerhuis
gewijd had en nu eenige laatste rustige
jaren wilde genieten. Lloyd George be
tuigde, uit naam van de regeeringmet'
zijn persoonlijk leedwezen, de erkente
lijkheid van het gouvernement en van'
het geheele huis. (Msb.)
Be Gemeenteraadsverkiezing te
Amsterdam.
De (niet-officieele) uitslag.
"Woensdag 27 April jl. werden voor den
Gemeenteraad van Groot-Amsterdam, uit-
door, welke de grondslag van nun karakter
is. Onder alle luchtstreken geboren, ver
loren kinderen overgegeven, wars van
at de genietingen der wereld door een te
onmatig g 1 ruik daarvan, hebben zij, na
in den doolhof der misdaad rondgezwor
ven te hebben,, elkander daar ontmoet, met
het zelfde doel en voor de zelfde behoeft,
tenzij h ebben den nek gekromd ouder bet
ijzeren juk der noodzakelijkheid. Gehoor
zamen valt hard aan hen, die de ziachtste
wetten, de godsdienst, de liefde, net me
delijden, te zwaar geacht hebben: zij
meenden hunne vrijheid te hervinden, zij
hebben slechts hunne ketenen verzwaard.
Maar zij hebben ten minste nu en dan
eenige uren van vrjheid en dit schijnt
hun \oidoende. Bijwijlen evenwel .corat
de oude mensch weder bij hea voor den
dag; men meent hen hunne boeien te hoo-
ren rammelen; maar een woord, een blik
van den gestrengen ka.ptiein is voldoende,
om! hen tot hun plicht terug te brengen
En nuitendien, zij weten, dat de twee
dracht hen in In et verder? zou storten,
Gehoorzamen is voor hen eene noodzake
lijkheid. omdat het hun laatste hulpcrnd#
del is.
(Slot volgt.)
