DAGBLAD VOOR ZEELAND
NIEUWE ZEEUWSCHE
COUEXNTfa §OE5
een duim I OU een wijsvinger I 13 een anderen vinger
cnn bij levenslange i oen Mi f icn bijverliesvan i yc bi] verliesvan i nn bij verliasvan r qc Hij terliss tan (ir
DUU ongeschiktheid I ZOU overlijden I lüU een handaf voet I IJ eenoog I OU een duim I 03 een wijsvinger lla
DEDRÜKKEBIJ
DDUIWEBKEN
Maandag 25 April 1921
Zeventiende Jaargang
V Veel geschreeuw maar weinig wol
Buitenlandsch Overzicht
feuilleton
Kruis en Zwaard.
HYPOTHEE]
■VEIM
BUITENLAND.
DUITSCHLAND
BELGIE
FRANKRIJK
ENGELAND
§WI»E <r „NLV. a
ggssssg ALLE
VLUG „SMAAIWÖL BN
GOEDKOOP LEVEPX?
ITALIË.
AMERIKA.
NIEUWE ZEEUWSCHE COURANT
- - - i mm m m m mm. m:r\o w AM r» cr ft D l r M nT TnUfnnn O/V»
Hoofdredacteur: J. W. VI E N I N QS. J®'ef0°"p'
Bereaux van Redactie en Administratie: Wests: g
Bijtasntoren: MIDDELBURG, Markt 1 en 2
Teiegram-Adree: Nizeco.
Directeu OS. VAN DE GRIENDT. Telefoon 207
Abonnemorfsprijs f2,50 per drie maanden, f0,20 per week,
voor Post-abonnés f 2,90 per 3 m. AdvertentiSlI van 1 tot 6 regels
f 1,50, elke regel meer f 0,26, bij contract beduidende korting.
Al onze
Abonnés zi n gratis verzekerd tegen ongevallen krachtens onze overeenkomst met „The Ocean and Guarantee Corporation Ltd." te Amsterdam, Rokin 151, en wel voor de hieronder vermelde bedragen
uttusï - U!j verliesvan f qc bij verlies van nc bij verlies van
Amsterdam gaat zich a.s. Woensdag
in 'een nieuw: pak steken, het gaat zich
een nieuwen raad kiezen, noodig gewor
den door de vergrooting der gemeente,.
Sn, al bestond die reden niet, dan
Was het nog wel nooiig, want wat de
vroede vaderen der Amstélstad ons in
den laatsten tijd te hooren en te zien ga
ven,'was, den o-oeden niet te na gesproken,
gewoonweg treurig. De communistische
feden maakten van de vergaderingen rel
letjes en het woord „Poolsche Landdag"
is een nog te geflatteerd beeld van het
geen de Amsterdamsche raadsvergaderin
gen te aanschouwen gaven.
.,Aan d'Amstel en aan 'tY, daar doet-
zich heerlijk open,
Zij, die als rijk'svortin de kroon draagt
van Europe."
zon.»' Vondel van Amsterdam. Nu van
die "kroon was in den jongsten tijd niet
voel meer te bespeuren. Veeleer scheien
de Amsterdamsche stédemaagd getooid(!)
te zijn met de Phrygische muts, sym
bool der revolutionaire „vrijheid".
Geen wonder, dat de partijen der ordo
alle man en vrouw want de yrouwen
ftemmen mee in 'het geweer roepen
teneinde zulke personen op de zetels van
het Prinsenhof te brengen,, die de belangd)
van 's Rijks hoofdstad op waardige wijze
weten te behartigen. De verkiezingsactie
is dan ook in vollen gang en de verschillen
de partijen hebben ojp hun verkiezings
biljetten haar wil en streven in de zinrijke
beeldspraak van een of andere figuur
uitgedrukt. De Roomséhe partij vertoont
op haar biljet den man aan het roer,
vastberaden de hand aan de spaken v,an
het stuurwiel, de blik' vooruit, het beeld
van waardige, zelfbewuste kracht. Het
anti-revolutionaire biljet geeft den Neder»
landschen leeuw te zien met zwaard en
pijlenbundel, symbool van nationale een
heid en oud-Hollandschen moed.
Merkwaardig is het yerkiézingsbiljet
der Sociaal-democratische Arbeiderspartij
meteen kraaienden haan. Zij had
geen beter kunnen uitdenken. Kraaien
doet de haan en met een air van gewicht
over het erf stappen, meer kan het heest
niet, b.v. geen eieren leggen, zelfs niet
in eens anders nest wat nog de koekoek
•ten minste doet. Welnu, de S. D. A. P.
wat heeft die anders gedaan dan gekraaid
en lawaai gemaakt en met een air van
gewicht zich de arbeiderspartij genoemd,
de brengster van het geneesmiddel der so
ciaal-kranke maatschappij Maar bij kraai
en en roepen is het gebleven, daden
ten bate der gemeenschap^ bleven uit:
Mogen de Amsterdammers aanstaanden
,Woensdag den rooden haan zich schor
laten kraaien in zijn eentje, en zich van
hem afwendend, hun vertrouwen schenken
aan de mannen van het roer en vpn den
Nederlandschen leeuw, kortom.aan allen,
die vrijheid en orde, Wet en gezag in
staat en stad als de onmisbare voorwaar
den voor waarachtig volkswelzijn beschou
wen.
Nadat de Duitsche regeering eerst hij
Zwitserland, daarna hij Tsjecho-Slowakije
nota bene, een land dat leeft hij de
gunst der entente om bemiddeling
had aangeklopt, had het Uncle* San om
interventie in den arm genomen, doch
kreeg overal nul op het request. Naar
aanleiding van het Amerikaansche ant
woord, dat onzen lezers bekend is, 'hield
de Duitsche minister van buitenlandsclie
zaken, dr. Simons, Vrijdag in den Rijks
dag een rede, waarin hij uiteenzette, hoe
Duitschland voortdurend gezocht heeft
naar een bevredigende oplossing der kwes
tie van herstel. Thans, na het antwoord
van Harding, zullen onverwijld voorstel
len geformuleerd en aan den Amerikaan-
schen president gezonden worden. De re-
geerïng is overtuigd, zoo besloot de minis
ter, dat zij' bij' het formuleeren der voor
stellen tot aan de 'grens moet gaan van
datgene, wat Duitschland voor schadever
goedingsdoeleinden presteeren kan. En
dit temeer, waar wij helaas, bijkans het
geheele buitenland tegen ons hebben. In
de wereld bestaat nu eenmaal de overtui
gen g, dat Duitschland zijn eigen presta
tievermogen onderschat. Deze overtuiging
dient onder alle omstandigheden langza-
de
Vlucht aan de schande van eene g—ei
zetting te onttrokken. Onder degenen dfe
hem vervolgden, was een schiddeischtó
die. gezworen had hem dood 0f levend'
m nanden te krijgen en dan ook niets ón-
fflibeproefd het, om Jiem te achterhalen-
De, markies wist zulks en verzuimde
aiets., cm „hem zijn spoor hijster te doen
merhand uit de wereld te verdwijnen. Niet
doordat wij beloften doen, waarvan wij
weten dat wij ze niet kunnen houden,
doch door het buitenland volkomen klaren
wyn te schenken over onzen toestand....
Zelfs in Deutschfreundliche kringen
wordt de houding der Berlijnsche staats
lieden vergeleken bij die yan een troep
opgeschrikte kippen, die heen en weer
fladderen zonder te weten of zij het
gevaar ontwijken, dan wel recht er tegen
in vliegen. Hugo Stinnes, de bekende
Duitsche industrieel zegt, dat het beroep
op Harding tot een weigering en dus
tot een fiasco der Duitsche politiek moet
leiden.
Men is de toestand niet meer baas en
daarom is het niet te verwonderen dat
geruchten loopen over het heengaan van
den rijkskanselier Fehrenbach en van Dr.
Simons, die door dr. Rosen, thans Duitsch
gezant in Den Haag, zou worden ver
vangen. Intusschen zijn Briand en Llovd
George in Lympne hij een, en scheidt
slechts een week Duitschland van den
fatalen datum van 1 Mei. Zooals men
weet. moet de Entente vóór 1 Mei van
Duitschland 20 millioen gouden marken
hebben. Wat dat zeggen wil? In biljetten
vnn 1000 mark is dat een papierstapel
van 960.000 pond zwaarte, omdat een
gouden mark gelijk is' aan 12 papieren
marken.
De geallieerden zijn natuurlijk van zulk
een papierberg niet gediend, terwijl door
zoo'n m'assa-fabricage van nieuw geld,
de waarde-daling nog aanzienlijk zou toe
nemen. Er blijft dus niets anders over
dan een betaling, gedeeltelijk in goud,
;edeclte]jjk in goederen of diensten.
heeft gisteren een volksstem-
s gehad over de al of niet
hij Duitschland, niettogen-
;eallieerden het verboden had
uitslag der stemming schijnt
Fijfel mogelijk. Of 'n besluit
t anders zal beteekenen dan 'n
ttonische verklaring? Naar den
oordeelen, zouden de Tirolers
stigste geval zeker hun. besluit
lichaam willen dekken en met
de uitvoering trachten door te
Doch de omstandigheden zijn an
ders dan in 1809, toen nien ten minste een
rijk achter zich had, dat de onderneming
kon ondersteunen. Ditmaal zou men ge
heel alleen voor de feiten staan.
„Zu Mantua in Banden "der trcue
Hoi'er war", zegt het liedje. Tirol, het
land van Hofer, is thans in de boeien
van den oppermaehtigen wil der Entente!
In het mijneonflict begint het te da
gen. „De Maasbode" had Zondag het
volgende bericht:
De hoop, dat een vergelijk zal worden
gevonden in het kolendispuut is herleefd.
Officieel wordt hekend gemaakt, dat de
gisteren aangevangen conferentie tusschen
mijnwerkers en eigenaars verdaagd is tot
Maandag, teneinde de voorstellen der eige
naars meer in bijzonderheden te onderzoe
ken.
De officieele conferentie werd gevolgd
door niet-officieele en informeele bespre
kingen, die echter waarschijnlijk veel be
langrijker waren dan de officieele confe
rentie.
Gemeld wordt, dat Lloyd George wel
geen vast omlijnd plan aan de hand
heeft gedaan, maar toch voorstellen tot
een vergelijk ten aanzien yan de geschil
punten, waarvan hij zeide te hopen, dat-
zij zouden kunnen worden uitgewerkt tot
een plan, dat voor heide partijen aanneme
lijk zou zijn. Men verwacht, dat de con
ferentie, als zij Zaterdag weer bijeen
komt veel verder zal gaan dan de kwestie
van een tijdelijke loonoviereenkomst.
De „Daily Express' 'schrijft, dat er
reden is te hopen, dat een compromis'
betreffende de nationale pool of een hef
fing van de productie, waardoor misschien
een geheel nieuwe politiek' in de kolen
industrie zal worden ingevoerd, zal wor
den bereikt.
In België zijn gisteren de gemeente
raadsverkiezingen gehouden-, Met span
ning zijn de resultaten tegemoet gezien,
zoo schrijft men uit Brussel aan „Do
Maasbode". Vooreerst is men brandend
nieuwsgierig, om te weten, hoe groot de
slachting zal zijn onder de liberalen, die
nu hier en daar al gaan polsen om' een
worden. In de Heeding van een boer dool
de hij eenigen tijd in Bretagne rond, van
het weinige geld levende, dat hij medege
nomen had; maar zich niet in veiligheid
achtende, zoo lang hij in Frankrijk zou
zijn, besloot hij. het land te verlaten.
Te Bordeaux ziet hij een schip, op het
punt naar Amerika te vertrekken. Hij
vraagt, of er nog [•laatsaan boord is;
men brengt bem b'ri den kapitein.
Welk eene verrassingdie kapitein is
een voormalig speelmakker van hem, door
wiën hij terstond herkend wordt.
Bescheienheid en menschlievendheid
WilliamI sprak de markies bedremmeld,,
en dan eene plaats op uw schip.
Tien als ge wilt; maar hoe;... van
waar?... door welk toeval?...
VOOP.N EDERLVl!
Keizersgracht482.- '«■Sam
isa
tegenlffO pCt.
^Vep pVicÜt g ja arlijKs che^
j-u
bloc te vormei' met de socialisten; twee-
deus vraagt**men zich af, of zij de be
vestiging- zullen brengen yan hetgeen so
cialisten en liberalen vreezen, dat al do
Belgische vrouwen in groote meerderheid
Katholiek zullen stemmenderdens is men
benieuwd te weten, hoe de frontpartij en
daarmee ook de radicale Vlaamsche bewe-.
ging, die in bijna alle voorname plaatsen
van Vlaanderen en ook in Brussel haar
candidaten heeft, uit den strijd zal komen.
In Antwerpen rekent zij Op enkele zetels,
maar of zij elders zoo ver is uitgegroeid
dient juist afgewacht.
Verder zullen de uitslagen duidelijk
doen zien, hóeverre de macht gaat van den
middenstandshond, die wegens ontevreden
heid over de economische politiek der
regeering een goed jaar geleden wierd
opgericht, en tenslotte zullen zij het ant
woord brengen op de vraag, of de oud-
strijders werkelijk nog een politieke partij
vormen of niet.
Wellicht geven de laatste berichten
in dit nummer ons reeds eenig meer po
sitief nieuws.
Uitbreiding van het bezettingsgebïed.
BERLIJN, 23 April. (W. B.) Volgens
de kranten kreeg de burgemeester van
Miihlheim a. d. Ruhr van den commandant
der is Speldorf liggende bezettingstroe
pen bericht, dat de plaatslijke comman
dant van Duisburg- het bezette gebied
heeft uitgebreid tot dicht bij de Ruhr,
in de wijk Broich. Da geallieerden heb
ben bet excercitieveld voor de entente
troepen opgeëischt.
Opper-Silezië.
BERLIJN, 23 April. (N.T.A. Draad
loos.) De „Messa-gero" meidt, dat de ge
allieerden definitief tot verdeeling- van
Opper-Silczië tusschen» Polen en Duitsch
land besloten hebben.
De pauselijke vredesaetie iu 1917.
Uit een polemiek, in de Duitsche conser
vatieve en katholieke bladen gevoerd tus
schen parter Leiber wij maakten er de
zer dagen reeds melding van en Erz-
berger, blijkt, dat in 1917 de H. Stoel
tot driemaal toe pogingen beeft aange
wend met medeweten van Frankrijk en
Engeland om den vrede tot stand te
brengen. Daarbij werd echter de noodzake
lijkheid betoogd vamheperking der bewa
pening en van het herstel' van België'S
onafhankelijkheid. Na aanvankelijk op
25 Juli te hebben voorgesteld, dat de
Duitsche regeering in alle behandelde
vraagstukken zich plaatste op 't stand
punt van den II. Stoel, kwam tenslotte na
weken' aarzelens een definitief antwoord,
hetwelk, ondanks het aandringen van Cen
trum, Democraten en Sociaal-Democraten,
de omtrent België gewenschte verklaring
niet bevatte. Niet dus het aannemen
door den Duitschen Rijksdag iler be
kende vredesmotie, doch de houding der
regeering heeft, volgens Erzberger, de
pauselijke interventie doen mislukken.
I.iuulieur te Brussel.
BRUSSEL, 23 April. (Part.) Minister
Louchev is door de Belgische ministers
Jaspar en Theunis ontvangen. Andere per
sonen waren hij deze ontmoeting niet ie-
geuw oordig.
Minister Jaspar heeft ons1 gezegd, dat
minister Louchem- in den loop van het
onderhoud heeft medegedeeld, dat de Duit-
Stil! gij zult alles weten. Wanneer
vertrekt gij?
Morgen, als het weder gunstig is.
Be volgende dag was het weder uit
muntend, en het schip ligtte het anker.
Het leed niet lang, of het berouwde den
hoo-gmoedigen markies, zich op de be
scheidenheid van zijn voormaligen vriend
verlaten te hebben Williamwas goed en
openhartig, maar ijdel in den hoogsten
graad. Eene carl van wijsbegeerte welke
haren oorsprong nam in den hoogmoed,
had in hein het vuur zijner andere harts
tochten getemperd. Hij was verstandig,
maar bezat een verstand, hetwelk hij
gaarne ten toon spreidde. Ér Ihg in zijne
manieren, ik weet niet welk een toon van
meerderheid, gegrond op den hoogen dunk,
schers den metaalvoorraad van de Reichs-
bank, ten bedrage van 15 milliard gouden
mark, aan de commissie voor do- vergoe
dingen afstaan.
Oin half een is Louchem- naar Oarton
de Wiart, den minister-president, gegaan
met wien hij een gesprek van oen half
uur heeft gevoerd. Om één uur Was ei-
dejeuner bij do Marg-erie, den Franschcn
gezant te Brussel. (N.R. Ort.)
Fransche jiersbcschouwingeu.
Men meldt uit Parijs aan de „Msb."
Uit de commentaren, die de Fransche
pers op 't bericht over Duitschlands be
roep op Amerika geeft, blijkt, dat de ver
wachting algemeen is, dat Amerika, niet
zal meedoen om een strik te spannen,
waarin Frankrijk bovendien toch zou wei
geren te loopen.
De „Gaulois" zegt over deze Dnitsdie
poging: „D-eze manoeuvre is om meer dan
één reden handig. Zij voorkomt, dat de
Berlijnsche regeering <le verantwoordelijk
heid op zich laadt van eenig' aanbod,
waarover zij in eigen boezem en met do
politieke partijen g-een overeenstemming-
heeft kunnen verkrijgen.
Bovendien heeft zij voor alles tot doel,
in te rehabiliteeren voor het oog der neu
tralen en der eenvoudige geesten, door de
reputatie uit te wissclien van slechtge-
zindheid en onwilligheid in het vervullen
van aangegane verplichtingen.
Bovendien heeft zij voor alles tot doel,
in Amerika een gunstige stemming ten
aanzien van Duitschland te doen opleven
en president Harding- in een moeilijken
toestand te brengen en zich te doen com-
promitteeren.
Evenwel zal deze tactiek „van onze
tegenstanders hetzelfde echec ondergaan
als de vroegere poging, om de geallieer
den uit elkander te krijgen".
Do „Petit Parisien" is uit Berlijn door
zijn correspondent als volgt ingelicht en
er zijn meer van die uitingen, die een ge
lijke opvatting- inhouden omtrent den toe
stand te Berlijn.
„In do Duitsche politieke kriugen
heoreeht de meest volslagen wanorde en
verwarring. Eerst heeft men het na-ar alle
kanten tegenspraken doen regenen in zake
een interventie door het Vaticaan en zelfs
sprak men het overhandigen van oen nota
aan Washington tegen. Niemand in Ber
lijn wil hebben deelgenomen aan een di
plomatieke aotie, die toch geen kans heelt
de verwachte uitkomsten op te leveren.
Sommige ministers, en vooral die van
de Volkspartij, achten het volkomen nutte
loos, nieuwe voorstellen te doen, daar
Frankrijk toch vast besloten zou zijn, het
Roergebied te bezetten.
Daarentegen heeft de groep Fehrenbach-
Simons het hij de stemming op dit puat
gewonnen en heeft men besloten, liet di
plomatiek streven niet geheel prijs to
geven.
Merkwaardig voor den strijd, die thans
op diplomatiek terrein gevoerd wordt, is
een uitlating van de „Rappel", die erop
wijst, dat de huidig-e strijd een moderne
oorlog is. „Zoo men in de geheimen wil
treden", zegt het blad, „waarin de blok
kade van het Roergebied bestaat, dan ziet
men, dat alles gaat om de kolen van het
Rot-rhehken.' Vroeger geen geld, geen Zwit
sers, thansgeen geld, geen kolen.
De Diiitschers zullen, zoo ze geen kolen
meer hebben, naai- het schijnt wat war
mer zijn om zich tegenover ons van huh
schuld te kwijten. Het zij zoo, maar wat is
dan die moderne oorlog prozaïsch en lee-
lijk! Hebben wij dan zooveel maarschalken
in het leven geroepen, oiU hen de wacht
te doen betrekken over een kolenkist?"
De conferentie van Lympne.
LONDEN, 23 April. (Msbode). In een
plassende regenbui arriveerden liedenna-
middag om tien voor half drie met de
mailboot van BoulogneDover, de „l'n-
vieta.", Briand en de secretaris-generaal
van hnitenlandsche zaken, Berthelot, ver
gezeld van professor Camerlynek, den &f-
ficieelen tolk. Aan do pier te Dover wa
ren eenige heeren ter begroeting aan
wezig. waal-onder de eerste secretaris van
de Fransche ambassade te Londen en de
Fransche consul van Dover.
Namens Lloyd George was de gastheer,
Philip Sassoon, met een vriend, aanwezig.
Er stonden drie auto's gereed en het
weikeu hij vnn zich zeiven had: in zijne
betrekking tot zijns gelwijken scheen hem
slechts eene enkele gedachte bezig te hou
den: met de grootste voorkomendheid en
vriendelijkheid te spreken. Vol gezond ver
stand -en welbespraakt zijnde, gaf hij gaar
ne raad; maar zijn aanmatigende toon
mishaagdei alöenieen en bedierf alles, wat
bij zeide Voor het overige was hij de
afstammeling van een dier adellijke En-
gelsche famüiën, die koning Jacobus naar
Frankrijk volgden. Ongelukkigerwijze was
hjj' niet bevrijd gebleven van de ondeug
den, welke destijds 'de opvoeding, der jonge
edelen a.tnkieefden. De wijsbegeerte, ge
lijk wij reeds vro-eger gezegd hebben,
richtte vleeseiijke verwoestingen aan on
der de h.oogere klussen. Al de vroegere
gezelschap reed terstond naar de villa,
waai- Lloyd George, vergezeld van graaf
De Saint Aulaire, Fransch gezant, eji een
of twee intieme gasten hen opwachtten.
LONDEN, 23 April. (R.O.) Briand en
Lloyd George hebben hedennaniiddag twee
uur lang op geheel informeel© wijze ge
confereerd. De besprekingen betroffen do
vcoi'gestelde Fransche sancties alsook de
Duitsche nota.
Een heiligschenner gestraft.
We lezen in de „Maasbode":
Het volgende feit, dat de Italiaansche
bladen vermelden, heeft in da omgeving
van Florence waar het gebeurde, groota
ontroering teweeggebracht.
Een jongen, 24 jaar oud, Giaconelli'
genaamd, wandelde met zijn vriend en zijn
hond in den omtrek van Grespiana. Ko
mend voorbij een beeld van de H. Maagd
dat in een muur was geplaatst, ontblotta
de vriend van Giaconelli eerbiedig het
hoofd.
Giaconelli daarentegen bespotte zijn
vriend, nam zijn hond en duwde diens
snuit tegen het beeld der II. Maagd.
Maar nauwelijks had hij deze heiligschen
nis bedreven, of hij bleef als vastgenageld
-op zijn plaats staan zonder zieh te kun
nen verroeren. Allo pogingen van zijn
vrienR en andere personen, om. hem uit
dezen toestand te verlossen waren tever-
geefsch. Er bleef niets anders! over 'Jan
den ongelukkige naar 'huis "te brengen.
Met voel inspanning gelukte het ten
slotte na verscheidene uren aan de dok
toren beweging in de verstijfde ledematen
te krijgen. Toen echter deed zich opnieuw
iets buitengewoons voor. De heiligschenner
begon als een hond te blaffen, hetgeen
een dag en nacht aanhield,
Een groot aantal personen hebben zich
naar het huis van Giaconelli begeven om
getuige te zijn van het verschrikkelijke
schouwspel. Sommigen beschouwen het als
niets anders dan een curieus! geval van'
autosuggestie, maar vele geloovigen zien
daarin een bestraffing van boven.
De Ver. Staten en de kwestie
van herstel.
WASHINGTON, 23 April. (R.O.) Nine
verluidt, hebben de geallieerde diploma
ten de houding der Amerikaansche regee
ring terzake van Dnitschlands beroep op
Harding goedgekeurd.
Alvorens te antwoorden had Hughes in
formeel de kwestie met de geallieerde ver
begrippen, omtrent godsdienst, Zedeteer,
staatkunde, letterkunde, staatsbestuur en
wat diens meer zij, waren geschokt; eene
onbegrensde zucht naar nieuwigheid open
baardel 'zich. De HUssieke opvoeding, be
paald tot d© studie der schrijvers van Grie
kenland en Rome; had in de hoofden eett
smaak van republikeinsgezindheid doen
ontkiemen, welke men, zonderling genoegt
wilde doen samengaan met aristocratische
aanmatiging en de getrouwheid aan Zijn
koning; terwijl, van den anderen kant. de
voltairiaansclie partij' de zucht om over!
de gewichtigste godsdienstige vraagstuks
ken te redetwisten en aan alles te twijfe
len, in de mode had gebracht
-yw Cffiordi vervolg®. J
