vies-Bureau
oncurreerend:
DAGBLAD VOOR ZEELAND
I üUU ongeschiktheid I ZOU overlijden I lüU een handof voet I IJ eenoog I DU een daim I OU een wijsvinger I IU
he Courant, Goes.
theken, enz.
vlugsmaakvol ejj
goedkoop levert?
,vsche courant
'osterijen.
NTJES
PERSONEEL
'TEUR
•nsverzekering-
laatschappij
n ij m e g e n.
R van
Nummer 89
Dinsdag 19 April 1921
Zeventiende Jaargang
r «n "bij iwlange f oen bij i icn bijvetliesvan f 7c bij verlies van t nfl bijverliesvan x qk bij verfles van 1 <r -
een anderen vinger
De man van Worms.
feuilleton
Kruis en Zwaard.
sr£ss,° Sm sar>"aitiw
Priesters in de Kaserne?
Buitenlandsch Overzicht
giaNDE w „N.V: a
NIEUWE ZEEUWSCHE
COUIMNTteGOES
BUITENLAND.
OOSTENRIJK
GRIEKENLAND
ZWITSERLAND
BINNENLAND.
trekken, daar de Amerika-
illen brengen aan not land
jen den last van den oorlog
it zijn vertrouwen verloor",,
derland en Zweden onlangst,
rankrij'k hebben verklaard,
us eenstemmig or^-Parifsi te
(Msbcde
Nederland Italië,
rartsdag zal deze inlernatiff-
wedstrijd in het Amsterdam-
plaats hebben,
ïaal bracht het NederhmdscH
enua tot een gei ijk,'spel 1 —Li
t van onbestelbare brieven
ten van welke de afzenders!
I, terugontvangen in de 1st®
aand April 1921:
innenland: de Jong, Hans-
Vervaat, Middelburg; Ka-s
ophandel, Middelburg,
en binnenlandW, van Dorpj
Knnkel, Amsterdam,
en buitenland: H. WjSindc-
eid; Heinrig Schultze, Bres
binnenland: A. J. Boel, Am»
s: 30 cents a contant
hulp en
is
3143-40
•reisehte.
llicitaties met uit-
tot dusver verriciite
1ENTRAAL HANZE-
Amsterdam.
-erzekering kan/'
ëindigd wordèn.
u ?el)
Lutwte hooger
3077-30
uit deze verzekering af
fit».
.gang 3005-40-
taal in de jaren
f 1.555.800,-
I 2.590.300,-
f 3.180.700,-
f 15.000.000,-
Molenstraat 78
SCHIKBAAR
[ypotheken.
ities toilllllc.
en -Kaarten,
imede 'andere
erken.
'itte Enveloppes,
ank-Enveloppes,
diverse sluiting.
s, -Kaarten, Ver-
pel of dubbel.
ruk en Steendruk
rment-carton?
irtjes, in fraaie
ig-
irkante of ronde
le grootten, G-eld-
nz.
ÏE DRUKWERKEN,
ng voldoet aan
kan stellen aan
irk.
NIEUWE ZEEUWSCHE
Hoofdredacteur: J. W. VIE NIN QS. .Tel,#fo,??1£a
Bureaux van Redactie en Administratie: Westsingel, GUta
BijkantorenMIDDELBURG, Markt 1 en 2
Ttüegram-Adres: Nizeco.
Directeu OS. VAN DE GRIENDT. Telefoon 207
Abonnementsprijs f2,50 per drie maanden, f0,20 per week,
voor Post-abonnés f 2.90 per 3 m. Advertuntiën van 1 tot 6 regels
f 1,50, elke regel meer f 0,25, bij contract beduidende korting.
Al onze Abonnés zi n gratis verzekerd tegen ongevallen krachtens onze overeenkomst met „The Ocean and Guarantee Corporation Ltd." te Amsterdam, Rokin 151, en wel voor de hieronder vermelde™bedragen
17'
1) Naar aanleiding van het feit, dat op
m 18 April 1521, dus 400 jaar geleden,
Inither te Worms voor den keizer ver
scheen. om er zich tegenover hem en den
■Rijksdag te verantwoorden, wijdt^ in de
„Nieuwe Rotterdamsehe Courant van
'Zondag 17 April j.l. (ochtendblad C)
een zekere C. W(. Coolsma aan die ge-
heurtenis een meer pro-Lutheraansche dan
objectieve beschouwing, waarin hij aan
het slot o.a. opmerkt: „Ook kunnen wij
niet uitmaken, of Luther gezegd heeft
aan 'tJot: „Hier sta ik"; Er kan voor
en tegen gepleit worden."
[Wij willen den heer Coolsma wel een
handje helpen en hem zeggen, dat do
voorpleiters het zullen moeten afleggen
tegen de tjgenpleiters en het heel goed
uit te maken is, of Luther op het einde
van zijn verklaring aan Keizer en rijks-
grooten heeft gezegd: „Hier sta ik, ik
kan niet anders, God helpe mij, Amen
Dit beroemde Lutherwoord, dat men
als de meest teekenende en kortste ka
rakteristiek van zijn „ridderlijke en hooge
geestesdaad" placht aan te halen is, juist
wat het pakkende gedeelte ervan betreft,
niets anders dan een legende, zegt H. J.
J. Wachters in zijn „Luther" (Leven,
Persoon, Leer; Paul Brand, lïussiim 1917).
„Zijn slui tings formule op den Rijksdag
waren de gewone woorden, die meermalen
'hij Luther voorkomen en waarmede de
redenaar volgens de gebruiken van dien
tijd van zijn toehoorders afscheid nam.
Om deze uitdrukking wat krachtiger en
klinkender te maken, voegde men er reeds
in 1521 de pakkende woorden aan toe:
„Hier sta ik', ik kan niet anders".
De Protestant A. Wrede heeft deze
woorden nogmaals aan een nauwkeurig
onderzoek onderworpen. Hij bewees, dat
alle uitgaven van Luther's redo te Worms
berusten op een van hem zelf afkomstige
opteekening. Dit door Luther zelf in het
Latijn geschreven oorspronkelijk stuk be
vat het slotwoord in het Duitsch, doch
aleohts in den korten vorm: „God helpe
mij. Amen". „Er hestaat niet het ge
ringste bewijs" aldus zijn besluit
„dat de uitbreiding der slotwoorden af
komstig is van een ooggetuige."
Dit oordeel wordt bevestigd door een
anderen Protestantsohen geschiedkundige,
P. Kalkoff: „Gelijk (door Wrede) nu toch
wel heslist aangetoond wordt, heeft de
in den Wittenhergschen druk' gemaakte
uitbreiding der slotwoorden geen aan
spraak op geloofwaardigheid."
De Protestant H. Böhmer geeft dan
ook den raad: „Men zal er goed aan
doch, het meest beroemde Lutherwoord
niet meer als een woord van Luther
aan te halen".
Toch durft do Weimarsehe Lutheruit-
'gave yan 1897 nog dit slotwoord als
de zekerste overlevering hoven alle andere
stellen. Karl Müller beschouwt echter deze
poging voor geheel mislukt, terwijl de
Protestant Maurenbfecher alleen deze ver
klaring voor mogelijk houdt: „Slechts uit
roerende aanhankelijkheid jegens gelief
koosde tradities laat zich de ijver verkla
ren, om aan dergelijke onbewezen histo-
rietjes vast te houden".
De heer Coolsma zal uit bovenstaande
aanhalingen, waarin wij enkele markante
punten vet drukten, gemakkelijk kunnOD
concludeeren, dat het niet zoo'n toer is,
uit te maken, of Luther het „hier sta ik,
onz," te Worms al dan niet heeft uit ge
sproken.
De heer Coolsma vergelijkt in den aan-
van van zijn beschouwing Luther met den
H. Paulus. Maar, zoo zouden wij willen
vragen, wie staan verder van elkander,
'dan Luther en Paulus? WanneeT men
leest, Wat de apostel in zijn eersten Ko-
rinthenbrief schrijft: „maar ik kastijd
mijn lichaam en houd het onder bedwang,
opdat, ik niet, na anderen gepredikt te heb
ben, zelf verworpen worde" (IX 27) of
wat hij schrijft aan de Galaten„Die
Christus toebehooren, kruisigen hun
vleesch met deszelfs driften en kivada
lusten' (V 24) en men legt dat naast Lu
ther's leven en leer, dan is er tusschen
beiden een schier oneindige afstand. Schit
terend is dat verklaard door den beroem
den kanselredenaar La.eordaire in zijn
106ï -O-
4101,1 r0CI'en i zijn
het gdoorj ^n in borst- Uir^>ort
bSllsónX r?et5eï> der soldaten; het
hij ondervindt van z<w iL Knóinl i i
Godsdienst te 4 Jmn^wekï
hi) een vurig akte vantSmrouw over nl
de misstappen zijn levens. Een plotse
Jing beving bevangt zijn leden; zijn oomu
verduisteren, zijn knieën knikken- het
"Sst voor den naderenden dood!
Helaas!dacht hij, wat is toch delmensch?
waar as nu die moed, waarop ik «b0
-rotsc-h was? O min God!.sterk mij!
23e conferentie „over de onmacht van an
dere confessies dan de Katholieke, om de
maagdelijke zuiverheid v.oort te brengen
en in stand te houden".
„Ziet, zoo zegt hij, in de 16e eeuw
was in een hoek van Saksen een man, die
het plan had ons te hervormen. En,
inderdaad, hij had er moer dan iemand,
anders van zijn tijd het recht toe. Want
hij had van God de gave der ^volsprekend-
heid ontvangen, die van zijn lippen zoo-
wnl als uit zijne pen vloeide met even
bewonderenswaardigen overvloed. Hij be
zat een vurige ziel, evenzeer in staat oni
door de liefde te begeesteren als dooi
de kracht van liaar onderricht anderen aan
zich te onderwerpen en aan wiens karak-
i er niets ontbrak om door zijn geestes
gaven zich de macht over anderen to
verzekeren. Daarbij komt nog, dat hij een
religieus was. De Kerk had hem van do
wereld afgezonderd, hom bekleed met het
habijt en het gewaad der boete. Hij had
do zachte tuchtroede der kloosterlijke ge
hoorzaamheid gevoeld, de gcestelijka
vreugde gesmaakt der religieuze nederig
heid en heel die vermenging van een
schoone natuur en een krachtige genado
had hem op bewonderenswaardige wijze
voorbereid voor de taak, aan anderen
'iS Hemels gaven uit te deelen, die zooveel
te kostbaarder waren geworden, wijl zij
gegaan waren door zijn hart en zijne, han-
dgn. Wat meer is, een geniaal man, era
redenaar, een schrijver, een monnik, allo
macht en alle roem in die ééne jeugdige
hand. Laten wij hem zijn werk' verrichten.
Hij is klaar, mijne hoorders, maar waar
vind ik hem terug? Niet meer aan den
haard der cenobitische tente, maar aan
den haard van een gewoon woonhuis, de
voeten uitgestrekt bij het vuur van een
huiselijken haard, met eene vrouw aan
zijne zijdel Hij, tweemaal tot maagd ge
wijd, door de priesterlijke zalving en door
zijn kloosterbelofte.1) Hij die door de Kerk
tot een anderen Christus was gemaakt en
die de Kerk niet zuiver genoeg voor hem
bevonden had, ziedaar, hij is getrouwd!-
ZijtTwtförd" brak de poorten open der oude
"kloosters van Germanje, vertroebelde er
de jarenlange maagdelijkheid van den
grijsaard en de nog teerder reinheid van
den jeugdigen kloosterling; al de begeer
lijkheden des vleezes riep hij uit hun
graf te voorschijn. God had door da
Katholieke leer niet alleen zijn priesters
opgevoed tot mannen eener algelieele con
tinentie, Hij had er ook smaak en liefde
voor weten in te boezemen aan duizenden
anderen. Voor iedere levensellende had
Hij eene maagdelijkheid bereid, die er
de moeder en zuster van zou zijn. Luther
heeft dat alles vernietigd. Hij heeft het
priesterschap in zijn wortel zelf doen
verdorren, door er de merkteekenen van
Jezus Christus van weg te nemen, die het
door middel van de maagdelijkheid in zijn
verstorven vleesch behoort te dragen, en
aan de wereld gaf hij de bevoorrechte
zielen die het Evangelie haar had ontno
men, terug en de kloosterlijke eenzaam
heid, waar het gebed onder de hoede
der versterving de wacht hield, werd
door hem ontvolkt. Heel dat groote hart,
heel dat genie, heel die welsprekendheid,
heel die zielskracht, al die machtige her-
vorminsplannen zijn uitgeloopen op
een algemeene trouwpartij I"
x) In het Augustijnerklooster te Erfurt,
waar hij in 1505 binnentrad en den gewo
nen proeftijd doormaakte, legde Luther na
den kloosternaam Augustinus te hebben
aangenomen, vrijwillig deze .geloften af:
„Ik broeder Augustinus Luther, belijd en
beloof aan God den Almachtige, aan de II.
Maria, altijd Maagd, en aan U, Prior,
Pater Winandusde gehoorzaamheid
en ook het leven zonder eigendom en in
kuischheid doorgebracht, volgens de re
gels van den II. Vader Augustinus tot
m den dood."
„Das Militar" is, naar men wil, in
Duitschland gestorven. Het zij zoo; maar
het is in andere landen, onder een andere
vorm, maar in wezen hetzelfde, herrezen.
Tot die landen behoort België, dat' gelijk
de kikvorsch uit de fabel zicli opblaast
Het gedruiscli buiten neemt toe. To
wapen! te wapen! roept men van alle
kanten. Mijn God! dacht de armegevan-
gene, zou men zooveel gerucht voor mi:
maken, als om' een veroverde stad. Heet!
Gij wilt een diepe vernedering; uw heilige
Naam zij geloofd!
Hij v giste zich. Niemand dacht meer
aan hem in het kamp: de viiandl was op
een kanonschot afstand genaderd en hot
leger stelde zich in slagorde.
Een onder-officier treedt zijn tent bin
nen, neemt hem de boeien af en geeft
hora wapenen Andreas begrijpt hem niet.
Burger, de republiek schenkt u genade;
het ligt thans aan u om1 uw misstap anet
uw bloed uit te wisschende vijand Staat
vcor ons. Haast u.
.Welk een zonderlinge lotbestemming!
mompelde Andreas.
Hij wapent zich en verlaat de tent;
tot een militaire mogendheid „des ersten
Ranges", op gevaar ,af vjan er. aan te
barsten. Het ergste is, dat daar zelfs de
priester uit zijn vreedzame bediening
wordt gehaald en opgevorderd voor het
blqedige „métier des armes", tenzij do
1 betere elementen tijdig tot bezinning ko
men
Een blad meldt daaromtrent het vol
gende
„Er zijn, volgens de „Etoile Beige"
in den boezem der regeering personen,
die. de uitsluiting der geestelijken van den
militairen dienstplicht zouden willen ge
handhaafd zien of althans hun buiten
gewone gunsten willen zien toegekend,
In de meeste politieke kringen erkent
men weliswaar, dat de geestelijken be
voegd zijn hun militairen dienst hij' den ge
neeskundigen dienst te verrichten, maar
men oordeelt ook dat zij zich evenmin
als de andere' burgers aan hun plicht
tegenover het vaderland mogen onttrek-,
ken.
Het blad meent te weten, dat de liberale
minister van landsverdediging Devèze uit
de regeering' zal treden als hij in deze zijn
zin niet krijgt."
Het is fraai, zégt „Het Centrum".
Maar al te zeer kan mqn zich over deze
houding van den 'liberalen minister niet
verwonderen.
Het militairisme is nu eenmaal niet te
vreden, alv.orens het allen en alles in zijn
dienst heeft gesteld.
En kan men van een liberalen be
windsman wel verwachten, dat hij veel ge
voelt voor het vrijsteliep, van geestelijken
of aanstaande geestelijken?
Ligt het niet in de lijn van den alge-
meencn dienstplicht, dat men ook hen
opcommandeert voor de kazerne
De rampzalige oorlog heeft er hoven-
dien het zijne toe bijgedrag-en, om den
eerbied voor de geestelijke, bediening en
waardigheid te ondermijnen.
In sommige landen, met name in Frank
rijk, moesten ook seminaristen en priesters
als gewone militairen het bloedig hand
werk uitoefenen,'en er waren zelfs ka
tholieke bladen ook buiten Frankrijk
die dat mooi vonden en er in de meest
opgetogen bewoordingen over schreven!
Het was iets verschrikkelijks, die ver
heerlijking van den priester-soldaat."
En thans durft in een land als België,
dat toch tot de katholieke landen be
hoort, do minister van Landsverdediging
de geestelijkheid voor den gewonen mili
tairen dienst opvorderen, als gold het
do meest gewone en natuurlijke zaak ter
wereld
Uitgezonderd de socialistische „Daily
Herald" zijn de Engelsche bladen het
er over eens dat het besluit yan het Drie
voudig Verbond om de mijnwerkers niet
te steunen als zij niet opnieuw over de
loonkwcstie onderhandelden, als een over
winning- van het gezond verstand is te
beschouwen over misplaatste overijling.
Met dat al duurt de mijnstaking voort
en wacht men op hetgeen het congres van
Vrijdag a.s. zal brengen. De moeilijkhe
den blijven intussehen niet uit.
Sommige mijnwerkersverecnigingen zijn
reeds aan het eind van hun middelen, an-
uitkeering. Bij velen heerscht gebrek. Do
deren betalen slechts de halve stakfngs-
weerstandskas, die gedurende de staking
van verleden jaar reeds op een zware
proef was gesteld, en waaraan toen twee
millioen pond sterling was onttrokken,
is thans vrijwel uitgeput.
Het marinepersoneel, dat heiast is met
hot pompwerk in de mijnen, is opnieuw
versterkt, echter nog niet voldoende, want
berichten omtrent mijnen, die vol water
loopen, blijven inkomen, hoewel ze niet
talrijk zijn.
Van andere zijde wordt nog gemeld,
dat het nog niet volkomen duidelijk is, op
welke wijze het Drievoudig Vakverbond
zoo plotseling uiteen viel.
Maar vast staat, dat cr vporcerst in
de kringen der mijnwbrkers zeiven en
van him bestuur groote oneenigheid tus
schen de gematigden en do meer revolu
tionairen bestond. Den laatsten wilden
niet op het plan van Hodges tot een voor-
loopige loonregeling ingaan.
do zon staat helder aan den hemel.
Andreas heeft nog niet den tijd gehad
om van zijn verbazing te bekomen, of
hjj is reeds geplaatst bij een compagnie,
waarvan hij noch de soldaten, noch de
officieren kent. Hij heeft in het voorbij
gaan Niedermann gezien, nog vol van
dat yuur, hetwelk men eertijds in liemiop-
merkle, maar echter kalmer; zijn vel--al
,is somber en betrokken; hij ziet erover
het algemeen eveneens uit als x raeger.
Andreas lieeft hem willen aanspreken:
do norsche kapitein heeft hem ontweken,
zich Ivoudejide als herkende hij hem niet,
die hij den vorigen dag zoo vurig in
zjjn armen knelde.
De vijand vertoonde zich aan den ge
zichteinder op de vlakte en de kanonnade
nam .ten aanvang. Andreas gevoelt op
nieuw en even levendig als de eerste maal,
at da gewaarwordingen, welke den soldaat
Daarop werden de leiders der 3poor-
mannen en transportarbeiders bevreesd,
dat de staking zou mislukken.
Men kon op hoogstens de helft der
leden rekenende andere helft zou zeker
aan 'twerk zijn gebleven.
Het linksche gedeelte der mijnwerkers
is thans woedend, het rechtsche bereid
Ann den arbeid te gaan, te meer, daar
alle partijen en de geheele pars hun be
zwaren tegen de sterke loonsverlagingen
deelen.
Omtrent de Framsche maatregelen tegen
Duitschland is men het eens geworden'.
De „Groene" Amsterdammer had vorige
week een plaatMichel (Duitschland) zit
op een groote geldkist. Marianne (Frank
rijk) zegt tot hem: als je nu pjpi 1 Mei niet
Van je geldkist bent afgegaan, roep ik
den diender (Foch) die reeds door het raam
naar binnen kijkt.
Uit Parijs wordt dan ook gemeld:
Nadat reeds dagen lang door regee-
ringspersonen met militaire autoriteiten
Was geconfereerd, verneemt thans de
„Echo de Paris" dat besloten is bij verdere
onwil van Duitschland om te betalen, het
geheele Roergebied en een deel van West-
falen te bezetten. Twee lichtingen zullen
daartoe worden opgeroepen.
In het dan bezette gebied zullen" zware
belastingen op steenkool en andere pro->
ducten worden geheven.
Men verwacht intussehen nieuwe Duit-
sche voorstellen.
Italië, waar communisten en nationa
listen elkander slag leveren, is ook aan
een geweldigen economischen crisis ten
prooi.
Het verhond yan industrieelen heeft
kort geleden aan het handelsministerie een
memorandum gezonden, waarin de vrees
uitgesproken wordt, dat de crisis in Ita
lië nog niet haar hoogtepunt heeft bereikt.
Vroeger betaalde het land zijn grondstof
fen nit het hutienland voornamelijk met
luxe waren, en exporteerde goedkoope en
spaarzame arbeidskrachten naar het bui
tenland. De graanbouw is vooral in het
Zuiden sterk achteruit gegaan, ten gunste
van den wijnbouw, die echter slechts on
voldoende vergoeding biedt, daar de wijn-
Uitvoer te strijden heeft met de zware
Fransehe concurrentie en met den vermin
derden kooplust van centraal Europa. De
afhankelijkheid van het buitenland toont
zich vooral in de cijfers van den buiten-
landschen handel. Het passief van da
handelsbalans voor 1920 bedraagt 8058
millioen, dat is wel 2539 millioen minder
dan in 1919, maar toch nog altijd zeel"
hoog.
Max Hölz, de leider van het roodo
leger in Duitschland, die naar men weet, is
gearresteerd, heeft gedurende zijn vroe
gere gevangenschap in Tsjecho-Slowa-kijo
zijn biografie geschreven, waaruit da
„Berl. Zlg. a. M." een en ander heeft
overgenomen.
Merkwaardig is in deze „Selbstbekennt-
nisse", dat de bandiet die tijdens den
oorlog zijn vaderland dapper diende en het
ijzeren kruis en de Friedrich-August-me-
daille won door het Marxisme gekomen
is tot- zijn ontaard leven.
„Duizend maal vertelt de voormalige
landarbeider heb ik mij gedurende
den oorlog afgevraagd: hoe is het toch
mogelijk, dat mensehen, die elkander nooit
tc voren gezien hebben, die elkander niets
in den weg hebben gelegd, elkander nu zoo
wreed vermoorden Ik schaam mij niet om
te bekennen, dat ik gedurende den oorlog
vaak al9 een kind heb geweend. Niette
min heb ik mijn plicht als soldaat ge
daan. Niet voor niets heeft men mij, ga-
Woon soldaat, met het ijzeren kruis en de
Friedrich-August-medaille gedecoreerd. Op
mijn gedragsboekje staat: „zeer goed".
Eerst later heb ik, door het lezen van boe;
ken van Marx, Engels en Rosa Luxem
burg en door het volgen van een cursus
van Otto Rühle op wetenschappelijke
gronden leeren inzien, dat de groote so
ciale omwenteling komen moest."
Metandere woorden, hij doorliep de
school van Marx, en, in zijn geringe ont
wikkeling niet bestand tegen de drogrede
nen van diens materialistisch-economische
leer, liet zich Hölz het hoofd op hol bren
gen en begon hij de revolutionaire idee-
en van zijn meester te realiseeren. Om
ten slotte als rooverhoofdman, die zich!
vorvulici. bij de nadering van den «Irijil
llij siddert, hij weent, hij weet zelf niet
wat hem schort, en toch. rukt hij voor
waarts, cioor den snellen stroom medego-.
veerd er, weldra vergeet hij, bedwelwd
do.o: kruiddamp en gedruisch, alles wat
er met hem gebeurd is on oefent, even als
eertijds, zijn handwerk van soldaat uit;
want Andreas is niet meer dan gewoon
aoiiiaat: hem het leven schenkende, heeft
men bom echter niet in zijn rang ïier-
s'teld. Hij is dus weder hetgeen hij Was in
da eerste dagen zijner in dienst treding
en om de geljjkenis treffender te maken
zijn de republikeinen nog, hetgeen zi' toen
waren; hunne geestdrift is steeds dezelf
de. De verliezen, welke zij geleden hebbea.
hebben hun moed niet uitgedoofd, zrj
gaan altijd ten strijde gelijk op een Stroop
tocht, zonder vrees. Eenige wijizen haddjn
gezegd: Het is eene koorts, welke
voor meer dan 20 strafbare feiten te veiv
antwoorden zal hebben, in Handen der po
litie te vallen.
■Wie zich aan een ander spiegelt
Deraonstratiën te Weenen.
WEENEN. (V-D.) Zondag hadden ta
Weenen groote demonstration plaats voor
aansluiting- aan Duitschland. Een uit vela
duizenden "bestaande menigte demonstreer
de voor hot Fransehe gezantschap, zong
nationale liederen en riep „Pfui Frank
rijk", waarop zij door de politie ver-i
strooid werd.
Griekenland en Turkije.
IfONSTANTINOPEL, 16 April. (Bel-
ga.) De ministercrisis isl toch nog verme
den. Tewfik pasja blijft groot-vizier; de
ministers yan marine en handel blijven;
oolc aan, evenals Izzet. Er zullen toch en
kele portefeuille-wisselingen plaatshebben.
Ex-keizer Karei in Zwitserland.
PARIJS, 18 April. Volgens, een tele
gram uit Genève aan de Matin 'zou het
Zwiteersch departement voor politieke za
ken na een onderzoek in zake de reis van
Karei von Habsburg tot de gevolgtrek
king g('kernen zijn, dat er geen enkel feit
was, dat een beletsel meebracht voor een
verblijf van Karei in Zwitserland. Het
zou dientengevolge waarschijnlijk zijn, dat
Karei machtiging zou verkrijgen zich in
Zwitserland te vestigen.
Heden viert Z. K. Hoogheid PrinU
Hendrik der Nederlanden, gemaal van H.
M. onze geëerbiedigde Koningin, zijn 44eU
verjaardag.
Hem zij een gelukkig leven tot in
lengte van jaren fcoegewenscht.
De uitvaart van de Duitsch»
ex-keizerin.
(Van onzen specialen verslaggever.)
DOORN, 17 April. Het was Zondag!
voor Doorn een historische dag, voor do
inwoners van dit beroemd geworden dorpje
voorbij zal gaan; wacht maar, de tijger
y.iï zkn laten temmen en dan zullen wij
schoon spel hebben met de zonen van jde
vrijheid. Zij hadden zich echter deerlijk
vergist: het vUur der vaderlandslief ie
beef! zelfs geen vonkje verloren, het zrjn
de zelfde ontembare republikeinen, tl;
overspanning duurt nog immer voort
Hoe zou men zich nu te midden van die
dapperen kunnen bevinden, zander ziclj
v/rn mm vuur ontbrand te gevoelen? Dia
repnblns einsche legers zijn een glosieudo
even -. alles wat met hen in aanraking:
komt, ondergaat hun invloed; msn kan
niet ond'-r b-n leven zander een, heli te
warden,
■Word! vervolgd^
