DAGBLAD VDOR ZEELAND
DE DRUKKERIJ
x°rnni levenslange f oen bij f icn bij verlies van f 7c bij verlies van f nn bij verlies van 1 oc bij verlies van 1 ic bijverliesvan
1 DUU ongeschiktheid 1 Lu U overlijden II een hand of voet I f eenoog I DU een duim I ü3 een wijsvinger I lü een anderen vinger
SgWJDE „N.v: a
NIEUWE ZEEUWSCHE
COUEANTTe G0E5
DRUrWERKEN
)HE COURANT
li Georges Boussenot
|kel in het „Journal"
ontkennen, dat de
van de Britsch-Russi-
■reenkomst, welke on-
.ts gehad, een zekere
rijk heeft veroorzaakt,
in de overeenkomst
vaarin wordt gezegd,
annië zich verbindt
leggen op het goud
welke uit Rusland
ter betaling van den
Iuilen dus Leriin en
schuld van het tsaris-
iebben ontkend en nog
sn, de Engelsche pro
pet het goud, waarvan
|ioort aan de Fransche
dit goud. waarvan
|ikrijk's bondgenoot, de
moet onaantastbaar
|r hetgeen voor ons,
pijnlijk is om vast
Nummer 88
Maandag 18 April 1921
Zeventiende Jaargang
t
V Onze Roomsche Pers
feuilleton
Kruis en Zwaard.
BUITENLAND.
DUITSCHLAND
BELGIE
OOSTENRIJK
FRANKRIJK
VLUG ,SAVAAKVDL EN
GOEDKOOP LEVERT?
ENGELAND
ij de boot weer te
|em echter niet is
Men heeft hem niet
schreeuwen.
|»ige van de beman-
de omgeslagen boot
j bereiken, heeft men
hooren schreeuwen
de mannen, die op
oot zaten, waren zelf
'den niet helpen. Zij
j e makkers voor hun
'inleen. Het lijk van
jn zij later nog zien
hoofd omlaag, dat
i zij niet weer gezien,
hun toestand toen
opzetten. Van een
zijde dei- boot dreef
sast gemaakt, waar-
jinen zijn oliejas be-
juin redding geweest,
waarschijnlijk niet
^gemerkt door den
ïlfzijl". Twee mannen
I rusteloos, zij waren
makkers met touwen
itgebonden.
laren vol lof over de
Ln boord van den
in Zoutkamp. Zondag
niermonnikoog terug-
pen goed monter maar
den indruk van het
Dubblinga en Visser
|ngespoeld. Men ver-
nng drijvende zullen
mannen zwemvesten
irschijnlijk acht men
lEngelschmanplaat of
i aandrijven.
spaarpenningen en
j isehe schuld.
uari 1-914 bedroeg het
the schuld, hetwelk in
was geplaatst, 48 pet.
huid, nl. 11 milliard
les. Van 1914 tot 1917
geallieerden voor oor-
nieuwe voorschotten
che Regeering, en op
der revolutie bedroeg
voorschotten 7 milliard
jfrancs. waarvan door
In 3 milliard 641 millioen
Toen kwam de débflcle
lie, en verklaarde de
|g dat zij de betaling
i dividenden zou staken-,
beroet van 21 Januari
ptenlandsche schulden
ederjfc dien geschiedt,
ijver? Hetgroote Rus-
deele uiteengevallen:
id, Letland enLitauen
;evestigd. Polen heeft
Al deze nieuwe staten
door de geallieerden
sondering van Litauen,
i erkend. Deze staten
den onafhankelijk zijn,
3 geprofiteerd van de
welke Frankrijk lieett
het keizerrijk, waarvan
kten. Logisch gespro-
dus een gedeelte van
chuld te hunnen laste
hetzij in verhouding
ing, hetzij naar hun
)aciteit. Tot dusver is
nog niet behandeld,
vertraging? Waarom
ning der jonge staten
marde gesteld, dat zij
Russische schuld op
lemen
igenblik, waarop onze
jngeland zoo besluit
ch verbindt geen beslag
het Russische goud, het-
kas der regeering van
uen, het goud, waarvan
het pand is voor onze
ig, komt het mij nood-
eschikt voor den heer
igen, wat hij denkt te
3o ruime mate als moge-
;en der Fransche spaar-
ïermen. Ik herinner er
groot aantal Franschen,
tlcine luyden, aan onzen
mdgenoot aanzienlijke
en voorgeschoten, daar
NIEUWE ZEEUWSCHE COURANT
Hoofdredacteur: J. W. VIE N 1N QS. Tel,efo°"
Bureaux van Redactie en Administratie: Wesfsinzel. «uta
Bijkantoren: MIDDELBURG, Markt) en 2
Telegram-Adres: Nizeco.
Directeu OS. VAN DE GRIEN DT. Telefoon 207
Abonnementsprijs f2,50 per drie maanden, f 0,20 per week,
voor Post-abonnês f 2,90 per 3 m. Advertentiën van 1 tot 6 regels
f 1,50, elke regel meer f0,25, bij contract beduidende korting.
Al onze Abonnés zijn gratis verzekerd tegen ongevallen krachtens onze overeenkomst met „The Ocean and Guarantee Corporation Ltd." te Amsterdam, Rokin 151, en wel voor de hieronder vermelde bedragen
Friedr. Muckermann verhaalt ons in
der Gral van April 1920 onder den titel
„A'uf dem Wege zur Katholischen Welt-
literatur" 't volgende:
„Vanuit 't raam van mijn gevangenis
in Smolensk kon ik een klein plekje grond
zien, waarover spoorlijnen lagen. Op ze
keren dag stond daar oen wagen die met
schrille kleuren beschilderd was, en na,
een onderzoek werd mij duidelijk dat dit
de literatuur-wagon was van Lenin. Deze
wagon met vlugschriften was voortdurend
op de baan van St. Petersburg- naar
Poela en Koersk, van Pomsk tot aan den
Dnjepr. De Directeurs in Moskou weten,
wat de pers kan. Ze komen er rond voor
uit: „Ons leger, zeggen ze, is niets, maai
de vliegende bladen van onze voorhoede.,
die doen het; wij marchceren vooruit in
een reeds veroverd land" Zonder Tolstoï,
zonder Destojewski en de heele serie van
hun literair nakomelingschap is de Rus
sische revolutie ondenkbaar. En vooral
door Üaar schriftelijke propaganda blijft
ze een wereldgevaar en wanneer de pers
dit vermag in het onontwikkelde, analpha-
bc-tische Rusland, hoe zal 't dan zijn bi;
ons, waar bijna elke proletariër lezen
kan f"
Diezelfde gedachte heeft ook mij meer
malen bestormd, zoo dikwijls de post me
de bladen der röode linkerzijde, met name
Het Volk en He Strijd bezorgde. Want
irderdaad, zóó valsch, eenzijdig en onder
't schijnschoon van waarheid en recht wor
den, godsdienstige en sociale vraagstuk
ken, dagelijksche feiten en feitjes voor
gesteld, dat de onontwikkelde of lialf-
ontwikkelde langzamerhand doch absoluut
zeker komt onder de giftige bedwelming
der anti-Roomsche pers.
De Tribune van David Wijnkoop even
als Die rote Fahne der Communisten in
Dnitschland zijn in dit opzicht eerlijker en
oprechter, omdat ze radikaler voor hun
beginselen en hun conclusies uitkomen, en
daarom minder gevaarlijke ofschoon na
tuurlijk nog altijd gevaarlijke en daarom
absoluut verboden lectuur zijn.
Maar de Socialistische pers, Volk, Voor
waarts, Strijd en zoo menig, zoogenaamd
neutraal „blad, zijn des te gevaarlijker^
naarmate,ze zich meer aandienen in scha
penvacht, doch volgens 't woord der H.
Schrift inderdaad „grijpende wolven" zijn.
We kunnen bijna uit elk Volk- of Strijd-
nummer pakkende voorbeelden aanhalen
van „het liegt" of „verdraait" of „licht
onvoldoende voor en houdt de massa dom".
Eén vraag'aan Het Volk:
Waarom ïnochten de Volklezers wèf
heoren, dal de Bisschop van Breda de
roomscho werklieden op hun plichten ge
wezen heeft in zijn laatste Vastenmande-
ment, en waarom werd er niet bij vermeld,
dat ook wel degelijk en niet zoo maar ter
loops gewezen was op de rechten van den
werkman en op de plichten, van den pa
troon
En zoo gaat 't voortdurend.
Men houdt de massa dom, en met
domme proletariërs kan men alles, ware
't zelfs revolutie maken. Waarom smaalt
't Volk op „voor Eer en Deugd" en ver
zwijgt 't, waar A. B. Kleerekoper, de
zedelijkheidsapostel van de „Oproerige
Krabbels zoo menigen avond doorbrengt
t Zijn maar losse vragen.
Wilt ge ware voorlichting, Zeeuwen,
steunt uw Roomsche en Christelijke pers
organen en voor de katholieke Zeeuwen
wijzen we op ons Roomseli Dagblad „De
Nieuwe Zeeuwsche Courant".
Onze beminde Bisschop is vooral ook
een bisschop van de Roomsche Pers, om
dat Zijne doorl. Hoogw. zoozeer doordron
gen is van 't machtige Apostolaat, dat
zij vervult in 't moeilijk bestuur van Zijn
groot bisdom.
Machten ook alle katholieke Zeeuwen
van dienzelfden geest doordrongen zijn en
dit vooral toonen door ons Roomsch Dag
blad te steunen vooral door hun abonne
ment en 't plaatsen van advertenties, die
niet ten onrechte het ruggeruerg van aen
courant genoemd worden.
Men geeft zooveel uit voor kleeding,
voor snuisterijen, en tochwaar
't geldt een Roomsch dagblad, daar telt
men de centen of halfjes één voor één na
en leest de courant met meerderen samen.
on ma Nisuerinann roepen
f?™ Msrdoor erai einde aan dit tref-
e de toon eel. ^!Ch verwijderende, wierp
Ut kapitein nog een hulsten blik op An
dreas: zijn gelaat, hetwelk de jonge pries-
te-r altijd zoo stroef gezien bid, had eer,e
zonderlinge uitdrukking van liefde en
zachtzinnigheid aangenomen. Andreas vole
ae den kapitein met de ©ogen en reeds
was deze verdwenen, .toen hij nog keek
naar den kant, waïr langs hij hein- had
zien heengaan.
.Toen de avond begon te vallen, Vergaï
hij met het uur zijner samenkomst met
zijne moedei en wilde tot aan het laintsle
Och, Roomsch Zeeland, laten we twee
dingen niet vergeten: Vooreerst, dat men
denkt zooals uw dagblad is; vervolgens,
dat 't behoud van 't Roomsche geloof
voor do toekomst in onze dierbare gewes
ten grootendeels te danken zal zijn aan
onze Roomsche dagbladpers in haar ver
heven Apostolaat.
Derhalve: „steunt ons R.-K. Zeeuwsch
Dagblad".
P. constaNtixus.
De begrafenis der Ex-Keizerin.
De Berlijnsche correspondent van „De
Telegraaf" meldt over. de bijzetting van
het stoffelijk overschot, der ex-keizerin
Dindagochtend te halftien dat
de kroonprins, de prinsen en prinsessen
van het Koninklijk Huis, alsmede de
buitenl.andsche vorstelijke xouwdrag-enden
bijeenkomen op het station Wildpprk,
Ook de voormalige hofdames, de gene-
raal-adjudanten, de adjudanten a la suits
en de vleugel-adjudanten, alsmede het
gevolg. ,1
De lijkkist wordt door oud-officieren
van het kurassiersregiment „ICönigin" en
het fuselierrcgiment „Königin" en door
de voormalige hofstaatsdienaren naar den
lijkwagen gedragen, waarbij de dragers
der insignes vooraan gaan. De oud-offi
cieren van het kurassiersregiment „Koai-
gin" zullen de paarden van den lijkwagen
leiden. De dragers der insignes zullen
den lijkwagen voorafgaan. De voormalige
gencraal-adjudanten gaan rechts en links
van den lijkwagen. Vier ridders van den
Zèvarten Adelaar fungeeren als slippen-
dragers van het lijkkleed.
De dames van het gevolg begeven
zich in Rijtuigen naar het mausoleum.
De lijkkist wordt het mansoleum binnen
gedragen en voor het altaar geplaatst.
Zoodra de lijkkist den drempel van het
mausoleum heeft overschreden, zet het
domkoor in. De opper-hofmeesteres der
cx-keteerin de hofstaats-, hof en eere-
dames, alsmede de kamenier nemen aan
beide zijden van de lijkkist plaats. De
dragers der insignes nemen plaats aan het
voeteneind van de lijkkist. De neven der
ex-keizerin vormen de doodenwaeht. De
kroonprinses, alsmede de prinsen en prin
sessen treden het mausoleum binnen, wan
neer de lijkkist is'opgesteld.
Daarna heeft de rouwpleehtigheid plaats.
Deze begint met het zingen van het lied
„Ieh weisz dasz mein Erlöser lebt". De
gemeente zingt „Jesus mein Zuverlasz".
De predikatie wordt gehouden door op-
perhofprediker dr. Von Dryandcr. Daarna
zingt de gemeente „Wenn ieh eininal soil
scheiden" en „Erscheine inir zum Schil
de". Dan volgt het „Vater unser" en de
zegen. Het domkoor besluit met liet lied
„Es 1st ein Tag verhanden".
Na de plechtigheid zullen de kroonprin
ses en de prins Eitel Friedrich in de
villa „Liegnitz" een condoleance-receptie
houden.
Vclgenr Wolff's bureau wordt van be
voegde zijde verklaard dat geen bezwaar
bestaat tegen het deelnemen -van deputa
ties van onderwijzers en ambtenaren aan
de plechtigheid der bijzetting van wijlen
keizerin Augusta Bictori, echter op voor
waarde, dat de dienst in dg scholen enz.
geheel intact zal blijven.
Lichamen, waartoe de persoon der over
ledene in bijzondere betrekking stond, zal
het vrij staan, hun beschermvrouw of wel
doenster in niet-politieke rouwplechtig-
heden te herdenken, doch op de onderwij
zers en leerlingen mag op geenerlci wijze
druk worden uitgeoefend, our aan betoo-
gm-gea als deze deel te nemen.
Hoelz.
BERLIJN, 16 April. (Part.) Het schijnt
thans werkelijk de echte Hoclz te zijn,
die gisteravond door de Berlijnsche poli
tie werd gearresteerd. De politie was te
weten gekomen, dat de beruchte roover-
hcófdnran zich naar Berlijn had hegeven,
nadat de opstand in Midden-Duitschland
was gedempt. Herhaaldelijk werd aan da
politie medegedeeld, dat men Hoelz in de
straten van Berlijn had gezien en herkent,
toe aan zijne belofte trouw blijven. Zijne
mot ketenen beladen handen konden den
gewijd-en ro-zefcrans niet vasthouden, maar
hij zeide- die met de lippen en het hart
op. De beeltenis zijner moedor stond hem
helder voor'-den geest; hij zag haar echter
niet meer, zoo als zij vroeger was. maai'
zoo als zij in dat uur inoest zijn, worste
lende met den dood, en bii verheugde zich
daarover. Mocht hij verlangen, dat iiaro
marteling, reeds zoo langdurig, nog .meer
gerekt werd? Heelt zij niet genoeg gele
den? Js het de gezondheid en het teven,
welke bij v.oor haar moet vragen. o£ wel
een korten doodstrijd en een spoedig af
sterven? Zie hier de twee einden, voor
welke Andreas zijn offer opdraagt: de ze-
lokkige bevrijding zijner moeder un de he
keering van zijn voormal'igen kapitein,
Do nacht wag gevallen; buitengewoon
ofschoon hij zijn uiterlijk eenigszins had
gewijzigd. Gisteravond vernam de politie,
dat de lang gezochte zich in een koffie
huis te Charlotteiiburg ophield. Een aan
tal agenten drong m het lokaal binnen
en vond er dep „rooden generaal" in gezel
schap van een commuhistischen timmer
man. Beiden werden gearresteerd en per
auto naar het politiebureau gebracht.
Hoelz ontként niet de gezochte te zijn.
Meer wil hij echter niet zeggen. Uit het
onderzoek is ondertussehen nog gebleken,
dat Hoelz ook nog tijdens den opstond in
Midden-Duitschland in de hoofdstad is
geweest. Hij kwam en verdween per auto.
Hij vertoefde dan steeds in een of onder
pension, maar maakte zich na enkele da
gen weer uit de voeten. (N. R. fit.)
De ex-keizerin.
De Berlijnsche correspondent van „De
Tijd" schreef over de ex-keizerin o. a. het
volgende
De keizerin schonk haar gemaal zes zo
nen en een dochter. Het huwelijk was zeer
gelukkig. Auguste Victoria leidde per-
scoclijk de opvoeding van haar kinderen
tot in de kleinste détails. De moederlijke
zijde van haar wezen bleef haar bij, toen
een nieuwe generatie opgroeide en zij haar
vreugde had aan talrijke kleinkinderen.
Haar huwelijksleven ,was een voorbeeld
voor heel de wereld. Haar gezin was door
en door christelijk. Een voorbeeld in een
tijd van decadentie en zedelijk verval. Dit
gezin was haar levenswerk.
Haar publiek leven was geheel aan lief
dadigheid en sociale zorg gewijd. Vooirl
op hel gebied der zuigelingenverpleging
heeft zij zeer veel gedaan. Tijdens den oor
log- was zij een trouw bezoekster der laza
retten. Een mooie en teekenenda trek is,
dat zij die bezoeken meestal alleen maakte.
De keizer, trouwens eveneens een voor
beeldig echtgenoot, eerde zijn vrouw hoo-
gclijk. De huiselijke zijde van haar wezen
karakteriseerde hij eens raak: „Mijn vrouw
lost de vrouwenkwestie op haar manier op
door zieh aan de drie k's te houdenkeu
ken, kinderen, kerk!" Maar heel bet edele
karakter van zijn vrouw eerde hij in liet
strandbot'el te G-lücksburg met de mooie
woorden„Een edelsteen glanst aan mijn
zijde. De keizerin is het zinnebeeld aller
deugden. Ik dank het aan haar, dat ik in
staat hen, om de zware plichten van mijn
beroep met vreugde uit te oefenen".
Dnitschland en de geallieerden.
PARIJS, 16 April. (Belga.) Volgens
een telegram uit Praag aan de Temps had
Dnitschland aan de Tsjecho-Slowaksche
regeering gevraagd om tot bemiddelaar
ster te dienen tussehen Duitschland en de
entente-mogendheden inzake het nieuwe
Duitsehe plan over de schadeloosstelling.
De Tsjecho-Slowaksche regeering heeft
echter geweigerd.
Tegen de openbare Pruisi
sche scholen.
Uit Breslau wordt bericht, dat Z. Emiu.
kardinaal Bertram een nieuw herderlijk
schrijven heeft uitgevaardigd, waarin aau
de katholieken wordt verboden mede te
werken aan de oprichting van openbare
scholen, terwijl het tevens aan alle katho
lieke ouders is verboden hun kinderen
van de katholieke scholen af te nemen.
2. Em. de Kardinaal voegt eraan toe, dat
de stichting van openbare scholen en de
uitvaardiging van de rijksschoolwet in
strijd zijn met de rijksgrondwet.
somber en donker. Een diepe stilte
tieersovite in het kamp. Deze treilende
rust deed Andreas denken aan het graf,
dat hem wachtte. Er vielen tranen uit
zijne dogen en hij wist niet waarom?
Was hei nog een overblijfsel van ge
hechtheid van het leven, of het verlangen
naar den Hemel1, of de herinnering aan
zijne moeder? Dat alles misschien te ge;
lijker lijd. Van lieverlede verzonk hij. af
gemat door zao v°'e verschillende aan
doeningen in eene stlile droefgeestigheid
en eindelijk overmeesterde hem de slaap.
Hij sliep gelijk men slaapen kan, wanneu'
men oen gerust geweten heelt; gelijk in zij
ne gevan enis de deugdzame koning, dien
Frankrijk eertijds het schavot had zien
bestijgen, had geslapen.
Andreas sliep nog, toen reeds zjjn laat-
gto dag was aangebroken. Een soldaat
Dc Belgische mijnwerkers
legen dc Barons Coppée.
In een motie heeft het nationaal comité
der mijnarbeiders van België, dat 130.000
leden omvat, besloten alle mijnwerkers van
h»t land uit te noodigen op 2 Mei niet
aan het werk te gaan als protest tegen -le
met-vervolging van de barons Coppée,
zooals wij reeds is ons' vorig, nummer
meldden.
In zijn motiveering zegt het comité, dat
uit de instructie blijkt, dat de Coppée's
wel degelijk benzol en andere bijproducten
uan de Duitscbers hebben geleverd -en or
kennis van droegen, dat deze door de
Duitscbers voor krijgsdoeleinden worden
aangewend.
Het comité besluit, dat de niet- vervol
ging veeleer een gunst aa,n don rijkdom,
dan een rechtvaardig vonnis beteekent.
Intussehen wordt van eenigszins be
voegde zijde verklaard, dat de veroord dcc
ling van de harons Coppée zulk een massa
schandaaltjes uit de hooge politieke' en
andere patriotieke kringen van België zou
to voorschijn roepen, speciaal inzake aiet-
patriotisehe handelingen tegenover de
Duitscbers, dat hetgeen nog overblijft
van België's prestige, daardoor hopeloos
zou len gronde gaan.
Geen rcgecringserisis
Hel Hahsburg-ontwerp in Oostenrijk is
verwerpen, een regeeringserisis is aldus
vermeden. De politieke toestand blijft in-
tussrben eritiek, vooral ook in verband
n.et de actie voor aansluiting bij Duitsch
land, die blijkbaar, na de entente-nota
nog toeneemt.
De Arbèiter-Zeilung zegt, dat de^ regee
ring in zake do Habshurg-kwestie een
Pyrrhus-overwinniüg behaald heeft. Het
blad stelt niettemin vast, dat de repuhli-
keinsche gedachte een ernstigen klap ge-
kregen heeft door de verwerping van de
schoolwet en de Habsburg-wet.
De Reichspost begroet het besluit van
het parlement als een overwinning van
de orde en is van meening', dat de regee
ringserisis voor het oogenblik voorbij is.
Frankrijk en het Vaticaan.
PARIJS, 15 April. Poincaré beeft on
middellijk geantwoord op de uitnoodiging,
oir. spoed te maken met de behandeling
van de Vaticaansehe kwestie.
Hij heeft aan den heer Las Cases een
brief geschreven, waarin hij eraan herin
nert, dat de commissie voor buitenland-
sche zaken van den senaat zelf reeds be
sloten heeft onmiddellijk na afdoening van
de begrooting de kwestie te onderzoeken.
(Maasbode.)
Anthonin Dupost overleden
PARUS 16 April. Anthonin Dubosl,
senator en oud-president van den senaat,
is Vrijdagmiddag plotseling overleden, lljj
werd 77 jaar oud.
,Een conferentie op het Elysce.
PARIJS, 15' April. (Havas.) Op liet-
Elysée werd een conferentie gehouden'
onder voorzitterschap van Millerand, waar
aan werd deelgenomen door Briand, Bar-
t-hou, D'oumer, Loucheur, Foch, Pétain,
en de generaals Weygand, Buat en De-
goutte. Er werd gesproken over de gebeur
lijkheden van den tegenwoordigen tijd.
PARIJS, 15 April. (B. T. A.). In de
betrokken kringen wordt de grootste dis
cretie in acht genomen nopens de resul
taten der hedenmorgen op het Elysée ge
houden èonferentie. Het ligt evenwel voor
de hand, dat het doel ervan was, de maat
regelen te bestudeeren, die noodig zouden
kunnen .zijn na liet verstrijken van den
len Meb teneinde Duitschland er toe te
brengen zich van zijn verplichtingen te
kwijten indien het er bij bleef zich eraan
t,e onttrekken. Er werd geenerl'ei besluit
genomen, want de gedragslijn van de
Frausc'he regeering' zal afhangen van de
houding der Duitsehe regeering. De Fran
sche ivgeering' zal, indien zij moet han
delen, dit slechts doen na zich te hebben
verstaan met de geallieerden.
wekte hem bij het binnentreden in zijn
tent, oua hem eten te brengen. HijJ'-vsis
"dit aanvankelijk van de band; maar op
de aanmerking van den militair, dat de
voltrekking van zijn doodvonnis tot den
avond was uitgesteld, hedoot hij wat voed
sel te gebruiken. Hij vroeg, of hij den
kapitein Niedermann zou mogen spreken,
daar hij bcm iets gewichtigst te zeggen
had. Jlè soldaat beloofde hem zulks le
vragen; maar Andreas wachtte te ver
geefs; de officier kwam niet.
Do uren verliejien en het noodlottige
oogenblik naderde Een zekere onwille
keurige angst beknelde het - hart van den
veroordeelde. Hetgeen hem vooral leed
deed. was, dat hij gedegradeerd moest
worden voor het front van het geheel'e
leger. De enkele gedachte aan die ontee-
ring deed zijn hart in een krimpen; hij
De staking.
De spoorwegmannen en transportarbei
ders hebben Zaterdagochtend vergaderd
en een. communiqué uitgegeven, waarin zij
zeggen, dat, tengevolge van de verwar
ring in de vergadering van het Drievou
dig Verbond van Vrijdag, er geen rede
lijke hoop bestond op het verzekeren van
een eensgezinde actie. Tot Donderdag
avond toe bestond er alle hoop op een ge
weldig vertoon van de solidariteit der
arbeidersklasse. De omstandigheden, die
sindsdien waren gebleken, hadden den vas
ten grondslag weggenomen, waarop de
oproep tot staken was gebaseerd-
De politieke correspondent van de
„Daily Mail" schrijft nog: Het is op het
oogenblik nog moeilijk om een juiste,
schatting van de kosten der staking te
geven, maar toch matig berekend kost de
crisis aan de belastingbetalers' alleen reeds
50 mvllioen pond sterling.
De mijnwerkersstaking zal een zeer ern
stig verlies der nationale inkomsten ver
oorzaken, terwijl het uitvoerverbod van
expert-kolen een terugslag zal hebben op
de wisselkoersen, waardoor het geld iui
waarde vermindert. Bovendien doet zich
het kolentekort ook in de industrie gevoe
len, waardoor de productie wordt belem
merd.
Tenslotte komen nog groote lasten voor
de gemeenschap door het feit, dat de re
geering groote sommen moet uitgeven
vcor het treffen van verdedigingsmaat
regelen, zooals het mobiliseeren en uitrus
ten van troepen enz.
Men meldt, dat de eerste-minister zijn
ernstige aandacht schenkt aan de strijd
wagen. Indien men tot een regeling van
'de loonkwestie kan komen, kunnen, de
mijnwerkers verzekerd zijn, zoo zeggen de
bladen, dat de regeering haar invloed zal
aanwenden, opdat er voor lien een edel
moedige regeling getroffen wordt.
Wat eek de uitslag van de mijnwerkers-
cenferentie moge zijn, men gelooft dat de
mijnwerkers in "Yorkshire bereid zijn, om
onverwijld weer aan het werk te gaan.
De mijnwerkers in Durham zullen ver
moedelijk een dergelijke houding aan
nemen.
In Derbyshire waar de mijnwerkers
meer hebben te winnen van een disfcricts-
dan van een nationale regeling, zou men
het opgeven van het 'voorstel nopens een
boete hierdoor die kleine opwellingen
van hoogmoed, welke hij ondervonden had
op den dag, waarop hij, na eene hoogdra
vende lofrede en eene eervolte vermelding
in het bulletin, uit de handen van den ge
neraal', insgelijks voor het front van het
front van hel geheele leger, die zelfde
epaulet ontving, die hij heden op zulk'
eene schandelijke wijze moet afleggen-
Hierin was Andreas weder geheel menschj
de dood joeg hem geen schrik a,an, maar
die schande, welke hij zoo weinig verdiend
heeft, valt hem boven alle beschrijving
hart; maai' het voorbeeld van zijn Godde*
lijken Meester kwam hem voor den geest,
en bij het gezicht van den Christus, ge-
gee-seld en 'den .lood der slaven.stervende,
onderwierp bij zich zonder morren aan
zijn tot. i
CWbrdt vervolgd.)
