oncurreerend:
Ie Heerenbaai
DAGBLAD VDDR ZEELAND
f 15
che Courant, Goes,
fsche courant
pvaartberichten.
INTJÉS
Ére drukwerken,
wensverzekering-
Maatschappij
e NIJMEGEN.
>ers van
hart ophalen.
A. C. Remeijn
ande,
proef
HAAS", Oosterdiik, Snoek.
Nummer 83
Dinsdag 12 April 1921
Zeventiende Jaargang
i cnn bij levenslange 1 oen bij f icn bij verlies van t 7e bij verlies van t no bij verlies van f oc bij verlies van
T OUU ongeschiktheid I LüU overlijden I lüU een hand of voet I IJ eenoog I DU een duim I uü
een wijsvinger
een
WEENSCHE BRIEVEN
FEUILLETON
Kruis en Zwaard.
V Verdwazing
V Het een of het ander
BUITENLAND.
DUITSCHLAND
BELGIE
i 1921', franco vóór vdeul
Jen alhior.
waren ingekomen, waarvan!
ild terzijde werden gelegd*
1 werd door: J. de Dreu*
per 1000 K.G. of f ID.421/^
(Ted. Basalt-Mij. te ZaandanS
ak M.C. A. VerscJiooisj
sub 1 ad f 9.50, sub 2
kub. M.N.V. Bouwma-.
„De Hoop", Terneuzen u4
00 K.G.; W|. v. d. Berg
sub 1 ad f 10.25, sub' 2 ad,
ik M.C. H. van Wijnen
t f 10.85 per k'ub. M.J.
te Sliedreeht sub 1 ad f 6.70
Pfi.95 per 1000 K.G.Basalt}
|i-od te Hilversum f 8.75 per(
J. Roskam Czn. voor*
I-'.N. Gep naar Antwerpen 3
paltra, Rotterdam- s. Iris,
urg; s. Felixtowf, Harwich:
ptor) Londen; s. Tore laai,
juenast Londen;-s. Orleans,
Ear Gent 9 April s. Scherpen-
bsand; van Antwerpen 9 April
l Londen; s Rudolf, Now*
.urenGo; New-York; s. IJsta-
van Gent 9 April, s Huil,
Bum, Havre; s Astree, Caen,
JUD; 9 April, Gepasseerd voor
Estemd naaï: i
idWatergeus} van Eegc-
ia, Tack; .s. Telegraaf 2; Aok-
Üj; Madonna, Huppelier-, St..
lijdersClementina, v, Nimmen
Ijl; Catharina, Hellings; Victor,
into, de Rot- Labourieux, de
;ns> 4, Blanken; Kees, Wie*
13, de Jong; Piél, Berend-
lieven, SclnxttevaèiLudwina,
[lamana,nt, P.oppelici; Joseph,
juberdina, Vcrmcercn; Anna,
Inkirta, Bayerman; Drie Ge-
|le Jonge.
■Ijs: 30 cents a contant
lachinale Kuikej^wterij
M. GiuMMcaWj's Hee-
lioek, kuagwniog- enkele
idsels woftlen aangenomen.
rsoliede 3-WtdTcr Fiets
alj#S^ug groot en
««persoon. Brieven ond.
3111 bureau v. d. blad
en -Kaarten,
ismede andere
-erken.
ritte Enveloppes,
iank-Enveloppes,
c diverse sluiting.
s, -Kaarten, Ver-
iel of dubbel.
lrulc en Steendruk
ament-carton.
tartjes, in fraaie
ing.
ierkante of ronde
in.
de grootten, Geld-
enz.
ring voldoet aan
kan stellen aan
rerk.
ruitgang 3005-40
apitaal in de jaren
f 1.555.800,-
f 2.590.300,-
f 3.180.700,-
ruim f 15.000.000,-
he merk „DE HAAS"
oorradig.
Hoofdredacteur: J. W. VIE NIN G S. ,Telief0°"
Bureaux van Redactie en Administratie: Westsingel. CaUfcS
Bijkantoren: MIDDELBURG, Markt 1 en 2
Telegram-Adres: Nizeco.
Directeur JOS. VAN DE GRIENDT. Telefoon 207
Abonnementsprijs f 2,50 per drie maanden, f 0,20 per week,
voor Post-abonnés f 2,90 per 3 m. Advertentiën van 1 tot 6 regels
f 1,50, elke regel meer fO,25, bij contract beduidende korting.
Al onze Abonnés zijn gratis verzekerd tegen ongevallen krachtens onze overeenkomst met „The Ocean and Guarantee Corporation Ltd." te Amsterdam, Rokin 151, en wel voor de hieronder vermelde bedragen
n.
Vervolg.)
Het proces werd in zijn gansehon oin-
vang: de uitvoerig beredeneerde aan
klacht, het verhoor, do verdediging, de
pleitredenen, het vonnis gedrukt en in
boekvorm uitgegeven. De uitgave hiervan
werd aanvankelijk verboden, doch later
vrijgegeven.
Al de hier aangehaalde gebeurtenis
sen vielen voor aan het einde van de 60er
en het begin van de 70er jaren der vorige
eeuw en de Socialistische Pai-ij welke om
streeks dien tijd ontstond, droeg toen
reeds de kiem van ie tweespalt in zich;
wel was men het eens over het doel der
Sociaal-Democratie, maar niet over do
middelen waarmede het doel moest bereikt
worden en zoo ontstonden er twee rich
tingen waarvan de eene staatshulp, de an
dere eigen hulp als het besta middel be
schouwde en propageerde. 1)
De aanhangers van de richting eigen
hulp waren en zijn nu nog absoluut in de
minderheid, trouwens niet alleen in Oos
tenrijk, maar in de gansehe „Internatio
nale" en hun Werk ontaardde in een ver
woeden terreur, in anarchie, nihilisme
en communisme zonder ook maar het ge
ringste succes voor het proletariaat te
kunnen b weiken, integendeel, het braclit
slechts schade aan de socialistische stroo
ming. 21
De a nhangers der richting staatshulp
werkten geheel anders en vervolgden hun
weg in een taai, onvermoeid en met ener
gie voortgaan op den weg ter bereiking
van het ideaal en het gevolg bleef niet uit,
want tegenwoordig haalt de Socialistische
Partij lia-ir krachten niet alleen, uit de
fabrieken en de kleinindustrie, maar ook
uit het leger, de politie, de gendarmerie,
de onderwijzers, de diverse beambten,- de
geëmployeerden bij den boekhandel, cn den
koopmansstand, uit geheel het met de han
den zoowel als met het hoofd werkend
proletariaat.
Na, de massaveroordeeling in het hier-
tiove.n genoemde Iloogverraadsproces trad
in de Oostenrijksche socialistische bewe
ging een zekere stilstand iu en eerst bij
het begin der SOer jaren leefde de partij
weder op. Den zoo'n beetje iu vergetel
heid geraakten vakvereenigingen en ver-
eenigingen tot' ontwikkeling werd een
nieuw leven ingeblazen: consumenten ver
eenigingen, toeristen- en zangverenigin
gen worden gesticht, om zoodoende den
eorpsgeest en de solidariteit onder de ar
Leiders levendig te houden.
De vereenigingen tot ontwikkeling van
het proletariaat stichtten bibliotheken, or
ganiseerden onder deskundige leiding ex
cursies naar de museum's, wapen- en stand-
beeldengalerijen, technische etablissemen
ten, richtten cursussen op voor vreemde
talen en stenografie om zoodoende, de al-
rremeeue ontwikkeling der arbeiders op
hooger peil te brengen.
De vakvereenigingen organiseerden de
arbeiders vaksgewijze, zorgden voor een
arbeidsbeurs, een plaatsingbureau en ver
leenden bij werkloosheid en werkstakingen
financieele ondersteuning.
Geheel dit vereenigingswezen was en is
nog van niet-politieken aard en beoogde
alleen het verkrijgen van betere levens-
voorwaarden bij de uitoefening van het
bedrijf, kwam echter langzamerhand tot
zulk een macht, dat in elk bedrijf, waar
meerderheid der .daarin werkzame ar
beiders in socialistische vakvereenigingen
georganiseerd waren, ook de overige zoo
wel als de nieuw-aangekomenen tot orga
nisatie verplicht werden: gij geniet, zoo
zeide men, al de bedrijfs- en arbeidsvoor-
deelen, die vrij naveel strijd verworven
hebben, dan moet gij ook uw aandeel daar
toe bijbrengen. Naar politieke overtuiging
werd niet gevraagd. Doch eenmaal in de
v akvereenig-ing binnengeloodst ging het
natuurlijk veel gemakkelijker do lui tok
politiek voor de leerstellingen van het so
cialisme murw te maken, vooral waar men
met, onverschillige lieden te maken had. 3)
Ook door het houden van massa-optoch
ten werd het zelfbewustzijn van den ge-
organiseerden arbeider niet weinig ver-
101) -o-
o, Gedurende het requisitoir en het daarop
gejuich bleef Andreas- volkomen
euaard; men zon gezegd hebben., dat het
iieiüi üïiet aanghig. Wel verre van te
w it,!i over c'e bloeddorstige kreten,
b T, hem geuit werden, verheugde
aat zijne hoedanigheid van Driester
miniT* mdlend haü' ÈWbt hu tan
7-iin onlnT n°mdee'd worden ter wille van
J w v* za§ weder m het verschiet
«H^Palmtak naderen, welke
nên bi' nvoorZjchtïg!ijk had laten ontglip
pen) Ia00 Raarne martelaar Ster*
f" de. President hem d n ook
ff °f hij iets ter zjjner verdediging
had aan te voeren, antwoordde hij, dat
de zaak hem'van weerszijden genoegzaam
toegelicht scheen; dat hij alleenlijk krach-
sterkt. Op het Centraal kerkhof te JVee-
nen bevinden zich de tot een gemeenschap
pelijk graf vereenigde graven van de
slachtoffers der Maartrevolutie van 1848,
die. reeds ieder jaar opi don 13an Maart
door vereenigingen uit de studentenwereld
en uit de burgerij werden versierd. De
socialisten begonnen nu ook dien herden
kingsdag te benutten tot het inrichten van
een massaoptocht naar de graven der
„martelaars". Kransen met roode linten
werden erop neergelegd, vrijheidsliederen
werden door de arbeiderszangvereenig'in-
gen aangeheven, terwijl door de leiders
vlammende redevoeringen werden ge
houden.
Op dezelfde manier is het gegaan met
de eerste Meiviering. Deze dag, de we
reld feestdag van het arbeidende proletari
aat, is een eigen schepping der Weensclio
Sociaal-Democratie.
(Wordt vervolgd.)
.1) Het verschil tusschen de gematigde
en de wild vooruitstrevende richting in
het socialisme hier te lande getypeerd
door de richtingen Troelstra en Wjjnkoop
is slechts een temperamentsversehil.
Beide willen hetzelfde, maar de een wil
bet wat langzamer, wat geleidelijker, wat
meer met fluweelen handschoen, de ander
wil het wat radicaler, wat hardhandiger.
In den grond is Troelstra's partij even ge
vaarlijk als die van Wijnkoop en zoowel
op sociaal als op politiek gebied hebben
wij kuth beken ons schrap te zetten tegen
de theorieën en eisehen der socialisten van
welke nuance ook. Wel kan .het voorko
men, dat wij in een accidenteel geval, om
grooter kwaad te voorkomen, federatief
met de roode partij d'er gematigde nuance
samengaan, totdat dat geval is opgelost
maar wij blijven ons kanten tegen het so
cialistisch stelsel als zoodanig en veroor-
deelen het als noodlottig in zijn werking
en heilloos in zijn gevolgen voor Kerk en
Maatschappij.
2) Het communistisch en nihilistisch
g-Eweldprogramma heeft helaas tot treu
rige c-xcessen geleid vooral op het gebied
van vorstenmoord en moord op staatslie
den. Czaar Alexander HI, koning Umberto
van Italië, keizerin Elisabeth van Honga
rije, President Sadi Carnet van Frankrijk,
de Spaansche ministers-presidenten Caaa-
lejas en Dato zijn slechts enkelen uit de
lugubere serie.
Ook wisten de communisten hot te bren
gen tot de stichting eener proletarische
Sovjetrepubliek in Rusland, waar Bolsje
wistische roervinken de dictatuur ves
tigden van het proletariaat, wat echter in
de praktijk bleek neer te komen op de
dicta tuur over het proletariaat, zoodat
het in zoo schrille kleuren geschetste ti
rannieke Czaristische bewind een hemel
lijkt bij de Bolsjewistische hel.
Ook in Hongarije en Beieren Jeed het
Bolsjewistisch-eommunistisch systeem ab
soluut fiasco.
3) De* wakkere Passtoors, z'. g.,_ d e dit,
gevaar voor onze Roomsehe werklui ducht
te, was daarom reeds in I8SS. bez'.g met
hen op katholieken grondslag te organi-
seeren. Hij stichtte den Ned. R.-K. Folks-
bond, die het begin is geworden onzer
machtige Roomsehe arbeidersorganisatie,
die in 1918 Troelstra's revolutiepoging
verijdelde en de roode arbeiderspartij' ,in
bedwang houdt. Als Oostenrijk da,t ook
had, het zou er thans heel wat heter
voorstaan.
De verdwazing vjan het publiek inh et
„huldigen", van celebriteiten" op gebied-
van sport en spel begint langzamerhand
de grens van het krankzinnige te naderen.
Toen Piet Hein na zijn verovering'
der Spaansche Zilvervloot op alleruitbun-
digste wijze in het vaderland gehudligd
•werd en Jan Publiek' juichte als een
bezetene, zeide de admiraal tot zijn omge-
ving: „toen ik mijn bloed en leven voor
's Lands vlag waagde in het gevecht, was
er niemand, die naar mij omzag, maar nu
ik de Spaansche dubloenen kom brengen,
loopt iedereen mij na".
Tegenwoordig is het nog veel erger.
tig protesteerde tegen de benaming van.
lafaard, waarmede men hem had willei
bestempelen en dat. als hü. willens ge
weest was in Frankrijk weder te kéeien
zulks was om1 zijne armei moeder te
redden, die van verdriet ever zijne af
wezigheid verkwijnde. Voor het overige
verliet hij zich op het gebeten z'öper rech
ters.
De rechtbank stond op; omi te gaan be
raadslagen, toen een jong incns -b vfeor
de balie trad en verzocht en gunste van
den beschuldigde te mogen streken, Alleï
Duigen vestigden zich met nieuwsgierig
heid op dien onvenvachten verdeler,
eerst kortelings bij het regiment ina'a*
deeid. Andreas vooral was ten hoogste
verbaasd en wist niet wat ervan te
moeten denken en zelfs Niedermann zag
met «ene soort van angstig gespannen
opinterkzaamheid disa jongen advokaai
aan. Er ontstond eene diepe stilte De
verwondering van de toehoorders steeg
Werk, arbeid, ploeter voor de menschheid,
in studeerkamer, in studiecel, in Morato
rium, in ziekenzaal, op den universiteits
catheder, in fabriek en in werkplaats; als
geleerde, als Wetenschappelijk onderzoeker,
als kunstenaar, tien tegen een dat geen
sterveling zich om u bekommert en gij u
troosten kunt met de spreuk: „ondank is
's wereld sloon". Doch heb bijzonder flinke
kuitspiaren, zoodat gij een leeren bal. met
veel behendigheid over een lat of in een
'korf kunt trappen, beroem u op een ste
vig ontwikkelden biceps en een paar
krachtige vuisten, zoodat gij naar- alle
regelen der kunst uw tegenpartij een
bloedneus slaat of zijn maagholte be
werkt engij zijt een beroemdheid, gij
wordt gevierd en gefêteerd, uw portret
komt in alle bladen, het volk verdringt
zich om uw schreden en ovaties viallen u
"ten deel, die een Napoleon u zou be
nijden. Dat is de krankzinnige sportver
keerlijking, ziekelijke uitwas onzer over
beschaving, treffend bewjjs hoezeer het
den volke mangelt aan het juiste besef
van wat werkelijk waarde heeft voor dit
leven, om van de dingen beschouwd in het
licht der eeuwigheid maar te zwijgen. En
daarom begrijpen wij, dat Charivarius in
de „Groene" Amsterdammer de zotte ova
tievertooning, onlang-s bij den bokser Car
pentier, thans hij den biljart-kampioen
Bos gehouden in een satyrick rijm gee
selt. 't. Had misschien hier en daar wat
hoofsoher kunnen gezegd werden, maar
dat daargelaten, steekt er veel waars in.
De Lof der zotheid.
(Gerijmd na de Amsterdamsehe uiting
van biljartrazernij door Charivarius.)
O, menschen, wordt wijs! Komt tot in
keer I Houdt opl
Bezint u! Niet vorder, gij dwazen!
Staat de wereld dan nog- niet genoeg op
z'n kop
Laat af van je tieren en razen!
De» Kunst telt maar weinig, de Weten
schap niets,;
Die kost is te zwaar voor de magen,
De held van den dag is de plgert op de
fiets, i
Lees de motorfietswedstrijd-verslagen
De god dezer eeuw; is de schop-maniak,
Van den nimbus der grootheid omgeven,
Maar iedere schouwburg-affaire staat
zwak,
En rekt met een staatsfooi het leven.
De hero des volks is de bloedneusproleet,
Hoe zoo'n bruut van de glorie om
straald wordt!
Met 't purper der roem van de natie om-
kleed
Maar vraagt niet, lioo een schrijver be
taald wordt!
De schrijver, de schilder, de vorst van den
Geest, i
Zij, die scheppen, voor v,ele geslachten,
Het spook van 't Gebrek houdt hen stadig
bevreesd,
En volgt hen in slaaplooze nachten,
De bladen besteden een regel aan Kunst,
Maar aa» sport-gelal vele kolommen,
Want, anders verliest d'onderneming- de
gunst
Van de sport-ovordrijvende stommen.
Een kroegvlerk, die handig biljart heeft
geleerd,
.Wordt hejuieht en bebruld door. die
gekken,
Verheerlijkt, bekranst, als een koning ver*
eerd,
En bet sehuim staat bet vee op d'r
bekken!
Ziehier nog een voorwerp vpor 'tvader-
landsch vuur,
.Waar de vlammen der geestdrift in
flikkeren,
'k Voorspel je, we krijgen hem nog op den
duur
De Wereldkampioen in het Knikkeren!
Krankzinnige huldigers-horde, houdt op!
Juiehers, kransers, fanfare-malloten!
Al krijg 'k van die knokkers misschien op
mijn kop,
Ik verklaar je voor ras-idioten!
(Groene.)
Wanneer zullen die verdwazing en men-
sehenvergoding eens een einde nemen
niet weinig, toen men aan zijne voor
dracht, zijne, doordringende cn krachtige
stem. zijne gebaren en vooral zijne wel
sprekende wendingen iemand herkenüie,
,die gewoon was in het openbaar te
spreken. Men vroeg elkander fluisterend
van waar die geheimzinnige redenaar
kwam en niemand kon zulks beantwoor
den. Men wist, dat hij sedm t veertien da
gpn in het regiment diende; maar van 'zij
né levensgeschiedenis, dat hij. zelf die
moeielïjk beter zou liefcben kunnen ver
halen.
De jonge verdediger vervulde met moed
de laak, welke hij op zich genomen had
tl ij stelde Andreas, yoor sedert zijne ge
boorte, in zjjne huiselijke opvoeding in
ziine priesterlijke waardigheid, m zijne
bewonderenswaardige gehechtheid aan
zijne moeder; hij schetste ue moeilijke
omstandigheden, waarin Je revolutie hem
geplaatstt had, de redenen, wehce hem ge-
r.copt hadden, om soldaat te worden de
In het Zondagsblad voor het Katholiek
Hulsgezin van 10 April schrijft P. Quiri-
nus onder het oppchrift „De Paus of
Troelstra" een zeer verdienstelijk hoofd
artikel.
„Ons katholieken", aldus vangt hij aan,
„wordt nog altijd de vereerende Jreuze
gelaten, of wij ons willen laten leiden door
den Paus pf door Troelstra.
In 't eerste geval, houden we vas*t
aan den Paus worden we ingedeeld hij
de zwartste reactie, hij de beschermers
van het kapitalisme; ja, dan zijn we zelfs
„zaakwaarnemers van het kapitalistisch
stelsel".
In het andere geval, zoo we 't hou
den met Troelstra dan zijn we zoo zoet
als zoete koek".
Dan toch behooren we tot de katholieke
kerk waarvan, aldus P. Quirinus, in „Het
Volk" 't volgende wordt gezegd:
de katholieke kerk is thans de
sterkste burcht van het kapitalisme op
heel de wereld. En moge die factor ook
niet dc. eenige zijn, welke op: onze beslis-'
sing invloed hebben kan, zoodra voor ons
de vertegenwoordiging bij Jen Paus aan
de orde komt, dan voelen wij, dat zij geldt
de sterkste organisatie ter wereld in den
strijd tegen vrijheid en beschaving!"
Tegen Vrijheid en Beschaving', 't is
werkelijk wat al te naïef, want oo)c P.
Quirinus vraagt, wat ieder die ook maar
met de meest elementaire beginselen van
de beschavingsleer op de hoogte is*, dade
lijk zou vragen: „maar weet de hoer
Troelstra dan niet5 dat het wcinigje be
schaving dat de wereld nog bezit, te dan
ken is aan het Christendom,aan de katho
lieke 'kerk
Maar och, we wisten 't immers al zoo
lang, dat is 't 'm niet. P. Quirinus; die dc
kunst verstaat iets op de juiste plaats "te
citeeren, haalt al weer 'u korten tekst uit
„Het Volk" aau:
„In één woord: Rome is niet een cen
trum van geloof zonder meer, maar voor
het oogenblik de grootste kracht in Jen
strijd tegen revolutie en socialisme, het
middelpunt def reaktie in de wereld".
Daar zit 'm de knoojj, „do grootste
kracht in den strijd tegen' revolutie en
socialisme", want daar hebben we ook
zoo'n behoefte aanaan socialisme en re
volutie! In ieder geval is 't toch typee
rend, dat de heeren 'er niet allen het
zelfde over denken. Zoo juist wordt ons
geloof een kracht genoemd, jaj de groot
ste kracht in den strijd tegen revolutie
en socialisme; dominee Bruin echter
schrijft: „Nu ja, geloof, godsdienst:'daar
zijn nog enkele halve garen in de wereld,
die er nog iets aan doen', öatj zat' wel
overgaan; 't moet uitzieken!"
Dat is weer 'n heel andere visie. Maar
ze zijn 't cr roerend over eens, zoo gauw
er met woorden als kapitalisme en reactie
kan worden geschermd en de idee „con
servatief" op de proppen komt. Wie niet
„rood" denkt is achterlijk, gaat niet met
zijn tijd mee en wil, zoo schrijft P.
Quirinus, de maatschappij terugwringen
naar middeleeuwsche toestanden enz.
Kapitalisme, deze idee is in de roode
pers vereenzelvigd met een welgedanen
pastoor of pater en voor 'n tijdje was
„Het Volk" „geïllustreerd" met 'n plaat,
voorstellende de Koningin in de koets en
achterop als palfrenier een heel dikke
geestelijke en een heel zuur-kijkende domi
nee. Zoo iets gaat er bij' de roode broe
ders in; ze kennen hun mannetjes wel.
Die zijn zoo vol vrijheid en beschaving,
dat ze een geestelijke niet eens ongemoeid
zijn weg kunnen laten gaan.
En ondeugend merkt P. Quirinus op,
dat „Het Volk" eens te keer ging tégen
'n blad, dat wat oneerbiedig had gespro
ken over „den dikken Bbert". Commen
taar is overbodig! Maai' om op dat kapi
talisme terug te komen. Is kapitaal uit
den booze? vraagt P. Quirinus, of is mis
bruik van het kapitaal uit den bopze De
schrijver van het artikel gelooft niet, dat
er één godsdienst bestaat die zich zoo
zeer schrap zet tegenover dit laatste dan
de Rnomseh-Katholieke.
Maar zou deze bestrijding wel in de hand
getrouwheid, waarmede liii zijne pieuwe
«eden gehouden had: hij' herinnerde 'aan
da bewijzen van moed, welke hij 'zoo
eervol op het slagveld gegeven had, zijn
loamtijk in de. leger berichten vermelden
naam; zijne graden, ten koste van het
heldhaftigste moedbetoon gewonnen; hij
weos vooral op die verhevene zelfopof
fering, welke hem zoo menigmaal venoopt
had, zich aan een bijna onvermijdelijken
dood bloot te stellen, om zijne chefs en
zijn© kameraden te redden: eene zeer on
gewone heldhaftigheid, welke hem ver
scheidene wonden en eene vreesel'ijke
gevangenschap hadden op den hals ge
haald; hij stelde hem voor, bijzonder in
deze laatste omstandigheid mei,moed de
wreedste ontberingen verdurende, zijne
lolgenooten door de kracht van zijne
woorden en zijn voorbeeld bemoeipgeiide
en hen van een wanhoopig busltnt terug
houdende. Hij besloot met te vragen, of
dit het gedrag van een laiaaxci wa'a.
worden gewerkt, door de onredelijke be
geerte aan te wakkeren en er maar op los
te reoven en is men nu werkelijk zoo kin
derlijk om te gelooven dat hieraan een
eind zal komen door de opheffing van het
eigendomsrecht Als katholieken zijn we
verplicht vast te houden aan dit eigen
domsrecht, zonder welken grondslag ar
geen geordende maatschappij denkbaar is.
En dit is geen conservatief achterlijk idee,
maar wordt bewezen alle eeuwen door
vanaf de oudste tijden.
Zeker, er is 'n zucht in onzen tijd, oin
alles, dat als waarheid wordt voorgelegd,
te toetsen aan het eigen gezond verstand,
iets wat niet mag worden tegengegaan,
maar daar zijn grenzenAls iets, wat in
beginsel goed is, licht tot excessen kan
leiden, dan is dit 't geval met bovenge
noemde zucht bij onze moderne, ietwat
pedante generatie. Daarom moet er voor
zichtigheid worden betracht en moeten
we aan waarheden, ons door onze kerk
voorgehouden, niet te licht twijfelen, want
't zijn waarheden, rustende op een twee
duizendjarige ondervinding! Daarom moe
ten wo niet 't oor leenen aan alle mogelijke
nonsens, „want alleen met domme praatjes
over de katholieke kerk, die door g-een
ernstig mensch meer geloofd worden",
zegt P. Quirinus, „tracht men zijn zaakje
warm te houden".
En Schamper voegt hij er nog aan tos
„als de katholieke kerk zoo'n verloopca
nerinkje was, had ze 't niet zoolang uit
gehouden".
Maar om op het punt van uitgang terug
te komen, als ons dan de vereerende keuze
wordt gelaten om ons aan 'n zijde te scha
ren, dan zullen we des Heeren woord in
dachtig zijn: „hij die niet met Mij is is
tegen Mij". Bij 'die keuze is 't p£ 't één
of 't ander en dan zeggen we met P. Qui
rinus „neen, Troelstra, laat de hooge hoed
nog rustenU gaat den Paus nog niet be
graven. Wij weten nog heel' goed, gsn
wien we vast moeten houden". de W.
Bij de begrafenis van den doodgeschoten
communist Stilt te'Berlijn, was een ge
weldige menigte aanwezig, onder wie
20.000 gemeente-werklieden. De Duitsche
blalen hebben thans uitgerekend, dat dit
Berlijn een millioen mark kost, daar deze
werklieden met goedkeuring' van het
stadsbestuur dien dag het werk Reten
rusten en dus het loon moet worden uitbe
taald. Dé democraten in den raad hebbel!
thans het stadsbestuur hierover ter ver
antwoording geroepen, hetgeen bij de com
munistische fractie tot niet geringe ont
stemming aanleiding heeft gegeven.
Frankrijk'» handing tegen
over Dnitschland.
De Belgische bladen gaan voort veel
aandacht te Wijden aan de verklaring)
door Briand in den Franschen Senaat in
zake de houding van Frankrijk: ten op
zichte van Duitsehland afgelegd.
„Le Soir" zegt, dat België aan de zijde
van Frankrijk moet staan, om Duitseh
land tot toegeven te dwingen.
De „Etoilé Beige" logenstraft Wel het
bericht, dat Frankrijk het voornemen zoit
koesteren een ultimatum aan Duitschlantl
te sturen en desnoods alleen op te rukken;
maar in Vlaamsche kringen, waar men!
het Fransehe imperialisme vreest, acht
men deze tegenspraak niet afdoende.
„Het Laatste Nieuws" laat zich dan
ook onder meer als volgt uit:
„Den samenloop van omstandigheden,
waarop de slechte wil van de Duitseha
regeering, om schadeloosstelling1 te be
talen, natuurlijk veel invloed uitoefent,
acht men thans van Fransehe nationalis
tische zijde gunstig, om de aanhechting
van het Rijnland en de bezetting" van da
Roerstreek na te streven. Het bericht in
„Le Soir" is dan ook vermoedeRjk niets
anders, dan een onderdeel vah het FranSehj
imperialistische manoeuver, dat drieërlei
oogmerken heeft: Ie het kabinet- Briand,
Vervolgens tot den giond van de zaak
overgaande, trachtte iirj. het stelsel van
beschuldiging des rapporteur» oiiwc* te
worpen. Waarvan is hier eigenlijk
■sprake? Een soldaat wordt bij het vol
voeren van zijn plicht zwaar gekwetst en
valt bewusteloos neder. Zijne wapen
broeders gaan hem voorbij; zonder hem
te zien of zonder hem te herkennen hal
is duister, men heeft hem dood geacht.
Een wonderbaarlijk toeval voert hem in
harden van een Pruis, van een vijand
van Frankrijk, wel' is waar, doch die niet
meer zijn vijand, maar integendeel zijn
s<>Lulden aar is; want, zonder het të we
ten, heeft de jonge soldaat hem eene on
waardeerbare dienst bewezen: hij heeft
zijne moeder gered.
CWerdt vervolgd,}
