DAGBLAD VOOR ZEELAND T nnbii levenslange f ncn H i irn bij verlies van f 7c bij verlies van 1 nn bij verlies van f qc bijierlies »an sic bij neriies ran I 500 ongeschiktiieid I ZDU overlijdBi) I lüU aen handatvoet I lü eenoog 1 DU BBn duim I Jü een wijsvinger I IJ een an Jaren finger BUITENLAND. Donderdag 7 April 1921 Zeventiende Jaargang BERICHT. V Preventieve werking FEUILLETON Kruis en Zwaard. Buitenlandsch Overzicht DUITSCHLAND BELGIE FRANKRIJK ENGELAND OOSTENRIJK NIEUWE ZEEUWSCHE COURANT Hoofdredacteur: J. W. VIE NI N G S. .Telffo^oc« Bureaux van Redactie en Administratie: Westsinge, Bijkantoren: MIDDELBURG, Markt 1 en 2;VLISSINGEN Tetegram-Adres; Nizeco. Directeu': JOS. VAN DE GRIENDT. Telefoon 207 Abonnementsprijs f2,50 per drie maanden, f 0,20 per week) voor Post-abonnés f 2,90 per 3 m. Advertantiën van 1 tot6 regel» f 1,50, elke regel meer f 0,25, bij contract beduidende korting. 'n GRATIS VERZEKERD TEGEN ONGEVALLEN krachtens onze overeenkomst met „The Ocean and Guarantee Corporation Ltd." te Londen, en wel voor de hieronder vermelde bedragen: De jongste briefportverhooging strekt fieli cok uit over dag- en weekbladen.- ten eersten April a.s. treedt het siietiwe, verhoogde courantenta rief in werking. Tot nu toe frankeerden wij de couranten onzer postabonnè's met een h a 1- v e n cent per exemplaar en waren dg frankeerkostenbij het abonnements geld inbegrepen. Thans zal elke courant van een post- abonné ons een heelen cent aan frankeering kosten, wat ons jaarlijks per abonné op f 1.60 meer komt te staan. Dit wordt, de vele honderden j> 0 e t, a b 0 n n s, die wij hebben, in aan merking genomen, een aanzienlijk bedrug Het zal voor een ieder, die evan na denkt, duidelijk zijn, dat wij deze porto- verhooging, die wij bij de vaststel ling van onzen abonnementsprijs ten vo- rigen jare niet konden voorzien, noch kunnen noch mogen voor onze reke ning nemen, waar wij toch al den abonne mentsprijs zoo laagmogelij.k stelden. Dientengevolge zien wij ons, hoezeer ook tot onze spijt, verplicht, de portover- booging der couranten onzen post abonnè's m rekening te brengen, zoo dat voortaan de abonnementskwitanties niet een porto-surplus van 40 ets. elk, per drie maanden, zullen worden ver hoogd- Wij vertrouwen, dat onze postabonnè's ■dezen maatregel zullen billijken, in de overtuiging, dat wanneer wij bok deze por to verhooging er nog op toe moeten ge ven, de in deze tijden toch al niet zeer winstgevende courantenexploitatie een on derneming zou gaan worden waar men op toelegt. En wie onzer postabonnè's, die de Roomsche pers in het algemeen, de Nieuwe Zetuwsche Courant in het bijzonder, een •goed hart toedraagt, zou dit willen be vorderen? Wij' rekenen er dan ook vast op, dat alle postabonnè's ons trouw blijven. „Vcorkomen is heter dan genezen". Deze m-dieinsle grondgedachte bevat veel waars. Wie door reinheid op lichaam, klee ding, woning enz. zich een ziekte van het lijf houdt, heeft veel minder moeite en last •dsji wanneer hij, op het ziekbed geworpen, moet zien, hoe van zijn krankheid af te komen. 'fok op andere dingen is dit van toe passing. Zoo dachten bv. de ordelievende elementen in ons land in de dagen: der mislukte revolutiepoging van Troelstra en teneinde zich voor de toekomst tege.n iedere revolutionaire overrompeling, te gen eiken onverwachtein communistischen „Putsch" te wapenen, werden alom in den Unde burgerwachten en vrijwillige land- «tormafdeelingen opgericht. Van socialistische zijde is en wordt op mirnerwabhten en landweer geschimpt van je welste, maar dat is het beste bewijs dat boiïle. instituten voorbehoedend werken en reden van bestaan hebben, ,,'t Zijn dèi slechtste vruchten niet waaraan de wes pen knagen Enr valt niet aan te twijfe len, of \V ijnlioop tn consorten zouden hier allang een „directe actie" op zijn Mos- kodsch hebben ontwikkeld, waarneer wij' niet overal kloeke burgerwachten en vrij willige landstormers hadden, gereed om- op het eerste teekem tegen de verstoorder^ der openbare orde kan leer te trekken. „Germania docet", Duitschland is hier de leermeester, want, zoo schrijft men uit BerJiin aan „De Tijd" over de communis tische woelingen, „als er overal sterke burgerwachten waren, dan zouden de.com- 1:1 Gi.ïstsr 11 c helden 't wei -niet hebben ge waagd om lui,n misdadige actie te be ginnen". Wij kunnen ons dus 'oVer de heilzame preventieve werking- van burgerwacht'en landstorm met reden verheugen, behooren echter te zorgen, dat beide niet inslapen maar paraat worden gehouden. Want' Troelstra slaapt niet, doch houdt voort durend ecu oog in 't Zeil, of het moment voor een „directe actio" zooals hij 'dat 58) o_ En te midden van dat alles ziet hij steeds zijne moederhet schijnt hem toe dat hij slechts rampzalig geweest is voor baar: die zelfde wederwaardigheden Zou den hem echter zoet geweest zijn, wanneer hot geluk Zijner moeder daardoor geves tigd geweest ware. Geheel bereid om te sterven, bedroeft hij zich slechts over de vreeselijke uitwerking welke de lijding van zijnen dood op haar zal hebben; het is voor haar, dat hij zou zou willen leven, voor haar, dat hij zou wenschen zich iii veiligheid te bevinden. In den loop van dien dag gebeurde er nog iets, hetwelk Andreas tot in de •ziel' bedroefde. Door afmatting ingeslui merd izijnde, werd hij namelijk daaruit noemt, alias een revolutionair avontuur, p ekomeu is. En waar de S. D. A. P. blijk baar aan 't verloopen is, daar heeft mr. Pietgr Jelles er een lief ding voor over, om, alle democratie aan zijn laars lappend, door een frissche vijpolijke revolutie zijn partij er "bovenop te helpen. Daarom, nog eenslaten ook wij waak zaam blijven. Wij zijn door Duitschland gewaarschuwd en gij weet: „een gewaar schuwd man telt voor twee' - „Beignets de pommes a l'instar de Pa ris". Dit opschrift prijkte vroeger op de groote poffertjeskramen onzer ouderwet- sche kermissen en wilde zooveel zeggen, als dat de heerlijkheden die men daar kon verorberen, waren klaargemaakt naar Parijseh recept. In Duitschland was clo communistische „Putsch", die gelukkig is mislukt, bereid volgens Russisch en wel speciaal Moskousch recept. Want, zoo schreef dezer dagen de Berlijnsche corres pondent van „De Tijd", „Moskou had het hevel tot dit oproer gegeven, toen het in Kroonstad en Petersburg- en elders om het bestaan van het; bolsjewisme worstel de. Do opperlieden der Duitsche commu nisten, Levi, Dii.umig, Clara Zetkin, wei geiden om het bev'el van Moskou op te volgen, omdat zij meenden, da.t de tijd nog niet rijp was. Zij legden hun amb ten neer en ruimden het veld voor do desperado's Brandler en Ttöcken, die in de „Rote Fahne" van bloed druipende artikelen begonnen te schrijven tegen het „witte schrikbewind" dat er niet is. Psychologisch was het te mal om los te loopen. De arbeiders hebben zich clan ook niet in dit net van stompzinnige domheid laten vangen. In Berlijn reageer de bijna geen mensch. De revolutionnaire dans begon dan inhet mid-Duitsch in dustriegebied. De golven der beweging sloegen over naar Hamburg en Rijnland- Westfalen. Miuir het eigenlijke klankbord der arbeiderschap trilde niet mee. De tweo roode partijen en de vakvereenigingen na men het beroemde woord van LeiclienüJ- ler (aldus genoemd, omdat, naar zijn zeg gen in 1919 de Constituante alleen over zijn lijk bet Rijksdaggebouw zou binnen komen. Er gebeurde natuurlijk niets op het beslissende momentover, die bij den oproep van 1919 op verwijten van den ouden Ledebopr antwoordde: „Ik ben toch niet verplicht, om mijn huid te wagen omdat een ouwe ezel meent, dat de tijd voor revolutionair oproer is gekomen." Laten wij hopen, dat deze Umsturz- pog-ing der communistische desperado'k Duitschland niet te veel heeft achteruit gezet op den weg zijner economische her leving. 't Heeft al genoeg- te doen met zijn schadelooss tellingkwestie Hot, „Berliner Tageblatt' 'schrijft o.a. het volgende over de gedachtenwisseling-, welke tusschen Duitschland en de Ver- eenigde Staten plaats heèft gehad: De Duitsche memorie was niet zeer uitvoerig. Duitschland verklaarde uitdruk kelijk bereid te 'zijn aan zijn verplichtin gen tot aan de grenzen van het mogelijke te voldoen. Er zijn echter twee soorten' van verplichtingen: de eerste betreffende het herstel der verwoeste streken en do tweede betreffen de finaneieele schadever goeding. Duitschland wil in elk geval tot het herstel bijdragen en is daarom bereid te treden in elk practiseh en mogelijk voorstel, dat aan Duitschland zal worden gedaan. Alle pogingen in dezen zijn tot hiertoe door het verzet van Frankrijk mislukt en het valt te betwijfelen of do bevoegde Fransehe kringen een spoedige regeling van dit vraagstuk wenschelijk achten. Do Fransehe pers heeft het Amerikaan- sche antwoord op de Duitsche nota anders weergegeven dan het eigenlijk luidt. In den oorspronkelijken tekst staat, .dat de Amerikaansche regeering het eens is met de houding van de geallieerde gonveri nementen, welke Duitschland vei-antwoor: delijk stellen voor den oorlog. De Matin maakt er van: ten volle verantwoorde lijk, Wat dus zou beteekenen, dat Duitsch land uitsluitend en alleen de verantwoor delijkheid draagt voor den grooten oorlog, gewekt door den komst van iemand die in de deur der tent staan bleef. De degen op slaande, herkende Andreas in hem den gewaande-li graafhet was een soldaat van de Republiek. Om zijne lippen speelde een arrnzende lach en na een zegevierenden hik op Andreas gewo-rpen te hebben, ging hit zonder een woord te spreken heen Bij, 'het zien van dien verrader, die onder het uiterlijk van een ongelukkig mensch, zoo schandelijk zijn vertrouwen misbruikt had, voelde de priester het bloed in zijne aderen koken. Al' de omstandigheden van hun mondgesprek in het klooster, die zoetsappige en geveinsd bedroefde toon, die voorgewende deelneming, die beloften, die berekende tijdsbepaling, dat alles stond Andreas plotseling voor den geest en verwekte in hem een van die hevige stormen, welke zijne minnende ziel anders geheel vreemd waren. Het kostte den gevangene veel moeite dien iiiwendigen terwijl de overige landen, met name Frankrijk er onschuldig aan zouden zijn als pasgeboren kinderen. Ziedaar een staaltje van de chauvinistische onverzoen lijkheid, die Frankrijk's bloed doet gisten, en 't tot bepaald onverantwoordelijke da-' den aanzet. Zoo meldt de Parijsche corres pondent van het Brusselsche blad „Lo S«ir" welk blad echter reeds meermalen de troebele bron is gebleken van allerlei sensatie-nieuwtjes het navolgende Waar het vaststaat, dat Duitschland besloten is niet te betalen, zou de Fran sehe regeering voornemens zijn op ernstige wjjze haar recht te eischen. De regeering wenscht van harte het volkomen eens te kunnen blijven met de geallieerden, maai de levensbelangen van het land staan hier op het spel en er mag- niet langer meer worden gedraald, wil men de belangen van Frankrijk, dat, afgezien van zijn 15.000.000 nog voor honderden milliarden' stukgeschoten gebouwen weer moet op richten, niet in gevaar brengen. Binnen kort zal de Fransehe regeering dan oolr aan de Iluitschers een allerlaatste aan maning sturen. Deze zal zeer corrèct zijn ten opzichte der geallieerden en niet den vorm van een eenvoudige diplomatieke nota, maar van een ultimatum aannemcu. Aan Duitschland zou eeu zeer korte tijd ruimte worden gelaten om de volledige toepassing van al de bepalingen van het verdrag van Versailles te aanvaarden. Luidt het antwoord bevestigend, dan zul len de noodige voorzorgen worden geno men 0111 een geleidelijke naleving van dn Duitsche verplichtingen te verzekeren. I11 het tegenovergestelde geval zal de Fran sehe regeering dan hare bondgenooten vra gen, wie zich bij haar aansluit om gewa penderhand de werkelijke uitvoering van liet .verdrag te bekomen. Mocht de een dracht onder de geallieerden bewaard blij ven, dan zouden de Fransehen er zich over verheugen, maar gebeurt zulks niet, dan zon de republiek tot alleen-handelen be sluiten en aan Duitschland mededeelen, dat van dit oogenb'fik af Frankrijk zijn eigen voorwaarden stelt en onmiddellijk, desnoods op eigen hand, zich al de waar borgen zal verzekeren, welke het Voor een spoedige afrekening - noodig- acht. De dezer dagen door .Briand in den Senaat, uitgesproken rede verschilt in toonl niet veel van bovenstaand bericht. Geluk kig is Frankrijk niet alleen baas. Met volhardenden ijver blijft men in Duitschland voor den Oppersten Raad der Geallieerden betoogingen houden voor het voegen van een onverdeeld Oppev- Silezië hij Duitschland. Men geeft daar voor ernstige gronden aan. Zoo herinnert de vroegere Minister van Buitenlandscha Zaken, Köster, in de „Vorwarts" eraan, dat slechts twee vijfden dergenen dio in Opper-Sileziö stemgerechtigd waren, zich voor Polen hebben verklaard. In 1919 scheurden de geallieerden een mil-, lioen Duitsehers zonder vragen van hun land af en voegden ze bij Polen. -Tegen over de 470.000 Polen in Opper-Silezië zou men dit veel grootere aantal Duitsche stemmen moeten stellen, die niet mindcf Duitsch waren, omdat een slecht vredes verdrag hun geen gelegenheid gegeven heeft zich voor de heele wereld als zoo danig uit te spreken. Zal de Opperste Raad er naar luisteren, dat is de groote vraag. Karei van Habsburg, de ex-keizer, die aan het Ilongaarsehe gouvernement een! „mauvais quart d'heure" bezorgde met zijn „snoepreisje' 'naar Boedapest en Stein-am-Anger, is dan vertrokken. „En gaf hem 't heilig kruis Terwijl hij optrok na" Dat wat Vondel in zijn „Gijsbi-echt" Badeloch laat, doen, zal ook Horty wel, gedaan hebben on met een heel wat meer opgelucht gemoed. Doch, waar gehakt Wordt, vallen spaanders en zoo is 't hier ook niet heelemaal zonder ongelukken a.f- g-eloopeueen paar ministers zijn afge treden n.l. dr. 'Gratz, de Hongaarsc'he minister van buitenlandsehe zaken, die naar don ex-keizer te Stein-am-Anger was gegaan en Ijaron Glanz, de Oosten- rijksche minister van hinnenlandsehe za ken die niet kon goedkeuren dat de ex- .keizer op zijn doorreis door Oostenrijk storm te doert bedaren: nimmer had hij zich zelven zooveel geweld moeten aan doen, maar de gedachte aan zijn goddelijk ken meester, door Judas verraden, deed die verbolgenheid van lieverlede vermin deren en weldra verootmoedigde dc iongo priester, beschaamd aan zijne rram'schap, gehoor gegeven te hebben, zich voor- God en vroeg hemi vergiffenis voor zijno oploopcndheid. XLV. Wij moeten nogmaals terug keerch naar de hut, waar Andreas zoo dikwijls in den geest verwijlde en den steeds zorg voller wordende toestand van zijn arme moeder schetsen ïlare ziekte was haar laatste tijdperk ingetreden: de uitterende koorts, voor bode van een nabijzijnd einde, putte lang zamerhand haar krachten uit. Zij vreesde door roode rijksweersoldaten zou wor den geëscorteerd. Karei heeft nu aan stonds laten verklaren, dat Fransehe staatslieden niet de hand hebben gehad in zijn staatsgreep, 'tls mogelijk, maar als men den „Bayrischen Kurier" hoort, komt er in deze een ander geluid. Volgens die courant is het heole staats,-, greepplan het werk-van prins Windisch- gratz. Dea^ behoorde tot de nauwe om geving van Karei te Prangins en was sinds lang bevriend met den tegenwoor dig te Straatsburg het bevel voerende Fransclicn generaal Franchet d' Esperey. Prins Windischgraetz 'is een overtuigd voorstander van de Doaau-federatie en trad door bemiddeling van d'Esperey in verbinding met Briand. Ondanks zijn pas gesloten overeenkomst met dr. Benesj, den Tsjechischen minister van buitenlands.clie zaken, verklaarde Briand, dat Frankrijk' ingeval het voor een uitgemaakte zaak zou worden gesteld, de ontwikkeling dei- dingen in Hongarije haar gang zou laten gaan. Het zou Frankrijk ook niet hin deren, indien de Donaustaten opnieuw on der de Habsburgers zouden worden vcr- eenigd. Vertrouwend op deze uitlatingen van Briand, ondernam' Karei de reis naar Boedapest, waar hij echter door de offi- cieele Fransehe politiek in den steek werd gelaten. Ja, ja, van je Vrienden moet je het hebben. De Volkenbond. GENÈVE, 5 April. (Belga.) De Belgi sche regeering heeft het voorstel van den V olkenboiidsraad aangenomen, volgens hetwelk het internationale bureau, ge sticht krachtens de alg-emeene conventie van 1890 om toezicht te houden op den handel in 'wapens en munitie, 'onder lei ding- van (Jen Volkenbond dezelfde func ties zal uitoefenen krachtens de conventie van Saint-Germain. De Nederlandsche regearing heeft der Volkenhond verwittigd, dat zij van plan is tot de conventie over den handel in wa pens toe te treden, zoodrai do mogendhe den. die de conventie hebben gotoekend', haar daartoe zullen hebben uitg-enoodigd. Verklaringen der Partijleiders. BERLIJN, 5 April. De „Maasbode" verneemt uit Weenen: De ex-keizer is he denvoormiddag om 10.35 uur uit Steina- manger over Oostenrijkseh gebied naar Zwitserland teruggekeerd. Dc reis had plaats zooals gisteren in -Ien ministerraad besloten was, onder ge leide van vertrouwensmannen der socia listen en christelijk-sociale, partij. De Hong-aarsche minister van buiten landsehe zaken, die het niet eens is met de houding- van minister-president Teleki tegenover den ex-keizer, heeft zijn ontslag ingediend. Ook de Oustenrijksche minister van hin nenlandsehe zaken dr. Glanz heeft ontslag gevraagd, omdat de bondskanselier Mavr de door de socialisten in verband inet 'de terugreis gestelde eischen heeft ingewil ligd. Activist gearresteerd. BRUSSEL, 6 April. De zoogenaamde Adolf Olauwaert, die tijdens de bezetting directeur was van het Alhambratheater en na den wapenstilstand bij verstek voor activisme werd veroordeeld, is te Brussel bij zijn ouders aangehouden. Olauwaert was vroeger naar Nederland gevlucht en het is tijdens een bezoek, dat Hij in het geheim aan zijn familie.bracht, dat de politie op zijn spoor kwam. (Maasbode.) De openbare mecning in Frankrijk. Uit het Fransehe tijdschrift ,,1'Oéuyre" citeert de N. R. Ct. het volgende Wanneer men aan tien willekeurige iuenschen vraagt Gelooft u niet, dat, als men waarlijk' zelfs haren zoon weder te fzien, omdat de blijdschap, welke haar zulks zou ver oorzaken, den laatsten draad zou Kan nen verbreken, welke haar aan het leven verhond: zjj vreesde in zijn armen dood te blijven.Het is göed. dat hij zoo lang wegblijft tot ik hersteld ben: sctak zij: ik zou mij, zoo vermagerd en afge vallen als ik ben, niet aan hem aurven YMtoonen. Sedert lang had zü een arme vrouw vau het dorp moeten weg zenden, die haar oppaste en wier zorgen zij niet meer kon betalenwant zij be gon zelfs aan de noodzakelijkste levens, behoeften gebrek te lijden, tetwiil zij in hart- positie versterkend voedsel noodia gehad had. Het slechte jaargetijde was ophanden: het was herfst en de ochten den en avonden waren reeds koel. Moeder Andreas zou in een goed verwarmde k'ahier hebben moeten gitten en -zij' had Zelfs geen blokje hout omf te branden. de Duitsehers, die geen geld of slechts' gedepreeieerd geld hebben, wil laten b-?til len. men hen in natura en arbeidskrachten moet laten betalen?, dan zullen negen van deze tien mens achen antwoorden: Ik ben geheel uw meening toegedaan) maar wij moeten het niet zeggen, wij zou.-* den .jle openbare fneening kwetsen. Hernieuwt deze ondervinding naar aam leiding van de hervatting der handelsbe trekkingen met Rusland en gij zult onge- veer in dezelfde verhouding gunstige ant-i moorden krijgen. Maar de negen aanhangers van de ver standige methode zullen heel zacht sprei ken terwijl de tiende persoon, die een! andere meening koestert, aan het schreeu wen zal gaan. Zoo erg, dat men slechts hem hoort. De openbare meening van Frankrijk wordt vertegenwoordigd door een op de tien menschon. (Dit is wel 'n kras staaltje,maar zoo, zijn er wel meer dingen; het is slechts een voorbeeld uit velen.) Briand in den Senaat. I11 den Franschen Senaat heeft BriahJ, Dinsdag in krachtige taal Duitschland' aangekondigd, dat het bij den kraag ge nomen zal worden, indien het op 1 Mei in gebreke blijft, aan zijn finaneieele ver plichtingen te voldoen. Frankrijk's ernsti ge finaneieele toestand maakt het noodig, betaling te verlangen. De openbare meo- ning in Frankrijk valt hem bij en er wordt' al gemompeld, dat het nieuwe dwangmid del de bezetting van het Roer-gebied zou zijn. Wij gelooven, dat het Briand ernst is met zijn bedreiging, al zien wij niet in< hoe eeu nieuwe dwangmaatregel Frank rijk's financieelen toestand zou verbeteren. Die kan alleen verbeteren, indien Duitsch land voor de bedreiging zwicht en met de nieuwe voorstellen komt, aangaande welke het reeds een wenk va.11 Amerika heeft .gekregen. Daar is het dan hoog tijd voor: (N. R. Crt.)' De wraakjvau Sinn Fein LONDEN, 4 April. \r D.'In de nabijheid van Londen is het lijk gevonden van eeu; man, met een schotwond in de borst. Vermoedelijk is hij vermoord door SimM Feiners. Bij het lijk lag een papier, waar- ■op was geschreven: Laten spionnen en- verraders zich in acht nemen. Transportstaking in Engeland? Volgens te Rotterdam ontvangen partis culiere telegrammen werd reeds gisteren -op enkele schepen in Engelsche havens heti werk -neergelegd. (Maasbode.)' Onlusten in Schotland. LONDEN, 6 April. (R.-Part.) De Daily Chronicle meldtDe onlusten in Schot land nemen toe met name in Dunfermline. Te Fife is gisteravond een rumoerige me nigte uit den band gesprongen en te* Cowdenbeath is een opzichter, die wei gerde het pompwerk 'te verlaten, wegge sleurd en zwaar mishandeld. Een groote politiemacht maakte gebruik van de gum mistokken. De politie viel de menigte aan' en bevrijdde den man. De mijnwerkens heschen een roode vlag en verzamelden' ziel: in duizenden en belegerden de politie. Tegen middernacht hadden er onbeschrij felijke tooneelen plaats. De politie van an dere plaatsen snelt toe. De botsingen tus schen mijnwerkers en politie zijn legio, het aantal gewonden is groot. De'stakersl vernielden de straatverlichting. Het ge regeld gevecht duurde voort tot laat' in den nacht. Sinn Fein en Londena Naar de Engelsche bladen melden, isj het niet juist, dat het Iersche Sinn-Fein- parleinent een commissie heeft ingesteld! om met Londen te onderhandelen. „Naar( het schijnt", voegen de bladen er aan' toe, „zijn door de Engelsche regeeriingf vervalsehte nummers van de Iersche Bul-i letin uitgegeven." Keizer Karl, Ons bereikte een telegram uit Weenen! van den volgenden inhoud: Zij meest zich derhalve in de zonnestralen" o-f aan een vreemden haard gaan warme» eu wanneer de zon .verdween, of zij dei buren tot llast dacht tg zijn, dan keerde- Ui bibberende in hlfre kille woning terug en haastte zich om' naar bed te paan, al ba.ie kleedéren op zich leggende-.om een' weinig^warmte te behouden. De nachten kropen slapeloos voor haar om en wan neer al' eens de slaap haar matte oog leden look, dan kwelden haar akeliga droomen en schrikte zij telkens wakker.. Wanneer de gloed der koorts kaar ver teerde, moest zij, in plaats van zich aan een verkwikkenden drank, haar door een vriendenhand toegereikt, te laven, haren' brandenden dorst lesschen met een teug! uit een kan koud water, welke haar machteloozo hand ter nauwernood kon opheffen. (Wordt vervolgd.]!

Krantenbank Zeeland

Nieuwe Zeeuwsche Courant | 1921 | | pagina 1