DAGBLAD VOOR ZEELAND
T nnbii levenslange f ncn H i irn bij verlies van f 7c bij verlies van 1 nn bij verlies van f qc bijierlies »an sic bij neriies ran
I 500 ongeschiktiieid I ZDU overlijdBi) I lüU aen handatvoet I lü eenoog 1 DU BBn duim I Jü een wijsvinger I IJ een an Jaren finger
BUITENLAND.
Donderdag 7 April 1921
Zeventiende Jaargang
BERICHT.
V Preventieve werking
FEUILLETON
Kruis en Zwaard.
Buitenlandsch Overzicht
DUITSCHLAND
BELGIE
FRANKRIJK
ENGELAND
OOSTENRIJK
NIEUWE ZEEUWSCHE COURANT
Hoofdredacteur: J. W. VIE NI N G S. .Telffo^oc«
Bureaux van Redactie en Administratie: Westsinge,
Bijkantoren: MIDDELBURG, Markt 1 en 2;VLISSINGEN
Tetegram-Adres; Nizeco.
Directeu': JOS. VAN DE GRIENDT. Telefoon 207
Abonnementsprijs f2,50 per drie maanden, f 0,20 per week)
voor Post-abonnés f 2,90 per 3 m. Advertantiën van 1 tot6 regel»
f 1,50, elke regel meer f 0,25, bij contract beduidende korting.
'n GRATIS VERZEKERD TEGEN ONGEVALLEN krachtens onze overeenkomst met „The Ocean and Guarantee Corporation Ltd." te Londen, en wel voor de hieronder vermelde bedragen:
De jongste briefportverhooging strekt
fieli cok uit over dag- en weekbladen.-
ten eersten April a.s. treedt het
siietiwe, verhoogde courantenta
rief in werking.
Tot nu toe frankeerden wij de couranten
onzer postabonnè's met een h a 1-
v e n cent per exemplaar en waren dg
frankeerkostenbij het abonnements
geld inbegrepen.
Thans zal elke courant van een post-
abonné ons een heelen cent aan
frankeering kosten, wat ons jaarlijks per
abonné op f 1.60 meer komt te staan.
Dit wordt, de vele honderden
j> 0 e t, a b 0 n n s, die wij hebben, in aan
merking genomen, een aanzienlijk
bedrug
Het zal voor een ieder, die evan na
denkt, duidelijk zijn, dat wij deze porto-
verhooging, die wij bij de vaststel
ling van onzen abonnementsprijs ten vo-
rigen jare niet konden voorzien,
noch kunnen noch mogen voor onze reke
ning nemen, waar wij toch al den abonne
mentsprijs zoo laagmogelij.k stelden.
Dientengevolge zien wij ons, hoezeer ook
tot onze spijt, verplicht, de portover-
booging der couranten onzen post
abonnè's m rekening te brengen, zoo
dat voortaan de abonnementskwitanties
niet een porto-surplus van 40 ets. elk,
per drie maanden, zullen worden ver
hoogd-
Wij vertrouwen, dat onze postabonnè's
■dezen maatregel zullen billijken, in de
overtuiging, dat wanneer wij bok deze
por to verhooging er nog op toe moeten ge
ven, de in deze tijden toch al niet zeer
winstgevende courantenexploitatie een on
derneming zou gaan worden waar men op
toelegt. En wie onzer postabonnè's, die de
Roomsche pers in het algemeen, de Nieuwe
Zetuwsche Courant in het bijzonder, een
•goed hart toedraagt, zou dit willen be
vorderen? Wij' rekenen er dan ook vast
op, dat alle postabonnè's ons
trouw blijven.
„Vcorkomen is heter dan genezen". Deze
m-dieinsle grondgedachte bevat veel
waars. Wie door reinheid op lichaam, klee
ding, woning enz. zich een ziekte van het
lijf houdt, heeft veel minder moeite en last
•dsji wanneer hij, op het ziekbed geworpen,
moet zien, hoe van zijn krankheid af te
komen.
'fok op andere dingen is dit van toe
passing. Zoo dachten bv. de ordelievende
elementen in ons land in de dagen: der
mislukte revolutiepoging van Troelstra en
teneinde zich voor de toekomst tege.n
iedere revolutionaire overrompeling, te
gen eiken onverwachtein communistischen
„Putsch" te wapenen, werden alom in den
Unde burgerwachten en vrijwillige land-
«tormafdeelingen opgericht.
Van socialistische zijde is en wordt op
mirnerwabhten en landweer geschimpt van
je welste, maar dat is het beste bewijs dat
boiïle. instituten voorbehoedend werken en
reden van bestaan hebben, ,,'t Zijn dèi
slechtste vruchten niet waaraan de wes
pen knagen Enr valt niet aan te twijfe
len, of \V ijnlioop tn consorten zouden hier
allang een „directe actie" op zijn Mos-
kodsch hebben ontwikkeld, waarneer wij'
niet overal kloeke burgerwachten en vrij
willige landstormers hadden, gereed om-
op het eerste teekem tegen de verstoorder^
der openbare orde kan leer te trekken.
„Germania docet", Duitschland is hier de
leermeester, want, zoo schrijft men uit
BerJiin aan „De Tijd" over de communis
tische woelingen, „als er overal sterke
burgerwachten waren, dan zouden de.com-
1:1 Gi.ïstsr 11 c helden 't wei -niet hebben ge
waagd om lui,n misdadige actie te be
ginnen".
Wij kunnen ons dus 'oVer de heilzame
preventieve werking- van burgerwacht'en
landstorm met reden verheugen, behooren
echter te zorgen, dat beide niet inslapen
maar paraat worden gehouden. Want'
Troelstra slaapt niet, doch houdt voort
durend ecu oog in 't Zeil, of het moment
voor een „directe actio" zooals hij 'dat
58) o_
En te midden van dat alles ziet hij
steeds zijne moederhet schijnt hem toe
dat hij slechts rampzalig geweest is voor
baar: die zelfde wederwaardigheden Zou
den hem echter zoet geweest zijn, wanneer
hot geluk Zijner moeder daardoor geves
tigd geweest ware. Geheel bereid om te
sterven, bedroeft hij zich slechts over de
vreeselijke uitwerking welke de lijding
van zijnen dood op haar zal hebben; het
is voor haar, dat hij zou zou willen leven,
voor haar, dat hij zou wenschen zich iii
veiligheid te bevinden.
In den loop van dien dag gebeurde
er nog iets, hetwelk Andreas tot in de
•ziel' bedroefde. Door afmatting ingeslui
merd izijnde, werd hij namelijk daaruit
noemt, alias een revolutionair avontuur,
p ekomeu is. En waar de S. D. A. P. blijk
baar aan 't verloopen is, daar heeft mr.
Pietgr Jelles er een lief ding voor over,
om, alle democratie aan zijn laars lappend,
door een frissche vijpolijke revolutie zijn
partij er "bovenop te helpen.
Daarom, nog eenslaten ook wij waak
zaam blijven. Wij zijn door Duitschland
gewaarschuwd en gij weet: „een gewaar
schuwd man telt voor twee' -
„Beignets de pommes a l'instar de Pa
ris". Dit opschrift prijkte vroeger op de
groote poffertjeskramen onzer ouderwet-
sche kermissen en wilde zooveel zeggen,
als dat de heerlijkheden die men daar
kon verorberen, waren klaargemaakt naar
Parijseh recept. In Duitschland was clo
communistische „Putsch", die gelukkig is
mislukt, bereid volgens Russisch en wel
speciaal Moskousch recept. Want, zoo
schreef dezer dagen de Berlijnsche corres
pondent van „De Tijd", „Moskou had het
hevel tot dit oproer gegeven, toen het
in Kroonstad en Petersburg- en elders om
het bestaan van het; bolsjewisme worstel
de. Do opperlieden der Duitsche commu
nisten, Levi, Dii.umig, Clara Zetkin, wei
geiden om het bev'el van Moskou op te
volgen, omdat zij meenden, da.t de tijd
nog niet rijp was. Zij legden hun amb
ten neer en ruimden het veld voor do
desperado's Brandler en Ttöcken, die in
de „Rote Fahne" van bloed druipende
artikelen begonnen te schrijven tegen het
„witte schrikbewind" dat er niet is.
Psychologisch was het te mal om los
te loopen. De arbeiders hebben zich clan
ook niet in dit net van stompzinnige
domheid laten vangen. In Berlijn reageer
de bijna geen mensch. De revolutionnaire
dans begon dan inhet mid-Duitsch in
dustriegebied. De golven der beweging
sloegen over naar Hamburg en Rijnland-
Westfalen. Miuir het eigenlijke klankbord
der arbeiderschap trilde niet mee. De tweo
roode partijen en de vakvereenigingen na
men het beroemde woord van LeiclienüJ-
ler (aldus genoemd, omdat, naar zijn zeg
gen in 1919 de Constituante alleen over
zijn lijk bet Rijksdaggebouw zou binnen
komen. Er gebeurde natuurlijk niets op
het beslissende momentover, die bij
den oproep van 1919 op verwijten van den
ouden Ledebopr antwoordde: „Ik ben toch
niet verplicht, om mijn huid te wagen
omdat een ouwe ezel meent, dat de tijd
voor revolutionair oproer is gekomen."
Laten wij hopen, dat deze Umsturz-
pog-ing der communistische desperado'k
Duitschland niet te veel heeft achteruit
gezet op den weg zijner economische her
leving. 't Heeft al genoeg- te doen met
zijn schadelooss tellingkwestie
Hot, „Berliner Tageblatt' 'schrijft o.a.
het volgende over de gedachtenwisseling-,
welke tusschen Duitschland en de Ver-
eenigde Staten plaats heèft gehad:
De Duitsche memorie was niet zeer
uitvoerig. Duitschland verklaarde uitdruk
kelijk bereid te 'zijn aan zijn verplichtin
gen tot aan de grenzen van het mogelijke
te voldoen. Er zijn echter twee soorten'
van verplichtingen: de eerste betreffende
het herstel der verwoeste streken en do
tweede betreffen de finaneieele schadever
goeding. Duitschland wil in elk geval tot
het herstel bijdragen en is daarom bereid
te treden in elk practiseh en mogelijk
voorstel, dat aan Duitschland zal worden
gedaan. Alle pogingen in dezen zijn tot
hiertoe door het verzet van Frankrijk
mislukt en het valt te betwijfelen of do
bevoegde Fransehe kringen een spoedige
regeling van dit vraagstuk wenschelijk
achten.
Do Fransehe pers heeft het Amerikaan-
sche antwoord op de Duitsche nota anders
weergegeven dan het eigenlijk luidt. In
den oorspronkelijken tekst staat, .dat de
Amerikaansche regeering het eens is met
de houding van de geallieerde gonveri
nementen, welke Duitschland vei-antwoor:
delijk stellen voor den oorlog. De Matin
maakt er van: ten volle verantwoorde
lijk, Wat dus zou beteekenen, dat Duitsch
land uitsluitend en alleen de verantwoor
delijkheid draagt voor den grooten oorlog,
gewekt door den komst van iemand die in
de deur der tent staan bleef. De degen op
slaande, herkende Andreas in hem den
gewaande-li graafhet was een soldaat van
de Republiek. Om zijne lippen speelde een
arrnzende lach en na een zegevierenden
hik op Andreas gewo-rpen te hebben, ging
hit zonder een woord te spreken heen
Bij, 'het zien van dien verrader, die onder
het uiterlijk van een ongelukkig mensch,
zoo schandelijk zijn vertrouwen misbruikt
had, voelde de priester het bloed in zijne
aderen koken. Al' de omstandigheden van
hun mondgesprek in het klooster, die
zoetsappige en geveinsd bedroefde toon,
die voorgewende deelneming, die beloften,
die berekende tijdsbepaling, dat alles
stond Andreas plotseling voor den geest
en verwekte in hem een van die hevige
stormen, welke zijne minnende ziel anders
geheel vreemd waren. Het kostte den
gevangene veel moeite dien iiiwendigen
terwijl de overige landen, met name
Frankrijk er onschuldig aan zouden zijn
als pasgeboren kinderen. Ziedaar een
staaltje van de chauvinistische onverzoen
lijkheid, die Frankrijk's bloed doet gisten,
en 't tot bepaald onverantwoordelijke da-'
den aanzet. Zoo meldt de Parijsche corres
pondent van het Brusselsche blad „Lo
S«ir" welk blad echter reeds meermalen
de troebele bron is gebleken van allerlei
sensatie-nieuwtjes het navolgende
Waar het vaststaat, dat Duitschland
besloten is niet te betalen, zou de Fran
sehe regeering voornemens zijn op ernstige
wjjze haar recht te eischen. De regeering
wenscht van harte het volkomen eens te
kunnen blijven met de geallieerden, maai
de levensbelangen van het land staan hier
op het spel en er mag- niet langer meer
worden gedraald, wil men de belangen
van Frankrijk, dat, afgezien van zijn
15.000.000 nog voor honderden milliarden'
stukgeschoten gebouwen weer moet op
richten, niet in gevaar brengen. Binnen
kort zal de Fransehe regeering dan oolr
aan de Iluitschers een allerlaatste aan
maning sturen. Deze zal zeer corrèct
zijn ten opzichte der geallieerden en niet
den vorm van een eenvoudige diplomatieke
nota, maar van een ultimatum aannemcu.
Aan Duitschland zou eeu zeer korte tijd
ruimte worden gelaten om de volledige
toepassing van al de bepalingen van het
verdrag van Versailles te aanvaarden.
Luidt het antwoord bevestigend, dan zul
len de noodige voorzorgen worden geno
men 0111 een geleidelijke naleving van dn
Duitsche verplichtingen te verzekeren. I11
het tegenovergestelde geval zal de Fran
sehe regeering dan hare bondgenooten vra
gen, wie zich bij haar aansluit om gewa
penderhand de werkelijke uitvoering van
liet .verdrag te bekomen. Mocht de een
dracht onder de geallieerden bewaard blij
ven, dan zouden de Fransehen er zich over
verheugen, maar gebeurt zulks niet, dan
zon de republiek tot alleen-handelen be
sluiten en aan Duitschland mededeelen,
dat van dit oogenb'fik af Frankrijk zijn
eigen voorwaarden stelt en onmiddellijk,
desnoods op eigen hand, zich al de waar
borgen zal verzekeren, welke het Voor
een spoedige afrekening - noodig- acht.
De dezer dagen door .Briand in den
Senaat, uitgesproken rede verschilt in toonl
niet veel van bovenstaand bericht. Geluk
kig is Frankrijk niet alleen baas.
Met volhardenden ijver blijft men in
Duitschland voor den Oppersten Raad
der Geallieerden betoogingen houden voor
het voegen van een onverdeeld Oppev-
Silezië hij Duitschland. Men geeft daar
voor ernstige gronden aan. Zoo herinnert
de vroegere Minister van Buitenlandscha
Zaken, Köster, in de „Vorwarts" eraan,
dat slechts twee vijfden dergenen dio
in Opper-Sileziö stemgerechtigd waren,
zich voor Polen hebben verklaard. In
1919 scheurden de geallieerden een mil-,
lioen Duitsehers zonder vragen van hun
land af en voegden ze bij Polen. -Tegen
over de 470.000 Polen in Opper-Silezië
zou men dit veel grootere aantal Duitsche
stemmen moeten stellen, die niet mindcf
Duitsch waren, omdat een slecht vredes
verdrag hun geen gelegenheid gegeven
heeft zich voor de heele wereld als zoo
danig uit te spreken.
Zal de Opperste Raad er naar luisteren,
dat is de groote vraag.
Karei van Habsburg, de ex-keizer, die
aan het Ilongaarsehe gouvernement een!
„mauvais quart d'heure" bezorgde met
zijn „snoepreisje' 'naar Boedapest en
Stein-am-Anger, is dan vertrokken.
„En gaf hem 't heilig kruis
Terwijl hij optrok na"
Dat wat Vondel in zijn „Gijsbi-echt"
Badeloch laat, doen, zal ook Horty wel,
gedaan hebben on met een heel wat meer
opgelucht gemoed. Doch, waar gehakt
Wordt, vallen spaanders en zoo is 't hier
ook niet heelemaal zonder ongelukken a.f-
g-eloopeueen paar ministers zijn afge
treden n.l. dr. 'Gratz, de Hongaarsc'he
minister van buitenlandsehe zaken, die
naar don ex-keizer te Stein-am-Anger
was gegaan en Ijaron Glanz, de Oosten-
rijksche minister van hinnenlandsehe za
ken die niet kon goedkeuren dat de ex-
.keizer op zijn doorreis door Oostenrijk
storm te doert bedaren: nimmer had hij
zich zelven zooveel geweld moeten aan
doen, maar de gedachte aan zijn goddelijk
ken meester, door Judas verraden, deed
die verbolgenheid van lieverlede vermin
deren en weldra verootmoedigde dc iongo
priester, beschaamd aan zijne rram'schap,
gehoor gegeven te hebben, zich voor-
God en vroeg hemi vergiffenis voor zijno
oploopcndheid.
XLV.
Wij moeten nogmaals terug keerch naar
de hut, waar Andreas zoo dikwijls in
den geest verwijlde en den steeds zorg
voller wordende toestand van zijn arme
moeder schetsen
ïlare ziekte was haar laatste tijdperk
ingetreden: de uitterende koorts, voor
bode van een nabijzijnd einde, putte lang
zamerhand haar krachten uit. Zij vreesde
door roode rijksweersoldaten zou wor
den geëscorteerd. Karei heeft nu aan
stonds laten verklaren, dat Fransehe
staatslieden niet de hand hebben gehad
in zijn staatsgreep, 'tls mogelijk, maar
als men den „Bayrischen Kurier" hoort,
komt er in deze een ander geluid.
Volgens die courant is het heole staats,-,
greepplan het werk-van prins Windisch-
gratz. Dea^ behoorde tot de nauwe om
geving van Karei te Prangins en was
sinds lang bevriend met den tegenwoor
dig te Straatsburg het bevel voerende
Fransclicn generaal Franchet d' Esperey.
Prins Windischgraetz 'is een overtuigd
voorstander van de Doaau-federatie en
trad door bemiddeling van d'Esperey in
verbinding met Briand. Ondanks zijn pas
gesloten overeenkomst met dr. Benesj, den
Tsjechischen minister van buitenlands.clie
zaken, verklaarde Briand, dat Frankrijk'
ingeval het voor een uitgemaakte zaak
zou worden gesteld, de ontwikkeling dei-
dingen in Hongarije haar gang zou laten
gaan. Het zou Frankrijk ook niet hin
deren, indien de Donaustaten opnieuw on
der de Habsburgers zouden worden vcr-
eenigd. Vertrouwend op deze uitlatingen
van Briand, ondernam' Karei de reis naar
Boedapest, waar hij echter door de offi-
cieele Fransehe politiek in den steek werd
gelaten.
Ja, ja, van je Vrienden moet je het
hebben.
De Volkenbond.
GENÈVE, 5 April. (Belga.) De Belgi
sche regeering heeft het voorstel van den
V olkenboiidsraad aangenomen, volgens
hetwelk het internationale bureau, ge
sticht krachtens de alg-emeene conventie
van 1890 om toezicht te houden op den
handel in 'wapens en munitie, 'onder lei
ding- van (Jen Volkenbond dezelfde func
ties zal uitoefenen krachtens de conventie
van Saint-Germain.
De Nederlandsche regearing heeft der
Volkenhond verwittigd, dat zij van plan
is tot de conventie over den handel in wa
pens toe te treden, zoodrai do mogendhe
den. die de conventie hebben gotoekend',
haar daartoe zullen hebben uitg-enoodigd.
Verklaringen der Partijleiders.
BERLIJN, 5 April. De „Maasbode"
verneemt uit Weenen: De ex-keizer is he
denvoormiddag om 10.35 uur uit Steina-
manger over Oostenrijkseh gebied naar
Zwitserland teruggekeerd.
Dc reis had plaats zooals gisteren in
-Ien ministerraad besloten was, onder ge
leide van vertrouwensmannen der socia
listen en christelijk-sociale, partij.
De Hong-aarsche minister van buiten
landsehe zaken, die het niet eens is met
de houding- van minister-president Teleki
tegenover den ex-keizer, heeft zijn ontslag
ingediend.
Ook de Oustenrijksche minister van hin
nenlandsehe zaken dr. Glanz heeft ontslag
gevraagd, omdat de bondskanselier Mavr
de door de socialisten in verband inet 'de
terugreis gestelde eischen heeft ingewil
ligd.
Activist gearresteerd.
BRUSSEL, 6 April. De zoogenaamde
Adolf Olauwaert, die tijdens de bezetting
directeur was van het Alhambratheater
en na den wapenstilstand bij verstek voor
activisme werd veroordeeld, is te Brussel
bij zijn ouders aangehouden.
Olauwaert was vroeger naar Nederland
gevlucht en het is tijdens een bezoek, dat
Hij in het geheim aan zijn familie.bracht,
dat de politie op zijn spoor kwam.
(Maasbode.)
De openbare mecning in Frankrijk.
Uit het Fransehe tijdschrift ,,1'Oéuyre"
citeert de N. R. Ct. het volgende
Wanneer men aan tien willekeurige
iuenschen vraagt
Gelooft u niet, dat, als men waarlijk'
zelfs haren zoon weder te fzien, omdat de
blijdschap, welke haar zulks zou ver
oorzaken, den laatsten draad zou Kan
nen verbreken, welke haar aan het leven
verhond: zjj vreesde in zijn armen dood
te blijven.Het is göed. dat hij zoo
lang wegblijft tot ik hersteld ben: sctak
zij: ik zou mij, zoo vermagerd en afge
vallen als ik ben, niet aan hem aurven
YMtoonen. Sedert lang had zü een
arme vrouw vau het dorp moeten weg
zenden, die haar oppaste en wier zorgen
zij niet meer kon betalenwant zij be
gon zelfs aan de noodzakelijkste levens,
behoeften gebrek te lijden, tetwiil zij in
hart- positie versterkend voedsel noodia
gehad had. Het slechte jaargetijde was
ophanden: het was herfst en de ochten
den en avonden waren reeds koel. Moeder
Andreas zou in een goed verwarmde
k'ahier hebben moeten gitten en -zij' had
Zelfs geen blokje hout omf te branden.
de Duitsehers, die geen geld of slechts'
gedepreeieerd geld hebben, wil laten b-?til
len. men hen in natura en arbeidskrachten
moet laten betalen?,
dan zullen negen van deze tien mens
achen antwoorden:
Ik ben geheel uw meening toegedaan)
maar wij moeten het niet zeggen, wij zou.-*
den .jle openbare fneening kwetsen.
Hernieuwt deze ondervinding naar aam
leiding van de hervatting der handelsbe
trekkingen met Rusland en gij zult onge-
veer in dezelfde verhouding gunstige ant-i
moorden krijgen.
Maar de negen aanhangers van de ver
standige methode zullen heel zacht sprei
ken terwijl de tiende persoon, die een!
andere meening koestert, aan het schreeu
wen zal gaan. Zoo erg, dat men slechts
hem hoort.
De openbare meening van Frankrijk
wordt vertegenwoordigd door een op de
tien menschon.
(Dit is wel 'n kras staaltje,maar zoo,
zijn er wel meer dingen; het is slechts
een voorbeeld uit velen.)
Briand in den Senaat.
I11 den Franschen Senaat heeft BriahJ,
Dinsdag in krachtige taal Duitschland'
aangekondigd, dat het bij den kraag ge
nomen zal worden, indien het op 1 Mei in
gebreke blijft, aan zijn finaneieele ver
plichtingen te voldoen. Frankrijk's ernsti
ge finaneieele toestand maakt het noodig,
betaling te verlangen. De openbare meo-
ning in Frankrijk valt hem bij en er wordt'
al gemompeld, dat het nieuwe dwangmid
del de bezetting van het Roer-gebied zou
zijn. Wij gelooven, dat het Briand ernst is
met zijn bedreiging, al zien wij niet in<
hoe eeu nieuwe dwangmaatregel Frank
rijk's financieelen toestand zou verbeteren.
Die kan alleen verbeteren, indien Duitsch
land voor de bedreiging zwicht en met de
nieuwe voorstellen komt, aangaande welke
het reeds een wenk va.11 Amerika heeft
.gekregen. Daar is het dan hoog tijd voor:
(N. R. Crt.)'
De wraakjvau Sinn Fein
LONDEN, 4 April. \r D.'In de nabijheid
van Londen is het lijk gevonden van eeu;
man, met een schotwond in de borst.
Vermoedelijk is hij vermoord door SimM
Feiners. Bij het lijk lag een papier, waar-
■op was geschreven: Laten spionnen en-
verraders zich in acht nemen.
Transportstaking in Engeland?
Volgens te Rotterdam ontvangen partis
culiere telegrammen werd reeds gisteren
-op enkele schepen in Engelsche havens heti
werk -neergelegd. (Maasbode.)'
Onlusten in Schotland.
LONDEN, 6 April. (R.-Part.) De Daily
Chronicle meldtDe onlusten in Schot
land nemen toe met name in Dunfermline.
Te Fife is gisteravond een rumoerige me
nigte uit den band gesprongen en te*
Cowdenbeath is een opzichter, die wei
gerde het pompwerk 'te verlaten, wegge
sleurd en zwaar mishandeld. Een groote
politiemacht maakte gebruik van de gum
mistokken. De politie viel de menigte aan'
en bevrijdde den man. De mijnwerkens
heschen een roode vlag en verzamelden'
ziel: in duizenden en belegerden de politie.
Tegen middernacht hadden er onbeschrij
felijke tooneelen plaats. De politie van an
dere plaatsen snelt toe. De botsingen tus
schen mijnwerkers en politie zijn legio,
het aantal gewonden is groot. De'stakersl
vernielden de straatverlichting. Het ge
regeld gevecht duurde voort tot laat' in
den nacht.
Sinn Fein en Londena
Naar de Engelsche bladen melden, isj
het niet juist, dat het Iersche Sinn-Fein-
parleinent een commissie heeft ingesteld!
om met Londen te onderhandelen. „Naar(
het schijnt", voegen de bladen er aan'
toe, „zijn door de Engelsche regeeriingf
vervalsehte nummers van de Iersche Bul-i
letin uitgegeven."
Keizer Karl,
Ons bereikte een telegram uit Weenen!
van den volgenden inhoud:
Zij meest zich derhalve in de zonnestralen"
o-f aan een vreemden haard gaan warme»
eu wanneer de zon .verdween, of zij dei
buren tot llast dacht tg zijn, dan keerde-
Ui bibberende in hlfre kille woning terug
en haastte zich om' naar bed te paan, al
ba.ie kleedéren op zich leggende-.om een'
weinig^warmte te behouden. De nachten
kropen slapeloos voor haar om en wan
neer al' eens de slaap haar matte oog
leden look, dan kwelden haar akeliga
droomen en schrikte zij telkens wakker..
Wanneer de gloed der koorts kaar ver
teerde, moest zij, in plaats van zich aan
een verkwikkenden drank, haar door een
vriendenhand toegereikt, te laven, haren'
brandenden dorst lesschen met een teug!
uit een kan koud water, welke haar
machteloozo hand ter nauwernood kon
opheffen.
(Wordt vervolgd.]!