weer
uwbank,
DAGBLAD VOOR ZEELAND
Eerste Netf. Biljartfabriek
keer
hebt.
P. J. ELSENBURG
5CHE COURANT
Ijs f 3 of 3 d, N 8, J
nge, W'. N. it, Kapelley
ITJES
RSONEI
alf pond.
ZOON,
L (N.-B.)
T. B.
ROTTERDAM.
;n.
JAAR 5 °/o
r JAAR 4'/i °l«
•men.
ng 4 °/o
orrespondenten
Woensdag 9 Maart 1921
Zeventiende Jaargang
zand
Bedrijfradenstelsel en politiek.
FEUILLETON
Kruis en Zwaard.
Buitenlandsch Overzicht
BILJART MONARCH
AMSTERDAM N. Z. VOORBURGWAL 177
s in voorraad:
DE DRUKKERIJ
§M\nde „N-v; m
NIEUWE ZEEUWSCHE
COÖEMNTteGOES
drui€vei!ken
VLUG „SMAAKVOL EN
GOEDKOOP y&VEMJ
.daar. f 3 of 3 d
m nachtrumoer; G.
C, Biezelinge, C S, Kl«&r>
i of 5 d.i
.en zonder licht: J. y*
D. N, 'sH 4-rendskerkgtj
■en, A. I. H, Kortgpmjj
fee, W;. B., Ierseke, Ai
e, L,- K., 's H. Arenda-
|L., Ellewoutsdij'k', J v Dj
J. dj R., Kapelle, G. JS
M. v d D, Heinkens-
"*•5
notor rijden zonder lichtje
(1® f 5 of 5 d.
J. Ms, H. G. v d M,
M. d? W„ Middelburg^
d. K, Ierseke, P
te, Js B., Ivrabbgndijk^j
óetinge, AIH, Kortgene(
erhj A. W., E11 ewoutsdijkj
Biezelinge, 3 d. hechtenis,)
M.,. Middelburg, 10 d h
beklaagd van in het
'ij zich hebben W1 B«V
vertreding' Veiligheidswet
lansweerd
30 cents a contant
genot maar gebr
ct., RciizelJia^F>
|h, alleuintfffuiBt één
utBEEjj, Goes,
ban Hoofda^lfjkoopt
Zenuv^fb/d H.Ag.
BEKEJ^sHeerenhoek
dlder, Goes.
ns ziektadrer tegen-vr.
j eenlj lÉTiSTBOOE ge-
rbihrA. C. HE.ui.ra,
Fezand. 2844. W
DES 5 van JACOB A
ge
pral verkrijgbaar,
lerlange uitdrakkelijk
sche Wet beschermd
woord „Fermitan",
2409-5»
zittende, hoestprik-
nde slijmen komen
Big los door
ardt's Anga- siroop
IOEDKOOP
ALITEIT, is
4.
2773-75
NIEUWE ZEEUWSCHE COURANT
Hoofdredacteur: J. W. VIENINGS. T*"®'
'Bureaux van Redactie en Administratie: Westsingel»
Bijkantoren: MIDDELBURG, Markt 1 en 2;VLISSINGEN
Telegram-Adres: Nizeco.
Directeur: JOS. VAN DE GRIENDT. Telefoon 207
Abonnementsprijs f 2.50 per drie maandenf 0.20 per weefc.
Auvertentién van 1 tot 6 regels f 1.50, elke regel meer f 0.26i
bij contract beduidende korting.
(Slot.)
Nuchter bekeken en van alle franjes
ontdaan, zien wij in het Bedrijfsradenstcl-
sol een sociaal systeem, door den drang
der tijdsomstajidigheden geschapen, dat
iu het moderne productieproces de belan-
o-en van don woz-kgever en van den werk
nemer, als niet tegenover elkaar staande
maar als parallel loopende, met elkaar
wil verzoenen. Reeds wordt hierdoor uit
drukkelijk de klassenstrijd gedoemd en
do klassenverzoening gepredikt en zoo
vanzeive een onoverbrugbare klove gesteld'
tusschen de Socialistische en de Chris-
toljjke Sociale Actie.
Zal echter dit systeem met bindende
kracht worden toegejiast' en oen effect sor-
teei'en, dat voldoende sanctie achter zich
heeft, dan is hot noodig dat de Bedrijfs
raden, aan wie de ontwikkeling en reali-
Söering van bovengenoemd systeem zijn
toevertrouwd, de wettelijke bevoegdheid
erlangen om zelf bindende verordenin
gen te maken, gelijk de gemeentebesturen
die kunnen maken voor de gemeentenaren,
zoodat wst nu iu. .dij) statuten vau den
Oentralen Eaad van Bedrijven betreffende
medezeggenschap der werknemers en de
collectieve arbeidscontracten is vastge
legd, van publiekrechtelijke waarde worde.
Met dal te willen verkrijgen brengt men
het Bt-drijfsradenstelsel van het sociale
terrein naar het politieke erf over en in
zooverre heeft het zin, de publiekrechte-
Üjko Bedrijfsorganisatie te plaatsen op het
Partijprogram.
Iets anders is of het goed is gezien,
reods nu, terwijl de kwestie van het
Ibalrijfsradenstel-sel in ons eig'en kamp
nog- niet tot volkomen klaarheid is ge
bracht. de publiekrechtelijke Bedrijfsorga
nisatie op het Partijprogram (dw z het
program vgm actie) voor 1922 te plaatsen.
Ook dient men zich terdege af te vragen,
of de R.-K. Staatspartij' bij machte is, dit
programmapunt binnen afzienbaren tijd
to verwezenlijken en er een meerderheid
voor te vinden in de Staten-Generaal. 1)
De heer Witterl zinspeelde in de bo
ven aangehaalde passage zijner toelich-
tingsrede op een mogelijk medewerken der
Sociaal-Democraten aan de totstandkoming
van de publiekrechtelijke Bedrijfsorgani
satie. Spreker gevoelde, dat de R-K
Staatspartij alleen niet in staat is haar
idee. in deze tot werkelijkheid te brengen,
gegeven nu eenmaal de politieke constel
latie van ons land. Maar waarom dan
allereerst naar den rooden hoek uitgeke
ken en voor den dag gekomen met een
tegenprestatie die denken doet aan Ja
cob's linzenmoes en Ezau's eerstgeboorte
recht? Want door te zeggen: „ik voor
mij' zie niet in, dat men niet voorstander
kan zijn van het Bedrijfsradenstelsel en
toch in sommige gevallen socialisatie wen-
schelijk achten", gaat men stuivertje wis
selen toet de Sociaal-Demoeraten, waarbij'
wij, Katholieken, de valsche munt der voor
oas onaannemelijke grondgedachte van het
roode socialisatierapport aanvaardende
afschaffing van den privaateigendom, die
bij' ons als een „jus naturae", dus als on
aanvechtbaar, ja als heilig geldt. 2)
Trouwens wat de heer Wïttert in het
oorsle gedeelte der aangehaalde passage
van zijn rede beweert is onjuist. De heer
rm: H., van Haastert, adjunct-secretaris
van het bestuur van den Algemeenen
R,-K< Landbouwbedrijfsrand, die geacht
mag worden met de structuur van het
Bedrijf sradenstelsel vertrouwd te zijn,
schrijft in de onlangs verschenen en reeds
meer door ons aangehaalde brochure „Do
Bedrijfsraden en de Landbouw" (Teuling's
uitgeversmaatschappij, 's-Hertogenbosch)
het volgende;
m S
„Ten slotte nog een woord over het Be
drijfsradenstelsel en de socialisatie, omdat
men ook tusschen deze beide dingen van
zekere zijde overeenkomst heeft meenën
te ontdekken.:
Wanneer wij, Katholieken, ons Bedrijfs-
radensteisel omschrijven als: het sociale
.arbeidssystecm, dan "doen wij dat, omdat
wij den menschelijkcn arbeid als den pri-
maii'en productiefactor beschouwen, dus
de belangeu van den arbeid volgens recht
ea billijkheid: willen zien behartigd, ten
minste evenzeer als die van 't kapitaal en
81) o1—
Na die laatste inspanning verloof Je
jonge Trappist het bewustzijn. Pater An
ten ius bad voor hem de gebeden der ster
venden en voegde hem. de aflaten toe. Eë.n
Zwakke gorgel deed zich nog hooren. Al
len venvjjdei-Jen zich, mét uitzond'eïsng
van twee broeders, dite bij hem moesten
blijven waken. Eqn uur daarna verkondig
de de klok, dat er esn heilige méér in
den Hemel' was.
Andreas was diep geschokt door het
treurige on stichtelijke tooneel. waarbij
hij tegenwoordig gewefcst was. Zié
daar dus hoe de heiligen sterven,! sprak
hij hij zich zeiven. Waartoe zou 'et dien
Trappist dienen, al' de genietingen der
natuur gesmaakt, in dien maalstroom
van genoegens en vermaken gelaafd të
hebben, waarnaar ieder haakt? O'! wat
weegt zijn godvruchtig, gestreng léven
tegelijkertijd moer doMandacht wensch-m
te zien geschonken aam-het sociale element
met terzijde stelling van het eenzijdig
individualistische.
Wat heelt nn ons siciale arbeidssysteein
gemeen met socialisatie
't Is met één woord té zeggen: niets,.
Immers wij eenerzijds en de socialisten,
die met deze „roode vlag in den mist"
zwaaien anderzijds, gaan bij den opbouw
van ons beider stelsel gesteld dat so
cialisatie werkelijk een stelsel en geen
bloote leuze is! van een geheel ver
schillende grondgedachte, uit.
Diev.an de socialisatie is deze, dat het
privaatoeziij van grond en productiemid
delen moet worden opgeheven en alleen
aan de gemeenschap moet toekomen.
Is die grondgedachte van de socialisa
tie nu ook die van ons, voorstanders van
het Bedrijfsradcnstelsel
Geenszins! Wij stellen ons op het
standpunt, dat door de Katholieke socio
logie algemeen wordt ingenomen en vol
gens hetwelk het privaatbezit van grond
en productiemiddelen niet alleen geoor
loofd, maar zelfs noodzakelijk is.
Wij' streven naar den socialen vrede in het
bedrijfsleven, d. w. z, wij wenschen op te
komen voor de belangen van de arbeiders
klasse zoowel als van de bezittende, omdat
slechts vrede gegrondvest op rechtvaar
digheid en billijkheid, een waarachtige
vrede kan worden genoemd.
\V ij erkennen de geoorloofdheid van het
privaatbezit, want wij willen volgens
art. 4 van de Statuten van den R.-K,
Algem. Landbouw-Bedrijfsraad aen on
dernemers een „geoorloofde winst" en den
kapitaalbezitters een „geoorloofde rente
toekenden en daarnaast den arbeiders
„goede arbeidsvoorwaarden" waarborgen,
terwijl wij bij dit alles bet algemeen be
lang voorstaan door te bepalen, dat de
afnemers-consumenten slechts prijzen, die
redelijkerwijze gevraagd kunnen worden,
zullen hebben te betalen.
Alwie dus eenige al is 't maar de
minste - overeenkomst meent te ontdek
ken tutscben ons Bedrijfsradenstelsel en
do Socialisatie, .geeft blijk noch 't oeno
noch 't nndere stelsel te kennen".
Zooals de lezer ziet, laat het boven
staande aan duidelijkheid niets te wen
schen óver en maakt eiken verderen com
mentaar overbodig.
Trouwens, wij behoeven hij de sociaal
democraten niet om steun voor doorvoe
ring van'het B..-K. Bedrijfsradenstelsel te
bedelen. Wij zullen dien vanzelf van anti
revolutionaire en christelijk-bistorische zij-
da, ja. zelfs vau liberalen kant erlangen,
wanneer maar eenmaal genoegzaam het
besef is .doorgedrongen, dat het bedrijfs-
radensysteem niet iets specifiek Katho
lieks is, inaar kerngedachten bevat, die,
als voortvloeiende uit een natuurlijke be
schouwing der dingen, door een ieder kun
nen worden aanvaard, die den socialen
vrede wil bevorderen. En het begint-
al. Nog' pas geleden schreef de heer
F. B. Löhnis in de Maartaflevering
1921 van het tijdschrift der Neder-
landsche Heidemaatschappij de navolgende
waardeerende beoordeeling
„Wie, van het R.-K. Bedrijfsradenstel
sel, zooals het in het bovenstaande is uit
eengezet, onbevooroordeeld kennis neemt,
zal zich moeilijk kunnen onttrekken aan
een gevoel van groote waardeering voor
deze. welgeslaagde poging, om de ontred
derde maar schappij weder op te bouwen
en den socialen vrede te herstellen. Al
zullen zich in de toepassing allicht leem
ten en moeilijkheden voordoen, de erva
ring heeft in de beide jaren van het he
slaan al wel geleerd, welk een heilzame
invloed er uitgaat van deze organisatie,
waarin werkgever cn werknemer broeder
lijk te zamen werken. Het spreekt van
zelf, d-at, zal zij voor het geheele land
vruchten afwerpen, zij zich niet mag bepa
len tot het Roomsch-Katholieke deel ou-
zer bevolking. Het is verheugend, dat dit
ook door de R.-K. organisatie wordt in
gezien. Herhaaldelijk wordt in de statuten
bereidwilligheid uitgesproken, om op den
grondslag, waarop het R.-K. Bedrijfs
radenstelsel is opgebouwd, samenwerking
te verkrijgen met andere vakvereenigin-
gen v.an werkgevers en werknemers, die
voel' zwaarder iu da weegschaal. Wat is
hij thans gelukkig alle® ten offer ge
bracht te 'hebben voor het rijk Gods! Ik
moei mij verbeelden, dat er niemand ,.rp
do wereld is dan God en ik! Deze ge
dachte is schoon en voortreffelijk; deze
is het, misschien, welke zijne roeping be
paald, zijn ijver onderhouden on ziijn'
eeuwig lot beslist hefeft En als nij zelf die
so reuk voortaan ook eensi tot richtsnoer
aannam van zijn gedrag;
Deze overdenkingen hielden hem be
zig zoo Tang de Completen duurden welke
hij bijwoonde; doch na begon hij er ern
stig op bedacht te zijn, om1 zich v'oor t©
bereiden op het 'groofe Geheim, hetwelk
hjj den volgenden ochtend zou opdragen,
en toen af de monniken zich verwijderd
hadden en pater Antomiüs alleen gebleven
was, achtte hij het oogenblik gunsug, om
zijne biecht te gaan spreken. Wat viel er
tusschen hem en den pater voor? Nie
mand weet zulks, maar toen hij in de
eetzaal vei scheen, merkten de brocdërd
op -het gelaat van den vreemdeling eene
niet op Katholiek standpunt staan.- Dat
dit bereikbaar is, heeft do ervaring reeds
geleerd-, daar in verschillende bedrijven
zich reeds- hebben' gevormd „gemengde
bedrijfsraden", waarin samenwerking is
verkregen fect christelijke en neutrale
vakvereenigingen.
Dat ook onze tegenwoordige Regeering
daadwerkelijk wil medehelpen, om, op het
voetspoor van het Raden stelsel, arbeids
conflicten zooveel mogelijk te voorkomen
blijkt uit de indiening op 24 December
id. van bet ontwerp van „de Arbeids-
gescblllcnwet". Dat de Regeering den tijd
daartoe rijp acht, duidt op een gelukkige
kenterinp- in de gednehtensfeer.: De sociale
machten, die tot voor korten tijd zoo
onverzoenlijk tegenover elkander sionden,
beginnen elkanders standpunt beter te be
grijpen en bet is teverwachten, dat daar
door desociale vrede zal worden voor
bereid, dien bet lueuschdom zoozeer van
noode heeft".
Of reeds nu door de georganis'eerda
R'.-K. Staatspartij aan het' verlangen van
da kieskringen Utrecht en 's-Gravenhage
zal worden gevolg gegeven, weten wij
niet. Maar zeker is het, dat wanneer
de R.-Katholieke Staatspartij de publiek
rechtelijke Bedrijfsorganisatie op haar pro
gram gaat plaatsen, zij niet, wat men
noemt: over één nacht ijs zal gaan, maar
zonder passie of vooringenomenheid het
stelsel zal toetsen aan de onveranderlijke
rechtsbeginselen, die, wortelende in de
ordeningen Gods, steeds baar tot richt
snoer dienen bij haar „faits en gestes" op
het terrein des publiekon levens. Nooit
zal zij transigeeren met een partij', waar
mede men zich een accidenteel samen
gaan ter bereiking van een of ander desi
deratum, dat de beginselen niet raakt,
kan denken, maar waarmede al datgeue
wat maar eenigermafc op fusie of coalitie
gelijkt, reeds van tevoren is uitgesloten.
„Tegen de Revolutie het Evangelie".
In deze leuze, den drie partijen der Rech
terzijde even dierbaar-, ligt haar samen
werking op sociaal en politiek terrein uit
gedrukt, "in deze leuze ligt ook haar kracht.
Nog dezer dagen verklaarden in de Eerste
Kamer èn de heer De Vos van Steenwijk
namens de christelijk-historische èn de
heer Diepenhorst namens d'e anti-revolu
tionaire partij, op d« blijvende samenwer
king- dei: geeoaliseerde rechterzijde prijs
tie stellen. „Der Driite im Bunde", de
R.-K. Staatspartij, zal ^zich aan die sa
menwerking allerminst onttrekken. Dat
zon hsar eer te ua komen.
Dat „De Standaard" zich dus niet te
zeer v''renten ,te over dé uitlating des
heeren Witiiert van Hoogland; „één zwa
luw maakt Dog geen zomer".
1) De om zijn helder oordeel bekende
Haagsche briefschrijver van „De. Tiid" be
rekent in zijn jongsten brief die kansen
voor wat de Tweede Kamer betreft, waar
in 30 Katholieken zetelen. „Maar tegen
over onze 30" zoo zegt hij'' „staan
er 70. Gelooft nu iemand in ernst, dat
men. door het Bedrijfsradenstelsel tot' een
uitsluitend katholiek programpunt te ma
ken. de bekeering van de 70 of een deel
hunner zal bevorderen Indien niet', dan
van beide een: De katholieke partij' o.iseht,
indien er een rechtsche meerderheid is
van het habineti in 1922, dat de publiek
rechtelijke regeling van het Bedrijfsraden
stelsel op het régeeringsprogram worde
geplaatst Het Ministerie doet dit voor-
loopig, maar heeft daarbij achter zich 30
van de 100. Het heeft dus te verdwijnen,
plaato makende voor anderen, die een
ministerie moeten vormen, zonder do Ka
tholieken en daarmede praetisch zender
de Rechterzijde. De Katholieken zullen,
praetisch als zij zijn, hun eisch niet hand
haven. Men houdt dan over: een terecht
ontevreden kiezerscorps, d.a-t niet krijgt',
hMgeen men het zelf heeft geprest' en
gedrongen als noodzakelijk te eischen en
zich .mèf reden als willens en wetens
misleid- beschouwt".
2) „D'e Tij'd" schrijft in zijn nummer
var. 7 Maart: De grondgedachte van de
socialisatie, namelijk de afschaffing van
den privaat-eigendom der productie-mid
delen, is voor ieder Roomseh-Kaüroliek
onaanneembaar. Niet' alléén nu, maar al
tijd. Leo XTII en Pius X hebben ons voor-
zonderling gemengd© uitdrukking van neer
slachtigheid en vergenoegdheid op.
Na het avondmaal' begaf Andreas zich
naar zijn kamer en ter rust© nimmfei'
was zijn geest opgeruimder, nimmer zijne
gemoedsrust reiner en innjger. geweest
Pater Antoniua daarentegen was zieer
bekort uierd. Hij badnamelijk' den a)a-
heelen namiddag den uitgewekene niët
gezien Deze afwezigheid kwam hem des
to zondei linger voor, omdat de vxeenb
deling tot dusverre nimmer in gebreke
gebleven was de oefeningen dér broe
ders bij te wanen. In de ver onderstelling
dat zijn gast misschien, ongesteld was
had hij zich naar diens kamer begeven,
doch vond er hem, niet; ztelfs was allés
wat nem toebehoorde, verdwenen. De,
pater was daarover niet weinig verbaasd,
en begon te vermoeiden, dat net wantrou
wen van Andreas jegens den graaf mis-1
schien niet zoo slecht gegrond was, ais
hij wei eerst gemtesnd haid. Hij onder
vroeg den portier dezia antwoordde, dat
de vreemdel-ng dim namiddag omstreeks
gehouden, dat privaat-eigendom' is een
onveranderbaar natuurrecht.
Maar énkele gedachten, die mede feite
lijk den inhoud van het 60cialisa,tiebegrip
samtenstellen, bevatten een kern van juist
heid', doch deze hebben uit hun aard met
de grondidee niets te maken en dienen los
'er van te worden overdaoht. Bijvoorbeeld
kan- een principieele tegenstander van de
grondgedachte der socialisatie heel goed
aannemen: 1. dat bij de productie de be
langen der verbruikers niet mogen worden
opgeofferd aan het particulier winstbejag
der producenten; 2» djat de arbeiders moe-,
ten medezeggenschap hebben in de lpiding
der bedrijven3. dat er een einde dient
te komen aan de verspilling van produc
tieve krachtj
Naschrift. Zoo even ontvangen wij het
navolgende communiaué van pater F.
Hendriehs, S. J.
Gaarne g-af men mij' vrijheid' een ver
klaring ie publiceeren, die betrekking
heeft op de mededecling- van „De Tijd",
en die in verschillende bladen werd over
genomen, dat in 1922 het Bedrijfsraden
stelsel in het R.-K. Staatsprogram zal
worden opgenomen. De .verklaring luidt
als volgt
„Ter meest bevoeg-der plaatse inlichting
vragend', bleek mij, dat men aldaar om
trent het medegedeelde niets weet. Tot
dusver maakten de wijziging en de aan
vulling van het Program, die vóór de ver
kiezingen van 1922 moeten plaats hebben,
aelfs nog geen punt van bespreking uit
in het Bóudsbestuur. Zulks is begrijpelijk,
w'jl 'fc voor de hand ligt, denzelfden weg
te bewandelen als in 1918, die toen tot
volkomen bevredigend resultaat heeft ge
leid".
De democratische organisatie onzer
Rijkskieskringen zal derhalve niet voor
een feit worden gesteld, doch zij zal vrij
haar meening kunnen uitspreken. Dit had
ik ook wel verwacht.
Het nieuwe voorstel door de Duitecho
delegatie op de conferentie te Londen
gedaan, hield in, dat Duitschland bereid
is tot de betaling der bepaalde annuïtei
ten, voorzien in het verdrag van' Parijs,
voor de eerste vijf jaar en verder tot het
geven van, een volledig equivalent voor
de twaalf procent der uitvoeren. Deze
betalingen zijn echter -.alleen mogelijk,
als het grootste deel kan worden gefinan-
cieexd door een leening, en de delegatie
kon dat voorstel alleen doen, zoo Opper-
Silezi ëDui tóch blijft en de beperkingen
voor den Duitschen handel worden opge
heven.
Dit voorstel vond geen genade in de
oogen der geallieerden. Daarmede was
het werk der diplomaten afgeloopen en
kvyamen de militairen aan het woord, dié
hunne operaties tot) het' bezetten van
nieuw Duitsch gebied reeds hadden voor
bereid. Reeds meldden wij gisteren dat
verschillende steden door de Entente-troe
pen waren bezet.
De rijkspresident heeft d© volgende
proclamatie uitgevaardigd:
„Medeburgers! Onze vijanden in den
wereldoorlog hebben ons ongehoorde en
onuitvoerbare eischen gesteld betreffende
ons geld en goed.
„Niet alleen wij, doch ook o-nze kin
deren en kindskinderen zouden de slaven
der vijanden moeten worden.
„Door onze bandteekening zouden wij
een verdrag moeten bezegelen, voor welks
uitvoering de arbeid van gansche geslach
ten niet voldoende zou zijn. Dat mochten,
dat konden wij niet doen. Onze eer,
ons zelfrespect verbood het.
Met het vredesverdrag van Versailles
openlijk brekende, zijn do vijanden tob
de bezetting van nog ineer Duitech ge
bied overgegaan.
„Wij kunnen geen geweld tegenover
geweld stellen. Wij zijn weerlooss Maar
wij kunnen het hekend maken, zoodat
ieder het verneemt, die nog naar de stem
der gerechtigheid luistert Het recht
wordt hier vertrapt door de macht'.
„Met de burgers, die de fronthéor-
schappij moeten dulden, lijdt het gansche
volk.
„Vast aaneensmeden zal' ons dit leed
vier uur was uitgegaan met eiein pakje
onder den arm en eem wandelstok in de
hand maar dat hij, portier, de bewaking
van de deur opgedragen hebbende aan
©en nieuweling, om bij de bediening
van broeder HJarion tegenwoordig te
zjjn, niet kon zeggen, of de graaf terug
gekeerd was. Men ondervroeg den nieuwe
ling. deze had niemand gezien. De be
kommering van pater Antonius steeg meer
en meer en het begon Wem t© brouwcii
het lot van zijn nieuwen gast zoo lichtzin
nig in de waagschaal gesteld te hebben.
Die jongeman, meer gewoon, om in
de wereld te verkeeren, had dien man
veel' heter beoordeeld dan ik, arme kloos
terling, sedert zoovolle jaren van allen
omgang met menschen afgescheiden, Jacht
hij hjj zich zeiven. Ik zou wel gedaan heb
ben naai' liem te l'uistenen. Daarop
trachtte 'hij zich zeiven gerust te stelten
door te bedenken, dat de ware of var-
meende uitgewekene zich read's tien aagön
geleden in het klooster bevond, toen
nog niemand aan den abt Andreas, dacht.
TELEPHOON 2699 N.
OPGERICHT 1844.
2 Belgische Biljartlakens, prima
n Ballen, Tafel-Biljarts, Tafel-
pelen, Dam-, Schaak-, Tric-Trac-
spelen, enz. 27G0-20
tot eenheid van wil en eenheid van .ge
voel. 1
Medeburgers! Treedt de vreemde heer-'
schappij met ernstige waardigheid tege
moet. Bewaart uw oprechtheid vau ge
moed, doch laat u niet fok onbezonnen:
daden verleiden. Volhardt, hebt vertrou
wen De rijksregeering zal niet rusten,
voordat de vreemde macht voor ons reehtj
moet wijken." i
(get.) Rijkspresident Eberta 1
Rijkskanselier Fehrenbaeh;
Men moet daarom niet denken, dat alk
len in de Ententelanden met do gewejd-
potitiek der geallieerden sympathiseeren.
De bekende Engelsche ecctooom Keyneh!
keurt die in de Manchester Guardian af.;
Maar hij is ook van oordeel, dat da
Duitschers verleden week zeer ongeluk
kig hebben gemanoeuvreerd.
De Daily News schrijft: De rede 'van
Lloyd George, die de Duitsehe voorstellen
verwierp, vertegenwoordigt den triomifl
der Fransche politiek met alle noodlot
tige gevolgen, daaraan verkonden. Het
blad protesteert tegen de toepassing van'
strafmaatregelen. Indien Europa een
ruïne wordt, valt de vloek' van het ko
mende geslacht niet op Duitechland, maar,
op de geallieerden.
Het blijkt nu, da ij de Duitsehe -regee-
ring aan von Simons, toen hij naar Lon
den ging, slechts zeer vage en over
haaste instructies heeft' meegegeven, zoo-
dat aan de voorstellen, die hij ging doen,!
dan ook in den trein nog is gewerkt, een
nogal zonderlinge manier van doen, waar
toch de conferentie te Londen weken te
voren was vastgesteld en men precies!
wist, wat daar moest worden verhandeld.,
Nog gekker is, dat Simons op de con-
Maar wie weet welk geheimzinnig ver
band er tusschen die beide vreemdeling'©,»
kan beslaan. Waaruit ontstond dat plot
seling gevoel van wantrouwen, hetwelk
de jonge priester bij dw eerste zamen-
komst met den graaf begon te voeden
Pater Antonius verloor zich in gissingen
omtrent dat raadselachtige verdwijnen. Da
meest gunstige is,, fijit de uitgeweken^
Uitgegaan is, met het djoel1 een lange
wandeling te doen, of wel om een samen
komst te hebben met ©enige wapenmak
kers. of misschien wel, om de kl ij-sbe
wegingen der 'Franschen te gaan u;U
varschen ten einde zijne maatregelen te
nemen voor de reis. Maar waartoe dat
overhaast, heimelijk vertrek? De eerst»
maal', dat hij het huis verliet, liad hij ten
minste de oplettendheid, den overste daar
van te verwittigen en ging niet heen kon-
öeT grootmoedig de gastvrijheid beloond Ie
hebben, welke hij genoten had. Waar
uit ontstaat dat verschil van handelwijze?
(Wondt vervolgd}-