weer uwbank, DAGBLAD VOOR ZEELAND Eerste Netf. Biljartfabriek keer hebt. P. J. ELSENBURG 5CHE COURANT Ijs f 3 of 3 d, N 8, J nge, W'. N. it, Kapelley ITJES RSONEI alf pond. ZOON, L (N.-B.) T. B. ROTTERDAM. ;n. JAAR 5 °/o r JAAR 4'/i °l« •men. ng 4 °/o orrespondenten Woensdag 9 Maart 1921 Zeventiende Jaargang zand Bedrijfradenstelsel en politiek. FEUILLETON Kruis en Zwaard. Buitenlandsch Overzicht BILJART MONARCH AMSTERDAM N. Z. VOORBURGWAL 177 s in voorraad: DE DRUKKERIJ §M\nde „N-v; m NIEUWE ZEEUWSCHE COÖEMNTteGOES drui€vei!ken VLUG „SMAAKVOL EN GOEDKOOP y&VEMJ .daar. f 3 of 3 d m nachtrumoer; G. C, Biezelinge, C S, Kl«&r> i of 5 d.i .en zonder licht: J. y* D. N, 'sH 4-rendskerkgtj ■en, A. I. H, Kortgpmjj fee, W;. B., Ierseke, Ai e, L,- K., 's H. Arenda- |L., Ellewoutsdij'k', J v Dj J. dj R., Kapelle, G. JS M. v d D, Heinkens- "*•5 notor rijden zonder lichtje (1® f 5 of 5 d. J. Ms, H. G. v d M, M. d? W„ Middelburg^ d. K, Ierseke, P te, Js B., Ivrabbgndijk^j óetinge, AIH, Kortgene( erhj A. W., E11 ewoutsdijkj Biezelinge, 3 d. hechtenis,) M.,. Middelburg, 10 d h beklaagd van in het 'ij zich hebben W1 B«V vertreding' Veiligheidswet lansweerd 30 cents a contant genot maar gebr ct., RciizelJia^F> |h, alleuintfffuiBt één utBEEjj, Goes, ban Hoofda^lfjkoopt Zenuv^fb/d H.Ag. BEKEJ^sHeerenhoek dlder, Goes. ns ziektadrer tegen-vr. j eenlj lÉTiSTBOOE ge- rbihrA. C. HE.ui.ra, Fezand. 2844. W DES 5 van JACOB A ge pral verkrijgbaar, lerlange uitdrakkelijk sche Wet beschermd woord „Fermitan", 2409-5» zittende, hoestprik- nde slijmen komen Big los door ardt's Anga- siroop IOEDKOOP ALITEIT, is 4. 2773-75 NIEUWE ZEEUWSCHE COURANT Hoofdredacteur: J. W. VIENINGS. T*"®' 'Bureaux van Redactie en Administratie: Westsingel» Bijkantoren: MIDDELBURG, Markt 1 en 2;VLISSINGEN Telegram-Adres: Nizeco. Directeur: JOS. VAN DE GRIENDT. Telefoon 207 Abonnementsprijs f 2.50 per drie maandenf 0.20 per weefc. Auvertentién van 1 tot 6 regels f 1.50, elke regel meer f 0.26i bij contract beduidende korting. (Slot.) Nuchter bekeken en van alle franjes ontdaan, zien wij in het Bedrijfsradenstcl- sol een sociaal systeem, door den drang der tijdsomstajidigheden geschapen, dat iu het moderne productieproces de belan- o-en van don woz-kgever en van den werk nemer, als niet tegenover elkaar staande maar als parallel loopende, met elkaar wil verzoenen. Reeds wordt hierdoor uit drukkelijk de klassenstrijd gedoemd en do klassenverzoening gepredikt en zoo vanzeive een onoverbrugbare klove gesteld' tusschen de Socialistische en de Chris- toljjke Sociale Actie. Zal echter dit systeem met bindende kracht worden toegejiast' en oen effect sor- teei'en, dat voldoende sanctie achter zich heeft, dan is hot noodig dat de Bedrijfs raden, aan wie de ontwikkeling en reali- Söering van bovengenoemd systeem zijn toevertrouwd, de wettelijke bevoegdheid erlangen om zelf bindende verordenin gen te maken, gelijk de gemeentebesturen die kunnen maken voor de gemeentenaren, zoodat wst nu iu. .dij) statuten vau den Oentralen Eaad van Bedrijven betreffende medezeggenschap der werknemers en de collectieve arbeidscontracten is vastge legd, van publiekrechtelijke waarde worde. Met dal te willen verkrijgen brengt men het Bt-drijfsradenstelsel van het sociale terrein naar het politieke erf over en in zooverre heeft het zin, de publiekrechte- Üjko Bedrijfsorganisatie te plaatsen op het Partijprogram. Iets anders is of het goed is gezien, reods nu, terwijl de kwestie van het Ibalrijfsradenstel-sel in ons eig'en kamp nog- niet tot volkomen klaarheid is ge bracht. de publiekrechtelijke Bedrijfsorga nisatie op het Partijprogram (dw z het program vgm actie) voor 1922 te plaatsen. Ook dient men zich terdege af te vragen, of de R.-K. Staatspartij' bij machte is, dit programmapunt binnen afzienbaren tijd to verwezenlijken en er een meerderheid voor te vinden in de Staten-Generaal. 1) De heer Witterl zinspeelde in de bo ven aangehaalde passage zijner toelich- tingsrede op een mogelijk medewerken der Sociaal-Democraten aan de totstandkoming van de publiekrechtelijke Bedrijfsorgani satie. Spreker gevoelde, dat de R-K Staatspartij alleen niet in staat is haar idee. in deze tot werkelijkheid te brengen, gegeven nu eenmaal de politieke constel latie van ons land. Maar waarom dan allereerst naar den rooden hoek uitgeke ken en voor den dag gekomen met een tegenprestatie die denken doet aan Ja cob's linzenmoes en Ezau's eerstgeboorte recht? Want door te zeggen: „ik voor mij' zie niet in, dat men niet voorstander kan zijn van het Bedrijfsradenstelsel en toch in sommige gevallen socialisatie wen- schelijk achten", gaat men stuivertje wis selen toet de Sociaal-Demoeraten, waarbij' wij, Katholieken, de valsche munt der voor oas onaannemelijke grondgedachte van het roode socialisatierapport aanvaardende afschaffing van den privaateigendom, die bij' ons als een „jus naturae", dus als on aanvechtbaar, ja als heilig geldt. 2) Trouwens wat de heer Wïttert in het oorsle gedeelte der aangehaalde passage van zijn rede beweert is onjuist. De heer rm: H., van Haastert, adjunct-secretaris van het bestuur van den Algemeenen R,-K< Landbouwbedrijfsrand, die geacht mag worden met de structuur van het Bedrijf sradenstelsel vertrouwd te zijn, schrijft in de onlangs verschenen en reeds meer door ons aangehaalde brochure „Do Bedrijfsraden en de Landbouw" (Teuling's uitgeversmaatschappij, 's-Hertogenbosch) het volgende; m S „Ten slotte nog een woord over het Be drijfsradenstelsel en de socialisatie, omdat men ook tusschen deze beide dingen van zekere zijde overeenkomst heeft meenën te ontdekken.: Wanneer wij, Katholieken, ons Bedrijfs- radensteisel omschrijven als: het sociale .arbeidssystecm, dan "doen wij dat, omdat wij den menschelijkcn arbeid als den pri- maii'en productiefactor beschouwen, dus de belangeu van den arbeid volgens recht ea billijkheid: willen zien behartigd, ten minste evenzeer als die van 't kapitaal en 81) o1— Na die laatste inspanning verloof Je jonge Trappist het bewustzijn. Pater An ten ius bad voor hem de gebeden der ster venden en voegde hem. de aflaten toe. Eë.n Zwakke gorgel deed zich nog hooren. Al len venvjjdei-Jen zich, mét uitzond'eïsng van twee broeders, dite bij hem moesten blijven waken. Eqn uur daarna verkondig de de klok, dat er esn heilige méér in den Hemel' was. Andreas was diep geschokt door het treurige on stichtelijke tooneel. waarbij hij tegenwoordig gewefcst was. Zié daar dus hoe de heiligen sterven,! sprak hij hij zich zeiven. Waartoe zou 'et dien Trappist dienen, al' de genietingen der natuur gesmaakt, in dien maalstroom van genoegens en vermaken gelaafd të hebben, waarnaar ieder haakt? O'! wat weegt zijn godvruchtig, gestreng léven tegelijkertijd moer doMandacht wensch-m te zien geschonken aam-het sociale element met terzijde stelling van het eenzijdig individualistische. Wat heelt nn ons siciale arbeidssysteein gemeen met socialisatie 't Is met één woord té zeggen: niets,. Immers wij eenerzijds en de socialisten, die met deze „roode vlag in den mist" zwaaien anderzijds, gaan bij den opbouw van ons beider stelsel gesteld dat so cialisatie werkelijk een stelsel en geen bloote leuze is! van een geheel ver schillende grondgedachte, uit. Diev.an de socialisatie is deze, dat het privaatoeziij van grond en productiemid delen moet worden opgeheven en alleen aan de gemeenschap moet toekomen. Is die grondgedachte van de socialisa tie nu ook die van ons, voorstanders van het Bedrijfsradcnstelsel Geenszins! Wij stellen ons op het standpunt, dat door de Katholieke socio logie algemeen wordt ingenomen en vol gens hetwelk het privaatbezit van grond en productiemiddelen niet alleen geoor loofd, maar zelfs noodzakelijk is. Wij' streven naar den socialen vrede in het bedrijfsleven, d. w. z, wij wenschen op te komen voor de belangen van de arbeiders klasse zoowel als van de bezittende, omdat slechts vrede gegrondvest op rechtvaar digheid en billijkheid, een waarachtige vrede kan worden genoemd. \V ij erkennen de geoorloofdheid van het privaatbezit, want wij willen volgens art. 4 van de Statuten van den R.-K, Algem. Landbouw-Bedrijfsraad aen on dernemers een „geoorloofde winst" en den kapitaalbezitters een „geoorloofde rente toekenden en daarnaast den arbeiders „goede arbeidsvoorwaarden" waarborgen, terwijl wij bij dit alles bet algemeen be lang voorstaan door te bepalen, dat de afnemers-consumenten slechts prijzen, die redelijkerwijze gevraagd kunnen worden, zullen hebben te betalen. Alwie dus eenige al is 't maar de minste - overeenkomst meent te ontdek ken tutscben ons Bedrijfsradenstelsel en do Socialisatie, .geeft blijk noch 't oeno noch 't nndere stelsel te kennen". Zooals de lezer ziet, laat het boven staande aan duidelijkheid niets te wen schen óver en maakt eiken verderen com mentaar overbodig. Trouwens, wij behoeven hij de sociaal democraten niet om steun voor doorvoe ring van'het B..-K. Bedrijfsradenstelsel te bedelen. Wij zullen dien vanzelf van anti revolutionaire en christelijk-bistorische zij- da, ja. zelfs vau liberalen kant erlangen, wanneer maar eenmaal genoegzaam het besef is .doorgedrongen, dat het bedrijfs- radensysteem niet iets specifiek Katho lieks is, inaar kerngedachten bevat, die, als voortvloeiende uit een natuurlijke be schouwing der dingen, door een ieder kun nen worden aanvaard, die den socialen vrede wil bevorderen. En het begint- al. Nog' pas geleden schreef de heer F. B. Löhnis in de Maartaflevering 1921 van het tijdschrift der Neder- landsche Heidemaatschappij de navolgende waardeerende beoordeeling „Wie, van het R.-K. Bedrijfsradenstel sel, zooals het in het bovenstaande is uit eengezet, onbevooroordeeld kennis neemt, zal zich moeilijk kunnen onttrekken aan een gevoel van groote waardeering voor deze. welgeslaagde poging, om de ontred derde maar schappij weder op te bouwen en den socialen vrede te herstellen. Al zullen zich in de toepassing allicht leem ten en moeilijkheden voordoen, de erva ring heeft in de beide jaren van het he slaan al wel geleerd, welk een heilzame invloed er uitgaat van deze organisatie, waarin werkgever cn werknemer broeder lijk te zamen werken. Het spreekt van zelf, d-at, zal zij voor het geheele land vruchten afwerpen, zij zich niet mag bepa len tot het Roomsch-Katholieke deel ou- zer bevolking. Het is verheugend, dat dit ook door de R.-K. organisatie wordt in gezien. Herhaaldelijk wordt in de statuten bereidwilligheid uitgesproken, om op den grondslag, waarop het R.-K. Bedrijfs radenstelsel is opgebouwd, samenwerking te verkrijgen met andere vakvereenigin- gen v.an werkgevers en werknemers, die voel' zwaarder iu da weegschaal. Wat is hij thans gelukkig alle® ten offer ge bracht te 'hebben voor het rijk Gods! Ik moei mij verbeelden, dat er niemand ,.rp do wereld is dan God en ik! Deze ge dachte is schoon en voortreffelijk; deze is het, misschien, welke zijne roeping be paald, zijn ijver onderhouden on ziijn' eeuwig lot beslist hefeft En als nij zelf die so reuk voortaan ook eensi tot richtsnoer aannam van zijn gedrag; Deze overdenkingen hielden hem be zig zoo Tang de Completen duurden welke hij bijwoonde; doch na begon hij er ern stig op bedacht te zijn, om1 zich v'oor t© bereiden op het 'groofe Geheim, hetwelk hjj den volgenden ochtend zou opdragen, en toen af de monniken zich verwijderd hadden en pater Antomiüs alleen gebleven was, achtte hij het oogenblik gunsug, om zijne biecht te gaan spreken. Wat viel er tusschen hem en den pater voor? Nie mand weet zulks, maar toen hij in de eetzaal vei scheen, merkten de brocdërd op -het gelaat van den vreemdeling eene niet op Katholiek standpunt staan.- Dat dit bereikbaar is, heeft do ervaring reeds geleerd-, daar in verschillende bedrijven zich reeds- hebben' gevormd „gemengde bedrijfsraden", waarin samenwerking is verkregen fect christelijke en neutrale vakvereenigingen. Dat ook onze tegenwoordige Regeering daadwerkelijk wil medehelpen, om, op het voetspoor van het Raden stelsel, arbeids conflicten zooveel mogelijk te voorkomen blijkt uit de indiening op 24 December id. van bet ontwerp van „de Arbeids- gescblllcnwet". Dat de Regeering den tijd daartoe rijp acht, duidt op een gelukkige kenterinp- in de gednehtensfeer.: De sociale machten, die tot voor korten tijd zoo onverzoenlijk tegenover elkander sionden, beginnen elkanders standpunt beter te be grijpen en bet is teverwachten, dat daar door desociale vrede zal worden voor bereid, dien bet lueuschdom zoozeer van noode heeft". Of reeds nu door de georganis'eerda R'.-K. Staatspartij aan het' verlangen van da kieskringen Utrecht en 's-Gravenhage zal worden gevolg gegeven, weten wij niet. Maar zeker is het, dat wanneer de R.-Katholieke Staatspartij de publiek rechtelijke Bedrijfsorganisatie op haar pro gram gaat plaatsen, zij niet, wat men noemt: over één nacht ijs zal gaan, maar zonder passie of vooringenomenheid het stelsel zal toetsen aan de onveranderlijke rechtsbeginselen, die, wortelende in de ordeningen Gods, steeds baar tot richt snoer dienen bij haar „faits en gestes" op het terrein des publiekon levens. Nooit zal zij transigeeren met een partij', waar mede men zich een accidenteel samen gaan ter bereiking van een of ander desi deratum, dat de beginselen niet raakt, kan denken, maar waarmede al datgeue wat maar eenigermafc op fusie of coalitie gelijkt, reeds van tevoren is uitgesloten. „Tegen de Revolutie het Evangelie". In deze leuze, den drie partijen der Rech terzijde even dierbaar-, ligt haar samen werking op sociaal en politiek terrein uit gedrukt, "in deze leuze ligt ook haar kracht. Nog dezer dagen verklaarden in de Eerste Kamer èn de heer De Vos van Steenwijk namens de christelijk-historische èn de heer Diepenhorst namens d'e anti-revolu tionaire partij, op d« blijvende samenwer king- dei: geeoaliseerde rechterzijde prijs tie stellen. „Der Driite im Bunde", de R.-K. Staatspartij, zal ^zich aan die sa menwerking allerminst onttrekken. Dat zon hsar eer te ua komen. Dat „De Standaard" zich dus niet te zeer v''renten ,te over dé uitlating des heeren Witiiert van Hoogland; „één zwa luw maakt Dog geen zomer". 1) De om zijn helder oordeel bekende Haagsche briefschrijver van „De. Tiid" be rekent in zijn jongsten brief die kansen voor wat de Tweede Kamer betreft, waar in 30 Katholieken zetelen. „Maar tegen over onze 30" zoo zegt hij'' „staan er 70. Gelooft nu iemand in ernst, dat men. door het Bedrijfsradenstelsel tot' een uitsluitend katholiek programpunt te ma ken. de bekeering van de 70 of een deel hunner zal bevorderen Indien niet', dan van beide een: De katholieke partij' o.iseht, indien er een rechtsche meerderheid is van het habineti in 1922, dat de publiek rechtelijke regeling van het Bedrijfsraden stelsel op het régeeringsprogram worde geplaatst Het Ministerie doet dit voor- loopig, maar heeft daarbij achter zich 30 van de 100. Het heeft dus te verdwijnen, plaato makende voor anderen, die een ministerie moeten vormen, zonder do Ka tholieken en daarmede praetisch zender de Rechterzijde. De Katholieken zullen, praetisch als zij zijn, hun eisch niet hand haven. Men houdt dan over: een terecht ontevreden kiezerscorps, d.a-t niet krijgt', hMgeen men het zelf heeft geprest' en gedrongen als noodzakelijk te eischen en zich .mèf reden als willens en wetens misleid- beschouwt". 2) „D'e Tij'd" schrijft in zijn nummer var. 7 Maart: De grondgedachte van de socialisatie, namelijk de afschaffing van den privaat-eigendom der productie-mid delen, is voor ieder Roomseh-Kaüroliek onaanneembaar. Niet' alléén nu, maar al tijd. Leo XTII en Pius X hebben ons voor- zonderling gemengd© uitdrukking van neer slachtigheid en vergenoegdheid op. Na het avondmaal' begaf Andreas zich naar zijn kamer en ter rust© nimmfei' was zijn geest opgeruimder, nimmer zijne gemoedsrust reiner en innjger. geweest Pater Antoniua daarentegen was zieer bekort uierd. Hij badnamelijk' den a)a- heelen namiddag den uitgewekene niët gezien Deze afwezigheid kwam hem des to zondei linger voor, omdat de vxeenb deling tot dusverre nimmer in gebreke gebleven was de oefeningen dér broe ders bij te wanen. In de ver onderstelling dat zijn gast misschien, ongesteld was had hij zich naar diens kamer begeven, doch vond er hem, niet; ztelfs was allés wat nem toebehoorde, verdwenen. De, pater was daarover niet weinig verbaasd, en begon te vermoeiden, dat net wantrou wen van Andreas jegens den graaf mis-1 schien niet zoo slecht gegrond was, ais hij wei eerst gemtesnd haid. Hij onder vroeg den portier dezia antwoordde, dat de vreemdel-ng dim namiddag omstreeks gehouden, dat privaat-eigendom' is een onveranderbaar natuurrecht. Maar énkele gedachten, die mede feite lijk den inhoud van het 60cialisa,tiebegrip samtenstellen, bevatten een kern van juist heid', doch deze hebben uit hun aard met de grondidee niets te maken en dienen los 'er van te worden overdaoht. Bijvoorbeeld kan- een principieele tegenstander van de grondgedachte der socialisatie heel goed aannemen: 1. dat bij de productie de be langen der verbruikers niet mogen worden opgeofferd aan het particulier winstbejag der producenten; 2» djat de arbeiders moe-, ten medezeggenschap hebben in de lpiding der bedrijven3. dat er een einde dient te komen aan de verspilling van produc tieve krachtj Naschrift. Zoo even ontvangen wij het navolgende communiaué van pater F. Hendriehs, S. J. Gaarne g-af men mij' vrijheid' een ver klaring ie publiceeren, die betrekking heeft op de mededecling- van „De Tijd", en die in verschillende bladen werd over genomen, dat in 1922 het Bedrijfsraden stelsel in het R.-K. Staatsprogram zal worden opgenomen. De .verklaring luidt als volgt „Ter meest bevoeg-der plaatse inlichting vragend', bleek mij, dat men aldaar om trent het medegedeelde niets weet. Tot dusver maakten de wijziging en de aan vulling van het Program, die vóór de ver kiezingen van 1922 moeten plaats hebben, aelfs nog geen punt van bespreking uit in het Bóudsbestuur. Zulks is begrijpelijk, w'jl 'fc voor de hand ligt, denzelfden weg te bewandelen als in 1918, die toen tot volkomen bevredigend resultaat heeft ge leid". De democratische organisatie onzer Rijkskieskringen zal derhalve niet voor een feit worden gesteld, doch zij zal vrij haar meening kunnen uitspreken. Dit had ik ook wel verwacht. Het nieuwe voorstel door de Duitecho delegatie op de conferentie te Londen gedaan, hield in, dat Duitschland bereid is tot de betaling der bepaalde annuïtei ten, voorzien in het verdrag van' Parijs, voor de eerste vijf jaar en verder tot het geven van, een volledig equivalent voor de twaalf procent der uitvoeren. Deze betalingen zijn echter -.alleen mogelijk, als het grootste deel kan worden gefinan- cieexd door een leening, en de delegatie kon dat voorstel alleen doen, zoo Opper- Silezi ëDui tóch blijft en de beperkingen voor den Duitschen handel worden opge heven. Dit voorstel vond geen genade in de oogen der geallieerden. Daarmede was het werk der diplomaten afgeloopen en kvyamen de militairen aan het woord, dié hunne operaties tot) het' bezetten van nieuw Duitsch gebied reeds hadden voor bereid. Reeds meldden wij gisteren dat verschillende steden door de Entente-troe pen waren bezet. De rijkspresident heeft d© volgende proclamatie uitgevaardigd: „Medeburgers! Onze vijanden in den wereldoorlog hebben ons ongehoorde en onuitvoerbare eischen gesteld betreffende ons geld en goed. „Niet alleen wij, doch ook o-nze kin deren en kindskinderen zouden de slaven der vijanden moeten worden. „Door onze bandteekening zouden wij een verdrag moeten bezegelen, voor welks uitvoering de arbeid van gansche geslach ten niet voldoende zou zijn. Dat mochten, dat konden wij niet doen. Onze eer, ons zelfrespect verbood het. Met het vredesverdrag van Versailles openlijk brekende, zijn do vijanden tob de bezetting van nog ineer Duitech ge bied overgegaan. „Wij kunnen geen geweld tegenover geweld stellen. Wij zijn weerlooss Maar wij kunnen het hekend maken, zoodat ieder het verneemt, die nog naar de stem der gerechtigheid luistert Het recht wordt hier vertrapt door de macht'. „Met de burgers, die de fronthéor- schappij moeten dulden, lijdt het gansche volk. „Vast aaneensmeden zal' ons dit leed vier uur was uitgegaan met eiein pakje onder den arm en eem wandelstok in de hand maar dat hij, portier, de bewaking van de deur opgedragen hebbende aan ©en nieuweling, om bij de bediening van broeder HJarion tegenwoordig te zjjn, niet kon zeggen, of de graaf terug gekeerd was. Men ondervroeg den nieuwe ling. deze had niemand gezien. De be kommering van pater Antonius steeg meer en meer en het begon Wem t© brouwcii het lot van zijn nieuwen gast zoo lichtzin nig in de waagschaal gesteld te hebben. Die jongeman, meer gewoon, om in de wereld te verkeeren, had dien man veel' heter beoordeeld dan ik, arme kloos terling, sedert zoovolle jaren van allen omgang met menschen afgescheiden, Jacht hij hjj zich zeiven. Ik zou wel gedaan heb ben naai' liem te l'uistenen. Daarop trachtte 'hij zich zeiven gerust te stelten door te bedenken, dat de ware of var- meende uitgewekene zich read's tien aagön geleden in het klooster bevond, toen nog niemand aan den abt Andreas, dacht. TELEPHOON 2699 N. OPGERICHT 1844. 2 Belgische Biljartlakens, prima n Ballen, Tafel-Biljarts, Tafel- pelen, Dam-, Schaak-, Tric-Trac- spelen, enz. 27G0-20 tot eenheid van wil en eenheid van .ge voel. 1 Medeburgers! Treedt de vreemde heer-' schappij met ernstige waardigheid tege moet. Bewaart uw oprechtheid vau ge moed, doch laat u niet fok onbezonnen: daden verleiden. Volhardt, hebt vertrou wen De rijksregeering zal niet rusten, voordat de vreemde macht voor ons reehtj moet wijken." i (get.) Rijkspresident Eberta 1 Rijkskanselier Fehrenbaeh; Men moet daarom niet denken, dat alk len in de Ententelanden met do gewejd- potitiek der geallieerden sympathiseeren. De bekende Engelsche ecctooom Keyneh! keurt die in de Manchester Guardian af.; Maar hij is ook van oordeel, dat da Duitschers verleden week zeer ongeluk kig hebben gemanoeuvreerd. De Daily News schrijft: De rede 'van Lloyd George, die de Duitsehe voorstellen verwierp, vertegenwoordigt den triomifl der Fransche politiek met alle noodlot tige gevolgen, daaraan verkonden. Het blad protesteert tegen de toepassing van' strafmaatregelen. Indien Europa een ruïne wordt, valt de vloek' van het ko mende geslacht niet op Duitechland, maar, op de geallieerden. Het blijkt nu, da ij de Duitsehe -regee- ring aan von Simons, toen hij naar Lon den ging, slechts zeer vage en over haaste instructies heeft' meegegeven, zoo- dat aan de voorstellen, die hij ging doen,! dan ook in den trein nog is gewerkt, een nogal zonderlinge manier van doen, waar toch de conferentie te Londen weken te voren was vastgesteld en men precies! wist, wat daar moest worden verhandeld., Nog gekker is, dat Simons op de con- Maar wie weet welk geheimzinnig ver band er tusschen die beide vreemdeling'©,» kan beslaan. Waaruit ontstond dat plot seling gevoel van wantrouwen, hetwelk de jonge priester bij dw eerste zamen- komst met den graaf begon te voeden Pater Antonius verloor zich in gissingen omtrent dat raadselachtige verdwijnen. Da meest gunstige is,, fijit de uitgeweken^ Uitgegaan is, met het djoel1 een lange wandeling te doen, of wel om een samen komst te hebben met ©enige wapenmak kers. of misschien wel, om de kl ij-sbe wegingen der 'Franschen te gaan u;U varschen ten einde zijne maatregelen te nemen voor de reis. Maar waartoe dat overhaast, heimelijk vertrek? De eerst» maal', dat hij het huis verliet, liad hij ten minste de oplettendheid, den overste daar van te verwittigen en ging niet heen kon- öeT grootmoedig de gastvrijheid beloond Ie hebben, welke hij genoten had. Waar uit ontstaat dat verschil van handelwijze? (Wondt vervolgd}-

Krantenbank Zeeland

Nieuwe Zeeuwsche Courant | 1921 | | pagina 1