9 lulden ouwbank. DAGBLAD VOOR ZEELAND 1 GOES. DE DRUKKERIJ WSCHE COURANT Dinsdag 8 Februari 1921 Zeventiende Jaargang O en f 1000. digheid de hierin zijn /en op onze e Courant". ialf pond. ZOON, T. B. in. JAAR 5 °/0 JAAR 4'/» ng 4 WiLLIBRORDUS". PETRUS HOPMANS, FEUILLETON Kruis en Zwaard. swde 4? „NLV: m NIEUWE ZEEUWSCHE COUMNTteGOES DRUKVVERB? VLUG .SMAAKVOL EN! GOEDKOOP LEVERT? Buitenlandse!) Overzicht So kenaat Middelburg it, uille en adviseeren oliède beleggings- anze Vennootschap 99 ima kwa- n daarbij dkoop is. 3AAL. I. ROTTERDAM. men. Correspondenten 2555-75 te Heinkenszand 22 Novsmber 1920. 30.000. i taaisverzekering, ovisie. 2301-24 NIÉUWE ZEEUWSCHE COURANT ,-s.iine \/a M rt tr nDICKinT Tolftfnnn 20"? Hoofdredacteur: J. W. V I E N I N G S. ™?f°GOE9 Bureaux van Redactie en Administratie: Wes si. Bijkantoren: MIDDELBURG, Markt 1 en 2: VLISSINÜfcN Teiegram-Adres: Nizeco. Directeurs J OS. VAN DE.GRIENDT. Telefoon 207 Abonnementsprijs f 2.50 per drie maanden; f 0.20 per weeko Advertentiën van 1 tot 6 regels f 1.50, elke regel meer f 0.26 bij contract beduidende korting. M dear lie genade Gods en de gunst van den H. Apostolischen Stoel n. H(iua'w" Bisschop van Breda, de Geestelijkheid en da Galoovigen van ons Bisdom, Zaligheid en vrede in den Heer. Volgens oud en eerbiedwaardig gebruik, beminde diocesanen, komen wij bij heb intreden van de Vasten,, den tijd van ver nedering en boetedoening, een herderlijk woord tot U te richten en opnieuw uw welwillende medewerking, 'die wij vau het begin van ons Episcopa.at af zonder onder breking' ruimschoots hebben mogen onder vinden, vragen voor het pfwèhjden van een gevaar, dat onze maatschappij bedreigt, namelijk den klassenstrijd.- Een der redenen, waarom de mensehe- lijkc. maatschappij1 thans in zoo heftige be- Toering is geraakt, zegt Z. H. Paus B.ène- dicims XV, is, dat de verschillende klgsscn der maatschappij elkander op hatelijke wijze bestrijden. Er hec-i'pcht in onze ontwrichte maat schappij een materialistische geest, die bij velen den boventoon voert en leiding gééft aan alle doen en latenj Geld, zin genot, eer en grootheid, ziedaar de afgo den, waarvoor de wereldlingen van, onzen Hiateriausfischen tijd zich in aanbidding- nederwerpen. 't Is alsof de mensch niét gesohapen is voor God, geen eeuwigheid van geluk heeft te wachten, maar op de wereld een vaste en blijvende woonplaats heeft en zijn geluk moet zoeken in, aard- schc goederen en het voldoen zijnpr zin nen. Is het te verwonderen, dat ije mensch, die het oog heeft! .afgekeerd van zijn eeuwige eindbestemming en geen ander geluk meer kent dan zich te verzadigen aan het aardsche, met al de 'kracht, die in hem is. geld en goed tracht bijeen te garen en geen krachtsinspanning ontziet om op te klimmen tot de hoogste sport op de ladder van aardsch genot. Om daartoe te komen zijn alle middelen hem heilig, rechtvaardigheid en liefde worden met voeten getreden, 'lage afgunst drijft hem voort om zijn evenmensch in, rijkdom, eer en grootheid voorbij te streven en in, hot ien-toon-spreiden van, weelde de loef af te steken, en hif deinst njet .terug voor de toch schrikwekkende gevolgen vau gro ve geldverspilling, van het huisgezin on dermijnend drankmisbruik, van, onvoeg zame kleeding, van ontevredenheid en af gunst wekken bij de mindere klassen. In zijn verblindheid ziet de aardschgezinde mensch met zijn onverzadigbare zucht naar zingenot "n,iet meer in, dat hij over de bijeengegaarde goederen bij' G-od strenge rekenschap zal moeten afleggen, dat de goederen hem zijn toevertrouwd om daar van "behoorlijk naar zijn st-an,d te levpn, maar dat hij' van zijn overvloed den n,ood moet lenig'en van de armen en ongelukki- gen, die aan gebrek en ontbering ten prooi zijn, -Wie beseft niet, welke ellende uit zulke nardschgezindheid'en zulk ijdel en dwaas streven voor de menschelijke samenleving voortspruiten En wat is ten slotte de bron, waaruit dat kwaad voortvloeit? Do wortel van alle kwaad is de begeerlijk heid, zegt de Apostel. 1). Alle ellenden, waardoor de maatschappij wordt geteis terd, komen in den grond voort uit de be geerlijkheid. 't Is de begeerlijkheid, die do armen tegen de rijken in, het harnas jjragt", de begeerlijkheid, die twist en twee dracht zaait tusschen patroons en werk- heden; de begeerlijkheid, die de onder- anen opzet tegen 'henj, die met gezag inkleed zijn; de begeerlijkheid, die zoo- velen wier geloof schipbreuk heeft gele- •ten ot verzwakt rs, naar het socialistische kamp voert; de begeerlijkheid, die in de .nüerlinge samenleving oneenigheid en tusschen vakgenooten verwijdering brengt. aal'aan toch is het te wijten, dat vak genooten soms niet darv met de grootste -overredingskracht samen te brengen zijn ïn katholieke vereenigingenwaar=niét al leen hun godsdienstige en, zedelijke, maar ook hun tijdelijke belangen behartigd wor den 't Is gebrek aan onderling vertrou wen, dat hen van de katholieke organisatie afzijdig houdt1, welk gebrek ten slotte geboren wordt uit de begeerlijkheid. Hier door voortgedreven vordert de mensch allo gewin voor zich op, ziet met afgun stige oogen. den bloei van oenjs anders za ken aan als nadeel voor de zijne, vleest, dat door vereenigde samenwerking zijn zaken aan anderen, zullen worden bloot gelegd, hem afnemers zullen worden ont trekken en achteruitgang in, plaats van vooruitgang het gevolg zal zijn, Hoe 1 komt liet), dat katholieke vereeni gingen van verschillende standen soms vij andig tegenover elkander staan en in plaats van wederzijdschen steun zekere tegenwerping doen gevoelen,? ,De oor sprong' daarvan moet weder gezocht wor den in de begeerlijkheid, waardoor de wel vaart van de eene vereeniging en de on dernemingsgeest om op geoorloofde wijze tijdelijke voordeelen te behalen een doorn wordt in het oog van de andere vereenj- sinIs Waarom weigeren somtijds patroons, bij conflict met' hun personeel, te onderhan delen met de katholieke organisatie, waar toe de werklieden overeenkomstig dën uitdrukkclijken wensch van Paus en Bis schop zijn toegetreden? Wat is de reden, dat zij soms pogingen aanwenden om hun onderhoorigen uit het katholiek vereeni- gingsleven verwijderd te houden, ja zelfs het organisatierecht van de werklieden- weigeren te erkennen, alsof de katholieke, va.cvereeniging een strijdvereenig'ing zou ziin cn niet veel eer teil doeL heeft de werklieden te behoeden tegen het socia lisme, vrede en orde en goede verstand houding tusschen patroon en werklieden te bevorderen en te 'streven naar voor koming van alle conflikten Zou liet' weer niet zijn de begeerlijkheid, de ongeregelde zucht naar geld, die hen weerhoudt go- makkelijk afstand te doen van ecnig stof felijk voordeel, hen bevangt met de vrees, dat de vereeniging' op betere arbeidsvoor waarden en hooger loon zal aandringen, wat toch niet laakbaar is, zoolang de eischen blijven binnen de grenzen van recht en billijkheid? Hoe is het te verklaren, dat loon«ver- liooging voortdurend op de agenda terug keert en met bovenmatige belangstelling en heftigheid in de vakvereenigingen be handeld wordt? Wat is de oorzaak van de veelvuldige werkstakingen, waardoor het bedrijfsleven tot groot nadeel van de maat schappij cn ook van de huisgezinnen der stakers wordt stil gelegd Vanwaar die oproerpredikers, die soms naar het zwaard grijpen cn bloedvergieten? De begeerlijk heid, ziedaar den wortel van al dat kwaad. Zeker aan niemand mag het recht ontzegd worden op een behoorlijk loon en een werkman moet doop een niet te langduri- gen arbeid in de levensbehoeften van zichzelvon en van zijn gezin kunnen voor zien. Maai' van den anderen kant moet do werknemer zjjn plichten van arbeider ge trouw vervullen en mag hij van het ge brek, dat er bestaat aan arbeidskrachten, geen misbruik maken om het loon onrede lijk hoog op te drijven, om tegen zijn pa troon morrend op te treden, onwillig en nalatig zijn werk te verrichten en bij de "minste terechtwijzing zijn post te ver laten. Onrechtvaardig zou het zijn tot werkstaking te besluiten, zoolang het loon en de arbeidsvoorwaarden aan redelijke eischen beantwoorden. Diep zouden wij het bc-treuren, als de leiders der arbeiders beweging niet' altijd de juiste beginselen in praktijk zouden brongen, door opruiende taal de werklieden lot staking zouden trachten te leiden, niet zouden bedenken, dat een werkstaking alleen dan g'eoor- Itofd is, als het gaat óm een zeer gewich tige zaak met de redelijke hoop, dat het gewenschte resultaat zal bereikt worden en alle andere mogelijke middelen zijn uit geput, Is er geschil gerezen, dan zal niets onbeproefd mogen gelaten worden om met terzijdestelling van alle heftige en op ruiende taal door onderling liefderijk over do.) o En toch, hoe vele zwakke geaardheden zijn er niet.die evenmin geschikt zijn. om te- midden der wereld te leven alk zekere bloemen om onder den bloo-ten. hemel1 te groeienHoe- veto zwakke en gebrekkige) Iziclen zijn er die zich niet kunne11 redden uan door tusschen haar en de beko ringen een onoverkomelijker), schutsmuur ©p te wei-pen I hoe vete overwegende zie- ten. waarvan het gebed het element is, ge- w i ?e vrSe dat vaa den vogel'! ernadip arme zielen, die uit aandrang, demM^wm' naar .de ll0,°&e sferen d«' daarin mi--611. verhindert mien i, j ^mgt haar onder de mew JlVen, men sluit haar op in een enaen hung van genoegens ©n draeve- h niet,¥0OT bestemd wa'- waVr' dompee atmotsfeter, vaarin men haar met geweld terug houdt, ^egkwijnen, of misschien zullen zij, daar de n en* 1kander dlkwwf rake" voor h«"d r-^e aaK°renö versteef der W J 6Ü' ,mn voor «en ai1" hedWi- 8«scho?k€IV Plaat? van de heidhattigste deugd, zal de wereld slechts m diepste verdorvenheid aanschouwen.. En buitendien, hoe vete kwallen kunnen, slechts daar alleen genezlen worden! Er zijn kloosters noodig', rnijn zoon, gelijk er ziekenhuizen noodig zijn. Menigeien zou ziijn verzwakt lichaam hel'steld hebben met tl© zorgen, van 'n bekwaam chirurgijn of door eene liefderijk© oppassing, die bij gebrek hieraan verkwijnt en sterft; menigeen zou zijne door de hartstochten en de gebeur tenissen des tevens gewonde en gevaar lijk «-anke ziel gel'ed hebben, die haar voelt sterven, bij gebrek aan .eene onbü s'miette lucht en ©ene weldoende hand, om hare wonden te verbinden cn te gene zen, Ja, de geneesmiddelen moetéu 'in vernouding staan tot de kwalen. En wan neer toch waren er meier geestelijk© zie ken, dan in deze tijden van onrust en zedeloosheid. Wanneer tokh was de we reld meer bedorven dan tegenwoordig? Uwe wijsgeeren hebben geweldig getierd over de ongeregeldheden, welke da Kerk in de middeleeuwen bedroefden, en voor zeker is alles niet vaïsch in hunne bewe ringen, on indien het geloof mfenigwerf vertroost word door heldhaftige voorbeel den, werd het ook dikwerf beproefd door huiveringwekkenóoigruweWaden. Maar da berouwhebbende zondaar vond ten minste een 'eevlhchtsoord; tall'ooze gelegenheden! werden hem aangeboden, om boetvaardig heid tc plegen en zich van de wereld af te leg cn in. wederzijdsch vertrouwen tot een bevredigende oplossing te komen. Bij ge mis aan vertrouwen zal bezwaarlijk naar recht en billijkheid kunnen onderhandeld werden. De leiders, naar wier wenken, de werklieden zich doorgaans regelen, mogen wel overwegen, welke groote verantwoor delijkheid zij op zich laden en welke zware wonde zij toebrengen aan het gezag, aan de rustige samenleving, aan het geluk der huisgezinnen, aan het welzijn van de mant- sohappij, als zij ongemotiveerd de staking zouden durven uitroepen. Een aUernoodlottigste dwaling, welke openlij ic den klassenstrijd predikt, is het socialisme, dat het standenverschil wil opheffen, ,aan zijn volgelingen een para dijs op aarde belooft en om dat te be machtigen niet schroomt voor de meest- ongeoorloofde middelen, zelfs niet voor opstand tegen het wettig' gezag, en revo lutie. -als het kans ziet zich daardoor meester te maken van' de maeht en zoo zijn doel te bereiken. En ten slotte berooft het socialisme zijn bedrogen aanhangers èn van de tevredenheid; des harten èn van het geluk op aarde èn bovendien v,an het eeuwig geluk hiernamaals. Want wat de socialisten ook openlijk misleidend uitba zuinen, dat het Socialisme niets te maken heeft met deu .godsdienst, dien ieder naar keuze lean belijden en beoefenen, in waar heid laten zij geen geschikte gelegenheid voorbijgaan om hun aanhangers geloof en godsdienst en zeden te ontrooven. Laat hen, die door .een bizondere gen,ade van God- geholpen, zich alm -de strikken van het socialisme hebben ontwrongen en tot de Katholieke Kerk zijn teruggekeerd, eeens naar waarheid- getuigjen en zij zullen u zeggenwerd in de vergaderingen der socialisten het er niet openlijk op aange legd om u op te zetten tegen de priesters, de Kerk en den godsdienst, ongemerkt gaat er toch van dié bijeenkomsten een drang uit, die u langzaam maar zeker aan den priester ontvreemdt, vau de gods dienstplichten verwijdert en na verloop van tijd geheel met de Kerk doet breken, Hoe bedrogen komen uit de dwazen, Üie in hun begeerlijkheid naar aardsche goe deren en genietingen zich door do drog redenen der socialistische wereldhervor mers laten meesleepen om met boozen nijd op te zien naar de bezittende klassen en om dezen de rechtmatig verworven for tuin zelfs met geweld te ontnemen. Mogen toch al onze diocesanen duide lijk inzien, dat een dér redenen, waarom de menschelijke maatschappij uit haar voegen gerukt is, hierin is .gelegen, dat de verschillende klassen elkander op hef tige wijze bestrijden en dat de oorsprong van dezen klassenstrijd moet gezocht wor den in de begeerlijkheid, de ongeregelde zucht naar geld cn zingenpt. Om de ont redderde maatschappij te herstellen en te komen tot een -vreedzame samenleving, waar liefde en rechtvaardigheid ten troon worden geheven, is het noodzakelijk, dat wij met alle kracht streven om dien ver- derfelijken hartstocht der begeerlijkheid ender de geloovigen uit te roeien en terug te gaan naar Christus, die niets zoo dik wijls en met zooveel nadruk heeft voorge houden als het .gebod cler wederkeerlge liefde cn in zijn heerlijke bergrede met zooveel gevoel van liefde heeft geleeraard, dat geld en zingenot, eer en grootheid niet het ware geluk van den mensch uitmaken, Derhalve vermanen wij U met den Apos tel Petrus 2): Vóór alles bewaart onder elkander gestadig een onderlinge liefde. Leeft met elkaar samen ïn hartelijke ver standhouding en stelteer prijs op bij' elke gelegenheid elkaar met vriendelijk hulp betoon te voorkomen. Hebt gij van dezen of genen medemensch onrecht geleden, in christelijke liefde zult .gij het aangedaan leed van harte vergeven, opdat bewaar heid worde, wat Jezus ons heeft' leeren bidden; Vergeef ons onze schulden, gelijk ook wij vergeven aan onze schuldenaren 3).: Hiermede mag uw christelijke liefde zich niet tevreden stellen, zij moet ook aan den evenmenscli weldoen, waartoe in onze 'da gen meer dan ooit 'gelegenheid wordt ge- te zonderen, van het gestrenge klooster tot de nederige, in het diepste der bos* schen verborgen kluis. .Maar werwnarts moet men zich thans begeven, waarheen! vluchten, waar zich verbergen, om zijn bezwaard hart te verlichten, om lang'za- •uferhand ingewortelde gewoonten uit te roeien om' zich voor altijd aan de verlei delijke gelegenheden te .onttrokken. Is hei niet vreemd, 'dat men de gasthuizen vermindert, naarmate liet getal der zie ken toeneemt? „Geloof mij, jong mensch, het zijn wree» Ue leermeesters van het mensch'om, diö zoogenaamde wijsgeeren, in wiel' verwoei- lende leerstellingen uw vaderland maar al te veel smaak gevonden heeft. Zij hebben het er op toegelegd, om de instelling van l.et kloosterlijke leven alsi verachtelijk! of belachelijk te doen voorkomen; ?jjj zijn er in geslaagd tot zelfs de sporen uit te wisschen van die godgewijde plaatsen, welke uwe vaderen gesticht hadden. Wel nu on!houd rnijno voorspelling: er zal een tijd. komen, waarop men de veinaokte! leegte zal gewaar worden, waaro-p- men, doch te vergeefs, zal trachten, dje: teegtd aan te vullen. Ik heb er ook altijd zoo ever gedacht, mijn vaa or, maalr do Ileeir heteft Frankrijk gevloekt en hoeveten aragen niet, e.veni als ik den last van dien vTceseniben boden, nu in de door den oorlog gedrukte landen zoo nijpend gebrek heerscht pan voedsel en kleeding en versterkende mid delen, dat vele kinderen en ouden van da gen van uitputting omkomen. En hoe 'luide roepen de hulpbehoevende missiën uwen onmisbaren Steun in ten einde haar heilzaam missiewerk niet te moeten opgeven en te kunnen voortgaan om bet rijk' van Christus op aarde uit te breiden! Deelt derhalve gaarne mede van uwen overvloed ter leniging van de be staande nooden, want, zegt de H. Joan nes 4)Wie de goederen dezer wereldbe zit en zijn broeder gebrek ziet lijden en zijn hart voor hem sluit', hoe zal de liefde Gods in hem blijven? Mijne kindertjes, Laat ons met beminnen met het woord en de tong., doch met de daad en in waarheid. Gaarne, maken wij van deze gelegenheid gebruik om U allen onzen hartgrondigen dank te betuigen voor den God welgeval- ligeii liefdadigheidszin, waaiaan Gij op nieuw uiting hebt gegeven door ruime hij- dragen aan de collecte van den 26en Deo, 1.1. voor de verarmde landen van Midden Europa. Gods zegen zal daarvoor over U, uw huisgezinnen en uw ondernemingen neerdalen. Laten wij, die door Go.'ds zegen van den oorlogsgeesel zijn bevrijd geble ven. uit erkentelijkheid de christelijke lief de tegenover onze beklagenswaardige me- domcnschen blijven beoefenen. Moge uw niet genoeg te ju-ijzen liefde haar zorgen blijven wijden aan do verhongerde kin deren. die door ondervoeding dreigen te bezwijken en smeekend de hand na,ar U uitsteken om medelijden en barmhartig heid, Onthecht uw hart aan de goederen ilezer wereld, beteugelt de begeerlijkheid, die U voorspiegelt, dat het ware geluk te vinden is in het bijeengaren van schatten, «naar U misleidt en ten prooi geeft aan grove teleurstellingen. Laat de zucht naar geld vei dienen niet de eenjige drijfveer vap uw leven cn streven, van, uw arbeiden en zwoegen zijn. Zeker valt het te prijzen, dat Gij 11 met noeste vlijt tracht op te werken en uw huisgezin in, betere levens omstandigheden te brengen,, mits dit ge schiede op eerlijke wijze en zonder uw hart aan het geld- te hechten. Maai' daarbij mag niet uit het oog verloren worden het hc-oge inzicht om te leven, te werken en te lijden uit liefde voor God. Om aaD God te behagen zult Gij al uw bezigheden oau den morgen tot den avond verrich ten, al de wederwaardigheden, die U tref fen, met gelatenheid en onderwerping ,aan Gods II. Wil verdragen. Te midden van uw werkzaamheden zult Gij nu en dan uw hart tot God verheffen en herhalen, dat Gij het werk verricht te zijner liefde, Zoo zult Gij uw werken en lijden maken tot een voortdurend gebed, door biddend te werken en uw kruisjes te dragen en «uit Gij in beoefening brengen het gebod des Heeren: Men .moet altijd bidden en niet moede worden. 5) Zoo zal uw leven in tevredenheid heenvlieden, en zult Gij krachtig- medewerken ..aan het herstel van de rust eu den vrede welke thans de sa menleving ontbeert. Alvorens te eindigen mogen; wij niet na laten bi' de viering yan het 7e eeuwfeest van de stichting der Derde Orde yam den H. Franciscus van Assisië onze onjdérhoo-. rigen te verzoeken en aan; te manen het lidmaatschap dier Orde te aanvaarden en vooral dienovereenkomstig te leven. Een algemeene toetreding^zal den opbloei vaq heet katholiek leven in hooge mate bevor deren en strekken 'tot verchi'istelijkiiig der maatschappij. Worden onze geloovigen trouwe Tertiarissen van St. Franciscus, die zich door liefde en boetvaardigheid moeten onderscheiden, welke kracht zal van hen uitgaan om do klove tusschep de verschillende klassen der maatschappij te dempen, vredelievende samenleving te bevorderen en de onverzadigbare genot zucht van. onzen tijd te beteugelen. Van ganscher harte hopen wij, dat dit jubeljaar zal benut' worden, om de Fran- cit-kimnsche -Derde Orde en daarmee den geest van Franciscus onder onjïe geloovi gen dieper te doen doordringen. vtoelc. En degenen, die zonder den woeden den haat der goddeloosheid le doelen, niet temin 'n zekere verachting hadden gevoed, voor 't kloosterleven, daarin voor 't minste 'n onn u! 'e instelling ziende, dez^ z uilen !;n lor inzien, dat zij noodzakelijk was voor het evenwicht der wereld en die luie mon niken, die niets doend© nonne11, wel de gelijk hunne plaats in de huishouding dor Voorzienigheid innamen. Zij zullen in zien, te laat misschien, dat de maatschap pij, evenmin als ieder mensch op zich zeiven. niet uitsluitend leieft van lichame lijk brood en nijverheid; dat er iets an ders noodig, is, pm de maatschap pij in stand te houden dan geleerden, wet gevers. ambachtslieden, legp'rs en zelfs koningen; maar dat de monnik, die bidt, de non, die lijdt, dat die duizende wezens als een voortdurend en vrijwillig zoenoffer opgedragen, zich als een schild tusschen de schuldige aarde en den veHoornieu Hemel' plaatsen en de verhevene zelfver loocltoningen van de deugd alleen de ont zettende afwijkingen van do misdaad kunnen vergoeden. Ik zeg, dat zij zulks le laat zullen inzien, omdat er bouwvallen zijn, zoo groot, dat men ze niet kan her steken, omdat de mensch zoo sterk om tier vernielen, zeer zwak is om weder op te bouwen en God soms om' hem. voor een MM Ten slotte vragen wij de hulp uwer gebeden voor onzen Ho Vader, Paus Bene- dictus XV, opdat God zijn onvermoeide pogingen tot herstel, van de christelijke liefde en den vrede moge zegenen, voor Hare Majesteit, onze geëerbiedigde en be minde Koningin en het Koninklijk Hnia en ook voor ons, opdat God ons door da voorspraak van onze bizondere patronjeh^ dc H. Maagd Maria', de Koningin des Vr.e- des, verlichte cn sleune ten ein,de uit ons Bisdom allen haat en tweedracht verre ta houden, vreedzame enliefdevolle samen werking' onder ons volk te bevorderen^ En zal dit ons herderlijk schrijven op de gebruikelijke wijze op Zondag Quinquage sima in al de kerken van onjs Bisdom en waar verder gewoon, van den predikstoel worden voorgelezen.; I) Tim, VI, 10. 2) 1 Pet'r, -IV, 8, 3)j Matth. VI, 12. 4) 1 Jo, IH, 17—18, 5) Luc, XVIII., 1. Gegeven te Breda, op het feest van' O, L. Vrouwe Lichtmis 1921 f P. HOPMANS, Bisschop van Breda.', Op last van Zijne Doorluchtige Hoogwaardigheid, L. DE meulemeester; Secretaris', Vorige week berichtten wij, hoe de ver-, schillende minister-presidenten der Duit- sehe Staten naar Berlijn waren ontboden om met de rijksregeering t'e onderhande len over de voorstellen der Parijzer con ferentie inzake de schadeloosstelling ens de ontwapening. De bijeenkomst dezed ministers heeft Zondag plaats gehad en geleid tot volkomen overeenstemming-. Allen plaatsten zich op hetzelfde stand punt, als minister Simons in den Rijks dag, terwijl zij daarenboven 'een deelnamq van Duitschland aan de conferentie to Londen afhankelijk stelden van de voort waarde, dat daar ook feitelijk onder handelingen zullen worden gevoerd. Daarom heeft de rijksminister van buit tenlandsche zaken Simons nog geen defit aanhoudenden onwil te straffen, zich ver genoegt met hem aan zijne eigene onmacht over te laten. Ook ik had roeping en veel' nei ging voor het 'kloosterleven en het doet mij uit den grond mijns harten leed, flat ik niet toegegeven heb, aan uien mach tigen aandrang, welke mjj ongetwijfeld van God ingegeven werd! Maar ik heb geaarzeld.... ik ben terug gedeinsd.... Thans is het te laat 1 O mijn Gjjd! hoe vele rampen zou ik mij gespaard hebben (toe vele gevaren.... maal' ik herhaal het, het is te laat! Luister, mijn zoonin de deugd, zoa wel als in de ondeugd, is affles as noem geschakeld; één enkel offer, grootmoedig gebracht, kan leiden tot eene onefgebro- e.'iie reeks van heldhaftige werken, güü- ljjk eene enkel© ongetrouwdheid met over leg, vo.orbedachtelijk' gedaan, den ©orden stap naar den afgrond kan merken Zie: de stem, welke het Genade; onder deh| vorm van een hevigen wind dreunen; en Saulus op den weg van Damascus ach terover storten deed, was slechts e-engj rustige vlam in de oogen van Moïses ear'n zachte wind voor het 'oor van Elia^. God' ïbuMcrt soms, maar meestentijds spreedÜ ïllij zacht. (Wordt vervolgd). F MHMHH

Krantenbank Zeeland

Nieuwe Zeeuwsche Courant | 1921 | | pagina 1