9
lulden
ouwbank.
DAGBLAD VOOR ZEELAND
1
GOES.
DE DRUKKERIJ
WSCHE COURANT
Dinsdag 8 Februari 1921
Zeventiende Jaargang
O en f 1000.
digheid de
hierin zijn
/en op onze
e Courant".
ialf pond.
ZOON,
T. B.
in.
JAAR 5 °/0
JAAR 4'/»
ng 4
WiLLIBRORDUS".
PETRUS HOPMANS,
FEUILLETON
Kruis en Zwaard.
swde 4? „NLV: m
NIEUWE ZEEUWSCHE
COUMNTteGOES
DRUKVVERB?
VLUG .SMAAKVOL EN!
GOEDKOOP LEVERT?
Buitenlandse!) Overzicht
So
kenaat Middelburg
it,
uille en adviseeren
oliède beleggings-
anze Vennootschap
99
ima kwa-
n daarbij
dkoop is.
3AAL.
I.
ROTTERDAM.
men.
Correspondenten
2555-75
te Heinkenszand
22 Novsmber 1920.
30.000.
i taaisverzekering,
ovisie. 2301-24
NIÉUWE ZEEUWSCHE COURANT
,-s.iine \/a M rt tr nDICKinT Tolftfnnn 20"?
Hoofdredacteur: J. W. V I E N I N G S. ™?f°GOE9
Bureaux van Redactie en Administratie: Wes si.
Bijkantoren: MIDDELBURG, Markt 1 en 2: VLISSINÜfcN
Teiegram-Adres: Nizeco.
Directeurs J OS. VAN DE.GRIENDT. Telefoon 207
Abonnementsprijs f 2.50 per drie maanden; f 0.20 per weeko
Advertentiën van 1 tot 6 regels f 1.50, elke regel meer f 0.26
bij contract beduidende korting. M
dear
lie genade Gods en de gunst van den
H. Apostolischen Stoel
n. H(iua'w"
Bisschop van Breda,
de Geestelijkheid en da Galoovigen van ons
Bisdom, Zaligheid en vrede in den Heer.
Volgens oud en eerbiedwaardig gebruik,
beminde diocesanen, komen wij bij heb
intreden van de Vasten,, den tijd van ver
nedering en boetedoening, een herderlijk
woord tot U te richten en opnieuw uw
welwillende medewerking, 'die wij vau het
begin van ons Episcopa.at af zonder onder
breking' ruimschoots hebben mogen onder
vinden, vragen voor het pfwèhjden van een
gevaar, dat onze maatschappij bedreigt,
namelijk den klassenstrijd.-
Een der redenen, waarom de mensehe-
lijkc. maatschappij1 thans in zoo heftige be-
Toering is geraakt, zegt Z. H. Paus B.ène-
dicims XV, is, dat de verschillende klgsscn
der maatschappij elkander op hatelijke
wijze bestrijden.
Er hec-i'pcht in onze ontwrichte maat
schappij een materialistische geest, die
bij velen den boventoon voert en leiding
gééft aan alle doen en latenj Geld, zin
genot, eer en grootheid, ziedaar de afgo
den, waarvoor de wereldlingen van, onzen
Hiateriausfischen tijd zich in aanbidding-
nederwerpen. 't Is alsof de mensch niét
gesohapen is voor God, geen eeuwigheid
van geluk heeft te wachten, maar op de
wereld een vaste en blijvende woonplaats
heeft en zijn geluk moet zoeken in, aard-
schc goederen en het voldoen zijnpr zin
nen. Is het te verwonderen, dat ije mensch,
die het oog heeft! .afgekeerd van zijn
eeuwige eindbestemming en geen ander
geluk meer kent dan zich te verzadigen
aan het aardsche, met al de 'kracht, die
in hem is. geld en goed tracht bijeen te
garen en geen krachtsinspanning ontziet
om op te klimmen tot de hoogste sport op
de ladder van aardsch genot. Om daartoe
te komen zijn alle middelen hem heilig,
rechtvaardigheid en liefde worden met
voeten getreden, 'lage afgunst drijft hem
voort om zijn evenmensch in, rijkdom, eer
en grootheid voorbij te streven en in, hot
ien-toon-spreiden van, weelde de loef af
te steken, en hif deinst njet .terug voor
de toch schrikwekkende gevolgen vau gro
ve geldverspilling, van het huisgezin on
dermijnend drankmisbruik, van, onvoeg
zame kleeding, van ontevredenheid en af
gunst wekken bij de mindere klassen. In
zijn verblindheid ziet de aardschgezinde
mensch met zijn onverzadigbare zucht
naar zingenot "n,iet meer in, dat hij over de
bijeengegaarde goederen bij' G-od strenge
rekenschap zal moeten afleggen, dat de
goederen hem zijn toevertrouwd om daar
van "behoorlijk naar zijn st-an,d te levpn,
maar dat hij' van zijn overvloed den n,ood
moet lenig'en van de armen en ongelukki-
gen, die aan gebrek en ontbering ten
prooi zijn,
-Wie beseft niet, welke ellende uit zulke
nardschgezindheid'en zulk ijdel en dwaas
streven voor de menschelijke samenleving
voortspruiten En wat is ten slotte de
bron, waaruit dat kwaad voortvloeit? Do
wortel van alle kwaad is de begeerlijk
heid, zegt de Apostel. 1). Alle ellenden,
waardoor de maatschappij wordt geteis
terd, komen in den grond voort uit de be
geerlijkheid. 't Is de begeerlijkheid, die
do armen tegen de rijken in, het harnas
jjragt", de begeerlijkheid, die twist en twee
dracht zaait tusschen patroons en werk-
heden; de begeerlijkheid, die de onder-
anen opzet tegen 'henj, die met gezag
inkleed zijn; de begeerlijkheid, die zoo-
velen wier geloof schipbreuk heeft gele-
•ten ot verzwakt rs, naar het socialistische
kamp voert; de begeerlijkheid, die in de
.nüerlinge samenleving oneenigheid en
tusschen vakgenooten verwijdering brengt.
aal'aan toch is het te wijten, dat vak
genooten soms niet darv met de grootste
-overredingskracht samen te brengen zijn
ïn katholieke vereenigingenwaar=niét al
leen hun godsdienstige en, zedelijke, maar
ook hun tijdelijke belangen behartigd wor
den 't Is gebrek aan onderling vertrou
wen, dat hen van de katholieke organisatie
afzijdig houdt1, welk gebrek ten slotte
geboren wordt uit de begeerlijkheid. Hier
door voortgedreven vordert de mensch
allo gewin voor zich op, ziet met afgun
stige oogen. den bloei van oenjs anders za
ken aan als nadeel voor de zijne, vleest,
dat door vereenigde samenwerking zijn
zaken aan anderen, zullen worden bloot
gelegd, hem afnemers zullen worden ont
trekken en achteruitgang in, plaats van
vooruitgang het gevolg zal zijn,
Hoe 1 komt liet), dat katholieke vereeni
gingen van verschillende standen soms vij
andig tegenover elkander staan en in
plaats van wederzijdschen steun zekere
tegenwerping doen gevoelen,? ,De oor
sprong' daarvan moet weder gezocht wor
den in de begeerlijkheid, waardoor de wel
vaart van de eene vereeniging en de on
dernemingsgeest om op geoorloofde wijze
tijdelijke voordeelen te behalen een doorn
wordt in het oog van de andere vereenj-
sinIs
Waarom weigeren somtijds patroons, bij
conflict met' hun personeel, te onderhan
delen met de katholieke organisatie, waar
toe de werklieden overeenkomstig dën
uitdrukkclijken wensch van Paus en Bis
schop zijn toegetreden? Wat is de reden,
dat zij soms pogingen aanwenden om hun
onderhoorigen uit het katholiek vereeni-
gingsleven verwijderd te houden, ja zelfs
het organisatierecht van de werklieden-
weigeren te erkennen, alsof de katholieke,
va.cvereeniging een strijdvereenig'ing zou
ziin cn niet veel eer teil doeL heeft de
werklieden te behoeden tegen het socia
lisme, vrede en orde en goede verstand
houding tusschen patroon en werklieden
te bevorderen en te 'streven naar voor
koming van alle conflikten Zou liet' weer
niet zijn de begeerlijkheid, de ongeregelde
zucht naar geld, die hen weerhoudt go-
makkelijk afstand te doen van ecnig stof
felijk voordeel, hen bevangt met de vrees,
dat de vereeniging' op betere arbeidsvoor
waarden en hooger loon zal aandringen,
wat toch niet laakbaar is, zoolang de
eischen blijven binnen de grenzen van
recht en billijkheid?
Hoe is het te verklaren, dat loon«ver-
liooging voortdurend op de agenda terug
keert en met bovenmatige belangstelling
en heftigheid in de vakvereenigingen be
handeld wordt? Wat is de oorzaak van de
veelvuldige werkstakingen, waardoor het
bedrijfsleven tot groot nadeel van de maat
schappij cn ook van de huisgezinnen der
stakers wordt stil gelegd Vanwaar die
oproerpredikers, die soms naar het zwaard
grijpen cn bloedvergieten? De begeerlijk
heid, ziedaar den wortel van al dat kwaad.
Zeker aan niemand mag het recht ontzegd
worden op een behoorlijk loon en een
werkman moet doop een niet te langduri-
gen arbeid in de levensbehoeften van
zichzelvon en van zijn gezin kunnen voor
zien. Maai' van den anderen kant moet do
werknemer zjjn plichten van arbeider ge
trouw vervullen en mag hij van het ge
brek, dat er bestaat aan arbeidskrachten,
geen misbruik maken om het loon onrede
lijk hoog op te drijven, om tegen zijn pa
troon morrend op te treden, onwillig en
nalatig zijn werk te verrichten en bij de
"minste terechtwijzing zijn post te ver
laten. Onrechtvaardig zou het zijn tot
werkstaking te besluiten, zoolang het loon
en de arbeidsvoorwaarden aan redelijke
eischen beantwoorden. Diep zouden wij
het bc-treuren, als de leiders der arbeiders
beweging niet' altijd de juiste beginselen
in praktijk zouden brongen, door opruiende
taal de werklieden lot staking zouden
trachten te leiden, niet zouden bedenken,
dat een werkstaking alleen dan g'eoor-
Itofd is, als het gaat óm een zeer gewich
tige zaak met de redelijke hoop, dat het
gewenschte resultaat zal bereikt worden
en alle andere mogelijke middelen zijn uit
geput, Is er geschil gerezen, dan zal niets
onbeproefd mogen gelaten worden om met
terzijdestelling van alle heftige en op
ruiende taal door onderling liefderijk over
do.) o
En toch, hoe vele zwakke geaardheden
zijn er niet.die evenmin geschikt zijn. om
te- midden der wereld te leven alk zekere
bloemen om onder den bloo-ten. hemel1 te
groeienHoe- veto zwakke en gebrekkige)
Iziclen zijn er die zich niet kunne11 redden
uan door tusschen haar en de beko
ringen een onoverkomelijker), schutsmuur
©p te wei-pen I hoe vete overwegende zie-
ten. waarvan het gebed het element is, ge-
w i ?e vrSe dat vaa den vogel'!
ernadip arme zielen, die uit aandrang,
demM^wm' naar .de ll0,°&e sferen d«'
daarin mi--611. verhindert mien
i, j ^mgt haar onder de mew
JlVen, men sluit haar op in een
enaen hung van genoegens ©n draeve-
h niet,¥0OT bestemd wa'-
waVr' dompee atmotsfeter,
vaarin men haar met geweld terug houdt,
^egkwijnen, of misschien zullen zij, daar
de n en* 1kander dlkwwf rake" voor
h«"d r-^e aaK°renö versteef
der W J 6Ü' ,mn voor «en ai1"
hedWi- 8«scho?k€IV Plaat? van de
heidhattigste deugd, zal de wereld slechts
m diepste verdorvenheid aanschouwen..
En buitendien, hoe vete kwallen kunnen,
slechts daar alleen genezlen worden! Er
zijn kloosters noodig', rnijn zoon, gelijk er
ziekenhuizen noodig zijn. Menigeien zou ziijn
verzwakt lichaam hel'steld hebben met tl©
zorgen, van 'n bekwaam chirurgijn of door
eene liefderijk© oppassing, die bij gebrek
hieraan verkwijnt en sterft; menigeen zou
zijne door de hartstochten en de gebeur
tenissen des tevens gewonde en gevaar
lijk «-anke ziel gel'ed hebben, die haar
voelt sterven, bij gebrek aan .eene onbü
s'miette lucht en ©ene weldoende hand,
om hare wonden te verbinden cn te gene
zen, Ja, de geneesmiddelen moetéu 'in
vernouding staan tot de kwalen. En wan
neer toch waren er meier geestelijk© zie
ken, dan in deze tijden van onrust en
zedeloosheid. Wanneer tokh was de we
reld meer bedorven dan tegenwoordig?
Uwe wijsgeeren hebben geweldig getierd
over de ongeregeldheden, welke da Kerk
in de middeleeuwen bedroefden, en voor
zeker is alles niet vaïsch in hunne bewe
ringen, on indien het geloof mfenigwerf
vertroost word door heldhaftige voorbeel
den, werd het ook dikwerf beproefd door
huiveringwekkenóoigruweWaden. Maar da
berouwhebbende zondaar vond ten minste
een 'eevlhchtsoord; tall'ooze gelegenheden!
werden hem aangeboden, om boetvaardig
heid tc plegen en zich van de wereld af te
leg cn in. wederzijdsch vertrouwen tot een
bevredigende oplossing te komen. Bij ge
mis aan vertrouwen zal bezwaarlijk naar
recht en billijkheid kunnen onderhandeld
werden. De leiders, naar wier wenken, de
werklieden zich doorgaans regelen, mogen
wel overwegen, welke groote verantwoor
delijkheid zij op zich laden en welke zware
wonde zij toebrengen aan het gezag, aan
de rustige samenleving, aan het geluk der
huisgezinnen, aan het welzijn van de mant-
sohappij, als zij ongemotiveerd de staking
zouden durven uitroepen.
Een aUernoodlottigste dwaling, welke
openlij ic den klassenstrijd predikt, is het
socialisme, dat het standenverschil wil
opheffen, ,aan zijn volgelingen een para
dijs op aarde belooft en om dat te be
machtigen niet schroomt voor de meest-
ongeoorloofde middelen, zelfs niet voor
opstand tegen het wettig' gezag, en revo
lutie. -als het kans ziet zich daardoor
meester te maken van' de maeht en zoo
zijn doel te bereiken. En ten slotte berooft
het socialisme zijn bedrogen aanhangers
èn van de tevredenheid; des harten èn van
het geluk op aarde èn bovendien v,an het
eeuwig geluk hiernamaals. Want wat de
socialisten ook openlijk misleidend uitba
zuinen, dat het Socialisme niets te maken
heeft met deu .godsdienst, dien ieder naar
keuze lean belijden en beoefenen, in waar
heid laten zij geen geschikte gelegenheid
voorbijgaan om hun aanhangers geloof en
godsdienst en zeden te ontrooven. Laat
hen, die door .een bizondere gen,ade van
God- geholpen, zich alm -de strikken van
het socialisme hebben ontwrongen en tot
de Katholieke Kerk zijn teruggekeerd,
eeens naar waarheid- getuigjen en zij zullen
u zeggenwerd in de vergaderingen der
socialisten het er niet openlijk op aange
legd om u op te zetten tegen de priesters,
de Kerk en den godsdienst, ongemerkt
gaat er toch van dié bijeenkomsten een
drang uit, die u langzaam maar zeker aan
den priester ontvreemdt, vau de gods
dienstplichten verwijdert en na verloop
van tijd geheel met de Kerk doet breken,
Hoe bedrogen komen uit de dwazen, Üie
in hun begeerlijkheid naar aardsche goe
deren en genietingen zich door do drog
redenen der socialistische wereldhervor
mers laten meesleepen om met boozen nijd
op te zien naar de bezittende klassen en
om dezen de rechtmatig verworven for
tuin zelfs met geweld te ontnemen.
Mogen toch al onze diocesanen duide
lijk inzien, dat een dér redenen, waarom
de menschelijke maatschappij uit haar
voegen gerukt is, hierin is .gelegen, dat
de verschillende klassen elkander op hef
tige wijze bestrijden en dat de oorsprong
van dezen klassenstrijd moet gezocht wor
den in de begeerlijkheid, de ongeregelde
zucht naar geld cn zingenpt. Om de ont
redderde maatschappij te herstellen en te
komen tot een -vreedzame samenleving,
waar liefde en rechtvaardigheid ten troon
worden geheven, is het noodzakelijk, dat
wij met alle kracht streven om dien ver-
derfelijken hartstocht der begeerlijkheid
ender de geloovigen uit te roeien en terug
te gaan naar Christus, die niets zoo dik
wijls en met zooveel nadruk heeft voorge
houden als het .gebod cler wederkeerlge
liefde cn in zijn heerlijke bergrede met
zooveel gevoel van liefde heeft geleeraard,
dat geld en zingenot, eer en grootheid niet
het ware geluk van den mensch uitmaken,
Derhalve vermanen wij U met den Apos
tel Petrus 2): Vóór alles bewaart onder
elkander gestadig een onderlinge liefde.
Leeft met elkaar samen ïn hartelijke ver
standhouding en stelteer prijs op bij' elke
gelegenheid elkaar met vriendelijk hulp
betoon te voorkomen. Hebt gij van dezen
of genen medemensch onrecht geleden, in
christelijke liefde zult .gij het aangedaan
leed van harte vergeven, opdat bewaar
heid worde, wat Jezus ons heeft' leeren
bidden; Vergeef ons onze schulden, gelijk
ook wij vergeven aan onze schuldenaren 3).:
Hiermede mag uw christelijke liefde zich
niet tevreden stellen, zij moet ook aan den
evenmenscli weldoen, waartoe in onze 'da
gen meer dan ooit 'gelegenheid wordt ge-
te zonderen, van het gestrenge klooster
tot de nederige, in het diepste der bos*
schen verborgen kluis. .Maar werwnarts
moet men zich thans begeven, waarheen!
vluchten, waar zich verbergen, om zijn
bezwaard hart te verlichten, om lang'za-
•uferhand ingewortelde gewoonten uit te
roeien om' zich voor altijd aan de verlei
delijke gelegenheden te .onttrokken. Is
hei niet vreemd, 'dat men de gasthuizen
vermindert, naarmate liet getal der zie
ken toeneemt?
„Geloof mij, jong mensch, het zijn wree»
Ue leermeesters van het mensch'om, diö
zoogenaamde wijsgeeren, in wiel' verwoei-
lende leerstellingen uw vaderland maar al
te veel smaak gevonden heeft. Zij hebben
het er op toegelegd, om de instelling van
l.et kloosterlijke leven alsi verachtelijk!
of belachelijk te doen voorkomen; ?jjj
zijn er in geslaagd tot zelfs de sporen uit
te wisschen van die godgewijde plaatsen,
welke uwe vaderen gesticht hadden. Wel
nu on!houd rnijno voorspelling: er zal een
tijd. komen, waarop men de veinaokte!
leegte zal gewaar worden, waaro-p- men,
doch te vergeefs, zal trachten, dje: teegtd
aan te vullen.
Ik heb er ook altijd zoo ever gedacht,
mijn vaa or, maalr do Ileeir heteft Frankrijk
gevloekt en hoeveten aragen niet, e.veni
als ik den last van dien vTceseniben
boden, nu in de door den oorlog gedrukte
landen zoo nijpend gebrek heerscht pan
voedsel en kleeding en versterkende mid
delen, dat vele kinderen en ouden van da
gen van uitputting omkomen.
En hoe 'luide roepen de hulpbehoevende
missiën uwen onmisbaren Steun in ten
einde haar heilzaam missiewerk niet te
moeten opgeven en te kunnen voortgaan
om bet rijk' van Christus op aarde uit te
breiden! Deelt derhalve gaarne mede van
uwen overvloed ter leniging van de be
staande nooden, want, zegt de H. Joan
nes 4)Wie de goederen dezer wereldbe
zit en zijn broeder gebrek ziet lijden en
zijn hart voor hem sluit', hoe zal de liefde
Gods in hem blijven? Mijne kindertjes,
Laat ons met beminnen met het woord en
de tong., doch met de daad en in waarheid.
Gaarne, maken wij van deze gelegenheid
gebruik om U allen onzen hartgrondigen
dank te betuigen voor den God welgeval-
ligeii liefdadigheidszin, waaiaan Gij op
nieuw uiting hebt gegeven door ruime hij-
dragen aan de collecte van den 26en Deo,
1.1. voor de verarmde landen van Midden
Europa. Gods zegen zal daarvoor over
U, uw huisgezinnen en uw ondernemingen
neerdalen. Laten wij, die door Go.'ds zegen
van den oorlogsgeesel zijn bevrijd geble
ven. uit erkentelijkheid de christelijke lief
de tegenover onze beklagenswaardige me-
domcnschen blijven beoefenen. Moge uw
niet genoeg te ju-ijzen liefde haar zorgen
blijven wijden aan do verhongerde kin
deren. die door ondervoeding dreigen te
bezwijken en smeekend de hand na,ar U
uitsteken om medelijden en barmhartig
heid, Onthecht uw hart aan de goederen
ilezer wereld, beteugelt de begeerlijkheid,
die U voorspiegelt, dat het ware geluk te
vinden is in het bijeengaren van schatten,
«naar U misleidt en ten prooi geeft aan
grove teleurstellingen. Laat de zucht naar
geld vei dienen niet de eenjige drijfveer vap
uw leven cn streven, van, uw arbeiden en
zwoegen zijn. Zeker valt het te prijzen,
dat Gij 11 met noeste vlijt tracht op te
werken en uw huisgezin in, betere levens
omstandigheden te brengen,, mits dit ge
schiede op eerlijke wijze en zonder uw
hart aan het geld- te hechten. Maai' daarbij
mag niet uit het oog verloren worden het
hc-oge inzicht om te leven, te werken en
te lijden uit liefde voor God. Om aaD
God te behagen zult Gij al uw bezigheden
oau den morgen tot den avond verrich
ten, al de wederwaardigheden, die U tref
fen, met gelatenheid en onderwerping ,aan
Gods II. Wil verdragen. Te midden van
uw werkzaamheden zult Gij nu en dan
uw hart tot God verheffen en herhalen,
dat Gij het werk verricht te zijner liefde,
Zoo zult Gij uw werken en lijden maken
tot een voortdurend gebed, door biddend
te werken en uw kruisjes te dragen en
«uit Gij in beoefening brengen het gebod
des Heeren: Men .moet altijd bidden en
niet moede worden. 5) Zoo zal uw leven
in tevredenheid heenvlieden, en zult Gij
krachtig- medewerken ..aan het herstel van
de rust eu den vrede welke thans de sa
menleving ontbeert.
Alvorens te eindigen mogen; wij niet na
laten bi' de viering yan het 7e eeuwfeest
van de stichting der Derde Orde yam den
H. Franciscus van Assisië onze onjdérhoo-.
rigen te verzoeken en aan; te manen het
lidmaatschap dier Orde te aanvaarden en
vooral dienovereenkomstig te leven. Een
algemeene toetreding^zal den opbloei vaq
heet katholiek leven in hooge mate bevor
deren en strekken 'tot verchi'istelijkiiig
der maatschappij. Worden onze geloovigen
trouwe Tertiarissen van St. Franciscus,
die zich door liefde en boetvaardigheid
moeten onderscheiden, welke kracht zal
van hen uitgaan om do klove tusschep
de verschillende klassen der maatschappij
te dempen, vredelievende samenleving te
bevorderen en de onverzadigbare genot
zucht van. onzen tijd te beteugelen.
Van ganscher harte hopen wij, dat dit
jubeljaar zal benut' worden, om de Fran-
cit-kimnsche -Derde Orde en daarmee den
geest van Franciscus onder onjïe geloovi
gen dieper te doen doordringen.
vtoelc.
En degenen, die zonder den woeden
den haat der goddeloosheid le doelen, niet
temin 'n zekere verachting hadden gevoed,
voor 't kloosterleven, daarin voor 't minste
'n onn u! 'e instelling ziende, dez^ z uilen !;n
lor inzien, dat zij noodzakelijk was voor
het evenwicht der wereld en die luie mon
niken, die niets doend© nonne11, wel de
gelijk hunne plaats in de huishouding dor
Voorzienigheid innamen. Zij zullen in
zien, te laat misschien, dat de maatschap
pij, evenmin als ieder mensch op zich
zeiven. niet uitsluitend leieft van lichame
lijk brood en nijverheid; dat er iets an
ders noodig, is, pm de maatschap
pij in stand te houden dan geleerden, wet
gevers. ambachtslieden, legp'rs en zelfs
koningen; maar dat de monnik, die bidt,
de non, die lijdt, dat die duizende wezens
als een voortdurend en vrijwillig zoenoffer
opgedragen, zich als een schild tusschen
de schuldige aarde en den veHoornieu
Hemel' plaatsen en de verhevene zelfver
loocltoningen van de deugd alleen de ont
zettende afwijkingen van do misdaad
kunnen vergoeden. Ik zeg, dat zij zulks le
laat zullen inzien, omdat er bouwvallen
zijn, zoo groot, dat men ze niet kan her
steken, omdat de mensch zoo sterk om tier
vernielen, zeer zwak is om weder op te
bouwen en God soms om' hem. voor een
MM
Ten slotte vragen wij de hulp uwer
gebeden voor onzen Ho Vader, Paus Bene-
dictus XV, opdat God zijn onvermoeide
pogingen tot herstel, van de christelijke
liefde en den vrede moge zegenen, voor
Hare Majesteit, onze geëerbiedigde en be
minde Koningin en het Koninklijk Hnia
en ook voor ons, opdat God ons door da
voorspraak van onze bizondere patronjeh^
dc H. Maagd Maria', de Koningin des Vr.e-
des, verlichte cn sleune ten ein,de uit ons
Bisdom allen haat en tweedracht verre ta
houden, vreedzame enliefdevolle samen
werking' onder ons volk te bevorderen^
En zal dit ons herderlijk schrijven op de
gebruikelijke wijze op Zondag Quinquage
sima in al de kerken van onjs Bisdom en
waar verder gewoon, van den predikstoel
worden voorgelezen.;
I) Tim, VI, 10. 2) 1 Pet'r, -IV, 8, 3)j
Matth. VI, 12. 4) 1 Jo, IH, 17—18, 5)
Luc, XVIII., 1.
Gegeven te Breda, op het feest van'
O, L. Vrouwe Lichtmis 1921
f P. HOPMANS,
Bisschop van Breda.',
Op last van Zijne Doorluchtige
Hoogwaardigheid,
L. DE meulemeester;
Secretaris',
Vorige week berichtten wij, hoe de ver-,
schillende minister-presidenten der Duit-
sehe Staten naar Berlijn waren ontboden
om met de rijksregeering t'e onderhande
len over de voorstellen der Parijzer con
ferentie inzake de schadeloosstelling ens
de ontwapening. De bijeenkomst dezed
ministers heeft Zondag plaats gehad en
geleid tot volkomen overeenstemming-.
Allen plaatsten zich op hetzelfde stand
punt, als minister Simons in den Rijks
dag, terwijl zij daarenboven 'een deelnamq
van Duitschland aan de conferentie to
Londen afhankelijk stelden van de voort
waarde, dat daar ook feitelijk onder
handelingen zullen worden gevoerd.
Daarom heeft de rijksminister van buit
tenlandsche zaken Simons nog geen defit
aanhoudenden onwil te straffen, zich ver
genoegt met hem aan zijne eigene onmacht
over te laten.
Ook ik had roeping en veel' nei
ging voor het 'kloosterleven en het doet
mij uit den grond mijns harten leed, flat
ik niet toegegeven heb, aan uien mach
tigen aandrang, welke mjj ongetwijfeld
van God ingegeven werd! Maar ik heb
geaarzeld.... ik ben terug gedeinsd....
Thans is het te laat 1 O mijn Gjjd! hoe
vele rampen zou ik mij gespaard hebben
(toe vele gevaren.... maal' ik herhaal het,
het is te laat!
Luister, mijn zoonin de deugd, zoa
wel als in de ondeugd, is affles as noem
geschakeld; één enkel offer, grootmoedig
gebracht, kan leiden tot eene onefgebro-
e.'iie reeks van heldhaftige werken, güü-
ljjk eene enkel© ongetrouwdheid met over
leg, vo.orbedachtelijk' gedaan, den ©orden
stap naar den afgrond kan merken Zie:
de stem, welke het Genade; onder deh|
vorm van een hevigen wind dreunen;
en Saulus op den weg van Damascus ach
terover storten deed, was slechts e-engj
rustige vlam in de oogen van Moïses ear'n
zachte wind voor het 'oor van Elia^. God'
ïbuMcrt soms, maar meestentijds spreedÜ
ïllij zacht.
(Wordt vervolgd). F
MHMHH