list
aaimachine
DAGBLAD VODR ZEELAND
Waarom
,,'T MOO
eg
/an Sinkel
ER RIN
:iten
>CHE COURANT
5 cl» p. hal# pond
'stuk
r pond
per pond
"1PPER - Goes
Nummer 22
Vrijdag 28 Januari 1921
Zeventiende Jaargang
Een versleten wapen.
FEUILLETON
Kruis en Zwaard.
Buitenlandsch Overzicht
7 9
Omdat
Prijs s|j*mts 40 cent per half pond.
Fabrikanten: Firma KAREL VAN WELY ZOON,
BUITENLAND.
DUITSCHLAND
BELGIE
ENGELAND
5KERKE. Bij de gistere»
Iteding door de landbouw.
Iderlinge Hulp" alhier zija
hstmeststoffen gegund ,aan
hande inschrijvers
[iter, clrili-salpeter Maart»
f 20,17Landbouwhuisl
|\Vit eu Zonen, 's-Gravenr
-superph. f 14,44, zwavelz
f27,48; J. ICostense,Krui»
hosphaat f 6,09Timmer»
I^Goes, patentkali f 13,90,
LG. franco voor den wal
Hoedekenskerke in goeds
,i l
llJKE, Maandag-ijerd dooa
Landbouwver. E, M, Mj
bed de leverantie van 565,'
Bter, 340 balen Ammoniak
balen Zwavelzure Am»
en Superphosfaat, 14 pCfej
zout 20 pCt', en 19. balen,
I pCt.
d de Chili aan de N, V»
happij v.h. A, Kole te Co»
f 20. De Ammoniak-Super
?n Zwavelzure Ammoniak
an liet Landbouwhuis Fiï»
Den Haag, de Super pan;
Ijger te Krabbendijke voor
l?atent Kali en Kalizouten!
In f 6.44, aan de Dordtseha
lel.- Alles i>er 100 K.G,
.(Z.-B
2484-595
,;A--
2476-34
DVQRMEND verster-
EDAR MOEDE, BLEEK-
rtkomende ZWAKTE-
D
i 2,80. perVjfl. fl,6°
sn)
Fabriek, DEN HAAG
lig van breeder®11
rijen.
NIEUWE ZEEUWSCHE COURANT
Hoofdredacteur: J. W. VIEN1NGS. Telefoon 97
Bureaux van Redactie en Administratie: Westsingel, GOE3
Bijkantoren: MIDDELBURG. Markt 1 en 2 VLISSINGEN
Telegram-AdresNizeco.
Directeurs JOS. VAN DE GRIENDT. Telefoon 207
Abonnementsprijs f 2.50 per drie maanden; f 0.20 per week*
Advertentiën van 1 tot 6 regels f 1.50, elke-regel meer f 0.251
bij contract beduidende korting. tl
In „Het Volk" van 26 Januari j.l.
wordt gesproken over „een onrecht
matig- behouden raadszetel" in den ge
meenteraad van 's Hertogenbosch en over
„een zekere(n) Van l.ith, die in den
loop van het vorig jaar ontrouw werd
aan de revolutie en tot de alleenzaligma
kende kerk terugkeerde."
In de door ons vet gedrukte woorden
ligt de „Seit-enhieb" aan de Roomsche
Kerk. Maar met een zeer versleten wa
pen, uit het oudroest opgekrabbeld.
Toch, men kan zich met een roestige botte
sabel nog gevaarlijker kwetsen dan met 'n
blank en scherp lemmet en zoo zijn er nog
altijd lieden genoeg, die zich door de uit
drukking „alleenzaligmakenden kerk" te
gen Rome laten ophitsen en in de Katho
lieke Kerk het instituut der onverdraag
zaamheid zien bij uitnemendheid. Een
korte, verklaring der uitdrukking „alleen
zaligmakende kerk" is dus wel van pas.
Laten wij beginnen met te zeggen,
dat- de Roomsche Kerk volstrekt niet
alleen .staat met deze wijze van spreken
Ook de stichters van andere gezindten
gebruikten deze uitdrukking. De Zwit-
sersche belijdenis van 1565 zegt: „Ei
is geen zaligheid buiten de Kerk, even
min als er behoud was huiten de ark."
De Calvinistische Catechismus van da
17e eeuw zegt: „Buiten de Kerk is er
slechts verdoemenis, enz." en in zijn
.Institutiones" verklaart' Calvijn, dat men
buiten de Kerk noch op de vergiffenis
der zouden, noch op de zaligheid kan
hopen.1
Doch wanneer de uitdrukking „buiten
de Kerk geen zaligheid" of „de alleen
zaligmakende Kerk" een onwaarheid be
mantelt, dan is do Katholieke Kerk er
niet mee geholpen, ook al gebruiken an
dere kerken een gelijke uitdrukking. De
kwestie is, wat bedoelt de Katholieke
Kerk, als zij zich „de alle'enzaligma-
kende" noemt, als zij leert: „huiten de
Kerk geen zaligheid".
Gaan wij daarvoor te rade bij die kin
deren der Katholieke Kerk, die uithoofde
van hun ambt en om wille van hun
geleerdheid en kennis, bevoegd zijn do
Katholiek leer met gezag te verklaren.
Zeer eenvoudig, zeer duidelijk en bevat
telijk wordt het punt', dat ons hier bezig'
houdt, besproken en uitgelegd door wijlen
kardinaal 'Dechamps, in zijn verhandeling
over ..het vrije onderzoek' der geloofs
waarheden
„In deze stelling: buiten de Kerk geen
zaligheid, zegt kardinaal Dechamps, moet,
evenals in iedere strafwet, een woord
worden aangevuld, namelijk het woord
v r ij w i 11 i g, omdat iedere strafwet
eischt, dat er schuld zij7 en een schuld
alleen op twee voorwaarden- bestaat, het
feit en den wil. Op deze vraag- dus:
Gelooft de Kerk aan het verloren gaan
van hen, die geboren en opgevoed zijn
zonder de wet van Jezus Christus to
kunnen kennen en in een onoverkomen-
lijke onwetendheid dienaangaande ver
keerden, maar overigens al het goede,
wat hun bekend was, getrouw hebben
volbracht? op deze vraag moet men
antwoorden: Neen!"
Immers het is zeker, dat een^et niet
verplicht, wanneer zij niet afgekondigd
is, en Hat zij het gewleteri' van hen,
■die haai- niet kennen, niet kan binden.
De. mensch, die het licht zijner rede
gevolgd en geleefd heeft overeenkomstig
hetgeen hij te. goeder 'trouw, voor de waar
heid hield, kan niet veroordeeld worden.
„Men kan met het hart tot de Kerk be
hooren, zonder er met het lichaam deel
van uit te maken. Is het niet' duidelijk,
dat ieder mensch, die te goeder trouw-
is, met het! hart tot de Kerk behoort,
omdat, hij tot haar zou toetreden, als zij
hem bekend was? En hebben allen, die
den oprechten en algemeenen wensch be
zitten om de waarheid aan te nemen
en den wil van God te volbrengen, niet
die gezindheid? Het is met andere woon
den dezelfde vraag^pls die van het doopsel
60). —o
intusschen naderde dé tot. hét velrtrek!
bepaalde dag. Andreas trachtte zich zelvem
omtrent- zijn toestand te misleiden door
zich !d iets te maken, dat hij de, vermoeienis
var, de reis zou kunnen weerstaan. Van
«en anderen kant vreesde Didcrich zijn
huis to verlaten in de hachelijke: omstan»
«i=-".ieii, waarin het land verkeerde. De
I ,'n n.s?!° voolrP®sten stonden o-p twee mij-
l-mr'!t- s va!1 *'le' <;'(JI'P el1 göhfcelei
Inf-n 'irfw Ver^'ee!rde in eene onbeschrijve»
J V. S- Op nieuw begonnen er zich
t gingen tegen Didieiricb te doen hoo
ien meri beschuldigde hem. met tic- vijan
den m verstandhouding te staan, zich
vercundea te hebben om hun inlichtin
gen. onzent het land te .geven e;l bij- zich
een p,on in hujs te hebben, die geregelde
briefwisseling met zijne landgenootéhhield
Diaonch vernam- zelfs van goedc-rhand,
dat tie dag bepaald was, waarop- men zijne
wonmg zou aanvallen en hem need zake11
zijn beschermeling over te- leveren Jj-m,
men zou vermoorden, indien de Franscbbn
het onderspit dolven, of bewaren als gijzte»
laar, indien zij overwinnaars waren.
van begeerte, welke begeerte zooals de H.
Thomas van Aquino zegt., stilzwijgend
en voldoende vervat is in den algemeenen
wil om de middelen ter zaligheid aan
te wenden, die door de goddelijke Voor
zienigheid aan de mensehen geschonken
zijn. Zij dus, die zoo gezind zijn, dat zij
tot de Kerk zouden toetreden, als zij haar
als de ware kenden, worden reeds door
God beschouwd als tot haar te behooren,
en zullen onfeilbaar zeker van Hem de
kennis ontvangen, die tot de zaligheid
noodzakelijk is. De God en Schepper, die
ook de Verlosser der wereld heeft willen
zijn, is voor alle menschen gestorven;
en, de genaden, die geschonken zijn om
de verdiensten van dit Slachtoffer, dat de
eehwige Rechtvaardigheid van het be
gin der wereld af in het midden der
tijden geofferd zag. „occisus ah origine
mundi", -zijn over allen uitgestort. Geen
enkel mensch blijft dus van de vruchten
der Verlossing verstoken zonder zijn eigen
schuld, d.i. zonder dat hij aan de genade
weerstand heeft geboden, en ieder zal
geoordeeld worden volgens de genade,
die hij ontvangen zal' hebben."
In zijn 53e en 54e conferentie zegt
P. Olivier:
„De katholieke leer onderscheidt- in de 1
Kerk het lichaam en de ziel. Het
lichaam of het zichtbare gedeelte, be
staat uit haar gezamenlijke leden, die
in -eenzelfde zichtbare maatschappij of
gemeenschap vereenigd zijn. De ziel,
of het onzichtbare gedeelte, is de heilig-
makende genade, het bovennatuurlijk le
vensbeginsel, dat den mensch welgevallig
maakt in de oogen van God. Om volko
men, d.i. rechtens en feitelijk, tot het
lichaam der Kerk te behooren, is voor
eerst noodig, dat anen door het doopsel
als' lid daarvan is aangenomenvervol
gens dat men, ha het gebruik der rede,
verkregen te hebben, vrijwillig en met
voldoende kennis door een akte van
katholiek geloof die aanneming bekrach
tigt en eindelijk, dat men niet door den
kerkdijken ban er van gescheiden wordt,
of -zelf die afscheiding bewerkt door de
dwhling te omhelzen. Om tot de ziel»
der, Kerk te behooren, is het voldoende,
dat- men in staat van genade zij, onver
schillig of jjinen al dan niet deel uit
maakt van haar lichaam.
Het is dus mogelijk tot- de ziel der
Kerk te behooren, en bijgevolg de zalig
heid te hereiken, zonder deel uit te ma
ken van het 'lichaam der Kerk. Met an-
deie woorden, volgens de katholieke leer
kunnen ketters, scheurmakers en zelfs
ongeloovigen, de heiligmakende genado
bezitten en tot 'de, zaligheid geraken."
Wat dus te denken van ongeloovigen,
van Joden, Mohammedanen en heidenen?
Ziehier de leer der Kerkslechts diegenen
zullen aan ongeloovigheid verloren gaan,
wier ongeloofvrijwillig is, hetzij in zich
zelf, hetzij in zijn oorzaak. Wat hen be
treft, wier ongeloof het- gevolg is van een
onoverwinnelijke onwetendheid, als zij
verloren gaan, zal het niet zijn, omdat-
zij niet geweten hebben wat zij onmoge
lijk konden weten. (Apologie des Christen»
doms van G. Devivier S. J, 4e druk
1919 blz. 326).
Muzzarelli zegt in zijn verhandeling
over „de zaligheid dei heidenen"„Alle
godgeleerden onderscheiden de negatieve
ong-eloovigheid van de positieve. De n e»
g a t i e v e ongeloovigheid is geen zónde-
Zij wordt gevonden in de menschen did
niet in de openharing, gelooven, omdat zij
haar niet kennen, zonder dat zij daaraan
schuld hebben. De positieve ongeloo
vigheid is een zonde, omdat zij huerscht
in hen, aan wie de openbaring voldoende
voorgesteld en bekend gemaakt is."
Wij zouden hierover nog verder kunnen
uitweiden aan d.e hand van de door half
van andere godgeleerden gegeven ver
klaringen, maar het bovenstaande dunkt
ons voldoende om eiken onbevooroordeeld
den lezer tot*da erkenning te brengen,
dat de stelling „buiten de Katholieke
Kerk geen zaligheid" volkomen redelijk
■en wettig is. Wij hopen op die wijze
Biderich durfde Andreas niet met biet
hpra dreigende gevaar bekend te maken.
Hij zou wel .met hem hebben kunne1!!
vluchten; maar "hij durlde zijn vrouw niet
alleen achter laten, daar het tegen hent
vooringenomen volk in zijne heimelijks
vlucht slechts eene bevestiging van de
tegen hem ingebrachte beschuldigingen
zou zien en zijne vrouw misschien met
den dood zou doen trekpopen. Hij besloot
eindelijk na rijp beraad haar niet zich
mede te nemen en bij zijne moeder te
brengén, lot hij zijne afzwering gedaan zou
hébben en het gevaar voorbij zou zijn. Dit
plan v,ond geene tegenkanting van de
zijde zijner vrouw en .de volgende nacht
werd to-t de afreize bepaald.
In den loop van den dag kwam^bet tot
oen treffen tnsischen dei Fransche en hun
ne vijandenmen hoorde bjet kanon bulde
ren en Andreas kon door.een raam zijne
ianlgenooten zien zich van tijd tot tijd
iiïlTe vlakte vertoonende en afwisselend
terug slaande en terug geslagen. Tegen
den avond werd de strijd gestaakt; de
Franse-Ken waren meester van iitit slag
veld gebleven. Dezö omstjandigh-eid redda
misschien den ongelukkigon Andre-as;
want hadden- de Republikeinen hst on
derspit gedolven) dan ware de woning van
Didcrich aangevallen en de armel ban»
onnadenkenden en argedoozen te hebben
gepantserd tegen den stoot van het ver
sleten wapen, dat „Het Volk" weer eens
hanteerde. Of heb dit deed uit onkunde
of kwade trouw, beslissc het roode blad
naar -eigen geweten, althans, zoo het!
een geweten er op na houdt.
Daar is een oud, klassiek spreekwoord
zeggende: „terwijl de Senaat, aan het!,
delibereerep was, ging de stad Saguntum
ten onder. Zou zoo iets ook gezegd moe
ten worden van 'de conferentie te Pa»
rijs en het stuiptrekkende Europa? Want
ook deze conferentie, waarop zich hoopvol
aller oogen richtte, r blijkt al evenmin
als haar negen voorgangsters in staat,
orde te scheppen in de. algemeens ont
reddering die de oorlog over ons wereld
deel bracht. Alleen Duitsoliland zal weten
waar-het aan toe is. Over wat het betalen:
moet wordt' nog gemarchandeerd, maar-
wat zijn ontwapening aangaat, weet hot'/
dat 2/3 van alles wat geëischt wordt'
op 15 (Maart en de rest op 1 ^TuJI'
moet zijn nagekomen.
Maar verder?
„Oostenrijk moef geholpen worden",
riep men op de conferentie met ontroe
rende eenstemmigheid. Niet het Oosten
rijk van vóór den oorlog, het bloeiende
land, hoofd eu hart der machtige Donau'
monarchie, maar het door de Entente
zelve gehandicapte, verminkte Oosten
rijk, het kind met het waterhoofd 6
millioen zielen telt thans Oostenrijk,
waarvan Weenen aljjeen 2 millïocn
dat den economischgn ondergang nabij
is. En waar komt 'nu ten slotte die
hulp op neer? De Oostenrijksche zaak
werd aan oen commissie gegeven, wat
zooveel zeggen wil al-s: hang de jas maar
«aan den kapstok, als we tijd hebben zullen
we hem wel eens afborstelen. Oostenrijk,
moet maar zien met particuliere bank
instellingen een overeenkomst- tot her-'
stel zijner financiën te treffen. Het lee-
nen bij andere landen zou maar moeilijk
heden ontmoeten, zeide Lloyd George.
.Nu is het waar: Engeland, Frankrijk
■en Italië, om maar bij, de groote landen te
blijven, hebben zorgen genoeg met hun
■eigen financieele misère en Amerika,
dat al zoovele dubieuze debiteuren in
Europa telt, houdt zich muisstil. Maar
moest nu voor die doodgewone raadge
ving de Opperste Raad worden mobiel
gemaakt? Dan spreekt er alt-hans nog har
telijke deelneming uit 't schrijven van*-
Paus Benedictus aan Zijn Staatssecretaris
kardinaal Gasparri, waarin de H. Vader
den nood van Oostenrijk beschrijft en dat
ongelukkige land in de bijzondere attentie
van de hij den H. Stoel geplaatste vreem
de gezanten aanbeveelt.
Ook de befaamde Oostersche kwestie
met haar voetangels en klemmen, heeft'
de Parijsehe Conferentie afgewimpeld
naar -een nieuwe conferentie, einde Fe
bruari te- Londen te houden, waarbij dé
voornaamste partijen uit het Oosten zul
len tegenwoordig zijn, als Turken, Grie
ken en Kemalisten. De iaa.tsten, waar
onder men verstaat aanhangers van Moes-
tafa Kenial, zonden een groote 'over
winning op de Grieken 'behaald hebben.
Zij schijnen echter in hun berichten min
of meer met, spek geschoten te hebben,
want aan de 'Engelsche militaire ever-
heden in het Oosten is niets van een der
gelijke victorie bekend.
Turkije heeft weer een stukje van zijn
verzet tegen het vredesverdrag van Sè
vres moeten opgeven, n.l. zijn weigering
om de geallieerden toezicht te laten hou»
dra over zijn inkomsten én uitgaven.
Doch de berooide schatkist liet het- geen
verdere keus. Thans zullen alle inkomsten
onder een spéciaal hoofd bij de Otto;
maansche Bank gestort worden en de
betalingen des rijks zullen geschieden
op chèques, geëndosseerd door de inter
nationale commissie van toezicht.
Wij spraken gisteren in onze driestar
van Fransküjonsche sympathieën der Bcl-
neïing vermoord geworden. Maar daaren
tegen waren de FÏansclien naderbij geko
men.en hadden het dorp ingesloten, zoo
lint h'et onmogelijk scheen het te verlaten,
zonder in hunne hanleu le allen. Moöre-
üjkheid van alle k'anten: wat dus aan ;o
vangen? Biderich en zijne vrouw waren
radeloos; alleen Andreas liet den mkfed
niet zinken. Hij bleef er op aandringen,
dat men 'het ontworpen plan volvoeren »n
vóór het aanbreken van den dag vertrek
ken zou, vertrouwende op de bescherming
des hemels, die hen niet in de strikken
hunner vijanden zou laten vallen
God, die u vervolgt en ingehaald
heelt, zeide Hij tot zijne, gasthver z'al u
ondi r zijne vleugelen bewaren: Hij zal1 zijn
engel aar: uwe zijde zenden, om over uwe
sehl-edên te waken en alle gevaren van u
te Verwijderen. E;r staat geschreven!
Goa verlaat degenen niet die op Hem ho
pen; laat voor een oogenblik de wétten
der monschelijke wijsheid t.e-r zijde en
leer doo:r ondervinding, dat het somjs
uiterst voorzichtig is tegen ail© voorzich
tigheid te handelen, wanneer mén God
voor zich heeft Mpleid gehouden slletchtel
En buitendien, er bestaat gevaar van bei
de zijdenhier door uwe landgcnooten ver
moord tc worden of vluchtende ju de han
den der Franschen te vallen. Het eerste* is
rookt iedler in Zeelant
deze tabak van prima kwa
liteit» ^Kerngezond en daarbij
Spot-Spotgoedkoop is.
Stoom-Tabak en Sigarenfabriek ROOSENDAAL.
gische regeering. Het Vlaamsche hoofd
orgaan „De Standaard" onthult eenige
frappante staaltjes van de voorliefde van
het officieele België voor Fransche taal
en cultuur, ook in zuiver Vlaamsche stre
ken. Het Centrum vestigt cr de aandacht
opwij nemen er een paar van over
Bij koninklijk besluit is een beslissing
van 'den gemeenteraad van Sutendaal
(Limburg) om een toelage van 5000 frank
te verlcenen voor het oprichten van een
gedenkteeken voor de gesneuvelde sol
daten verbroken, omdat op het monument
een Vlaamsche spreuk moest komen,
welke door de regeering als ongewenscht
wordt beschouwd.
j De Vlaamsche bladen herinneren ei' bij
deze gelegenheid aan dat een Kamerlid
enkele maanden geleden het gemeentëbë»
stuur van -een ander Vlaamsch dorp niet
intrekking van de» regeeringstoelage be
dreigde, indien op een aldaar op te rich
ten monument het vers van den priester
dichter Oyriel Verschaeve: „Hier lig
gen hun lijken als zaden in 't-zand.
hoop on den oogst, o, Vlaanderenland
mocht komen.
Het feit, -dat de vijf Kamerleden dei'
Vlaamsche frontpartij op het hofbal van
gisteravond niet uitgenoodigd waren,
heeft alom in Vlaanderen veel verwon
dering gehaard. Naar de Brusselsche col-
respondent del N. R. Ort'i verneemt, moet
zulks geweten worden aan het terug
zenden door 'deze Kamerleden bij een
verleden jaar te Laken gehouden tuin
feest van de alleen in de Fransche taal
gestelde uitnoodiging. De hofmaarschalk
heeft het ook ditmaal heneden zijn waar
digheid gea.cht een Nederlandsche. invi
tatie te sturen.
Maar 'tergste is wel hc.t versje, dat
op -een Zusterschool te Ha-lle aan de
kinderen wordt geleerd, en waarvan de
slotwoorden der coupletten luiden
Moi, j'adore la. France
(lomme j'adore mon Dieu.
Moi, j'-espène en la France
Commo j'espère en Dieu!
Moi, je, crois a la France
Comnie je crois en Dieu!
Die kinderen moeten dus gelooven in
Frankrijk, hopen op Frankrijk, en dat
land aanbidden in den letterlijken zin,
zooals men God aanbidt.
De „Standaard" noemt het een aanvul
ling van den Catechismus. Het is Sacri-
legie en Geloofsbèderf. 1
Zoo wordt van r-egeeringswege tege
moet gekomen aan den rechtmatigen
eisck der Vlamingen: in „Vlaanderen
Vlaamsch" en wat erger is, het Vlaam
sche. volk gedreven in de armen der
uiterste partijen, die de rechtmatige 'taal-
■eischen, vertroebelen met hun politieke
aspiraties.
Het kon niet anders of da Belgische
Franskiljonsclie regeering moet 'eenmaal
ervaren„wie Wind zaait, zal storm
oogsten."
zeker, het laatste twijfelachtig; want door
de 'duisternis van den nacht begunstigd,
kunt gij ontkomen, en wie kan ons verze-
zekeren, dat wij, hiel* blijvende, morgen
in hot leven gespaard zulten blijven?
De gastheer beaambd© die redenen vol-
komen; maar de axme juffrouw Biderich
hoefde ovor al hare Iaden eu kon r maar
niet toe besluiten die gevaarlijke onder
neming te wagen. Men overreedde haar
echter en te middernacht begaven de drie»
reizigers, na gezamenlijk gebeden te- heb
ben zich op weg in een overdekt rijtuig
hetwelk de heer Didielrieh op zich nam
lanas zijwegen naar de plaats zijner be-
stemlming te brengen. Zonder opgemerkt
te worden hadden zij reeds een groot eind
weegs: afgelegd en inzenden het gevaar
reeds te boven te zijn, toon eene uiterste
voorpost hem: toeriep Werda? Die; roep
deed Audreas hét bloed in de aderen stol
len maar Didefich legde de zweep over do'
paarden en het lichte rijtuigje vloog pijl
snel voort. De- schildwacht loste zijn ge
weer op ben, maar zij kwamen met d©n
schrik vrij en waren weldra, in veiligheid.
Bc-ii derden dag Kwam men bij Dide»
rich's moeder aan. Deze omhelsd© haren1
zoon tallooize mfalen onder het storten
van vreugde tranendie dag was éen van
do seboousten haars levens. Men stelde
De mijnramp in het Er/gebergte.
Volgens een officieele vaststelling kost
te kef mijnongeluk bij Oelsnitz tot heden
52 doodens Personnel en artsen van heli
hospitaal zijn sinds 36 uur onafgebroken
met zuurstof pompen bezig, maar het
mocht hun ondanks alle pogingen niet .ge
lukken, de door gasvergiftiging getroffe
nen in het, leven to behouden,
Blijkens een rapport onlangs door maar»
schalk Foeh gepubliceerd-, heeft Duitsch-
land nu aan de geallieerden uitgeleverd!
26.823 vliegmotoren (90 pCt. van pile-
motoren in Duitschland), 13.079 land- en
)watervliegtuigen (92 pCt. van den tota
len voorraad) en 6 luchtschepen^ Vernield'
zijn 20 pCt. vam de hangars en, uitgele
verd werden 5000 vliegtuig-mitrailleurs',:
De zaak-De Broqueville.
BR.USSEL, 26 Januari. (Paït.) De soci
alistische linkerzijde van de Kamer heeft
zich met de zaak de Broqueville belz'igl
gehouden. Er zal een nadere grondige!
bespreking plaats hebben. (N. R. Gt.j
D® H. Stoel en Vlaaudjeren,
Naar de Romeinsche corespondent van
„De Tijd" bericht, houdt de Hf. Stoeli zich
ernstig bezig, met.de Vlaamsche quaesti©
en zullen daar spoedig, de gevolgen van
blijken.
In de fel en-commissie heeft van Canwe-
laert voq,r de vervlaarn'sching van -de: hoo»
gesfebool van Gent gepleit.
Braun heeft er tegen gesproken. Hij
betoogde dat het zeer wél! mogelijk' waö.
in een andere plaats, een Vlaamsche uni»
versiteit te vestigen.
Koyers uit Antwerpen bestreed dit.
De volgende week zal Huysmans hét!
woord vloeren. (N. R'. Ct.)
De Belgische commissie voor de grond
wetsherziening heeft zich uitgesproken te-
het kiesrecht aan buitenlandscphe vrou
wen, die met Belgen gehuwd zijn.
Ssroii Wihis»
BRUSSEL, 27 Januari, (Msbode), Ge»
neraal baron Wahis, oud-gouverneur van'
Congo, is overleden,- De overledene be»
reikte den ouderdom van 76 jaar,
De nieuwe gouverneur van Congo,
Tot gouverneur van Congo is benoemd1
Maurice Lippens, tot dusverre gouver»
neur van Oost-Vlaanderen. Hij behoaru
tot de libc-rale partij.
Mgr. Gil in a rtin over de
represailles.
In een schrijven aan de priesters van!
Headford, veroordeelt mgr. Gilmartin, bis
schop van Tuam, nogmaafe met kracht
de represailles, welk© dooi- de Eagelsché
militairen in Ierland uitgevoerd worden,
haai den redder h'aiu's levens voor; zij
overiaadde hem met betuigingen van er
kentelijkheid. Na eenige dagen aldaar door»
gebracht te hebben, begaven de bekeer
ling en de priester zich weder op wog,
vergezeld door de zegmwenschen van dd
beide vrouwen, die hen gaarne vergezeld
zouden hebben ware het doenlijk geweest^
XXXII.
liet klooster del* Trappisten, werwaartg
de heide pelgrims zich begaven, lag inl
het achterste gedeielte van een nog al iruimt
dal'. liet was een oud gebouw, hetwelkl
uitwenaig niets bijzonders had, maar ielsj
innrukwekken'ds ontleende- aan de een
zaamheid waarin het lag; want heindej
en ve:rre stónd er geene enkele woning iB
den omtrek. Daar woonden vijf en twintig
of dertig monniken, ondier directie: van;
pater Antonius. eertijds Hans Richard van
Hamlnrg. De grootste regelmatighéiiï
lieoreclite in die schoone cominunauteit',
waar de gestrengheid van de oude tucht
zich nog versterkt liad onder de leiding)
van d en nieuwen óverste.
"a
(Wordt vervolgd)#
■ÜÉIH
