DAGBLAD VOOR ZEELAND Belangrijke mededeeling. dedömkerij DRUKWERKEN Summer 263 Dinsdag 28 December 1920 Zestiende Jaargang Buitenlandsch Qvsraefit FEUILLETON Kruis en Zwaard. BUITENLAND. DUITSCHLAND BELGIE FRANKRIJK ENGELAND gWNDE „N.'v; S NIEUWE ZEEUWSCHE COUJSNTte GOES ALLE VLUG.SMAAKVOL EN GOEDKOOP LEVEKTs NIEUWE ZEEUWSCHE COURANT iaa mam nc CDICMhT Tolofnnn 9rtr/ „«redacteur: J. W. VI E N I N GS. Telefoon 97 anx van Redactie en Administratie: Westsingel, G0E3 ICtoren: MIDDELBURG, Markt 1 en 2 j VLISSINQEN Telegram-AdresNizeco. Directeur: JOS. VAN DE GRIENDT. Telefoon 207 Abonnementsprijs f 2.50 per drie maanden; f 0.20 per week. Advertentiën van 1 tot 6 regels f 1.50, elke regel meer f 0.25 t bij contract beduidende korting. I. II. III. IV. V. VI. vn. Wij hebben besloten, om al onze abonnés met ingang van 1 Januari 1921 oeheel gratis te verzekeren tegen ongelukken en wel voor de -Je bedrag-en: f250,bij overlijden. - 500,bij levenslange geheele invaliditeit. - 150,verlies van een hand of voet. - 15, n n n - 60,— duim. - 35,wijsvinger. 15,— r r anderen vinger. Het risico zal worden gedragen door „The Ocean Accident and Guarantee Corporation Ltd.", gevestigd te Londen (hoofdkantoor voor Nederland te Amsterdam), een wereldmaatschappij, die alom als degelijk en solide bekend staat. Wij ontvangen van deze maatschappij een verzekering- contract, waarbij wordt bepaald, dat allen, die blijkens onze abonnementen- reo-jsters abonné op de „Nieuwe Zeeuwsche Courant" zijn, voor de boven vermelde bedragen tegen ongelukken zullen zijn verzekerd. Ieder, die dus abonné op ons Dagblad is of het met 1 Januari a.s. zal worden,' is ais zoodanig tegen ongelukken verzekerd, zonder dat hem of haar dit ook maar één cent kost. Krachtens de bepalingen van het voormelde contract van verzekering, I die 'binnenkort in hun geheel zullen worden bekend gemaakt, is het niet noodig, dat elk abonné een afzonderlijk bewijs van verzekering ontvangt. Het is voldoende, wanneer men abonné is en het abonnementsgeld tijdig betaalt, en men heeft als abonné bij onverhoopte ongelukken volle recht op de bovengenoemde uitkeeringen. Wij vestigen er nadrukkelijk de aandacht van den lezer op, dat in gevallen, waarin men ons Dagblad leest met een ander te zamen, alleen diegene is verzekerd te wiens name het abonnement bij ons bekend is en in onze boeken vermeld staat. Zij, die tot heden met een ander de courant lazen, zullen derhalve zichzelf tegen Januari a.s. als zelfstandig- betalende abonné moeten opgeven, indien zij willen profïteeren van onze gratis-ongelukken-verzekering. Wij spreken bierbij den wensch. uit, dat alle Katholieken in Zeeland, die nog niet op ons Dagblad geabonneerd zijn, zich ten spoedigste als abonné zullen opgeven, om daardoor naast het profijt dat ze er van hebben, onze Roomsche onderneming daadwerkelijk te steunen. Kog velen zijn er, die aan den dringenden oproep van E.E. H.H. Geestelijken en leeken, in de laatste maanden tot ben gericht, geen gehoor hebben gegeven. Wij van onzen kant bewijzen door dezen nieuwen maatregel andermaal dat wij alles in het werk stellen om het abonnement op ons Dagblad zoo voordeelig en aantrekkelijk mogelijk te maken, dat wij geen moeiten en kosten sparen om het aantal abonnementen uit te breiden. Laten daar tegenover dan ook alle Katholieke Zeeuwen toonen, dat zij dat op prijs stellen door ieder een steentje aan te brengen voor het gebouw van de Katholieke Pers in Zeeland in den vorm van een abonnement. Wanneer ieder dat doet en wij zoodoende verzekerd zijn van den steun en medewerking van allen, zullen wij ons Dagblad steeds grooter en beter kunnen maken tot heil van het Katholieke Zeeland en ten gerieve van onze abonnés. DE DIRECTEUR. Wie zich met 1 Januari a.s. op ons blad abonneert, ontvangt de tot dien dafnm verschijnende nummers gratis. Uit oen paar berichten onder cta ru- briek'„Economische Be-richten" blijkt dui delijk, dat in vele land-en, met Amerika aan de spits, de inzinking begint in de prijzen om straks gevolgd te wórden door, een inzinking van de loon-en. Er zal. dus door de leidende persoonlijkheden veel tact en bpleid moete-n worden aangewend om groote economische rampen te votoi- koaien. 't Verschijnsel der dep-pessie is! feitelijk niet meer dan natuurlijk. Oorlog ea revolutie 'hebben gebrek aan produc tie veroorzaakt. Houden die oorzaken op, dan groeit de productie aan en ontstaat er een andere vwhoujding tusschen geld ca koopwaar: voor hetzelfde geld lean tnen meer -koopen of, wat hetzelfde is, hetzelfde artikel kost minder. Terecht concludeerde dan ook de F'ransche minis ter van Handel, -dat wij hier niet met een tijdelijk verschijnsel te -doen hebben, maar rael. een geheel logisch verloo-p van za ken. Toch dreigt voor somïnige landen een groot gevaar, n.l. dat er door invoer uit landen met zeer lagen, geldkoers werk loosheid zal ontstaan. Het eenige middel dat volgens de bui- tenlandselie bidden nog helpen kan is dat het publiek, nu de prijzen dalen, 44). o— Gij liebt nog uw moeder? viel Andre as hem met ontroering in de rede; dat God haar zegene en haar nog lang in het leven spare I Een moedor is het kostbaar ste goed, hetwelk men op aarde bezitten fcui; het is de eenige liefde, welke nim- TOcr bedriegt, het is de etanige schat, Welke door niets ter wereld kan vergoed worden. En als ik dien nog bezit, is het aan u, dat ik zulks te danken heb. Gij be grijpt zulks niet en toch is het zloo. Op den dag, dat uw kompagnie, door kapi tein Niedermann aangevoerd Hebt gij Niedermann dan gekend? Waar? Door welk toeval? vroeg Andreas taet een zekere verlegenheid. 1'Hievewie heeft Niedermann niet gekend? Zijn naam is hier, helaasI maar al te berucht. Die eerl-ooze! die boos wicht dat monsterGod vloeke hem' voor eenwig I Zwijg! hernam Andreas, men mag niemand vloeken. Spaar de dooden. Is hij dood? God heeft ons dus recht verschaft? Hij is doo-di en misschien heeft hij koopt, want anders mo-e-ten de fabrieken sluiten en is een algemiaene werkloosheid een feit. In Rusland, en wel) to Moskou, is een Sovjet-congres aan den gang. Als men de draadlooz-e berichten -dü-ei vandaar ko men gelooven mag, is het er alles- pais en vree. maar wie achter de schennen gluurt, bemerkt wat anders. Zoo wijst „Het Centrum" op een uitlating van een Russisch blad, dat Ra-dek een heftigs rede Iieo-ft ge-houden tegenLenin, waarin hij dezen niet minder dan een verrader noemt. Te St. Petersburg lrebbc-n vergaderin gen plaats gehad, waarin volgens de Mos- kousehe „Prawda", dus: ook een onver dachte bron, aan de volkscommissarissen werd verweten, het proletariaat te hebben bedrogen. En Lenin zelf hield een reide over dei bureaucratie in het Sovjetbewind, waarin hij zich moest verdedigen tegen degenen, die hem verwijten, dat de ambtenarij niet minder is geworden dan vroeger. Lenin zelf heeft indertijd geschreven, dat dit kwaad onder een Sovjetbewind zo-u ver dwijnen, maar hij had daarmee bedoeld, dat arbeiders en soldaten zich tot deaa laak moesten bekwamen. Er kwam echter debat, waarin het ver wijt werd herhaald en geprotesteerd tegen het willekeurig verplaatsen van arbeiders1. Lenin eindigde met allte kritiek' op- het Sovjetbestnur af te keuren berouw gehad «ver zijn misdaden. Gods barmhartigheid is oneindig.. Andreas uitte deze laatste woorden met 'zulk een zichtbare ontroering, dat zulks de aandacht vaji Dideiiéh trok. Hij ver zonk daarop in gepeins; misschien stónd de akelige droo-m hem weder voor den geest. Welaan! G'od schenke hem: .vergiffe nis! Maar ik zal desniettemin zeggen, dat hij zich toen alleronmensch-elijkst gedra gen heeft. Hij was het, die, ziedende van moordlust, de. soldaten tol moorden aan vuurde, do slachtoffers aanwees, de Hij is dood! hij is- dood! herhaalde Andreas met het hoofd schuddende, als had hij getwijfeld aan hetgeen hij zseid-ei; vrede zij den dooien! Ik heb gezien, dat hij lijken met den hiel zijner laais vertrapte, zijn degen p het lichaam van een ouden .pripsteï stiet -. en daarbij een helschan lach deed hooren Hij is dood, zeg ik nriep Andreas Uit. in weerwil zijner zwakheid werktuige lijk u-it zijn leuningstoel opstaande. Doch hij zonk terstond weder neder esn scheen met den blik iets te volgen, -lat hem voor de o-ogen zweefde; zijn ado- ■haling was beklemd. De gastheer kon zich' die gemoedsL e- ging in een nfan, die gewoonlijk zhu kjalnï Ook over de- bujtemandsehe politiek heerscht groote oneanigheid. Lenin meent dat nu eerst gezorgd moet worden voor arbeid en handel, opdat het volk' niet verhong-eïe. Vandaar dat hij Je groote concessies, in 't vorra Oosten toe stond aan den Amerikaan Vandel'Lip, Deze getuigt dan ook, da-t do Russische regeering thans niet. aan verder oorlog voeren -denkt en dat men haar. in dit op zicht gerust kan vertrouwen. Maar de partij van Trotzky z-iet meer- heil in pro paganda en roof door het zwaard, zoo-dat in de Randstaten groote vrees, bestaat wegens het samentrekken van troepen. Met deze tweedracht in het tweeman schap hangt blijkbaar ook het zonderling verloop samen van de vredesonderhande lingen met Polen. Er dreigt een scheur in 't Bolsjewisme te komen, dat staat vias-t, ot' eigenlijk' is zij er reejls. De verwachting, dat met Kerstmis de vredesklokken zouden beteren over het mooie groene Erin, is niet vervuld. Wel hebben de Sinn Fein-ers een nieuwei con cessie- gedaan, n.l. deze, dat zij afzien van een zelfstandige Ierschia republiek, maar het optreden der Engelschie militairen' in de laatste dagen heeft er ajlesbehalvei toe medegewerkt om met Kerstmis den vrede aan bet geteisterde. Ierland te brengen. Be „jWestm. Gazette" beweert, dat Lloyd George's ho-uding ten aanzien van de- positie- der Sinn Fein-af^Ovaardigden op een eventueiele Iersche- vredesconferen tie, er toe geleid heeft dat de Sinn Fein- hoofden van een republiek afzien en de» besten vorm van bestuur overwegen die op den republikeinschen vo-lgt. Wanneer beide partijen die- uiterste gren zen hunner concessies bekeind maken, dan zullen volgens het blad de onderband©' lingen oen definitievein vorm aannemen, We zullen 't maar afwachten. In ieder geval zijn er nog vredesfcans-en. Als de „re'pïe-ssailtes" van de Engetecha militai ren nu maar. uitblijven! Zooals gisteren uit de- laatste berich ten bleek gaat het tu-sscheri d"Annimzio en de Italiaansche reg-eering hard tegen hard. In de Kamer verklaarde Giolitti wel dat de regeering allés doet otn aan het conflict een vreedzame oplossing te geven, miaar dat kan niet meer-, want er hoéft reeds bloed gevloeid. Immers, tro-epen van d"Annunzio deden- Zondag 50 K.M. ten N. van Fiume een aanvul op sen pa trouille- italiaansche carabinieri, doodden één en wondden twee man zwaai met handgranaten. Bij het binnendringen der 120 vrijwilligers van d'Annunzio te Zara werden zes man en de- aanvoerder door de geregelde troepen gevangen genomen. Er is echter Italië alles aan gelegen de blpki-ade van Fiume zoo- streng, moge lijk te handhaven, want, zoo- zei Giolitti in de- commissie voor de buitenlauclsch-d politiek, wanneer wij de vrijscharen niet beletten, de grenzen van «ten vrijstaat Fiume te overscimjden, en niet-Itali- -aansch; door het verdrag van Rapallo- als Joego-Slavisch erkend, gebied binnen te vallen, dan zal Joego-Sla-yië zijn goed recht doen geiden en tegen de taoe,pe(h van d'Annunzio o-ptredem. Dan zullen onze nationalisten voor d'Annunzio en Fiume hulp verlangen en Zal er oen ltaliaansch- Joego-Slavische oorlog ontstaan. Wil bet land dit niet, dan moet een ©niergfek) „neen" het antwoord zijn. Vorige week werd het vonnis inzake rechtsgeding tusschen ex-keizer Wilhelm en de uitgeversfirma Cotta openbaar ge maakts Het gerechtshof kende den ex-keizer het recht toe, zicli te doen gelden als den auteur van het boek. Weliswaar was niet bewezen, dat hij alle brieven, voorko- was, niet verklaren. Hij zag hem met delell- ueming aan, aarzelende, ot hij met zijn verhaal zou, voortgaan. En uw moeder? vroeg Andreas, eonjgermate van zijn ontroering bekomen. Welnu! mijn moeder bevönd zich te midden van dat bloedbad en die schrik- tooneelen. Op het bericht van d© nadering der Franschen, had ik mij gehaakt mij tot haar te begeven, om haar het aanschou wen van do gruwelen te besparen, maar ik 'kwam te laat Reeds wais haar woning overmeesterd en geplunderd: geld, huls- raad, wijnen, levensmiddelen, linnengoed, kortom, men had niets gespaard. Dat alles had echter niets te betesakenenzij. moes ten alles medenemien; verbrijzelen, het geen zij niet konden medenamen, verbran den, 'hetgeen zij niet kónden verbrijzelen; maar zij moesten mijn moeder eerbiedi- en, een ...ikke tachtigjarige en bijna tinde vr - ,v. Verre van daar: een hun ner' doet haar door een trap met den voet ter aarde storten, een andere trekt zijn sabel om, haar te doorstekon; maar die sabel werd door een hand weerhoio- den en die hand was de uwe Ik herinner mij inderdaad die om- standig'-ei-d. TV hU bukt'et om! de van schrik be wust oze vróuw op te heffen; gij droogt naar zeil in u,w armen voort, om haar aan mend in heti derde deel van Bismarck s boek, zelf geschreven had, maar liet auteursrecht van den gewezen keizeH op de gezamenlijke brieven stond vaste De firma Cotta werd tot betaling der kosten van het proces veroordeeld.- Nu weer in hoog-er beroepIntusschen zijn de belangrijkste stukken uit bet derde Üeel van Bismarck's „herinneringen" al door de Times e.g. medegedeeld! De Brusselsche Msl>.-redacteur meldt: N.aar verluidt, zal begin vplgend jaar prins Hendrik Willem Frederik Albert van Griot-Brittannië, zoon vjan koning George V, naar Brussel komen om aan ko- ning•Albert?'bet Distinguish Flying Cros" te overhandigen. De Engelsche prins zal feestelijk ontvangen worden. De handel met D nitacjlifyiiitl De „Indépendanjce Beige" deelt mede, 3a,t verschillende delegaties van Duitsche reeders en Duitsche seheepvaartmaatV schappijen, vooral van Hamburg, eerst daags naar Antwerpeg zullen komen, om ter plaatse de hervatting der handelsrela tie?. te komen oestudeeren. Sommige Hamburgsche reederijen wen sch en Antwerpen,, opnieuw als aanlegha- ven voor hun schepen, te gebruiken als vóór dev oorlog- Er zijn zelfs reederijen, die den wensch hebbtn uitgesproken, weer hun gewone agentschappen in de haven van Antwerpen te vestigen. Onderhandelingen in dezen geest werden een- paar maanden geleden reeds begonnen,, doch zij werden toen stop gezet, omdat de Duitsehers zekere voor waarden hadden gesteld, die de stad Ant- pen niet kan aanvaarden. Een covlftgsm&nnmentU De vereeniging- Souvenir Fxangais" heeft besloten de Hartmannsweilerkopï den beruchten heuvelrug in den Elzas, ■waar tijdens den oorlog zoo verwoed is gestreden, als historisch monumenit' te behouden. Daarom zal de heuvelrug worden hersteld in den stiat, waarin hij zich gedurende de meest verwoede tijd perk-en van den oorlog bevond. Zoo zullen er de loopgraven, verbindingsgangen, draadversperringen, enz. intact worden gelaten, terwijl een. eenvoudig gedenktee- ken op den top wordt geplaatst meK de namen van de gevechten., de data, en de corpsen, welke er zich hebben on derscheiden. Tevens zal -er op heuvel 900, tusschen de Molkenrain en de Hartmann, een groot kruis worden geplaatst, het welk uit ©ein uit Elzassische inschrijvin gen verkregen som geld zal worden be kostigd.- Het onderhoud zal aan -een te Tbann gevestigd comité worden opge dragen en de bewaking toevertrouwd aan oudstrijders en verminkten. Engeland en Sovjet-Rusland'. LONDEN, 24 December. (Msb.) Vol gons den diplomatieken, medewerker van een der E-ngelsche avondbladen, zou de handelsovereenkomst tusschen, Engeland en sovjet-Rusland, geteekenj worden vóór de heropening Vajij het Engelsche par lement De overeenkomst zou niet gelijk zijn aam !de ontwerpen;, welke reeds in die. pers weiden gepubliceerd. Het is mogie- lij'k, dat Krassin zeer spoedig naar Mos kou zfu terugkeeren, wijl hij daartoe den wensen te kennen heeft gegeven. Hij heeft verklaard, dat iedere verdere poging, om de erkenning van de sovjet- K-geering van .Engeland te verkrijgen, op bet oogenblik nutteloos is. In, ieder geval geval zal echter een handelsovereenkomst gesloten worden. Ver oordeeling wegena onjuiste berichten. DUBLIN, 25 December. (R.O.) 1 te krii -sraad te Dublin beeft den hoofdredac- den moordzucht uwer krijgsmakkers te o-nU trekken en gij 1-egdet haar buiten heit dorp aan den voet van een boom, neder. 0 ja! het staat mij nog duidelijk voor den geest. Maar gij, waart er niet bij. Ik kwam' juist aan, toen gij! u nau welijks tien schreden verwijderd had. Zij was van haar bezwijming bekomen, en wees mij met den vinger op hem; dile) haar gered had. Het was een Franscü- man; ik kon mijn oogen niet gelooven. Ik volgde u uit erkentelijkheid en misschien uit nieuwsgierigheid; ik beschouwde, ik bestudeerde uw gelaatstrekken en prentte ze diep in mijn geest; gaarne zou ik u (mijn dank betuigd hebben, maar door mij te vei'toonen, zou ik mij aan gevaar blootgesteld hebben. Oordeel derhalve over mijn verbazing, toen ik! u, mij naar de markt begevende, ter zijde van den groo- ten weg in het bosch- vond liggen!.', U! de redder van mijn armie moeder Ik' heb God sedert wel hondermaali dank get zegd voo-r het geluk1, dat hij mij verschaft heeft, om' den grootsten dienst te erken nen, welke ik in mijn geheefe leve-n ont vangen heb. Ook ik dank hemi uit den grond mijns harten over zijn vaderlijke bestie ring. Zonder u ware ik! verloren geweest. En ik zou, zopder uw heldhaftige naastenliefde, voorzeker ook dood zijn; teiir van liet „Fr.eema.ns Journal" ver oordeeld tot 12 ma-anden gevangenisstraf. De eigenaars zijn beboet met 3000 pond! sterling, wegens het plaatsen van onjuiste berichten over een kloppartij, welke te Porto Bello 'zou hebben plaats gehaid. Herinneringen van Paul Cambun^ P,aul Ctumbon -de afgetreden Fransche gezant- te Londen die gedurend-a 22 jaar, zijn land onafgebroken vertegenwoor-i digde, heeft, Londen verlaten en zich! voor goed naar Frankrijk1 terug begeven-; Het heengaan viel den grijzen diplomaat! zeer zwaar -en diep- geroerd nam Jiij aan hef station afscheid van talrijke vrienderÈ en vertegenwoordigers van kei Foreigni Office, Aan den vooravond van. zijn vertiekj uit (zijn vroegere standplaats heeft Paul] Cambon aan een correspondent van da Times ©enige belangwekkende mededeie-4 lingen gedaan omtrent de gedenkwaar dige dagen van Augustus 1914. De drie werkelijk' moeilijke dagen van al de jaren die hij te Londen doorbracht,' waren volgens den diplomaat de daugen' van. 1, 2 en 3 Augustus 1914,i Op Zondag 2 Augustus 1914, toen: de Duitsche inval in Luxemburg bekenicï was geworden, had dezelfde Times-cor respondent insgelijks -een onderhoud met Cambon gehad en deze had toen, oven de houding_ van Engeland sprekend; ge-i zegd niet te weten, of men di-nzeLfdjerff avond niet- het woord „eer" uit heU Ennfelscbe woordenboek zou hebben tet schrappenj c Cambon ,de herinneringen van -dien dag! nog eena ophalend, wees er op, dat! siri Edward Grey, de toenmalige Engelschei minister van buitenlandsche zaken, hem| na afloop van den Engelsch-en minister-i raad op 1 Augustus had gezegd, dat dó Engelsche regeering niet tot interventie naar aanleiding van Duitschland's op-i treden had kunnen besluiten.- Daarop bad Cambon geantwoord', <La-ti hij dit niet aan zijn regeering kon en wil de medede-elen, „Na al hetgeen tusschen onze tweel landen gepasseerd is, na het terugtrekken! onzer troepen binnen onze grens, na dó wUnt had ik mijn moeder, mijn uitmun tende moeder, gelijk zoo-vete anderen, ver moord gevonden, ik zou mijn verontwaar diging niet hebben kunnen bedwingen.; ik zou mij blindelings in het midden vaau die barbaarsche soldaten geworpen heb ben en onder hun slagen gevallen zijnjj Maar ik zou; tot eiken prijs hun wreedeni officier opgezocht, hem aangevallen en hem stellig gedood hebben en ik' zonj getroost gestorven zijn; want ik zou mij gewroken hebben. O monster! mij dunkt, ik z'ie u nog den ouden priester vermoor den, die kinderen onder uw laars ver morzelen, die vrouwen ombrengen. All zótt ik duizend jaar leven, nimmer zioui ik uw schorre .stem, uw soldaten tot moord aansporende, u,w mager gelaat, uw woest uiterlijk, uw vu-rjgen blik en uw kaal voorhoofd vergetenBooswicht! door de hel uitgebraakt, gij Hij is dood! hij is dood! mompelde Andreas met een doffe, holte stem'.Ziel daar is hij! Hij sterft! hij sterft!j DeZe woorden uitroepende, richtte ïfij zich op, als om bijstand te biedenmaar hij de eerste schrede begaven hein: zijn 1™" "hten en zonk hij bewusteloos ineelL; (Wordt vervolgd). ?h -vvSfr

Krantenbank Zeeland

Nieuwe Zeeuwsche Courant | 1920 | | pagina 1