LAD VOOR ZEELAND .A.M. Waarom LOURDES. Vrijdag 12 November 1920 IE COURAtn AFEL8. LD1NGE Zestiende Jaargang EBANK boeren. nk te Goes, koers mobielen arlichting istauto's |e geven. 87-89 feuilleton Kruis en Zwaard. I icbïï? 1 een'3' scIlrej€> eakèlö nenteft a menscIb zelfs welmeié- StJ-Uen afgro:id seh6idt-w V Zet de tering naar de nering, 't MOORTJE" 99 Omdat A Prijs sléchts 4U cent per half pond. F^brfftanten: Firma KAREL VAN WELY ZOON, BUITENLAND. DUITSCHLAND ENGELAND H [ten 142—f 48, 2W I Cou.l1. Pendu f3flï 1 tandsmuif f 37, Car» lanclszoet £26 f gy 1 tl 9—1 20, Gieaof Pondsperen JE» £19—122; Wia^, els £30, Aardappel* K.G. 1 1 cent per 6iuk. No-v. Tarwe £95^. jHaver f118'—ï»o. I rten f 25f 26, Bruine boonen f29 ;in, kooplust! matjV aren aangevoerd: ,uks, e-sndeiereh jjqJ prijs f2,2 4-12,75 water Laagwttw Vm. 'Nm, 11.49 0.03 0.26 Sm. 6.24 7.04 7.53 8.56 10.08 11.23 0.44 I.11 1-32 2.04 2.41 4.01 3.18 430 5.13 5,40 6.15 6.37 7.01 7.21 7.43 8.01 8.25 8.40 9.07 9.22 9.52 10.07 10.42 10.56 11.34 11.54 667-48 Hoofdredacteur: J. W. VIEN1NGS. Telefoon 97 Bureaux van Redactie on Administratie: Wesfsingel GOES Bijkantoren: MIDDELBURG, Markt! en 2: VLISSINGEN Telegram-Adres: Nizeco. Directeur: JOS. VAN DE GRIENDT. Telefoon 207 Abonnementsprijs f 2.50 per drie maanden; f 0.20 per week. Advertentiên van 1 to t 6 regels f 1.50, el ke regel, meer f 0.251 bij contract beduidende korting. 0.46 I.34 2.21 3.08 3.53 4.38 5.26 6.15 IKERD. gwater Laagwstri Nm. Vm. Km. 5.51 11.53 6.31 026 7.22 0.36 1.09 8.26 1.21 2.02 9.41 2.28 3.15 10.56 3.48 430 II.57 5.02 5.43 0.06 6.07 6.42 0.57 6.57 7.29 1.45 7.43 8.13 2.32 8.33 8.58 3.20 9.20 9.43 4.09 10.09 10.28 4.58 10.58 11.13 5.45 11.47 11.59 inde getijtafels, die den en laagwaterstsij I •ornaamste plaatsen iet I 1, geeft een streepje un, I Ite van 12 uur geen hoog-1 verwacht. osch. entschappen. 1.000. te« nond iidaal 1752-50 TE HULST. AAT 89. van 1824, ;ee, wel onderling erstrekt door ifieveland. 1434-30 (Reisschetsen) III. Onze auto hield eindelijk halt en we stapten aan een „berg-herberg" af, om voer den inwendigen menjsch te zorgen. Teen we tu het beneden lokaal, helaas noen, -kamer ontredderde" kamer aan kwamen zaten andere reisgenóoten reeds aan tafel. Het zag er zeer onsmakelijk, vies uit. Om, maar een ding te noemen, daar hing warempel, schrikt niet lezer. t;. de groote wasehoVer een rek in de e e t- salon uit ie druipen... wat tons niet weinig vermaakte. We spreidden kranten over de tafel en nuttigden zoo spoedig mogelijk onzen maaltijd en nu ging het nog verderide Pyreneën op. Excelsior! Excelsior! steeds hooger en hoogerMaarnu te voet Do eerste weg' schijnt heel den win tel overstroomd te zijn* glibberig, ongelijk, een echt pad voor likdoornvoeten; daarna ging het heter. Maar toen moesten wc een bergpad op, altijd hooger en hooger. ExcelsiorExcelsiorDaar was de weg "moeilijk te begaan, met zijn puntige, stee- nen en riviertjes en beekjes stroomden over den bergpas. Zoo nu en dan was springen en natlo voeten baten noodzakelijk. Eindelijk kwa aien we in een dal, heerlijk schoonin het midden een bruisend rivjertje ongeveer 5 M. breed; rondom hemelhooge. bergen met eeuwige sneeuw bedekt. Nooit zullen we dat heerlijk natuur tafereel vergeten. Het blijde zonnetje: kwam ons daarbij nog' verheugen en zoo onverwachts, daar we 's morgens met re- gen uit Lourdes waren weggereden. Bij het beschouwen van dit wonder schoon plekje der natuur,, kwamen Von- dels woorden vpor mijn geest: Dan -hoort elck een hoe Godt zijn maglit Hier openbaert te wonder: Hoe lieerlijek Godt, hier dagh en nacht, Zijn kracht toont in 't bijzonder Eeuw'in, eeuw uit, voor iedereen.>m Nu zochten wij -de rivier over te gaan, maar nergens een brug. Toen werden er ineens drie tot ingenieurs aangesteld er moest een brug' geslagen worden. Da' steenen vlogen hu van, de, oevers in do rivier, maar ze werden door het snelle water meegesleurd. Dat ging dus nietj! Toen vpnden; xva een plekje, met in het midden een eilandje, en daar kwamen vjjjE- of zes personele van ons gezelschap gOed over, maar jam- mer sommigen durfden niet en wp meesten weer zien óp denzelfden oev;er te geraken. Weer werd een ander p'ekja opgezocht, maar alles tevergeefs, aUeen onze Gilbert, een 13-jarige knaap, wist dm rechteroever te bereiken. Na veel zoeken en probleeren moesten we er ten slotte toch oyer, wilden we met te laat komen aan het hotelletje, waar ens de auto wachtte. En toen nu de nood aan den man was, stond heel bet clubje in minder dan een kwartier aan den zoo verlangden rechteroever. We haalden wel allen een nat voetje, maar v.oordat we in de tuf-t.uf zaten, was alles Wederom kurkdroog. Het teeken tot vertrek werd gegeven en daar ging het wederom tprug, in vlie gende vaart. De weg ging deels aan den overgestelden kant der bergen, en watj we eerst niet of nauwelijks gezien hadden, konden we thans naar genoegen be schouwen We passeerden de brug, door Napoleon gebouwd met het doel de Spanjaarden te beoorlogen. Na ruim een uur zagen we blijde en Verheugd Lourdes wederom voor ons liggen. I x 7eae.' hadden wc genoten dien dag cd - diner liet zich goed smaken. verdere dagen werden wederom 1 e- 19). _0_ ram,!,oT-at TWX* Wj veie tranen, die V.™P'zriige jongeman, aan den voet van i liefkin- 1' 7? 0,313611 gevestijgl o.p heit ,ee d van de Koningin der Ën- 5T® ,at was zijne droefheid hartver- ïió 1 lr? eu bitter.... Maar die tranen 11 <uJn h6,n 8*4 zij verlichtten hem, Beter F den nu de nietigheid in van hoi 1 ns, b de 'iem aangeboren® zwak- ke T last 'ller rampspoeden, wel- «e op hem drukken; hij begreep, hoe wei- tj£7 er te JnaVen valt op de kraeh- v,!j voornemens en de schoonste ge- zijne om-norm Weerwil van zijn geloof, verheven kwakt iTe/evV°°'lt0U zijn de stem de f -!ie,c.ft jester, aan Welk eer, '^vjlfeling goho,or gegeven, wreede lesiLni.6do:!'en|te| val! welk eiaac de gedachte *0 h'J 1103 vIciJei1 I detioil 111 ZJJ'10 sterkte, zijne m°'C<1? Zal Wj mi nog tw fc- S de Scetfheid Gods? Zaf hij nt j widen f rechtiSbeid beschuidigen,' 'bij- I tiim 8estren8 011 vreeselijk in h :re kal «1 iifhiren^ rVtï' g6lnon-1 mot liefje. hartivVe 1 fhoot Sebeimon van barm hartigheid verbergenle, w-eUe.de, mensch st-ced aan gebed en godvyuclilige oefenin gen. Zoo deden we den volgenden middag gezamenlijk den H. Kruisweg, Dit is in waarheid een echfe „kruis"weg, klimmend en dus vermoeiend, daar zich de weg' nog bovendien kronkelt om dezen Imo gen berg. We overwogen het H. Lijden van O. L. Heer gedurende bijna ander half uur. Elke statje is een geschenk vjan een der groote steden van Frankrijk. Verder brachten we dien dag een bexoek aan de Grotte du „Loup" of de grot v,au den wilf Niet dat daar wolvpn huizen, het zou «Heen 'n mooie schuilplaats zijn voor wolven. Deze onieraardsche of lievei onder-bergsehe wandeling bracht ons op nieuw in verrukking'. Daar mochten we aanschouwen den zoogenaamden, druip steen, gevormd door eeuwenlang druipen v^n 'n zoutachtig water, dat allerlei fan tastische torentjes en ijskegels vormt, Maloctieten of stalagmieten genaamd, naar gelang ze hangen of zich op den grond hebben gevormd. De vorming van deze kegels en to rentjes duurt eeuwen en eeuwen, daar één' centimeter hoogte IOO jaar duurt en daar we er vjan plus minus één meter zagen, moesten we wel besluiten dat deze grot al eeuwenoud was. Er vertoonde zich ook een torentje in den vorm van een Moedergodsbeeldje met -het Goddelijk Kind en daarom werd dit de grotte van O. L, Vrouw genoemd. Ook dien dag hadden we véél genoten naar ziel en naar lichaam. Bij -het thuis komen spoedden reeds de pelgrims zich naar het genadeoord van Maria en ook wij volgden hen na. Een ieder had 'n kaars en nu ging het al zingende de stoepen, trappen en, hor dessen op van de Basiliek. Duizcfnijlebi eu nogmaals duizenden waren saamge- stroomd om Maria te eeren en haar lof te zingen en de lucht weergalmde van de onophoudelijk herhaalde groet ,,Avé, Avé Maria!' Uit- de verte was dit een schilderachtig tooneel en het verwonderde mij zeer, dat nimmer een - schilder het heeft gewaagd dit op doek te vereeuwigen. Na deze processie klonk uit aller mond het, L'atljnsche Credo van de „Me's'sjei royale", dat iedere Fransehman kent, en vol oude herinneringen aan mijn eerste studiejaren hij de FransChe Paters Laza risten, nam ik volop, deel aan de£e heer lijke geloofsacie. Na eerst nog 's avonds een groet aan Maria in de genade-Grotte gebracht ,te hebben, keerden we vermoeid, maar zeer voldaan naar ons hofel terug, waar yre het overige van den avond iu ggzellisen kout doorbrachten* j lEiKB H Zondag in den namiddag was de g-roote Sacraments-processie. Alleen mannen en jongens mochten in twee rijenj het H. Sacrament begeleiden, de vrouwen en meisjes kwamen in groepen achteraan. Dar. worden de zieken (er waren er wel twee honderd) in twee rijen opge steld en elk ontriangt dan den zegen met -het Allerheiligste. Gewoonlijk ge schiedt op dat oogenblik de wonderda dige genezing door Maria's voorspraak bij Jezus verkregen. Terwijl de priester den zegen geeft'aan dé zieken bidt heel het volk: „Hosanna! Hosanna! den Zoon van, David! Heer indien Gij wilt, kunt Gij mij genezen,. Heer spreek maar één woord en ik zal genezen zijn. Heer, Gij weet, dat ik U bemin. Heer, dien Gij lief'hpbt, is krank. Behoudenis der kranke®, bid voor ons". En dan golft in bi'éedto accoorden: „Monstra te esse majiirom „Toon dat gij onze Meoder zijt". Daarna wordt aan al de geloovig-en den zegen gegeven en vervolgens keeren. ge zonden en zieken in; vrede naar huis weder, overwegend: „Wat God doet, is wel gedaan"- 14: e mochten geen getuige zijn van eenig wonder, toch is er dit jaar een vrouw vaii drie smartelijke wonden oogenblikkelijk genezen Maar spreken we daarover liever in een ander artikel. Deze laatste avond was weer gezel lig' Eén zaak maakte het dien avónid onprettigwe moesten spreken over „ver trekken". Zondagavond was eerst beslo ten maar neenwe wilden liever nog niet scheiden van O. L.- Vrouw vafa Lourdes. 's Maandags was de dag. Tot de laatste oogenblikken bleven we bij Maria en we baden nog eens gezamenlijk en bevalen, allen en allesL.wat on,s dier baar was aan Maria aan, ook de terug tocht. Met bedroefd hart scheidden we van Maria's Grotte, van.w- prachtige natuur, van 'heege bergen, van watervallen en riviertjes. Maar neen1 ik herhaal volgaarne de woorden van den nieuwen, Bisschop van EIzas-Lotharingen„We nemen, geen af scheid, wc zeggen geen vaarwel 1 neen maar we nemen Maria in ons hart mede". De terugtocht ging over Pau, Dax, Bordtaux. Doch dit in een slot-artikeL Fr. FONS RICHTER O.S.C. niet zonder gevaar kan pogen tc door giönden? Het kost hem zco veel, dat liet hem voortaan onmogelijk zou zijn, om zich, al ware het nog- zoo kortstondig,, van dat vertroostende geloof te scheidend Andreas bleef steeds aan den voet van hot altaar der Allerheiligste Maagd en Moeder Gods Maria geknield liggen- Op de geweldige aandoeningen, welk© zijn-el ziel geschokt hebben, volgen mildere ge waarwordingen en hij kan ein lelijk bid den. Nimmer misschien was zijn - gebed zoo'.vurig geweest: met onuitsprekelijke verrukking vestigde hij zijne oogen o-p haar, die niets anders begeerd heelt dan ons tot voorspraak te 'kunten verstrek- ken. AI de titels, 'welke de, Kerk haar geeft: Oorzaak onzer Blijdschap, Goeder- tierène Maagd, Toevlucht der ZondaïM, Troosteres der. Bedrukten, al dié titels, zeg ik, kwamen hem achtervoigens voor den geest en lieten verkwikkend: gewaar wordingen achter in zijne ziel; Hij voelde zijne godsvrucht voor Maria aangroeien bij schaamde zich een enkelen dag ver geten te kunnen hebben laar aan te roepen en zwoer, dat zulks hem niét meer zou- gebeuren. Hij gat' op nieuw aan zijne goddelijke beschermster zijn -leedwe zen, zijne kwellingen, zijne wbrfsóhen en zijne verwachtingen te kennen; hij weo: haar op zijne zwakheid en ondankbaar heid; hij smeekte haar voortaan over hem ie waken 011 niet meer tos te: laten, dal jh-ij zich ooit weder aan zulk eane snoodheid Micawber, de bekende figuur uit Dic kens' „David Copp.erfield", bezwoer eens plechtig den. bij hem inwonenden, Davidg wel te bedenken, dat als ineneen, jaar- lijksch inkomen heeft van twintig' poii|d en men negentien, pond en negentien ien een haiven shiUing verteert, men ge-i gelukkig is, maar dat men, twintig pond en één shilling verterende, even, ellendig eii rampzalig wordt als hij. Wat Dickens -hier Micawber in den mond legt, is niets anders dan de illu stratie van den ouderwefschen stelregel: zet de tering naa-r den nering en die zoo wel voor huismoeders, als voor iederen bijzonderen persoon, iedere corporatie en ook voor het stads- en staatshuishouden placht te gelden. Maar al wat ouderwetsch is, al is het- nog zoo degelijk, lapt men tegenwoordig aan zijn laars en zoo wordt ook deze stel regel naar de rommelkamer verwezen. Speciaal de soeiabbten, wanneer zij ge roepen zijn -huishovaeri te voeren en. finan cieel te administrëeren, houden er eene beschouwing en wat erger is een pi actijk op na, die vierkant het tegënover-i gestelde ïs'vah de beschouwing van Mi cawber, al is't. waar (latook deze man in zijn levenspraktijk veelal het spreekwoord in toepassing bracht: „alle Theorie ist grau." Trouwens, wie met socialisten in open bare lichamen zit of gezeten heeft, weet dat deze lieden een wondere virtuositeit) bezitten in het voteeren van allerlei mo gelijke en onmogelijke uitgaven, maar pot doof zijn als men hén afvgaagt: waar is de dekkinc voor uw uitgaven, wie zal dat betalen. Prachtig wordt dit weer geïllustreerd door de wijze, waarop de socialistische gcmeeiitebestuiirclercn van Eerlijn huis houden. De Duitsche correspondent van „De Tijd" deed er dezer dagen een hoekje over open als volgt: „De finaneiëele toestand van Berlijn is duf.danig, dat „gesjochten'' er een over dreven gunstige kwalificatie voor zou zijn. Domstad kan haar uitgaven slechts met da grootst.- moeite betalen. Haar leeningen ver'focnen het omgekeerde van succes. Po gingen, om op andere manier geld te krijgen, voerden tot zeer pijnlijke te'eur- sieUinge®. Een consortorium vag finan- eiers verklaarde, toen -hot roode bewind om een bescheiden millioenenleenjng be delde, dat het onderzoek der deskundigen tot de conclusie -had geleid die Kredili- fahigkeii Berlins in Rücksicht auf seine ueuerlifihe Verwaltungspraxis überhaupt luid grundsiitzlich in Abrede zu stellen". (Wat kort en goed wil zeggende ere sc'huïSpg" maakte, llij ba l vooral voor zijne moeder., die" insgelijks in dat oogenblik voor heiii bad. De laatste brief, welken 'zij kort geleden van hem ontvangen heeft, is vo-1 droevige voorgevoetens en Iaat, onder een groote mate van gelatenheid, oen Migelocfelijke treurigheid doorsche meren. Het is stellig: haar waarde zoon is J.iaar voor altijd ontnomen, zij zal hem niet wederzien! Wat heeft zij derhalve nog op- de wereld te maken. Misschien ware het beter geweest, dat zij de tijding van zijn doo-I ontving: die slag zóu, wel is waar, noodlottig voor haar geweest zijn, maar ten minste een einde gemaakt hebben aan hare dnïde- Ioo'ze angsten. Hetgeen haar in liet geheim; ondermijnt, zijn die gestadige afwisselin- j, g'en va'n vrees en hoop, die aanhoudende slingering tusschen de tegenstrijJigste 'ge waarwordingen. Want hoe het ook ga, zij blijft gestadig hopen; zij lean zich maar niet overreden, dat Gal haai' buren zoon zal ontnemen. De God, dien wij die nen, is goed. is barmhartig en beeft melde lijden, met degenen, die Hem -vvereen en getrouw dienen,Macht zij. Hij zal de beden eener anno moeder vcirhooren... en haar zoon beschermen.Hij, die hot kleinste vogeltje spijzigt en kleedt, zal immers de naar zijn beeltenis-geschapene' wezens niet verlaten? Zou Hij, lie alles aan hot gebed belooft, doof zijn voor onze verlangens en tranen? 'Zou Hij, die mijn zoon tol dusverre wonderdadig' bewaard rookt ieder in Zei desse tabak van prittia kwa- lüèit, Kerngezond en daarbij focb Spot-Spotgoedkoop is. Stoom-Tabak en Sigarenfabriek ROOSENDAAL. dictwaardigheid- van Berlijn is gelijk nul, comma nul. Red.) Er wero ook op gewezen, dat de troostjp- looze finaneiëele toestanden vpn het Rijk door de gemeenten absoluut niet als afschrikwekkend voorbeeld werden be schouwd. Ik wil uit het rapport de vol gende zinnen letterlijk vertalen) ter af- ecTü ikwekkeïid voorbeeld voor gemeenten in ons land, waar het roode bewind over- hec-rschend dreigt te worden,-,Het leggr van beambten- groeit, vooral in de steden, waar s icialisten en communisten het heft in bander hebben. De kosten, vpor bezoldi- digingen en werkloozen en, vgu den an deren kant voor-theatermuziek en andere zoogenaamde vplksontwikkeling eischen geweldige sommen, die de inkomsten der gemeenten niet kunnen dekken en een schuldenlast zonder weerga ten gevolge hebben. Tnplaats van uitgaven en inkom sten in overeenstemmingte brengen, in plaats van de tering naar de nering te zetten, wordt onder de leuze„koste wat het kost" voor alle mogelijke en onmoge lijke doeleinden geld- toegestaan". „Zet de tering naar de nering" is zeer zeker geen overbodige raad in onzen tijd. Maar niemand behoort dien zich zoo aan te trekken als de aanhangers der S.D.A.P. En denkt er om arbeiders, 't geldt ook uw beurs Valsche bankbiljetten. Te- Barmen 'heeft men een fabriek' ter vervaardiging va,n va'sohe Russische bank biljetten ontdekt. Bij een weduwe werden nog 13850 valsche biljetten gevonden, tér- wijl 50.000 stuks reeds waren verkocht. De voornaamste afnemers van deze valsche' papieren waren een zoogenaamde Russi sche baron en andere personen te Berlijn. Tot nog toe zijn 19 personen in verhoor genomen. Verscheidene, echte biljetten van 1000 Rb., welke als model dienden en twee steenen, dienende voor hét' drukken van valsche biljetten werden in beslag ge nomen. Het Rijmleger. In het lager huis heeft Churchill ver klaard, da.t naar schatting het leger aan den Rijn maandelijks 3.600.000 pd.st. kost De totale kosten tot .13 September 1.1. •hebben 51 mjjlioen bedragen. Er is uit Duitschland 346 millioen marken ontvan gen voor bijdrage in de kosten. ,'Dih bedrag is niet begrepen bij de bedragen* die betaald moeten worden aan schadeloos stellingen. 1 l1 Wij hebben onlangs gemeld, da.t een Ierseh geestelijke, pater Mor'ey te Hea,d- ford was gevangen genomen wegens 'heb heeft voor de kogels en wapenen dei' vij anden, plotseling zijn beschermende hand van hem afwenden Rij weet wel, dat' het arme kind nieL uit eigen beweging dien sta,p gedaan hoeft, maar daartoe is over gegaan door den drang, der tijden en de zwakheid zijner moeder. De goede én rechtvaardige God zal hem niet voor de fouten zijner ouders straffen; Hij zal in tegendeel zijn vurigen ijver1 gedenken, welke hem den martelaarsdood deed wén-, sc'hen. Ja, ik zal dat geliefde kind. nog wederzien, hem omhelzen, heni in mijn armen drukken 011 daarna sterven, indien hel den Heere behaagt, mij overgelukkig achtende, Tnijn zoon wedergezien te hebben. Zoo-' vleide zij zich gestadig met hoop, en hoe levendiger haar begoochelingen waren; des te bitterder was haar teleur stelling. Zij ging plotseling', van het eene uiterste tot het andere over en diei hevige 'schokken benadeelden niet weinig haar gezondheid. Daarbij kwam, dat zij nie mand bad, aan wien zij haar bekomme ringen kon mededeelen: zij was zelfs vér plicht baar droefheid le verbergen, welke men haar als een.misdaad aanrekende, 011 de -pogingen, welke zij daartoe aan wendde, putten haar nog meer uit. Ik bedrieg mij: zij hal een vertrouweling", aan wien zij haar hart kon lucht geven: haar 'crusifix. Qj zij nam dikwijls- haair toevlucht tot dien hemelschen vriend., dien waren vertrooste^ der bedrukten,! in zijn bezit 'hébben van schietmatériaal,- dat^hij als curiositeit bewaarde. Naar de „Irish Independent"' meldt, is de geestelijke dezer dagen tot: 9 ma.ajni' den gevangenisstraf met dwangarbeid, ver oordeeld, welk' vonuis bevestigd, - werd: Daar de priester echter geruimen tijd> m voorarrest gezeten heeft, werd de rest van de straf kwijtgescholden, op grondt van de overweging, dat pater Morley de eerste geestelijke was', die - bëschüL dig^d was van overtreding der Verorden ningen van -het militair 'gezag1. Dè pater werd dns vrijgelaten. Oproep van een Ierseh Aartsbisschop. De aartsbisschop van Tuam, mgr. Gil, wantin, heeft in de „Universe" een oproep- gepubliceerd, waarin hij voorstelt, dat' er onmiddellijk een Godsvrede in Ierland zal gesloten worden. De aartsbisschop zegt in den oproep, o.m., dat hij steeds het neerschieten van politieagenten en andere dienaren dei- kroon als moord heeft veroordeeld, be halve nn erkende gevallen, yan zelfver-, dedig^g. Ook? de repressailles heeft hij afgekeurd. J Sinds den aanval op 20 Juni' op Tuam' zijn er geen dienaren van de kroon in dit district' gemolesteerd. Doch zijzelfl hebben veel last veroorzaakt en om de maat vol te- niaken zijn de „Black en lans gekomen, die een schrikbewind op touw hebben gezet (schiet- en ranselpar-) tijen en nachtelijke huiszoekingen). P oogenblik is de toestand iets; beter, en zoo de dienaren van de .kroon het verlangen van het volk naar vrede willen beantwoorden, zou er naar mijn meenmg een onmiddellijté Godsvrede ge sloten moeten worden. De eerste stopt' daartoe moet' echter van de regeering kbmen. La,at zij zulk een Godsvrede voorstellen en een goëdl Home Rule-ontworp indienen en doorvoe ren en volgens mijn meening, zegt d'e aartsbisschop, zal de ernstige strijd op-. Natuurlijk zullen velen een republiek' ïjveii eisohen als een logische conse quentie van Wilson, maar als de Home itule-wet eenmaal praktische werk'eliik-. •neid .is, dan zal de massa, zoo besluit de prelaat, zich wel bij 'de Iersche con- servatieven aansjuiten. Ierland en liet) Vaticaan. 1 ROME, 10 Nov. De Paus heeft van- aag een particulier onderhoud verleend' aan markies Mac SwinejA, die door de Iersche geestelijkheid afgevaardigd is om de Iersche zaak' by den Paus 'te verdedigen. Hij zette den Pa,ls uitvoert? don verschrikkehjken toestand in zijn land- uiteen, smeekte hem t'usschenbeide te ko- e6n em! te mal411 aan wat »Rj'ee® noemde6 schristelijk'e beschaving Mac. Swiney bracht ook' een bezoek' aan Gaspari en andere kardinaals. 1 Hoe menigmaal besproeide zff'het niet met haar tranen! Vooral del avonds wanneer veronderstelde, dat ook haar rc-on m het gebed verzonken lag, sloot ij zorgvuldig haar deur en uit een ge heime bergplaats (in die droevige datem oSr© meU S- vel'berS'3IV tot zelfs °da to eken en van zijn geloof) haar schoon hllen te Cill:istusbeel<i te voorschijn halende het eenige overblijfsel van haar S^f'h1A wielï zii *ch' aan cleszelfs voeten neder en bal. niet voor zioh zelve, maar voor haar afwezigen zoon, wiens beeltenis haar steeds voor zweefde en wiens haam wel honderdmaal over haar lippen kwam. j "'110» er een .slachtoffer mö-et we- hii hieT?' S1Ï t0 2ii' dat ik het dan 2ii; hij heeft mets misdreven; zijn gehee-la misdaad bestaat daarin, dat hij zijn moe der meer bemind heeft lm zich zelv® G^eUJ1ÖnY niét w' barmhartigei 11 n-lndlen lï«r Oneindige Maiesfeif béfedigd mocht zijn, laten mijn traneaï en zijn ranipen dan daarvoor een boete' meS vldef? r Wil Se®°biode^He- meisciie Vader, ik ben gereed U miin -v Ss'hei geTndhekI' 611 tot zton on 7erl^H VÏÉh boni weder to niet'in? off6te>b mits Gij het helm, lot een misdaad aanrekent, mij al te veel bemind te bebben. (Wordt vervolgd.) Uil j --1

Krantenbank Zeeland

Nieuwe Zeeuwsche Courant | 1920 | | pagina 1