LAD VOOR ZEELAND
.A.M.
Waarom
LOURDES.
Vrijdag 12 November 1920
IE COURAtn
AFEL8.
LD1NGE
Zestiende Jaargang
EBANK
boeren.
nk te Goes,
koers
mobielen
arlichting
istauto's
|e geven.
87-89
feuilleton
Kruis en Zwaard.
I icbïï? 1 een'3' scIlrej€> eakèlö
nenteft a menscIb zelfs welmeié-
StJ-Uen afgro:id seh6idt-w
V Zet de tering naar de nering,
't MOORTJE"
99
Omdat
A
Prijs sléchts 4U cent per half pond.
F^brfftanten: Firma KAREL VAN WELY ZOON,
BUITENLAND.
DUITSCHLAND
ENGELAND
H
[ten 142—f 48, 2W
I Cou.l1. Pendu f3flï 1
tandsmuif f 37, Car»
lanclszoet £26 f gy 1
tl 9—1 20, Gieaof
Pondsperen JE»
£19—122; Wia^,
els £30, Aardappel*
K.G. 1
1 cent per 6iuk.
No-v. Tarwe £95^.
jHaver f118'—ï»o. I
rten f 25f 26,
Bruine boonen f29
;in, kooplust! matjV
aren aangevoerd:
,uks, e-sndeiereh jjqJ
prijs f2,2 4-12,75
water Laagwttw
Vm. 'Nm,
11.49
0.03 0.26
Sm.
6.24
7.04
7.53
8.56
10.08
11.23
0.44 I.11
1-32 2.04
2.41
4.01
3.18
430
5.13 5,40
6.15 6.37
7.01 7.21
7.43 8.01
8.25 8.40
9.07 9.22
9.52 10.07
10.42 10.56
11.34 11.54
667-48
Hoofdredacteur: J. W. VIEN1NGS. Telefoon 97
Bureaux van Redactie on Administratie: Wesfsingel GOES
Bijkantoren: MIDDELBURG, Markt! en 2: VLISSINGEN
Telegram-Adres: Nizeco.
Directeur: JOS. VAN DE GRIENDT. Telefoon 207
Abonnementsprijs f 2.50 per drie maanden; f 0.20 per week.
Advertentiên van 1 to t 6 regels f 1.50, el ke regel, meer f 0.251
bij contract beduidende korting.
0.46
I.34
2.21
3.08
3.53
4.38
5.26
6.15
IKERD.
gwater Laagwstri
Nm. Vm. Km.
5.51 11.53
6.31 026
7.22 0.36 1.09
8.26 1.21 2.02
9.41 2.28 3.15
10.56 3.48 430
II.57 5.02 5.43
0.06 6.07 6.42
0.57 6.57 7.29
1.45 7.43 8.13
2.32 8.33 8.58
3.20 9.20 9.43
4.09 10.09 10.28
4.58 10.58 11.13
5.45 11.47 11.59
inde getijtafels, die den
en laagwaterstsij I
•ornaamste plaatsen iet I
1, geeft een streepje un, I
Ite van 12 uur geen hoog-1
verwacht.
osch.
entschappen.
1.000.
te«
nond
iidaal
1752-50
TE HULST.
AAT 89.
van 1824,
;ee,
wel onderling
erstrekt door
ifieveland. 1434-30
(Reisschetsen)
III.
Onze auto hield eindelijk halt en we
stapten aan een „berg-herberg" af, om
voer den inwendigen menjsch te zorgen.
Teen we tu het beneden lokaal, helaas
noen, -kamer ontredderde" kamer aan
kwamen zaten andere reisgenóoten reeds
aan tafel. Het zag er zeer onsmakelijk,
vies uit.
Om, maar een ding te noemen, daar
hing warempel, schrikt niet lezer. t;. de
groote wasehoVer een rek in de e e t-
salon uit ie druipen... wat tons
niet weinig vermaakte.
We spreidden kranten over de tafel
en nuttigden zoo spoedig mogelijk onzen
maaltijd en nu ging het nog verderide
Pyreneën op. Excelsior! Excelsior! steeds
hooger en hoogerMaarnu te voet
Do eerste weg' schijnt heel den win tel
overstroomd te zijn* glibberig, ongelijk,
een echt pad voor likdoornvoeten; daarna
ging het heter. Maar toen moesten wc
een bergpad op, altijd hooger en hooger.
ExcelsiorExcelsiorDaar was de weg
"moeilijk te begaan, met zijn puntige, stee-
nen en riviertjes en beekjes stroomden
over den bergpas.
Zoo nu en dan was springen en natlo
voeten baten noodzakelijk. Eindelijk kwa
aien we in een dal, heerlijk schoonin
het midden een bruisend rivjertje
ongeveer 5 M. breed; rondom hemelhooge.
bergen met eeuwige sneeuw bedekt.
Nooit zullen we dat heerlijk natuur
tafereel vergeten. Het blijde zonnetje:
kwam ons daarbij nog' verheugen en zoo
onverwachts, daar we 's morgens met re-
gen uit Lourdes waren weggereden.
Bij het beschouwen van dit wonder
schoon plekje der natuur,, kwamen Von-
dels woorden vpor mijn geest:
Dan -hoort elck een hoe Godt zijn maglit
Hier openbaert te wonder:
Hoe lieerlijek Godt, hier dagh en nacht,
Zijn kracht toont in 't bijzonder
Eeuw'in, eeuw uit, voor iedereen.>m
Nu zochten wij -de rivier over te gaan,
maar nergens een brug. Toen werden
er ineens drie tot ingenieurs aangesteld
er moest een brug' geslagen worden. Da'
steenen vlogen hu van, de, oevers in do
rivier, maar ze werden door het snelle
water meegesleurd.
Dat ging dus nietj! Toen vpnden; xva
een plekje, met in het midden een eilandje,
en daar kwamen vjjjE- of zes personele
van ons gezelschap gOed over, maar jam-
mer sommigen durfden niet en wp
meesten weer zien óp denzelfden oev;er
te geraken. Weer werd een ander p'ekja
opgezocht, maar alles tevergeefs, aUeen
onze Gilbert, een 13-jarige knaap, wist
dm rechteroever te bereiken.
Na veel zoeken en probleeren moesten
we er ten slotte toch oyer, wilden we
met te laat komen aan het hotelletje,
waar ens de auto wachtte. En toen
nu de nood aan den man was, stond heel
bet clubje in minder dan een kwartier
aan den zoo verlangden rechteroever. We
haalden wel allen een nat voetje, maar
v.oordat we in de tuf-t.uf zaten, was alles
Wederom kurkdroog.
Het teeken tot vertrek werd gegeven
en daar ging het wederom tprug, in vlie
gende vaart. De weg ging deels aan den
overgestelden kant der bergen, en watj
we eerst niet of nauwelijks gezien hadden,
konden we thans naar genoegen be
schouwen
We passeerden de brug, door Napoleon
gebouwd met het doel de Spanjaarden
te beoorlogen.
Na ruim een uur zagen we blijde en
Verheugd Lourdes wederom voor ons
liggen.
I x 7eae.' hadden wc genoten dien dag cd
- diner liet zich goed smaken.
verdere dagen werden wederom 1 e-
19). _0_
ram,!,oT-at TWX* Wj veie tranen, die
V.™P'zriige jongeman, aan den voet van
i liefkin- 1' 7? 0,313611 gevestijgl o.p heit
,ee d van de Koningin der Ën-
5T® ,at was zijne droefheid hartver-
ïió 1 lr? eu bitter.... Maar die tranen
11 <uJn h6,n 8*4 zij verlichtten hem, Beter
F den nu de nietigheid in van
hoi 1 ns, b de 'iem aangeboren® zwak-
ke T last 'ller rampspoeden, wel-
«e op hem drukken; hij begreep, hoe wei-
tj£7 er te JnaVen valt op de kraeh-
v,!j voornemens en de schoonste ge-
zijne om-norm Weerwil van zijn geloof,
verheven kwakt iTe/evV°°'lt0U zijn
de stem de f -!ie,c.ft jester, aan
Welk eer, '^vjlfeling goho,or gegeven,
wreede lesiLni.6do:!'en|te| val! welk eiaac
de gedachte *0 h'J 1103 vIciJei1
I detioil 111 ZJJ'10 sterkte, zijne
m°'C<1? Zal Wj mi nog tw fc-
S de Scetfheid Gods? Zaf hij nt
j widen f rechtiSbeid beschuidigen,' 'bij-
I tiim 8estren8 011 vreeselijk in h :re kal
«1 iifhiren^ rVtï' g6lnon-1 mot liefje.
hartivVe 1 fhoot Sebeimon van barm
hartigheid verbergenle, w-eUe.de, mensch
st-ced aan gebed en godvyuclilige oefenin
gen. Zoo deden we den volgenden middag
gezamenlijk den H. Kruisweg, Dit is in
waarheid een echfe „kruis"weg, klimmend
en dus vermoeiend, daar zich de weg'
nog bovendien kronkelt om dezen Imo
gen berg. We overwogen het H. Lijden
van O. L. Heer gedurende bijna ander
half uur. Elke statje is een geschenk
vjan een der groote steden van Frankrijk.
Verder brachten we dien dag een bexoek
aan de Grotte du „Loup" of de grot v,au
den wilf Niet dat daar wolvpn huizen,
het zou «Heen 'n mooie schuilplaats zijn
voor wolven. Deze onieraardsche of lievei
onder-bergsehe wandeling bracht ons op
nieuw in verrukking'. Daar mochten we
aanschouwen den zoogenaamden, druip
steen, gevormd door eeuwenlang druipen
v^n 'n zoutachtig water, dat allerlei fan
tastische torentjes en ijskegels vormt,
Maloctieten of stalagmieten genaamd,
naar gelang ze hangen of zich op den
grond hebben gevormd.
De vorming van deze kegels en to
rentjes duurt eeuwen en eeuwen, daar
één' centimeter hoogte IOO jaar duurt
en daar we er vjan plus minus één meter
zagen, moesten we wel besluiten dat deze
grot al eeuwenoud was. Er vertoonde
zich ook een torentje in den vorm van een
Moedergodsbeeldje met -het Goddelijk Kind
en daarom werd dit de grotte van O. L,
Vrouw genoemd.
Ook dien dag hadden we véél genoten
naar ziel en naar lichaam.
Bij -het thuis komen spoedden reeds
de pelgrims zich naar het genadeoord
van Maria en ook wij volgden hen na.
Een ieder had 'n kaars en nu ging het
al zingende de stoepen, trappen en, hor
dessen op van de Basiliek. Duizcfnijlebi
eu nogmaals duizenden waren saamge-
stroomd om Maria te eeren en haar lof
te zingen en de lucht weergalmde van de
onophoudelijk herhaalde groet ,,Avé, Avé
Maria!'
Uit- de verte was dit een schilderachtig
tooneel en het verwonderde mij zeer, dat
nimmer een - schilder het heeft gewaagd
dit op doek te vereeuwigen.
Na deze processie klonk uit aller mond
het, L'atljnsche Credo van de „Me's'sjei
royale", dat iedere Fransehman kent, en
vol oude herinneringen aan mijn eerste
studiejaren hij de FransChe Paters Laza
risten, nam ik volop, deel aan de£e heer
lijke geloofsacie.
Na eerst nog 's avonds een groet aan
Maria in de genade-Grotte gebracht ,te
hebben, keerden we vermoeid, maar zeer
voldaan naar ons hofel terug, waar yre
het overige van den avond iu ggzellisen
kout doorbrachten* j lEiKB H
Zondag in den namiddag was de g-roote
Sacraments-processie. Alleen mannen en
jongens mochten in twee rijenj het H.
Sacrament begeleiden, de vrouwen en
meisjes kwamen in groepen achteraan.
Dar. worden de zieken (er waren er
wel twee honderd) in twee rijen opge
steld en elk ontriangt dan den zegen
met -het Allerheiligste. Gewoonlijk ge
schiedt op dat oogenblik de wonderda
dige genezing door Maria's voorspraak
bij Jezus verkregen.
Terwijl de priester den zegen geeft'aan
dé zieken bidt heel het volk: „Hosanna!
Hosanna! den Zoon van, David! Heer
indien Gij wilt, kunt Gij mij genezen,.
Heer spreek maar één woord en ik zal
genezen zijn. Heer, Gij weet, dat ik
U bemin. Heer, dien Gij lief'hpbt,
is krank. Behoudenis der kranke®,
bid voor ons". En dan golft in bi'éedto
accoorden: „Monstra te esse majiirom
„Toon dat gij onze Meoder zijt".
Daarna wordt aan al de geloovig-en den
zegen gegeven en vervolgens keeren. ge
zonden en zieken in; vrede naar huis
weder, overwegend: „Wat God doet, is
wel gedaan"-
14: e mochten geen getuige zijn van eenig
wonder, toch is er dit jaar een vrouw vaii
drie smartelijke wonden oogenblikkelijk
genezen Maar spreken we daarover liever
in een ander artikel.
Deze laatste avond was weer gezel
lig' Eén zaak maakte het dien avónid
onprettigwe moesten spreken over „ver
trekken". Zondagavond was eerst beslo
ten maar neenwe wilden liever nog
niet scheiden van O. L.- Vrouw vafa
Lourdes. 's Maandags was de dag. Tot
de laatste oogenblikken bleven we bij
Maria en we baden nog eens gezamenlijk
en bevalen, allen en allesL.wat on,s dier
baar was aan Maria aan, ook de terug
tocht.
Met bedroefd hart scheidden we van
Maria's Grotte, van.w- prachtige natuur,
van 'heege bergen, van watervallen en
riviertjes.
Maar neen1 ik herhaal volgaarne de
woorden van den nieuwen, Bisschop van
EIzas-Lotharingen„We nemen, geen af
scheid, wc zeggen geen vaarwel 1 neen
maar we nemen Maria in ons hart mede".
De terugtocht ging over Pau, Dax,
Bordtaux. Doch dit in een slot-artikeL
Fr. FONS RICHTER O.S.C.
niet zonder gevaar kan pogen tc door
giönden? Het kost hem zco veel, dat liet
hem voortaan onmogelijk zou zijn, om
zich, al ware het nog- zoo kortstondig,,
van dat vertroostende geloof te scheidend
Andreas bleef steeds aan den voet van
hot altaar der Allerheiligste Maagd en
Moeder Gods Maria geknield liggen- Op
de geweldige aandoeningen, welk© zijn-el
ziel geschokt hebben, volgen mildere ge
waarwordingen en hij kan ein lelijk bid
den. Nimmer misschien was zijn - gebed
zoo'.vurig geweest: met onuitsprekelijke
verrukking vestigde hij zijne oogen o-p
haar, die niets anders begeerd heelt dan
ons tot voorspraak te 'kunten verstrek-
ken. AI de titels, 'welke de, Kerk haar
geeft: Oorzaak onzer Blijdschap, Goeder-
tierène Maagd, Toevlucht der ZondaïM,
Troosteres der. Bedrukten, al dié titels,
zeg ik, kwamen hem achtervoigens voor
den geest en lieten verkwikkend: gewaar
wordingen achter in zijne ziel; Hij voelde
zijne godsvrucht voor Maria aangroeien
bij schaamde zich een enkelen dag ver
geten te kunnen hebben laar aan te
roepen en zwoer, dat zulks hem niét
meer zou- gebeuren. Hij gat' op nieuw aan
zijne goddelijke beschermster zijn -leedwe
zen, zijne kwellingen, zijne wbrfsóhen en
zijne verwachtingen te kennen; hij weo:
haar op zijne zwakheid en ondankbaar
heid; hij smeekte haar voortaan over hem
ie waken 011 niet meer tos te: laten, dal jh-ij
zich ooit weder aan zulk eane snoodheid
Micawber, de bekende figuur uit Dic
kens' „David Copp.erfield", bezwoer eens
plechtig den. bij hem inwonenden, Davidg
wel te bedenken, dat als ineneen, jaar-
lijksch inkomen heeft van twintig' poii|d
en men negentien, pond en negentien ien
een haiven shiUing verteert, men ge-i
gelukkig is, maar dat men, twintig pond
en één shilling verterende, even, ellendig
eii rampzalig wordt als hij.
Wat Dickens -hier Micawber in den
mond legt, is niets anders dan de illu
stratie van den ouderwefschen stelregel:
zet de tering naa-r den nering en die zoo
wel voor huismoeders, als voor iederen
bijzonderen persoon, iedere corporatie en
ook voor het stads- en staatshuishouden
placht te gelden.
Maar al wat ouderwetsch is, al is het-
nog zoo degelijk, lapt men tegenwoordig
aan zijn laars en zoo wordt ook deze stel
regel naar de rommelkamer verwezen.
Speciaal de soeiabbten, wanneer zij ge
roepen zijn -huishovaeri te voeren en. finan
cieel te administrëeren, houden er eene
beschouwing en wat erger is een
pi actijk op na, die vierkant het tegënover-i
gestelde ïs'vah de beschouwing van Mi
cawber, al is't. waar (latook deze man in
zijn levenspraktijk veelal het spreekwoord
in toepassing bracht: „alle Theorie ist
grau."
Trouwens, wie met socialisten in open
bare lichamen zit of gezeten heeft, weet
dat deze lieden een wondere virtuositeit)
bezitten in het voteeren van allerlei mo
gelijke en onmogelijke uitgaven, maar pot
doof zijn als men hén afvgaagt: waar is de
dekkinc voor uw uitgaven, wie zal dat
betalen.
Prachtig wordt dit weer geïllustreerd
door de wijze, waarop de socialistische
gcmeeiitebestuiirclercn van Eerlijn huis
houden. De Duitsche correspondent van
„De Tijd" deed er dezer dagen een hoekje
over open als volgt:
„De finaneiëele toestand van Berlijn is
duf.danig, dat „gesjochten'' er een over
dreven gunstige kwalificatie voor zou zijn.
Domstad kan haar uitgaven slechts met da
grootst.- moeite betalen. Haar leeningen
ver'focnen het omgekeerde van succes. Po
gingen, om op andere manier geld te
krijgen, voerden tot zeer pijnlijke te'eur-
sieUinge®. Een consortorium vag finan-
eiers verklaarde, toen -hot roode bewind
om een bescheiden millioenenleenjng be
delde, dat het onderzoek der deskundigen
tot de conclusie -had geleid die Kredili-
fahigkeii Berlins in Rücksicht auf seine
ueuerlifihe Verwaltungspraxis überhaupt
luid grundsiitzlich in Abrede zu stellen".
(Wat kort en goed wil zeggende ere
sc'huïSpg" maakte, llij ba l vooral voor zijne
moeder., die" insgelijks in dat oogenblik
voor heiii bad. De laatste brief, welken
'zij kort geleden van hem ontvangen heeft,
is vo-1 droevige voorgevoetens en Iaat,
onder een groote mate van gelatenheid,
oen Migelocfelijke treurigheid doorsche
meren. Het is stellig: haar waarde zoon
is J.iaar voor altijd ontnomen, zij zal hem
niet wederzien! Wat heeft zij derhalve
nog op- de wereld te maken.
Misschien ware het beter geweest, dat
zij de tijding van zijn doo-I ontving: die
slag zóu, wel is waar, noodlottig voor
haar geweest zijn, maar ten minste een
einde gemaakt hebben aan hare dnïde-
Ioo'ze angsten. Hetgeen haar in liet geheim;
ondermijnt, zijn die gestadige afwisselin-
j, g'en va'n vrees en hoop, die aanhoudende
slingering tusschen de tegenstrijJigste 'ge
waarwordingen. Want hoe het ook ga, zij
blijft gestadig hopen; zij lean zich maar
niet overreden, dat Gal haai' buren zoon
zal ontnemen. De God, dien wij die
nen, is goed. is barmhartig en beeft melde
lijden, met degenen, die Hem -vvereen
en getrouw dienen,Macht zij. Hij zal de
beden eener anno moeder vcirhooren...
en haar zoon beschermen.Hij, die hot
kleinste vogeltje spijzigt en kleedt, zal
immers de naar zijn beeltenis-geschapene'
wezens niet verlaten? Zou Hij, lie alles
aan hot gebed belooft, doof zijn voor onze
verlangens en tranen? 'Zou Hij, die mijn
zoon tol dusverre wonderdadig' bewaard
rookt ieder in Zei
desse tabak van prittia kwa-
lüèit, Kerngezond en daarbij
focb Spot-Spotgoedkoop is.
Stoom-Tabak en Sigarenfabriek ROOSENDAAL.
dictwaardigheid- van Berlijn is gelijk nul,
comma nul. Red.)
Er wero ook op gewezen, dat de troostjp-
looze finaneiëele toestanden vpn het
Rijk door de gemeenten absoluut niet
als afschrikwekkend voorbeeld werden be
schouwd. Ik wil uit het rapport de vol
gende zinnen letterlijk vertalen) ter af-
ecTü ikwekkeïid voorbeeld voor gemeenten
in ons land, waar het roode bewind over-
hec-rschend dreigt te worden,-,Het leggr
van beambten- groeit, vooral in de steden,
waar s icialisten en communisten het heft
in bander hebben. De kosten, vpor bezoldi-
digingen en werkloozen en, vgu den an
deren kant voor-theatermuziek en andere
zoogenaamde vplksontwikkeling eischen
geweldige sommen, die de inkomsten der
gemeenten niet kunnen dekken en een
schuldenlast zonder weerga ten gevolge
hebben. Tnplaats van uitgaven en inkom
sten in overeenstemmingte brengen, in
plaats van de tering naar de nering te
zetten, wordt onder de leuze„koste wat
het kost" voor alle mogelijke en onmoge
lijke doeleinden geld- toegestaan".
„Zet de tering naar de nering" is zeer
zeker geen overbodige raad in onzen tijd.
Maar niemand behoort dien zich zoo aan
te trekken als de aanhangers der S.D.A.P.
En denkt er om arbeiders, 't geldt ook
uw beurs
Valsche bankbiljetten.
Te- Barmen 'heeft men een fabriek' ter
vervaardiging va,n va'sohe Russische bank
biljetten ontdekt. Bij een weduwe werden
nog 13850 valsche biljetten gevonden, tér-
wijl 50.000 stuks reeds waren verkocht.
De voornaamste afnemers van deze valsche'
papieren waren een zoogenaamde Russi
sche baron en andere personen te Berlijn.
Tot nog toe zijn 19 personen in verhoor
genomen. Verscheidene, echte biljetten van
1000 Rb., welke als model dienden en
twee steenen, dienende voor hét' drukken
van valsche biljetten werden in beslag ge
nomen.
Het Rijmleger.
In het lager huis heeft Churchill ver
klaard, da.t naar schatting het leger aan
den Rijn maandelijks 3.600.000 pd.st. kost
De totale kosten tot .13 September 1.1.
•hebben 51 mjjlioen bedragen. Er is uit
Duitschland 346 millioen marken ontvan
gen voor bijdrage in de kosten. ,'Dih
bedrag is niet begrepen bij de bedragen*
die betaald moeten worden aan schadeloos
stellingen. 1
l1
Wij hebben onlangs gemeld, da.t een
Ierseh geestelijke, pater Mor'ey te Hea,d-
ford was gevangen genomen wegens 'heb
heeft voor de kogels en wapenen dei' vij
anden, plotseling zijn beschermende hand
van hem afwenden Rij weet wel, dat' het
arme kind nieL uit eigen beweging dien
sta,p gedaan hoeft, maar daartoe is over
gegaan door den drang, der tijden en de
zwakheid zijner moeder. De goede én
rechtvaardige God zal hem niet voor de
fouten zijner ouders straffen; Hij zal in
tegendeel zijn vurigen ijver1 gedenken,
welke hem den martelaarsdood deed wén-,
sc'hen. Ja, ik zal dat geliefde kind. nog
wederzien, hem omhelzen, heni in mijn
armen drukken 011 daarna sterven, indien
hel den Heere behaagt, mij overgelukkig
achtende, Tnijn zoon wedergezien te
hebben.
Zoo-' vleide zij zich gestadig met hoop,
en hoe levendiger haar begoochelingen
waren; des te bitterder was haar teleur
stelling. Zij ging plotseling', van het eene
uiterste tot het andere over en diei hevige
'schokken benadeelden niet weinig haar
gezondheid. Daarbij kwam, dat zij nie
mand bad, aan wien zij haar bekomme
ringen kon mededeelen: zij was zelfs vér
plicht baar droefheid le verbergen, welke
men haar als een.misdaad aanrekende,
011 de -pogingen, welke zij daartoe aan
wendde, putten haar nog meer uit. Ik
bedrieg mij: zij hal een vertrouweling",
aan wien zij haar hart kon lucht geven:
haar 'crusifix. Qj zij nam dikwijls- haair
toevlucht tot dien hemelschen vriend.,
dien waren vertrooste^ der bedrukten,!
in zijn bezit 'hébben van schietmatériaal,-
dat^hij als curiositeit bewaarde.
Naar de „Irish Independent"' meldt,
is de geestelijke dezer dagen tot: 9 ma.ajni'
den gevangenisstraf met dwangarbeid, ver
oordeeld, welk' vonuis bevestigd, - werd:
Daar de priester echter geruimen tijd>
m voorarrest gezeten heeft, werd de rest
van de straf kwijtgescholden, op grondt
van de overweging, dat pater Morley
de eerste geestelijke was', die - bëschüL
dig^d was van overtreding der Verorden
ningen van -het militair 'gezag1.
Dè pater werd dns vrijgelaten.
Oproep van een Ierseh Aartsbisschop.
De aartsbisschop van Tuam, mgr. Gil,
wantin, heeft in de „Universe" een oproep-
gepubliceerd, waarin hij voorstelt, dat'
er onmiddellijk een Godsvrede in Ierland
zal gesloten worden.
De aartsbisschop zegt in den oproep,
o.m., dat hij steeds het neerschieten van
politieagenten en andere dienaren dei-
kroon als moord heeft veroordeeld, be
halve nn erkende gevallen, yan zelfver-,
dedig^g. Ook? de repressailles heeft hij
afgekeurd. J
Sinds den aanval op 20 Juni' op Tuam'
zijn er geen dienaren van de kroon in
dit district' gemolesteerd. Doch zijzelfl
hebben veel last veroorzaakt en om de
maat vol te- niaken zijn de „Black en
lans gekomen, die een schrikbewind op
touw hebben gezet (schiet- en ranselpar-)
tijen en nachtelijke huiszoekingen).
P oogenblik is de toestand iets;
beter, en zoo de dienaren van de .kroon
het verlangen van het volk naar vrede
willen beantwoorden, zou er naar mijn
meenmg een onmiddellijté Godsvrede ge
sloten moeten worden.
De eerste stopt' daartoe moet' echter
van de regeering kbmen. La,at zij zulk
een Godsvrede voorstellen en een goëdl
Home Rule-ontworp indienen en doorvoe
ren en volgens mijn meening, zegt d'e
aartsbisschop, zal de ernstige strijd op-.
Natuurlijk zullen velen een republiek'
ïjveii eisohen als een logische conse
quentie van Wilson, maar als de Home
itule-wet eenmaal praktische werk'eliik-.
•neid .is, dan zal de massa, zoo besluit
de prelaat, zich wel bij 'de Iersche con-
servatieven aansjuiten.
Ierland en liet) Vaticaan.
1 ROME, 10 Nov. De Paus heeft van-
aag een particulier onderhoud verleend'
aan markies Mac SwinejA, die door de
Iersche geestelijkheid afgevaardigd is
om de Iersche zaak' by den Paus 'te
verdedigen. Hij zette den Pa,ls uitvoert?
don verschrikkehjken toestand in zijn land-
uiteen, smeekte hem t'usschenbeide te ko-
e6n em! te mal411 aan wat »Rj'ee®
noemde6 schristelijk'e beschaving
Mac. Swiney bracht ook' een bezoek' aan
Gaspari en andere kardinaals.
1
Hoe menigmaal besproeide zff'het niet
met haar tranen! Vooral del avonds
wanneer veronderstelde, dat ook haar
rc-on m het gebed verzonken lag, sloot
ij zorgvuldig haar deur en uit een ge
heime bergplaats (in die droevige datem
oSr© meU S- vel'berS'3IV tot zelfs °da
to eken en van zijn geloof) haar schoon
hllen te Cill:istusbeel<i te voorschijn
halende het eenige overblijfsel van haar
S^f'h1A wielï zii *ch' aan
cleszelfs voeten neder en bal. niet voor
zioh zelve, maar voor haar afwezigen
zoon, wiens beeltenis haar steeds voor
zweefde en wiens haam wel
honderdmaal over haar lippen kwam.
j "'110» er een .slachtoffer mö-et we-
hii hieT?' S1Ï t0 2ii' dat ik het dan 2ii;
hij heeft mets misdreven; zijn gehee-la
misdaad bestaat daarin, dat hij zijn moe
der meer bemind heeft lm zich zelv®
G^eUJ1ÖnY niét w' barmhartigei
11 n-lndlen lï«r Oneindige Maiesfeif
béfedigd mocht zijn, laten mijn traneaï
en zijn ranipen dan daarvoor een boete'
meS vldef? r Wil Se®°biode^He-
meisciie Vader, ik ben gereed U miin -v
Ss'hei geTndhekI' 611 tot
zton on 7erl^H VÏÉh boni weder to
niet'in? off6te>b mits Gij het helm,
lot een misdaad aanrekent, mij al
te veel bemind te bebben.
(Wordt vervolgd.)
Uil
j
--1