DAGBLAD VOOR VLISSINGEN
lit Blad
keer
hebt.
/CHE
ele Berichten
IARUS"
h
Donderdag 4 November 1920
tan
(en, enz.
IIKBAAB
jtheken.
s billijk-
Zestiende Jaargang
V Minister De Visser en de
Christelijke Vrouw.
FEUILLETON
Kruis en Zwaard.
Buitenlandsch Overzicht.
BUITENLAND.
DUITSCHLAND
BELGIE
ENGELAND
le
had
in
minens.
c°URtN,
riskunde ana 4,. w
vele jaren als J?
de cetnmissii
vow
schreef do heer JW-]
-Jgf jfc het Tij^H
n ppvgeding.
rij.'kalnjein bij het
h kwam reeds i, ifl
■Schietschool te V'r
1905 word hq
taf-, van het Wap^'l
.vaste personeel van
zich in de laatste L
studiën op het
wapenen, optisch
menteii tafstandmeö
■nen op verzoek' vaa j.,
au den Militairen 8wtc
van kapitein Boeije J
in dit Tijdschrift' 0v5
ui-s, stelsel Marsen,
afzonderlijk werden ui('
trokken de aandacht i,
Zij werden onder 0((t
1 het Kriegstechnisck
n) en de révnë der Arüjl
fï' de Principaux JrtilJ
Luitenant-Generaal
gaf over deze artikels
le recensië in dë Eevta
van MeiJuni lSp
lie bijdragen over teek!
i'en niet vervolgd zijn
eling van den Milifaiwj
derd tot majoor bij hef
Amersfoort', wis de' heer
tot 1918 dus tijdens dt
enant-koloiiel, commj
le regiment, om in PW
len Provincialen staf. Bj
1 het regiment boden ai
eachtig souvenir aan e«
3 Soldatencourant en -
u's stukken, die hem»
r Boeije als chef stond'
naar zijn geboorteland
n heer Boeije
het Zeeuwsch-Vlaamsé»
iden, waarbij de gemaï<;
larop hij met menschJ
vooral ouderen, weet out
r te stade komt.
overzicht- wordt mor-
Bed,
sstraat 64,
)0.000.
Iks f 9 te storten,
i kapitaal bezit-
een dergelijk
1441-40
IRS van JACOB A
I verkrijgbaar,
ange uitdrukkelijk
he Wet beschermd
voord „Fermitan",
1726-50
olenstraat 78
816-30
667-'
COURANT
Hoofdredacteur: J. W. VIENINGS. Telefoon 97
q mux van Redactie en Administratie: Westsingel, GOE3
Sijkantoren: MIDDELBURG, Markt 1 en 2 VLISSINGEN
Telegram-Adres: Nizeco.
Directeur: JOS. VAN DE GRIENDT. Telefoon 207
Abonnementsprijs f 2.50 per drie maanden,f 0.20 per week.
Advertentiën van 1 tot 6 regels f 1.50, elke regel meer f 0.251
bij contract beduidende korting. W
In aansluiting aan ons hoofdartikel:
„Propaganda, onder onze vrouwen" ge-
van wij 'hier weer wat onlangs door Z.Exc.
dan Minister van Onderwijs, Kunsten eö
Wetenschappen op de jaarvergadering van
den Nederlandse-hen Christen Vrouwen
bond heeft gesproken.
Onze lezeressen, speciaal dezulken, dio
zich met het kletspraatje: „ik voel er niet
voor" van de christelijke, van de Room-
sche vrouwenbeweging afmaken, drukken
wij op helt hart eens goed te lezen wat
Minister De Visser zeide, zooals wij het
aan „Het Centrum" ontleenen
„Het werk", sprak de minister, „is in
de hoogste mate actueel.
De tegenstelling, dat de vrouw te kie
zen heeft tusschen hare bemoeienis met
het gezin of met de maatschappij is ver?
ouderd, want haar eigen gezin is «en
maatschappelijk vraagstuk geworden.
Daarom is dene hond voor haar een zegen.
Hierin wordt de oplossing van do maat
schappelijke vraagstukken gezocht bij het
licht van de Heilige Schrift als Gods
Woord."
De Minister ging verder na het anti-
leminisme dat na de Babylonische gevan
genschap steeds sterker werd en hoe
Ohristus de emancipatie van de vrouw
inleidde. Bijbelsch is derhalve de stelling:
in niets is de vrouw de mindere van den
man.
Maar de vrouw is een andere. De ge
lijkwaardigheid zal nooit worden iden
titeit'. Gevolg daarvan is, dat sommige
arbeid bij voorkeur door mannen, ander
Werk inzonderheid door vrouwen geschiet
den moet.
Het sterkste treedt het verschil in ar
beidsgeschiktheid naar voren in het hu
welijk en het huiselijk leven, waarin roe
pingen taak van man en vrouw zeer
onderscheiden zijn.
„Wij kunnen het", ging de minister
voort, „voor maatschappij en staat niet
ders don toejuichen, dat door de vrou
wen aan de mannen ten aanzien van maat
schappelijk en staatkundig werk de be
hulpzame hand wordt geboden. Daarom
moet de toekenning van het actieve "en
passieve kiesrecht aan de vrouw worden
toegejuicht; daarom dienen, te Jez»h op
zichte de vrouwen, ook de christenvrou
wen, hare roeping in dezen tijd ten aan
zien van het publieke leven, ernstig te
verstaan en in practijt t'e brengen."
En ten slotte: „Ontegenzeggelijk schui
len hier gevaren: het vrouwelijke in de
vrouw kan gevaar loopen. Maar bedreigen
soortgelijke gevaren ook niet den man
haar echtgenoot Een onzer meest be
kende hoogleeraren heeft gezegd„De-
taak van de ware bevrijding der vrouw-
heeft de antieke wereld overgelaten oan
de Christelijke beschaving." Deze bevrij
ding behoort tot haar roem, maar blijft
ook 'hare verantwoordelijkheid. Want. die
bevrijding is nog geeri volkomeno. Onze
christenvrouwen hebben juist als zoodanig
de sohoone taak haar te voltooien, niet.
door op feministische wijze naar identiteit
met den man te streven, maar het chris
telijke beginsel: „in geen enkel opzicht
de mindere, maar veelszins een andere;
dan hij", consequent door te voeren. Tot
de vervulling daarvan roept spreker den
Bond op en hij vleit zich met de hoop,
dat in dien strijd tab van» christenvrou
wen in Nederland de trouwe hondgenoo-
ten zullen zijn!"
V Knechting der arbeiders.
Met 430.000 tegen 76.000 stemmen nanl
het Belgische socialistische congres hét
voorstel aan, zich. niet bij de derde inter
nationale aan te sl'uiten en de 21 voor
waarden van Moskou te verwerpen.
De socialistische minister Van de Velde
verdedigde -dit voorstel door erop te wij-
13). -o
Nu is 'het uwe beurt! sprak de
kapitein
De priester viel op" de knieën en sloeg
rijne met tranen gevulde oogen ten 'hemel,
terwijl hij zijn kruisbeeld tegen zijn hart
drukte. De beide voor de mis ontstokene
waskaarsen, welke in ijzeren armblakers
aan den muur hingen en alleen dit akelige
bloedbad verlichtten, schenen hem- in die
positie vlak in het aangezicht en vertoon
den het ons in zijn geheele majesteit. Jni
mjjn geheele leven heb ik zulk oen schoon
grijsaards hoofd niet gezien. Dat kalme en
ernstige geiaat, waarop tegelijkertijd de
diepste smart en de grootste vreugde en
w,eet niet welke mengeling, van -zacht
zinnigheid en geestkracht, weekhartigheid
en moed leesbaar was, zou ieder ander
dan den bloeddorstigen kapitein ontzag
ingeboezemd en de moordende hand' weer
ouden hebben. Colin beefde over al1 zijn
leden; ik kon mij tranen niet weerhou
den. fk opende den mond om genade voor
het slachtoffer te vragen, maar reeds had
de wreedaard zijn degen weggeworpen en
filmpistool gegrepen, hetwelk hij' op het
hoofd van den priester loste. Hetzij ont-
roering, hetzij vermoeidheid, zijn hand
miste haar gewone vastheid, -zoodat de
zen, dat de arbeiders in Sovjet-Rusland-
worden geknecht, dat zij meerendeels de
fabriekssteden zijn ontvlucht, en voor zoo
ver zij er nog werken, dit doen onder ba-
dreiging der bajonetten.
Bij de verkiezing in 1917 kregeu de
Bolsjewiki 24 pCt. der stemmen. Toch
wisten zij door het ontketenen van een
terreur zich de macht te verzekeren en,
heersch'en thans als kleine minderheid!
met bruut, geweld over de meerderheid.;
In Bakoe brachten zij 15.000. burgers om
het leven en hebben nog zoo pas broee
derschap geklonken met den vrouwen
en kindermoordenaar Enver Pasja. Het
Bolsjewistisch regiem js de dool dér
menschclijke zelfstandigheid.
Aldus v. d. Velde, 't Is goed dat de arbei
ders het eens hooren, niet van een „bour
geois", maar van een volbloed socialist,
dat hun kameraden in Rusland „geknecht"
worden. Des 'te gereeder zullen zij hun
ooren sluiten voor den sirenenzang van-
Wijnkoop en diens trawanten, dio hiel' het
Russische communisme willen overplan
ten. Alleen "wenschen wij op te merken,
dat de socialistische leer, vergeleken met
de communistische, alleen een verschil in
graad maar niet een verschil in wezen
oplevert. Nog kort geleden heeft de heer
Treub in de „Vragen des Tijds" ertegen
gewaarschuwd, dat men zich op een
dwaalspoor -zou laten brengen door de hef
tigheid waarmee sociaal-democraten en
communisten elkander bestoken, omdat
beiden -immers den commönistischen staat
willen, de eerstgenoemden opportunisti
sche communisten, de laats ten conse-
quente sociaal-democraten zijn.
Toch doet het ons genoegen de onom
wonden bekentenis van den aanvoerder
der Belgische socialisten te hebben, da-t
he|^ Sovjetregiem de knechting van den
arbeider beteekont. Want dat bewijst, dat
Troelstra, die de democratie desnoods
nog, wel zou willen opofferen aan de
dictatuur van het proletariaat en die
lak heeft aan een meerderheid, uit de-
verkiezingen gebo-ren, zich voor de zoo-
veelste maal' vergist heeft.
Wanneer in het oude Frankrijk' -de ko
ning stierf, kwam de ceremoniemeester
dat den hovelingen mededêélén met dort
uitroep: „Ie roi est mort, vive le roil",
„de (oude) koning is -dood, leve die
(nieuwe)' koning!"
Zoo zou men met het oog op de Presi
dentswisseling in Amerika kunnen zog
gen: „Wilson is dood, leve- Hardingi"
Wilson politiek dood! Men kau het zich
haast niet indenken, dat deze uian, die
zco-'n gewichtige rol speelde in de oude.
on nieuwe wereld, dio gedurende den
grooten oorlog vrijwel! over het lot van
Europa beschikte, dat de vredesstiehter
en oprichter van den Volkenbond voor
goed van het tconeel der Staatkunde is
verdwenen. Toch was hij naar het lichaam
reeds een jaar zoo goed als dood en ook
naar den geest langen tijd geschokt. Wij
meenen dan ook niet beter te kunnen
doen dan dit buitenlandsch overzicht te
wijden aan de politieke uitvaart van pre
sident Wilson. Alleen moeten wij 'lot goed
begrip der zaak eerst nog mededeel-en,
dat de eigenlijke, formeel© presidentsver
kiezing in Januari a.s. plaats heeft. Dins
dag jl. zijn de- afgevaardigden der ver
schillende Staten gekozen, die in Januari
den president moeten kiezen. Daar nu
die afgevaardigden in meerderheid aan
hangers van Harding zijn, is diens ver
kiezing zéker.
De president hoeft Donderdag li. ba
Washington zijn eerste redevoering ge
houden na zijn ineenstorting een jaar ge-«
leden. Zijn gehoor bestond uit een dispu
tatie van vóór den Volkenbond ijverende
Republikeinen, die besloten hebben op
den democratischen candidaat Cox hun
stem uit te brengen. De redevoering was
kogel, in plaats van den priester de her
senpan te verbrijzelen, hem in de onder
kaak trof, welke, van do bovenkaak los
latende, er slechts .aan eenig© spieren
bleef bijhangen en den keel en liet ver
hemelte van den geestelijke voor fret
bloote oog zichtbaar maakte. Colin en
ik gaven een gil van afgrijzen. Nieder-
mann verbleekte en tirad terug, als ware
hij ontsteld: een poos bleef hij roerloos
staan On scheen te aarzolen, of hij den
laatsten slag zou toebrengen. Hot is mij
onmogelijk u het afgrijselijke van dit too
neel te beschrijven. De priester was in
een zittende houding in eon hoek geval
len, met het hoofd op den schouder ge
zakt en loshangende onderkaak, doffe kre
ten slakende en ons met verwilderde blik
ken aanziende, als wilde hij zeggen: lieb.
medelijden met mij en maak mij af! Het
bloed stroomde uit zijn wonde en kleurde
zijn 'witte overklceding donkerrood.
Hij is taai van leven! mompelde Nioder-
maiin; maar hij -zal er toch aan! Hij
loste zijn tweede pistool'. Hoewel ternau
wernood op twee passen afstands staande
miste hij: de kogel vloog in een plank-
hoven liet .hoofd van den grijsaard, die
ontzettend veel leed en den dood als een
weldaad scheen te verwachten. Zijn oogen,
welke hij met inspanning ten hémel had
opgeheven, vestigden zich' weder op oins
lnet een uitdrukking, waarvan ik u geen
denkbeeld kan gevenhij drukte zijn kruis:-
een welsprekende snamyatling van Wil
sons bekende argumenten voor het Vol-
kenbondsverdrag. Het eenige nieuwe was
de uitspraak, dat cT zich andere vormen
van ^imperialistische agressie konden voor
doen naast den milgtaristischen vorm en
dat de Volkenbond in staat zou zijn, die
eveneens onder liet - oog te1 zien. Dit als
antwoord op het argument, dat hot ver
drag er voornamelijk op berekend was,
om de Britscke wereldhegemonie aa.n de
wereld op te leggen.
De correspondent van do .„Moming-
post" te Washington schrijft over do ver
schijning van Wilson, in bovengenoemde
bijeenkomst o.m. hét volgende:
De stem van den president was van
tijd 1ot tijd schier onhoorbaar, torwij! hjj
langzaam zijn toesjjfaak voorlas, het
Aroerikaansche volk aansporend, het Vol
kenbondsverdrag to steunen als de groot
ste en plechtig,ste verplichting, die het
op zich had'genomen. De delegatie'ver
liet het Witte Huis ten diepste getroffen.
Zij was-geschokt door de verschijning Van
den president, die naar het haar toe
scheen met het een© been in het graf
stond. De berichten, die van tijd tot tijd
over den toestand van den president be
kend worden, hadden haar geen juist
beeld ervan gegeven hoe ziek Wilson in
derdaad is; integendeel', zij hadden den
indruk" gewékt, dat zijn toestand vooruit
gaande en hij op weg naar zijn herstel
was. Het is thans duidelijk, dat ofschoon,
de president niets van zijn geestkracht
heeft verloren, zijn physiek zoozeer is
verzwakt ten gevolge van zijn langdurige
ziekte, dat hij voor -de rest van zijn leven
volstrekt invalide ik.
Tumulty, de particuliere secretaris van
den president, -hield- Zondag een rede,
waarin hij een intiem beeld gaf van Wil
son, gebaseerd op een nauwe samenwer
king van tien jaar. Hij beschreef liem
als een man, merkwaardig verkeerd be
grepen door sommigen en gansclielijk ver
keerd beoordeeld door anderen.'
Toen hij naar het Witte Huis- terug
keerde na de aanbieding van zij* ooriogs-
bcodschap aan het Congres, met de toe
juichingen nog) naklinkend in zijn ooren,
-ze'ide hij na een oogenbük van stilzwij
gen: „Bedenk wat het betëakent. dat zij
toejuichen. Den dood van onze jonge
lingschap. Wat lijkt bet vreemd, dat zoo-
fets toegejuicht wordt".
De gestrengheid van president Wilson
was juist het 'tegenovergestelde van zijn
karakter. Het was een natuurlijke zaak
voor hem, de kampioen te worden van
de kleine naties, en zijn vasthouden aan
arf 10 van de Volkenbondsovoreenkjpmst
sproot enkel voort uit zijn wensch om,
door -de Vereenigde Staten deelgenoot Ie
maken, het uitbreken van een nieuwen
oorlog te voorkomen. Ondanks zim harts
tocht voor den vrede werd. Wilson de
kïacht:gsto pleiter Vo-or de felste maat
regelen om den oorlóg te voeren, toen
Amerika voor den krijg togen Duitsch-
land gereed was, om aldus het einde
ervan to verhaasten.
Tumulty schilderde den president, zes
tig jaar o-nd, maar met liet uiterlijk, van
een 45-jarige, sterk, lenig met veerkrach-
tigen gang, zijn oorlogsboodschap uitspre
kende. Nu, drie en een half jaar later,
zijn z'n haren wit. is zijn.gezondheid ge
broken. Van uit zijn zitplaats in een zie
kenstoel aanschouwde liij de veteranen
die terugk'eeren, met tranen in de oogen,
wanneer de gewonden v-oorbij kwamen.
Zijn rechterhand gaat omhoog in zijn
saluut voor de gewonden. Hij was een
gewond mensch, die de gewonden groette,
zij in de ziekenwagens, 'hij in zijn zieken
stoel, maar gelijkelijk slachtoffers van den
grooten oorlog. Ik geloof niet, dat hij
zijn wonden betreurt. Ik geloof, dat hij;
beseft, dat niemand voor oen grooterei
zaak ster.von lean
beeld tegen zijn borst en trachtte woor
den te stamelen, welke zich in een ge
smoord gcgorgel oplosten, vergezeld van
golven zwart bloed.
Niedermann bracht de hand aan zijn
oogen, als wilde hij dat akelige gezicht
ontgaan, maar die aandoening duurde niet
lang, want als schaamde hij zich. voor
zijn kortstondige zwakheid, sprong hij veri
woed"op den grijsaard toe, rukte hem het
kruisbeeld uit de hand en gaf er hem een
geweldigen slag mede op het hoofd Mot
het dwarshout van het kruis trof hij hem
daarbij in het linkeroog, hetwelk hij uit
sloeg. Het reeds zoo- deerlijk misvormd®
gelaat van den priester werd nu afgrij
selijk: die loshangende kaak, die bloe
dende oogholte, de stukken geronnen
bloed, welke zijn gewaad en zijn aange
zicht bedekten en daarbij dat akelige
gekerm en dio sti'oonien bloods, welke
uit zijn keel kwamen, zoo dikwerf hij zijn
adem wilde op-halen, die stomme smeekin
gen, welke zijn oog en zijn handen tot
ons schenen te richten, dat alles voïmde
een tafereel, waarvan al de verschrikkin
gen van den oorlog mij nergens het flauw
ste denkbeeld hebben kunnen geven. Mijn
hart fcrofnp ineen van medelijden en ont
zetting; Colin, nog sterker aangedaan,
was al naar beneden gegaan. Ik zag, dat
•ook Niedermann om zijn eigene wreed
aardigheid leed; hij was bleek, zijn trek
ken waren verwrongen, stuipachtige ril-
Hulp aan Dnifcsche wetenschap.
BERLIJN, 2 Nov. V. D. De ibuiten-
land-sche hulpactie voor Duitsche weten
schappelijke bibliotheken schijnt ook naar
Denemarken over te slaan. De chef der
bibliotheek te Kopenhagen -heeft voor-
gestéld, dat Denemarken het voorbeeld
van Amerika, Holland en Ruslanjd' (zal
volgen, opdat de Duitsche bibliotheken
voor redelijke prijzen buitenl.andsche litte
ratuur kan bekomen. Dit is niet alleen, in
het belang van Duitschland en Midden
Europa, wier wetenschap in ontzetten,den
materialen nood- verkeert, maar nuttig
voor de geheide wereld, die de- Duitsche
wetenschap niet kan ontberen.
Duitschers terng naar Palestina.
BERLIJN, 2 Nov. V,I1. Naar 'aan
leiding van den ommekeer der Engelsche
politiek tegenover de Duitschers uit Pale>
stina, neemt de Hamburg Levant lijn het
directe goederenverkeer vjm Duitschland
naar Palestina binnenkort weder op en
zal de groote steden aldaar geregeld aan
doen. Alle uit Palestina gekomen Duit
schers zijn reeds teruggekeerd en de Zwa-
bische boerenkoloniën herleven weder.
Aantal Duitsche stiudcnlfrn.
BERLIJN, 2 Nov. V.D. Aan de .23
universiteiten van Duitschlan,d zijn thans
.85.000 studenten ingeschreven en aan de
technische hóogescholen 198.000. Sterk be
zet waren de medische, juridische en phi-
losophische faculteit. Aan de technische
hoogescholen steeg het aantal der werk
tuigkundigen en electro technjci, maar
daalde dat der architecten en scheeps
bouwkundigen.
De affaire Coppcede Breqiieville.
Volgens de Brusselsc-he „Soir", heeft
baron de Broqueville, de gewezen eerste
minister te La Havre, aan het park'ef
medegedeeld, dat de officieele documentn,
die door -hem zijn overgemaakt tot verde
diging van den wegéns handel met den vij
and vervolgden groot-industrieel 'Coppée
en Zoon, niet de oorspronkelijke waren,
maar'"Bleahts afschriften daarvan en hij
de oorspronkelijke stukken heeft ver
brand, omdat zij staatsgeheimen bevatten.
Dit bericht verwekt veel opschudding.
Engelsche mijn werkersstaking.
L'ONDEN, 2 Nov. V.D. In het groot
ste aanttai mijnvelden wordt heden, de
stemming' voortgezet o-vjer de vredes
voorwaarden, overeengekomen tusschem de
regeering en de uitvoerende commissie der
mijnwerkers.De tot nog toe. ontvjan'gen
resultaten wijzen aanzienlijke meerderhe
den aan ten gunstevpn de aanvaarding
in Northumberland, Derbyshire en Dur
ham. In Nottinghamshire, Yorkshire en
de Midland graafschappen, Waar bij' de
stemming, 3 weken gel-eden, groote meer
derheden tegen het toen door de regfe'ering
gedane aanbod waren, hebben, de mannen
v;!in de leiders den raad ontvanjgen do
huidige vporwaarden aan te nemen; en
men verwacht, dat zij dienovereenkom
stig zullen stemmen. South Wales, Lan
eashire en Oheshire zijn de eenige distric
ten, w.aar aan de mijnwerkers geradeij
is, tegen de vporwaarden te stemmc-4»
en nad-eelige meerderheden zijn mogelijk in
deze districten. Wat South Wales betjreft,
waar in sommige mijnen meer of min)der
groote -'meerderheden zich tot nog toe
tegen de aanvaarding gesteld hebben, ^;an
men met vpldoening conptateèren, dat an
dere mijnen met kleine meerderheden, vjooï
aanvaarding gestemd hebben. Een, twij
felachtige en onzekere factor is Schot
land, vanwaar nog geeno resultaten be
schikbaar zijn.
lingen schokten -zijn leden en de pogin
gen zelve, welke hij aanwendde om zijn
ontroering te verbergen, maakten die nog
zichtbaarder. Hij gaf hem eindelijk ©en
laatsten stool, waardoor de arme grijs
aard, op zijde vallende, onder een akelig
gorgelen en de handen opheffende, den
geest gaf.
Als aan den grond vastgenageld bleef de
kapitein met onafgewende blikken op 'zjjn
slachtoffer staren. Hij meesmuiljlo, mom
pelde, rildeZijn lippen beefden, z jjn
starend oog scheen onwedeTstannbaar aan
getrokken dool' dat afgrijselijke schouw
spel. Hij verzonk nu in een soort van|
vei'dooving, onsamenhangende woorden
mompelende, en ik had moeite, toen ik'
cenipszins van mijn ontroering bekomen!
was, hem daaruit te wekken, llij wendde
nogmaals het hoofd om naar het bloedige,
akelige gelaat van den geestelijke, pre
velde binnensmonds eenige woorden, wel
ke- ik niet verstond, en snelde met over
haasting de trappen af, als werd hij ach
tervolgd. Ik heb u gezegd, dat bij zich
voorstelde het gehucht in brand te ste
ken, maar ik verzeker u, dat liij er niet
meer aan dacht: in -zijn sombere gedach
ten verdiept, raakte hij telkens van den.
weg, stond ieder oogenblik stil. als, had
hij iets angstwekkends in -zijn nabijheid
gezien en stapte dan weder driftig voort.
Niet. voor vijf uur in den ochtend waren
wij in het, kamp terug.
LONDEN, 3 Nov. (Reuter.) Ofschoon
de. volledige uitslag der mijnwerkersstemi
ming nog niet bekend is, is er toch alia
reden, om aan te nemen, dat het eind-i
resultaat de leiders in staalt zal stéllen,-
heden het einde der staking te proclameer
ren.
Nader meldt men, dat de mijnwerkers
zich met een meerderheid van 8459 stem*
men hebben uitgesproken tegen, de over
eenkomst. Toch zal hun worden geadvi
seerd het Werk te hervfatten.
Toestand in Mesopotamia.
LONDEN, 2 Nov,. V.D. Bonar La.w;
yerklaarde in het Lagerhuis, dat er geen
reden tot ernstige bezorgdheid omtrenj
Mesopot-amjë meer bestond. Eenigen tijd
geleden had een commissie zich bezig
gehouden met het maken van kieswetten;
en hef ontwerp daartoe zou binnen korten
tijd gereea zijn. Er was een staatsraad
opgericht voor het landsbestuur, die allo
derden van het land vertegenjwoordigdë.
Toestand in Ierland.
LONDEN, 2 Nov, V.D. Sir Hamar
Groenwoud-, eerste minister voor Ierland,
ycrklaarde in het Lagerhuis, dat er geen
regeering-sstaatkunde van repra-esaille-
ma-atregelen is in Ierland-, Dit zijn, dik
wijls wettige daden van zelfbeheer-
sching door politie en soldaten vjerriehli
bij het doorzoeken vjan huizen, winkels
en andere perceelen paar misdadigers, mu
nitie ën ontplofbare stoffep.
Op de hem Maandag' in het Lagerhuis/
gedane vyaag, of hij het aantal politie
mannen kon opgevjen, die, gedurende het
einde der vorige week waren vermoord
of aangevallen, gaf Sir Hamar de vol
gende lijst
1. Een patrouille, bestaande uit een'
sergfanl en 3 agenten, in een hinderlaag
gevallen te Killihegs, graafschap Done
gal, Zondagnacht. Een agent gewond.j
2. Districtsinspecteur Killegher dood
geschoten in het hotel Kiernann te Gra^
nard-, graafschap Longford, Zondagnacht'.
3. Sergeant Henry Cronin, yan he4S
graafschap Tullamore, beschoten en ge
wond Zondagnacht, Maandagmorgen ovjer-
leden.
4. Een politiepatrouille beschoten tó
Duningamion, graafschap Tyrones, Zon
dagnacht. Eén agent gewond..
5. De agenten Conley en Evlans van;
K'llorgian, graafschap Kerry, doodgescho
ten, Zondagnacht.
6. Zondagnacht een poging' gedaan om
een militair officier te vermoorden ta
Killen aule graafschap Tipperary. Een mi-
militair sergeant gewond.
7. Een politie-patrouille beschoten td
Bal lyduff, graafschap Tipperary, Zondag
nacht Een man gedood, een gewond.
8. Een politie-patrouille aangevallen ta
Abbeydnrney. graafschap Kerry, Zondag
nacht. De agent Ladden doodgeschoten,
een ander ernstig gewond.
9. Een politie-patrouille beschoten tö
Tralee. Eeq agent gewondj
.10. Een politie-patrouille beschoten ta'
Listowel, graafschap Kerry. Geen ver
liezen.
11. Twee agenten gewond te Canseway
graafschap Kerry, Zondagnacht.
12. Een manne-marponist ernistig ge
wond- te Tralee, Zondagnacht.
x8. De agent Doyle van Clonark ern
stig gewond- te Kielty, Zondagnacht.
14. Twee agenten beschoten te Tho-
mastcwn, graafschap Kilkenny, Zondag
nacht. Geen verliezen-
15. Te Castledaie, graafschap Galway,
politie in een hinderlaag geyalleii, Een
agent gedood, twee gewond.
LONDEN, 2 Nov. Naar men verneemt',
is het beslist, dat Austen Chamberlain,
kanselier der schatkist, onderkoning yau
Indië zal worden, als opvolger van Lord
Chelmsford.
In Schotland lieerscht. eenige opwini-
ding- in verband met een, stemming over
Sedert ik. den kapitein kende, had ik in
hem een somber en droomerig! karaktesc
en zonderlinge grilten waargenomen, maar
sedert dien nacht ging het veel erger 3
hij scheien het verstand verloren te heb
ben. Hij zonderde zich z-o-oveel mogelijk
van alle menschen af en werd eindelijk;
door angst of wroeging gefolterd, hetgeen
waarvoor gij hein thans kent. Niemand;
heeft ooit iets van dat voorval geweten./
De herinnering daaraan heeft de laatstó
levensdagen van Colin vergiftigd, die wei
nig tijds daarna, stierf en zal mij' altijidj
als een afschuwelijk spooksel bijblijven.
De korporaal had juist geëindigd, toen
Niedermann met langzame schreden den
groep naderde. Aller oogen vestigden zichi
instinctmatig op hem, en daar bet rood
achtige schijnsel van het wacihtvoor op;
zjjn barsch gelaat viel; meende iedereen,
vervuld met het verhaal van den kor
poraal, nog op hetzelve de uitdrukking
van bloeddorst en doo-delijke ontzetting]
te ontwaren, welke hem- in dien onheil1-
vollóii nacht vervuld hadden. Onwille
keurig gaven allen aan een plotseling
gevoel van afschuw gehoor en verwijder
den zich langs verschillende kanten, om
de aanraking te- vermijden van dien moor
denaar en Niedermann bleef aifeen, mei
over elkander geslagen armen, voo.r het
half uitgebrande vuur staan.
•Vi
XWordt vervolgd.J
