Tweede Blad
HET APOLOGETISCH HOEKJE
NIEUWE ZEEUWSCHE COURANT
UIT DE PERS.
Sociale Berichten.
Voor de Keuken.
Gemengd Nieuws.
Landbouw en Veeteelt
£idtSS S,eCh(S Zeer OAvrttamen
Leger en Vloot
Meteorologie.
ZATERDAG 9 OCTOBER 1920
Niet alleen is het Socialisme verwar-
pel ijk oan den grondslag, waarop het ge
bouwd is het materialisme maar
ook om het doel, dial het beoogt.
Hat doel is: het persoonlijk bezit van
de voortbrengingsmiddelen (ook produc
tiemiddelen genoemd) al te .schatten en
den eigendom daarvan over te dragen
aan de gemeenschap.
Het wil dus niet het bezit vaif alle
goederen aan de gemeenschap toekennen,
Snaar alleen van de voortbr eng|i ng s-
middelen, d. w. z,. van gpederen, die
vrucht voortbrengen, winst afwer
pen, zooals: fabrieken, winkels, landerijen.
Het bezit v.an deze goederen door af
zonderlijke personen achten de Socialis
ten uit den b,ooze.
Recht daartegenover staat de leer dei-
Kerk, die verklaart, dat ziulk bezit niet
slechts geoorloofd is, doch zel'fe, een
eisch der menschelijke natuur moet ge
noemd worden.
Men kan deze leer uiteengezet vinden
in den bekenden Zendbrief van Paus
Leo 'XIII „Rerum Novarujm", die den
15en Mei 1891 werd uitgevaardigd.
Nadat de Paus in het begin van dezen
zendbrief den treurigen toestand der werk
lieden en deszelfs oorzlaken heeft gecon
stateerd, gaat hij na, bij wie het genees
middel te zoeken is. En dan luidt zijn uit
spraak: niet bij de Socialisten, die als
middel aangeven: het persoonlijk bezit
van de productiemiddelen afschaffen en
die goederen tot gemeengoed van alten
maken.
Dit middel noemt Leo XIII uit den
tooze en hij stelt, daartegenover de vol
gende verklaring: privaateigendom is niet
.alleen geoorloofd en rechtvaardig', maar
zelfs noodzakelijk, zelfs een e i s c h der
menschelijke natuur.
Deze stelling gaat de Pans verdedigen
met een reeks bewijzen, die klinkien als
een klok' en achtereenvolgens de geoor
loofdheid en noodzakelijkheid van per
soonlijken eigendom in een hekier licht
plaatsen.
Het is, ter hetere kennis van ons
katholiek beginsel) niet zonder belang,
Leo XIII in zijn redeneeting op den voet
te volgen.
Het eerste bewijs is ontleend aan belt
verschil tusschen mensch en dier.
Dit verschil aldus zou, men 's Pau
sen bedoeling kunnen weergeven ba1
staat hierin, dat de dieren geleid en be
stuurd worden door hun natuurlijk en
blind instinkt, hetwelk hun -dagelijks ver
schaft, wat zij behoeven, terwijl de mensch
een verstand heeft, waarmee hij zoowel
de toekomst als het tegenwoordige omvat
en dat van hem vordert niet slechts voio'r
het oogenblik, doch ook voor den ko
menden tijd te zorgen.
Daaruit volgt, daf, de mensch, wil hij
volgens de rede leven, meester moet kun
nen zijn van de aarde. Want slechts uit
de opbrengst der aarde worden hem de
dingen verschaft, die nop,dig zijn voor de
toeko,mst.
Een weinig verder wijst de encycliek
op het overeenstemmend gevoelen der
menschheid als een bewijs voor de recht
vaardigheid van den persoonlijken eigen
dom.
„Terecht heeft de geheela menschheid,
0111 sommige lafivijkende meeningen zoo
goed als niets zich bekommerend, en
met, nauwlettenden blik de natuur be
schouwend, in de wet der natuur zelve
den grondslag gevonden van de verdeeling
der goederen, en heeft 'Zij aan het privaat
bezit, daar dit ten zeerste passend is
voor 's mensehen natuujr en voor een
vreedzame en rustige samenleving, doc-r
de practijk aller eeuwen wijding gegeven.
En de burgerlijke wetten, welke, als zij
rechtvaardig zijn, haar kracht aan de na
tuurwet zelve ontleenen, zij bevestigen
dit recht, waarover wij spreken, en zij
beschermen het zelfs door dwangmaat
regelen. Ook is het bekrachtigd door hot
gezag der goddelijke wetten, welk© z'elfs
het verlangen naar andermans goal
ten strengste verbiedenGij 'zult qws
naasten huisvrouw niet begeeren, noch
zijn huis, noch zijn land, noch zijn dienst
maagd, noch zijn os, noch zijn ezel, noch
iets van alles wat hem toebehoort".
Men zou dit betoog het geschiedkundig
bewijs kunnen noemen en er nog heel
wat vau kunnen zeggen. De Socialisten-
ui. hebben beweerd, dat bij de oudste
volken niets dan g e z a m e n 1- ij k grond
bezit heeft bestaan, wat een bewering, is,
me niet weinig strijdt met de feiten.
Men heeft tinaar aldus getuig,en de
oudheidkundigen met onbevooroordeel-
den en onbevangen blik de geschiedenis
der oudste volken: Joden, Egyptenarsn.
Babyloniërs en Assyiiërs te bestudeeren,
om daar ae beweringen der Socialisten
te zien gelogenstraft. Opmerkelijk' is ook
•et feit, dat overal waar men pro-even
met comtounistsehe gemeenschappen heeft
genomen, de pogingen schipbreuk leden
op de oneenigheid, die onder de iejeten
ontstond.
Een zeei- belangrijk bewijs voo-r de
echtvaardiglieid van bet privaat-bezit ont-
®ent RerUln Novaiujn" aan den mensch,
eschouwd niet als op zichzelf staand
Persoon, doch als hoofd van een
zorgen1' waarvoor hij gehouden is te
do" LIs ee,n heilige wet der natuur, dat
dn„r !f r ^°°r levensonderhoud en
zero- dr> Wat tot 'de verplegirag behoort
vrrrf £e voor hen, die hij zelf heeft
TCortgenracht; oc,k Wo-rdt hij door de
Zelve daartoe gedreven om te v«r-
"f®" Toor zijn kinderen, die toch den
P socn van den vader uitbeelden en als
ware doen. voortleven, datgene> tei vi3tr-
7-iph611 e? te verworven, waarmedei zij
"f "el wisselvallige levenspad op
e wijze tegen den rampspoed kun
nen verdedigen. Dit echter kan dei huis
vader op geen andere manier bewerkten
dan door het bezit van vrucht
dragende goederen, -om die oip
zijn kinderen bij erflating te doen over
gaan".
Dit zijn cenig'e bewijzen, waarmee Paus
Leo XUI in zijn encycliek -„Rerum Nova,
rum" de geoorloofdheid van het
persoonlijk bezit der productiemiddelen
duidelijk maakt. Zij zijn deugdelijk ge
noeg om ieder verstandig mensch te over
tuigen. De bespreking' van de noodzake
lijkheid van den - privaateigendom moet
wachten op 'n volgenden keer.
Nog één punt vraagt hier om aandacht.
In het begin van dat gedeelte van „Re-
mm Novarum", waarin Paus Leo XIII
de geoorloofdheid en noodzakelijkheid be
pleit van den persoonlijken eigendom,
geeft hij een beschouwing ten beste, dia
vooral aantoont de praktische ongeschikt
heid van het Socialisme alte geneesmiddel
van den treurigen toestand der werk
lieden.
We lieten deze beschouwing in den be
ginne -achterwege, als vallende buiten de
eigenlijke omlijsting der te 'behandelen
stof. Zij moge nu een passend slot vormen.
De Pans wijst er op; dat de werk
lieden, om wie het eigenlijk te doen is,
van de afschaffing van den persoonlijken
eigendom meer na- dan voordeel' zullen
hebben.
„Indien een werkman zijn arbeidskirach
ten en zijn werkzaamheid aan een ander
leent, dan leent hij ze met het doel, de
middelen te verkrijgen, welke voo-r kost
en levensonderhoud noodzakelijk' zijn; en
daarom verwerft hij zich uit zijn gelever-
den arbeid een waar en volkomen recht
niet alleen om loo-n te eischen, maar ook
om dit te heieggen o-p de manier, waarop
hij mocht verkiezen. Indien hij derhalve
door matigheid in zijn uitgaven iets heeft
bijeengespaard, en de vrucht van zijn
spaarzaamheid, opdat het bewaren des
te veiliger kunne wezen, in een stuk
grond heeft belegd, dan is ongetwijfeld
zulk een stuk grond niets anders dan. het
loon zelve gestoken in een anderen vorm.;
en daarom- zal hot stuk land door een
werkman op die manier aangekocht
evengoed hem toebehoo-ren als het
dooi- werken verdiende loon. Maar hierin
juist, -gelijk gemakkelijk begrepen wordt,
bestaat de eigendom van roerende of on
roerende goederen. Daardoor derhalve dat
de Socialisten de goederen der particulie
ren op de gemeenschap trachten over te
dragen, maken zij den toestand van alle
loonarbeiders slechter, dewijl zij hen, juist
doordat hun de vrijheid om hun loon te
beleggen, ontnomen is, van het vooruit
zicht en de gelegenheid berooven om hun
vermogen te vermeerderen em zaken, die
hun nuttig zijn, aan te schaffen".
Hoe Zuiver deze redeneering is, zial,
men beseffen, als men bedenkt, dat menig'
werkman tot welvaart gekomen is, juist
omdat hij door spaarzaamheid zich eenige
eigendommen kon verschaffen. Omi zich
een waar denkbeeld te vormen van het
Socialisme, was het van belang, ook op
dit punt de aandacht te vestigen.
M.
II. ULLEMAN.
Wij gebruikten de vertaling van
pastoor Ph. J. Zoetmulder. Uitgave van
het Centraal' Bureau der K. S. A. te
Leiden.
Hoor lijdelijk verzet?
Onder dezen titel schreef „Ons Noor
den"
Het is bij onze spoorwegen, posterijen
en misschien nog wel enkele andere takken
van dienst 'n echte jamboelje betaalt
veel geld en wordt slecht bediend.
De directies zoeken de schuld van zich
af te schuiven. We lazen nu pas van de
fictsenawestie. Wat 'n onzin toch: op
drukke dagen het fietsenvervoer stopzet
ten, om de rest zoo goed mogelijk te laten
functioneeren. Wij dachten dat de dienst
zoo moest, ingericht zijn, dat het. publiek
er zooveel mogelijk van genoot.
Of -dat andere ontactische middel: het
vervoer en de reizen maar weer duurder
maken om zoo beperking aan te brengen.
Of de prijzen reeds niet lang schandelijk
overdreven zijn 1
Bij de post wil men ook weer Jgs^of0
verhoogen.
Wij vreezen, dat de leiding bij deze
takken van dienst niet in orde is.
'n Militair te zetten aan 't hoofd van
do posterijen is dwaas.
En als er 'n tekort is bij de posterijen,
moet men dit niet aanstonds op 't publiek
willen verhalendat men eerst maar eens
beter regele.
Waarom moet de post zoowat al de
kosten voor „de oudjes" dragen Waar
om die voor de post-chèque en girodienst?
Waarom al die kostelooze aangeteekende
stukken voor de huureommissiewet, waar
van vslen niet afgehaald worden en .die
ontzaglijk veel .werk meebrengen.
Deze dingen en nog veel meer maken
de post duur en brengen er ''n tekort.
Dit vinden wij op zichzelf niet zoo erg,
als men dan deze kosten maar niet door
de post zelve wil laten dekkenals de
post dienares is van andere takken, laat
deze dan betalen of: men schreeuwe geen
moord en brand over tekorten.
En dan de regeling bij de post zelve
Door niet al te slimme zuinigheidsma.at-
regelenh eeft men 'n gedeeltelijk 'slecht
personeel gekregen. En dit is duurder
dan welk personeel ook.
Op onpractische wijze wil men kosten
gaan dekken: brieven op 10 cent. De
prijs van nn is hoog genoeg. Maar waar
om de eerste verhooging van 20 tot 100
gram; kan dat b.v. niet. van 20 tot 50?
Waarom bij pakketten niet per K.G. hoo-
ger prijzen inplaats van de tegenwoordige
vrij willekeurige regeling? En drukwer
ken 2 cent, voor kranten 1 cent. Er zijn
zeker nog niet, bladen genoeg over dem
kop gegaan. Laat ansichten 5 cent kosten,
maar met 't andere zij men voorzichtig',
Bij 't spoor -zoekt men 'took al in
duurder maken en beperken van treinen.
Door de mindere ty-pinen worden ze ech
ter zoo lang dat alles -duurder wordt en
de heele boel in de war loopt -het perso
neel zelf heeft er geen hoogte meer van.
De nieuwe dienstregeling v,an 1 Juli werd
trouwens eerst op den morgen van 1 Juli
t personeel bekend gemaakt, schreef
de^-jTij-d". Of 'tzoo ook' verkeerd moest
gt|jjiè: boomen waren zelfs niet gesloten-
bij 't passeeren van 'n trein.
En waarom voor D-treinen naar en van
'tNoorden zulk' een zware bijslag? En
dan moet je nog zien hoe die treinen
verzorgd worden lln de D-trein Amster-
dam-Groningen vonden we één wagen
voor le en 2e klas waarvan nog een
eoupé voor dames, terwijl er geen dames
waren een eetwagen en de rest derde
klas. Er was voor ongeveer honderd men
sehen te weinig plaats. En in den D-t'rein
Den Haag-Groningen nog méér plaats
gebrek. Dat is toch geen, regeling.
Nu heeft men iets gevondenhef 1 ij d e-
lij'k' verzet bij hét personeel 'heeft de
schuld. Zekér, er zijn er die niet -hun
best doen. De S-. D. A. P. -en commu
nisten ageeren wat ze kunnen om dte
geest onder 't personeel t'e Verpesten ën
dat lukt hun maar al te goed, wijl 't per
soneel werkelijk reden tot klagen heeft'.
.Wij troffen 'n machinist uit' 'n Bra-
brabantscih dorpje, die naar Utrecht moest
om van daaruit 'n groote lijn t'e bedienen.
Hij was juist drie dagen weg voor een
dienst. Dat noemt men achturige werk
dag! 1
En dan de salariëering'n Brievenbe-
ler kan tot f.28 komen. We zetten 't
n huisvrouw te doen om voor f 28 eten
op te scheppen voor man en vijf kinderen.
Zek-er, er zijn er, die hun best niet doen,
maar treft men die bij andere werken niet
aan
Er is ontevredenheid, maar is deze er
zonder re-den? Lees -daarop- de soherpje
motie van „St. Petrus" maar eens na,
-die feitelijk' van woordbreuk spreekt. Zou
den de onderwijzers dit ook niet kunnen
doen
Men behandele tiet personeel beter ën
zorge voor een wijzer regeling: van hoo-
iger-op kunnen ook fouten gemaakt wor
den 1
Intussehen is bij: -het P. T. T.-personeel,
het geduld uitgeput en dreigt door de
stakingen der laatkt'e dagen de dienst nog
meer ontreddert té worden.
Acht uur werken
Bij de bespreking ï&n de actueel© bro
chures van het Centraal Bureau der _K.
S. A. kort geleden in deze courant, we
zen wij er o-p; hoe de wet op den 8-urigen
afbeidsdag een zegen kan worden, wan
neer zij door het volk wordt begrepen en
gewaardeerd, maar een vloek, wanneer
de wet averechts wordt toegepast. Bijltje,
de Zaterdugsche briefschrijver in „De
Standaard", raakte- dit onderwerp in zijn
jongsten orief aan en hield er de volgend©
bespiegeling over, waarin o. i. veel waars
zit, al gaan wij niet mede met schrijvers
conclusie, dat wetten, wijl- zij als men-
schelijk werk onvolmaakt zijn, daarom
dwaas en afkeurenswaardig zijn.
Intussehen, nu gaan we dan 8 uur wer
ken, of eigenlijk- nog iets minder, 45 uur
in de zes dagen. De lieden die- dat heb
ben uitgevonden, hebben dat natuurlijk
met de beste bedoelingen gedaan. Zie
hebben gedacht.: „.Ziezoo, nu kan de werk
man ook eens iets zijn voor z'n gezin.
Wat zal de vrouw blij zijn, als va-der
's avonds op een behoorlijken tijd tehuis
komt; rustig zijn krantje kan lezen; een
poos met de kinderen kan bezig zijn; een
goed boek onderhanden nemen; een ver
gadering bijwoi^nwat ontspanning kan
nemen met z'n gezin, enz. enz. En ik
zou bij dit ideaal in mijn handen kunnen
klappen van blijdschap, want als dat het
gevolg- van den acht-urend.a,g was, z-ou
niemand het mèer toejuichen dan ik.
Doch ieder weet, dat van al dat moois
zoo-wat niets gebeurt in tienduizenden
gezinnen. Er zijn er wel, waair 't zoo toe
gaat, maar er zijn er veel meer, waar
't heel anders wordt ingepikt. Wie zal
nu nog in ernst durven beweren, dat bijv.
door de jonge arbeiders en arbeidsters de
vrije uren wo-rden gebruikt orn zich. te
ontwikkelen-oni hoo-gere vakbekwaam
heid te verkrijgen. Daar zijn er weinigen
die dat doen, maar voo-r die enkelen'
was de achturen-lag niet noodig; die zou
den er toch wel bovenop gekomen zijn.
En die groote massa, wat doet die met
de vrije uren?
Laat ik er maar niets van zeggen, er
wordt overal steen en been geklaagd over
de wijze, waarop met die uren door de
massa wordt omgesprongen. Onze roode
vrienden zeggen, dat dit niemand ter we
reld'ook maar iets aangaat; ieder is vrij
om zijn vrije uren te besteden naar hij
zelf verkiest. Hij mag er ook in werken,
als bij wil; alleen, men mag hemi niet
laten werken boven den g,este!d©n tijd".
Niet ieder is daarmee ingenomen. Ik
sprak laatst een jongen werker, die oveir
de z;aak bitter uit zijn humeur was. 't W-as
zomerdag; een mooi werk, waar haast bij
was, was onderhanden. „En nu moet ik,
net :als de scho-olkindcrtjes, 's middags,
om half vijf uitscheiden I"
Och, voor dien jongen man was 't zioo
erg niet. Hij beeft verstand en aanle|g>
genoeg om zich in zijn vrjje uren verder
te'bekwamen. Doch dat is met de massa
niet het geval.
De beperking, van den arbeidstijd moest
intussehen komen en ik betreur haar
niet; alleen is 't natuurlijk dwaasheid die
bij de wet in te voeren. Dat kan wel' niet
anders, maar 't is toch dwaas. Want de
wet scheert .allen oiver één kam. Ik weet
wel, dat er uitzonderingen zijn, maar
toch worden alle werklieden in eenzelfde
bedrijf met één maat gemeten. Of je oud
en zwak bent'of jong en ktachtig:; of j
gehuwd bent of ongehuwd, allemaal pre
cies hetzelfde; met de rijke verscheiden
heid die het leven biedt houdt de wet
zich niet op en kan dat ook! niet.
Hoe ik 't dan z-o-u willen? Eerlijk! ge
zegd, ik weet ook geen anderen weg. Mijn
persoonlijke sociale wetgeving -bestaat
slechts uit een artikel: „Zoo- wa,t giij wilt
dat u de menschen zullen, doen, doet gij
hun ook alzoo". Dat is erg. eenvoudig;
't staat ook maar in den Bijbel. Maar
aangezien de groote meerderheid zich
aan den Bijbel niet stoort, moeten we
wel wetten maken en dan blijkt 't dade
lijk dat daar veel, zoo- niet alles, .aan
hapert.
SINAASAPPEL-VLA.
Sap van 4 sinaasappelen, <gerapté schil
van 1 sinaasappel, sap van 1/2. citroen, 10
gr. maizena, 70 gr. suiker. Roer de eier
dooiers zoo lang met de suiker tot z-e
dik, wit en luchtig geworden zijn, voeg -er
dan de geraspte sinaasappelschil, de mai
zena en 't vruchtensap, dat eerst gezeefd
is, bij en laat de vla, flink roerende, 3 a
4 minuten doorkoken. Vermeng ze als
ze. van 't vuur is met het stijfgeklopte
eiwit en dien ze met biscuits.
RIJNWIJN-VLA.
Sap van 3 citroenen, 3 d.L. Rijnwijn
of witte bessenwijn, 6 eieren, 100 gram
suiker. Klop 3 beele eieren met drie eier
dooiers en de suiker tot deze geheel fijn
gewreven is, voeg er dan het citroensap en
de wijn bij en laat de vla, flink kliop
pende met een paar zilvteren vorken, au
bain marie gebonden worden, maar zorg
dat ze niet kookt, daar' de kans- ,voop
schiften dan grooter is. Vermeng ze, v-an
bet vuur, met het stijfgeklopte eiwit en
dien ze met biscuits.
KARNEMELK-VLA.
250 gram bastardsuiker, 2 citroenen,
1/2 L karnemelk, 20 gr. witte gelatine,
zachte biscuits. De suiker met het sap van
2 citroenen en de geraspte schil van 1 ci
troen laten smelten en aan de kook bren
gen. Intussehen de gelantinë in een weinig
kokend water oplossen en bij de suiker
met het citroensap voegen, zoodra deze
kookt. Daarna alles v,an het vuur nemen
en onder voortdurend roeren er langzaam
de karnemelk bij gieten. De massa latten
bekoelen, terwijl er af en toe in geroerd
wordt om het zakken van de gelatine te
voorkomen. Presepteeren met zachte bis
cuits.
De sinaasappel en rijnwijnvla is zeer
geschikt voor herstellenden, de karnemelk-
vja voor maagHjders.
CITROENRIJST.
2 ons rijst, 2 citroenen, 2 ons .sui-»,
ker. De rijst op een zeef wasschen en op«
zetten met drie maal zoovpel water |alé
rijst. Ze vlug aan de kook brengen ten
'daarna op zij van de kachel fcachtjles)
door laten koken tot de rijst gaar is. Er
mag niet geroerd worden anders gaan de
korrels stuk. Zoodra de rijst gaar, maar
niet geheel droog is wordt het uitgepersjja
sap van 'de citroenen en de geraspte schil
van een citroen er bij gevoegd jeu
ook de suiker. Dit alles wordt goed door-
eerigemengd en in een met koud water om-
g-espotlden steenen yorm gedaan. De pud
ding wordt koud gediend) met een vanille
saus.
R1JSTENBRIJ MET ROODEN WIJN.
Een paar eetlepels 'rijst worden met 1/4
L. water aan de kook gebracht, dan in
een waterbad gezet en zoo een uur ge
stoomd. Dan wordt er een kopje rooden
wijn bijgevoegd en de rijst nog een uur
gestoomd. Ten slotte mengt men er een
eetlepel suiker door en wrijft de massa,
door een zeef.
Terug uit Rusland.
Wijnkoop ging met dominé Kruit
En Van Leuven er op uit.
Samen namen ze een kijk
In het Russisch Tsarenrijk.
Na tc-rugkeer uit dat land
Geven zij nu in hun krant
Van de Sovjet-republiek
Lang- geen gunstige critiek.
Wijnkoop, 't Communistisch Joodje,
Zegt: het is me daar 'n zoodje,
'n Gemeene beestentroep,
Nog veel erger dan de roep.
*t Is er, plat gezegd, 'n bende,
Honger, ziekte en ellende;
Angsten, kommer naeht en dag,
Zooals nooit de wereld zag.
Dominé Kruit, de vrome man,
Scnrok er zoo geweldig van,
Dat hij s Zondags bij z'n preek
Wel 'n tranendal geleek.
Ook Van Leuven, toch waarachtig
Anders lang niet kinderachtig,
Zegt als Troelstra: „Ik vergis me!"
'kZag nu eens dat bolsjewisme;
't Lijkt mij in zijn waren aard
Nog geen houten bliksem waard,
't Drietal schrijft dan verder nog:
Revolutie is bedrog,
1 Russisch volk is veel te stom,
'k Heb de proef nu op de som.
Wijnkoop zegt: 'kwou met fatsoen
't Liever eens in Holland; doen.
Maar, daar hij als gochem man
Weet, dat zooiets nog niet kan,
Nam de gladde scharrelaar
Maar 'n ander kunstje waar.
En hij kocht, als ouwe klant,
Nog een vrachtje diamant,
Waaraan Lisser, Wijnkoop's vriend1,
Ook nog wel 'n brood "verdient.
Viel de Sovjet-reis niet mee,
David Wijnkoop is tevreê.
Maar of hij opnieuw met Kruj,t^
En Van Leuven waagt z'n huid,
In het laad van moord en roof,
Is iets wat ik niet geloof.
PIERRE VAN ROTTERDAM.
Vrouwen die pijpen roeken.
In Engeland neemt onder de dames
meer en meer de rage toe een pijpje të too-
ken. De pijpfabrikanten houden reeds re
kening met hun nieuwe clientèle, en zoo
kan men in de pijpenwinkels van het Lon-
densehe West-End reeds bijzondere mo
dellen voor dames zien uitgjestald. Het zijn
schattige pijpjes met kleine kopjes, en
met juweelen ingelegd. Ze zijn zeer „ën
logue en worden vooral gekocht door de
dames, die een pijp rooken om er artistiek
en „apart'- uit te zien. Er zijn évenwei
nog andere categorieën vrouwelijke pijp-
rookers. Zoo rooken verschülendte ge
trouwde vrouwen een pijpje om haar man
gezelschap te houden.
En dan is er nog! het man-wijf
vrouw van den nieuwen tijd, die alleen uit
een mannelijke bulldog briar" wH roo
ken- en slechts tevreden is met de zwaarste
tabak
Krasse oude dame.
Een 72-jarige dame maakte eenige da
gen geleden per vliegmachine, de reis van
Engeland naar Frankrijk.
Het was ha,ar eerste vlucht, maar van
zenuwachtigheid viel geen spoor te be
kennen.
Na de opstijging bekeek zij gedurende
korten tijd het panorama 'beneden Raai-
en Laaide vervolgens de.... breikous te
voorschijn, en het naarstig getik der brei
naalden werd slechts even onderbroken,
toen zij een lichten lunch, welke zij in
haar harabies meegenomen had,, ver or-
berde,
r,1", Lc' BourSet nan» ziJ, volgens idle
„Daily Mail", van haar pHot afscheid-
met de woorden: „I sec nothing in fly
ing to mate a fuss about", of in goed Ne-
derlandseh: „maken ze daar nou zoo'n
kouwe drukte over?'-'
Wat is de vrauw?
1 „Als de man het hoofïd is van het gezin
wat is dan- de vro-uw
Een aardige definitie, e'en geestig ant
woord op deze vraag lazen wij dezer da
gen m een onzer bladen, 't M-oeht best'
uitgeschreven worden en opgehangen in
de huiskamer.
De vlijtige vrouw is de hand.
De verkwistende is de alles verterende
maag.
De verstandige vrouw is het oog.
De leergierige het oor.
De babbelzieke de mond.
De goedige het -hart.
De twistzieke de gal.
De vrouw echter die goed is, zaaht,
goedig, verstandig, vriendelijk' is méér'
dan hoofd, hand, oog, mond en hart, zulk'
een vrouw, is de ziel van het huisgezin.
Magnetisci bankpapier.
Men zal misschien zeggen, dat bankpa-
pter toch al aantrekkingskracht' genoe»
eeft voor 't overgroote meerendeel der
menschen, zoodat het niet' noodig is daar
nog iets extra's aan toe te voegen.
valscliin °m 6eD middel teSeiJ ver-
liu^f 6611 "^hding, welke on-
langs te Praag is gëdaan en die reeds
door de Czecho-Slowakise-he regeering is
aangekocht. Zij bestaat daarin dat in het
bankpapier kleme stukjes ijzer en nikkel
worden gemengd. Het aldus vervaardigde
papier wordt door een magneet aange-
zoodnemjl Zot>dat, event'ueele vervalsching
zoodoende aan het licht komt'. Daar het
vennenge-n met stukjes metaal tijdens de
papierfabricage moe-t geschieden, en het
met waarschijnlijk is, dat de vervalschers
een fabriek met de daartoe benoodigde
werktuigen zullen inrichten, zal het mid-
del vermoedelijk ook preventief werken.
l^Uc oogst der aardappelen is in Ooste-
Zeeuivsch-Vlaanderen zoo goed als
geëindigd; de opbrengst blijft verre be
velfklteine midd/lmat^
veel kleine worden gestoken, wat vooral
zijn oorzaak vindt in de zomerreis
waardoor de gr01td dicht sloeg de Snne
warmte niet in den bodem doordrong en
Wegens lichamelijke gebreken ontslagen Millttairen
In verband met de in de Kamerzitting
van 29 Juni dezes jaars aangenomen mo
tie-Staalman en de daaibij door den minis
ter van Oorlog gedane toezegjging, wordt
onder leiding van den oud-Inspecteur van
den Geneeskundigen Dienst der Land
macht, den gepensionneerden generaal-
majoor Quanjer een uitgebreid onderzoek
ingesteld ter beoordeeling van de vraag
wie van de sedert de mobilisatie uit
hoofde van lichaamsgebreken ontslagen
•militairen (c q. hun nagel-aten betrekkin
gen) bij gemis van pensioen, in aanmer
king zouden behooren te komen voo-r
een ondersteuning aJs in de motie bte-
doeld.
Aanvragen van belanghebbenden om in
het genot van een dergelijke ondersteuning
te worden gesteld, kunnen naar aan de
„Msb." gemeld wordt achterwege wor
den gelaten, vermits de namen enz:, van
bedoelde afgekeurde militairen bij het
Departement van Oorlog en bij den mili
tairen geneeskundigen dienst bekend zijn.
Het weer in September
Het Kon. Met. Instituut te De Bildt
deelt mede: Gemiddeld oveir dei gelheete
maand September was de temperatuur
bijna 1 graad, langs de zeekust ruim 1
gtaad boneden normaal. In de eerste helft
der maand was vooral overdag de tempe
ratuur vrij laag; de hoeveelheid neerslag'
gemiddeld over het geheel© Tand bedroeg
slechts 40 tegen 64 m.M. normaal. Het
aantal uien met zonneschijn te De Bildt
was evenzoo, gering. Ruim 112 tégen 147
uren normaal.
