muziek. uit zeeland. middelburg vlissingen goes DONDERDAG 16 SEPTEMBER 1920 NIEUWE ZEEUWSCHE COURjJ w|EUWE ZEEUWSCHE plaats economische arbeid, daarop sociale arbeid, op de derde plaats vrije arbeid en ten slotte de arbeid rechtstreeks .ter eere Gods en voor het heil der zielen. J3ij de bestudeering van zijn onderwerp heeft spr; deze indeeling niet gevonden? Zij maakt het evenwel mogelijk telkens een groep uit den arbeid naar voren la brengen.; f Door velen wordt het zwaartepunt te veel gelegd óf bij den economischen óf bij den socialen arbeid. De vrije arbeid vraagt echter ook onze. aandacht en zeker de arbeid in het belang van ons geestelijk leven.. Veel is verloren gegaan van de liefde voor den arbeid. Men vloekte den arbeid, die dg arbeiders inderdaad verlaagd heeft.- Na den oorlog is de onlust pm te arbeiden nog grooter geworden, maar hebben wij ons afgevraagd waaraan die onlust moet worden toegeschreven Voor spr. is het een raadsel hoe men nog zooveel Katholieken aantreft, die het kapitalistisch stelsel willen handhaven en slechts hier en daar oen misstand weg ruimen.- In veel is het kapitalistisch stel sel verkeerd, maar het is niet de vraag of het stelsel moet veranderen, doch op' welke wijze zulks inoet geschieden. De arbeiders moeten deel krijgen aan idb resul taten der productie. Aan hen kunnen ge geven worden zedelijke, en rechtskundige voordeden en de werkgever moet afda len van het hooge standpunt, waarop hij zich vaak stelt. De ondernemer is geen soe verein, maar hij moet naar voren komen met hel toekennen van rechtsvoordeelen aan zijn arbeiders. Er moet niet getracht werden het stelsel op te knappen, doch het. moet gewijzigd worden in wezen. De Katholieken van alle groepeering hebben zich aaneengesloten met de er kenning van een nieuw stelsel, dat zal zijn een hervorming der economische maat schappij. Daaraan moeten allen meewer ken en het moet door allen worden be grepen. Dit stelsel van solidariteit moet in het gc-heele Katholieke kamp naar vo ren worden gébracht en dat zal d|p red ding brengen van de ontredderde maat schappij.; Internationaal is er belangstelling voor het werk der Nederlandjgche Katholieken, Kardinaal Pifïl en kardinaal Mercier heb ben daarvan getuigd 'door priesters |t9 zenden naar ons land om te bestudieeren, wat hier door de Katholieken is tot stand gebracht. Willen wij krachtig blij ven, dan moet er een geheel komen tus- sehen de Katholieke j>olitieke partij en de economische groepen, omdat daaïflbor onze positie nog meer zal worden Versterk}, Spr, behandelt hierop de invoering van de wet-Aalberse op den acht-urigen arbefd en bespreekt in dit verband den vrijen arbeid. Als vrucht van dezen Katholie kendag zou spr. een groot enthousiasme willen zien opkomen voor den economi schen en vrijen arbeidt Socialen arbeid van de eerste ordj noemt spr, het oprichten van volksuniversiteiten en vooral het werk in de Sfc, Vincentjus- vereenigingen. Ee nrmme plaats moet ver der wordent oegestaan voor cultuur-doel einden en met het oog op de invoering van den achturen-dag zijn wij daartoe verplicht, want anders zal deze sehoone wet ons volk eerder lot nadeel dnu tot voordeel strekken. Op 'de laatste plaats behandelt Hspr. het werk voor het geestelijk heil der- zielen, dat hij den sclioonsten arbeid noemt, waartoe een mensch kan worden geroepen. Gewerkt moet er worden, besluit spr., opdat ook onder 'dj' arbeiders en de werk gevers me.erdere roepingen voor den geestelijken stand mogen voorkomen. Laat het resultaat van dezen dag zijn, dat wij met gebed, spaarzaamheid en ar beid de kwalen van -dtezeu tijd zooveel mogelijk bestrijden. Discussie,- Prof, A. Th. Seysener, Warmond, wil bij de tweede conclusie een aan vulling geven. Een der andere factoren, dlie den onlust bij den lichamelijken economischen arbeid hebben opgewekt, is het gemis aan Christelijk levensbesef. De mensch moet het besef hebben, dat het ware geluk en de volle bevrediging van geluk niet is te vindon op de wereljh; hij is bestemd voor een bovenaardseh geluk, De mensch moet er van doordrongen zijn, dat de arbeidr is -,een plicht, hem opgelegd door Go-clf. Ook moet de arbeider het inzicht hebben dat; noodzakelijk is en tjus door God ge wild het verschil in stand. De heer Silvius vraag een breedejiie uiteenzetting van den spreker over de uiteenzetting van den spreker over die socialisatie der S.D.A.P. Prof- Veraart wederom het woord, ver krijgend, zegt naar aanleiding van bet ge sprokene door prof. Seysener, fint, hij zich heeft moeten beperken. Inderdaad, het is waar, dat voor alles ter genezing van de maatschappelijke kwalen het geloof en de godsdienst moet worden gekend en beleefd, Voor het amendement van den heer W. Kager te Schoorl is daarom djan ook vol genss pr. geen plaats. Op zichzelf is hét juist, maar het past niet in spr.'s eon chisie, waar economie tegenover pconomic staat. Wat de opmerking van djen heel' Silvius betreft, zegt spr., dat dp centrale raad van bedrijven binnenkort een populaire bro chui-e zal doen verschijnen over ons be drijf sradj-nstelsel. De conclusies van prof. Veraart worden vervolgens met algemeene stemmen aange nomen. Rede mr. Korten horst De derde at'deeling werd gehouden in den foyer der Stadsgehoorzaal. Mr. L C. Kortenhorst 'hield een rede over „Spaarzaamheid". Voorzitter was pater M. A. van Everdingen S.J. Spr. wijst op de rampen, door den oor log veroorzaakt. Er is. eentekort, aan materiale goede ren, ma,ar grooter nog- is het tekort aan moreele waarden. Onvermijdelijke armoede is alleen to dragen, wanneer de Geest bereid is te aan vaarden, wat God te dragen oplegt, Wanneer tot leniging van deze heide kwalen van onzen tijd, kwalen, die elkail der in ongunstigen zin voortdurend be- invloeden, de spaarzaamheid wordt aan' bevolen, dan plaatsen wij ons, aldus spr., onmiddellijk in het brandpunt van den strijd der mecningen omtrent de economi sche nuttigheid en noodzakelijkheid van sparen en omtrent de al dan niet ge- wensclite uitwerking van den spaarzin op de psyche der massa. Het is niet voldoende, dat het inzicht aanwezig, dat gespaard moet worden, maar meer nog is het noodzakelijk door lfcultuur "het offer op het inzicht te doen volgen. Als hoogste economische wijsheid geldt Voor velen de wet, dat het geld er is om uitgegeven te worden, dat het, geld rollen moet, dat men los moet zijn van het gclcf en andere schoonklinkende frasen meer. Doch daartegenover dient de juiste for muleering gesteld te worden, n.l. dat de -arbeider nooit rijker is geworden van" dc luxe-uitgaven van den rijke, maai' Wel door hetgeen Me rijke wist te sparen om het dienstbaar te maken aan de pro-' ductie, en dat het gelukkigste volk niet is het volk met, het grootste aantal be- hoeften, doch het volk', dal sober en zui-' nig wist te leven. Dat weelde verweekelijkt, de energie doodt, ondeugden teelt en algemeene ner veuze overspanning veroorzaakt, bewijst de ondergang van geheele geslachten on volkeren der oudheid, - 1 Wanneer we het sparen als middel tot verheffing van individu door aankweeking van verantwoordelijkheidsbesef, tegen gaan van luxe, versterking van weerstand tegen den tijdgeest aanprijzen, verliezen Wij, aldus spr., geenszins het onderheid, dat er bestaat tusschen spaarzaamheid en gierigheid uit het oog. Het vlugschrift No. 16 der IC. S. A. over Sparen door de Jeugd definieerde het sparen als wegleggen, waf; men niet noodig heeft, om het later voor nuttige noodig-e dingen te kunnen gebruiken, óf voor zichzelf óf voor anderen. Gierig zijn zegt het vlugschrift heteokent wegleggen, wat men noodig heeft, om een groote massa te krijgen, die men nooit wil igiehruiken, noch voor zichzelf en zeker niet voor andereu. Men kan grif aannemen, dat de meeste schrijvers, die zich tegen sparen uitspre ken, eén pleidooi leveren tegen gierig heid doch niet tegen spaarzaamheid. Er zijn echter uitzonderingen. De so ciaal-democraten zijn uit beginsel tegen het sparen. In het blad „Recht, door Zee" van 29 Juni 1907 heet'het onomwon den: „Sparen is in onze maatschappij een gevaarlijk beginsel" en heet het ver: der: „Sparen maakt veeltijds behoudsge zind, Een ruim en goed leven schept be hoeften. Het trachten deze behoeften te bevredigen brengt den mensch omhoog"" en ten slotte: „Sparen veroorzaakt overproductie". Men gevoelt waar de schoen wringt." Van socialistische zijde is men bevreesd dat de arbeiders door hun spaarzin het revolutionair elan gaan verliezen, dat zij bourgeois worden. Ilnmers plegen bij een revolutie slechts zij op den voorgrond te komen, die niets te verliezen hebben. Doch de grondoorzaak van het verzot? der S. 1). tegen het sparen schuilt in het stelsel zelf. Wanneer toch de productie ontnomen wordt aan hut particulier initiatief en af of niet met oen omweg overheidsexploi- tatie wordt, wanneer de Staat iedere ver antwoordelijkheid van liet individu weg' neemt, loon betaalt naar beboetten en als een milde voogd de wegen der meu- schen bestiert, is er niet' de minste reden meer om te spareu. Mogelijkheid om iets na te laten aan zijn nabestaanden zal bij staatscrfrecht niet meer aanwezig zijn, het beleggen van overgespaard geld in eenige onderne ming met het doel winst te maken zal niet meer kunnen geschieden, voorzorgen nemen tegen fal van ievenswederwaardig- lieden, het zal overbodig zijn. j*. Wat men verdient, moet' men ygrteeren, wie anders doet is een dw;a,as. Dit beginsel vloeit logisch voort uit den geheelen opzet der S. D. leer met kaar vernietiging van het verantwoor delijkheidsbesef van het individu en haar materialistischen ondergrond. Doch niet alleen de sociaal democraten van iedere kleur zijn vijanden van spa ren. Ook onder ons, Katholieken, bei staat een kleine groep, die zich zelfs met een beroep op den H. Thomas Aqui nas tegen spaarzaamheid uiten, t Toen in ons land een groote actio begon voor schoolspaarbanken, verscheen in 1909 een opzienbarende brochure van den heer M. G. .1. Kuijpers, getiteld!:. „Geen schoolspaarbanken". t Betoog van den heer Kuijpers, voort spruitende uit dezelfde mentaliteit, waar mede Prof. Rijken dezer dagen zoo duch tig afrekeude in zijn bij Futura versche-* nen brochure: „De leer en de practijk der Kerk inzake leenrente". richt zich schijn baar tegen de spaarzaamheid, doch treft slechts de gierigheid. Wie onzer zal St. Thomas' stelling niet onderschrijven, dat niet het ophoopen van geld, doch het' goed gebruik er van eon deugd is? Het kan mijne, bedoeling niet zijn, aldus spr., de oude strijdvraag der anti-rente- fanatici hier in den breede ie behandelen Daarvoor bestaat niet de minste reden, wanneer wij ons houden aan de uitspra ken van alle gezaghebbende Katholieke schrijvers ,die unaniem de spaarzaamheid- als een deugd beschouwen en de gierig heid als een zonde. Laten wij volstaan met te vermelden wat Paus Leo XIII daaromtrent zegt in den Encycliek Return Novarum: „Verdient de arbeider een voldoend loon, om in het onderhoud van zich- zelven en van vrouw en kinderen op betamelijke wijze te voorzien, is hij daarbij verstandig en spaarzaam, dan zal hij, het, zijn natuurkijkenr drang volgend, ook daarheen weten te leiden, dat hij zekere som kantor' zijde leggen, om zich een klein mko-' men te verzekeren." In den breede zet Paus Leo verder uit- "11, w elke groote belangen verbonden zijn «au het kapitaalbevit ook en juist in han den van alle klassen der bevolking. 1 Sinds op moderne wijze wordt gepro duceerd, dat wil zeggen, machinaal wordt geproduceerd is kapitaalvorming een be staansvoorwaarde van ops geheele econo misch leven. De maatschappij is zoo ingewkkeld ge worden, dat de productie maandeu soms jarenlange voorbereiding noodig heet.-f Voor dat geproduceerd kan worden zijn reeds tonnen goud gestoken in fabriek- installaties, gebouwen on voorraden. Dat alles veronderstelt vroegere besparing ".w.z. een overschot van de opbrengst van •Toegcre producten dat niet verteerd is, doch bewaard en bespaard om te- dienen tot verdere productie. Naast gebed en arbeid bidden, als of geen arbeiden hielp en arbeiden alsof ons bidden tevergeefsch is moet de spaarzaamheid uitkomst geven. waarom zou voor de geheele maatschap pij niet hetzelfde gelden als voor h et par ticuliere huishouden Wanneer een gezin bezocht is door zware ziekten van den kostwinner, wan neer al het overgespaarde geld vrucht van jarenlang zwoegen is opgebruikt, wanneer alles wat beleend kon worden naar de bank van leening is gebracht, wanneer bovendien de volwasseD kinderen die het huisgezin steunden, zijn uitge storven, wat zal in die omstandigheden zoo'n gezin moeten doen, om te trachten - weer boven op te komen Wat zal de meest ingespannen arbeid voor uitkomst geven, wanneer niet angst vallig wordt gewaakt tegen onnoodige uit-" gaven, wanneer niet. wordt gespaard, ten einde den achterstand weer in te halen. Deze eenvoudige economische waarheid geldt in verlioog-de mate voor 'liet her stel van onze geschokte maatschappij. In plaats van het lichtzinnig verteeren van veel geld aan allerlei twijfelachtig vermaak, dient veeleer alles wat gemist kan worden aangewend te worden, om de schade in te halen. Het zou mij te ver voeren, aldus spr.,' in bijzonderheden na te. gaan, welke taak bij t.aankweeken van den spaarzin rusten op 't individu, het gezin, de organisatie, de Staat en de Kerk. Het doelmatig sparen is een psycholo gische kwestie. Heit eenvoudige spaar potje is reeds in vele huisgezinnen <p-n voldoende middel om de jeugd der spaar zaamheid vanaf de prille jeugd bij de kindereu aun te- kweekon. Het wapent het kind tegen de verleiding terwille van een plotseling opkomende begeerte het gespaarde te verteren. Sparen vereischl* zelfbelieersching en moet derhalve doos elk individu zelf worden aangewakkerd1 en beoefend. Doch daarnaast zal het voor-' beeld dor ouders en de aanmoedigfmgj der huisgenooten een sterke prikkel zijn om de spaarzin in het gezin zelf te doen groeien. Het is een bekend feit, dat' wel vaart niet allijdheerscht in gezinnen, waar veel geld wordt verdiend, doch wel waar een buisvrouw de kunst van zuinig huis houden verstaat. Elkeen, die een pleidooi voor spaar zaamheid houdt, beloopt het verwijt, dat juist in dezen tjjd het aanbevelen van deze deugd 'de arbeiders in zekeren zin irriteert. Terwijl toch van den eenen kant vele oude en nieuwe rijken op de meest ergerlijke (wijze hun lust tot praal en pronk bot vieren, wordt van den anderen kaut aan de arbeiders, die in vele gevaD len een zorgelijk bestaan leiden, onthou ding en ascese voorbehouden. 1 oor een Katholiek lig-t hierin geen tegenstelling. Met evenveel klem, als de overdadige weelde door onze Kerkelijke Overheden en niet het minst door onzen Haarlem- sehen Bisschop wordt afgekeurd, wordt door ons de spaarzaamheid aan bevolen Doch al kan men met alle recht - ondanks de wreldeuitspattingeu van ande ren onthouding en beperking- blijven prediken, toch kan niet worden ontkend, dat liet tentoonspreiden van luxe vek zwakke naturen opstandig maakt, en van sparen terugschrikt. Er is groote overdrijving in de moening. dat de grove verteringen van enkelen van eenigen beduidenden invloed is op het algemeen levenspeil der bevolking. Omgeslagen over de geheele massa de bezitloozen zou het in ijdelheid verbras tortuin va.n geen bcteekenis zijn. Doch dit economisch inzicht wordt no door velen ontbeerd. In verhand met deze Katholiekendag waarop de spaarzaamheid in verbaiiu wordt gebracht met de kwalen van onzen tijd, verdienen de zoo juist uiteengezette beginselen toegepast te worden óp het sparen door jonge arbeiders. i Over het algcme.en kan de arbeider niet sparen, zijn loon is er niet naar, dat hij zonder zichzelf en zijn gezin te be krimpen op het noodzakelijke, nog iets op zijde kan leggen, aldus redeneeren sommi gen. Zeker -geeft men toe het komt voor, dat arbeiders hun geld, zelfs een groot deel van hun geld, besteden voor drank, bioscoop en andere noodelooze en soms schadelijke uitgaven, doch dat be wijst niet, dat zij sparen kunnen, inter gendeel, het bewijst, dat er gewetenlooze arbeiders zijn, die hun gezin opofferen voor eigen hartstocht.. Ik laat deze redeneering thans geheel in haar waarde en treed er niet over dpbat. Het sparen in de fabriek, dat ik wilde bepleiten, betreft niet de gehuwde en andere arbcidcjrs, doch uitsluitend de jonge en ongehuwde. De toestand in* de bedrijven is thans zoo, dat- reeds zeeg jeugdige arbeiders, laat ons aannemen vanaf 18 jaar ,loonen verdienen, varieerende tusscben f 20 en f30, in vele gevallen zelfs meer. Een blik in de collectieve contracten der ver schillende bedrijven is voldoende om het bewijs van mijn stelling te leveren. Nu komt het zeer zeker Goddank nog wel voor, dat die jonge menschen, zooals hun plicht is, dat geld ten volle afdragear aan moeder-de-vrouw, die op haar beurt haar jongens een bescheiden zakgeld toe kent. Doch het baat' niet, onze oogen er voor te sluiten in ve-rreweg da meeste gevallen, voornamelijk in de groote steden, behouden de jongelui zelf hun loon, geven thuis een bescheiden kostgeld, laat ons zeggen f 8 per week', en loopen zelf met de rest in hun zak rond. Het is geen vraag meer, hoe de restce- rende f 12 tot f 22 per week wordt ver teerd. Gij behoeft dit slechts te vragen aan de «exploitanten van koffiehuizen, bioscopen, modemagazijnen, sigareftten- winkels om van erger to zwijgen. Het ligt niet op mijn weg in de meest donkere tinten te schilderen welken invloed overvloed van tijd en overvloed van. geld heeft op de psyche van ieder jong mensch en in het bijzonder op een jong mensch, dat zijn kóst met handen arbeid verdient. I Ieder ,die student is geweest en 'die jarenlang in de kazerne met jongelieden van eiken stand en elke opvoeding heeft kennis gemaakt, zal mij toegeven, dat juist op den leeftijd van 18 'tot 23 jaap veel tijd en veel geld en weinig intellec tueel en geestelijk leven een zéér groot gevaar beteekent voor de ziel van een jongen mail of jonge vrouw. Ik zeg ook, en met opzet, „jonge vrouw", omdat' ook deze de verleiding verbonden aan het bezit van veel geld in sterke mate ondervindt. Al zou men geen andere argumenten hebben om aankweeken van spaarzaam heid voor jonge arbeiders speciaal te bepleiten, dan zou liet moreele element, dat ik naar voren bracht, het pleit reeds moeten winnen. Er is echter meer. Het bevolkingsvraag stuk houdt ten nauwste verband met den spaarzin van de jeugdige arbeiders. De jeugd zegt Hitze moet sparen,- want zij kan sparen. Spaart zij niet en verteert zij wat zij heeft, dan gewent de jonge arbeider aan een levenswijze, die bij in tateren tijd alleen kan volhouden, wanneer hij, eenmaal gehuwd, geen of weinig kinderen krijgt. Aan niets gewent men spoediger dan aau luxe en niets ontwent men moeilijker dan zekere levensgewoonten. Spr. geeft voorheelden aan van dc wijze, waarop door jeugdige arbeiders kan ge spaard worden. Spaardwang, door middel van het col lectief contract, zou alleen mogelijk zijn, wanneer ja,11e jonge arbeiders georgani seerd zijn en wanneer alle organisaties in alle bedrijven den spaardwang- in hun contracten zouden opnemen. Dit nu lijkt mij onbereikbaar. Er is echter nog een ander bezwaar. Welk recht 'heeft volgens onze wet een organisatie of een werkgever om de spaarpenningen van den jongen arbeider tegen den zin van den betrokkene te bewaren Wanneer de arbeider op een goed oogenblik zijn spaar- penningen terugvordert, zal er weinig tegen te doen zijn. Ook zal het veel bezwaren opleveren, wanneer de arbeiden en hoe dikwijls gebeurt dit tegenwoor dig van patroon verandert. Er blijft niets anders over dan, volgen^ spr., spaardwang krachtens de wet. Spr. twijfelt er niet aan of van dezen Katholiekendag zou een flinke stoot kun nen uitgaan in een richting, die tot' zegen strekken kan van het jonge arbei dersgeslacht door hen te behoeden tegen de gevaren van veel geld en veel tijd, en van de Maatschappij en de Kerk, die in dezen tijd voor alles noodig- hebben goed Katholieke welvarende gezinnen met flinke huisvaders, zuinige moeders en veel kinderen. Moge het minister Aalberse gegeven zijn, een zijner lievelingsdenkbeelden, welke hij hier te Leiden niet verwezen lijkt heeft gezien, (spaardwang voor ongc huwde, jeugdige arbeiders) op het veel ruimer terreiu der sociale wetgeving van- ons land tot werkelijkheid te brengen/ Spreker kwam tot de volgende con clusies: 1. Spaarzaamheid als geneesmiddel voor de kwalen van onzen tijd dient be oefening- te vinden zoowel om het tekort aan goederen aan te vullen als de deugdlen van matigheid, zelfbedwang, orde, tucht, zedelijkheid en onthechting aan het' we- reldsche te helpen bevorderen'. 2. Spaarzaamheid moet worden aange wakkerd door individu, gezin, organisatie. Staat en Kerk. 3. Zij, die door geboorte, fortuin of positie een vooraanstaande plaats in de maatschappij innemen, dienen' door hun voorbeeld de spaarzaamheid bij dc minder met goederen bedeelden aan te wakkeren. 4. De Katholieke sociale, vereenigin- gen en voornamelijk de stands- en vakor ganisaties dienen het sparen door onge huwde arbeiders, die geen kostwinner zijn, door het oprichten van verplichte spaar fondsen te bevorderen. In het uiterste geval dient de Sta,at' daarbij behulpzaam te zijn. Rede van Pater vauGinneken. Gebed, arbeid, spaarzaamheid, zeide spr., zijn de trits van deugden, waarop zich in -het komend jaar zullen toeleggen, de Katholieken van het Bisdom Haarlem' Telken jare moet de koers bepaald wor den, dien wij nemen zullen, en hardop moet zulks verklaard worden, lands den openbaren weg. i Het drievoudig parool voor de toe komst zal zijn': werken, sparen en bidden. Achtereenvolgens gaat spreker deze drie zaken behandelen. '.Werken is altijd te leven op, l veerkracht en klaar te staan. Het is?'*"! nen en willen. Het is nooit voornitJSl handenarbeid, maar innerlijk willea vil len wij bewijzen, dat ons 'geloof'o, wil veerkrachtig maakt, dan mootöjL dat toonen door werken. Dan wij ons fiere optreden van de Noveui I week blijven handhaven en zoo de VI, zame ontwikkeling- willen van welv;,.J en maatschappij. Allen moeten -vrij vormen het eene mystieke lichaaiii v,| Christus, zooals St. Paulus het TiitdruH Het eene deel mag niet aan liet atliJ worden opgeofferd. Allen moeten a>| inspannen en dan zullen ollen gclulk zijn. Geen gelukkiger menschen dan de sfe,,L werkers. Is men blij te moede, dc artol zal het beste middel zijn om de blijhi blijvend te maken. Een blij gezicht, zegt Salomon, is 6 voortdurende maaltijd, hetgeen spti t].1 nog meerdere citaten verduidelijfct a'| waarbij hij een zjjner jeugddichtctj 0.| den arbeid voordraagt, waarop ces to'I durig applaus volgt. Zijn rede voortzettend, zegt spr.. I werken alleen niet voldoende is, ejl| de dag komt, dat men niet meer wetkJV kan en dan zal men moeten kmuJ beschikken over het resultaat van I arbeid en zoo moeten wij sparen. 'I De spaarzaamheid is een Hollandséjl k'apakterdeug-d, hetgeen blijkt, zegt uit vele staande uitdrukkingen in 015| taal. Allengs is echter verkwisting ons volk gekomen en de oorlog yl daaraan veel schuld, die een niewel stand in het leven riep, n.l. dien ;..l O. W.'ers. Laten zij den parabel deitJ lenten overwegen en bedenken, dat fc, ook op materieele goederen slaat, en dJ God rekenschap zal vragen vaa http.r bruik van de goederen, die men jyl ontvangen. 1 Men moet. het beseffen, dat de voii.l uitgang der Christelijke cultuur ligt inI beoefening der spaarzaamheid, waarvaiI spr. den H. Bernulphus als voorbeeld i haalde, door de geschiedenis va <fen| heilige in bloemrijke- taal te vette! Laat, zegt spr. als beëindiging rul ons leven aan ons allen kiuineu worden toegevoegd: „Euge serve, bone ct ft lis, quia super pauca, fuisti fidelis, i per multa te const'ituam, intra in gaudina I Dominé tui". (Welaan, goede knecht, omdat gij over weinig zijt' getroir geweest zal ik' tt over veel stellen. Tretd I binnen in de vreugde des Heeren.) I Op de derde plaats, zegt. spreker, ten wij bidden. Hoe moeten wij nu lit; I bidden verstaan Het is liet overleggen, met God, en wij moeten vragen: Vade,I hoe wilt Gij, dat uw kind doen zal'r ,1Y»1 neer gij zoo bidt, dan zal ook God k gebed verhooren en met Paulus zal ma kunnen getuigen: Niet ik leef, Christus leeft iu mij. Bij al ons doen en laten fluistert it H. Geest onuitsprekelijkheden in onztji' dachten en het is de kunst slechts deze te verstaan. Slechts enkele oog blikken op den da g-behoevcn wij i geheel en al met God bezig te houi en wanneer wij aldus handelen, dan zill geen verstrooiins ons kwellen en bewauM heid zal worden het: Waar uw hart is, is. daar is ook uw schat. Laten wij biddend het oppergezag val onzen God erkennen, omdat het etn gi' neugte is van God, om met de kinderen der menschen te zijn. Dan zullen wij zien, dat wij alle slechts kinderen zijn van onzen Valer in den hemelhet gebed zal geen va1 Velend bedrijf worden en den aiidcrsdet' kenden zal de klacht op de lippen ge smoord worden, dat het gebed der Kn tholieken zoo weini ginnerlijk is. Laat ons zoo eindigt spr. ld voorbeeld volgen van den H. Thomas a Kempis, laten wij bidden, zooals hij at ons leert in zijn derde boek. Daar b> men zien, dat liet gebed alle 'toonaarden van de menschelijke. ziel omvnt. Konden wij bidden, zooals Thomas bal. dan zou het ons wel gaan en de wereld zou er de weeromstuit van gevoelen. Dat willen wij, zegt spr.. ea mogw alle vaderlandsche heiligen ons daarbij helpen, dan is deze Katholiekendag uit voor niets geweest ,cn gaan wij weer aai het werk, sparen en bidden. Mr. Heerkens Thijssens dankte den spr. voor zijn heerlijke rede, die met dn grootste aandacht was aangehoord en levendig toegejuicht. Tilly Coeurn tn Louis Robert. I - Het orgel- en zangeoncert, gegeven fl«ot Tilly Coenen en Louis Robert in de groote» voormalige St. Magdalenakerk te G°es °F Woensdag 15 September j.l.- was zeer ma' tig bezocht. Als altijd zoo ook nu: ,P absents onl lort", „de afwezigen In* ongelijk". Er is prachtig gezongen magistraal gespeeld. In Bach's Fuga in C. Franck's „Variations" brilleerde f heer Robert als talentvol orgelspeler ook in de begeleiding, vooral van Verin requiemfragment en der Fransehe liederea 'onderscheidde het luisterend oor aanston Hon TTlPPQtpr Tilly Coenen spreidde kwistig, bare vo; cale gaven ten toon, die vooral in n fragment der „Dies Irae" van V er geweldig requiem schitterend tot ^un,reC, kwamen. In haar liederen vibreerde zangeres wel wat al te sterk: het drevene schaadt ook hier. Voor wie sma vindt in het orgelspel en in het lied was het een avond van hoog bun genot.; MIDDELBURG. Vier Abonnement»' Cnneerlen, georganiseerd door impjCS!j^_ Felix Augustin. Aangezien de in B, rige seizoen door impresario FeliJ ten verheugen, heeft deze beslotenl serie ook a.s. winter voort te zetj (lc volgende vier abonnements-cort vastgesteld in de Concert- en kehol waarvoor eveneens slechts kunstenarl <len allereerston rang geëngageerd. Hel eerste concert, Dinsdag 9 ber (Zal gegeven worden door net I nestel' strijkkwartet, ™)1-k,s,,zeldzaa| ensemble-spel ook te Middelburg zi O-root enthousiasme verwekte. Het I concert, Dinsdag 14 December, z| viool-avond zijn van de gevierde Kathleen Parlow, met den voortrefi] pianist Louis Schnitzler aan den vl Op bet derde concert, Dinsdag 1 Fel zullen optreden de schitterende jol Fransehe celliste Madeleine Monnl de Parijsche pianiste .Yvonne Bleuzelf liet vierde condtert, Dinsdag 15 L wer(] het Rheinisehe Trio geëngn| gustin te Middelburg georganiseerde abonnements-concerten zich zoo ze^oc|i' de sympathie der muziekliefhebbers Vel"lof Burgemeester en W<| Hers van Middelburg brengen ingtf artikel 37 in verband niet artikel 1T Drankwet ter algemeene kennis, d; hen is ingekomen een verzoek van I La-ban te ït'ddelburg om ver! den verkoop van alcoholhoudende!! andere dan sterken drank voor ge ter plaatse van verkoop m het F no. 20 aan de Hoofdstraat en da| nen twee weken na lieden ieder het verleenen van liet gevraagd"? schriftelijk bezwaren bij hen kaj -brengen. De Directeur der Brandstoffeml butie maakt bekend,, dat de prij^ Kmmaneten (Plakanthraciet), waarov gisteren berichtten, is bepaald op per eenheid van 75 K.G. Het buitengewoon concert dool bestuur van liet Middelbnrgsch nnf korps met welwillende medewerking i directeur en muzikanten, aangebodeil de contributant'en, heeft het gisHj avond buiten verwachting goed me| weder getroffen. Het bestuur liu.d regelen getroffen, dat in geen gevJ contribuanten zouden moeten st.aa-| Jrad de ongeveer 600 stoelen in Schuttershoftum aangevuld met ccil tal banken, ieder plaats biedend aanl personen, zoodat voor 1400 inensclieif plaatsen .aanwezig waren. Deze zijn allen bezet geworden, maar op een 1| tal mag' het aantal bezoekers toch yorden geschat. Da.t de uitvoering I prijs werd gesteld bleek reeds da; dat meerdere contribuanten aa.u liet. zoek bij liet binnenkomen gedaan, deden en hun contributie verhoogden,. Wijl ook weder enkele nieuwe leden traden. Laat ieder contribuant geven aan het op het programma ver.l verzoek om een nieuwen contribuanl Werven en met het bedrag zijner contil itie ,aau den penningmeester, den Domenie, op te geven. Het korps voerde een6 met groote gekozen programma op de bekende zenswaardige wijze uit en de aanwezl waren niet karig met hun .applaus, twijfelen niet of voor bestuur, direcl en leden zal het een aansporing ook volgende jaren de contribuant ei zulk een concert te onthalen. Du sneltrein, die 6.03 hier komt, kwam gisterenavond eerst te acht binnen. Vanaf Roosendaal wasl gesukkeld met de locomotief, die te bleek om den vrij langen trein te ken. Alhier werd de locomotief ver wij met die van den boemeltruin. die te moet aankomen. Bil de politie alhier is een aankll ingediend tegen een individu, dat iil tweede duinen een paar jonge mei lastig viel op een niet te noemen w' In verband hiermede waarschuwen de Vlissingsehe ouders ernstig, niet ite laten dat hun kinderen zicli alleer de eenzame duinen begeven.; Sedert verleden week Donder I wordt een 15-jarige zoon val v. G, al I vermist. Men vermoedt, dat liij zoi I .toestemming zijner ouders met een of ai I scliip is vertrokken. - Van een der booten van de Red S lijn zijn aan wal gebracht twee zoi naamde „stow-away s", die zich aan lx verscholen hadden en aldus een kosteh reis trachtten te maken. Men verrnoe I dat er nog meer aan boord waren, I .tot dat oogenblik echter onvindbaar j reu gebleven. Het "gebeurt den laat- .tijd herhaaldelijk, dat zulke lieden I aan wal worden 'gezet. Eu alle scli 1 hoekjes zoeken ze op om onzichtbaar I blijven; Zoo verhaalt men ons van een, zich 21 UUr had schuilgehouden in der groote ventilatoren, waar hij zich a.ls een kip op stok op een ijzeren j biiidingsstaat' had neergezet, Men lette op de belangrijke m deeling van de Brandstoffencommissi de advertenl iekolommen van dit num onzer courant. V~ 'Wi-> hebbt,n 'het lijvig progra, ontvangen van de feestelijkheden gelegen n-ul van het 63 jarig- bestaan I de Kolfsoceteit „De Prins van Ora allner op 19, 20 en 21 September V met een daaraan verbonden nation, kol! wedstrijd waaraan de navol-i - Clubs zullen deelnemen: 1. „Recht tk Alkmaar; 2. „Stavast Bovenkarspel 1- O. G. I. D, O., Krommenie; 1 i V,en°egen",_ Heer Ilugowaard; 5.'' .Maat', Zuid Scharwoude; 6. Do J 'Lenen' Spanbroek; 7. „Mik Wis", H K a' -aan8. „Zaanstreek Koog a

Krantenbank Zeeland

Nieuwe Zeeuwsche Courant | 1920 | | pagina 2