Tweede Blad
NT IE in de
UIT DE PERS.
Kunst en Letteren.
Ex-Keizerin Eugenie.
Voor de ^Keuken.
Gemengd Nieuws.
SIGAREN aan
HNISCH BUREAU.
Tel. 202,
fs-lnstallaties.
Electr. Centralen.
I n Accumuiatoren-
i Bureau in Zealand,
genieurs-adviezen
er kosten verstrekt.
iet grooter dan
ITANT BETALEN
Hat kluitje.)
Het „Dagblad van Botterdam" (niette
verwarren met de Nieuwe Rotterdamscha
Courant) schrijft in zijn nummer van 11
Juli j.l.
Het merkwaardig geval, dat wij verle
den week Woensdag hier bespraken, n.l.
de positie van mevrouw Duiker—Bfek-
kink in de Prov, Staten van Zeeland, is
den commissaris der Koningin in die pro
vincie voorgelegd. „Zijn d,e Staten wel
competent besluiten te nemen, nu mei
vrouw Duiker—Blekkink, van wie bet
niet zeker is of zij haar domicilie nog in
de provincie heeft, deel uitmaakt van da
vergadering?" heeft 'het lid Vienings ga-
vraagd.
.Wij dachten dat de oplossing .inmid
dels door mevrouw. Duiker zelf was gebo
den in dien zin, dat zij 'de vergaderingen
van de Staten sedert kort niet meer Bij
woont; immers dezer dagen werd bericht
dat de Boni van Soc.-Dem. Vrouwenclubs
een schrijven aan den Minister van Bin-
nenlandsche Zakem gezonden heeeft, waur-
in jrordt gewezen ,op een ernstige leemte;
in de Provinciale en in de Gemeeelntewet
waardoor 'n vrouwelijk Staten- en Ge
meenteraadslid te Torneuzen gedwonlgen
werd door het enkele feit, dat haar echt
genoot zijn domicilie buiten de gemeanjte,
moest vestigen, deze functies op te geveu.
Genoemde Bond is blijkbaar eveneenjs
Van meening, dat deze kwestie moet wor
den opgelost in den zin van de artt. 17'
en 23 der Provinciale wet, waarvan het
laatste nadrukkelijk bepaalt dat een lid'
der Staten, dat geen inwoner meer is, op
houdt lid te zijn. J
Wij wezen echter reeds op de moeilijk-
lijkheid welke zich in dit geval voordeed
omdat mevrouw Duiker een eigenaardige
op'vatting van wetten schijnt ,te heb
ben. Art. 23 laat den leden een zekere
vrijheid, door te bepalen dat 't lid ia zoo'n
geval kennis geeft aan Ge dep u t e e'rd ifj
En op dit gedeelte van art. 23 heeft de
voorzitter der Statiën zich beroepen in
zijn antwoord aan den heer Vienings. Ban
dergelijk bericht, zei hij, is niet ontvan
gen en daarom is de vergadering wel de
gelijk competent.
Dit is het spreekwoordelijke \kluitjq
waarmee een lastige vrager wordt afge
scheept. Hlien de interpretatie, .door den
Commissaris van het bedoelde artikel ge?
geven, juist was, zou. het moeien luidem
dat het lid ophoudt lid te zijn Wanneen
hij een der vereiscjhten voor het lidmaat
schap verliest en daarvan bericht aan Ge
deputeerden doet toekomen. Maar he,t ëër-
ste lid van art. 23 is in dit opzicht zeer
stellig en bepaalt dat alleen al door het;
feit, dat één der vereischten voor het lid
maatschap vervalt, het lid irr kwestie
oplioudt lid. te zijn. Op grond daarvan
is mevrouw Duiker geeii lid van de Staten
van Zeeland meer. Nu kan men haar toch
kwalijk handhaven, omdat izij weigert!
te doen wat de Provinciale wet haar totj
plicht maakt. Toch doet, men dit thans-.:
.Wat nog niet zegt dat haar mede-leden
daaraan hun goedkeuring I behoeven -te
hechten. Wordt het tweede lid van art.
23 te letterlijk opgevat, dan zou b.v. een
Statenlid toch lid blijven als hijlid der
Eerste Kamer werd, of van de Staten van
een andere provincie, als hij hoofd werd
van een departement van algemeen bestuur
of griffier; alle functies die on,vereenig-
baar zijn met het Stattenlidmaaitscih'apj
dat hij evenwel niet behoeft te verliezen,
wanneer hij wil, en dan pas ophoudt wan
neer vijzelf uitdrukkelijk aan Gedepu
teerden kennis geeft dat zijn, lidmaat
schap vervalt.
Het is hoog tijd dat de w.etsartik'elieni
die de positie van de gehuwde vrouw
bepalen worden herzien. Maar tevens is
er dan alle reden om bij het corrigeerejn
van de Prov. wet deze bepaling, weikei
nu in de practijlt moeilijkheden gaat op-'
leveren, eenvoudig te schrappen. Dan is
het niet meer aan de beleefdheid van dë
leden overgelaten of zij willen blijven oh
heengaan, in gevallen, waarin de wet be
paalt dat zij niet meer het recht hebben
aan de vergaderingen deel te namén.
blij'll nog altijd sinds haar verscheiden:
net .onderwerp van allerlei schetsen, ver
halen en anecdotem, die met graagte wor
den |elezen. En gelen wonder; weiipg
mfiit.seh enlevens zijn zoo belangwekkend
als 'dat van deze 92-jarige vrouw, dia
in' den ollen glans harer schoonheid elen-
maal zetelde op den keizerstroon en als
eenzame balling haar leven eindigde.
Men (zegt, dat haar als jong meisje
door een Zigeunerin .haar verheffing on
val werd voorspeld.
Omtrent haar schoonheid als meisje
fin jonge vrouw zijn de getuigenissen eens
luidend. Haar lichaam was als voor deri|
troon geschapen, haar gezicht was vol
komen ovaal, als met meesterhand gs-
tewsktend, haar oogen waren stralend
'blauw fm haar .overvloedig, weelderig
haar "had ,een praohtigen glans. Misschien
dat die- eigenaardige schoonheid het ge
volg was van haar gemengde afstamming)
want 'van moederszijde was zij van Schot-
BChe, van vaderszijde van Spaansehe af
komst,
Ofschoon' zij; niet zbnde-r genoegen den
"iepen indruk waarnam, dien zij! op Na
poleon ill uitoefende en haar vxoiuwelijte
ïKrahaid' -werd gestreeld door het vooruit
zicht op he keizerskroon, was Eugenie
t" 'Montijp van tei degelijke beginsafen
f|an dat zij, anders dan als wettige ge-
aan Napoleon's zijde wilde ver
schijnen. „Do weg naar mijn hart Sire
leidt dbor do kerk" gaf, zij, eens op can
dringend liefdesaanzoek van den keiztar
ten antwoord. Napoleon verstond dit en
richtte kort daarop eien officieel huwe
lijksaanzoek tot de gravin-moeder. Moe
der en dochter bewilligden erin en het
Anton van AVt'lic in het Vaticaan.
De Romeinsche correspondent- van „De
Tiid" schrijft:
De H Vader, die reeds vroeger voor
den Nederlamdschen schilder, Antoonvau
Welie, beeft willen pos°erên voor hét
Pausportret,, hetwelk de schilder bijna vol
tooid heeft bracht dezer aagen een lang,
durig bezoek aan het atelier, hetwelk door
de goede zorgen van de Prefektuur dbr
Apostolica sedert maanden voor den Nc-
derlandseken schilder ingeri. die werd in
tweede loggia van het Vatisaan, mqer be
kend onder den naam van brace,o pi
ano".
Sedert ©enige maanden vertoeft daar do
bekende schilder en hoeft er reeds begon
nen en nog pas ontworpen doeken staan,
sehetseii van personages, die daar voor'
de eerste maal kwamen poseerea en ïarer
terugverwacht worden, om oefinitief op
het groote doek te worden gebracht. Men
ziet er een prachtige sche'-s van Van
Welie's pausportret, een zeer sprekenae
teekening van Kardinaal van Rossum, den
Nedcrlandschen Prefekt der Propaganda.
Het schijnt wel, dat de vaiderlandslielfdq
het crayon van Van V-ie animeer Ie,
toen hij Kardinaal van Rossum schetste
Tenminste toen ik een dag na -re pose ee.i
bezoek bracht bij Van Welie en de bedie
naars der lift van de Apostobscfie Fa-
leizen mij hadden .gezegd., dar 'dg „famoso
pittore olandesev- aan 'twerk was, vond
ik een potloodteekening van Va.n Rossum
die Vau Welie iater zou mo-ueu expo-
seeren, tegelijk met de voltooide schilde
rij, waarvan Kardinaal Van Rossum toen
voor 't eerst poseerde.
Ook Kard. Vannutelli, de ta-hügjarïge
Deken van het H. College, poseerde bij
Van Wielie en deze figuur kwam reeds
ten volle uit op de schilderij. Kardinaal
Gasparri volgde en de Staatssecretaris van
Z. H. den Paus kwam meematen bij Vau
Welie om eens te praten over kunst en
kunstwerken, een verpoozic r voor den
Staatsman in zijn politieke e-t> diploma
tieke beslommeringen. i
Mgr. Sanz de Samper, de Maestro -di
Camera van Z. H., Mgr. Testen' de g>
heim-Kapelaan van d-en Paus, poseerden
herhaaldelijk.
Maar Van Welie, die reeds he' Paus
portret op eenige bijzonderheden na vol
tooid had, verlangde den H, Vader te
zien in de houding en de kleedij, djie hij
zich ingedacht had voor zijne symboli
sche voorstelling. En de H. Vader kwam
dus dezer dag-en bij den sc.iii ier,verge
zeld van Mgr. Migone, van d-en trouwen
kamerdienaar Mariano, dia den Paus zoo
onbaatzuchtig dient.
Z H. nam plaats in den grooten zetel,'
waar ook de Kardinalen Vatmuieili, Gas
parri en Van Rossum hadden plaats ge-
nopen en Van Welie nam eerst potlood en
conté en later zijn palet c'n penseel en
de schilder metde fijne beschaafde ma
nieren, antwoordde de H. Vader op DieDS
vragen over kunst oune en nieuw-?,
klassieke en dekadepte en ook over
futurisme.
Zoodoende zal binnenkort het groote
schilderij van Van W.eli" gereed zijn.
Van Welie denkt het op 25 dull a.s<
in het. Vatikaan te -expos",eren, ter gele
genheid van 's Pausen naamfeest.
Een paar dagen daarna vertrekt de
meester naar Nederland, maar komt in
October of November te Rome weder,
want hij heeft de vleiende opdracht gehad
de portretten te schilderen van den No-
derlandschen Kardinaal Van Rossum cn
Mgr. Sanz de Samper, Maestro di Camera
van Z. H. den Paus.
Tonuitc n-gere<h i en
Uit „Honderd Amerikaansche Tomaten-
recepten"
Tomatensoep inct nieflGj
Zet 1 I?. melk te koken en roer er 4'
lepels bloem door met een weinig melk'
huwelijk wend zoowel kerkelijk als bur
gerlijk in optima forma voltrokken.
Het jkieiizisrlijk hof welrd onder de heer
schappij: van de schoon©, elegante kei-
z'e-rin liet glanzendst aller hoven en Pa
rijs het middelpunt der elegante wereld.
Eugenie was de koningin va'n de mod-a,
die voor al haar nukken moest buigen;
zelfs' de crinoline-, dei hoepelrok, wist zij
weer in ©ere te herstallen. .Zij ontving
de gekroonde hoofden met ongeëvenaarde
praal en charme en was de geliefde vrieïir
din van keizerinnen en koningin
nen der meest trotscho huizen; Zij
schonkj haar keizerlijken gemaal1 een zoon,
haar geliefden Loiulou (prins Louis- Na,
poleon).
Het zenith van haar' macht en roem
bereikte 'zij1 bij, d© opening! van het Suez-
kanaal, 17 November 1869, toen zij! op
haar -jadht „l'Aigfe" alle overige sche
pen .vooraan ging en het 'lint doorsneed,
dat -den slotboom voor het internationaal
verkeer op het kanaal hoetta op- te hef
fen, zoomede tijdens de! Parijsche Wareld-
tcntoionstelliiiig, jkort voor het uitbreken-
van den FranschDuitschen oorlog'.
De keiizterin wilde in haar eerzucht
graag aan het bestuur van den staat me»
werken' en haar gemaal liet haar aan de
zittingen van -den Staatsraad deelnemen.
Doch Eugenie had in staatkundige onder
nemingen: "weinig geluk. Zij was diep- be-
Isedigd toen iemand- van de ho-ogwaar-
digheidsbekleedte haar 'eens op haar
vraag, wat het volk van -haar dacht, het
oprechte antwoord 'gaf. dat men da
„Spaansehe," de schuld gaf van de mis
lukte Metxicaansche expeditie.
Toen het Napoleontische rijk viel, de
keizer gevangen genomen was ein Eugq;
nic bijna onbeschermd in dei Tuiïerieë-n
aangemaakt en laak 20 min. zachtjes door
koken. Laat in een artdere pan 4 toma
ten, een kleine lepel suiker en eën fijn
gesneden ui 15 min. zachtjes koken. Wrijf
de tomaten door een zeef en giet ze in dfe
tekrine op de melksaus. Voeg een flink
kluitje boter, zout en peper bij en dien
dadelijk' op. (Deze «oep kan niet opge
warmd worden.)
Voorgerecht,
Niet 'te groote tomaten worden door
5 a (6 diepe insnijdingen, van bolvhn
schuins naar onderen zóó -gesneden, dat de-
vruchten als een! bloem open valient Elke-
tomaat (wordt op een slablad geplaatstt1,
gevuld piet slagroom, waarop men een
paar druppels citroensap laa.t loopen en'
omgeven door schijfjes kbmkbm!mer.
Wat hij dacht en wat hij vond.
De corr. van het (Hbl-- schrijft uit
Boedapest.
Toen ik dezen keer naar Boedapepit
vertrok, heb ik voor den eersten keen
in mijn leven zooiets als een ongerust
gevoel gehad.
Terwijl ik in .Weenen op reisgelegau-
heii'l naar Boedapest wachtte, heeft men
mij dagenlang de groote gevaren, die cl'
speciaal voor mij aan verbonden waren,
mij in het land der almachtige officiers-
detachementen te wagen, geschilderd. En
dat met zooveel succes, dat ik werkelijk
ongerust was. De Hongaarse!) e- gezant vix-t
zekerde mij wel, dat, zoover hem bekend
Was, in Hongarije alsolul'c rust en vei
ligheid heerschten, ipaar dan zeiden 'de
emigres" in Wieenen mij weer: ja, na
tuurlijk, de regeering zal je, «i Bocuapcsv
wel trachten te beschermen, zal jc wel
door detectives laten omringen. Maai- wat
kan de regeering er aan doen als ergens
een paar officieren ruzie met je maken
en je verdwijnt
En dan kreeg ik weer ais verhalen over
afranselingen met kettingen, eastreeini-
gen enz. en ik werd een beetje bang...
moest je toch eens overkomen I Wint er
zit in zoo iets ik weet het uit mijn
ellendige gevangenisondcrviiiding aan do
Beresina w-el een hoop kopij, maar ook
kopij kan wel' eens te duur betaald wor
den en ik weet het al weer tiit .onder -
vinding de verzekeringsmftafsciiappijea
in het vaderland lusten mij niet meer.
En dan: je kunt je ook wét tegen ailes
verzekeren laten en overigens is niet alles
met geld weer goed te mikon.
Ik wilde echter dat al die beangstigd?
menschen, die me zoo narv'! ijk waar
schuwden voor die gevaariijica reis, dit,
Boedapest eens kón zieniedereen lacht
je hier uit als je dien angst tiiani bekent.
En na 24 uren in deze geordende, rustige,
heerlijke, thans allëën veel te warme stad
rondgeslenterd te hebben, moet je jé her
innering- geweld aandoen om zelf weer
te gelooven, dat je het je anders hebt kun
nen vooïstellen-
De corr. ontmoette ook den „bcruchten"
Hejjas, die door de bolsjewist en hun
handlangers als Fimmen voor -i-en vrecse-
Üjken misdadiger wordt gehouden.
Hoe hij aan die reputatie kwam?
Van de beroering- maakten bandieten
gebruik om, haast steeds in uniform en
zich uitgevend voor officiersdc.tachcmen-'
ten, te plunderen en te moorden. Men
beeft tusschen Donau, en Theiss ecu razzia
gehouden -en tachtig geüniformeerde mo
vers te pakken gekregenva:i alle tachtig
behoorde -er niet' één enkele tot liet léger,
Maar door de reputatie, dij men hun ge
mankt heeft, .eaven die roovers zïeh, om
schrik aan te jagen, voor Pronay ,of',
Hejjas uit en zoo leest Pronay in de
Weensch-e lastercampagne geregeld van
gruwelen, die hij ergens opgaan moet heb
ben, terwijl hij in die plaats mbit c,f ten
tijde, dat het gebeurd moe!; zijn, niet
geweest is.
En een ander verklaarde: Hier ward
-een Ianid geboycot waar thans overa-I
voorbeeldige, orde ©11 rust heorscht, waar
sedert dep moord op die twee redacteurs
niets meer gebeurd is en in Amerika
slaan 'zie- kalm een paar boilsjewiki. dood
en 'daarover spreekt niemand: evenmin
als over Mexico of Ierland. Overal in de
was achtergelaten; gelukt© het haar door
.een achterdeur wit heit slot te komen em
te- vluchten in de woning van dein Amet
rikaanschen tandarts Evans. Deze bege
leidde haar ovar zee naar Engellancli.
Later, toen de zieke Napoleon vrouw en
kind, te Chistóhurst, het Engelscih asyü
voor keizerlijke bannelingen, terugvond,
was ho-g niet alle hoop voor de onttroon
den verloren. Allerlei plannen werden ge
maakt, doch de- dood van Napoleon in
1873 maakte daar een eind. aan. Toch
geloofde (de keizerin aan die toekomst
van haar 'zoori, die in een Ëngeüsohe!
militaire school- voor zijji toekomstig sol-
datenbero'cp (wend opgeleid. De intelli
gente jo-nge prins had dorst naar daden.
Hij deed mee aan een expeditie tegen
d© ,Zoeloe's; zijh dood door de speren
van de- Zoeloe's w,as niet oneervol; doch
raamloos ©n een Steek in het hart der
moeder.
Van hu af waren de- tro-ts en de moeid
van Eugenie voorgoed gebroken. Op- haar
Engelsch landgoed bouwde zij. een doo?
den'huis voor haar man en haar zoon.
Zij 'd<e©d veel aan reizen, zij had eénl
jacht ien zocht op de onmetelijke z'e«en|
rust
Uiterlijk was -de keizerin, ondanks haar
hoogen leeftijd, een waardige, statigei ver
schijning gebleven Wiel' hadden de jareln
dit niio-odc' .gelaat gebeekend, het was
geel geworden; gerimpeld en met licht
donshaar begroeid, doch, haar profiel was
merkwaardig goed gebleven. De scherpe
lijn van dien neus had zoo weinig aan
fijnheid verloren, dat men daaraan ah
lc-en al direct de- k!eiiz>e!rin herkennen
kon. Het haar was mooi vol gebleven;
ze leigde 't met berekende nonchalance,
ho-og in haar hals, in een zwareh
wereld is het slechter dan in Homgairijja,
Maar aan -een boycott vajn Turken of
Ulsterianen o-l: Mexicanen o-f wiel ook
denkt niemand.
Allteen Hongarije, want Bela Kun is
gfoot 'en Fimmen zijn profeet.
De heer Julien Sauibaert, een- rijke
grondbezitter, had zich op Père-Lachaise,
het Parijsche kerkhof, .een praohti
gen grafkelder laten bouwen om daarin,
ads het zoover gekomen zou zijn, in vrede
te rusten. De heer Sambaert was er vooral,
op gesteld na zijn dood verschoond te blij
ven van het gezelschap van zijn schoon
zuster, die hij niet beminde: deze graf
kelder zou voor hem persoonlijk zijn.
Maar w,at .gebeurde er De heer Samba,etrt
ging op reis' en bij zijn terugkeer vond hij
minder tot zijn droefheid dan wel tof
zijn woede, ,de schoonzuster, die hij niet
liefhad, hegraven in zijn grafkelder. Booze
protesten zond Sambaert aan den prefect
der Seine omdat deze, bij zijn afwezigheid
Vergunning verleend had iemand, en dan
nog wel die schoonzuster, aan wie Sam
baert rondweg het land had, in -zijn
grafkelder te laten begraven. Bij zijn
protesten aan den prefect voegde Sam
baert een allergewichtigst dokument,
waarin werd bepaald, dat er niemand, nie
mand. buiten medeweten en zonder ver
gunning van Sambaert in zijn grafkelder
begraven mocht worden. Toen de booze
Sambaert goed en wel deze beschikkingen
getroffen had, stierf hij.
De erfgenamen wilden hem natuurlijk
begraven in zijn grafkelder, zijn- eigen
-grafkelder, wat drommel.
Neen. zeide echter de prefect der Sëinë,
buiten medeweten en zonder vergunning
van Sambaert mag er in zijn grafkelder
niemand bijgezet -worden en de prefect
eischte een geschreven vergunning van
den eigenaar. De erfgenamen konden deze,
om begrijpelijke redenen, niet overleggen!.
En zoo moest de kist, met het stoffelijk
overschot van Sambaert buiten het praal
graf biijven, waar de schoonzuster, die
Sambaert ganschelijk niet bemind ha,d,
nog altijd rustig in lag. De Gusti-iiie
werd in 'de. zaak betrokken en zij heeft eer
gisteren uitspraak gedaan. Aan de gewe
tensbezwaren van den prefect der §>eine
is tegemoet gekomen: Sambaert mag in
zijn eigen, grafkelder begraven wordeni
Alleen vertelt de uitspraak niet wat er
nu met de schoonzuster is gebeurd, Heefit
zij mogen blijiven? En zoo ja, zal Sambaert
die dan toch de eigenaar van het praalt
graf was, in vrede rusten naast de schoon
zuster, die hij, nu ja,- die hij Verfoeide.')
(N. R. C.)
De gewezen liulppostbeambte Herrber-t
had een heel handig plan gemaakt om in'
eens veel geld te verdienen. Er bestaat
een Berlijnsche reederij, die een rëgëlma-
tigen dienst heeft tusschen Berlijn; en
Hamburg. Als er een schip uit Hamburg
in de "Berlijnsche haven biraiienlop-pt)
stuurt de reeder aan de personen, voor
welke hij ladingen heeft vervoerd, een
schriftelijke mededeeling -en de personed
krijgen dan op vertoon dezer mededeeling
de voor hen bestemde goederen;
Heribert, die aan de post wegens ver
duistering was ontslagen, slaagde er ia
een van zijn vroegere collega's om te kbo-
pen. Deze leende hem tegen eëni vergoe
ding van 300 mark een sleutel vaji de
brievenbussen en eepi bestellerstasch eil,
toen Herrbert vernomen had, dat het schip
voor de bewuste firma was biiinengeko-'
men, ging Jijj de, .brievenbussen; in de
omstreken van het kantoor der firma lich
ten. In de derde bus, die hij onderzocth b.
vond hij 'de kénnisgevijigen, die hij zocht.
De rest der brieven liet liij onaaingej
tast. Hij kwam; in het geheel in het bezit
van 25 kennisgevingen, waarmede hij o.a.
automobielen, onderdeelen van- automobie
len, stalen helmen voor de veiligheidsweer
en levensmiddelen kou. afhalen. In een
kroeg verkocht hij de brieven voor prij
zen, die tusschen 500 en 800 mark varieer
den. Voor de stalen helmen kon hij echter
geen kooper vinden. Den, brief, die recht
op de stalen helmen gaf, gooide hij dan
maar weer terug in een brievenbus en zoo
kon de rechtmatige eigenaar dte helmen af-
wrong vast.
Ze kleedde zich steeds in 't zwart,
maar 'zie vetstond de kunst, om aan de
eleg'antie, die bij! haai- leeftijd pastei, een
sobere on-gekiiristeldheid te paren, ken-
tc-ekenend voo-r 'n dame, voorlgesprotan'
uit een ou,'de, deftige familie.
Tijdens haar bezoeken in Parijs, die
tweemaal per jaar, in het. v-oorjaar en
in 'dien herfst, plaats- hadden, stonden
de gangen en de vestibule van hat hotel
„Continental" vol me-t hoeden- eu eos-
tuuhidoozen, die^ de modemagazijnen .ge
stuurd '.hadden, want: „de keizerin moès-t
uitzoeken".
Zij was dn haar uiterlijk verschijjnesi
een dame-van-de--weireld gebleven, echter
meer in Engblschen-, dan in Fransc'hen
gbest. Vol prettige beminnelijkheid ont
ving (zij; een kosmopolitisch geselschap
ten harent, hoewel z© zich overig-eins
iï-etst 'in den engeren kring van vrienden,
bloedverwanten »n een uitgelezen gesel
schap- gasten bewoog. Het vervuld© haar
steeds met blijdschap, als zij: een nieuwe
persoonlijkheid, ontmoette, wcllk;e hanjp door
h-o-o-ge afkomst, goede relatiels -of wierk-
rin'g interesseerde. Graag ontving ze een
ex-minister van de Republiek', olf zel&
een politieke figuur, wiens vijandschap
tegen de etens zoo haar voorgestane staats
orde- ge-er -geheim was.
Haar geheel© 'belangstelling was oip- da
werkelijkheid geconcentreerd. Op reis was
het p-iet de rij|ke schoonheid van een
land, -dat haar een uitroep van bewon
dering ontlokte, want hoewe-l ze niet
ongevoelig hier voor was, stalde- ze veel
eer vragen betreffende de geographiseha
verho-udingeti, Ida producten, do z-edein. Ze
Wilde -weten, ho-e: hoog een vuurtolreirV
was, wie- hem- gebouwd had en - welke
halen. Voor dat echter de heeren Kwamen
opdagen om hun waren van- het schip'
af te halen, had de politie lont geroken
en Herrbert gevangen genomen.
Een gevaarlijke standplaats.
Te Heiligerlee is een ernstig ongëlnk
gebeurd. Terwijl e-en gezelschap het mo
nument bezichtigde, had men, naar de
,,Prov. Gr. Crt." bericht, den auto op de
tramrails laten staan. Toen men de iram
hoorde fluiten, rende de chauffeur, de
heer Buiskool van Nieuwulda, naar den
auto, teneinde te trachten deze van de
rails te verwijderen, docli het mocht hem
helaas niet gelukken. En de tram had een
te groote snelheid om onmiddellijk te stop
pen, zoodat e-en botsing volgde. De auto
iverd vernield; de heer Buiskool geraakte
er onder en werd ernstig gewond.
De „gebeurtenissen te LouMande".
Geruimen tijd geleden weri uit Parijs
gemeld van wonderbaarlijke voirvalLn te
Loublande, waar een jeugdig-; zieustar
visioenen had en openbaringen deed in
verhand met h-et einde van den oorlog
en van Frankrijks toekomst. Zij was uit
den aard der zaak reeds spoedig het mid
delpunt der openbare belangstelling en er
ontstond naar Loublande een soort pel
grimage van nieuwsgierigen. De hoogste
kerkelijke overheid te Rome weid
van de zaak in kennis gestei d, onderzocht
a'lo feiten on omstandigheden nauwkeurig
on sprak bij decreet van 10 Maart ge
publiceerd in de „Acta Apostolioac Sedin"
haar afkeuring uit over het te Lou
blande voorgevallene. Laa? nu een ge
deelte der Fransche pers is voortgegaan
deze beslissing voor te stelten eenvoudig
als een niet-goedkeuring beefi, de Con
gregatie van het H. Officte zich genood
zaakt gezien d-e publicatie te gelasten der
Fransche vertaling van 't decreet. Deze
komt voor in het jongste nummer der
,.Acta" en vat het oordeel in dezen der
hoogwaardige kardinalen algem.wne-
inquisitoren-in-zake-vaii-geloöf-en-zeden al
dus samen
„Na alles rijpelijk te hebii-.-n overwo
gen, verklaart de Congregatie dat de zoo
genaamde visioenen, openbaringen cii voor
spellingen bekend onder den naam van
de „gebeurtenissen te Loublande" evenals
hetgeen er over geschreven is, niet, kun
nen worden goedgekeurd.
Neg altijd goed gcloovig
Een oude bekende, even bekend als
de beroemde zeeslang, is weer opgeao-
ken, n.l. de Spaansehe schatgraver, schrijft
de „Zw. Ct. Iemand te Zwolle en iemand
te Kampen heeft hij, op de van ouds be
kende manier weer schatten voorgesnie
geld ,die ergens in een koffer zin'én,
(•ver welke schatten hij, de schatgraver-
niet kan beschikken. H t is bijna niet te
gelooven, dat. er nog personen zijn, dom
genoeg om op 'smans zoet gefluit in lo
gaan en toch, bewijst, het feit,, dat Jiy
ticg altijd „werkt" niet, dat hij nog steeds
slachtoffers maakt
- Te- Tauntom -is tij!den,s de- voorsteffi-nlg)
van' een v eizlwud paardenspel d-ei grpo-te-
tent in brand gevlogen. Aangewakkerd
door tóen sterken wind stond weldra alles
in lichtelaaie. Een paniek ontstond. Twin
tig menschen met brandwonden zijn naar
h-et -ziekenhuis gebracht. Een kind is ge-
sto-rven ten vier anderen verk-eetre'n in een
cinstigein toestand. Het. circus-o-rkest bleef
«looi' sp-eien tijdens den. brand.
Volgens een later bericht zijn er nog
twee jnenschen oveirtedeu,. Verschrikte,
lijk'et toone-eten 'hebben, zlich afg-eispeeld in
de- menigte van vijftienhonderd'
Men,' seint .ons uit Londen d.d. 16 ddzbir:
Volgens' de gehinikeüj'te statistieken van
Lloyds waren er o-p het einde van, het
afgleyloopeni kwartaal op. de verschillend:)
werven van het Vereenigd Koninkrijk
schepen in aanbouw met. een inhoud van
1.578,153 ton, zijnde en vermeenderinig
van 184.000 ton in vergelijking met eindö
Maart j.l. en 1.054.000 ton meer dan
verleden jaar om dezen tijd.
De productie is in het afgeloopen
kwartaal 69.000 ton meel' geweest dan
in het voorafgaand© kwartaal.
soort Verlichting men er in bezigde. Al
tijd hadden- de- wetenschappelijke eigen
schappen- Imear waarde, voor haar, dan d-a
aestheèische eigenaardigheden.
Ho-g- wilder en hoe- oorspronkelijker de
natuur was, hoe meer zij ervan hield.
Onvermoeid volgde ze. onbekende paden;
telkens stifetaand, om zich vol bewon
dering' naar ©en Mo-eim. af eien plknt to
hukken-.
Zoo was zij 'op hoogen leeftijd nog een'
bewonderenswaardige vrouw, vol levens
blijheid. II©t scheen, alfeof zij, het leven
niet kon overzien, alsof zij het voor
einde-loos hield, en eir een. altijd-dnrend
verdrag mee gesloten had, op de ruïne's
van een vroegbr, haast sptrookjesachtia
bestaan.
Jong ge-bleven, door deze, beschouwing
van het lteven, had ze ,otok del jeugd
lief, en omringde zich ertnbfe, em ze was
gelukkig, wanneer de'z© rondom haar
lachte en speeldiel
Aan het geloof, waarin Eugenie werd
o-pgbvoed, is ziji -steeds ge-trouw gebleven
en. gesteikt door de laatst© troostmidde
l-en dhr H. Kerk', scheiddfe zij: na een
lanige icwnzweirymg van ruim 92 jaren-
uit dit teven.
Moge^ «deze werkwaandigel vrouw de
verhooring! 'hebben erlangd van d© roe
rende- bede-, we-lfce dg K«rk hij het graf
harelr kinderen ten Hemel stiert: „Heer,
gbe-l haar de eeiuwige rust en het eeuwige
licht verlichte haar!"
Bij haar verscheiden past ook het
Psalmwoord, dat -de- groot© Bossuet in
zijn lijkrede -o-p Koningin Marie H©n-
rie-tte van Engeland aanhaalde: „En nu
Koningen, wilt be-grijpen, gij, di© over de
volken den scepter zwaait, laat U onder
richten".
.i-j
