ELAND
l
IEWIJN
en
Zilveren 5 Francs Stukken
H' courantn Nummer 128
Dinsdag 20 Juli 1920
Zestiende Jaargang
uurman
j^wHtiicr
FRÈRES,
van de
i^uwsche
levert alle
ledkoop
voor het
jdschrif-
et groote
J gemaakt en men lid der Staten kunjaen
BUITENLAND.
DUITSCHLAND
feuslletosu
Van Nacht tot Licht,
BELGIE
ENGELAND
FRANKRIJK
RUSLAND
BINNENLAND.
en alle soorten Gouden Munten,
Alg. Geldwisselkantoor,
Tel. C 213-3032, N.1668. Int, Letter A.P.
In f 36.f 4
L r'36 Kouwrtj.
r: Gevallen prohJ
kree pruimen f 26.Ü
UJ
pnspatunto I flgcj
Lpaïanto II fig.
els I f 45.§'0
ll'aiwo appels f 3e
|9.-~: ZceM appA'
IVfval appefe f 6 -_/i
10 E.G. 4i
Isen 117.— f 25_
|30.—alles 'per^
IJi'enpören f 63.—
I f33,~\. Jan'Baa.'|
Kcntcrlouwtje® fia.1
Irgembtten f 26ju I
I a f31.—Afval
alles per ioo r'
bote f2.90 a f9 or,:
4 20: Kriel 'fl.g^
I) K G L
11 £37.— per .100 Bft
f 0.37 per 100 stub
f 0.13 per stuk'. Bloc^
j 00 stuks, llood'e kort
I uks. Ktoien f 4 70
878-63
WCENTIUS-YER-
te Vlissingen zoekt/
aatsing voor
lAKKERSLEEjHÏÏJG,
1 bij luibak,
nc^ondities, Bij-
si Crt.", Kasteel-
füssingen. 879-8
bestaat ge
worden opgeleid
die de derde
|of een daar-
particuliere
Ifgeloopen, of
pezitten, wat
dat zij in
|n de eischen
toegezonden
(KE PAKET-
Seheepvaart-
851-50
riLLATEURS.
IDBOBBOE3HM
5.54
6.17
5.12
7.35
5.25
7.47
5.37
7.59
5.48
8.09
6.02
8.22
6.10
8.3(1
6.21
8.41
6.29
8.48
6.87
8.56
6.48
9.07
6,57
9.16
7.06
9.25
7.16
9.35
7.26
9.45
7.35
9.54
t
9.31
9.56
10.49
11.07
11.29
11.42
11.56
12.19
12.58
R
I j 1 ia/ VIENINGS. Telefoon 97
RC°eaux van "Redactie en Administratie: Westsingel, GOES
Directeur: JOS. VAN DE GRIENDT. Telefoon 207
Abonnementsprijs f 2.50 per drie maanden; f 0.20 per week*
Advertentiën van 1 tot 6 regels f 1.50,- elke regeJ meer f 0.25
bij contract beduidende korting. ïi
De Fuzzfe Duiker-Blekkink.
In onderscheidene, persorganen was iden
I laatrteu tijd twijfel uitgesproken aangaan-
J ae het wettig samenzijn van de I rovm-
I aie Staten van Zeeland, wijl een der
si-dra mevrouw Duiker-Blekkink. door hei
verhuizen van haar echtgenoot naar Nip
f'megen, geen ingezetene meer was der pre
f vincie en de provinciale wet m art 23
I zert dat zoo een lid een #r vereisehten
i vA'avt 17 en daartoe behoort: inge
zetene zijn der provincie - komt te Verlie-
zen, hij (of z® °Phoudt ^d3® Z1JB'
Het lag dus voor de harijd^ dat men zich
tbij de hervatting dor zomerzitting er van
wilde vergewissen of inderdaad de Provin-
leiale Staten gegeven dit geval in
competent waren tot het nemen van wet-
tige. besluiten.
I Zooals de lezer elders in dit nummer zal
kolmijn zien, heeft inderdaad Maandag j.l.
bij den aanvang der zitting een lid aa»
den voorzitter opheldering verzocht over
de kwestie, die ber«i,dp verschillende pen-
J-nen in. beweging bracht en de lezer zal
er ook het antwoord vinden.
1 Hieruit blijkt, dit het niet-ingezetene
zijn der provincie eerst effectief en offi-
Iriëel wordt door de mededeeling van het'
I lid (dat niet meer ingezetene is) djat hij
[(of zij) hiet meer in de provincie woonach-
Itig is en zoolang die mededeeliDg niet is
Jgesehied, het niet-ingezetene zijn om zoo
I tc "zeggen latent blijft en geen effect naar
bruten sorteert. Deze uitleg is zeer vernuf-
[tig en voor het oogenblik een oplossing
die hout snijdt, dfoch ook hllcen maar voor
[het oogenbiik. 'Want verondersteld, dht
I het lid in kwestie bij voortduring naliet
ImededleeHiig te doen aan gedeputeerde!
[Staten van 'haar niet meer ingezetene zijn
(provincie, dan zou daarmedf artikel 23
[der provincie, dan zou daarmede art. 23
blijven, ofschoon men een der essentieelè
vereischten van Statenlidmaatschap mist.
En zooiets kan de bedoeling van dien
B maker ran dat artikel niet zijn geweest,
i ofschoon wij volmondig beamen, dat dé-
wetgever hier een stap verder had moeten
gaan, evenals bij de gemeentewet, waarbij
burgemeester en wethouders consiateerën,
dat een lid van den Raad de gemeente
[-metterwoon heeft verlaten en op grond
van die consfatatie het lid vervallen ver-
dami'ran het lidmaatschap van den raad;,
('t Blijft ons daarom nog steeds «enigermate
:en puzzle.
VrecselijfKi
Zondagmiddag werd te Berlijn het be-
I richt ontvangen, dat de jongste zoon van
ex-keizer Wilhelm, prins Joachim van
Pruisen, zich in zijn villa „Liegnitz" te
[Potsdam heeft doodgeschoten. Het wad
S geruimen tijd bekend, dat prini
I Joachim zeer was terneergeslagen door
[de gebeurtenisseni der laatste jaren. Hij'
irijdde zioh geheel aan de studie der reehJ
:en en was assessor bij het Kamergerecht
Potsdam.
Prins Joachim is niet onmiddellijk aan
Zijn Kwetsuur gestorven. Hij: pleegde da
daad reeds den vorigen middag om vier
[uur. Toen zijn kamerdienaar het schob
hoorde en de kamer van den prins binnen'.
I snelde, vond hij dezen geheel bedekt met
bloed op de grond liggen. Onmiddellijk)
werden professoren uit Potsdam en Ber
lijn ontboden, die niet bij maohte waren
I den prins te redden. Na een doodstrijd van"
verscheidene uren stierf hij.
p Zon- en Feestdagen,
der te stoppen. (V.Bi./
(53). _0-
HOOFDSTUK XVII.
Juni teerde vermoeid, treurig em te-
feurgtesteïd van Ccrinthe terug. Ooi Lu
cius was 'zielsbedroefd, toen hij, vernam,
nat zjjfo zuster niet teruggevonden was.
zfending heeft haar doel gemist,
[sprak zijn pleeigmoeder. Ik heb slechts
(gedeeltelijk. mijn zaken af kunnen han
delen het scheen, dat de gotten tegen mij
Tamenzworen.
Daarop overschreed zij, den drelmpel har
rer woning en aanschouwde de vernedo-
pjng, welke men ged.ureh.de haar afwezig
heid den godheden had, doeh ondergaan.
Lucius was tei zeen door smart over
wipt, dan dat hij, tein minste voor het
ogenblik, zich het gebeurde kon herin-
peren. Nauweljjks was de arme vrouw
^Jtonengetrcden, of zij slaakte een kreet
P^van afgrijzen.
Lucius sneldia ontsteld: toe, ein bemerkte
gtostonds de oorzaak van Junia's schrik;
u) stond als vernietigd en ten toppunt
Ba verontwaardiging vóór de met het
a^l<'ZI naar t'en wa#ld gekeerde standi-
I „Wie.wie heeft dat gedaanvroeg
®I op het oogenhlifc, dat Lucius op den
[drempel verscheed.
De knaap wist niet wat te zeggen, daar
Jet hem onbekend was, o£ Arn,obios al
pan niet zijn befeerina vo<>r Junia ver-
•>o/gen wilde houden.
Kardinaal Mercicr aan zijd
geestelijkheid.
BRUSSEL, 19 Juli. (Part. Msb.) Kar
dinaal Mercier zou onder bedreiging met
de strengste kerkelijke straffen aan del
geestelijken van zijn bisdom het lezenl
van het Vlaamsche blad „Ons Vaderland"
hebben verboden.
De bisschoppelijke omzendbrief, waarin
deze bepaling zou voorkomen, zou ook
voorschrijven, dat de geestelijken voortaan
op den predikstoel niets anders meer mo
gen behandelen dan geestelijke kwesties.
De geestelijken zullen ook aan geen poli
tieke optochten meer mogen deelnemen,'
Het vonnis ja de Heogcschool-zaak.
BRUSSEL, 17 Juli. (Part. Msb.) Heden
werd het vonnis uitgesproken inzake het
proces der Vlaamsche Hoogesöhool.
Dosfel werd veroordeeld tot 10 jaar
opsluiting en 10 jaar berooving zijnpr
burgerlijke rechtende Bruycker tot 5
jaarMeeS en de Jaegher ieder tot 2- ja,ar.
Zij moeten gezamenlijk 10.000 frs. betalen
aan de burgerlijke partij.
Na de bekendmaking van de uitspraak
die een geweldigen indruk verwekte, ont
stond gejoel en geroep: „Leve Dosfel!
terwijl liederen werden, aangeheven.
Gendarmen rukten op en zetten de
straat af. Langs een .achterstraatje wer
den de Vlaamsche veroordeelden met het
dieven-karretje weggevoerd. Twee arresta
ties hadden plaats.
De onrnst in Jerlaajl'.
LONDEN, 19 Juli. V.D. In de stad'
Cork (Ierland) hebben ernstige onlusten
plaats gehad. Honderd soldaten en burgers
zijn .gewond1 burger is gedood,^ vele
zijn stervende. Er zijn vele bommen door
burgers geworpen.
Keizerin Eugenie en Clcmeiteeiau,
De Spa-correspondent van de Times'
gaf verleden week vand,aar een interessant
verslag van een onderhoud met ide reu
overleden keizerin, Eugenie in die weëkj
na de wapen&tilstandsfeestenj te Parijs.
Hij zegt:
De ex-k'eizerin verlangde sterk naar .bij-i
zonderheden over de geb e ux tenissenj in
Frankrijk, die ik haar zooveel mogelijk
verschafte.
Toen, opeens met verwonderlijke kracht,
riep zij uit:
,,0, die Clemenceau! Als hij mijn bite
terste vijand was, zou ik hem liefhebben;
ik zou hem kunnen kussen Voor hetgeen
hij voor Frankrijk heeft gedaan."
„Mag ik Clemenceau dat bericht zenden,
mevrouw?" vroeg ik.
„Neen", antwoordde zij, „geen bericht.
Ik stierf in 1871."
„Maar, mevrouw, 1870 is nu dood. Uwe
Majesteit kan opnieuw leven."
„Neen, neen. Ik ben, dood. Maar Clemen
ceau heeft een fout begaan. Hij liad een
„Te Deum" moeten bijwonen in de Nótre
Dame. Hij zou heul Frankrijk 'hebblemj
vereenigd. Hij zou oen goede les1 hebbëmi
gegeven van verdraagzaamheid en een
heid. Hij had consul kunnen worden.'l
„Ik! vermoed, dat Clemenceau dieii
wensch niet kbesterde", merkte ik op.
„Doet er niet top. Hij kan zijn fouji)
herstellen. Hij zal voor een veertien da
gen naar Straatsburg gaan. Daar moelf
hij de kathedraal bezoeken. Hij kan
Frankrijk nog vereenigen en een les vaar
eenheid en verdraagzaamheid geven."
„Mag ik' Clemenceau dien raad van Ha
re Majesteit overbreugen
„Junia, antwoordde hij, aarzelend, mijn
moeder geloofde niet in dat soort van
goden: zij was een christin.
Waarheen zijt gij gegaan, om zulk
een ontdekking te doen? hernam zij, Lu
cius schelp aanziende. Gij1 zijt mij, toch
niet naar Coa-inth® gevolgd?
Neen, doch ik ben dagelïjjks met Ar
nold os naar het openbars plein gegaan;
ik heb lezen geteerd en mijj aldus kunnen
overtuigen, dat het perkament, hetwelk
gij! Inij gegeven hebt, een boodschap van
den God der Christenen behelst.
En de godein, hierover verbolgen,
keenden het aangezicht at van hem, die
het durfde wagen de boodschap van efèn
vreemden god te leizen, hervatte Junia,
op de beelden duidend.
Lucius ken Zich niet weerhouden even
te glimlachen.
„Neen, wij hebben hein met bet gtelaat
naar den wand gekeerd, teneinde daar
door te beproeven, of zij! door eigen:
macht, zonder hulp, hun gewonen stand
weder konden hetnetnen1.
Jnnia was te zesr ontsteld, dan dat zij
het spotachtige k'onde bemerken, hetwelk
doorstraald© in' den toon, waarop do
knaap deze woorden uitte. Zoodra echter
Arnobios huiswaarts keerde, verzocht zij
hem, Lucius voortaan nimmer alleen in
hun woning te laten. 'Zij voegde er bij,
dat zij. ©en groote ramp, duchtte, als straf
van <le stoutmoedige, vermetele heilig,
schennis, waaraan hun pleegzoon 'zich
schuldig gemaakt had.
Niet bet kind is schuldig aan die
daad, welke gijj een heiligschennis noemt:
ik ben de plichtig^, antwoordde ronïh
„Neen, ik zei immers1, dat ik in 1870 gei
storven ben."
Een week' later had de correspondent'
een onderhoud met .Clemenceau, dien, hij,
mededeeling deed vkn dit gesprdk, dat>
eindigde met den raad: Clemenceau kani
zijn fout herstellen, hij gaat over een weejkl
naar Straatsburg. Daar moet hij de karth'e-
draal bezoeken. Hij" kan Frankrijk ntog
vereenigen en een las geven van ëenhëid
en verdraagzaamheid;"
Clemenceau antwoórdde: „Zij zal weer!
teleurgesteld worden, de oude. Zij hepft
er goed mede gedaan ta sterven."
Den volgenden Zondag, zegt de corres
pondent, "was Clemenceau te Straatsburg.
Hij ging naar de kathedraal en maakte
den dienst mee. Daarop, te Parijs terug-'
gekeerd, zeide hij„De 'dagen in Straats
burg doorgebracht, zullen in mijn herinïie-
ring voortleven." Het was een groote les
van eenheid en verdraagzaamheid.
Of ex-keizerin Eugènie ooit deze uit
spraak van Clemenceau gelezen heejft,1
weet ik niet. Zij heeft zeker nooit gefwétën
dat aan „den tijger" haar woorden warei}
overgebracht. Misschien heeft Clemen-
ceau zelf niet meeraan haar gedacht.
Maar de feiten zijn, zooals ik ze heb'
medegedeeld. (Stand.)
De moord op de keizerlijke familie.,
Te Parijs is thans, naar de Matjin
schrijft, een boek versèhenen, getiteld „La
dernière Tsarine", door Charles en Henri
Omessa, die zich tijdens ide omwenteling
in Rusland bevonden. Van een gewezen
geheimen koerier der Tsarina, Alexis,
Dobrowitz geheeten, hebben zij daar mode-
deetingen ontvangen over een samenzwe
ring, welke ten doel had de keizerlijke^
familie uit de handen der. bolsjewiki te be
vrijden. Dobrowitz, die er in geslaagd
Was, onder een valschen naam luitenant
der roode garde te Ekaterinenburg te wor
den, kwam te laat om zijn souvereinen; te
redden en moest bij Hen scbrikkelijkeil
moord machteloos toezien.
Hij deelde mode, dat 'de terdoodbrenging
van de tsaritsa, den tsarewifsj en dei
grootvorstinnen slechts enkele oogenblik-
ken na die van den tsaar geschiedde. De
tsaritsa omarmde haar zoon en zeide met
een stem, die, hoewel smeek'endë, allë
waardigheid wist te behouden: Ge kunt
,mij dooden, maar mijn zoon is onschuldig
aan alle misdaden, w,aarvan ge mij be
schuldigt. Waarom wilt ge hem dooden?,
Welke font heeft hij begaan In naam vati
de rechtvaardigheid en het medelijden
spaart dit arme kind, spaart deze vrou
wen ,die mij omringen en nooit vijandig te
gen u geweest zijn. Wilt ge een hoofd;
neemt dan het mijne, na dat van den
tsaar;"twee gekroonde hoofden, is dat
niet genoeg
De sovjets hebben u ter dood veroor
deeld, u en uw 'gezin, antwoordde Yakó-
wlef, de aanvoerder der toilsjewikï, wij
moeten bet besluit, dat zij genomen heb
ben, ten uitvoer brengen.
Volgens Dobrowitz werden de tsaritsa,
de tsarewitsj en de grootvorstinnen' toen
door de moordenaars naar een nabijgelegen
bosch gebracht, waar een brandstapel!
werd gemaakt en aangestoken. Daarop
volgde een afgrijselijk tooneèl. Soldaten,
matrozen, en de menigte, waaronder ook'
vrouwen, nog Wreeder dan de anderen,
duwden de rampzalige slachtoffers in de
vlammen. Telkens wanneer deze terug
deinsden, werden zij met bajonetten voor-
uitgedreven. Grootvorstin Tatiama tracht
te driemaal den brandstapel te ontvluch
ten en zonk eindelijk doodelijk gewond
voor de voeten van haar beulen ineen. De,
,die den tsarewitsj tegen zich aan-;
korstig de nieuwbeköeird'e.
Gij'! ,Van waar komt u die gfeest
van godtergende vermetelheid. Arnobios?
Junia was niet zoo geduldig ten op
zichte van haai" echtgenooit, als van Lu-
dius. Haar toorn was zoo hevig, dat zij
weigferdó nodelr te zitten in een plaats,
die van de yeiTegaande' beleeüiging, haar
goden in het marmeren aangezicht ge
slingerd, getuige geweest was. Arnobios,
innig en oprecht in zijn heilig© overtui
ging, werd door d© bittere varwijtinigein',
klaagredenen ©n tranen zijher vrouw op
een harde proef gestald,
Eindelijk werd op de navolgónicte voor
waarden ean soort van vredesverdrag
gesloten.
Er werd namelijk overeengekomen;5" dat
d© goden hun gewone plaats weder zou
den innfem.cn, mits Junia hujn in tegen
woordigheid van haar man geien eer be
wijzen zoude; vervolgens behield Arno
bios de vrijheid, naar willekeur den God
zijner keuze te dienen. Deze bepalinigfen',
hoe billijk overigens, hadden voor éersta
gfevoilg, dat bij het begin van iedereni
maaltijd 'de echtgenooten in efen min
der aangename, ja zeer pijnlijke verhou
ding tot elkaar geraakten. Hei is daahom
gemakkelijk te begrijpen, dat van af dien
dag hun huwelijksgeluk ophield te; be
staan.
Lucius merkte .dra de koelheid op;
welke tusschen zijn pleegoudere hieiersch-
te. Junia verrichtte haar arbeid op eien
wijze; als wilde zij te kennen gevemi,.
dat in de toekomst al haar zwoegen
vruchteloos was en dat zij eerl'ang; het
slachtoffer van de rechtmatige wraak deir
gedrukt hield, ging met vasten stap
bijna automotisch naar den brandstapel,
en verdween met haar kind in vlfunmen
en rook'.
Df sloot de oogen vertelde Dobrowitz
maar de lucht van brandende lichamen
verstikte mij, en ik viel op de knieën, ten,
prooi aan onuitsprekelijke wanhoop.
(Stand.)
De dure boter.
Op bet oogenblik is de en-gros-prijs van
boter f 3.05 en de detail-prijs f 3.30. De
Minister Van Landbouw heeft de grenzen
voor boteruitvoer gesloten, maar dit helpt
met. De Asser-oourant vertelt wat de re
den is waarom het publiek geheel onge
motiveerd f 1.65 voor een pond boter be
talen moet.
„Een berichtje in enkele bladen, dat
zonder voldoenden grond beweerde,
dat de boter zeer duur zou worden en wel
op f 2 per pond zou komen, heeft de men-
schen' bang gemaakt. Zij bestellen nu reus
achtige hoeveelheden bij de fabrieken voor
den inmaak; terwijl de tijd er niet gunisitig
voor is. En dat heeft de groote verkoop
bonden doen zeggen; Wij verhoogen den
prijs.
Laat het publiek' de eerste wekep
slechts zooveel boter koopen en bij fabrie
ken bestellen als voor het onmiddellijk'
gebruik noodig is. Met eenige weken zal
dan de prijs normaler worden. In de twie-
de helft van Augustus en begin Septeïa-
beir is er nog genoeg gelegenheid voor in
maak'; de boter is dan ook duurzamer.-
Kustverlichting
Bij Kon. besluit is mat LAug. bénoamid
tol machinist aan boord van 's Rijiks
lichtschip Schouwenbank'de, opzichter-
machinist bijl 's Rijiks kustverlichting te
Westkapelïc, L. M. Verheul, en de ma
chinist motorist bij: het loodswezen in
het 6© district, J. Bittèk; tot otpzichtelr-
machinist bijl 's Rijks, kustverlichting te
Wfesfkapelte, de machinist bij 's Rijks-
veilichting (misthoorn) te Nieuwesluis, J.
van dear W;al.
Broodkaarten -
De directeur van het Rijksbureau voor
de Distributie van Graan en Meed maakt
bekend, dat het 144ste broodkaaitentjjd;
vak loopt van 21 tot en met "29 Juli a.s.
De Dniteche Rolenloveringen.
|De heer Th. van der Waerden heeiflt
per schriftelijke vraag aan den Minister
van Buitenlandsche Zaken een verklaring
gevraagd van de tegenspraak tusschen
de uitingen van Millevand, als zou de
Commission de Reparations geprotesteerd;
hebben tegen dé voorgenomen Duitschd
kólenleveringen aan Nederland, en de ge-'
ruststellende verzekeringen van de zijdë
der Nederlandsche Regeering in de zitting
der Tweede Kamer.
Tevens vraagt hij, of er verband he-'
staat tusschen de jongste verhooging van,
dep kolenprijs in N©ierlaitd meti 8 gld. de.
ton en de overeenkomst met Duitschlanti.
Aan de N. R. Ct- meldt men uit Spa,,
dat de Duiteche regeering nog eens in een,
officieele verklaring haar positie ten op-,
zichte van de credret- en kolenovereenr
komst met Nederland zal uiteenzetten, die.
hierop ne.erkomt
De regeering zal al het mogelijke doen!
voor een loyale uitvoering 'van het ver
drag, maar wijst er op, dat de mogelijk
heid van vervullen niet alleen) bij haar
ligt, maar ook! van de houding der entenjbe
afhangt.
goéen zoude worden. Arnobios daaren
tegen legde er zich op toe, aan zijin
misnoegd© echtgenoot© te beihagen1, waar
om hij''haar op de liefderijkste wij'z© be
handeld© en behulpzaam was, daar waak
hij zulks kon. Als blijk zijpiep gen©g©nbaid
bracht hij baar dagelijks het een of an-
delr van de markt mede; Junia toch was
hiervoor niet ongevoelig, en nam dfa
kleine geschenken dankbaar aan. Toch
kon zij, zich niet weerhouden, door tel
lattin schemeiren, dat zij verreweg: de)
voorkeur hadd© gegeven aan een gemelemi-
schappelijk opgedragen ofler ter eer© van
Geneis en Pan. Aldus verhelpen dagen en
weken. Wat Lucius aangaat, dez© ver
richtte mot lust en tevredenheid zijjj
bezigheden, teirwijl Arnobios en hij; zoo
vaak zij konden, de predikatiën langs denj
openbaren weg bijwoonden. Van. tijd tot
tijd verscheen hun eerbiedwaardigfevrienii'
bij' de uitstalling, hetzij om den nie|uw-
bek'eerden raad tel geven, hetzij! oim mede
te deefcn, wanneer zij' zich met hni|
broeders in het gehield konden vereenigiein)
want bedden hadden vastbesloten z'ioh bij',
de Kerk van Athene aan tel sluiten. Dit
gaf het Volk spoedig redenen te gelloo-
ven, dat Lucius en de oudei frujtbanidielaar
Nazareërs waren.
Sedert den dag van het oproer waren
de Joden niet m« op het marktplein!
verschenen. O'p een vroegen morgen ech
ter vertoonden zij' z'ioh weder in groot
aanlal en verscholen zich onder de zui
lengangen en in d© tusschehruiimtenl
welke dë verschillende uitstallingen van
elkaar scheidden. Een en ander deed Ar
nobios met recht veronderstellen, dat een;
!S
Wij zijn Koopers en Verkoo*
pers van eik kwantum
tegen SCHERP concurree-
rende prijzen. 867-20
Damrak 45 - Amsterdam.
Speelkaartenbelasting
In de „St. Ct." woreten handelaars einl
winkeliers in speelkaarten, herbergiers,
koffiehuis-, logement-, erj sociëteithouders'
herinnerd aan hun verplichting tot hek
doen stempelen der bij hen voorhanden!
spellen kaarten vóór 1 Augustus 1920,
onder gelijktijdige voldoening deir belas
ting.
D© speifen kaarten.kunnen tegeü stor
ting van het verschuldigde bedrag op,
ieder ontvangkantoor der accijnscn ter
stempeling worden aangeboden.
Na 31 Juli 1920 is het voortanden heb
ben van ongestempeld© spellen, kaarten
in magazijnen, winkels, koffiehuizen,, her
bergen, sociëteiten en dergelijke inrich
tingen verboden, op straffe bij' de wet
bepaald.
Vreemdelingen in ons land
Volgens het in de laatst verstóhelneirï
(6«)aflevering1 van het maandschrift van
het.. Centraal Bureau voor de Statistiek
opgenomen overzicht betreffend© het aan
tal i,n ons land vertceivenlde vreemdelin
gen bedroeg dit op 20 Juni j.l. 157.188
(85.7322 mannen, 71.386 vrouwen)- Hier
onder zijn de tijd-clijjfe in Nederland vertoe
vende vreemde' kinderen slechts lem ttefei
beg'itepen. Ho©,velen van deze laindereinl
hierin niet be-glrepeia zijn, was niet ixaktenfl.
Sedert de vorige opgay© is het aantal'
dus- gestegen met 5345 (3056 mammen,
2289 vrouw-en). Het girootste aantal vor-
hien die B'uitsctars, n.l. 59.321 (32.418
mannen, 26.903 vrouwen), vervolgens ko
men de Belgen met 52.003 (24.643 man
nen, "27.360 vrouwen), daarna de Eran-
schen iraet 9854 (4429 mannen, 5425 vroiu
wen) ©n ten slotte- del Enlgfe&chen, met
4598 (2922 mannen, 1676 vrouwen).
De Communisten-spion
De „Tribun©" meldt, 'dat Louis C. Fïaina,
die volgens een bericht in „la Vie Ouvriè-
rei" als politiespion op de geheime com
munistische conferentie te Amsterdam! zou
zijin opgjetreiden, een ras-echta bolschfe-
wiet is en officiéél door de C'. P. van;
Amerika wordt erkend als vertegenwoor
diger der partij in het buitenland.
De ex-keizer
D-e hoer Van Ravpsteij'n heeft den Mi
nister van Binnenlatodscta Zaken gfevraagd;
ol de Minister bereid is mede ta deeletn,
of de opmerkingen van den burgemeester
van Spa:, baron de Crawhoz, aan den!
medewerker van ©en Engalsch bltid, oim-
trent d© aanwezigheid van eten Holland-'
schcn hoofd- of opperofficitir bij! setógerv
beid van het vertrek van dein toemmaligjeiol
Duitschen keizer uit hot Duitsche hoofd
kwartier te Spa, in November 1918 ©eni
gen grond van waarheid hebben.
Op Woensdag 7 Juli j.l. had te Arnhem
plaats de jaarvergadering van dien Bond
nieuw oproer weldra tot uitbarsting zoude
kómen.
„Ga onverwijld, Lucius I sprak hij, en
waarschuw onzen .prediker, heden niet
hier te komen.
Lucius liet zich dit verzoek niet her
halen. In aller ijl spoedde hij zich naar,
het huis van den beliper. Deze was uit
gegaan. teneinde efen ander lid der Kerk,
Dionygius genaamd, op te zoeken. Del
knaap richtte daarom zijn schreden- naar
d© aangeduide woning en ontmoette reieids
onderweg «ten prediker, die zich naar
zijh gewonen post wilde begeven.
On de inlichtingen, wel'k© Lucius helmi
verschafte, keerdel'hjj terug tot Bionysius
en verwittigd© heiri van heit gevaar, dat
hen waarschijnlijk bedreigde. Hoe' moedig
onze Christenen ook waren, de ervaring
zelve bad hun geleerd, hoe nutteloos
het was. voor een opgewo-ndfen menigfet
te prediken.
D© knaap kon hem dus gtemakkélijpa
overreden, dien dag zich niet aan de
volkswoede bloot te stellen.
De terugkeer van Lucius op de markt
Werd door een even onvoorziene als treu
rig© gebeurtenis vergezeld. Gedurende zijn!
kortstondige afwezigheid, had men Arno
bios beschuldigd, dat hij, den Nazareër
voor het dreigende gevaar had doen;
waarschuwen. Deze beschuldiging gmg
toet een he-vigen slag gepaard. De bekla
genswaardige grijsaard stortte neder en
bekwam ii» zijn val een gapende! woï5|de
aan het voorhoofd.
LJiXMil'.lliC-
(Wordt vervolgd.)1
