iING
rabriel
OEDERS.
AZIJN
He Artikelen,
'weede Blad
buitenland.
muziek.
onderwijs.
iUWE ZEEUWSCHE COURANT
iG 1 MEI 192Q
3EHEEL
WIJ
/koorts.
ezingen door
eprezen
ERENHOEK.
ZONEN,
J. Qi
J. Quist
MIDDELBURG.
T - FESTONS
ZIJDEN- EN
CORSETTEN.
3NITUREN.
het nieuwste.
Effecten.
Ehting.
te Goes,
BILLIJK,
duitschland.
Een merkwaardig museum.
Voor de Keuken.
Landbouw en Veeteelt.
ZATERDAG 1 MEI 1920
Gemengd Nieuws.
hevige hoofdpijn,
iza, gejaagdheid,
n, migraine, moe-
tosheid, tandpijn',
en lijdende zijt,
ervaardiger zeer
inijn sluitetiquet.
r post f0.80.
oemde Borstpillen
f 0.70, St. Jacob
at hooger.
or Nederland:
HeinkenszandMeJ.
H. Hendriksk.straat,
v. 'T WESTEINDE,
in wederverkooper
92-76
DELBURG.
nbeer, VLISSINGEN.
141.
'lantenversieringen.
lanten van graven, enz.
219-20
ÏR ALLE 352-46
e de markturen zitting in het
or alle voorkomende
izaken.
De fout der Duitschers.
n. ziin onlangs verschenen Gedenk-
njften beklaagt Hindenburg er zioh
ter dat terwijl het leger al zijn kracJi-
moest inspannen, binnenslands
lor politieke twisten 's lands krach-
werden ondermijnd» De eendnicht
aan het front nooclig was, werd
ijs verstoord.
Kindenburg kwam zoo jn strijd mei
Iriiksregeering en bood in Juli IJl'
L ontslag aan. De Keizer iiain het
It aan maar de rijkskanselier Beth-
L. Hollweg ging na een ^erkla-
i van de partijleiders m den Riiks-
heen. Daarmiee was It voor den
nd duidelijk geworden, dat het met
burgervrede in Duitschland uit
iui Er went aan de regeering con-
6sie op concessie in parlementaire
Siting afgedwongen en de inwendige
stheid verzwakte er door. In steeds
Ier partijstrijd vergat men, hoe ha-
llijk Duitschland er voor stond. De
Tid juichte er openlijk voor. Micha-
i kwam, een man van goeden wil,
X- ging spoedig heen. Hertlmg
klitte met steviger nand te regeeren.
Jar slaagde slechts ten deele. Bo-
hdien bleef een zeker wantrouwen
h de regeering tegenover da leger-
fling bestaan misschien een over-
jfsei nog van vroeger en dit hm-
jrde de samenwerking.
Daarbij kwam 'de druk, dien een
3 oorlog op1 een volk moet oete-
i, vooral opi een volk flat zooveel
yest. ontberen. De ondervoeding ver-
Ede op den duur de geestdrift en
fkte onverschilligheid. De revoluti-
kiren vonden in die stemming een
mstigen bodem. De soldaten, die met
srlof waTen geweest, brachten allengs
stemming in het leger over. De
and werkte mee met een propa-
bda aan alle Centrale fronten, die
luw in de geschiedenis is. Het was
vergiftiging van het moreel van
u Vijand, waar de Entente alles op
jte. In siroom-en daalden steeds uit
lucht de vliegende blaadjes lieer.
Dat. de Entente van geen vrede wil-
weten en volhield dikwijls tot
fee verbazing ondanks 't uitval-
van Rusland, ondanks de neder-
Jjen, die zij "leed, ondanks den ha-
lelijken toestand, waarin dé duik-
fcotoorlog haar bracht, lag a'lleen
■eraan, dat zij rekende op dé inzin-
g van het Duitsche volk.'-Van den
nenlandschen toestand in Duitscji-
,d werd .de vijand niet alleen goed
de hoogte gehouden door zijn uit-
jntenden inlichtingsdienst, maar het
Etsche volk en zijn politieke lei-
ïs deden nieLs om 's lands zwakheid
jol' hem verborgen te houden.
«Hier is Hindenburg tfoch wel wai
3 naïef. De duikbootoorlog voldeed
uet aan de verwachtingen der mili-
iire leiders. Het deelnemen van Ame-
.jka aan den ooi-log was voor Duitsch
land een geweldige tegenvaller, terwijl
Hghet den terugtocht aan cle Manie in
1914 de veldtocht, voor de Duitschers
-•(eigenlijk al verloren was, daar het
^jategisch doel: in 4 weken tijds
iikrijk verslaan, om zich dan met
Jle macht op Rusland te werpen,
|et was bereikt. Red.)
gHdndenburg. vertrouwt ook, dat het
cizerschap; zal worden hersteld. Is
aar eens zegt hij de nationale
Jdachtengang, net nationale bewust.-
ijn weer tot zijn recht gekomen, dan
Ellen er uit oen grooten oorlog
jaarop geen volk <niet rechtmatiger
lots en. zuiverder geweten kan terug-
dan het onze, zoolang het aan
trouw bleef, en uit den hitteren
nst van de dagen die we beleven,
.ostbare geestelijke vruchten voor ons
Sjpen. Dan zullen zijl, die .vielen in
vertrouwen op; Duits ell lands grootheid,
ihun bloed niet vergeefs hebben geof
ferd.. Met die vertroosting leg ik de
pen neer en houw ik vast op u, gij'
Duitsche jeugd!
Hoo dr. Kapp werd aangehouden
ferhaalt een briefschrijver van de N.R,C.
Christiania als volgt:
[Dr. Kapp zat inderdaad verleden Don-
,drdag 15 April in 'den eontinentalen
trein naar Stockholm, waarheen hij zich
^Ijnvankelijk begeven wilde, doch onder-
fcVoor menig vreemdeling, vooral wan-'
eer hij van buite-n komt, is Amsterdam-
jij uitstek de stad van veel trams en véél'
ukte, de stad van Artis en Rijksmu-
n, van Panorama, Vondelpark en bios-
Bopen, van groote winkels en restaurants.
I En toch zou de' Katholiek, die bij zijn
e'zoek aan Amsterdam, daaraan alleen
due. aandacht wijdde, eene merkwaardige
lizonderheid vergeten, een bizonderlieid.
Welke hem niet slechts voor oogen stelt
brok Roomsah oud-Amsterdamsch ie-
doch hem ook leert, welke offers,
nze voorvaderen hebben gebracht, onil
nnne godsdienstplichten te kunnen ver
uiten.
Met deze bijzonderheid bedoel ik het
Voormalige kerkgebouw „Het Haantje" op
Pen O.Z. Voorburgwal, sinds- April 1888
bekend als Museum Amstelkring.
I Zeker is dit museum) aan geen Amster
dam rner onbekend, maar of iedere kafaho-
ke vreemdeling, die uit het verre Zee
eens kennis komt maken met Neer-
nd's Hoofdstad, ook hét Museum Am-
elkring op zijn lijstje van bezienswaar
digheden heeft staan, mag betwijfeld wor-
weg schijnt hij van idee veranderd te
zijn en was hij aan het station Saltskog
uitgestapt, vanwaar hij met een lokaal-
trein naar Södertelje was gereisd, en zoo-
als gezegd, zijn intrek in het badhotel
aldaar genomen had. Dr. Kapp (die zijn
snor had afgeschoren en zijn lorgnet door
een bril met groote brilleglazen had ver
vangen) had daar in den loop van den
avond met eenige Duitsche ingenieurs ken
nis gemaakt, die in Södertelje in betrek
king" zijn, en bracht een vroolijlcen avond
met hen door, waaronder de Zweedsche
punch druk aangesproken werd. De heeren
bleven den geheelen avond en tot laat
in den nacht bijeen; dr. Kapp bleek zeer
gezellig en onderhoudend te zijn, cn het
gezelschap kreeg den indruk, dat men met
een voornaam Duitseher te doen had, die
goed op de hoogte was van alles wat
in Duitschland voorviel; over politiek
sprak hij echter niet. Daarentegen vertelde
hij veel van het optreden van prins Joa
chim in het hotel Adlon, en bij die ge
legenheid bracht het gezelschap een
„hoch" en „lebe'f voor den prins uit.
Tegen vijf uur brak het gezelschap op
en dr. Kapp, alias Kanitz, kon nu de
gevolgen van een Zw-eedsch punchavondje
aan den lijve ondervinden. Dr. Kapp sliep
tenslotte als een os, zoo vast, dat de
portier van het hotel hem niet wakker
kon krijgen, om hem te onderrichten, dat
er belangstellend naar hem geïnformeerd
werd en nog wel door politieautoriteiten
van Södertelje en Stockholm. Een mede
werker van „Svenska Dagbladet" gelukte
het in den loop van den dag hem een;
bezoek te brengen en hem als vreemdeling
over den toestand in Duitschland te in
terviewen, maar ook met het doel om
er achter te komen wie hij was. Het por
tret, dat „Svenska Dagbladet" van dr..
Kapp gepubliceerd had, had in Södertelje
het vermoeden doen ontstaan, dat dr. Ka
nitz en dr. Kapp één en dezelfde persoon
waren. Tijdens het interview werd op
de deur geklopt, en een man der politie
van Södertelje meldde zich aan, teneinde
den pas van den dokter even te cont.ro-
leeren. Na van den pas inzage genomen
te hebben, verklaarde de politie, dat zij
deze voor valsch hield, en haalde het
portret te voorschijn, dat in „Svenska
Dagbladet stond en vroeg nu op den
man af, of de dokter daarmede niet iden
tiek was. Deze trachtte dit niet te ont
kennen, waarna de politie zich verwijderde
en de correspondent zijn afgebroken in-
tervieuw voortzette.
Kort nadat de correspondent dr. Kapp
verlaten had, kwamen Stockholmsche re
chercheurs, die den dokter aanhielden, en
hem j>er auto naar Stockholm brachten.
Hij werd daar onmiddellijk in verhoor ge
nomen en bleef voorloopig in bewaring',
tot de politie haar onderzoek over de
vlucht ten einde gebracht had.
Eerst had de politie geen geloof gehecht,
aan de opgave van dr. Kapp, dat hij
per vliegtuig in Zweden gekomen was;
doch men heeft nu kunnen vaststellen,
dat inderdaad een vliegtuig op Malmö
geland is en op het oogenblik in eea
loods bij Segeveld bij Malmö is onder
gebracht. Gedurende zijn verblijf in. Malmö
heeft Dr. Kapp in levendig contact ge
staan met zijn landslieden en ontving'
hij vele telegrammen en brieven uit
Duitschland.
Mengelberg als kunstenaar.
Bij de huldiging van Mengelberg
schetste minister De Visser, beheer
der der portefeuille van onderwijs, d-e
verdiensten yan den grooten toonkun
stenaar in een toespraak als volgt:
De buitengewone elasticiteit van uw
rijken, ïmizikalen geest, die Uwe in
zichzelf stil geworden hoorders het
genot der kunstwerken, zoowel in hun
geheel als in al hunne onderdeelen
doet smaken; de spontaniteit en be
zieling, die jiiet ophouden van u uit
te gaan, zoodat in de- meest verschil
lende geledingen der „maatschappij Uw
invloed merkbaar is; de macht van.
Uwe artistieke wilskracht, waarmede
gij '.Uwe opvatting der uit te voeren
kunstwerken, onverschillig of het oude
ren afs'Beethoven en Bach of moder
nen als Mahler en Strauss geldt, op
allen, zoowel uitvoerders als hoor
ders, weet over te brengen; Uwe vol
komen beheersching van de muzikale
elementen „melodie, harmonie en rylht-
me", in één woorcl: de universali
teit van Uw talent op dit terrein van
kunst, doen het Nederlandsche volk
met liefde en eerbied tot U opzien als
zijn grootmeester op; muzikaal gebied.
En toch is het eeu bezoek- ten volle;
waard.
Wie midden op den dag een tijd lang
door Amsterdam's straten heeft geloopen,
en zijn oogen heeft gewend aan mot
derne w.inkels, met dito uitstalkasten en
dito voertuigen, en een stroom van men-
schen langs zich heen heeft zien gaan
in „dames- en heerenkleeding volgens den
alleTlaatsten smaak", hij voelt, „AmsteD
kring" binnengetreden, plots een invloed
op zich inwerken, waarop hij niet gere
kend had. Zijne verbeelding plaatst hem'
eeuwen terug.
Laat ik voor den onbekende in het
Hollandsch Jerusalem eerst eens zeggen,
wat het Museum Amstelkring, ook wel;
genoemd Ons LieVe Heer op Solder, eigen
lijk' is.
Het Museum Amstelkring is uitwendig'
niets anders dan een voornaam, zeventien
de-eeuwsch huis op den O. Z. Voorburg
wal, hetwelk, zooals een geschiedschrijver
zeigt, in 1663 vertimmerd, werd tot een
Roomsche: schuilkerk',waarin de Amster
damsche Katholieken in den tijchder strem
gei plakkaten, de heilige Geheimen ditj
woord is hier wel op z'n plaats ik
het verborgen vierden. Ja zelfs een oude
overlevering verhaalt, hoe reeds 83 jaar
Door U is het Amsterdaiiisch Concert
gebouw. een centraal punt van natio
naal verlangen naar verdeling en ver
heffing van zang en muziek geworden
door U golft van hier uit een machtige
stroom van kunstzin en kunstgenot
te midden yam ons volk; door U is
de Nederlandsche cultuur op een hoo
ger en breeder peil gebracht. In zoo
verre staat Uw naam niet alleen met
onuitwisehbare letteren in het boek der
kunsthistorie, maar 'F 1
vaderlandsche geschiedenis geschre
ven En te meer waardeeren wij heit,
dat gij Uw machtige gaven ten dienste
van ons volk bleeft stellen, nu her
haaldelijk het buitenland pogingen
deed en doet en in 'de toekomst zal
blijven doen, om onzen Mengelberg
tot zich te trekken. Want yvat Rem
brandt voor het buitenland is op het
gebied der schilderkunst, zijt gij voor
Europa en Amerika als orkestleider.
Even beroemd, even gewild. Maaywij
weten gelukkig, dat gij u met sterke
banden aan uw vaderland gebonden
gevoelt, ook om! de roeping, die voor
u hier kennelijk om kunstgebied weg:
gelegd was en is. Dubbel beseffen wij
dit in dezen, in zoo menig opzicht
rriaterialistischen tijd. Ieder, wien ta
lenten zijn geschonken op ideëel gé-
bied endoor deze gaven ons volk
geestelijk'vo-rmt, ja hervormt; allen,
die in ons 'volkswezen krachten doen
invloeien, waardoor wat goed en
schoon en waar is, wordt aangewak
kerd, is zijn volksleider in den besten
en hoogsten .pin van het woord, en
in onzen tijd tot een dubbelen zegen.
Mgr. H. J. H. Wouters, Directeur van'
heit Bisschoppelijk College te Wcertj.
Den 2en April mocht de HoogEerw.
ZeerGel. heer Mgr. H. J. H. Wouters,
Directeur van het Bisschoppelijk College'
„St. Joseph"- te Weert, den dag herden
ken, waarop hij vóór 50 jaren de H.
Priesterwijding ontving.
Geheel dien tijd wijdde Z.H.E. zijne
beste krachten aan het Katholiek onder
wijs, als leeraar en directeur van het
gymnasium en de handelsschool. Bereikte
onder zijne directie deze bekende onder
wijsinrichting een ongekenden bloei; met
het minst ook aan zijne leiding hebben
tal van priesters en leeken in en buiten
het vaderland een eervoll-éi positie te dan-
kén.
Bij zijn 40-jarig priesterfeest is Z.H.E.
schitterend gehuldigd. Door zijn oud-leer
lingen werd hij, mede dank hunne milde
bijdragen, in staat gesteld zijn harte-
wensch, den houw van een nieuwe kapel
aan het Ooilege, te -vervullen.^
Ook thans bij zijn gouden jubelfeest,
heeft zich een huldigingscomité gevormd,
bestaande uit oud-leerlingen van1 het Bis
schoppelijk College, oud-leerlingen tevens
van den jubilaris. Öfei' comité, gesplitst
in een Eere-Comité, waarvan Eore-Voor-
zitti.r is Mgr. Prof. Mr. Dr, W. H, No
lens, Lid van dé Tweede Kamer der Sta-
ten-Generaal en buitengewoon Hoogleer-
aar aan de Gemeentelijke Universiteit te
Amsterdam, en in een Plaatselijk Comité,
onder voorzitterschap van Mr. M. Vran-
cSen, geneeslieev te Weert, is overtuigd
dat alle oud-leerlingen der onderwijsin
richting gaarne ook bij deze gelegenheid
den hoogst verdienstelijken jubileerenden
Priester-Leeraar, als bewijs van hunne
hoogachting en erkentelijkheid, een pas
send hulde-blijk wenschen aan te bieden.
Het Comité meent, dat ook thans de
oud-leerlingen den HoogEerw. Jubilaris
bij de plechtige viering van het jubel
feest, dat medio Juni zal plaats hebben,
geen waardiger en aangenamer blijk van
hulde kunnen aanbieden, dan in den vorm
van een flinke bijdrage voor de versie
ring van de kapel, in het bjj zonder voor
derzelver beschildering, welke een, kunste-
naar-oud-student van het College op zich
genomen heeft. i
Met het oog hierop heeft bedoeld Co
mité eene circulaire gelanceerd, welke
is toegezonden aan alle oud-leerlingen
van het Weertsehe College, voor zoover
hunne adressen bekend zijn.
Aangezien evenwel niet minder dan
2500 oud-leerlingen van den HoogEerw.
jubilaris over alle doelen der wereld ver
spreid zijn en het comité de adressen
van ongeveer 1000 oud-leerlingen nog
niet tent, ziet. hetzelve zich genoodzaakt
de medewerking' van de Nederlandsche
Roomseh-Katholieke pers in te roepen,
en een oproep te richten tot alle oud-leer
lingen, die geen 'circulaire mochten (hébben
ontvangen, om hunne bijdragen te willen
vroeger, dus al in 1580, hetzelfde huis of
het voorafgaande, dienst deed als zolder
kerkje, kort dus, nadat de oude St. Nico-
laaskerk door de nieuwgezinden aan de
Katholieken was ontroofd.
Dit verklaart dan, waarom het schuil-
kérkje eveneens aan den H. Nicolaas was
toegewijd.
Dit zoldgrkerkje heeft dienst gedaan^ tot
1888 en werd toen ingericht tot museum'
voor kerkelijke' kunst en oudheden, bi-
zonder van Amsterdam, echter zóó, dat
het gebouw geenszins zijn karakter verlo
ren heeft. I
Vóór alles toch werd hij de inrichting
van het kleine museumi in het oog gehou
den, dat juist het gebouw zelf een der,
grootste merkwaardigheden is van het
heele museum. Daarom is het kerkje dan
ook gebleven het type van de oude huis
kerkjes, waarin de vroegere Amsferdam-
sche Katholieken hunne „paepsche st'ou-
tichheden" uitoefenden.
Na deze korte inleiding, kan ieder lezpr,
wiens hart ontvankelijk is voor indruk
ken, mede-voelen de gewaarwordingen,
welke den bezoeker doorstroomen bijl hétj
betreden van dit merkwaardig huis, en
voelt hij zijn eerbied groeien voor de
vaderen, wien het Roomsche geloof zóó
zenden aan den .Weleerw. heer W. Lins-
sen, Aalmoezenier voor Soeialei Werken te
Weert, Secretaris-penningmeester van het
Plaatselijk Comité, die zeer gaarne bei
reid is desverlangd nadere inlichtingen
te (verstrekken.
Oud-leerlingen van het Bisschoppelijk
College te Weert, denkt terug aan de
schoon edageti van uw* studentenleven, en
onwillekeurig zal voor uw geest oprijzen
de sympathieke figuur van onzen leeraar,
onzen directeur Wouters. Aan hem dankt
gij voor een groot gedeelte de eervollje
positie, die gij inneemt1 in Kerk' en Maat
schappij Welaan, ^ihajis hebt! u een pyacihtj
gelegenheid om aan uw dankbaarheid
uiting te' geven!
Steunt met gulle hand de versiering!
van de sehoone kapel van Uw College)
en j;ij bereidt den HoogEerwaarden ju-i
bilaris het schoonste feest, dat hem kan!
aangeboden worden,
Kalfsoesters in witte saus.
500 gr. kalfsoesters, 50 gr. boter, 3 d.L.
witte, pikante saus, gemaakt van 5 d.L. bouil
lon, 40 gr. bloem en 45 gr. boter, èen klein
blikje champignons.
Schrap de kalfsoesters af, klop en zout ze,
Bak ze gaar, maar jiiet bruin, in 50 gr. boter
stoof ze daar/ia nog een paar minuten in de
saus, voordat deze is afgemaakt met eier
dooiers en wijn. Leg dan de oesters op een ver
warmden schotel, maak de saus af met eier
dooier, room, <Ffij;ngehakte peterselie, doorge--
sneden champignons en een gedeelte chain-
pignomat; naar smaak ook een" weinig rijnwijn.
Bordeauxsche pap.
Meermalen heeft men in de bladen van
de laatste wekiein gelezen over da aan
wending van de Bordeauxsche pap bij
de fmitboonien ter bestrijding van ziek
ten. Daarom wil ik over de samenstelling
en het gebruik iets vermelden.
Bordeauxsche pap of Bouillie Borde
laise (B. B.) is een mengsel van koper
vitriool en kalk. dat men, iry water op
gelost, over de boomem spuit. Om ze
te 'bereiden, heeft men noodig een houten
vat van §0 L„ een dito van 100 L. en
een houten of geemaileaiden emmeir. IJzei-
ireri of vertind ijizeren vaten zijn niet ge
schikt, omdat ze door het kopervitriool
worden aangetast.
Men neemt IV2 K.G. kopervitriool (blau
we vitriool) en 1 K.G. zuivere kluitkalk
(of 3 L. gebluschte kalk als droog poe
der). Daar het kopervitriool in grootere
stukken langzaam in water oplost, neme
men het liever in fijne kristallen'; of men
slaat de stukken met 'een hamer fijn. Men
lost dit op in water in het kleinste) vat
en vuile dit met water aan, tot de inhoud
50 L. bedraagt. Dan wordt de kalk i.11
den emmer met water gedaan en omge
roerd, tot men geen opbruising meer be
speurt. De kalkmelk schudt men voor
zichtig, .zonder het bezinksel, in het vat
van 100 L. Het bezinksel wordt weer
met water verdund, men roert goed om
en 'de vloeibare inhoud wordt weer in
het groote vat gegoten. Z001 gaat men
door tot in den eimmer alleen de onop
losbare stukken overblijven. Tot meerdere
zekerheid kan men de kalkmelk door een
teems in het groote vat schudden. Daarna
wordt dit tot 50 L. mét water aange
vuld. 1
Don wordt de oplossing van kopervi
triool onder voortdurend omroeren bij de
kalkmelk gegoten. Zoo heeft men een
vloeistof verkregen van een lichtblauwe
kleur, waarin fijne vlokjes ztveven, en (Jat
is de bekende B. B.
Nu probeert men met een blank mes
of een blanken spijker, of deze in de
vloeistof met èen roode laag: koper be
dekt wondt. Is dit het geval, dan wordt
zooveel kalkmelk toegevoegd tot het ijzer
niet meer 'rood gekleurd wordt. E'chtöS
wachte men zich er voor, meer kalk dan
noodig is te gebruiken, daar dit de werk
zaamheid der vloeistof belemmert.
Moet de pap langer bewaard worden,
dan voege men V2 ons suiker toe.
Bordeauxsche piap moet. als een stof-
fijnen regen over de boomen gespoten
worden. Dit doet men met een sprenk'er
laar pulverisator.
Wie zich de moeite wil besparen van
de bereiding, kan evengoed gebruik ma
ken van Normaal pappoeder. Dit is een
mengsel van 2 dc-elen fijn gekristalliseerd
kopervitriool en 1 deel sodex (watervrije
soda). Dit mengsel vfordt in poedervorm
in den handel gebracht.
ingeroest was, dat zij gaarne, met gevaar
voor strenge straffen, van uit de Heintje-
Eoek-steeg de duistere trap naar de twlpe-
de verdieping bestegen, om daar, ver
borgen voor de wereld, aan hunne plich
ten te voldoen.
Reeds aanstonds komt men in de stem
ming, wanneer men, rechts, de regentpn-
tenkamer betreedt, zuiver en' keurig .toon
beeld van een zeven tiencfe-eeuwsch binnen
vertrek. 1
Op de eerste verdieping vindt men
een kleine boekerij, waar ieder zich op
dei hoogte kan stellen van de geschie-,
denis van het museum en van Roomsch
oud-Amsterdam.
Ten slotte op de tweede verdieping
ziet men de eigenlijke zolderkerk.
De bezoeker ziet zich hier geplaatst
in een sfeer, waaraan wij, die gewoon
zijn vrij en frank' onze bedehuizen in en
uit té gaan, al zouden we nog wel méér
wenschen, geheel en al vreemd zijn.
Het Roomsche bloed kruipt waar hel(
niet gaan kan. Hoe vormen de velen^
die hier, niet zonder levensgevaar en als)
martelaars van begeerte, hebben neerge
knield, eene scherpe tegenstelling met zoo-
vélen van thans, die gekomen zijn toil
een ander uiterste: geen Paschen houden,
Het gebrek aan steenkool. Alle
lalden hebben tegenwoordig in meerdere of
mindere mate gebrek aan verschillende din
gen, doch het kolengebrek is welhaast algemeen
en chronisch. De gewezen Amerikaansche food-
controller Hoover heeft indertjjd al de vermin
derde kole^iproductie aangewezen als een der
meest remmende oorzaken voor Europa's eco-
njomisch herstel.
Van de hand van Philips Gee, directeur vau
de Emgelsche ,,CoaI Association", is onlangs
een artikel verschenen over het kolen-tekort
pn daarin ontvouwt deze deskundige als voor
naamste oorzaken van dit euvelverminderde
productiviteit der arbeidskracht, de vernieling
der Fransche mijnen en het gebrek aan goede
arbeidskrachten. Hij wijst in dit verband op
de statistische gegevens, welke de Opperste
Raad der Geallieerden in Maart heeft gepu
bliceerd.
Engeland b.v. produceerde in 18(13 ongeveer
292 millioen ton steenkolen, tegen 234 in 19(19.
Frankrijk (met inbegrip van Lotharingen) le
verde in 19il3 44 .millioen ton, tegen 22 in 1919.
Voor Duitschland (zonder het Saargebied) be
droegen deze cjjfers respectievelijk 173 en ;109
millioen ton. De productie der Vereenigde Sta
ten tenslotte daalde in denzelfden tijd van 517
tot 495 millioen ton, m. a. w. de productie is
met ongeveer 166 millioen ton of 16V2 pCt.
achteruitgegaan
,,De steenkoolproductie is de basis voor de
Europeesche industrie, en dus van het econo
mische herstel", zegt Gee verder, „en er zal
hard gewerkt moeten worden, om de vier- a
vijfhonderd millioen bewoners van Europa
weer normaal tè kunnen huisvesten, voeden en
kleeden."
Pas nog vestigde een Parijsch orgaan in. het
bijzonder de aandacht op den ernstigen toe
stand van Frankrijks kolenpositie. De kolen-
aanvoeren bedragen niet meer den 39 pCt. van
de industrieele behoefte. De Commissie van
herstel heeft nog niet beslist of aan het ver
zoek van Nederland, om Duitsche kolen te mo
gen ontvangen, zal worden voldaan, maar wel
is zeker, dat alle middelen zuilen worden aan
gewend om Duitschland zjjn Verplichtingen te
doen nakomen. Het vastgestelde kwantum, dat
Frankrijk dagelijks moet ontvangen, bedraagt
45.000t ot 50.000 tons, terwijl in werkelijkheid
slechts 20.000 tot 25.000 worden ontvangen.
Oók de Engelsche aanvoeren blijven beneden de
gecontracteerde hoeveelheden.
Lange weg. Een postkaart, in Aug. 19(17
uit Emmen verzonden naar een klein plaatsje
in Overijssel, is eerst Maandag aan het be
stemde adres bezorgd.
Een broedei van f37.50Avicultura'f
bevat deze week de mededeeling, dat Mr.
Parker te Altoom in de Ver. Staten, de bekende
nutfokker van koekoek-plymouth-rocks exem
plaren heeft, die 325 eieren in 365 dagen leg:-
den. Hij biedt thans broedeieren van die record-
legsters aan a f 37.50 per stuk. Als alle
eieren bevrucht zijn en. de helft zijn hennetjes,
dan kost één henkuiken dus bij: de geboorte al
f 75 per stuk. Natuurlijk worden die dure broed
eieren alleen gekocht door -liefhebbers, die er
zelf weer een record-winst uit zullen trachten
te halen, door van de hennen, daaruit voort
gekomen, ook weer broedeieren te verkoopen.
Graaf Taaffe. Graaf Taafte, president
vajn den Weenschen -Hoogen Raad, was 70
jaar geleden de deftigste en gewichtigste man.
in Weenen, deftig en streng. En hij was dat
tegenover den man in do straat, doch ook te
genover zijns gelijken. H\j was beleefd, bij-
zonder hoffelijk, maar een gedachte aan fami
liariteit verstijfde bij zooveel deftigheid. Hij
was in .dat levenslustige milieu de wet ge-'
worden mensch.
E;n toch, zelfs met dezen deftigst-strengsten
der stretngen heeft eens een spotvogel het ge
waagd een reeks grapjes uit te halen.
Immers, op een goeien morgen komt excel
lentie Taaffe van zijn plechtige, vaste mid
dagwandeling, precies tusschen 2 en 3 uur,
thuis, e,n vindt voor de deur van zjjn paleis
bi de Löwelstrasse een aantal wagens, waar
uit meubels, tapijten, papier-guirlandes, kan-
delabres enz. gelost worden in zijn huis.
Wat of dat te beduiden heeft?
Ze zijjn voor de soirée van morgenavond.
Wat, morgenavond is er geen soirée!
Laat ze naar den duivel loopen. Inpakken
ejn weg, verstaan
Met graaf Taaffe viel (niet te spotten en zoo
geschiedde aldus.
i Doch hoe ontzettend waren de bedienden
deja volgenden dag geschrokken, toen 12 wa
gens met badkuipen voor het paleis stilhielden.
Uit alle deelen der stad waren zij samenge,-
komen. Men durfde het den graaf nauwelijks
zeggen. Natuurlijk was hij woedend.
Den volgenden dag waren het 12 pedicures,
die in de wachtkamer verschenen, ieder met
een brief, "die hun diensten besteld had.
Nu werd het Taaffe te machtig' Hij deed de
en dat nog wel in een tijd, dat we onze
Roomsche overtuiging volstrekt niet in
eene schuilkerk steken.
En ^en gevoel van dankbaarheid laat
me niet los jegens zoovele Christenen, jdie^
hier zoowel als elders, in bange dagen jtóstj
geloof hebben bewaard. 7
Zij toch hebben de onmisbare schakel
gevormd, die de Roomsche bloeiende mid
deleeuwen vereenigde met het - opluiken-,
de' Christendom van 1853, toen de kerke
lijke hiërarchie werd hersteld.
Dit zijn de! gewaarwordingen, welke,
menig bezoeker zullen tref Ten, wanneer;
hij op zijn onderzoekingstocht naar „be-;
zienswaardigheden'' ook ,,Het Haantje'1*
niet vergeet.
De bijzonderheden, welke men daar
vindt, zijn tet veel' om op te ïuoemen. Di)t'
artikel bedoelt geen cataloog te zijn, doch!
slechts een herinnering aan een werkwaar-.
dig muse'um. En ditj is zeker: bij het ver
laten van hét stille museum moge men'
de drukte in Amsterdam's straten verdub
beld en het aantal voertuigen verdrievou
digd vinden, lang nogj draagt men de heu
genis mede van hetgeen men gezien heeft
op dat dierbaar plekje van Amsterdam*
Middelburg,
H. ULLEMAN. pr.
