Irosschimmel merrie,
Agues, vosschimmel
oud 2 jr., Veulenboek
Sophie, zwarte mer-
1 jr., Veulenboek
1, Louise, stekelvos
loud 1 jr., Moral unit,
l'uin, oud 1 jr.
Tweede Biad
luwwerktuigen
buitenland.
,,De vlek aan de Zoldering;."
koloniën.
24 APRIL
IZEND1JKE,
^aarden
lit. Hoornvee
arkens,
irimvee,
duitschland
FEUILLETON
OOST-INDIÈ
BINNENLAND.
ZATERDAG 24 APRIL 1920
Pinksterdag)
beke van den heer
HAVERBEKE-
p, op de door hem
i hofstede nabij de
bsmerrie, ond 4 jr.
p. 9701, Rabbi, vos-
merrie, oud 6 jr.,
d, Stb. A no. 5957j
ehtvos merrie, oud
b. A no. 3160, Phè-
elsehimïiel merrie,
beyeulend, Stb. A
Madam, lichtbruine
luid 12 jr., beveuiend,
lo. 1741, Fannie ste-
errie met vos hengst
oud 10 jr., Nellie,
I merrie met vosmer-
a, oud 4 jr., Bertha,
ne merrie, oud 5 jr.,
lichtbruine merrie,
ld, oud 11 jr., Ida,
ie, oud 4 jr., Mazette,
ine merrie, oud 3jr.,
goede Melkkoeien
of reeds g-ekalfd),
lier ingeschreven in
imboek; 1 gekalfde
tweejarige V aarzen,
ige Vaarzen, 2 een-
Ossen, 2 eenjarige
12 kalveren.
'en met Biggen, 1
rken, 3 Loopvarkens,
pen, 20 Eenden, 3
poo goed.als nieuw,
personen met open-
lederkap met tuig,
zoo goed als nieuw,
uns met ijzeren assen
pen, Driewielskar met
assen, Slede, ijzeren
ten Eegden in soort,
igzageggen, 2 Culti-
een ijzeren en een
Rolblok, Molbord,
met pomp, 4 Sacks-
3 kleine Ploegen,
lappelploegen, Zaai-
Celrad 2 M. "breedte,
ihine met parelle-
Sleper, Ladders in
„eeselstoel met "Roos-
■oosnijder, Bieteusnij-
is met Stangen, Zeeft-
merk Verdurmen, 100
Klavemiiters, partij
lad, Harnassen, Aam-
lil, Eggetanden, twee
Wagenwielen, ijzc-
houten Hokken, Deu-
'outen Brug', Planken,
|len, Kruiwagens, ce-
|i Waterbak met Goot,
ilenreepen, Paarden-
100 Graanzakken, 3
izeilen, 2 Bascules,
Graanmaat, Schop-
i verdere Zolder- en
reedschappen.
rts: Vorken, Rieken,
5 Bietenrieken, Hon-
Spaden, Kiekenbok-
Varkensbakken, een
Mutsaards eu Brand-
oomer Mélotte, Victo-
Roomtobbeu, Em-
en verder Melkgerief-
elijkeenig Huisraad,
fels, Stoelen, Kachels,
s, Bakgerief en het-
■meer zal worden te
nijn gebracht.
s der verkooping
half één ure (zomer-
,al met den verkoop
eine voorwerpen wor-
igonnen, om ten 2 ure
net den verkoop der
In aan te vangen,
kende of buiten het
wonende koopers
[i solvabele borgen
kijkdag. Orgeldraaiertan
angers worden niet tot-
genheid tot afsp8®*
an paarden. Bergplaa®
etsen.
Een prins van den bloede wegens
kroegsehandaal veroordeeld.
Voor eenigen tijd meenden een
loeadellijke" Heberpatriotten te Berlijn
vaderlandslievend te handelen, door
u een restaurant een paar Fransche offi-
ïeren met glazen en borden te bekogelen.
De Berliinsche correspondent van ,11e
M" heeft het geding voor d«n rechter
,i gewoond. Na' verteld te hebben dat
iet nog nooit was voorgekomen dat een
bs van den bloede voor een gewoon
gerlijk gerechtshof terecht stond, gaat
jij aldus door:
Plotseling wordt het doodstil. Het tra-
sche het onafwendbare voltrekt zich.
s Joachim Albrecht van Pruisen wordt
geleid. Door veldwachters natuur
lik zooals iedere beklaagde in deze re
publiek die maar één recht voor allen
■nt. Kan je net denken, Koninklijke Hoog-
■id wordt plechtig binnengeleid door 'n
mogen Piet van 'n ambtenaar. De Prins,
pnSveertig-jarige, met geen enkel christe-
|k haar op z'n kop, is gekleed in on-
Irispelijke cutaway. De twee andere be
daagden, ritmeester von Platen (gewoon
fcpe van militarist) en de 24-jarige Erf-
rins van Hohenlohe-Langenburg (type
jmdelsréiziger) verschijnen in gekleede
Es.
De voorzitter schraapt plechtig en ner-
pus, opent den mond en zegt, zooals
j>t iederen beklaagde in deze republiek,
lie maar één recht voor allen kent: Be
daagde.!. kan je net denken! Devoot
ïinkt er: Uwe Koninklijke Hoogheid.
B-Wij, van de pers, kijken elkander aan
b giechelen, wij weten al direct hoe
lat het is. De verslaggever van de ,,Vor-
lürts" balt z'n vuisten en die der „Frei-
ïeit'' huilt bijna van woede.
pDe prins vertelt zijn levensloop. Schuch-
Kr onderbreekt de president nu en dan
lispelt: Eure Königliche Hoheit sagen
10 Eure Königliche Hoheit sind also
MeinungEn allen, die wat te
'agen hebben, banketteeren eveneens aan
:z« vorstelijke praal en titels!
[Het proces?
't Is niet de moeite waard er iets over
vertellen. Het blijkt, dat deze koninklijke
uper-patriot een laffe kerel is, „die niet
as voor zijn kwajongens-daden durft
ip te komen. Het blijkt, dat hij op dood-
wone ordinaire manier, zooals een of
idere vechtersbaas in een kroeg, met
le® en glazen heeft "gegooid. Hij loo
it bpna - alles. Maar er zijn to veel
tuigen tegen hem. Zelfs rechter Baum-
h moet dit toegeven in het von-
De prins en -zijn medebeklaagden
jjgen een belachelijk boetetje.
De als getuigen optredende Fransche
icieren maken een waardigen indruk,
iral hun verklaring, dat het in F rank -
niet mogelijk is, dat in een open-
ar restaurant, zonder de minste aanlei-'
ding, de Marseillaise wordt gespeeld,
maakt zichtbaar' indruk op deze lieden,-
die op alle mogelijke en onmogelijke avon
den vpor vijftig mark het spelen van
„Deutschland, Deutschland über alles"
itloos en slechts voot provocatorische
deinden afdwongen.
De hoog-adellijke dames nemen de ver-
ilidiging van het vonnis met een zucht
verlichting op. Het ergste wordt haar
ipaard. De koninklijke vechtersbaas
it niet, als iedere andere proleet voor
paar dagen de „kast" in. De eer is
ed.
[Met. opzet schreven we wat schamper.
gevolgen namelijk, de gevolgen.-Mil-
*and zal dansen van de pret. In San
temo zal hij er op wijzen, dat in Duitsch-
1 niets is veranderd, dat het militaris-
en de koninklijke familie er nog sacro-
ct zijn.
PfEn heel de wereld* zal denkenAha,
nu weten we al, hoe de processen tegen
de Kappisten zullen eindigen en wat er
terecht zal komen van de processen tegen
de oorlogsmisdadigers.
Evenals de universiteiten zijn de recht
banken door en door monarchistisch. Dit
is in de republiek een misstand Wat er
tegen te doen? Linksche bladen eischen,
dat de onafzetbaarheid der rechters moet
Ijferden opgeheven. Wij willen niet yer-
helen. dat dit een uiterst gevaarlijk middel
is. Men zal op andere middelen moeten
ien.
„Vorwarts' 'vertolkt wel, wat de
>te massa denkt. Onder dit opzicht
'ft zijn woord waarde. Het luidt al-
s: „In de 16de maand der Duitsche
publiek spreekt president Baumbach een
agde aan met: Uwe KoninklijkeHoog-
Uit het Fransch.
O
toen van M. D. was hard en" 'fuw
worden. Die drommelsohe vent s,eheen,
leen. genoegen in te smaken om zich-
■ven aan te klagen. Hij! keerde ons den
'g' toe, plaatste zich een oogenblik vooï
heide portretten, gjng toen gitten en
'wijl hij het eindje van zijn sigaar weg-
""P. hernam hij weer op kalme® toon:
Nu weet gij alles, kinderen Eén
twee jaren misscliien zal ik julliel
n Aulneraie- laten genieten. Daarna' zal
[maatregelen nemen.- om aan de Kelt
te geven, wat aan de Kjeu'k too
mtIk geef toe, dat onze geldmid-
len er door verminderd zullen worden
'ar daarentegen zal ik niet meer go
wd worden door de gedachte aan mijnt
ter en door een ongerust geweten
i dezen kamt beschouwd zullen mijn
neren mij niet: te verwijten hebben
ken. nog meerdere bezitters van, zwarte
heid, omdat deze beklaagde toevallig met
een familie verwant is, aan wie bet Duit
sche volk zijn ongeluk dankt. Dit op
treden van Baumbach, die door zijn eigen
aardige leiding van het Helfferich-proces
bekend werd, zal het reeds geschokte ver
trouwen in den rechters stand nog _niöer
ondermijnen en bovendien het Rijk in de
oogen van het modern denbende buiten
land zware schade toevoegen. Volgens de
bestaande wetten worden de rechters pas
op 65-jarigen leeftijd gepensionneerd. De
heer Baumbach, die nog jong is, zal tot
1940 toe demonstratief reactionnair-mo
narchistisch kunnen optreden."
Een zuivering is inderdaad van noö.
Een energiek optreden der rechters
tegen souper-, champagne- en andere pa
triotten, die door ordinair kabaal en vech
terij hun eer te grabbel gooie nen daar
door hun arm vaderland onafzienbaar
schaden, is beslist noodig.
Wat voor ideeën zulk een „Prügelprinz"
in zijn bol heeft, blijkt op belachelijke
wijze uit de hol-pathetische, in dit pro
ces absoluut niet op hun plaats zijnde
woorden, die hij met luidklinkende stem
uitbazuinde en die wij hier als teeke
nend „document humain" willen afdruk
ken: „Een Duitsch man moet voor zijn
vaderland niet alleen kunnen leven en
sterven, maar ook lijden Mij schiet het
oude Duther-'ied te binnen: Nehmen Sie
den Leib, Weib, Ehr und Kind, lass
fahrea dahin, sie liaben kei-u G-ewinn, das
Reich muss uns doch bleiben 1 Nietswaar
dig is de natie, die niet alles over heeft
voor haar eer. In de natie moet vast
verankerd blijven het gevoel: Deutsch
land, Deutschland über alles in der Welt."
Aldus sprak de prins van den bloede,
bij rechterlijk vonnis veroordeeld wegens
kroegschandaal en maakte zich daar
door onsterfelijk belacheljjk.
Duitschland heeft koloniën noodig.
Men schrijft van Duitsche zijde aan
„De Tijd":
„Ik heb ergens in een dagblad gelezen,
dat een Fransch Kamerlid het volgende
zeide van Duitschland:
„Het sterke en gewapende Duitschland
van vroeger was een gevaar voor de
wereld; maar het verzwakte Duitschland
van vandaag is een nog veel grooter
gevaar
Heeft dat Kamerlid gelijk?
Ik ben er van overtuigd, want dat
verzwakte Duitschland, uitgehongerd,ver
armd en van alles beroofd, is ten deele
een bolsjewistisch Duitschland, of zooals
men hier zegtspartacistiseh
Veronderstellen we, dat, na den staats
greep van Kapp en Lütwitz, Duitschland
niet had kunnen weerstaan aan de po
gingen der. onafhankelijke socialisten en
spartacistenveronderstellen we, dat de
weinige Duitsche soldaten overwonnen
waren geworden door de „ontwapende"
overomwentelaarsveronderstellen we, dat
dit spartacistiseh geworden Duitschland
vóór Keulen was verschenen: tienduizend-
gewapende mannen stonden te Dort
mund, bij .Wesel stonden er veertigdui
zend; -wat zou deze troepen belet
hebben vóór Keulen te verschijnen met
twee, djie, en meer honderd strijders?
.Wie kan er voor-instaan, dat Fransche,
Engelsche en Belgische regimenten zou
den stand gehouden hebben aan den Rijn?
.Wat zouden de gevolgen zijn geweest
voor België en Frankrijk, voor de we
reld, indien de Duitsche spartacisten en
Russische bolsjewisten een Verbond had
den gesloten Hoe zou het dan staan
met den vrede van Versailles, waarach
ter Frankrijk zich zoo veilig waant
Maar' als het democratisch Duitschland
het sovjetistisch Duitschland zal overwin
nen, wat dan binnen korten tijd,..?
De verhongerde en verarmde Duitsche
massa's, zijn die voldaan met den dood
van hunne kameraden, voldaan met hunne
nederlaag
Honger en ellende kunnen die gedood
worden door kanonnen en geweren Dat
is een grove dwalingOns gelukkig land
is als een stoomketel zonder veiligheids
klep.. De, samengeperste stoom moet eens
de ijzeren wanden aan stukken doen
springen, en het zou dwaas zijn te willen
denken, dat de ontploffing alleen de
plaats, waar de stoomketel staat, zou
treffenHeel het gebouw zou aan stukken
vliegen, en dat is Europa misschien
wel de geheele wereld
Frankrijk, de Entente moet de noodige
veiligheidskleppen aan Duitschland geven-
dat wil zeggen, Duitschland moet een
kolonie hebben, waarheen het den over
vloed van zijn bevolking kan zenden;
Men verhaalt, dat Clemenceau eens
zeide, van oordeel te zijn, dat er .tien
millioen inenschen te veel in Duitschland
waren. Maar indien dit waar is, waarom
dan niet tot de conclusie gekomen, dat
goederen; bij allen j,s met den rijkdom
ook het ongeluk binnengetreden. Denk
daar eens over na beste Albert©n
nu, wel te rusten, ik bemerk, dat het
reeds, middernacht is".. Hij omhelsde zijn
kinderen, schudde mij hartelijk de hand,
nam gen blaker en ging naar bed'. Wij
deden ëvenzoo en Albert wemschte mij)
wel te rusten, zonder verder een woord
te zeggen.
De klokken van het kasteel sloegen
twaalf uur, deze met een z'waren klanik,
gene als was zij' gebarsten, weer éeui
andere sloeg snel met fijnen slag, elders
deed een nakomer slechts drie slagen
hoeren. In dit huis met zijn sombere her
inneringen, en na het even scumbere ver
haal, dat wij angstig aangehoord hadden,
eischte 't middernachtelijk uur -'neenigs-
zins tooneeimatige inlichting, een oude
klok b.v., die „twaalf maal haar ijzeren
stem doet hooren", zooals Shakespeare
het zegt.
In plaats daarvan waren er nu slechts
burgerlijke klokken en klokjes, die een
leven maakten, om het van op je ze
nuwen te krijgen!
Ik sliep dien nacht slecht, wat mis-
Duitschland voor die tien millioen men-
schen kolonies noodig heeft?
Om de nieuwe omwentelaars te beteu
gelen, heeft de Entente ons toegestaan
twee honderd duizend soldaten te bewa
penen! Is dat de ware democratie? Zij
die ons den oorlog hebben aangedaan
om het militairisme te vernietigen en
de democratie te doen heersehen, staan
ons toe opnieuw vermilitairiseerd te wor
den een klein beetje maar, wel is
waar, doch het is dan toch in ieder geval
een herbegin van militairisme 1
Inplaats van een deel onzer natie
dat ook gehecht is aan de zonnige zijde
van het leven gelukkig te maken,
duwt men het de wapens in de vuist,
om medelandgenooten te bevechten, die
zeer ongelukkig zijn. Men moet zich niet
vergissen over hetgeen de spartacisten
eigenlijk verlangen.
Hadden die menschen have en goed,
waarin zij met hunne vrouw en kin
deren rustig konden voortleven, en waren
ze niet gedoemd om in ellendige krotten,
te midden van de jammerlijkste ellende
te leven, ze zouden niet denken aan
bloedvergieten en revolutie! Maar die
vooruitzichten bestaan niet, want Duitsch
land heeft geen plaats in het eigen land
om zijn kinderen te herbergen en de
bezittingen in het buitenland zijn ons
ontnomen
De spartacisten zullen verslagen wor
den, jawel! Maar zij droomen voort van
het geluk, dat ze denken eens machtig te
wordenze zullen opnieuw naar de wa
pens grijpen en oprukken tegen hunne
landgenooten, en met dezen tegen Europa,
de wereld, en de cultuur!
En wat zal het einde zijn
Om ons te verdedigen, en ook de wereld
tegen zoodanig einde, moeten we onze
kolonies terugeischen, dan zullen de spar
tacisten van heden, morgen democraten,
hunne plaats onder de zon vinden, en kun
nen werken. Ze hebben het recht dit te
vragen," *i
Wat is een Bandjor?
Daarover schijft men uit Blitar aan
de N. R. Crt.
Bandjireen woord dat ons too-
neeten van schrik en ontsteltenis voor
den geest roept,, een angstkreet, van
het eene gehucht naar Jhiet andere over
gebracht, van den voet van den berg
naar Re'lage landen, waarschuwings-
signaten op de torigtongs van de eene
Resa (Javaansch dom) naar de an
dere overgenomen, Aón tde in diepe
riïs't vêrkeeïende d'esabévoiking te
waarschuwen, dat zich van de ravij
nen in de bergen een watermassa
heeft losgemaakt, welke in woeste
vaart zich naar 'de vlakte stort.
Bandjir, bandjir, een opgeschrikte
bevolking in de grootste verwarring
de huizen uiüoopende in stikdonke-
ren nacht en klelterend-en ragen, eerst
niet wetende wat te zullen aanvangen,
en heel in de verte een onbestemd
feluid dat allangs nader komlt en ster-
er wordt en binnen enkele minuten
aanzwelt tot een geraas als kwam
een zwaar beladen vrachtauto over
een houten brug aangereden.
Bandjirin een inktzwarten nacht,
alleen zoo nu en dan plotseling ver
helderd door verblindende bliksemflit
sen, gevolgd door krakende, donder
slagen, als zou (de aarde vanéén scheu
ren, moeders zoekende naar hunne
kinderen, kinderen om hön ouders
roepende, en vaders, kinderen en ba-
rang medeslepende en moeders met
Üe (kleine peuters op den arm; allen
vluchtende in één richting, naar de
reddingbrengende hoogere terreinen,
even buiten de desa.
En bij het ochtendgrauwen, op: de
puinhoopen van de eens zoo welva
rende desa, een verslagen menigtey
sprakeloos tusschen de overblijfselen
of op Ide plaats waar eens hun woning
stond, zoekende naar eenig achterge
bleven huisraad of kleedingstuk of
naar een .wellicht op wonderbaarlijke
wijze gered stuk vee.
Eén woestenij is de desa!
Met wezenlooze gezichten zitten de
menschen met de Kinderen om zich
heen zoo goed als naakt aan den kant
van den weg, hun brein is nog niet
tot klaarheid gekomen om de ramp,
welke hen trof, in zich te kunnen op
nemen, de slag welke hen heeft be
roofd van huis, have en goed.
De mannelijke bevolking staande
aan den rand van den sawah of te-
gallan, gisteren nog bedekt met een
veel belovenden oogst, te staren naar
schien ook wel aan de punch te wijten
was. Monniken, officieren uit het keizer
rijk, Jacobijnen, en vervolgens die tante
in balkleed, Jean Leroy en M. D- speel
den allen een leelijke rol in mijn verwar
den droom. Ik zag hen in een onweers
bui, die veranderde in een regen van
bloed. Aulneraie stortte eensklaps in, maar
zijn puinen waren die van de abdij-kerk;
Albert en- ik bekwamen geen letsel, on
danks dat de brokstukken van twee ver
diepingen en het dak op onze schouders
waren gevallen. M. D. alleen was verplet
terd onder een stuk muur, wij vonden
zijn lichaam voor het hoofdaltaar van de
oude kerk.
Den vólgende® morgen bij het ontbijt
oordeelde ik het niet erg prettig om die
droom aan mijn gastheer te vertellen en
ik sprak er dan ook niet over. M. D.
keerde terug naar huis en nimmer zou
ik hem weerzien.
Enkele dagen bleef ik nog op Aulneraie.
Nu eens gemelijk, dan weer spottend was
Albert dikwijls in gedachten verdiept en
toonde zich soms ontevreden. Gelukkiglijk
brachten wij een groot gedeelte van onzen
tjjd door met de jacht, waarbij nooit veel
üe enkele sprietjes welke boven den
achtergebleven modderlaag uitsteken.
Verwoest is de oogst, verdronken
is het vee, verdwenen zijn huis en
goed, alles door den verraderlijken
bandjir binnen een kwartier wegge
vaagd en in de rivier geworpen en
een gezeten bevolking binnen deze
korte spanne tijds tot den bedelstaf
gebracht.
Diepe verslagenheid en berusting.
En wanneer na zekeren tijd de rust
hun huisjes weder op| te bouwen, eenig
Veeaan te koopen en de gronden
wfeder zijn beplant, dan zuilen de
ouders later aan de kinderen die nog
geboren zullen wonden, verhalen van
Se rarnjp' welke hen in dien vreeselij-
kten nacht van alles beroofde en de
ouderdom 'dier kinderen zal worden
afgemeten naar den datum waarop het
moddermonster de desa verwoestte.
Dat is een bandjir bij' nacht in de
desa,
Men verzoekt ons opname van het
volgendeHet komt herhaaldelijk voor,
dat naar aanleiding, van de a.s. wijzi
ging der Huurcomimissiewet, waarbij
voorgesteld wordt de huren met lo.
resp. 20 pot. t.e'verhoogen, door ver
huurders reeds thans een Tioogere
huurprijs woiidt geïnid. Dit is ten eenen-
maie onjuist en geen huurder is ge
houden thans reeds" een huurprijs te
betalen, die hooger is dan de be
staande huur. Is de huur opgezegd,
dan kan binnen 8 dagen na den da
tum van. opzegging een verzoek wor
den ingediend tot nietigverklaring
daarvan. Is dit verzoek tijdig inge
diend, dan maakt het de- opzegging
krachteloos totdat .omtrent het verzoek
bij' einduitspraak is beslist. Vele huur
ders, die nog niets' op| hun verzoek
hebben vernamen, komen voorts tel
kens inform'eeren bij de Huurcommis-
sie, hoe het met hun za,ak staat. Dit
heeft echter geen 'doel en veroorzaakt
zoowel'last aan henzelf als noodeloos
oponthoud dan het personeel der huur-
commissies. De opizegging is wij
zeiden het reeds- boven krachteloos
totdat bij eind uitspraak is beslist en
men kan dus gerust afwachten, totdat
hiem wordt opgeroepen. Door publi
catie moge dus worden bereikt:'1,
dat de huurders in geen geval'.een
hoogeren huurprijs betalen dan waar
toe zij zij'n gehouden en 2, dat zij'
ingeval zij een verzoek tot huurop^
zegging hebben ingediend en tot he
den er niets omtrent hebben verno
men kunnen afwachten, totdat zij
van de huurcomimissie een oproeping
ontvangen om te verschijnen.
Wijnkopofski ci« de commnnistische
rechtspraak',
David Wijnkoop, die om zijn liefdel
voor het Russische communisme jfeerde®
Wijnkopofski mocht heeten, heeft hij Üd
Behandeling in de! Tweede Kamér van hetj
nieuwe Wetboek van Strafvordering 'zijne!
ideeën gelucht over de rechtspraak in Bepi
heilstaat van het communisme. (Eigenlijk!
zou in een „heilstaat" van geen 'misdaad!
en rechtspleging meer sprake inoge®. zijn*
maar daar zullen wij Wijnkopofski maarv
niet lastig over vallen. De huidige, Verjy
gesmade klassejustitie is natuurlijk Aiit
den hooze. Daarvoor wil onze hrave fWijn-l
kbpofski het navolgende in de plaats
stellen
1. iedereen tot rechter verkiesbaar zal
zijn;
2. iedere rechter dadelijk' afzetbaar kali
zijn, en
3. de verkiezing der rechters zal 'ges
schieden door de! Raden van arbeiders.
Tervergeefs trachtte Min. Healmskerk
hem duidelijk te maken, dat z'n stelsel geen
rechtspraak zal brengen, maar de recht-
fepraak in werkelijken zin zou afschaffen)
dat het voeren zou tot de grootste Iwille'
keur van de op het oogeriblik bovendrijf
vende macht en daarom reactionair is frl
Hen slechtsten zin van het woord.
Daar geloofde de) heer Wijnkoop niets!
van.
Nu zou men toch denken: als iemand!
iets opzet moet hij 'took' weten te Ver)
dedigen. Maar daar is Wijnkopofski nie<i
Van thuis. Want toen men van alla kan<
ten smet vragen en interupties op hem aam
drong maakte hij een figuur als van ten
kat die in. 'tnauw zit.
Dus u wilt dan toch ook een klassen
justitie? werd hem gevraagd.
Klassenjustitie? Neenl Ja, natuurlijk,
p-afnvankelijk zullen wij de macht van tde
gesproken wordt. Maar 's avonds, na het
diner, alg men in den salon gezeten was,
blikten 'wij onweerstaanbaar telkens naar
de zoldering en'al poogden wij te praten
over andere onderwerpen, altijd weer kwa
men wij terug op het verhaal van M. D.
Dat maakte de avonden somber en ik
wachtte mij wel, om mevrouw te vragen
de march© funèbre van Beethoven te spe
len, als zij zich aan de piano zette; dat
zou nu onbescheiden geweest zijn.
Eindelijk verliet ik het kasteel in weer
wil van den aandrang der bewoners om
nog wat te blijven, en eenmaal in den
trein ondervond ik werkelijk een groot»
verlichting. Dat Aulneraie, met zijn vlek
aan de zoldering, met die heiligschen-
nende overblijfselen, waaruit het was
voortgekomen, en de wroeging van M. D.
was niet langer een lustoord; Ik geloof
wel, dat Albert een beetje verstoord was
op zijn vader, dat hij mij in die familie
zaken had ingewijd.
Alvorens naar huis terug te keeren,
was ik genoodzaakt om ©enigen tijd in
het land van Namen te blijven, teneinde
aan een uitnoodiging van een bloedver
want gevolg te geven;
arbeidersklasse tegenover dp macht van de
klasse der kapitalisten stellen. Maar
als eenmaal iedereen zich in de nieuwe
maatschappij op zijn plaats zal gesteld'
hebben, dan zijn er geen klassen meer*
en dan kan er dus ook vau geen (klassen
justitie meer gesproken worden
Maar als ge de verkiezing van (de
leekenrechters opdraagt aan uw raden |vai
arbeiders, dan legt ge de reohtspraaM
toch ook' in handen van een regeerings-
college i
Weineen, de raden van arbeiders zijn'
geen regeeringscolleges
- Maar ze hebben toch uitvoerende
(nacht? -
Neen, het zijn geen regeeringscolleges:
Maar wat zijn het dan
De raden van arbeiders. dat is da
georganiseerde massa
Zoo ging het geruimen tijd aaneen..
De communist raakte al meer verward!
en redde' er zich eindelijk uit, toeh hij
aa nhet adres van den heer Kieexekopeii
op de S. D. A. P. 'kon afklimmen, jdjlet
ook in deze weer aan iden kant der retactde
had plaats genomen om de klassejustitie
van het kapitalisme in bescherming te
nemen.
Lenin heeft onlangs ons land „het land
van de slappe reactie' 'genoemd. Nu (als'
hij( Wijnkopofski Woensdag j.l. had hezig-
gehoord, zou hij gezegd hebben: „broeder,
jouw communistische justitiegezwam Ss
iverbazend slappe thee"
TWEEDE KAMER.
Zitting van 23 April.
Het wetsontwerp tot verhooging der
kostwinnersvergoeding wordt zonder hoof
delijke stemming aangenomen, na de ver*
verwerping met 52i tegen 13 stemmen Van
de amendementen Rugge betreffende (de
verder gaande verhooging.
Hierna is aan de orde de behandeling
van het wetboek van strafrecht.
Het amendement Van Sasse van IJsseJt)
bedoelende grootere beperking van Het
vrije verkeer tusschen den beklaagde en
zijn raadsman, wordt verworpen met 43
tegen 19 stemmen. Kleerekoper meent
dat de .vrijheid van het openhaar ininiste-
rie om in het algemeen belang van een
vervolging af te zien, in de practijk (tot
groote bezwaren aanleiding zal geveni
De heer Dresselhuijs en dQ minister;
(teelen die vrees nic(t.
De heer Van Rothard zou willen, daf
de rechter-commissarissen niet door (he?
gerechtshof, maar door de Kroon en niet
Voor den tijd van 2 jaren, 'doch' voor 4
jaren benoemd warden.
De minister wijst op de mogelijkheid!
Van onmiddellijke herbenoeming en meentj
dat het hof altijd een goede keuz^ (kan
'doen.
Van Rothard dient een amendement in
om de rechtercommissarissen voor 4 ja
ren te benoemen, wat verworpen Wordt
met 38 tegen 14 stemmen.
Het Marine-Monnment.
Het comité ter oprichting van een mo
nument, gewijd aan de nagedachtenis iet
mannen van onze vloot, die in (dienst,
van het Vaderland' als slachtoffers geval
len zijn, mag' zich verheugen in de hoogd
eer, dat H. M. onze geëerbiedigde^ Ko
ningin als „Beschermvrouwe", dit (streven
wil steunen. Waar onze landsvrouwe haar
Belangstelling voor dit werk doet blijf
blijken, daar zullen ongetwijfeld velen dit
goede voorbeeld volgen en steun schen*
ken aan het Comité ter bereiking Van zijl#
taooie doel. Leden van het bestuur zijn'
o.a.
J. M. Bottemanne, Hoofdingenieur de*
Visscherij-Inspectie.
Mr. H. J. Dijckmeester, commissaris
der Koningin in Zeeland.
F. J. H. Evers, Hoofd-aalmoezehier.-,
Giften worden gaarne1 in ontvangst ge
nomen voor Zeeland door ide bestuursled
den en del heeren J. J. Roest; Paul Kru-
gerstraat 7, Vlissingeu eli L. Nolsan,f
Scheldekade, Terneuzen. -
POLDER WALCHEREN.
Hedenmorgen- weTd ini het Polderhuis
in de Abdij de voorjaarsvergadering ge
houden van het Polderbestuur van -Wal
cheren. Met Siet oog op het vroeg uit
komen der courant op Zaterdag, moeten
wij ons voor heden beperken tot Jhet
vermelden van de behandelde voorstel
len, terwijl wij Maandag op de discussies
en de genomen beslissingen hopen terug
te komen.
De geloofsbrieven van den- nieuwgeko-
zen commissaris, den heer L. BLnge-
rnanse Lz. van Vrouwepolder, werden on
derzocht en nadat tot zijn 'toelating was
besloten, legde hij in handen van den
voorzitter de- voorgeschreven eeden af
en nam de voor hem. bestemde plaats in;
Toen ik thuis kwam, bereikte mij een
kennigseving met zwarte randen. Zóó
groot was mijn verwondering, dat ik het
bericht verscheidene malen moest over
lezen. Die brief kondigde mij den dood
van M. D. aan. Drie dagen na zijn treurig
verhaal was hij gestorven, en weer kwam
mij den droom in dien nacht op Aulneraie
voor den geest.
Was M. D. verongelukt? „Na een kort
stondige ziekte en voorzien van de laatste
H. Sacramenten", luidde de banale term
van den brief. Ik schreef naar mijn vriend
om hem te troosten, en hij schreef mij.
terug. Welk een eigenaardig eu vreese-
lijk samentreffen i Een plotselinge beroert©
had M. D. getroffen- Zijn zoon had hem
zelfs niet meer levend teruggezien. Uit den
brief van Albert -bleek een onuitsprekelijke'
smart; de behoefte aan troost, die zijn
christenziel ondervond ,d©ed hem alle goe
de daden van zijn vader opsommen. Hij
herinnerde aan de woorden van M. D.
tijdens zijn laatste verblijf op Aulneraie.
Helaas! de dood had hem verrast; er be
stond geen enkel schrijven aangaande ziju
voornemens, die ook ik kende, maar Al-
bert rekende het zich tot een heiligen
