No. IS.
Donderdag 10 Juli 1919. Vijftiende Jaargang.
simzinoi
Verschijnt ellen MUHBIB-. MIG- en VRUDtGJIVOHD.
De man van Amerongen.
FEUILLETON.
het Vredesverdrag
BUITENLAND.
Abonnementsprijs p. 3 maanden voor Goes f 1.25, daarbuiten f 1.50.
Afzonderlijke nummers 5 cent, dubbbele bladen 10 cent.
Advertentiën worden ingewacht vóór half een uur 's namiddags.
Kantoor v. d. Administratie: BoudewIJn de Wlllestraat A 135s, Goes.
Tel. interc.Directie no. 94. Redactie no. 97.
Reclameberichten 30 Ct. p. r. Bij abonnement speciale prijs.
'Advertentiën van 15 regels f0.75, iedere regel meer 15 Ct.
Eenzelfde advertentie 3 X geplaatst wordt 2 X berekend.
O
Zoo wordt thans genoemd degene, die
voor betrekkelijk korten tijd nog gold als
de machtigste monarch in de beschaafde
wereld, vast zetelend op zijn troon als
Wilhelm II, keizer van Duitschland en
koning van Pruisen.
Wèl is aan hem Salomon's spreuk;
„ijdelheid der ijdelheden en alles is ijdel-
heid" bewaarheid geworden en mag hij het
psalmvers overpeinzen: „komt nu o, ko
ningen, tot inzicht; laat u onderrichten
gij, die over de wereld de vierschaar
spant".
Zonder kroon en zonder troon, zonder
leger en zonder onderdanen naar Neder
land gevlucht, hoort hij thans op de deur
kloppen van het verblijf zijner balling
schap: „doe open, wij eischen n op!"
Zijn vijanden willen hem, dien zij den
aanstichter van den oorlog noemen,
brengen voor een rechtbank van hun eigen
mannen en wel in de hoofdstad van Eni
geland, den grooten vijand van Duitsch
land.
Helderzienden schudden hun hoofd over
een dergelijke rechtspraak. Reeds wees
het Italiaansche Katholieke blad ,,L' Osser-
vatore' Romano" voor een paar weken er
op, dat het vooreerst uit streng juridisch
oogpunt zeer de vraag is of Wilhelm van
Hohenzollern wel voor het gerecht kan
worden gedaagd, terwijl de onpartijdigheid
van de samenstelling der rechtbank, be
staande uit leden der geassocieerde mo
gendheden, die zelf in het geding betrok
ken zijn, al heel ver zoek is. Men heeftl
toen de „Össervatore Romano" als „ami
des Boches", als „Deutschfreundlich" enz.
uitgekreten, maar thans begint men zelfs
in de Engelsche pers het Italiaansche
blad hij te vallen. In de „Daily News" bv.
veroordeelt dé bekende Gardiner het te
voeren procés. „Moet de ex-keizer terecht
staan, dan dient hij berecht te worden
door een competent hof, gekozen uit de
neutrale staten. Is dat onmogelijk, dan
kan er in het geheel niet beweerd wor
den, dat hij terecht kan staan in eenige
erkende, wettelijke beteekenis van het
woord. Enkel kan me.n dan zeggen, dat
hij veroordeeld wordt."
Gardiner besluit zijn artikel met de
vraag te stellen, of wellicht de regeeringen
er niet op rekenen, dat Nederland zal
staan op het asylrecht, zoodat zij reeds
van tevoren weten, dat er geen geding
zijn zal. Indien dat het geval is, zou het
een gevaarlijk spel zijn, dat gespeeld
wordt, tenzij men zich vooraf nauwkeurig
ervan heeft vergewist, hoe Nederland er
over denkt. En ook indien dht zoo ware,
zou het onpleizierig zijn te denken, dat
de openbare meening met zooveel deftig
vertoon kan 'worden voor den gek ge-
houden.
Om den ex-keizer te Londen te doen
terechtstaan, wordt schier algemeen als
hoogst ontactisch veroordeeld. Zoo de
„Westminster Gazette", zoo de „Star",
waarin de volgende juiste opmerking
wordt gemaakt: „Stel eens, dat de cen
trale mogendheden het hadden gewonnen
en zij de vorsten en staatslieden van
de entente voor een gerechtelijke commis-
Den volgenden morgen las men onder de
berichten uit de groote wereld, dat de heer
Silas Sharper voor eenigen tijd niet in de
gezelschappen zou kunnen verschijnen vanwege
een ongeval, hetwelk hem was overkomen
tijdens zijn bezoek aan den heer Matthew
Greeuthorpe op Grcenthorpe Park. Iemand, die
van het bovenstaande kennis had genomen,
zou derhalve niet weinig verwonderd hebben
gestaan, indien hij genoemden heer op een
laat uur van den volgenden avond aan het
werk had gezien in een laboratorium, dat
hjj boven in zijn huis had ingericht.
„hu de lepels", zeide hij, terwijl hij van
den smeltkroes, waarmede hjj bezig was, op
keek naar James, die aan een zijtafeltje iets
zat te verrichten. „De diamanten zijn veilig
geborgen; alles, wat er van goud of zilver
aan zat, heb ik gesmolten, en als ik nu hier
nog mee klaar ben, durf ik den geslepensten
politieman tarten, het geringste spoor van
sie hadden gebracht, door henzelf be
noemd, Wat zouden dan wjj, wat zou de
wereld hebben gezegd? Welke bevoegdheid
heeft de Volkerenbond om te trachten,
den ex-regeerder van een souvereinen
staat, die geen lid is van dien .bond, te
berechten voor misdaden, bedreven vóór
dat die bond in het leven was geroepen?"
In de Fransche pers heeft nog altijd
een blind chauvinisme de overhand op
het gezond verstand. Toch begint men
ook daar in te zien, dat het van politiek
standpunt verkeerd is van den ex-keizer
een martelaar te maken.
Bij ons te lande wraakt men algemeen
de samenstelling der rechtbank, die den
ex-keizer moet vonnissen.
Zelfs „Het Nieuws v. d. Dag", dat nog
al radicaal is en er .geen been in zietl
den ex-keizer uit te leveren, met opzij-
schuiving van alle juridische bedenksels,
acht deze rechtbank (van geallieerden)
absoluut verwerpelijk.
Dat komt: iedereen voelt dat het ten
eenenmale onbewijsbaar is, dat ex-keizer
Wilhelm de «enige schu 1 dige is aan
het uitbreken van den oorlog. Hier geldt
het woord„wie onder u zonder zonde
is werpe den eersten steen". De geallieer
den en geassocieerden pareeren wel als
de blanke onschuld, maar tusschen schij
nen en zijn is een groot verschil. En
daarom is een rechtbank van geallieerde
'rechters óf een paskwil óf een schreeu
wende onrechtvaardigheid. Blijft die recht-
bank zoo samengesteld als nu, dan staat
nu reeds vast, dat zij den ex-keizer zal
veroordeelen. Immers -gelijk de „N.
R. Crt." juist aanmerkt zoodra de
gewezen keizer zou kunnen bewijzen, dat
b.v. aan degenen, die in 1914 te St. Pe
tersburg of te Parijs hadden te beslissen,
ten minste evenveel schuld toevalt als
aan hem, en de rechter te Londen dit
zou gaan erkennen, zou aan het vredes-
tractaat zijn geheele grondslag worden
ontnomen en dus tevens de facto over
het vredestractaat worden vonnis geveld.
Alleen een waarlijk neutrale
rechtbank, beide partijen hoorend,'zóti
„het geschokte rechtsbewustzijn der
menschheid", waarover de geallieerde bla
den het. altijd hebben, ten volle kunnen
bevredigen.
Wat nu tegen den ex-keizer „en scène."
wordt gezet onder den dekmantel van
recht, is onrecht. Of wij daarom in de
schoenen zouden willen staan van den
man van Amerongen, die van zijn daden
aan een Hoogere Macht verantwoording
schuldig is? Dat is wat anders.
De ratificatie.
De staten-commissie in Duitschland,
welke den vroeger-en bondsraad opgevolgd
is, heeft Maandag in de ratificatie van het
vredesverdrag toegestemd. Ook de Beier -
sche landdag moet haar reeds goedge
keurd hebben. Heden zal de Duitsche na
tionale vergadering er zich over uitspre
ken.
de veelbesproken bruilofsgeschenken terug te
vinden."
Des anderen daags zat hij in zijn studeer,
kamer by het vuur, terwijl zijn linkervoet, in
een verband gewikkeld, op een stoel rustte,
toen Ram Gafur ,,Kelmare Sahib" aankon
digde.
„'t Spijt my erg, dat gij zoo te pas zyt
gekomen, Sharper", zeide de bezoeker, den
ander de hand reikend. „Gisterenavond heb
ik eerst van uw ongeluk gehoord, anders
zou ik al vroeger bij u geweest zijn. 't Is
vervelend; maar gij moest ook maar niet
naar die bruiloft gegaan zijn."
„En waarom niet
„Wel, gij ziet immers zelf, boe weinig gij
er bij gewonnen hebt!"
„Dat hangt er van af, hoe gij de zaak
beschouwt", gaf Sharper ten antwoord. „Ik
heb een rol vervuld in een zeerbelangwek
kende tooneelvoorstelling. Ik heb de gelegen
heid gehad, verscheidene mijner medemenschen
onder een nieuw licht te aanschouwen. Per
soonlijk heb ik my dus niet te beklagen.
Daarbij is de omstandigheid, dat ik juist
nu genoodzaakt ben thuis te blijven, nog
volstrekt niet zoo onaangenaam voor mij,
als gy u schijnt voor te stellen."
„J$oe zoo
Lmw BerietrtM.
Het Keizer-proces.
In Frankrijk is men niet zeer inge
nomen met. net. denkbeeld den ex-kei-
zer voor een rechtbank te Londen te
doen verschijnen.
Men vreest, dat de handen
des bleeds tusschen de Hohenzollern^
en de Engelsche dynastie zoo sterk
zullen blijken, dat; dit invloed zou heb
ben op het, rechtsgeding en men op
het laatste oogenblik te genadig zou
zijn tegenover den keizerlijken misda
diger.
Bovendien is er teleurstelling bij ide
gedachte, dat Frankrijk, (dat het voor
naamste sl/ichtoffer is van Wilhelm
11 een tweede rol zou spelen bij zijne
veroordeel ing.
De verbazing is echter nog grooter
in Amerika,ansche mil lieu's. Telegram1
men uit. Washington "t'oonen aan, dat
men in de Vereenigde Staten niets,
afweet vaneen joivepetenkomst als jjvnar-
over Lloyjd Georgé sprak.
Lansing, die nog 'te Parijs is,' ver
klaarde nooit gehoord te hebben van
een schikking ten doe; hebbende jde
uitlevering van deri keizer te vragen
om hein te Londen voor >len rechtere
stófel te brengeh.
De Berlijnscihe correspondent van
„De Telegraaf" spint laan zijn blad#
dat prins Eitej Friedrióh van, .Pruisen
aan den koning van Engeland jiet voL-
gende telegram heeft gezonden
Aan 7. ,M. den Koning van
Groot-Britannië en Ierland.
Om te voldoen aan den.vanzelf spre
kenden plicht, als zoon en officier, stel
ik mij met mijn vier jongere broeders
in plaats van mijn keizerlijken {teet en
vader, voor het geval van zijn uitleve
ring, ter beschikking van Uwe Majes
teit, om hem door ons offer den ont-
eerenden gang te besparen.
Namens de prinsen Adalbert, Au
gust, Wilhelm, Oscar en Jnac-him van
Pruisen,
(get.) F,(TEL FRTEDRK'H.
Maarschalk, v. Hindenburg heeft in
een'brief aan maarschalk Foch dezen
fevraagd. er toe te willen medewer-
en dal fex-keïzer Wilhelm niel worde
'uitgeleverd.. Hij stelt zich als persten
militairen raadgever van dien ex-keizer
beschikbaar voor de geallieerde en ge
associeerde mogendheden.
LONDEN, 7 Juli. (R.O.Ï.Tn hel la
gerhuis, zeide Bonar Law in antwoord
op een vraag, dat ér nog geen for-
meele stappen bij de Nederlandsche
regeering door de geallieerde regee
ringen gedaan waren betreffende de
uil levering van den iex-keizer. Dje ïioo-
dige stappen te dezer zake weiden
echter ingeleid.
(Zie laatste berichten.)
De regeeringscrisis in Duitschland.
is tn verscherpten vorm naar voren
gelreden door de weigering der socia-
,,Niet iedereen kan zulk eene geldige reden
aanvoeren, om alle mogelijke uitnoodigingen
af te wyzen, Ms ik op dit oogenblik. Wanneer
vik u zeg, dat er voor hedenavond een diner,
een lezing, twee partijen en drie bals op
mijn lyst staan, zult gy begrijpen wat ik zeggen
wil. Nu kan ik itiij gerust verontschuldigen
zonder gevaar te loopen den een of ander
te krenken of mij iemands ongenoegen op
den hals te halen. Als gij dat geen buitenkansje
noemt, ik wel. En vertel mij nu eens, wat
u hierheen heeft gevoerd, want ik veronderstel,
dat er behalve uwe** vriendschap nog wel
een andere oorzaak bestaat voor dit vroegtijdig
bezoek. Toen gij binnenkwaamt, heb 'ik al
gezien, dat er u iets op het gemoed lag.
Gij komt mij toch - niet inededeelen, dat gij
uw zeiltochtje er aan hebt gegeven en gaal
trouwen?"
„Daar behoeft gij niet bang voor te zijn;
maar toch heb ik groot nieuws voor u, Het
gebeurt niet iederén dag, dat het toeval iemand
ter hulp komt en hem wreekt op zijn vij
anden."
„Wat bedoelt gij?"
„Wel, het zal u ongelooflijk voorkomen,
doch gisterenavond heeft men ontdekt, dat
alle geschenken van de bruiloft op Green-
thorpe-Park, met inbegrip van de vyftig dui-
lisfische re-geeringsleden om tegemoet;
te komen aan de tregeeringsJeden 'der
Centrumpartij1 in Jinn vasthouden aan i't
confessioneel onderwijs, dat bij door
voering van het. plan van scheiding
van kerk en staat een geliefkoosd
num'mer vpn het socialistisch politiek'
program ten doode is .opgeschreven.
Nu wondt wel geschreven, dat overeen
stemming is bereikt, maar zeke'r is
dat niet en zoolang bestaat pr ge
vaar voor een definitieve breuk tus
schen Centrum en sociaal-democratie,
welke laatste, dan ihaar heil zou moeten
gaan zoeken in een overeenkomst piet
de onafhankelijiken.
Maar dezen stellen 'eischen die de
meerderheidssocialisten nog vee! min-
d'er aanlokken dan "de eischen van
liet Centrum, o.a. het aftreden van
Noske, hetgeen ©ogenblikkelijk de ont
slag-aanvrage van een groot aantal op-
peitofficieren tien gevolge zou hebben,
waarna het leger zich onmogelijk lan
ger zou kunnen 'handhaven.
De rouwdag in Duitschland.
Zondag is;, zooals door de kerkelijke
autoriteiten';was vastgesteld, een rouwdag
gehouden naar aanleiding van den smade-
lijken vrede van Versailles. In sommige
protestantsche kerken werd een protest-
schrijven voorgelezen tegen den vrede en
de uitlevering van den keizer.
De Beschuldigden.
LONDEN, 8 Juli. Op de jijst van Duit
sche legeraanvoerders, die ter verantwoor-
diging zullen worden geroepen, staan ook
prins Rupprecht van Beieren, die beschul
digd wordt van het doen deporteeren van
burgers uit Rrjssel en Roubaix en andere
plaatsen; von Mackensen,beschuldigd van
diefstal en brandstichting en ongeoorloofde
executies in Roemenië; admiraal von Ca-
pelle voor duikbootmisdrijven; verschil
lende duikbootcommandanten voor hef
doen zinken van hospitaal-schepen en ten
slotte verschillende officieren voor het ple
gen van wreedheden in de gevangenkam
pen.
Poincaré, Foch en Pétain en generaal
Mangin zullen 23 Juli een bezoek aan
Antwerpen brengen.
Pruisen valt uiteen.
De „Koln. .VoJkszfg.", 'die in jleze
aarigelegenheid als bijzonder goed in
gelicht mag wonden beschouwd, heeft
vernomen, dat1 h;et voornemen be
staat, het Rijnland, Hannover en Si-
lezië van Pruisen geheel af te schei
den en het. dan nog overblijvende ge
deelte van Pruisen tot. Rijks land té
verklaren.
Deze oplossing der kwestie zou de
volkomen liquidatie der oude Prui
sische monarchie bet,eekenen.
N.B. In het, begin van 1914, toen nog
niemand aan oorlog dacht, verscheen
le Genèvé een boekje, geschreven door
Franc-Gaulois, onder den titel van
„La fin de la Prusse et le démembre-
ment de l'Allemagne" „het einde
van Pruisen en de ontwrichting van
zend gninjes, welke de vader der bruid voor
zijne dochter had bestemd, gestolen zijn. Wat
dunkt u daarvan
„Gij schertst natuurlijk", antwoordde Shar
per op ongeloovigen toon.
„Volstrekt niet; het is een feit."
„Maar wanneer is dat gebeurd? En hoe
heeft men het ontdekt?"
„Wanneer het plaats heeft gehad, kan nie-
mand zeggenmaar men kreeg er de zekerheid
van, toen men na het vertrek der gasten
de geschenken bijeen wilde verzamelen. Op
den ochtend na de bruiloft had de oude
Greenlhorpe zelf nog de brandkast geopend
en naar den inhoud gezien, alleen om zich te
vergewissen, dat alles in orde was. Zijn on
derzoek was natuurlijk slechts zoo ter loops.
Toen men echter in den namiddag begon
met de kostbaarheden uit le pakken, be
merkte men, dat elk stuk van waarde was
verdwenen en door waardelooze namaaksels
vervangen. Nauwkeurige nasporingen werden
in het werk gesteld en men kreeg de zeker
heid, dat er iets met het valluik was ge
beurd, terwijl men tevens duidelijk voetstappen,
op de bloembedden in den tuin kon waar
nemen."
„Goede hemel!" riep Sharper uit. „Dat is
buitengewoon nieuws inderdaad! Welk een
Welk vrwttr zalltn w« fnbbuf
Verwachting tot den avond van 10 Juli:
Matige Noordelijke tot Westelijken wind,
aanvankeljjk nog betrokken tot zwaar
bewolkt, later wellicht opklarend, moge
lijk eenige regen. Aanvankelijk weinig ver-
andeiing van temperatuur. Later iets
warmer.
Duitschland". Daarin is een kaart,
waarop het oude Pruisen geheel is
verdwenen en Berlijn ongeveer hiet. cen
trum v|onmt vanPolenDaarnaast!
ligt het als zelfstandig rijk jherstieiide
Hannover met Sleeswijk, terwijl verder
Saksen en Beieren als onafhankelijke
sla ten zijn aangegeven en een pnaf-
ha n k e 1 ij k e R ij n s t a a t is ont
staan, grenzende aan het tot Frank
rijk teruggekeerde Elzas-Lotharingen
en jhet aan België toegewezen gebied
van Eupen en Malmédy.
Het is wel eigenaardig dal wat toen
als 'dolle fantasie werd uitgekreten,
thans kans heeft te zij'n gebleken een
profetie. Red.
Successen van Denikin.
BERLIJN, 8 Juli. Volgens door de bols
jewistische pers in Rusland bevestigde
berichhten, heeft, generaal Denikin van 22
tot 28 Juni Odessa en verschillende andere
plaatsen veroverd.
Plannen van Koltsjak.
PARIJS, 8 Juli. Naar vernomen wordt
beeft admiraal Koltsjak dan de Finnen
voorgesteld een algemeenen aanval op
Petrograd te ondernemen. De geallieerden
hebben Koltsjak medegedeeld, dat zij te
gen zoodanig plan geen bezwaar hebben-
Clemenceau heeft Versailles den inkt
koker en de twee penhouders aangdbor
den, welke hij gebruikte, toen bet. vref-
clesverdrag wend geteekend.
De onlusten in Italië.
BERLIJN, 7 Juli (H.N.) De bladen pu-
bliceeren berichten over de ernstiger wor
dende onlusten in Italië. Via Zwitserland
wordt gemeld, dat op verscheidene plaat
sen sovjets zijn gevormd. Florence is ge
heel in handen der arbeiders. De tegen
de oproerlingen opgeroepen militairen heb
ben geweigerd krachtig tegen de bevolking
op te treden. (Msbode)
BELGIË.
Een standbeeld voor Kard. Mercier.
BRUSSEL, 8 Juli. Volgens een me de-
deeling van burgemeester Max zal de stad
Brussel ee.n standbeeld van Kardinaal
Mercier doen oprichten. (Maasbode)
Op een mijn geloopen.
Naar de „Libre Belgique" uit Ostende
verneemt, zijn twee visschersvaartuigen,
de „Elvire Muthilde" en de „Anna" na
slag moeten de dieven geslagen hebben! Maar
ik meende, dat er een tuinman in het vertrek
was, de politieagent aan de deur en een
wacht buiten en dat de otide Greenthorpe
de- sleutels van de kamer en van de brand
kast onder zijn hoofdkussen bewaarde."
„Ja", zeide Kelmare; „dat is zoo, en dat
is juist, het vreemdste van het geval. De
twee mannen doen er een eed op, dat zij
den geheelen nacht wakker zijn geweest en,
dat er hij hun weten niets gebeurd is. Wie
de dieven zijn en hoe zij te werk zijn ge
gaan, is een raadsel, dat misschien uw buur
man, Kimono, zou kunnen oplossen."
„Wat een ongeluk!" zeide Sharper. „Ik
hoop, dat de politie spoedig de daders in
handen moge krijgen, vóór zij den buit uit
den weg hebben geruimd."
„Gjj denkt zeker aan uw armband?"
„Het schijnt misschien zelfzuchtig, doch ik
beken, dat het zoo is. En nu, blijft gij bij
mij ontbijten?"
„Ik vrees, dat zulks onmogelijk is. Er zijn
minstens nog vijf families, die het nieuws
nog niet hebben gehoord, en ik moet mij
haasten, ze op de hoogte te brengen."
(Wordt vervolgd.)
