k
Dinsdag S9 April 1919.
Vijftiende Jaargang.
Verschijnt eiken MAAHOAG-JVDENSDAG- en VRIJDAGAVOND.
De vernietiging* van liet
gezinsleven.
FEUILLETON.
Hl
Tusschen Wapenstilstand
en Vr«sd8.
\o. m.
Abonnementsprijs p. 3 maanden voor Ones f 1.25, daarbuiten f 1.50.
Afzonderlijke nummers 5' cent, dubbbele bladen 10 cent.
Advertentiën worden ingewacht vóór half één uur 's namiddags-
Kantoor v. d. Administratie: Boude«tl|n de Wittestraat A 135° GOES.
Tel. in tere.Directie no. 94. Redactie no. 97.
Reclameberi.chten 30 Ct. p. r. Bij abonnement speciale prijs.
Advertentiën van 15 regels f0.75, iedere regel meer 15 Ct.
Eenzelfde advertentie 3 X gieplaatst wordt 2 X berekend;
De revolutionairen van het moderne
type, lietzi.i zii zich naar hun Rus
sische geestverwanten „Boisjewiki"
noemen (d.w.z. maximalisten, men-
schen die in huil omwenteiingseischen
zon ver mogelijk gaan, in tegenstelling 1
met de Mensjewixi, die zich met min
der tevreden stellen en een soqrt ge
matigde socialisten zijn) oitewel naar
den opstandigen staat Épartacus zich
„Spanaders' noemen, streven naar
eene algeheel© en grondige omverwer
ping der tegenwoordige maatschappij,
door de vernietiging van de vier .grond
zuilen waarop elke geordende samen
leving rusten moet: het gezag, de
eigendom, het huisgezin en den gods
dienst.
De vernietiging van het huisgezin,
die kostbare oercel waaruit de maat
schappij wordt opgebouwd lot een or
ganisatorisch getheei, beoogen de Bols-
jewiki met de invoering van een stel
sel dat door zyn satanische boosheid,
spot met al wat men zich hieromtreni.
verlagends en onteerends kan denken,
een stelsel, dat 'de vrouw, door de
christelijke beschaving tot gelijkwaar
dige van den man gemaakt, met één
slag terugstoot in den aigrondvan
naamloos weè en ongekende ellende,
zooals thans nog in de heidenscbe
en mohammadaamscbe landen het lot
der vrouw is.
Ofschoon een christelijke pen hui
vert .idingen te beschrijven, die liefst
zoo veel mogelijk met een sluier die
nende blijven bedekt, mag thans toch
niet geaarzeld worden, althans een
tipje van (den sluier op ;te lichten en ter
waarschuwing van allen, wren de
christelijke begrippen omtrent huisge
zin en huwebjksleven heilig zijn, te
laten zien wat Rolsjewiki, Spartacis-
ten tutti quanti" in het schild voe
ren. Een gewaarschuwd man telt voor
twee en wie zich in eën ander spie
gelt spiegelt zich zacht.
De moderne revolutie dan wil de
„socialiseering", de „com mu
nis a tie" der vrouw, twee mooie
geleerde woorden, die eein afschuwelijk
begrip verbergen. Wij zien het in
Rusland, in Hongarije, kortom overal
daar waar de Boisjewiki baas zijn, in
gevoerd.
Het stelsel stamt uit Rusland. Laten,
wij wie kan ons heter inlichten
den Rus Wladimir aan' hét woord,
gelijk hij in „De Amsterdammer"
(weekblad) van 5 April j.l., na een
schets van den ontwikkelingsgang der
Russische vrouw te hebben ontwor
pen, aldus voortging
Toen kwamen de Boisjewiki
Zij kwamen en brachten verwoestin
gen aan overal in het openbare en
particulier© leven.
Zij kwamen met hoogdravende (woor
den over menschelijk geluk en men-
schelijke rechten, zij kwamen met
17) _p—
Hij deed zulks en vroeg daarna aan Sharper,
of deze wel eens iets met zijn naasten buur
man, Kimono, te verhandelen had gehad.
„Slechts bij ééne gelegenheid", antwoordde
de ander. „Ik heb hem geraadpleegd in naam
van den hertog van Wiltshire, toen de dia
manten der hertogin gestolen waren. Om u
de waarheid te zeggen, ben ik al half van
zins geweest, om zijne hulp in te roepen
voor hetgeen er vannacht gebeurd is, doch
hij rijper nadenken heb ik besloten, het maar
niet te doen. Hoe minder opspraak er van
komt, hoe beter. Maar hoe vraagt gij zoo
naar Kimono?"
„Wel, er woTden in den laatsten tijd bij
tnjju trainer allerlei kleinigheden gestolen, en
daar wilde ik een einde aan maken."
„Indien ik in uwe plaats was, zoude ik
Wachten tot na den wedren. Men kan nooit
Weten, wat er gebeurt, wanneer men te- voel
de publieke nieuwsgierigheid opwekt."
„Ik geloof, dat gij gelijk hebt, gn zal uw
holle zinnen, die velen hielden en nog
houden voor nieuwe ideeën, voor
waarheid, voor heteeuwige.
Zij kwajnen en ontnamen niet aitecn
alles aan de vrouw, wat zij met moei
te had veroverd, maar ook wat zij
altijd had bezeten. Alles ontnamen zij
haar in naam der idee, der Vrijheid.
.Zij liejen haar zelfs het recht niet
meer ,om te beschikken oyer haar
eigen lichaam.
Het kiesrecht mocht zij behouden,
doch in het land der vrijheid is dit
slechts scherts, onder de heerschappij
dier Boisjewiki wordt er geen waarae
aan gebiecht. De iiedendaagsclie Rus
sische verkiezingen bewijzen dit.
Indien wij de Bolsjewistische wet
geving, voor zoover zij betrekking
heelt op de vrouw, vdn nabij beschou
wen, aan zien wij "iioe haar piaats
in- het mieuyvp .huwelijks- en echtschei
dingsrecht is achteruitgegaan. Uf is
het inogeajk, dat een normaal denkend
mensen, het ais yerbetermg kan be
schouwen, dat men zich tnans in Rus
land in t huwelijk kan begevien en
iateu scheiden zoo vaak men wenicht,
dat men adeieu slechts hiervan even
behoelt kennis te geven aan eon be
ambte?.
Hierbij komt, dat de rechten van
hem ,ot haar, ctijö is veriaten, slechts
dan van kracht zijn, wanneer de be
trokken persoon p'nysiek niet in staat
is tot werken. .Maai. ook adeen in dit
geval moet de» ouder eemg geld uit-
keeren voor de veriaten kinderen. JJ.e
so,m wordt bepaald door het gerecht.
En 'dit gerecht bestaat eigenlijk nog
slechts op. papier.
Is het wel een verbetering te noe
men, dat elke man zijn vrouw, elke
vrouw haar echtgenoot heden ten dage
ten allen tyofa kan verlaten, zonuer
eenige reden, alleen uit een gril of
begeerte oim dan den daarop volgen
den da,g weer met ©ep, ander te Her
trouwen en ais men wil, den derden
dag weder te scheiden?
z-ui'k een wetgeving komt slechts
een deel van het meilschdom ten
goede, n.l. den zedelijk diepgezonken
mènsck. Hij toch kan hiervan misbruik
maken en zondigen zoo dikwijls dit
hem goeddunkt.
Maar de vrouw, de moreel hoog
staande vrouw, is hulpeloos aan haar
lot overgelaten. Zij heeft geen rechten
en haar kinderen evenmin. In den
korten tijd dat dit nieuwe bolsjewis
tisch recht in werking is getreden,
heeft het reeds veel onheil gestie
Veel nobele vrouwen zijn er door ten
val gebracht, ievenwel andere heb
ben inoverspannen toestand, üoui'
sp.ontaan handelen, dingen gedaan, die
zy vpor 'haar geweten nooit zuilen
kunnen verantwoorden. Men zou er
boekdeeien over kunnen vullen.
Neen van wefk standpunt .men
de zaa'k .oók beziet, dezfewet werkt
slechts ten gunste van wellustelingen
en deernen, zij pntneemt aan de
vrouw, de moreel hoogstaande vrouw,
ai [haar rechten. VjoJgens de opvat-
raad opvolgen. Gaat gij tnee naar do club,
dan kunnen wjj eens zien, hoe hoog onze
paaiden .staan aangeteekend. Uwé tegenwoordig
heid aldaar zal meer uitwerken, om aan de
dwaze praatjes een einde te maken, dan wat
ter wereld ook."
„Met genoegen", gaf Sharper tot bescheid,
en even daarna zaten beide heeren in het
rijtuig op weg naar de aangeduide plaats.
Daar aangekomen, bevond Sharper, dat Lord
Calingforth de waarheid had gezegd. Het ge
rucht, dat de „Maltezer Ridder" was gestolen,
had zich overal verbreid, en het paard was
voor het oogenblik althans zoo goed als nul
op de lpst. De komst van den eigenaar even.
wel bracht al dadelyk verandering te weeg,
en toen hp een paar groote weddenschappen
voor zich had genomen, die even van te
voren niet geplaatst konden worden, begon
het spoedig weder tot zijne vorige hoogte
te rpzen. Dien avond bp zpne thuiskomst
was Sharper tegenover James Rögue buiten
gewoon stil en afgetrokken. Eindelijk, toen
hp naar bed zou gaan, begon hp het woord
tot hem te richten.
„Het is vreemd, en gp zult het nauwelpks
kunnen gelooven, James", zeide hij, „maar
indien er geen overwegende redenen waren,
welke mij. beletten zoo edelmoedig te zyn,
zoude rk 'de zaak opgeven én den wedren
tingen der Boisjewiki echter is deze
wetgeving nog voorloopig. Zij is nog
in 'het lontwikkelings-stadium en zal tol
resultaat moeten 'komen jfot do eenige
idealen- toestand, ideaal volgens hun
beschouwing. Het -was idan ook geen
tegenspraak in theorie maar overwe
ging v.an pracliscben aard, dip Lenin
en zijn voigplingen in toorn deed ont
steken tegen het Decreet van Samara,
toen dit deze „ideale- toestand" schiep
vpor stad en land. Het was vrees
UiL.de onderhandelingen te Mos-
CjOii is duidal-ijk gebleken, .dal in prin
cipe, het Bolsjewisme op liet stand
punt staat van de „nationaliseering
der vrouw", al durft het. deze nog
met geheel door te drijven.
De nationaliseering der -vrouwen,
van achttien tot vijfendertig jaar. Dat
beteekent niets .meer ,of minder dan
een nieuwe, verschrikkelijke gedwon
gen prostitutie. Want welk onder
scheid is er of de vrouw het loon
voor haar afschuwelijk bedrijf ont
vangt uil de hand van den man, of
van den Staat?
De vrouwen van Samara hebben
geonerlei verschil hierin, bemerkt, toen
zij gsdwpngen waren zich te geven aan
hem die daarvpor aan de beurt was.
Wat helpt het haar of zij wonden be
schouwd als staatsbeambten, die op
vijlendertigjarigen leeftijd zullen wor
den gepensioneerd
De inneming van Samara, door de
Tsjecho-Slowaken maakte aan dezen
verschfikkelijken wantoestand een ein
de. (Maar vpor (hoe lang?
De theorie is er; het ideaal bestaal.
Wij hebben gezien en ondervonden,
dat het Bplsjetvisme voor niets terug
deinst, waar het geldt zijn iedafeini
door be zetten. Het is dus te vreezen,
dat het ook deze idee tot werkelijk
heid zal maken.
Want, afgezien van het bolsjewis
tisch jdeaa!, heeft zij bovendien 'nog
haar buitengewoon practischfe zijde:
het. is n.l. jhet eenige middel om de
voor de Boisjewiki zoo gevaarlijken,
en hinderlijken invloed van het ouder
lijk huis op de jeugd te vernietigend-
de eenige mogelijkheid om zelf de op
leiding der jeugd ter hand te nemen
en dus den (kinderenslechts Bolsje
wistische ideeën in te prenten.
Hoe hét zij, reeds de theorie al
leen, of zij nu tot uiting komt of
niet, brandmerkt reeds het Bolsjewis
me. Zij toont aan hoe het staat in de
verhouding tot de vrouw. Zij bewijst
dat allés, wat de Russische vrouw met
moeite had verkregen, vervalt, dat
geen ander beroep, geen andere werk
kring imeer. voor haar is weggelegd -
ais die eene vreeselijk© plicht: zeven
tien jaren lang, haar lichaam alge
heel te moeten afstaan aan den,Staat,!
Niet, alb slavin yan een enkel in
dividu, van den .man, maar slavin van
alle mannen van den Staat.
Een kreetvan afgrijzen is door
gansch Rusland gegaan, toen deze hou
ding van 'tBolsjewisme .jegens de
vrouw bekend weid, 'n wanhoopskreet
van millioenen i
onverhinderd laten doorgaan. Ik geloof niet,
ooit eene onderneming met meer tegenzin te
hebben uitgevoerd. Er is echter niets aan
te doen. Wy zpn begonnen en moeten nu
doorzetten. Is de verhuiswagen in gereedheid
gebracht?"
„Ja, mynheer."
„En zpn de meubels geladen, gelpk ik he.
volen heb
„Alles in orde. Ik heb er zelf voor ge
zorgd."
„En de man?"
„Ik heb een jongmensch aangenomen, die
my al eens vroeger geholpen heeft. Hp is
vlug en handig en voor zpn trouw sta ik in."
„Goed. Luister. Ik zal rnpn slag zien te
slaan Vrijdagmorgen aanstaande, dat is te
zeggen over twee dagen. Gp en de man,
over wien gp daareven gesproken hebt, zult
den verhuiswagen en de paarden naar Market
Stopford vervoeren met den goederentrein, j
welke daar stopt tusschen viel' én vyf uur
in den ochtend. Zoodra gp uit het station
komt, gaat gij recht over den grooten weg
naar Exbridge, in welk dorp gp tusschen
vijf en zes uur zpn kunt. In het bosch'
_ter hoogte van den derden mijlpaal zal ik
u ontmoeten, vermomd volgens de rol, welke
ik spelen zal. Begrypt gij .my?"
„Zeer góéd, mpnheer."'
Op duizenden vergaderingen werd
hiertegen geprotesteerd, in vlugschrif
ten (wem, !de oproeping geplaatst om lot
verzet (aan te manen, die Boisjewiki
verloren zelfs hun meest getrouwe
aanhangsters. jljoL hen kwamen slechts
zij, die 'de parodie zijn der vrouw;
het 'Uitvaagsel van het vrouwelijk ge
slacht. iDe yer/ontwaardiging was zóó
gpoot; dat zelfs -die officieels pers deze
thejorie over de vrouw trachtte te be
strijden.'door te beweren dat het een
anarchistisch (denkbeeld was. liet
mjocht niet baten.
In Russische kringen weel. men nu
wat pnze vrouwen van het Bolsjewis
me te wachten (hebben, wat er van
onze huisgezinnen overblijft, wanneer
het Bolsjewisme niet zoo spoedig mo
gelijk, van deii aardbodem verdwijnt!
Geen ander als bovenstaand vraagstuk
is zpo geëigend als dit, om den waan
zin, hel. misdadige van het Bolsjewis
me te kenschetsen; geen ander pok
is in staat om het Russische volk ©n
v.ooral ide vooruitstrevende, vrijheids
lievende Russische vrLouw, op te zwie
pen tot. den allergrootsten tegenstand.
Eii(deze tegenstand groeit reeds aan.
De Btolsjewi,ki heerschen thans nog
slechts (dioor do ontzettende terreur,
in 't leven gepoepen door hun huurlin
gen. Poch aan alle kanten van het
groote rijk, neemt men de wapens op
om de vreemde indringers, waaronder
slechts téén Rus Lenin .te ver
delgen. Men zal hun sporen doen ver
dwijnen i_en een werkelijk .nieuw Rijk,
een ivrij 'Rijk, stichten, monarchie of
republiek, iwat doet de naam er toe.
Dan izal ook de Russische vrouw
schadeloos (worden gesteld voor het
afgrijselijk Jijden Van het heden en
door (medewerking op het door haar-
zelv.e gekozen arbeidsveld, een recht
vaardige tbeLaoning vinden.
DE VREDESCONFERENTIE.
Een Japansch dreigement.
PARIJS, 26 April. De „Matin" verneemt,
dat, indien Japan geen voldoening ver
krijgt in de kwestie Kiau-Tschau, Japan
zich van de vredesconferentie zal terug
trekken en zal weigeren, het vredesver
drag niet Duitschland te onderteekenen.
Japan eischt eveneens de intrekking
van de wet, waarin het den Japanners
verboden is, zich in Amerika en Australië
te vestigen.
Voorts verlangt het opneming van het
principe, volgens hetwelk het Japansche
ras gelijk wordt gesteld met alle andere
in het volkerentractaat.
De Japansche delegatie zal in voltallige
zitting van de conferentie ©en uiteenzet
ting van haar standpunt geven.
Indien men zou _jyorden gevraagdhet
standpunt van Lloy.d George te omschrij
ven, zou ik zeggen, dat hij zich vastbera-
raden houdt aan het verdrag van Londen
en aan al hetgeen dit met zich brengt,
„Mooi. Morgenavond ga ik naar genoemd
dorp en gij zult niet meer van mij hooren,
vóór wy op de afgesproken plaats hij elkaar
komen. Goeden nacht."
„Goeden nacht, mynheer."
Op een avond tegen zonsondergang, den
Donderdag vóórdat de Derby-wedren zou plaats
hebben, kwam een oude blinde bedelaar strom
pelend den stoffigen weg af, welke langs
de duinen van Market Stopford naar Beaton
loopt, met zwakke hevige stem een lied zin
gende, waaruit de oorspronkelyke wys niet
meer te herkennen was. Toen hy de poort be-
.reikle, vroeg hem de man, die het opzicht had,
wat hij verlangde, waarop hij ten antwoord
gaf, dat hij half uitgehongerd was en iets
te eten verzocht. Men bracht hem het ver
langde, en nog langer dan een uur bleef
hij met de jongens praten. Daarna ging hij
den heuvel af naar het dorp en kreeg van
een der inwoners verlof den nacht in een
schuurtje door te brengen. Tegen den avond
ging hy buiten op het gras zitten, maar
om acht uur stak hjj de rivier over op
een .doorwaadbare plaats en begaf zich naar
een boschje, op een kleine verhevenheid ge.
legen aan rle andere zyde van het, dorp
dan waar de stallen zich bevonden.' Hoe hy
daar kwam, zyn gebrek in aanmerking geno
men, is moeilyk te zeggen, doch dat het
WeHc weder zullen we hebben?
Verwachting tot den avond van 29 April:
Aanvankelijk zwakke veranderlijke, later
zwakke tot matigen wind uit Noordelijks
richtingen. 'Betrokken tot zwaarbewolkte
lucht. Waarschijnlijk nog rqgen of sneeuw
buien. Tets zachter vooral in het Zuiden.
doch dat hij van gevoelen is, dat hel
verdrag slecht is, in dien zin ,dat de toe
stand zich heeft gewijzigd; Oostenrijk-Hon-
garije hoeft 'opgehouden te bestaan en de
oude strategische beteekenis van Fiume
in een commercieele beteekenis is ver
anderd. Bovendien wordt Fiume niet in
het verdrag genoemd, behalve als tot
Kroatië behoorend. Daarom zou Italië van
deze cischen moeten afzien in het be
lang van dén nieuwen staat, die ©en uit
weg naar zee verlangt.
De Duitsche delegatie.
PARIJS, 26 April. D© eerste negen le
den der Duitsche vredesdeputatie zijn gis
terenmorgen te Versailles aangekomen en
berichtten hun behouden aankomst ter
stond telegrafisch naar Duitschland.
D© Amerikaanscbe correspondenten heb
ben er tegen geprotesteerd, dat zij geen
onderhoud met de Duitschers mochten
hebben en namen met algemeene stem
men een motie aan, waarin zij vragen
tot d© conferentie te worden toegelaten.
Losse berichten.
De toestand in Duitschland.
BERLIJN, 25 April. De „Vorwarts"
verneemt uit Duisburg;
De communisten-vergadering te Duis
burg heeft opnieuw tot maatregelen van
geweld besloten. Daarop werden dertien
van de communistische leiders gearres
teerd. Ook andere berichten wijzen op
dreigende communistische woelingen. Te
Duisburg-Beek is de staat van beleg af
gekondigd.
Naar de „Kölnische Volkszeitung" ver
neemt, zullen aan de operatie tegen Mün-
chen, behalve Beiersche en Wurtemberg-
sche, ook Pruisische troepenafdeelingen
deelnemen. De bezwaren, die aanvankelijk
tégen het binnenrukken der Pruisische
troepen in Beieren werden gemaakt, heeft
men laten vallen, daar van een onge-
wenschte inmenging geen sprake meer
kan zijn. Tusschen de regeering Hoff
mann en het rijksministerie van Defensie
hebben in de laatste dagen besprekingen
over deze kwestie plaats gefiad-
Het „Berliner Tageblatt' 'meldt, dat het
eenige dagen geleden van zijn correspon
dent te iMünchen een telegram heeft ge
kregen, volgens hetwelk in een commu
nistenvergadering aldaar, na een inleiding
van Landauer, een besluit over de com-
munisatie van de vrouw was ge
nomen.
Over de discussie wordt nog gemeld,
dat Landauer de communiseering der vrou
wen aldus, opvat: De geaardheid der
vrouw heeft geen invloed op die van
het nageslacht, de vrouw moet gemeen
schappelijk bezit van het proletariaat zjjn."
Het „Berliner Tageblatt' 'voegt hier een
hem gehikte, bewees zéne aanwezigheid op
die plaats. Ook verdient, het opmerking, dat
hy, eenmaal onder bedekking van het hout-
gewas gekomen, ophield met zén stok op
den grond te voelen en zonder aarzelen rechtuit
aanliep op een boomtronk, waarop hij zich
neerzette.
Een tydlang genoot hy van de schoonheid
van den avondstond, zonder door de naby-
heid van eenig menschelijk wezen gestoord
te worden. Toen hoorde hy voetstappen achter
zich en het volgend oogenblik vertoonde zich
een net gekleede staljongen, die dwars door
het kreupelhout op hem toekwam.
„Heidkar!" zeide de nieuw-aangekomene.
„Gij zyt dus het eerst hier?'>.
„Ja", antwoordde dc ander, „en dat is
nog al vreemd, niet waar, als gij mijn ouder
dom in aanmerking neemt en bedenkt, wat een
ongelukkige blinde man ik ben. Maar ik ben
bly, dat gy weg hebt kunnen komen; myn
jongen. En wat hebt gij mij nu te zeggen?"
„Ik weet niet, dat ik iets te vertellen
heb. Alleen dit is zekor: wat gy voorhebt,
kan niet gebeuren."
Nu, gij zijt me ook een mooie, mé te
komen wijsmaken, dat het niet kan. Hoe weet
gé dat-?"
(Zie vervolg aan dé ommezijde.)
