wm wm v's BANK, apelleries. gens. an lotingen. De Groote Oorlog No. 41. Donderdag 5 April 1917. Dertiende Jaargang OTER NI|J. )UW5 Mijnt eiken MUNSU-.mSDAE- en VRIIOUiVOHD. FEUILLETON. OÏN, Goes. RWOONHUIS Onder den grond. A worden spe- eden Vrijdag e hiervoor zijn het volgende: redacteur van it nummer van loter, welke uit taat, niet valt jdag dergelijke De NV. Sana thans een spe ciën handel ge- bovengenoemde rerzoek de door ïerken „Sana", a heeft ons het de Sana-Plan- volstrekt afwe- de Sana-Maat- dag gebruiken." ENBOTER lodel. EVOORZIENING. DE TROMMEL, te prijzen, s verkocht. cinderen bij Go s. 1016 116 millioan >on 620 igehoden EEN NET bevr. letter P bureau UHE ZEEUHSCHE COURANT Abonnementsprijs p. 3 maanden voor Goes f 0.90, daarbuiten f 1.10. Afzonderlijke nummers 6 cent, dubbele bladen 10 cent. Vdvertentiën worden ingewacht op Maandag aE Woensdag vóór tilf drie en Vrijdag vóór een uur 's namiddags. Kantoor v. d. Administratie: Gangepoortstraat C 209, GOES. Tel. interc.: Directie no. 33. Redactie no. 97. Reclameberichten 25 Ct. p. r. Bij abonnement speciale prjj». Advertentiën van 15 regels ƒ0.625; iedere regel meer 125 Cf Eenzelfde advertentie 3 X geplaatst, wordt 2 J* berekent». Dienstaanbiedingen 6 regels voor 30 Ct. k contant. 1500 gulden bij verhes van beide handen, voeten of oogen. Voorts bij ongeneeselijke verstandsverbijstering De abonné's op dit blad, in het bezit der door de int stie uitgereikte polis, zijn, overeenkomstig de daarvoor vastgestelde Verzekeringsvoorwaarden, GRATIS verzekerd tegen ongelukken voor: De uitkeering der bovenstaande bedragen is gewaarborgd door de „Hollandsche Algemeene Verzekerings-Bank" te Schiedam. |BS fÊk gulden bij ft gulden bij gulden bij A H jfl I I verhes van een |fl I 11 I verlies I I verlies van M S ^8 8 B hand, voet 1 I 11 I van een 1% I I een of oogf duimwijsvinger gulden bij verlies van eiken anderen vinger. Losse Oorlogsberichten. De Vereenigde Staten en Duitschland. Blijkens een door ons Dinsdag ontvan gen telegram heeft President Wilson Maan dag aan het Congres, te Washington ver gaderd, gevraagd te verklaren, dat d e Vereenigde Staten in oorlog z ij n met Duitschland, of liever, dat tusschen de Vereenigde Staten en Duitsch land een oorlogstoestand bestaat, wat niet precies hetzelfde is als het vorige, maar er toch zeer veel op lijkt. Verder hield de President eene zeer lange redevoering, waarin hij verklaarde, dat de Ver. Staten geen enkelen twist hebben met het Duitsche volk. De oorlog is veroorzaakt door dynastieke belangen. De naties kunnen een veroveringspolitiek van een naburigen staat niet dulden en evenmin afwachten tot voor haar de ge legenheid gekomen is om toe te slaan. De gebeurtenissen in Rusland hebben er toe bijgedragen, de Vereenigde Staten in de overtuiging te sterken, dat de Pruisische autocratie niet hun vriend was, noch die ooit kan zijn. Verder vroeg Wilson het congres, den staat van oorlog goed te keuren. De Ver. Staten zullen dan moeten samenwerken met de naties, die op het oogenblik Duitschland bevechten, o. a. door ze een financieel crediet op bijzonder gunstige voorwaarden toe te staan, evenals met het verstrekken van al 'f mogelijke oor logsmateriaal. De vloot zal in het bijzonder tegen de onderzeeërs moeten worden toe gerust. Ook vroeg hij oproeping van 500.000 manschappen door algemeenen militairen dienstplicht. Hij toonde duidelijk aan, dat de Ver eenigde Staten niet tegen Oostenrijk-Hon garije en de andere met Duitschland ver bonden naties zouden optreden. De stemming blijkt in Washington al gemeen voor den oorlog te zijn. Vaandels en vlaggen wapperen voor de vensters, alle voorbijgangers dragen de nationale kleuren. Alle rijtuigen zijn met vlaggen versierd. Senator Lodge, voorzitter van de par lementaire commissie voor buitenlandsche zaken, heeft verklaard, dat hij vóór een oorlogsverklaring zal stemmen, indien de president den oorlog noodzakelijk acht. Een vechtpartij had plaats tusschen den bejaarden senator en een pacifist, die hem zijn houding verweet. In deze vecht partij werd de pacifist tegen den grond geslagen. De beraadslaging over de resolutie der regeering heeft heden (Woensdag) plaats. Een nieuwe vredesduif i) i. 't Was in het jaar 1871, tijdens de Parijsche Commune. Op een Maartschen morgen bestegen twee mannen, die bij uitzondering geen van heiden de jas of de kepi van nationale garde droegen, langzaam een der straten, die naar de hoogten van Montmartre voeren. De ochtend was zachj, maar de lucht beneveld en naarmate de heide wande laars hooger kwamen op de hellingen van den heuvel, van welks top het oog wanneer dé lucht helder is, geheel Parijs overziet, werd de groote stad hoe langer hoe onduidelijker onder steeds toenemen de dikte van den nevel. Ten allen tijde zijn de hoogten van ■Montmartre, evenals die van Chaumont, voor do werklieden geweest wat het Bosch \an Boulogne voor de aristocratie van den naam of het geld is. Maar in plaats van er in prachtige rijtuigen rond te wandelen zooals ron- de vijvers, wandelde men te voet, men lootte er om de amandelkoekjes, die is door Czernin, minister van buiten landsche Zaken der Donaumonarchie, los gelaten in den vorm1 van een persgesprek, dat hij na zijn reis naar Berlijn met den hoofdredacteur van het Fremdenblatt heeft gehouden. Het persgesprek werd al dus gevoerd. Vraag: hoe kan de revolutie in Rus land eindigen Antwoord van den ministerIk kan me niet met voorspellingen inlaten. Wan neer de Verandering jn het Russische be- stuursstelsel er toe leidt, dat de gekwelde volken van het Russische rijk inzien, dat den oorlog voort te zetten een misdaad is en dat ze eiken dag als de andere leden der entente een eervollen vrede met de middenrijken kunnen sluiten, zal deze ongekende menschenslachting haar einde naderen. Wij kunnen niet worden verdelgd, maar we willen evenmin ver delgen. Onze fronten staan steviger dan ooit. Onze oeeonomische toestand is bui ten gevaar, wij kunnen en zullen er door komen. De voorbeeldige offervaardigheid en de kracht, waarmee de volken der Oostenxijksch-Hongaarsche monarchie de ontberingen dragen, zijn een waarboïg van de eindzege. Vraag: blijft uwe Excellentie als tot nu toe bij het voorstel tot deelneming aan een vredesconferentie van alle oor logvoerende staten? Antwoord des ministers: Zeker. Dat is mijns inziens de eenige weg, om aan dit alles een eind te maken. Voor hen, die ivillen doorvechten, beduidt de bijeen komst eener conferentie geen verandering, omdat tijdens de conferentie de strijd kan worden voortgezet. Slechts op een vredes conferentie kunnen de tallooze vraagstuk ken, die de oorlog heeft opgeworpen en die een onscheidbaar geheel vormen, wor den opgelost. Wij hebben groote 'land streken van onze vijanden bezet en zij van ons; op zee gaat de strijd tusschen de blokkade onzer vijanden en den duik- booten-oorlog. Alle internationale verdra gen zijn verscheurd. Het is onmogelijk enkele dezer vraagstukken van het ge heel te willen scheiden. Wie vrede wil moet er ook over wil len spreken en onderhandelen. Blijkt op een vredesconferentie overeenstemming onmogelijk, dan kan de niet eens onder broken oorlog worden voortgezet. Op de vraag: „zou het niet mogelijk zijn onze vredesvoorwaarden in groote trekken bekend te maken", antwoordde de minister: „Dat is toch al gebeurd! Ik heb openlijk verklaard, dat wij een ons op gedrongen verdedigingsoorlog voeten, en dat ons doel is, de monarchie een vrije ongestoorde ontwikkeling te waarborgen. Wij moeten waarborgen hebben voor ons vermaard zijn, men juichte er de gra- pen der potsenmakers toe en men heette er met volle teugen de frissche lucht van den berg in te ademen, want de zui verheid der lucht te Montmartre is voor iederen P'arijzenaar een onbetwistbaar ge loofspunt. Tijdens 'het beleg deed de genie, die dat hoogste punt van Parijs had willen benuttigen, er door de mariniers een reusachtig stuk geschut op slepen, de Joséphine, als ik mij niet vergis, waar van geheel Parijs de stem kende, en naast de Joséphine een electrjsch toestel plaat sen, waarvan de verblindende stralenbun dels als zilveren pijlen de duisternissen van den diksten nacht doorboorden en door hun fel licht hommen, huizen, dor pen te voorschijn tooverden, waarvan hot gebladerte of de daken wit op den zwar ten achtergrond uitkwamen. Soms door boorde de peil in zijn vlucht een Prui sische colonne, die in den nacht naderde, men zag de verblinde soldaten de hand' voor hunne oogen slaan en ijlings de duisternis zoeken. De Joséphine liet er hun den tijd niet toe, haar bronzen muil braakte een bliksemstraal uit, en eenige seconden later had er te midden van de verschrikte punthelmen een ontzetten de ontploffing plaats, die een groote bres bestaan en onze levensvatbaarheid. Zoo dra zij bereid zijn over een voor hen zoowel als voor ons eervollen vrede te onderhandelen, staat niets meer onder handelingen in den weg". Wanneer men de onverzoenlijke en on- verzadelijke Al-Duitschers uitzondert, van wie een zekere graaf 'Reventlow de spreek buis is, dan vinden de woorden van Czer nin grooten weerklank in de Centrale lan den, maar nog weinig bij de jEntente. Onlkend kan echter niet worden, dat men achter deze woorden geen sabelge- rinkel hoort, maar dat hierin de stem doorklinkt van een mensch, die langs den weg der onderhandeling dezen gruwelijken krijg wil beëindigd zien. En zulks eert in ieder geval den spreker. De Revolutie in Rusland. Volgens den „Berl. Lok. Anz." is de Pe- trograder arbeidsraad aanzienlijk in macht toegenomen tengevolge van de aanslui ting van alle spoorweg-, post- en tele- graafarbeiders. Aanleiding hiertoe is het verbod van de regeering tot verspreiding van socialistische oproepen naar het front. De Oostenrijksch-Hongaarsche pers publi ceerde dezer dagen de meeningen van eeni ge leidende Zweedsche persoonlijkheden over de Russische revolutie. Allen zijn van oordeel, dat deze revolutie een stap naar den vrede is, j,en minste in dien zin, dat niet tegelijkertijd aan een inwendige reor ganisatie en een uitwendige krachtsont wikkeling kan gewerkt worden. Nog wordt uit Petersburg bericht: Er is thans definitief besloten tot het bijeenroepen van de constitueerende ver gadering te MoriJsou, waarschijnlijk tegen het einde van de volgende maand. PETERSBURG, 2 April. In de straten van Petersburg hebben nog dagelijks op tochten plaats van troepen, die iiufl geest drift betuigen voor het nieuwe regiem!. Ijoode plakkaten worden meegedragen, waarop opwekkingen staan, gericht tot de soldaten in de loopgraven en tot de werk lieden om den oorlog voort te zetten tot de overwinning en geen andere vrede te aanvaarden, dan «lie welke waardig is aan het vrije Rusland. De troepen defi leerden in volmaakte orde roet hunne of ficieren aan het hoofd. 0e toestand in het Westen. De Franschen en Engelschen blijven steeds vorderingen maken in het westen. De Engelsche generaal Haig meldt de bezetting van een geheele reeks dorpen en gehuchten, waardoor St. Quentin be dreigd wordt. Die vorderingen der Engel schen daar tusschen Sorel en St. Quentin schrijft „De Tijd" mogen niet slechts als belangrijk op zich zelf, doch moeten ook als karakteristiek door de ontwikke- in den levenden muur maakte en de ver strooide colonne vluchtte naar alle kan ten, vervolgd door den lichtenden stra lenbundel en de dood en verderf ver spreidende granaten. In de laatste tijden van het beleg was deze loerjacht een der geliefkoosde schouwspelen der Par ij ze naars geworden; intusschen was zij niet altijd gelukkig: de vijand liet zich, zooals begrijpelijk is, niet gaarne zien. Maar het was noch om de frissche lucht in te ademen, noch om de Pruisen te bespieden, die zich, helaas! niet meer verborgen en wier vlag op de forten wap perde, die door het verdrag in hunne handen gesteld waren, noch om de groote overwonnen en bedrukte, in den nevel bedolven stad te beschouwen, dat de beide vrienden den heuvel bestegen, die vol gens de aangenomen spreekwijze der de mocratische bladen, de Aventijnsche berg van het volk geworden was. Montmartre geleek dien dag een reus achtig menschelijk mierennest, door eeni ge onbekende oorzaak in beroering ge bracht, waardoor die steeds aangroeien de menigte verward dooreen krioelde. Dat gewoel had een vreemd karakter, moeielijk te verklaren voor ieder opmer- ker, die Parijs niet zou gekend hebben, ling van den militairen toestand worden beschouwd. De verovering van Heudi- court, Hesbicourt, Marteville en Vermand is immers de noodzakelijke voortzetting van de operaties, welke de geallieerden in het bezit stelden van Dongavosnes, Lieramont enz. Het Britsche 'front is in den loop der laatste dagen steeds meer geconsolideerd, terwijl d# geheele uitvoe ring der krijgsverrichtingen ondanks plaat selijke doch zeer hettige Duitsche aanval len, een bewijs levert voor de verrassende offensieve kracht der Engelschen. De plaatsen, welke thans bezet zijn, moeten, volgens de Duitsche militaire schrijvers, tot het uiterste verdedigd wor den. De Centralen zijn hier evenwel niet opgewassen tegen den druk der Fransch- Britsche troepen, terwijl de minderheid van hunne artillerie steeds duidelijk schijnt te blijken. Door de jongste vorderingen der Engelschen wordt de positie van St. Quentin, welke ten Zuiden van deze stad reeds zeer benard is, ook van uit het Noorden meer bedreigd. Zelfs zeer krach tige tegenaanvallen der Duitschers zul len, na de bezetting van de linie Sorel- Harteville, door de Engelsehen bezwaarlijk kans op succes hebben. Vertrek van den Amerikaanschen gezant. WEENEN, 31 Maart. (Korr. Bur.) De „Neue Frei, Presse" bericht: „De Arne- rikaansche ambassadeur Penfield zal met zijn echtgenoote en een deel van het dienstpersoneel binnen eenige dagen voor korten tijd naar Washington vertrekken. De ambassadeur zal de reis maken over Zwitserland en Frankrijk. De Amerikaansche minister van buiten landsche zaken had dringend het verlan gen te kennen gegeven, Penfield te Washington te zien, teneinde zijn raad in zaken, die met den oorlog in verband staan, in te winnen. Tijdens de afwezigheid van Penfield zal de raad van legatie Clark Grew belast zijn met do leiding van de zaken der am bassade. Z. H. De Paus heeft door middel van den kardinaal-staatssecretaris, zijn dank doen 'betuigen voor het adres van hulde, dat de It. Katholieke conferentie van Par lementsleden uit onderscheidene landen te Züricli den 12 en 13 Februari j.l. gehouden, tot den H. Vader had gericht. De onbeperkte duikbootoorlog PAIUJS, 3 April (H.N.). Aan den voor avond van president Wilson's boodschap aan het Congres, den Ion April des avonds om 10 uur, is tiet eerste gewapende han delsschip, de „Astrao", dat van de Ver eenigde Staten naar Europa ging, door een Duitsche duikboot in den grond ge- gemakkelijk herkenbaar voor al wie reeds een revolutie zou hebben bijgewoond. Parijs had een gril. Parijs wilde voor zich zeiven de kanonnen behouden, die tijdens het beleg gegoten waren en be taald met de opbrengst der nationale in schrijvingen. Die kanonnen, die nooit te gen den vijand gediend hadden, maar te gen degenen zeiven moesten dienen, die ze besteld hadden, waren zoo nieuw, zoo mooi, zoo blinkend, dat men gemeend zou hebben speelgoed te zien van mas sief goud. Twaalf- of vier-en-twintigpon- ders, zij mochten do Eeuw of de Patriot het Juweel of het Volk, het Itecht of de Wreker heeten, zij waren zoo elegant, zoo goed gesteld op hunne affuiten, dat men er zich wel wat mee mocht verma ken alvorens ze aan de regeering terug te geven, die de hare aan de Pruisen gegeven hebbende, de onkieschheid had den dapperen soldaten van Belleville en de wijken van den witten kiel, dat is te zeggen, van het gestadige oproer, de hunne af te vragen. Tijdens do eerste dagen van de capi tulatie had niets die botsing doen voor zien; maar wanneer Parijs een inval heeft, kan men er zeker van zijn, dat het aan gevuurd wordt door geheime raadsman nen, door al die aanstokers van omwen Welk weder zullen wij hebben Verwachting tot den avond van 5 April.: Meest matige Zuidwestelijke tot Zuide lijken wind; zwaarbewolkt met tijdelijke opklaring, waarschijnlijk regenbuien. Weinig verandering van temperatuur. boord. Een Fransche patrouilleboot heeft een sloep met 19 leden van de beman ning opgepikt. Er ontbreken nog 28 leden van de bemanning. (Msbode) De Paus en de krijgsgevangenen. Naar de „Reiclispost" meldt, heeft Z. H. Paus Benedictus XV bevolen, dat op Zijn kosten op Paaschdag aan alle Oosten- rijk-Hongaarsche krijgsgevangenen in Ita lië liefdesgaven van den Paus zullen over handigd worden. Elke gevangene zal een pakje krijgen met tabak, sigaren, cigaret- ten, Zuidvruchten, gebak, vleesch en een flesch wijn. Tevens heeft Z. If. bevolen, dat de bisschoppen er zorg voor zullen dragen, dat al die gevangenen hun Paaschplich- ten kunnen volbrengen. Het bezoek van Keizer Karei. BERLIJN, 3 April (W.B.) (Officieel). Keizer Karei en keizerin Zita kwamen heden in gezelschap van den chef van den generalen staf, generaal Arz von Straussenberg én graaf Czernin, in het Duitsche hoofdkwartier aan om het Duit sche keizerlijk paar een bezoek te brengen. 0e „Schaldis". Volgens te Vlissingen ontvangen bericht, is het Belgische stoomschip Schaldis ge torpedeerd. Alle opvarenden, uitgezonderd de scheepskok, werden gered. De Engelschen in Palestina. In Palestina heeft een gevecht van nog al groote beteekenis plaats gehad in de huurt van Gaza. De Engelsche wapens behaalden daar .volgens ,een Londensch telegram, een volkomen succes. De vijan delijke legermacht van ongeveer 20.000 man werd verslagen; de vijand leed zware verliezen en de staf van de divisie en de bevelhebber werden gevangen genomen. De „Times" is van oordeel, dat de uit werking van het Engelsche succes in Pa lestina, zeer vergroot zal' worden door het feit, dat het zoo spoedig gevolgd is op 't succes van de Engelschen in Mesopo- tainië. De Turken en hun Duitsche Ieders zijn zich goed bewust van het militaire belang van Palestina en de wegen die er door heen leiden. Alen gelooft dan ook, dat zij verwaarloosd hadden hun telingen, die geen ander middel hebben om tot iets te geraken dan de wanorde en wier eenige bezigheid is die te doen ontstaan. Dat slag van lieden vindt men overal, waar de revolutie het hoofd opsteekt, het ontbrak dus ook niet in Parijs. Geen veiliger schuilplaats voor een samenzweerder dan de menigte; hij ver mengt er zich tusschen als in zijn ele ment en ligt er op de loer in de diepste holen om bij de eerste gelegenheid te voorschijn te springen. Het beleg, waaronder die lage booswich ten zoo weinig hun dierbaren persoon hadden blootgesteld, had hen bijzonder begunstigd door hen te veroorloven zich in de clubs een zeker aanzien te ver schaffen door de misdadige buitensporig heid hunner leerstellingen en door de verkiezing tot tamelijk hooge rangen in de nationale garde te geraken, om ein delijk even te proeven van die onder scheidingen en eerbewijzingen, waarnaar de meeste democraten, ondanks hun voor gewende afkeer daarvan, zoo vurig haken. (Wordt vervolgd

Krantenbank Zeeland

Nieuwe Zeeuwsche Courant | 1917 | | pagina 1