Oe Groote Oorlog.
Dinsdag 15 Februari 1916.
Twaalfde Jaargang.
1 eft het St.
enz.
entie
No. 20.
Mijnt eiken MAAHDAG-, f OEHSDAG- en VRIIDAE1VIIHD.
Een jubileerend tijdschrift en een
merkwaardig artikel.
Welk weder zullen wij hebben?
Losse Oorlogsberichten.
lemt is ka-
(erhout, be-
n ieuw e
ul aan den
In. auto, van
J paar maan-
len militaire
Jjonezen ver-
liediening te
Iter Welters
Irdam werk-
1 St. Jozelfs-
iag 13 Fe-
|zielevespers
uur de ge
in gehouden
tin ons meu-
ltief bepaald
heeft he-
Idarbeider te
tuchtseh.
C. de T.,
Ier f10 b. s.
45 j., vlas-
"eti.neerd, 3
It voorarrest
]id gev.straf;
Iper te Bres-
de P., 54
|n week gev.-
s!, 48 i-,
b. s. 20 d. h.;
koopvrouw,
115 b. s. 15
i i
I, 25 j., werk-
"s. 10 d. h.;
Imbtenaar en
j„ klompen-
Ie, 10 d. gev.-
IC. v. Wt, 51
bi bevestiging
bep1, f 15 b. s.
Ij., graanhan-
vernietiging
jantonrechter
|e Middelburg,
nnis. waarvan
Slot volgt.)
Breda stond
|A. G. Bouten,
3che Courant
[n dhr. Broos,
en van dhr.
[de gasfabriek
geschreven
|de eerste zaak
i d. h. en in de
m. h. Voorts
tn schadeloos-
Icatie van het
l'erd ten over-
(ïram verkocht
den heer W.
3, voor 2005
(Z.)
«ding voor het
Iherm van den
'npolder, over
met de bijL
derhoud, wer-
ingeleverd
e f33570; C.
|3333; A. Wis:-
0; J. M. Dék-
00; P. Berre-
P. Andriessen,
Jaassen, Zaam-
ing, Tertneuzen
Papendrecht
ïeuzen f32010;
0; J. de Bree,
rongelen, Hoek
ns goedkeuring
aan den laa.g-
(Z.)
urg herveilde
ommerce": le.
de familie Van
rangaard in de
en, ingezet op
huis met tuin,
aat, groot .2 A.
aklerote, ingezet
,m niets bij' en
Het 2e perceel
00 en na de
«•kocht aan den
urg voor f 4000.
(M. Ct.)
in dank ont-
F. S. Ierseke.
administratie.
Abonnementsprijs p. 3 maanden voor Goes f 0.75, daarbuiten f 0.95
Afzonderlijke nummers 5 cent, dubbele bladen 10 cent.
Advertentiën worden ingewacht op Maandag en Woensdag vóór
half drie en Vrijdag vóór een uur 'si
Kanfoor v. d. Administratie: Ganzepoorfstraat C 2o9, GOES.
Tel. interc.: Directie no. 33. Redactie no. 97.
Reclameberichten 25 Ct. p. r. Bij abonnement speciale prijs.
Advertentiën van 15 regels f 0.50; iedere regel meer 10 Ct.
Eenzelfde advertentie 3 X geplaatst, wordt 2 _X berekend.
Dienstaanbiedingen 5 regels voor 25 Ct. h contant.
De abonné's op dit blad, in het bezit der door de
directie uitgereikte polis, zijn, overeenkomstig de
daarvoor vastgestelde Verzekeringsvoorwaarden,
GRATIS verzekerd tegen ongelukken voor:
1500
gulden bij verlies van beide BH gulden bijj
handen, voeten of oogen. B (f I verlies van een
Voorts bij ongeneeselijke 1 j| jg hand, voet
verstandsverbijsteringU| of oogduim
De uitkeering der bovenstaande bedragen is gewaarborgd door de „HoIIandsche Algemeene Verzekerings-Bank" te Schiedam.
I B" gulden bijj A gulden bij A gulden bij A Bi
jB fi H verlies van een I I II I verlies M I I verlies van 3
i '^"*1 I M 'ian(^> voet 11 11 I van een I een M
ijjf UI of oog|^P «-jt duimwijsvingerggg
gulden bij
verlies van
eiken anderen
vinger.
Met de Januari-aflevering 1916 trad
„Het Dompertje van den Ouden Valen-
tijn" zijn 50en jaargang in en staat daar
mede op den drempel van zijn gouden
jubilée.. Dit feit is wel waard gememoreerd
te worden, want onder onze Nederland-
sche Katholieke periodieken bekleedt „Het
Dompertje" een eervolle plaats. Wie bij
de botsing der elkander tegenstrevige idee-
en over de groote vraagstukken des levens
geen onverschillig toeschouwer wenscht
te blijven, dient kennis te nemen van dit
pittige maandschrift, dat soms op docee-
rende, vaak op satirieke, maar steeds
op pakkende, onderhoudende wijze de
vraagstukken van den dag toetst aan de
Katholieke beginselen en den domper zet
op zoo menig walmend lichtje van anti-
Katholieke arrogantie, anti-Katholiek voor
oordeel en anti-Katholieke dwaling, dat
door de argeloozen en minderontwik-
kelden, ook onder de onzen, vaak als
het stralend licht van ware wijsheid en
wetenschap wordt aangezien.
Sinds de laatste elf jaren zwaait de
heer J. W. Helmer, een Katholiek jour
nalist met een eervollen dienststaat, de
redactiestaf, maar het tijdschrift bleef in
zijn handen wat het was sinds zijn ge
boorte: „niet veraert van den alouden
struyek", steeds vaardig om alle aanval
len op ons Roomsche erf af te slaan
'en zoo rijden zich de jaargangen aaneen
tot een guirlande van even geestig als
bloemrijk en wetenschappelijk gestelde
artikelen, die een interessante revue op
leveren van de vraagstukken van den
dag der jongste halve eeuw, van Ka
tholiek standpunt bezien en beoordeeld.
Terwijl wij het wakkere maandblad op
zijn verderen loopbaan onze beste wen-
scheu medegeven, willen wij, gedachtig
aan het „onbekend maakt onbemind"
voor diegenen onzer lezers, die „Het
Dompertje" nog niet kennen, een artikel
eruit bespreken der jongste Januari-afle-
vering. Wellicht worden zij dan verlokt
tot een verdere kennismaking met het tijd
schrift, wat hun niet zal berouwen.
Het trouw en loyaal samengaan der
Katholieke partij met do andere leden
der coalitie in zaken van practische poli
tiek, ging steeds gepaard met het be
houd van eigen zelfstandigheid en een
groote vrijheid van denken en spreken
en oordeelen over vooraanstaande figu
ren der coalitie, naarmate deze door bij
zondere handelingen daartoe aanleiding
gaven. Een door dik en dun gaan met
de coalitieleiders, een blindelings bejube
len b.v. van Kuyper of Lohman bleef der
Katholieke partij vreemd, hoezeer zij de
reëele verdiensten dezer staatslieden
waardeert en hunne meer dan gewone
bekwaamheden bewondert.
Dit inleidend woord is noodig om te
heter het artikel van „Het Dompertje"
te begrijpen, waarop wij het oog hebben.
Het is geschreven door Valentijn en heet:
„Ontkomen Gevaar". De schrijver
begint met na te gaan welk een zegen
het voor ons land is, dat onze regeering
het buiten den oorlog hield, die voor
ons zou zijn „een bloedvergieten zonder
plan, een menschenoffer zonder doel".
Dan vraagt de schrijver zich af, of dit
ook niet anders had kunnen zijn en gaat
dan aldus voort
Frederik de Groote schreef eens: „Als
ik een land bijzonder zwaar zou willen
straffen, liet ik het regeereu door een
schrijver", waarmede hij bedoelde: een
man, die al schrijvende of dicihfonde po
litiseert o£ al politiseerende schrijft of
dicht. Nu is ons land wel eens geregeerd
door een schrijvend politicus, door een
verkondiger van politieke ideeën, n.l. door
Dir. Kuyper, leider eu organisator der
Anti-Revolutionaire Partij. De Katholieken
hebben dat mede mogelijk gemaakt en
Zjj behoeven er geen rouw om te dragen,
Gesteld echter eens, dat wat wij
gewild hebben en waarvoor de Katholie
ken zich ten uiterste hebben ingespannen,
de kiezers in 1913 de Rechtsche meer
derheid in de Tweede Kamer hadden be
houden, dan ware er geen geringe kans
geweest, dat Dr. Kuyper de teugels van
het bewind zou hebben opgevorderd. En
zoo dat niet gebeurd ware, had hij toch
een zeer overwegenden invloed uitge
oefend op het beleid der Regeering in
de nieuw ingetreden periode. Nu zou da.t
alles voor onze binnenlandsche politiek
zeker goed zijn geweest en menige klip
ware ontzeild geworden. Maar het blijkt
toch wijs, dat men na iedere verkiezings
actie een berustende en een kalme hou
ding aanneemt. Op onze kiezersvergade
ringen, ,als de heete strijd is afgeloopen
en het eindresultaat is een teleurstelling,
dan plegen verstandige sprekers er o,p te
wijzen, dat het rnenseheiijk werk is ge
weest, hetwelk men in het zweet zijns
aanschijns verricht heeft, maar dat ten
slotte de uitslag in Gods hand is en
moet aanvaard worden, hoe hij ook zij.
Degenen die gebeden hebben om een uit
slag in hun geest, herinneren zich dan,
da.t zij slechts voorwaardelijk gebeden heb
ben 'hij dit hoofdzakelijk wereldlijk en
rnenseheiijk geding en welhaast komt dan
de overtuiging boven, dathet toch wel
goed zal zijn, zooals het is. Dat hebben
wij nu ondervonden.
Bij ons te lande, waar de buitenlandsche
politiek in de verkiezingen niet of nau
welijks ter sprake komt en zeker niet ver
der reikt dan tot aan de tolkantoren over
de grenzen, alleen omdat daar te veel
betaald moet worden aan helemimerende
rechten, bij ons te lande heeft men
steeds geleefd in de gedachte, dat wij
nooit met een Europeesche mogendheid
oorlog zouden voeren, omdat elke mili
taire macht, die ons gebied zou betreden,
dadelijk een andere tegenover zich zou
krijgen; heeft men geleefd in de overtui
ging, dat alleen om de onzijdigheid en
integriteit van onzen bodem te handhaven,
het volk jaarlijks millioenen opbracht, dat
ons volk alleen daarvoor het op zich
zelf zoo gehate militaire juk droeg en
zijn defensie in steeds intenser mate ter
harte nam, omdat onze neutraliteit tegen
steeds sterker wordende naburen even
tueel verdedigd zou moeten worden. Wij
Katholieken hebben daarom, maar ook
alleen daarom, den persoonlijken dienst
plicht van den katholieken Minister B:er-
gansius aanvaard, wat ons tot hooge eer
strekt en onze politieke partij is van anti-
mïlitairistisch in dien zin zelfs super-
militairistisch geworden. Dr. Kuyper heeft
daarop niet weinig invloed uitgeoefend
èn wij hebben, eenmaal in de schuit,
van harte meegeroeid en onze knoken
niet gespaard.
Wat hebben wij nu echter bij den oor
log te zien gekregen? Ja, men heeft er
de oogen voor gesloten, maar het hielp
toch niet. Wij hebben den leider der Anti
revolutionaire partij een positie zien in
nemen, die velen zijner beste vrienden
moet hebben bedroefd, maar die bij hen,
welk© tijdens zijn Ministerschap zijn bui
tenlandsche staatkunde wantrouwden, voet
moet hebben gegeven aan hun opvattin
gen, dat daarbij iets niet in den haak
was. Het viel indertijd moeilijk of eigen
lijk het was toen nog meer dan nu on
mogelijk, om de geheime roerselen der di
plomaten in Europa te volgen. Steeds
werd de bewapening der Volkeren zwaar
der en ook ons land moest meedoen en
dit kon geen andere beteekenis hebben
dan een Nederlandsche. Ons Nederlandsch
militairisme, dat steeds hoogere uitgaven
vorderde, was niet anders dan een ster
ker gevoelde behoefte, om onze onzijdig
heid bij een poging tot verbreking van
het Europeesoh evenwicht met de uiterste
kracht te handhaven. Hoezeer men ook
verschilde in de middelen daartoe, of men
grooter of kleiner lichtingen verlangde,
of men korter of langer oefeningstijdett
noodig vond, of men groote of kleine
schepen wilde houwen, van dat alles
moest toch niets dienen om onze Euro
peesche, zelfs niet om onze koloniale
macht uit te breiden. Het was alles aJjeen
voor het „Je Maintiendrai", voor het:
„Ik zal handhaven", houden wat ik heb,
zonder er iets 'van los te laten of,ten dien
ste te stellen van wien ook. Aan deze
politiek is vastgehouden, ook voor zoo
ver wij weten onder de kabinetten na dat
van Dr. Kuyper. En ook tijdens diens be
wind waren wij gerust, schoon men soms
wel een vreemde gewaarwording over zich
voelde komen.
Het is niettemin een verbijsterende op-
baring geweest, die de Anti-revolutionaire
leider leverde van zijn inzichten inzake
de ons omringende Rijken. Vóór den oor
log is nooit opgemerkt, dat dr. Kuyper
bepaalde Duitsche neigingen had, tijdens
den oorlog zijn deze op zeer duidelijke
wijze aan den dag gekomen. Nu mag
hem niemand daarvan een grief maken
en ik zou er ook de laatste voor zijn
om het te doen. Ieder diertje zijn plei-
ziertje moet in ons lieve vaderland de
leuze blijven en als men schrijver en
vooral als men dagbladschrijver is, moet
men ruimte vian beweging hebben, vrij
heid van denken en vrijheid om. zijn ge
dachte te openbaren. Dat dr. Kuyper nu
tijdens den oorlog zijn pro-Duitsche ge
zindheid onverholen in „De Standaard"
aan den dag heeft gelegd is dus volko
men in den haak.
Voor mij is het echter een reden tot
blijdschap en voor geheel ons volk mag
het dit zijn, dat ons volk volgens de mee
ning van Frederik de Groote, in deze
dagen niet gestraft is geworden met het
regiem van een schrijver als deze philo-
sopheerende dagblad-politicus. In Amerika
kon men zoo iets met den geleerden pro
fessor Wilson van de Harvard-Universiteit
nog hebben, wij zouden in 1914 met een
man van het principe van dr. Kuyper
van die Calvinistische Vrije Universiteit
er slecht aan toe zijn geweest. Geërgerd
heeft hij velen, ook in zijn eigen partij,
met zijn losheid van oordeel over den in
val der Duitsche legers iu België, niet
tegenstaande de onzijdigheid van dat land
bij een Europeeschen oorlog door alle
groote mogendheden, ook door Duitsch-
land, gewaarborgd was. Bedroefd heeft
hij in het bijzonder geheel ons mee-lijdend©
volk door zijn beroep op Hugo de Groot,
wiens systeem van redeneeren over den
doortocht van een leger in strijd met den
verklaarden wil van een souverein volk
en zijn souvereinen vorst, door niets ge
rechtvaardigd wordt, terwijl de daad ook
achteraf door het Duitsche volk, zijn Re
geering en zijn militair bewind met heete
tranen wordt beschreid, daar zij een
oceaan van antipathie, van haat en wrok
'heeft gestort over de Germaansche vol
ken.
Indien een schrijver va,n het gezag van
dr. Kuyper een systeem verdedigt dan
moet die verdediging berusten op een
diepe overtuiging, maar dan bestaat ook
het gevaar, dat hij, tot de practijk geroe
pen, er zijn gedragingen naar inricht. In
„De Standaard" van 2 December schrijft
hij nog, na herhaaldelijk den overval van
België te hebben vergoelijkt op de wijze
zooials men dit nog steeds in Duitschland
pleegt te doen:
„Had België, onder protest, de Duit
sche troepen eenvoudig doorgelaten, on
der beding van geldelijke schadevergoe
ding, er zou van België geen haar gedeerd
zijn en niet onvermoedelijk zou d© Euro
peesche oorlog reeds voor maanden zijn
eind hebben bereikt".
In het gewoel van deze tijden moeten
zulke uitlatingen toch niet verloren gaan!
Zij zijn geen sprongen uit een wufte pen,
maar ze zijn wel overwogen en gebaseerd
op een wetenschappelijkstelsel, dat de
schrijver voor zich zelf heeft genomen als
leiddraad, met den vollen ernst van zijn
leeftijd en zich eventueel wapenend voor
de practijk. Zij geven een wonderlijken kijk
op den schrijver-politicus. Deze ziet maar
even over het hoofd, dat België, met het
oog op zijn gewaarborgde onzijdigheid,
geen enkel leger mocht doorlaten en dat
het ook daarop zijn defensie had gericht.
Maar welk een 'fantastische voorstelling
maakt deze op velerlei gebied zoo scherp
zinnige Staatsman (thans gelukkig in ruste
en ik hoop vau harte voor goed) zich
wel vian hetgeen er gebeurd zou zijn,
als koning Albert en zijn Ministers eens
werkelijk hun land ter beschikking hadden
gesteld van de uit het noorden op Frank
rijk .aanrukkende Duitsche legerkorpsen?
Welke gevolgen zou het gehad hebben
voor België, voor zijn volk en leger, dat
niet op non-activiteit gezet, maar verplicht
ware geweest om den doortocht zelf' te
beschermen, al was het maar tot keering
Van 'het niet uit te blijven verzet der
hoothoofdige Waalsche bevolking, die zoo
gemakkelijk uitvaart tegen een „Roi de
carton?" Maar de consequentie der vrije
doorlating tegen betaling van geldelijke
schade vergoeding ware onvermijdelijk ge
weest een deelneming van het Belgische
leger in den strijd aan Duitsche zijde,
met al de gevolgen daarvan bij winst of
verlies. Het la,nd, dat zijn verplichtingen
tegen geld had verkocht, ware in dood
vijandschap gekomen met Engeland en
Frankrijk en aan zijn voortbestaan als
onafhankelijk Rijk ware niet meer te den
ken geweest. Ware de oorlog naar de
strategische berekening van dr. Kuyper
reeds voor maanden geëindigd, tegelijker
tijd zou dan het einde van het Koninkrijk
der Belgen op de geschiedrol zijn geschre
ven. Een kokend» en bruischende kolk van
onlusten ware in Europa ontstaan, waarbij
die van Elzas-Lotharingen een stil meer
zou zijn 'geweest. Want aan welke zijde
de schaal ware overgeslagen, België zou
het kind van de rekening zijn geworden.
Het allerergste bij dr. Kuyper lijkt mij
intussclien, dat hij niet inziet, welke
hoogst verderfelijke les hij op deze wijze
uitdeelt aan de Vorsten en ministers van
kleine Staten, ook aan die van ons eigen
land. Verbijsterend noemde de Christe
lijk Historische „Nederlander" wat de lei
der der Anti-revolutionaire partij in „De
Standaard" schreef en het doet mij dan
(bok zoo groote vreugde, dat deze partij
leider veilig opgeborgen en totaal onscha
delijk gemaakt is. Men denke zich in,
dat dr. Kuyper in 1914 aan het bewind
ware geweest, of dat wij een Regeering
hadden gehad, die onder zijn invloed
stond. Gesteld dan dat de Duitsche Re
geering had verzocht, met haar leger door
ons land te mogen trekken, om van onze
havens uit Engeland te beletten de Noord
zeekust als landingsplaats te gebruiken;
ofwel dat Engeland er het eerste bij ware
igeweest om een vrijen tocht over de Schel
de af te vragen, ten eind© Antwerpen
te bereiken met een groot eskader ter
bescherming eener landing aldaar. Gesteld
Idat dr. Kuyper, die over zoo'n aanbod of
„verzoek" te beslissen zou hebben ge
had, „onder protest" het een of het ander
maar had begaan, onder beding van gel
delijke schadevergoeding" (en 'Nederland
had daartoe zeker de vrijheid, omdat het
aan geen neutraliteits-tractaat gebonden
is) w;it zou er van ons terecht zijn ge^
komen op dit. oogenblik? Onze „Stan-
daard"-driestar-schrijver zou de oogen
dicht hebben geknepen en zich waarach
tig verbeeld hebben, dat ons „geen haar
izou gekrenkt zijn" en hij zou zich mis
schien ter goeder trouw hebben verbeeld,
dat hij nu eens een prachtig huurcontract
had gesloten als hij ons lieve land als
slagveld had verpacht aan den meest bie
dende! En daarop was kans, nu hij op
12 December 1915 nóg; schrijft over Bel
gië zooals hij deed. Hij moet in zijn hoofd
iets hebben waarvoor Frederik de Groote
bij schrijvers zoo benauwd was, als ze
aan het politiseeren raken.
Gelukkig is dr. Kuyper de Anti-revolu
tionaire partij niet. Deze zoomin als elke
andere politieke groep, die op principiee-
len grond staat, leeft of sterft bij een
enkel man. Ook de Katholieke partij bleef,
toen Schaepman verdween en de Liberale
Partij overleefde; hoe dan ook, haar Thor-
becke. Een terugkomst van dr. Kuyper op
het politiek tooneel is reeds om zijn Imo
gen leeftijd ondenkbaar, maar ook zijn
excentrische bewegingen der laatste ja
ren zullen oorzaak zijn, dat zijn politieke
groep zich van andere leiding moet voor
zien, die dan ook door dr. Kuyper zelf,
naar het heet, wordt voorbereid.
Marlbourough komt nooit weerom, het
Departement van Binnenlandsche Zaken
Verwachting tot den avond van 15 Febr.
Krachtige tot matigen, later wellicht meer
toenemende Westelijke tot Zuidwestelijken
wind; tijdelijk opklarend, later toenemende
bewolking met kans op regen. Weinig ver
andering van temperatuur.
,ziet hem niet weer. Wij zijn het gevaar
van zijn regiem ontkomen. Gestraft zijn
wij er niet mee.dat hadden wij dan
toch ook niet verdiend
ZEEUWSCH-VL. GRENS. Volgens ge
ruchten zouden de Duitschers voornemens
zijn, in het aanbrengen van de tweede
eleotriseh© draadversperring, een strookl
van een paar kilometers langs de grens,
igeheel door de Belgen te laten ontruimen.
Dit vooruitzicht vooral is de oorzaak;
waarom honderden Belgische grensbe
woners naar Holland uitwijken. Waren
zij wat verder dan de nu ontruimde 500
M. langs de grens, in België gaan wonen,
dan was er elk oogenblik kans geweest,
verdreven te worden.
SAS VAN GENT. Als gevolg van de
uittocht van honderden gezinnen uit de
grensstrook in België, is het hier over
stroomd met deze Belgische vluchtelin
gen. In de meeste woningen huizen drie
lof vier gezinnen; tot kelders en zolders
toe zTjin als woning in gebruik genomen.
Nieuwe vredespogingen.
D© Amerik'aansche vredesapostel Henri
Ford zal zijn mislukte vredespogingen bin
nenkort nogeens herhalen. Hij heeft ver
klaard, dat hij nu weet, hoe het niet
moet en wil van de opgedane ervaring
partij trekken om betere resultaten te be
reiken. Hoezeer men overtuigd kan zijn
van het nutlelooze der pogingen van dezen
man, zioO' moet men toch respect voor
hem hebben. Ford wordt nu eerstdaags
verwacht op de onzijdige vredesconferen
tie, die Donderdag te Stockholm haar be
raadslagingen is begonnen.
Lindhagen, de nieuwe burgemeester van
Stockholm, 'is met algemeene stemimon
tot voorzitter gekozen. Aangezien de ver
tegenwoordigers van Noorwegen, Dene
marken, Nederland en Zwitserland nog
niet zijn aangekomen, is de vergadering
nog voorloopig. Als grondslag voor de
onderhandelingen geklontwapening na
onderlinge internationale en individueels
rechten, waardoor vrije ontwikkeling on
der de bescherming van politieke; ,oeco-
nomische en geesteliji'ke vrijheid.
Een conferentie der geallieerden te Parijs.
ROME, 12 Februari £R.O.) Op de con
ferentie, welks Briand, Bourgeois en Son-
nino heden hielden werd besloten om
zoo spoedig mogelijk te Parijs een confe
rentie te houden van de geallieerden, ten
einde de meest nauwe samenwerking te
verkrijgen.
Een Fransch succes.
PARIIS, 12 Februari. Volgens nadere
berichten stelde de aanval met handgra
naten, welken de Fran-chen gistermiddag
in Champagne in de streek ten Noord-
Oosten Van Bu!te du Mesnil ondernamen,
ons in het bezit .van pngeveer 400 M.
Duitsche loopgraven. Een Duitsche tegen
aanval in den loop van den nacht werd
totaal afgeslagen; 65 gevangenen, onder
We een officier, bleven in onze handen,.
De nacht verliep kalm op het overige
gedeelte van het front.
Bulgaren in Albanië.
SOFIA, 13 Febr. (V.D.) Het Rulgaar-
sphe hoofdkwartier deelt mede, dat de
