}rAGENS
No. 34. TWEEDE BLAD NIEUWE ZEEUWSCHE COURANT Zaterdag 20 Maart 1915.
ÈP1CURE.
C. Dienstbode
(lelft, Middelburg
compleet.
Soliede afwerking,
ten bezoek uit.
»n.
[murk, Lange Delft B 121,
Middelburg,
inke nette Dienstbod;
Losse Oorlogsberichten.
BUITENLAND.
BINNENLAND
■Ji ruiden- en plantenen
[een vorm die gemakke-
een geregelde spijsver-
an alle onreine bestand-
Een slaap. Duizenden in
1de Sanguinose te danken,
lek of lusteloos, probeer
len eetlepel is voldoende
AAK.
iöAM Co., Den Haag.
drogisten.
c ehez une petite familie bien
ns enfants (qui ne tiennent pas
un apartement parfaitem|'nt
ïvec deux chambres a coucher
3 personnes avec pension.
er:Woningbureau, Groote Mart
tegen 1 Meia.s. Aanbiedingen
I persoon.
Mevr. DE PAAUW Gei.doF,
LaDge Kerkstraat, G°e!
Met 1 Mei gevraagd
1 per maand, wasch buitenshui
letter M. D., Bureau van
„Het vodje papier".
De heer Joseph Thier te Utrecht zond,
naar aanleiding van een stuk van generaal
Prins in „Het Vaderland" een schrijven
aan dat blad, waarin men leest:
Aanleiding tot dit schrijven geeft mij
de jongste brief van generaal A. .1. Prins
in uw geacht blad van Vrijdag j.l., eerste
Avondblad, waarin de geachte schrijver
de schending1 der neutraliteit van België
behandelt en aan het slot van zijn betoog
tot (de conclusie komt
„Von 'BethmannHollweg had o.i. wel
recht, toen hij! dat verdrag: noemde als
in hoofde dezes vermeld: „Het Vodje
papier."
Als argumenten voor die opvatting
voert de generaal dan o.a. aan:
„Want het moge nu al waar zijn dat
dit land (Duitschland), de schending in
het vooruitzicht stelde door den aanleg!
van zekere spoorwegen naar België toe.
een schending van de Belgische neutra
liteit door Frankrijk wanneer Duitsch
land daartoe niet overging was daar
om vooral niet buiten gesloten, o.i. voor
al niet als Frankrijk daarbij door Enge
land werd gesteund.
„Oorlogsnoodzaak noopte alzoo België
binnen te rukken. Dat was onrecht. Von
BethmannHollweg heeft het ook in den
Rijksdag erkend. Maar het onrecht door
België te trekken was o.i. niet veel groo-
ter dan een schending van ons grondge
bied zou zijn geweest. Hiermede wil ik
zéggen, dat het neutraliteitsverdrag van
België ook naar mijn gevoelen al sedert
jaren kon worden beschouwd, zooals de
Rijkskanselier het noemde: „een vodje
papier."
En verder:
„Wanneer mijd huurman mij voor een
halve eeuw plechtig schriftelijk verze
kerd heeft, dat hij niet over mijn erf
zal gaan en ik richt op zekeren dag een
bijna onoverkomclijkon muur op om hem
eventueel tegen te houden, erken ik dan
daardoor zelf niet stilzwijgend maai'
zichtbaar, dat die oude verzekering ook
voor mij langzamerhand een vodje panier
is geworden?"
Neen, Excellentie, dan erken in (in
verband met de door u zelf-gemaakte
opmerkingen betreffende den aanleg van
zekere spoorwegen) niet stilzwijgend dat
die overeenkomst een vodje papier is ge
worden, maar dat ik mijn buurman, dien
ik allerlei verdachte toebereidselen zie
maken om" over mijn erf te komen in de
gaten moet houden (vergeet mij die vul
gaire uitdrukking) en eventueel zijn snoo-
de plannen moet trachten te verijdelen.
Dat iemand, hetzij vorst, minister of
gewoon onderdaan, een plechtige belofte
of zijn gegeven woord mag breken, zoo
dra hij veronderstelt daardoor zijn wer
kelijk of vermeend belang te kunnen die
nen, wil er bij mij niet in. In mijn jeugd
leerde men mij' slechts: „Een man een
man, een woord een woord", en dat is
mij altijd bijgebleven.
Misschien hen ik niet genoeg „Kultur-
fahig", of niet genoeg militaristisch aan
gelegd, om te snappen en in mijn een
voudige hersenen te verwerken, dat woord
breuk bij gelegenheid is geoorloofd. Ik
sprak echter verscheidene Duitsoers die<
hoewel vol enthousiasme over hun leger
eveneens den inval in België afkeurden
en betreurden en daarbij vreesden, dat
die invasie treurige gevolgen zou hebben
voor den handel met Duitschland.
De Duit8chers in België.
IILLS1, 17 Maart. Uit Lokeren verne
men we: Te Lede werden 67 koeien opge-
eischt om naar Lokeren geluncht te wor
den De koeien werden onmiddellijk he-
taald met 26.277 francs. Twee dagen la
ter moest Lede weer 25 koeien leveren
VWeze 40, llerdersem 15 en llofslade 35'.
Alles werd betaald. (Maasb.)
IJZENDIJKE, 17 Maart. De Duitschers
houden nog grooie schietoefeningen ten
Noord-Oosten van Gent.
Do streek der oefeningen wordt be
grensd: ten Westen door het kanaal van
Neuzen tot aan de brug van Lamterbrug-
ge; ten Noorden van de brug van Lan-
gerbrugge tot aan Oostaeker dorp; ten
Oosten van den Kattendam tot aan hef
hotel St. Jozef en ten Zuiden van bet
hotel St. Jozef tot aan het Kanaal rond
de havenwerken.
De inwoners zijn hiervan verwittigd
Zij moeten hunne huizen binnen die
streek verlaten. Alle verkeer langs de
wegen en op de akkers is verboden. De
Duitsche schildwachten langs de grens-
|yn opgesteld zullen den toegang ver-
bieden. Roode vlaggen zullen gehesohen
worden aan de fabriek „Agricultura" en
op den toren van den heer Baron van
Loo te Langerbrugge. Zoodra de -e vlaggen
begin6 hot verkeer opnieuw
nen0;nmn°ners blnnen de grenslijn kuil
de schiptoefr.C bliD'en gedurende
ze I h!v ^-ei1 0p vo°rwaarde, dat
ze die huizen met verlaten, noch voor
de ruiten staan of zitten. (Maasb.)
Koningin Elisabeth en de Nederlanders.
ons-'1 bi!zondere correspondent meldt
in Brussel zamelt een vereeniging van
weldadigheid voor de in België verblijven
de Nederlanders geld in om de behoeftigen
ter hulp te komen. Daar de Duitsohe
autoriteiten ongaarne het dragen van her-
kenningsteekens met een nationaal karak
ter zien, kwam men op het idee als
speld of broche gemonteerde Belgische
nikkelstukjes van vijf centiems te ver-
koopen. In het gaatje van het geldstuk
werd een steentje geplaatst.
De liefdadige verkoopers haalden voor
de noodlijdenden reeds een mooie som op.
Als een bewijs van verearing voor de
koningin der Belgen, hadden eenige Neder
landers de attentie haar een dergelijk
kleinood ten geschenke aan te bieden.
Eerst werd de broche verguld, in het
midden een diamantje gezet en per speci
ale bode werd het geschenk naar
gezonden, waar koningin Elizabeth naast
haren gemaal vertoeft.
Hare Majesteit betuigde, door bemidde
ling van d«> diplomatie, haren innigen
dank voor het blijk yan hulde der Ne
derlanders.
Hoezeer de vorstin aan het juweeltje
hecht, bleek dezer dagen. Op haar ge
woon bezoek aan de gekwetste soldaten
had H. M. het opgestoken. Aan enkele
personen verklaarde zij, dat van al de
geschenken, die haar tot dusver waren
gedaan, het kleine nikkelstukje een der
sieraden was, die haar de grootste vreug
de geschonken had.
Het Russische leger.
BERLIJN, 16 Maart. (W.B.) Volgens het
„Berl. Tageblatt" drukt de Weensclie
„Korresp. Rundschau" een artikel uit de
„Russki Invalid" over, waarin over het ge
brek aan offensieven geest in het Russi
sche leger geklaagd wordt. Bij de Rus
sische troepen is volgens het blad da
neiging tot het defensief nog steeds over-
heerschend, hetgeen vooral moet toege
schreven worden aan het onvoldoende
initiatief en de tactische onbekwaamheid
der leiders.
De dood van Mgr. Walravens.
De Parijsche „Croix" vult nog met en
kele bijzonderheden de berichten onzer
correspondenten over den dood van Mgr.
Walravens, bisschop van Doornik, aan,
schrijft „De Tijd".
Den 24en Aug. j.l. werd hij door een
Duitsch onderofficier gevangengenomen en
over de buiten-boulevards der stad als
gijzelaar gevoerd onder grove beledigin
gen. 's Nachts werd hij in een auto- weg
gevoerd, onder geleide van drie bene
velde soldaten, waarvan een zijn laarzen
op de knieën van den Kerkvoogd leg
de. In gezelschap van lieden, die van
lijkenschending waren beschuldigd, werd
hij van Ath naar Brussel geleid, her
haaldelijk met den dood bedreigd. Zon
der dekens moest hij op stroo slapen.
Toen hij uit de gijzeling terugkeerde,
vernam hij, dat drie priesters van zijn
dioceel werden gefusilleerd en dat in de
kathedraal on het groot-seminarie, zelfs
in do grafzerken was gezocht naar de
schatten van het bisdom. Sedert dien was
hij lijdende.
Een pastoor-kapitein der artillerie.
Uit den brief van een Fransch onder
officier vertalen wij:
Rechts van ons beproefden kolonialen
in tirailleurs-linie vooruit te komen oh-
der een stortvloed van schroot-vuur. Zijl
maakten „sprongen" van twintig meter,
stonden, helaas, niet allen op en begon
nen opnieuw. Het gold een punt te her
nemen, dat wij! niet konden zien, doch
dat van groot belang was. Het ging slecht
Op eens komt eene batterij! van het 75
m.M. kanon in volle vaart aan, gecom
mandeerd door een kranigen kapitein,
eeen grooten vierkanten kolos, geschoren
op zijn Amerikaansch en die er allesbe
halve gemakkelijk uitzag.
Hij klimt in een boom, blijft er drie
minuten en komt naar beneden.
„Pointeurs, hier!" Hij wijst de richting
en geeft den stand aan. „Salvo's van
drie, veranderen op 22, 2550, 2600, 2650"
en roept uit: „Raak, ze zullen ons nu wel
met rust laten."
En inderdaad, de twee Duitsche bat
terijen zwegen na een kort artilleriege
vecht. Deze kapitein had prachtig gemikt.
De hoopen granaten blijven weg en onze
kolonialen in de verte, nui rechts, gaan
altijd vooruit, maar men ziet er geen
meer vallen. De strijd wordt door ons
gewonnen. I
En toen zagen wijl deze fantastischs
gebeurtenis: de weder bespannen Krant
scne batterij! keerde terug' op den weg.
Wij volgen ze midden door het dorp of
ten minste wat er van overbleef De
paarden worden vlug onttuigd, de artil-
lensten borstelen zich en verdwijnen in
een geruïneerde schuur. Wat gaan ze
doen? Wijl volgen hen en wat zien we?
Men leg een steen op enkele leege pa,
tioon-kisten en de kapitein van straks...
gaat de H. Mis opdragen. Hij trekt de
Mis-kleeren aan en hij ziet er zonder-
ling uit deze pastoor, die in plaats van
een steek, een muts draagt met drie
strepen. Niets ontbreekt overigfens aaai
de H. Mis; noch de godsvrucht, noch de
predicatie.
He kapitein-priester vermaant zijn ge
hoor, vurig te bidden voor allen, voor
wie hij de H. Mjs gaat lezen. „Ik beveel
bijzonder in uwe gebeden aan de Duit
sche artilleristen, die wijl daar zooevert
ter wille van het oorlogsdoel moesten
vernietigen." fin hij! bidt een „De Pro-
fundis".
U den indruk vertellen van deze H.
Mis, den indruk van het „Credo", door
de soldaten gezongen onder het kanon
vuur, het gezicht van dezen pastoor, die
zegende, nadat een half uur vroeger op
zijii kapiteinsbevel door het schroot meer
Han honderd Duitsche artilleristen ge
troffen zijn, dat kan ik niet.
Maar toen wijl uit de schuur kwamen,
vlak hij! de arme, verwoeste kerk, welke
dezelfde kapitein-pastoor, om! er de Duit
schers uit te verjagen, had moeten neer
schieten, konden wij! de oogeïi niet droog
houden. (MsbOde.)
De ellende in België.
Aan een particulier schrijven uit Drae-
kenhof (België) ontleenen wij het vol
gende, dat wel een goed beeld geeft van
den treurigen toestand, die op het oogen-
blik in het zwaar geteisterde Belgenlandi
land heerscht.
....„Wanneer zal het einde vau den
oorlog daar zijn? Als het nog een tijdje
duurt zullen er menschen van ellende en
honger omkomen. Weinig brood, geen
vuur, geen licht; ziedaar hot lot van het
arme kleine België!
Het meerendeel der werklieden gaat
met het ondergaan der zon naar bed om
de kosten van vuiur en licht uit te sparen
en tegelijk den nijpenden honger te kee-
ren. De petroleum kost reeds frs. 1.15
de Liter 1
De armen némen voortdurend in aan
tal toe en onder hen bevinden zich
menschen, die vroeger steeds eerlijk en
netjes in hun onderhoud hebben voor
zien, doch die thans sinds 7 maanden
zonder werk zijd.
De beurzen worden plat, de huizen
zijn leeggehaald en niettemin heeft men
de menschen nimmer zoo veel zien ge
ven, als nu. Men leeft zeer sober en ten
slotte komt men zelfs zóó ver, dat men
van het hoog noodzakelijke nog iets af
zondert om de ongelukkigen te helpen,
teneinde de zegeningen Gods te doen|
nederdalen op ons en ons ongelukkig
vaderland 1
Meen echter niet, dat w(ji hier het
hoofd laten hangen. O neen! Wat mij
betreft, ik zal mij!n Belgenland niet licht
meer verlaten.
Ik koester de vaste hoop, dat God ons
zal redden en indien een ongelukkige
kogel ons moet neerleggen, soit: er ster
ven er meer ver van het vaderland van
zorgen, verdriet en ontbering of iets
anders dan er gestorven zijd door de
bommen.
Hoe dank ik God, je don raad gegeven
te hebben de kinderen ginder te hou
den. Hoevele ouders vragen hier om de
gunst, dat men hun kinderen verzorge.
Men heeft hier gebrek aan alles en de
sterfte onder de kinderen is groot en wat
zal het, nog worden eer de vijandelijkhe
den geëindigd zijn?" (Maasbode.)
De houding van Nederland.
Het dagblad „The New-York Times" be
vat een [opmerkelijk artikel van den beken
den schrijver H. G. Wells, hetwelk eigen
lijk bestemd Svas voor Engeland, doch door
den Engelschen censor werd verboden.
Het 'is daarna opgenomen in bovenge
noemd blad.
De schrijver bespreekt de toekomst van
Nederland, brengt (lit, land hulde voor
de 'wijze, 'waarop het de crisis heeft door
staan en de eerlijkheid, waarmede het
de onzijdigheid beschermt. De heteekenis
der houding van Holland is deze, dat
het Duitschland 'aanzienlijk kan versterken,
maar ook den bondgenooten een open
weg kan verschaffen naar Westphalen. Do
schrijver 'meent, dat ons land eenige rede
nen heeft, om aan de zij'de te staan van
de vijanden van Duitschland. Vooreerst
kan Nederland een spoedig einde aan
den oorlog maken; voorts kan het optreden
als wreker van België, doch teil slotte zal
het ook moeten voorbereid zijn op de
verwisseling van grondgebied na den'
oorlog.
Indien Holland met Duitschland mee
zou gaan, zou het iu de omhelzing van
de goede Duitsche broederschap worden
verstikt. De Duitsche taal zou de Holland-
sche vervangen, de Hollandsche koloniën
zouden gegermaniseerd Worden en de han
delsbelangen ondergeschikt gemaakt aan
Hamburg en Altona. Indien de Duitschers
de onzijdigheid van Holland mochten
schenden, dan houdt zich Wells overtuigd,
dat 'het kleine, dappere Holland zich zal
oprichten en vechten als de duivel. Met
nog grooter zekerheid vermoedt de schrij
ver, -dat de Nederlandsche regeering den
Duitschers zal vragen, hun annexatie-plan
van België te herzien. Op dat punt heeft
Holland dictatoriale macht. Het kan de
onafhankelijkheid van België verzekeren
en Duitschland dwingen om het zusterland
te ontruimen, alleen al door de operaties
van zijn leger.
Letterlijk zegt Wells ook nog dit:
„Welke vrees men ook bij" het begin
van den oorlog moge; hebben gevoeld
voor de mogelijke schending van Neder
land, thans is die vrees veel verminderd.
Het gevaar Duitschland Nederland te
aien aanvallen, vermindert naarmate de
Duitsche nederlaag duidelijker wordt.
De toestand van Holland ten opzichte
van Duitschland is thans uiterst sterk
uit een stoffelijk oogpunt, zooals hij te
genover de Geallieerden zeer sterk is
uit een zedelijk oogpunt. Gedurende de
gansche gevaarlijke crisis heeft Holland
met geduld en wijlsheid gedragen. Het
heeft zekere bijkans onvermijdelijke uit
tartingen met waardigheid en eerlijkheid
ondergaan. Indien Duitschland het thans
uitdaagde, zou Nederland, dank zij zijn
voortreffelijk leger van 400.000 man,
over Aken marcheeren en zijln tegenstan
der een ware ramp aanbrengen."
De „Prlnz Eitel".
Naar uit Long Beach in Calitornië ge
meld wordt, heeft Samuel Sewell, een der
eigenaars van de „Frye", zich tot de
regeering gewend met het verzoek, om
de „Pïinz Eitel" als zeerooversschip te
behandelen en haar bemanning als zee
schuimers. Hij verlangt, dat krachtige
vertoogen zullen worden gericht tegen
Duitschland.
Het New Yorksche blad de „Evening
Sun" (noemt de vernietiging van de „Frye"
een schending der Amerikaansche onzïjl-
digheid en acht daarom het binnenkomen,
van de „Prinz Eitel" Jn een Amerikaan
sche 'haven van het hoogste belang.
De kapitein Kiehne van de „William
P. Fry©", die tot de gevangenen behoorde,
verklaart, dat hijl den officier van de
„Eitel Friedrich", die hijl hem aan boord
kwam, mededeelde, dat de „Frye" een
Amerikaansch schip was en niets anders
geladen had dan tarwe. Toch bevestig
den de Duitschers, toen de bemanning
verwijderd Was, 'een dynamiethom aan!
de zijde van het schip en lieten dit in
de lucht vliegen, verklarende, dat het
contrabande naar den vijiand had willen
overbrengen, terwijl het toch geconsigl
neerd was naar Queenstown en Falmouth.
De „Eitel Friedrich" werd op zee aan
de eene zijde wit en aan de andere zijde
zwart geschilderd.
Naar Reuter uit Newport News meldt,
heeft de Amerikaansche minister van ma
rina Daniels bevel gegeven, dat de kruiser
„Brooklyn", thans te Boston, belast zal
worden met de bewaking der haven tegen
schending der neutraliteit door het Duit
sche stoomschip „Kronprinzessin Cecilië",
als hulpkruiser dienst doende, en dat te
Boston is geïnterneerd.
De kosten van den oorlog.
Alle oorlogvoerende mogendheden te
zamen geven wekelijks ongeveer ander
half milliard Mark uit, zeide dr. Helffe-
rich dezer dagen in den Rijksdag. De
oorlogskosten van Oostenrijk staan ach
ter bij 'de Duitsche, en Turkije verstaat
het van oudsher zijn oorlogen met een
minimum onkosten te voeren. Natuurlijk
kan men ook daar niet geheel buiten
geld. Aan de noodzakelijke medewerking
zal Duitschland zich ook verder niet ont
trekken. De gezamenlijke oorlogskosten
onzer vijianden zijn een flink stuk groo
ter klau de onze en die van onze bond-
genooten. De- oorlogskosten van Engeland
toonen de laatste maanden een zoo
„heuglijke toeneming", dat ze nauwelijks
minder bedragten dan de onze. De En-
gelsche oorlogskosten zullen tot einda
Maart ongeveer 9 milliard Mark gedra
gen. Engeland is nu zoover dat het dage
lijks ongeveer 40 niillioen moet uitgeven
voor den oorlog, een cijfer, dat nog zal
stijgen. De oorlogskosten van Rusland en
Frankrijk zullen het dubbele bedragen
van die van Engeland.
Dr. Helfferich, meende nog, dat, wan
neer de dag der demobilisatie is aange
broken, de 'begrooting voor leger en vloot
weer op gebruikelijke wijze kan worden
■samengesteld. Ik 'weet niet zeide hij
wanneer die (lag aanbreekt; wij ho
pen allen, dat het in den loop van het
aanstaande begrootingsjaar het geval zal
zijn.
Tegenspraak.
ROOSENDAAL, 10 Maart. (Van den
oorrespondent K. van „De Tijd"). Dezer
dagen hebben verscheiden Duitsche bla
den geloochend, dat aan Z. E. Kardinaal
Mercier ook Waar één oogenblik is be
let, de Belgische Bisschoppen te bezoe
ken. De „Köln. Volksz." vermeldde zelfs:
„De Kardinaal heeft eenige dagen zijd
auto niet kunnen gebruiken, omdat hij
bij het afloopen van den termijn ver
zuimd had, het autobewijs weer op tijd
aan te vragen. De Kardinaal heeft dit
echter gedaan, zoodra hij zijn verzuim'
bemerkte."
Tegenover"'deze 'perfiede wijze van be
richtgeven istel ik het meest volkomen
dementi. Nu de verhouding tusschen het
kerkelijk en militair bestuur verbeterd is,
wil ik geen oude koeien uit de sloot
halen. Maar de waarheid over het i_
val met den auto-pas is deze en het
aartsbisschoppelijk paleis te Meohelen bel
waart de stukken, welke mijn voorstelling!
van zaken bevestigen
Z. Em. Kardinaal Mercier ontving: een
van 3 Jan. 'gedateerd schrijven uit Brus
sel, waarin hem beleefd, maar beslist
werd aangezegd, dat zijn auto-pas van
4 Jan. af tot leedwezen van den mili
tairen Gouverneur moest worden inge
trokken.
Aldus werd Z. Em. belet, zelfs met
zijln eigen bisdom in verbinding te bljjven,
want een zoodanig .paspoort zou daar
voor jnoodig zijn geweest. Nooit heeft de
kardinaal een 'verzuim te herstellen ge
had. Geheel dit eigen beweging is door
het Duitsche gouvernement op het /be
sluit teraggekomen, om aan Z. Em. den
auto-pas te ontnemen. Op 23 Januari j.l.
werd éen nieuwe pas, geldig voor 3 maan
den, aan Z. Em. toegezonden.
De handelsoorlog.
De officieele „London Gazette" publi
ceert bijzonderheden van de maatregelen,
welke genomen zullen worden om te ver
hinderen, dat goederen van of naar
Duitschland gaan.
Daarin wordt gemeld, dat geen enkel
schip, dat na den len Maart met bestem
ming naar Duitschland is vertrokken, zal
worden toegestaan zijn reis naar Duitsch
land voort te zetten en tenzij het schip
een pas ontvangt om naar een neutrale
haven of een haven, der bondgenooten
te vertrekken, moet het zijn lading in
een Engelsche haven lossen.
Wanneer zij niet in beslag genomen
worden door de Engelsche regeering, dan
zullen de non-contrabande goederen wor
den terugbetaald, op voorwaarden, door
het prijzenhof bepaald.
Schepen uit Duitschland of niet-Duit-
sche havens, die goederen van vijandelijke
oorsprong of eigenaars vervoeren, zullen
op gelijke wijze behandeld worden, maar
voor de inbeslaggenomen of verkochte goe
deren, zal niets betaald worden dan na
het sluiten van den vrede.
Schepen, welke naar niet Duitsche ha
vens gaan en welke goederen aan boord
hebben voor den vijand bestemd, kunnen
gedwongen worden in een Engelsche of
een haven der bondgenooten af te laden
onder gelijke condities.
ITALIË.
Oorlog en onzijdigheid bij de
Italiannsche Katholieken. Het
algemeen secretariaat van de „Unione Po-
polare" (Volksbond) te Padua heeft een
brochure uitgegeven, die nog eens de ge
voelens der Katholieken van Italië omtrent
oorlog en onzijdigheid tot uitdrukking
brengt en de door dezen te volgen ge
dragslijn aangeeft. Het zal in reusachtig
aantal tegen een bijzonder lagen prijs over
geheel Italië worden verspreid.
De Paus en de Belgische kinderen
in Nederland.
Een dezer dagen had „Petrus", de Ro-
meinsche correspondent van „De Voor
hoede" het voorrecht, in particuliere
audiëntie te worden ontvangen bij Z. H.
Paus Benedictus XV.
Het, is treffend, te vernemen, wat tij
deus dat onderhoud Z. H. zeide van da
arme Belgische kindertjes, die door het
14. K. Huisvestings-Comité te Leiden naar
Holland gebracht, worden, waar zij tijde
lijke opname en verpleging vinden in
brave Katholieke gezinnen.
De hier volgende woorden van den H.
Vader zullen niet alleen een aanmoedi
ging zijln voor bestuur en propagandisten
doening voor de duizenden Katholieken
van liet Comité, maar ook een ware vol-
van Nederland, die het R. K. Huisvestings
comité, zoowel moreel als financieel
steunen.
„Toen ik", aldus „Petrus", „den H.
Vader vertelde wat het R. K. Iluisves-
tingls-CiOmité voor de arme Belgische kin
deren had gedaan, onderbrak Z. 11. niet
de woorden:
„Ik wou, dat ik het woord kon spreken
Laat die kindertjes tot Mijl komen en ver
hindert ze niet; maar het is niet mogelijk
allen op te nemen."
„Petrus" vertelde den Paus verder, dat
het R. K. Huisvestings-Comité de kin
deren in gezinnen plaatst, en niet in ge
stichten of asyls, waarop de H. Vader
antwoordde
„dat ïs verreweg het best."
En 'wederom vervolgde do Paus, spre
kend over bestuur en propagandisten van
het Comité, en over de families, die de
kinderen liefdevol opnemen.:
„Dat God hen daarvoor zegene. En dat
zal Hijl zeker doen, want men wordt
niet armer door het geven van aalmoezen.
Van ganscher harte zegen ik dit
werk. Het heeft mijn volle goedkeuring
en ik Md God, dat Hij aan allen, die er
voor werken ruimschoots Zijn zegen
schenke."
Passen voor België.
Het Antwerpsch Centraalhureel voor in
lichtingen aan vluchtelingen te Roosen
daal deelt het volgende mede omtrent
de voorwaarden waarop het Duitsche Con
sulaat aldaar passen aflevert voor Bel
gië.
Voor de reis naar België worden onder
de volgende voorwaarden „Besoheinigun-
gen" en „Ausweise" afgegeven en pas-
