J. BONNET
Tandarts Goes
Laatste Berichten
Uit de pers.
posterijen en Telegrafie.
Burgerlijke Stand.
Marktberichten.
Advertentiën.
Spreekuur alle werkdagen
De verkooping van
den Inspan te lerseke,
van de Wed. J. VAN
VELZEN wordt tot na
dere aankondiging
UITGESTELD.
dat zij waarschijnlijk een paar uur uit zou
.blijven. Maar h en haar vader s avonds
thuis kwam, was zij nog nieit terugge
keerd. Hij dacht dat z;ij ©en vriendin had
ontmoet of door deze ol gene was opge
houden. Hij gebruikte alleen ziijh diner
hij was reeds lang weduwnaar en ging
daarna naar zijn studeerkamer. Zijn doch
ter had voor dien avond een uitnoodiging
aangenomen en toen de lijd voor de partij
was aangebroken en zij' nog niet thuis
was begon mr. Mills ongerust te worden.
Hij telefoneerde aan verscheidene kennis
sen, bijl wie hij vermoedde dat zij kon
zijn. Niemand had haar echter gezien, zoo
dat hij ten slotte doodelijk ongerust zijn
rijtuig liet voorkomen en naar Scotland
Yard reed.
De hoofdinspecteur was er nog. Hij was
een oud-vriend van den welgestelder!
bankier, en voor mr. Mills nog ©en kwar
tier in 't gebouw was, waren reeds een
half dozijn van de bekwaamste defectie
ven vo-or hem aan 'twerk gezet. Na twee
dagen hadden zij nog: niet de geringste
aanwijzing gevonden. Mot dien tijd had mr.
Mills de zaak nog zooveel mogelijk ge
heim gehouden, maar toen ook de detec
tives faalden liet hij de Verdwijning blekend
maken.
Sherreaf las het verhaal met groote
belangstelling. Chambers was wal de meest
geschikte peisoon van de Planeet voor dat
soort werk. Hij was alle omstandigheden
nauwkeurig nagegaan, maar ook al zijn po
gingen liepen op' niets uit. Scherreaf vroog
zich vol verlangen al', hoelang1 het duren
zou, voor hij het zoover gebracht had als
Chambers. Hij was nauwelijks vijf maan
den bij de Planeet. Hijl zlag nog den glim-
lac hop het gelaat Van den directeur toen
deze hem op zijn verzoek naar werk had
geantwoord„TJw gebrek aan ervaring is
voor ons' geen bezwaar mr. Sherreaf. Wij
hebben veel liever onervaren jongelui,
want dan kunnen wij ze naar onze ziens
wijze leeren en er goede Planeet-man
nen van maken. Als ge op die wijze wilt
beginnen, zouden wijf u wellicht een plaat
sing kunnen bezorgen en binnen ©en paar
maanden, zeggen, of ei' een Plane&tman
in u, steekt. Wij zullen dan uw salaris
wat 'verhoogien en verder is 't enkel ©en
kwestie van ontwikkeling. Maar met flink
Werken, een goeden wil en lust in het
vak, zult ge ongetwijfeld slagen.
Sherreaf had zij'n .best gedaan, maar
tot nu toe was er zelfs nog geen toe
speling opi bevordering gemaakt. Wel had
men meermalen zijn werkijver geprezen,
maar wat gat dat, als men zijn bekwaam
heid niet wilde erkennen. De zaak-Mills
was een groot mysterie. Vier dagen lang
waren de pieuwsbladen er vol van en
werkten de meest ervaren mannen van
Londen er aan. Men ging stap voor stap
't leven van het jonge meisje na, maar nie
mand was -in staat een leiddraad voor
haar verdwijning te vinden. Zoover men
ken nagaan leidde 'zij hetzelfde genoeglijke
leven als de meeste rijke meisjes. (Zij
deelde in de gebruikelijke zomer- ©n win
tervermakelijkheden en had veel buiten
lands: gereisd. Maar hce haar vader ook
peinsde, hiji kon niets vinden, dat ©enig
licht in de duisternis vermocht 'te wer
pen.
Na een week moest dit geval plaats
maken voor andere belangrijke berich
ten in de Planeet, en na een dag of
tien vertelde men eenvoudig met een
paar regels, dat het meisje nog niet
gevonde-n was.
Op' een avond, dat de naehtafdeeling
wachtte op haar werk, riep de redac
teur Sherreaf bij zich.
Wij wilden, dat gij dei zaak-Mills
dezen ^.vond op u naamt, Sherreaf,
zeide hij. Gij zult niet véél anders behoe
ven ie doen, denk ik, dan miss Mills
opzoeken.
Sherreaf boog en vertrok. Bij den uit
gang trof hij Chambers, die hem vroeg
waar hij ging dineeren.
Thuis antwoordde Sherreaf.
Ga liever met Brinklow. en mij mee,
hernam Chambers. Wij gaan een nieuw
Fransch eetpaleis in Fulton Street pro-
beeren.
Wat hebt ge te doen gekr-egbn,
Brinklow? vroeg Chambers; toen zij een
poosje bijeen zaten.
Een anarchiste-nmeeting, antwoord
de Brinklow.
En gij, Sherreaf, vervolgde Cham
bers.
De Mills-verdwijning.
Daar valt weinig aan te doen, zei-
de Chambers. Dan kan je wel eerst met
mij naar den schouwburg gaandesnoods
kun je op we-g daarheen even bij mr.
Millms aanloopen.
Sherreaf stemde toe en toen zij de
woning va,n mr. Mills naderden, zeide
j Chapibers
Ik heb' mr. Mills ill lang niet ge
zien; ajs 'tj-e dus niet kan schelen, zou
ik wel mee willen gaan.
Ik zou 't zelfs heel, prettig vinden,
klonk Sherreaf's antwoord, wellicht zegt
hij jou meer dan mij. Als je eens alleen
ging? Ik wacht dan hier wiel op je.
Chapibers ging naar binnen meer kwam
a,l zeer spoedig weer 'terug.
Geen bijzonder nieuws voor de cou
ranten, is al wat ik van mr. Mills we>et
mee te deelen.
Na de voorstelling scheidden de twee
mannen, de een om naar zijn woning,
de ander naar 'tkantoor te gaan.
Die schrijverij' van jou zal ook niet
lang duren, lachtte Chambers.
Langer dan je denkt, hernam Sher
reaf geheimzinnig en meteen sprong hij
op een voorbijkomende Omnibus.
Het wais nog geen twaalf uur toen
Sherreaf het kantoor van de Planeet be
trad. De nachtredacteur zat voor de les
senaars, druk bezig met de Kamerversla
gen-
Ik 'heb de- zaak-Mills zei de repor
ter.
Dat .weet ik, hoever staat ge er
me©?
Ik heb het meisje gevonden ant
woordde Sherreaf.
,Wat! riepi de- redacteur, haar ge
vonden?
Ja, zeker, hernam de reporter, ik ont
moette haar Jaat in den namiddag en
Weet de gehee'le geschiedenis,
Waar is zij? vrog de redacteur
haastig.
In haar huis, antwoordde Sherreaf.
O, klonk het teleurgesteld uit den
mond van den redacteur, dan weet mor
gen iedereen het.
Neen, niet bepaald, zeide Sherreaf
Zij is niet in baars vaders huis. Zij is
in haar w-oning, zij is getrouwd.
'Dacht ik bet niet, lachte de chef.
Ik heb Chambers wel gezegd dat er 'n
man in 't spel was. Wie is hij'?
Dat kan ik niet zeggen. Zij .gaf
mij toestemming, de geschiedenis te ver
tellen maar ik mocht namen noch plaat
sen noemen. Ik mag berichten, dat miss
Mills getrouwd is en wanneer en hoe
't gebeurd is. Maar den naam van den
man te'n waar zij wonen, kan ik niet zeg
gen, zelfs ui niet.
Hm; mompelde de redacteur. Daar
op begaf hij zich naar 't heiligdom van
den 'directeur; waarna hij weer verscheen
en vroeg:
Sherreaf, zij't ge heel zeker van dit
alles? Kunt ge voor de waarheid instaan?
Volkomen.
Welnu, schrijf., dan alles wat ge
weet, zei de redacteur.
En Sherreaf schroef. Het verhaal be
gon, toen miss Mills, twee jaar geleden
huiswaarts 'keerde van aen uitstapje in
de Middellandsche Zee. Het schip had
met ruw weer te kampen en maar enkele
passagiers waren in staat -op bet dek te
verschijnen. Onder deze was miss Mills,
wier vader echter door de schommelin
gen van het zeekasteel niet in staat was
zich te vertoonen. Wie wel verscheen,
was ©en jong Engelschman. Toen hij' op
zekeren dag tegen de verschansing leunde
vloog hij' ©en krachtigon rukwind plotse
ling iets zwarts over zijn schouder. On
willekeurig greep1 hij er naar en kwam
in het bezit van ©en dameshoed. Hij keer
de Zich om en zag miss Mills naast'hem
staan. D© hoed was van haar.
Het ruwe weer hield aan en voor mr.
Mills weer op 't dek kwam, waren zijn
dochter en de Engelschman goede vrien
den. Toen zij den jongen man aan haar
haar vader voorstelde, nam hij er wei
nig Uotiti© van. Later scheen hij echter
minder met de kennismaking ingenomen
te zijn, want toen .zij in Southampton
aankwamen zeide hij' zijn dochter kortaf,
dat hiermede de vriendschap maar uit
moest zijn.
Voor mr. Mills was zij ook ongetwijfeld
afgedaan, want zelfs bij haar verdwijning
herinnerde hij zich die korte episode niet.
Maar 't meisje had haars vaders karakter
geërfd.
Zij beantwoordde de brieven, die voor
haar kwamen. En zoo had de zaak zijn
voortgang.
Den volgenden herfst kwam de jonge
man zelf in Londen en ontmoette op
zekeren dag Alice Mills. Zij hadden een
lang gesprek dat door andere, nog langere
gevolgd werd. Het besluit van dit alles
was een geheim huwelijk, en 't meisje
achtte het niet verstandig terstond naar
huis te gaan en haar vader alles te
vertellen. Hij was een trotsch en zeer
streng man en zou haar stellig voor goed
verloochenen. Veel beter was 't wat te
wachten. Het leek een koel berekend spel,
maar 't had succes. Gisteren besloot Sher
reaf zijn verhaal, werd mr. Mills door den
predikant die 't huwelijk sloot omtrent
de echtverbintenis van zijn dochter inge
licht.
Hij was zeer boos, maar ten laatste
sstemde hij er toch in toe haar te zien
en vandaag zal de ontmoeting in haar
eigen huis plaats hebben.
Het was ver over twaalven toen Sher
reaf zijn kopy inleverde. Toen hij den
volgenden dag verscheen, werd hij van
alle kanten met gelukwenschen begroet.
Het was goed werk. Sherreaf, prees
de hoofdredacteur, en het beteekent een
bevordering voor je. Kunt ge ons ook
iets meedeelen aangaande de ontmoeting
met haar vader?
Tot mijn spijt niet. Ik had slechts
vergunning datgene, dat ik meedeelde, te
publiceeren.
Om drie uur kwam de directeur en kort
daarop werd Sherreaf ontboden. Sherreaf
begaf zich vol hoop en vreeze naar zijn
chef. Het gelaat van mr. Weod was een
en al welwillendheid toen hij' zeide:
Gij hebt. u vannacht kranig gehou
den Sherreaf. Hoe kwaamt ge op het
juiste spoor?
Ik heb beloofd, dit niet te zullen
vertellen, antwoordde de jonge man.
Ik weet dit, hernam de directeur
en wij respecteeren je belofte natuurlijk.
Wij toonden dit door je kopy zonder
voorbehoud te la.ten drukken en wij willen
het verder toonen door je salaris te ver-
hoogen. Ma,ar ge begrijpt, dat ge voor mij
als directeur van de Planeet geen geheim
moogt hebben. Gij behoeft geen oogenblik
bevreesd te zijn, dat ik het niet heilig zal
bewaren.
Welnu, zeide Sherreaf aarzelend. Ik
ben de man, met wien zij trouwde.
(Meijerijsche Crt.)
Goes. Handelsbelangen zal morgen
avond in spoedvergadering bijeenkomen
om te bespreken hoe betalingen zullen
worden geregeld en in welken vorm.
Breskens. Gisterenavond zijn aange
houden drie Engelsclien, die schetstee-
keningen maaktenzij zijn naar Middel
burg overgebracht.
Den Haag. Voor eeu zoo goed als vol
tallige Kamer en propvolle tribunes heeft
minister Cort v. d. Linden uiteengezet
hoe het noodig is dat de Eerste Kamer
nog lieden verschillende spoedontwerpen
aanneemt.
De Kamer besloot aanstonds in de
afdeelingen die ontwerpen te onderzoe
ken en 0111 half een weer bijeen te komen.
In de vergadering, aanvangende te
half een werd besloten met voorbijzien
van het reglement van orde, die spoed
ontwerpen tc behandelen.
Na behandeling werden zij aangeno
men. De minister-president zeide nog
Wij zijn bereid onze neutraliteit, des
noods onze onafhankelijkheid te verde
digen. Ons voegend naar Gods wil wach
ten wij vastberaden en koelbloedig wat
het lot ons brengen zal.
Maastricht. Boven de stad ging een
vliegmachine van Duitscbland naar Bel
gië.
Delft. Op de paardenmarkt gingen ICO
paarden op hol en renden door de stad.
Toen de paniek bedaard was bleek de
artillerist De Bruin uit Stompwijk, vader
van 4 kinderen een caisson over het
lichaam te hebben gekregen en dood te
zijn. De milicien Den Hartog uit Leer
dam brak zijn been. Verschillende mili
ciens en burgers werden gewond.
Londen. De marinereserve wordt ge
reed gemaakt. Een moratorium is afge
kondigd. De ministerraad kwam bijeen
om te beslissen of de schending van
België's neutraliteit door Duitschland een
oorlogsoorzaak voor Engeland is.
Brussel. „Wij zullen onzen plicht
doen" heeft de regeering op Duitsch-
land's voorstel geantwoord, wat zeggen
wil dat het geen verdrag zal sluiten.
De regeering is naar Antwerpen verlegd.
De koning heeft Brussel verlaten om
zich aan het hoofd van ons veldleger te
plaatsen.
Over den inval der Duitschers te Visé
kon geen bevestiging van het ministerie
worden gegeven.
Duraz^o. De Nederl. officieren zullen
naar hier terug keeren. Kapitein Fabius
arriveerde reeds via München.
Parijs. De „Matin" zegt dat een En-
gelscho vloot het nauw van Calais heeft
afgesloten.
Dé „Petit Parisien" zegt dat Engeland
een expeditielegcr gereed maakt onder
bevel van generaal French.
Parijs. Voor geheel Frankrijk is de
staat van beleg afgekondigd.
Consfantinopel. Turkije houdt zich
neutraal
Stockholm. Zweden mobiliseert ter
verdediging van zijn neutraliteit.
Kleerexoper op 't oorlogspad.
U kent hem zeker wel den Kamer
baby, den „Bout-deZan" van de politieke
bioscoop, den fameuzen heer Kleerekoper,
journalist, student, politicus, lid van de
Tweede Kamer, van de Provinciale Sta
ten, en van den gemeenteraad, in welke
drie colleges bij zich als candidaat van
de Amsterdamsche Jodenbuurt in één
verkiezing heeft binnengegoocheld. Han
diger, goochemer dan wijlen papa Bam
berg.
Laat den heer Kleerekoper niet merken,
dat ge antisemiet zijt, hij zou u met
zijn Oostersche welsprekendheid uitma
ken voor een onfatsoenlijk mensch, die
niet weet, hoe zich in de maatschappij
te gedragen. Maar ineheer zelf permit
teert zich de weelde van antipapist
te zijn.
Antisemiet zijn is onverdraagzaam en
eenzijdig, maar antipapist dat is „stan
ding".
Ofschoon de heer Kleerekoper nooit
zee heeft gezien, is hij toch in de Kamer
de specialiteit in het West-Indische onder
wijs, dat hij sterk Roomsch vermoedt.
En hij spreekt van de slechte resultaten,
alsof hij heel zijn korte leven in de
kolonie Curasao heeft rondgewandeld.
Maar wat zouden de negertjes van de
West, nu daar met een Kleerekoper doen?
Oud minister professor Kraus heeft als
regeerings-commissaris het katholiek on
derwijs in Curacao geënquêteerd, en zijn
rapport zou den heer Kleerekoper be
schamen, als een Kleerekoper to bescha
men mogelijk was.
Altijd onvervaard heeft de heer Kleere
koper opnieuw in zijn antipapisme ge
debuteerd.
Als Montenegro aan Oostenrijk zoo
heeft Kleerekoper den oorlog verklaard
aan den Paus.
De Paus zegt de heer Kleerekoper
„hijzelf" is de oorzaak van dezen
Europeeschen oorlog.
De Paus en de Kerk. Dit Israëlietisch
neuswijs politicusje heeft dat precies zoo
uitgedacht.
„De Paus is een instrument in de hand
der kapitalisten. Hij had aan hen,
die den oorlog wilden, een halt kunnen
toeroepen. Den Roomsclien Oostenrijk-
schen keizer had bij den oorlog kunnen
verbieden. Als Rome een gebiedend veto
had gesproken, was de oorlog niet
uitgebroken".
Aldus de heer Kleerekoper tot zijn
Amsterdamsch publiekje.
Vlak daarop laat de goochemerd echter
volgen, dat hij niet zegt „dat het verbod
van den Paus gebaat zou hebben",
doch daaruit concludeert de heer Kleere
koper, dat het clericalisme een wapen
is in de hand der machthebbers.
De heer Kleerekoper vertelde er zijn
Amsterdamschen luitjes niet bij, dat die
kapitalisten die het wel en wee van
Europa in handen hebben, rasgenooten
van hem zijn, menschen, waarover de
Paus, alhoewel hij geen antisemiet
is, toch weinig te vertellen heeft.
De heer Kleerekoper en zijn kornuiten
beweren altijd, dat de Kerk buiten de
politiek moet blijven, dat Rome geen
suprematie mag hebben op den Staat,
en dat de vorsten zich geen vazallen
hebben te toonen van den Paus.
En nu zijn diezelfde hoeren boos, om
dat het juist omgekeerd is.
(Maasbode.)
Teekenend.
Vrijdagavond heeft de S. D. A. P. in
do Hoofdstad een meetinggehouden tegen
den oorlog alsof in ons land iemand vóór
den oorlog zou zijn en het lid der Tweede
Kamer, Kleerekoper, een der sprekers,
heeft het oirbaar geachtdaar de katholieke
Kerk op de felste wijze te bestoken.
Naar wij in de Tel lezen ontzag hij
zich niet den Paus een „instrument" te
noemen in de hand der kapitalisten en
trachtte hij terzelfder tijd zijn gehoor te
overtuigen, dat als Rome een gebiedend
veto had gesproken, de oorlog niet ware
uitgebroken.
Welbeschouwd zou het dus eigenlijk
de Paus zijn, die schuldig stond aan dezen
toestand
Het is niet noodig, om op het onzinnige
van zulke beweringen te wijzen.
Maar is het niet teekenend, dat zelfs
in plechtige oogenblikken als deze, men
het van socialistische zijde gepast vindt
op dergelijke wijze de katholieken te
krenken
Zoo ooit, dan is op een tijdstip als wij
thans doorleven, de eenheid des volks
een dringende eisch en dient alles ver
meden, wat zou kunnen verdeelen.
Maar het anti-papisme laat zich blijk
baar door geen overweging van welken
aard ook het zwijgen opleggen, en zoo
krijgen wij een taal te hooren, die iede-
ren katholiek ten hevigste moet grieven.
Het is meer dan erg, al kan het ons
niet al te zeer verwonderen. (Centrum.)
Het proces Caillaux te Parijs.
De vrijspraak can Madame Caillaux zal,
zegt de Nederlander, niet nalaten een
diepen indruk te maken.
Het is waar, deze gebeurtenis komt
niet onverwachts. Zij staat niet op zich-
zelve. Zij is slechts een schakel in den
keten van gebeurtenissen, die de logische
toepassing en uitkomst zijn van de denk
beelden, die Frankrijk in de laatste eeuw
overheerschen.
De oorzaak van Frankrijk's zwakke
infernale positie is geen geheim Niemand
verheelt zich het feit, dat de schitterende
cultuur van Parijs eene tot alle lagen der
bevolking doorgedrongen corruptie nog
maar nauwelijks verbergen kan. Zoozeer
zijn wij gewend aan sommige verhoudin
gen, dat wij verleerd hebben ons over
het ongelooflijkste te verbazen.
Doch zoo gaat het blad voortsomtijds
verscheurt een bepaalde gebeurtenis de
elegante sluiers, die de ruwe werkelijk
heid meestal aan het oog onttrekken,'en
staren wij, voor een oogenblik, in een
afgrond van perversiteit.
En dan, na een scherpe teekening der-
feiten, eindigt de Nederlander het voor
naamste deel harer beschouwing aldus
Ziehier nu een land, waar de vrijzinnig
heid, de geavanceerde vrijzinnigheid
van alle gading oppermachtig is.
Waar aan de souvereiniteit des volks,
middels het algemeen kiesrecht uit te
oefenen, geen haarbreed wordt in den
weg gelegd.
Waar het clericalisme overwonnen,
ja verpletterd is. Waar, ondank de
grondwettige vrijheid van onderwijs,
het geven van Christelijk onderwijs,
eerst aan de congregaties, dan aan 'de
seculaire priesters, eindelijk ook aan de
van clericalisme, d. i. van Christelijke
gezindheid verdachte leeken is verboden.
Waar de schoone kathedralen ledig
staan onteigen en verwaarloosd, in
het hart der oude steden.
Waar de meest absolute neutraliteit
aan de gevaarlijke vermelding van den
naam Gods in de schoolboekjes een einde
gemaakt heeft.
Waar geen reactionaire Kroon langer
de volledige verwerkelijking van de aller-
vrijzinnigste iedealen in den weg staat.
Waar een Minister-President, Viviani,
in de vergadering der volksvertegen
woordiging er op stoft, dat „de lichten
des hemels zijn uitgedoofd".
Geven we ook nog het oordeel van
de „Maasbode" over dezelfde zaak.
Het proces-Caillaux is wel de brutaalste
wetsverkrachting, die ooit in Frankrijk
is vertoond.
Het leek veel op een internationalen
worstelwedstrijd in een variété, waarbij
meestal tevoren achter de coulissen wordt
uitgemaakt, wie 't moet winnen en het
kampioenschap behalen. En terwijl spon
taan de afkeer tegen het echtpaar-
groeide, werd toch iederen dag de opinie
sterker, dat zij straks zou worden vrij
gesproken.
Geen middel was daar te unfair voor.
Hier zag men een man, die eens de
hoogste regeeringspersoon in Frankrijk
was, met het testament van zijn tegen
stander zwaaien, waarvan hij zich niet
schaamde te verklaren, dat hij dit op
onrechtmatige wijze in handen had ge
kregen.
Niet onverdiend striemde Bernstein de
jury tegen„gezworenen, als gij morgen
door de vrouw van een minister wordt
doodgeschoten, weet dan, dat uw testa
ment hier publiek wordt voorgelezen".
Mevrouw Caillaux is vrijgesproken, en
't. is nu de beurt aan de kinderen van
Calmette, om te getuigen, dat er geen
recht meer is in Frankrijk.
Een getuigenis, welke de edeldenkende
mensch beid hen zal naspreken.
Is het wonder dat., nu de schoonste
sterren, de ster van het geloof in God
en die van het gevoel van verantwoorde
lijkheid aan Hem, aan Frankrijks hemel
zijn uitgeblusclit, ook de ster der ge
rechtigheid gaat verbleeken?
Het Telegraafkantoor Goes is ge
sloten voor het publiek vau 's avonds
9 uur tot 's morgens 8 uur, alsdan wor
den alleen regeerings- en diensttelegram-
men gewisseld hetzelfde geldt voor tele
fonische gesprekken.
Op Zon- en feestdagen is het telegraaf-
en telefoonkantoor alleen geopend voor
het publiek als gewoon.
GOES. Huw. alk. 1, Marinus de Koning,
28 j. jm. to Goes en Davina Neeltje Flisse-
baaije, 2-1 j. jtl. te Middelburg.
GeboBen: 1, Johan, z.v. Leonardos
Henneveld en Anna Pietje Postma.
Overleden: 1, Arjanna Matthjsse, 82
j., wed. van Johannes de Jonge.
HOEDEKENSKERKE Overleden
26, Johannis van Loenhout, 6 w.
Geboren 19, Christiania Johanna, d.
v. Dirk Lindhout en Maatje la Grand.
26. Pieternella, d. v. Hubert de Jonge
en Jacoba de Punder. 29 Giljam, z. v.
Adriaan van Damme en Neeltje Adriana
Kolijn.
I.Tzendijke, 1 Aug.
Ter graanmarkt van heden was het
marktbezoek niet groot. Er was geen
handel. Er heersehte een gedrukte
stemming.
Gent, 31 Juli 1914.
Ter veemarkt van Woensdag en Vrijdag
werden te zamen geteld te koop gesteld
2 schapen, O lammeren, O geiten, 210
kalveren, 857 vette varkens, 21 loopers,
915 biggen, 3 melkkoeien, 2 groote ossen,
152 jonge ossen, 163 vaarzen, 122 vette
koeien, 182 stieren, 183 magere dieren.
Prijzen waren per kilogr. voor: ossen
en vaarzenvleescli fr. 2.a fr. 2.08;
idem 2e qual. fr. 1.84 a, fr. 1.92;koeien-
vleesch fr. 1.67 a fr. 1.83; idem 2e qual.
fr. 1.- - a fr. 1.58, stiereuvleesch fr. 1.75
a fr. 1.83kalfsvleesch fr. 2.a fr. 2.33
schapenvleesch fr. 1.70 a fr. 1.80; lam-
merenvleesch fr. 0.a fr. 0.varkens-
vleesch fr. 1.37 a fr. 1.43.
Huiden. Vaarzen, ossen, koeien fr. 1.48;
stieren fr. 1.15; kalveren fr. 2.32.
Versch roet fr. 0.42 a fr. 0.56 en meer
volgens qualiteit. (M. Crt.)
Telefoon No. 25.
van 1—3, Dinsdags9—5 uur.
E. C. VAN DISSEL, Notaris.