likjes
1 L
mme
NE
ers.
'n Effecten.
No. 39.
Dinsdag 31 Maart 1914.
Tiende Jaargang.
IERSEKE.
IK)
ANN,
Vtrscfiijnl eb HUIMG-. VOEISME- tn VflfJDAGAVOHD.
BINNENLAND.
kelmarkt.
I ior Zuid-Beveland
(n, Driewegen,
isser, lerseke,
t, S. Korstanje,
Rilland.
'end
rm. tot 5 uur nam.
rm. tot 1 uur nam.
Wiegen,
ibrequins
Jen.
trassen-
"VUTTENLANPT
Welk weder zullen wij hebben
in rood met zwart,
elge Karpetten,
laagste prijzen.
^oleums.
rdijnen, Stores.
en van
l.-st laag.
ANGMATTEN,
.MATTEN,
3,60
4,25
2,40
5,90
12,90
fan af 12,25
29,75
5,90
3,75
3,75
12,90
jersvak betreffende,
die nauwkeurig uit-
Abonnementsprijs p. 3 maanden voor Goes f 0.76, daarbuiten f 0.96
Afzonderlijke nummers 6 cent, dubbele bladen 10 cent.
Advertentiën worden ingewacht op Maandag en Woensdag vóór
balf drie en Vrijdag vóór een uur 's namiddags.
Kanfoor v. d. Administratie: Oangepoortsfraaf C 209. GOES
Reelameberichten 26 Ct. p. r. Bij abonnement speciale prjja.
Advertentiën van 15 regels ƒ0.50; iedere regel meer 10 Ct.
Eenzelfde advertentie 3 X geplaatst, wordt 2 X berekend.
Dienstaanbiedingen 6 regels .voor 25 Ct. contant.
I)e abonné's op dit blad, in het bezit der door de gulden bij verlies van beide P* gulden bij #1 gulden bij gulden bij P*
directie uitgereikte polis, zijn, overeenkomstig de 1181 handen, voeten of oogen. 8 8 verlies van een jB 8 8 8 8 verlies B_ 8 8 verlies van m gfe
daarvoor vastgestelde Verzekeringsvoorwaarden, I 18 8 8 8 Voorts bij ongeneeselijke I 8 8 8 hand, voet 8 8 8 8 8 van een Hg 8 8 een M 8
GRATIS verzekerd tegen ongelukken voor: %P verstandsverbijstering; of oog; 8 %P duim; wijsvinger. mtÊ
De uitkeering der bovenstaande bedragen is gewaarborgd door de „Hollandsche Algemeene Verzekerings-Bank" te Scliiedam.
gulden bjj
verlies van
eiken anderen
vinger.
V Liberale vrijheid.
Tegen de oude liberale vrijheidsidee
zoowel op politiek als op so.iaal terrein
trok men steeds van christelijke zijde te
velde.
Thans komt men van de linkerzijde
ons bijvallen door het afleggen eener on
omwonden zelfbekentenis.
De heer W. Koster, secretaris van den
vrijz.-democratischen Bond heeft vorige
week te Almelo het volgende gezegu
„Er is een tijd geweest dat men ver
wachtte, dat de burgers tot den hoogsten
welstand zouden komen, als zij maar vrij
waren. Men noemde dat stelsel het „lais
sez faire, laissez passer", of het „laat-maar-
waaien-stelsel". Maar bij dat stelsel der
oud-liberale school bleek al spoedig, dat
de rijken steeds rijker en de armen steeds
armer werden. Bij dat stelsel hadden de
arbeiders de keuze óf dood te hongeren
óf zich te onderwerpen aan de meest
harde wetten der werkgevers, want die
waren immers ook vaij. Wilden die de
arbeiders 14 uur per dag laten werken,
best, wilden zij kinueren van 6 jaar
laten werken, ook goed. De arbeiders
waren immers vrij, die voorwaarden al
of niet aan te nemen."
Wij kunnen hier met Cicero zeggen:
„habenius confitentem reum" wij hebben
hier een schuldige, die een bekentenis
aflegt.
Een getuigenis als dat van den heer
Koster, is goud waard.
KUWliltUk
De zaak Rochette.
Maandag was het zes jaar geleden, dat
Parijs en geheel Frankrijk werd opge
schrikt door een arrestatie, die duizenden
kleinen spaarders de oogen opende en
hen deed zien, dat zij het slachtoffer
geworden waren van een sluwen zwen
delaar.
De man, dien de toenmalige prefect
van politie Lépine, op 23 Maart lyüe uit
zijn paleis het halen en in de gevange
nis deed opsluiten was de heerKocheite
de directeur van het Credit Minier, een
milliunair-zwendelaar, die in „talent"
hooger stond dan Tlierese Humbert.
Zijn loopbaan van statiouskrantenjon-
gen tot veelvoudig millionair moet in éen
woord verbluffend genoemd worden. Ro
chette, die zeil eenmaal een kleine erfenis
door zekere beruchte linanciers verloor,
had echter daarbij geleerd, dat men door
het stichten van allerlei maatschappijen
in korten tijd schatrijk kan zijn. En zoo
stichtte hij de eeue maatschappij na de
andere.
De Hella-gloeikousenfabriek, de Rio
Tenerido-mijn-maatschappij, die natuurlijk
dezen naam kreeg om haar ie verwisseleu
met de aan de beurs verhandelde Rio
Tinto-mijnwaarden, ja de baukiers-lirnia
„Crédit Minier". en nog meer maatschap
pijen waren slechts de grofste zwendei-
partijen.
Rochette was er in korten tijd in ge
slaagd boerenarbeiders euambacutslieden
voor 15U millioen francs af te zetten.
Maar ook hooggeplaatste persoonlijk
heden ontpopten zich later als belang
hebbenden bij de Roehette-inaatschap-
pijen, zoodat de affaire een nieuw Panama-
schandaal werd.
Het grootste succes dankte Rochette
aan een financieel blaadje, dat liij zelf
redigeerde, en waarin hij de menschen
van buiten opwarmde om toch vooral hun
gespaarde centen bij hem te brengen en
er veel mee te winnen.
Tenslotte liep Rochette er in. „Hooge"
vrienden trachtten hem nog te waar
schuwen, maar Lépine was hem te vlug
af en zoo werd Rochette, die op dat
oogenblik zes chefs de bureaux en 400
klerken in dienst had, in de gevangenis
opgesloten. Zijn arrestatie was het begin
van een reeks sensationeele schandalen,
waarbij hooge persoonlijkheden betrokken
werden.
Nadat het proces eenige jaren sleepende
was gehouden, gedurende welken tijd
„van boven af", alles in het werk werd
gesteld om don gehaten Lépine, die de
ontdekker was van het schandaal een
ontslag thuis te bezorgen, werd Rochette
tenslotte tot drie jaar gevangenisstraf
veroordeeld.
Maar Rochette lachte eens om dit von
nis, want luj zat hoog en droog in Mexico,
waar hij zijn „practijk" kou voortzetten.
De Frausche justitie had namelijk de
domheid begaan, den zwendelaar voor
2UU.U00 francs voorioopig in vrijheid te
stellen, waarvan Rochette gebruik maakte
om met zijn buit te vluchten.
In de kamer werden destijds heftige
debatten gevoerd over deze zaak en bet
gevolg was, de instelling van een com
missie van onderzoek. Maar deze slaagde
er niet in eenig licht te brengen en uit
te maken in hoeverre verschillende poli
tieke personen bij het schandaal betrok
ken waren. Van de commissie werd
niemendal, tot zij thans, na de jongste
gebeurtenissen plotseling weer herleefd
is. (Msbode.)
De commissie van onderzoek in de
zaak-Kochette heeft Vrijdag besloten
om met het oog op de te lormuleeren
conclusies een volledig historisch overzicht
van de zaak te pubheeeren. De voorzit
ter der commissie, Jaurés, las een uiteen
zetting voor, die hij over de zaak had
opgesteld en die met minder dan 25
gruote bladzijden besloeg. Deze uiteen
zetting gal aanleiding tot een bespreking,
welke Zaterdag zou worden voortgezet.
De commissieleden hebben zich zoo
lang tot geheimhouding verplicht totdat
de conclusies, welke aan de kamer zul
len worden voorgelegd, definitief zijn
vastgesteld.
Inmiddels hebben twee leden der
enquêtecommissie voor het verdere deel
nemen aan de werkzaamheden bedankt.
Het zijn de heereii Delahaye en Berry.
De brief van Rochette.
De Parijzer correspondent van „De
Maasbode" schrijft
Aangenomen nu, dat het gepubliceerde
schrijven werkelijk authentiek moet wor
den geacht, uan mag zeer zeker worden
vastgesteld, dat dit nieuwe document
lieel het schandaal weer in de oorspron
kelijke bedding leidt. Rochette toch is
door de regeenug geholpen aan het door
hem gewenschte uitstel, eenvoudig om
dat het gouvernement der republiek
vreesde voor de onthullingen van den
aartsschurk.
Mevrouw Caillaux.
De houding van mevr. Caillaux kau
ook door de liberale pers niet langer
meer als sympathiek voorgesteld worden.
Zoo schrijft de Parijsclie correspondent
van het „Hbld." Donderdagavond
Mevrouw Caillaux worut er naarmate
haar verhoor vordert, niet sympathieker
op. Ze heeft gisteren op haar manier het
vei haal gedaan van de omstandigheden
van den moord, en van hetgeen uaaraan
voorafgegaan is, en men krijgt daarbij
voortduieud ilen indruk, dat ze haar lesje
met behulp eenerzijds van haar man,
anderzijds van haar verdediger, heel han
dig heelt ineengezet en de dingen min
der vertelt, zooais ze zijn uan wel zooals
ze moeten zijn, om niet wegens moord
met vooibedachten rade veroordeeld te
kunnen worden. Zoo is voor haar, als
beklaagde, zeker beter, want wellicht is
de „voorbedachte raad" nu wel moeilijk
of hi het geheel met te bewijzen." Maar
als vrouw zou ze, ruiterlijk bekennenue
„Ja, ik ben uitgegaan om den schurk
Calmette dood te schieten", zeker heel
wat minder antipathiek zijn.
HEIidlË.
Het slagveld van Waterloo.
De „Moniteur Beige" kondigt de wet
op het ongeschonden behoud van het
slagveld van Waterloo af, zooals die
Woensdag door de kamer en Donderdag
door den senaat is aangenomen.
De wet luidt als volgt
„Het is verboden over de geheele uit
gestrektheid van het slagveld van Water
loo hooge boomen aan te planten, ge
bouwen of bouwwerken op te richten,
mijnen te boren, of uitgraviugen van
wélken aard ook te doen zonder verlof
der regeering. Er mogen aan de bestaan
de gebouwen en werken geen verande
ringen of versterkingen aangebracUt wor
den zonder eenzellüe verlof.
De eigenaars en huurders hebben
recht op een vergoeding voor de schade
welke zij door genoemde [bepalingen
kunnen lijden. De regeering is gemachtigd
tot geheele of gedeeltelijke onteigening
van gebouwen, bouwwerken en gronden,
op het afgebakende gebied van liet slag
veld gelegen, over te gaan."
Dc wet treudt onmiddellijk in werking.
ITALIË.
Het a.s. Consistorie. De Romein-
sche correspondent van de „Croix" meldt,
dat de geruchten omtrent een aanstaand
consistorie na Pasclien zoo beslist blijven
aanhouden, dat men er wel geloof aan
moet hechten.
Overigens, zegt hij, is het consistorie
wel noodzakelijk geworden, daar er na
den dood va.ii kardinaal Kopp geen enkele
Duitsche kardinaal meer is, eu verschil
lende kardinalen, die voorname ambten
in de Komeiiische curie bekleedden,
overleden zijn. De datum van het con
sistorie is echter nog niet vastgesteld.
JE Al U tU A Al 1».
Kardinaal Bourne heeft Donderdag te
Londen den eersten steen gelegd voor
een nieuwe Katholieke kerk te Londen.
De kerk, waarvan de bouwkosten 7000
pond zullen bedragen, zal verrijzen aan
hen Finckley road tussclien Holders Green
en Hampstead Garden. Msbode.
lillXEiaitTUG.
V o r s t e 1 ij k e milddadigheid.
De Luxemburgsche correspondent van
„De Tijd" schrijB aan zijn blad:
De liefdadigheid der groothertogin is
de schoonste trek van haar karakter.
Gisteren in uw blaU het verblijdend
bericht lezend, dat Hare Majesteit Konin
gin Wilbelmina in Amsterdam de don
kere kelderwoningen binnentrad, om haar
sympathie te betoouen ook aan haar
meest arme onderdanen, kwam mij een
geval, dat dezer dagen gesehieuue in
Luxemburg, van onze jeugdige vorstin
ter oore, waarin ook onze landsvorstinne
met gelijke helde als haar Nederlazidsche
Nicht een zeer armoedige woniug bin
nentrad om hulp te brengen aan de
lijdennen. Een arme man lag ui een
üonker, armoedig kamertje steunend van
piju op zijn ziekbed. De bekoorlijke ver-
scuijinug der groothertogin kwam daar
liolit en troost brengen Zij gaf geld en
zegde verdere ondersteuning toe.
De liefdadigheid is de schoonste trek
m het karakter der Hoilaudsche en
Luxemburgsche vorstin 1 Heil den lauden
welke zulke edele karakters als hunne
vorstinnen begroeten mogen
Oe Koningin in de Krotwoningen.
Zooals we reeds meldden, heeft H. M.
een bezoek gebracht aan de krotwonin
gen in Amsterdam. We vernemen daar
over nog het volgende.
Allereerst begaf de vorstin zich naar
de Nieuwe Spiegelstraat, waar voor
perceel 49 stilgehouden werd. lil de
kelderwoning huist de familie Rol, be
staande uit mau, vrouw en zes kinderen,
waarvan het oudste twaalf jaar, liet
jongste drie maanden telt. De woning
bestaat uit een voorvertrek, een werk
plaatsje, waarin de man zijn vak, liet
repareeren van porselein, aardewerk en
wat dies meer zij, uitoefent en een be
trekkelijk kleine achterkamer, dienende
tot keuken, slaap- en woonvertrek voor
het geheele gezin. Herhaaldelijk hebben
de bewoners leden van de gezondheids
commissie op bezoek gehad, en al werd
de woning tot dusver nog niet afgekeurd,
op de nominatie daarvoor staat ze waar
schijnlijk reeds lang.
Zaterdagochtend was mevr. v. d. Pek
Went, een van de leden der gezondheids
commissie, moeder Rol komen vragen,
of er tussclien vier en zes uur een dame
uiocht komen, die belang stelde in de
Amsterdamsche woningtoestanden.
De vrouw des huizes verklaarde er
geen bezwaar tegen te hebben en daar
mevr. v. d. Pek zeide, dat de bezoekster
véél van kinderen hield en 't wel aardig
zou vinden 't zestal bij elkaar te zien,
beloofde de moeder op den aangegeven
tijd haar stelletje thuis te zullen hebben.
Tegen half vier Zaterdagmiddag kwam
mevrouw Van der Pek vertellen, dat
hel bezoek vervroegd was en dat de dame
wel dadelijk zou verschijnen. Nauwelijks
had ze deze boodschap overgebracht," of
reeds hielden de rijtuigen stil en kwam
de vorstin het keldertrapje af. „Daar heb
je H. M. de Koningin" zei mevr. v. d. Pek.
Men kan zich de verwondering der
familie Rol voorstellen. Véél tijd om
verlegen te zijn werd haar evenwel niet
gelaten. De Koningin kwam de achter
kamer, waar ondanks den helderen zon
neschijn buiten, reeds uren lang de pe
troleumlamp brandde, binnen, nam aan
de tafel plaats, praatte met de kinderen
en vroeg of vader en moeder haar nu
eens precies op de hoogte van den wo
ningtoestand wilden brengen.
Dat is geschied. Men heeft de Lands
vrouwe verteld van de heerscliende vocht,
die het water langs de muren doet sijpelen
en telkens pompen noodzakelijk maakt
van de slaapgelegenheid, twee bedsteden
en eéu ledikant voor acht personen.
„Waar slaapt dat kleintje?" vroeg de
de vorstin, wijzend op het kindje van
drie maazden.
„Bij ons in de bedstede" verklaarde
moeder Rol. „We liggen er inet z'n vieren,
't Kleintje tussclien ons in en één aan
de voeten.".
De Koningin informeerde naar de in
komsten van 't gezin, naar de huur, die
f 1.50 per week bedraagt, drukte man
vrouw en al de kinderen hartelijk de
hand en verliet toen den kelder, om
haar tocht verder voort te zetten naar
een onbewoonbaar verklaarde woning,
gelegen in de Eerste Passeerderdwars-
straac. Daar woont in het benedenhuis
zekere G. J. van Hommer, barbier van
beroep. Wanneer men de voordeur opent
komt men m een iets lager dan de straat
gelegen winkeltje, dat als „scheersalon"
is ingerichtdaarachter bevindt zich het
eenige vertrek, waarover man vrouw en
zeven kinderen beschikken. Het licht
moet deze kamer uit den winkel ontvan
gen, vandaar ook dat het er ook op de
zonnigste dagen donker is en kil. Niet
alleen dat het gezin in dit vertrek eet,
drinkt, slaapt en huist, moeder van Hom-
inert wascht er ook nog voor anderen
en natuurlijk inoet dat goed dan in die
eeue kamer worden gedroogd.
Ook hier was mevr. Van der Pek te
voren het bezoek van een dame, die veel
van kinderen hield, komen aankondigen.
Toen de rijtuigen de nauwe straat bin
nenreden, kwamen de kinderen ,die buiten
speelden, moeder vertellen, dat de Konin
gin voorbijrijden zou. Dit bleek echter niet
het geval te zijn. De Koningin hield voor
hun woning stil en kwam moeder opzoe
ken. Ook hier raakte men niet uitgepraat
over de vriendelijkheid der Koningin, die
naar alles eu nog wat informeerde, met
belangstelling luisterde, toen moeder Van
Hommert haar de verbouwingsplannexi
van den huisbaas vertelde, waardoor 't
mogelijk zou, zijn te blijven wonen, al
werd de huur, die thans f2.20 per week
bedraagt, dan ook iets hooger.
Verwachting tot den avond van 31 Maart.
Zwakke tot matigen, Zuid-Westelijke tot
Zuidelijken wind. Licht tot halfbewolkte
lucht. Waarschijnlijk droog weer. Iets zacher.
Voor eik v,an do kinderen had do Ko
ningin een paar vriendelijke woorden en
za lachte hartelijk, toen een dreumes van
een jongen de kamer binnenstapte en met
een „Dag, Majesteit!'-' haar de hand toc-
Istak.
Na ongeveer een kwartier bijl de fa
milie Van Hommert vertoefd te hebben,
begaf de Koningin zich naar de Gouds
bloemstraat.
Ten bewijze, dat voor dezelfde buurt
die do eigenaren der krotwoningen ver
laten, iets goeds geboden kan worden,
toonde mevr. Van der PekWent, die
op dezen tocht als geleidster dienst deed,
de Koningin een woning van de bouw
onderneming „Jordaan", en wel in per
ceel 137, de woning van één hoog ach
ter, dio verhuurd is aan mejuffrouw Nel
len. Grooter verschil dan tussclien de wo
ning in de lo Passeerderdwaisstraat, dio
f2.60, en deze, dio slechts fl.90 huun
doet, is moeilijk denkbaar. De kamer, diei
men door een afgesloten portaaltje be
reikt, voert met openslaande deuren naar
een ruime, frissche veranda. Het slaap
kamertje heeft voldoende ventilatie en in
het .aardige keukentje is ruimschoots voor
berging gezorgd.
Mevr. v. d. Pek had Zaterdag belet
gevraagd voor een nette dame, en ge
zeten in haar kraakzindelijk vertrek zich
zelf en de beide kindertjes op z'n Zon-
dagsch uitgedorst, wachtte juffrouw Nellen
't bezoek af. Do dame kwam in gezel
schap van mevr. v. d. Pek, bekeek alles
nauwkeurig, maakte zelfs de kasten open
en ging toen, nadat de bezichtiging zeer
tot haar tevredenheid was afgeloopen, nog
een oogenblikj© bij haar gastvrouw; zit
ten.
Ze informeerde wat de man van de
juffrouw deed.
„Die is marinier", luidde 't antwoord.
„Hij zit nu in Indië!" Meteen was 't por
tret ai van den muur gehaald on ter
wijl zij- 't haar bezoeksters overhandigde,
zei do juffrouw: ,,'tls niet prettig ais jei
man zoo lang weg is,".
„Neen!" antwoordde de Koningin, „de
Prins .is óok drie maanden weg".
„De Prins vroeg juffrouw Nellen ver
baasd„Waarom zegt u juist dei
Prins".
„Dit is Hare Majesteit de Koningin",
verklaarde mevr. v. d. Pek.
„Bent u de Koningin?" riep' juffrouw;
Nellen verbaasd uit, en dadelijk liet ze
er op volgen: „Ik had nooit gedacht,
dat ik u van zóó dichtbij zou zien. Maar
waar is nu het prinsesje?"
„Die heb ik niet meegebracht; die
speelt in 't paleis", antwoordde lachend
de vorstin.
Majoor Thomson.
Uit een particulier schrijven van ma-
jaar Thomson aan eener zijner vrienden
alhier, gedateerd 19 Maart uit Valona,
mocht het Vad. het volgende overnemen:
„Kom net uit Korfoe, waar ik een week
was om verbinding te krijgen met den
„President" van „Autonoom Epirus". De
toestand is daar ernstig en zooals ge
weten zult, ben ik door den Vorst tot
buitengewoon algemeen Commissaris van
Zuid-Albanië benoemd met „plein pou-
voir" een moeilijke taak die echter, als
ik slagen mag, eervol is. Ben voor eenige,
dagen in Valona om verschillende dingen
in zake gendarmerie te regelen en wacht
hier op antwoord van Zographos, wien
ik mijn basis van administratie, school
politiek enz. in Zuid-Albanië in een
onderhoud met zijn afgezant Carapanos
kennen deed. Het decreet, waarin
de vorst mij mijn zending opdroeg, was
zoodanig ingekleed, dat ik er uit lees
een haast te groote waardeering voor
