RoNA Cacao
WLAND,
WLAND,
>esfedin£
VANhOUTEN'S
IAEA!"
re Verpachting No. 16.
Donderdag 5 Februari 1914.
Tiende Jaargang.
Vtrschijal ellen MUNDU-. WOENSDAG- ia VNIUMMD.
iddelburg,
APELLO,
BUITEHLflHD.
FEUILLETON.
OFFERMOED.
BINNENLAND.
UIT ZEELAND
5 Februari 1914,
besteden:
it bouwen eener
indbouwschuur.
E-M AAN D
n
'On U
mU/r wYi rmjr
ags te elf uur, in het Sta-
I i te Kruiningen, ten overstaan
Paris PILAAR te Goes, van
PERCEELEN
ren
PERCEELEN
Ik, alle in den Sint Pieters-
I den tijd van 10 jaren, in-
|iart a,s.
biljetten omschreven.
te 3 uur zal de lieer B.
lerseke
teekeningen liggen vanaf
Februari in 't Hotel „Oester-
Izage, en zijn tegen betaling
per stel verkrijgbaar bij den
SNIJDER te' lerseke.
ld.
worpen krijgen,
m o g e I ij k bij
den gratisdag
getaald
alle goederen tevens
j-den en er thans een
Ifdeelingen
;re
en
li
als
NIH HEM iM
Abonnementsprijs p. 3 maanden voor Goes f 0.76, daarbuiten f 0.96
Afzonderlijke nummers 6 cent, dubbele bladen 10 cent.
Advertentiën worden ingewacht op Maandag en Woensdag vóór
huif drie en Vrijdag vóór een uur 's namiddags.
Kanfoor v. d. Administratie; Ganzepoorfsfraaf C 209, GOES
ReclamebericKten 25 Ct. p. r. Bij abonnement speciale prijs.
Advertentiën van 15 regels ƒ0.60; iedere regel meer 10 Ct.
Eenzelfde advertentie 3 X geplaatst, wordt 2 X berekend.
Dienstaanbiedingen 6 regels voor 26 Ct. h contant.
liet geachte publiek van
de
Aanbevelend,
De abonné's op dit blad, in het bezit der door de J P* gulden bij verlies van beide J gulden bij
directie uitgereikte polis, zijn, overeenkomstig de jl I 11 I banden, voeten of oogen. |h I I verlies van een
daarvoor vastgestelde Verzekeringsvoorwaarden, I Tl I 11 I Voorts bij ongeneeselijke I I1 I hand, voet
GRATIS verzekerd tegen ongelukken voor: I verstandsverbijstering; of oog; I %0 duim; ^0^0 wrjsvinger.
De uitkeering der bovenstaande bedragen is gewaarborgd door de „Hollandsclie Algemeene Verzekerings-Bank" te Schiedam.
I P" gulden bij I gulden bij A gulden bij
1^ I I verlies van een jl I 11 I verlies I I verlies van 1
11 I hand, voet I I 11 I van een I I een M I
l^ll of oog; duim; W wijsvinger. Wm %0
gulden bij
verlies van
eiken anderen
vinger.
I T A I, I 41.
Kardinaal Casimiro Gennari.
Het H. College heeft opnieuw een verlies
geleden dooi' het overlijden van Zijne
Eminentie Kardinaal Casimiro Gennari,
prefect der Congregatie van het Concilie
en consultor der commissie voor de codi
ficatie van het kerkelijke recht. Zijne
Eminentie, die den leeftijd bereikte van
ruim 71 jaren, werd door wijlen Paus
Leo XIII in het consistorie van 15 April
1901 tot kardinaal verheven. Kardinaal
Gennari schreef verschillende geleerd©
werken. Hij stierf aan een hartkwaal.
ttüJLV.lk
Vlaamsehih h e t o n d e r w jjs. Het
Davidsfonds, de Katholieke Vlaamsche
Landsbond, de Oud-Hoogstudentenbonden
van Antwerpen, Brabant, Limburg, Oost
en West-Vlaanderen hebben een open brief
aan alle Katholieke kamerleden van België
gezonden, van den volgende inhoud:
„Binnen enkele weken zult ge u op
nieuw voorstellen aan do keus van onze
Vlaamsche 'bevolking; maar wilt dan toch
niet verschijnen met ledige handen.
Verleden week is er in de kamer slecht
werk verricht 1 Door het amendement van
minister Poullot te stemmen, worden niet
alleen alle misbruiken van het huidige
onderwijsstelsel bekrachtigd en besten
digd voor de toekomst, maar daardoor
werd 'nu ook den weg geopend om de
verfransching van het lager onderwjjs ver
der en dieper in liet Vlaamsche land door
te zetten.
Nooit zullen wij daar vrede mede heb
ben I
Wij zullen niet rusten vooraleer deze
hatelijke wetsbepaling zal verbeterd of ver
wijderd zijn.
Door u, heeren volksvertegenwoordigers,
moet het recht van het Vlaamsche volk
verdedigd worden; waarborgen moeten
toegevoegd worden aan den gestemden
tekst van artikel 21, bij de tweede lezing
der schoolwet.
Degelijke waarborgen moeten er, komen;
het Vlaamsche volk mistrouwt met recht
en rede de franskiljons der ministerieele
bureelen," („Msbode")
UUlTSCHIiASIU.
De Elzaskweslie heeft, hare oplossing.
Reeds meldden wij, dat kolonel Von Reu
ter naar Frankfort a. d. Oder, en luitenant
Von Forstner naar Rromberg (niet Bam
berg) is overgeplaatst.
Aan staatssecretaris Zorn von Bulach is
in
Alleen de plicht deed haar uit die ge
voelens het zwijgen opleggen; zij scheur
de zich van dien grond los, en begaf
zich met haar gezin naar de schamele wo
ning, waar zij voortaan zouden verblijf-
ven. Melanie, door den slag, die haar ge
troffen had, geheel ter nedergeslagen, ver
liet zich op het bestuur harer schoon
dochter, niet omdat zij haar wegens hare
onbaatzuchtigheid beminde, of om de op
offeringen, welke zjj zich getroostte, eer
biedigde; maar omdat zij zich onmach
tig gevoelde om. iets te verrichten, om
dat haar hoogmoed verbrijzeld, haar he
vig karakter geknakt, en hare gansch©
ziel, onder de geweldige slagen des onge
Inks, ingetoomd was. Martha kon der
halve hare nieuwe levenswijze regelen.
Zjj had geene andore hulpmiddelen, dan
de geringe rente harer bezittingen, en de
opbrengst van eenige juweelen, die her
schapen werden in eenige grove meube
len, welke bij den eersten aanblik ge
tuigden, dat de weelde of voorspoed niet
op zijn verzoek eervol ontslag uit zijn
ambt verleend, alsmede aan dr. Petri,
onderstaatssecretaris van rechtswezen en
aan Mandei, onder-staatssecretaris van
binnenlandsche zaken. De vertrekkende
ambtenaren ontvingen decoraties in de
orde van den Rooden Adelaar.
Köliler, de onderstaatssecretaris van fi-
nantiën, blijft zijn ambt vervullen.
Graaf lfoedern, oberpraesidialrat te
Potsdam, Ss tot staatssecretaris benoemd;
hij zal zich belasten met de afdeeling
binnenlandsche zaken van het ministerie;
baron Stein, voordragende raad bij het
rijksministori© van binnenlandsche zaken,,
is tot staatssecretaris benoemd en be
stemd tot hoofd der af deelingen landbouw
en openbare werken.
Karei 'de Gro ot o herdacht. Te
Aken is Zondag de 1100-jarige herden
king van den sterfdag van Karei den
Groote met grooten luister gevierd.
De laartslnsschop van Keulen, dr. von
Hartmann, celebreerde in den historischen
Dom een pontificale H. Mis.
Een stoet van 5000 deelnemers trok
daarop door de stad naar het marktplein,
waar de Karlshymne van dr. Hermanus en
de hymne „Urbs Aquensis" gezongen
werden.
Do stadsarchivaris, dr. Huyskens, hield
in de kroningszaal van het raadhuis, in
tegenwoordigheid van den aartsbisschop
en den wijbisschop van Keulen, alsmede
den bisschop van Luik en vele wereld
lijke (autoriteiten, de feestrede over Carolus
magnus.
In do concertzaal van het Kurhaus wer
den levende beelden uit den Karolingschen
tijd vertoond.
In 'de stad werd overal gevlagd.
(„Msbode")
FBAAHH1JH,
De begrafenis van Déroulède.
Een groote menigte verdrong zich Dins
dagmorgen langs den weg, waarlangs de
begrafenisstoet van Déroulède zou trekh
ken. Om halftien werd het lijk aan het
station afgehaald in tegenwoordigheid van
talrijke kamerafgevaardigden, gemeente
raadsleden en talrqke delegaties.
Luitenant-kolonel Paquette, die Poincaré
vertegenwoordigde, kwam mejuffrouw Dé
roulède begroeten, de zuster van den over
ledene.
De stoet begaf zich naar de Place de la
Concorde, en hield stil voor het monu
ment Strasbourg, terwijl de menigte
schreeuwde: „Leve Déroulède! Leve de
Elzasl Leve Frankrijk!"
.Maurice Barrès legde uit naam zijner
vrienden een bouquet van roode anjelie
ren voor liet monument neer.
meer 'tdeel der nieuwe bewoners waren.
Nadat in die eerste onmisbare behoeften
voorzien was, bleef er slechts zeer wei
nig meer over ter beschikking des liuisgo
zins. Helena zocht en erlangde werk; een
werk, dat, wel is waar, niet genoeg op
leverde om in hun onderhoud te voorzien,
maar hetwelk zij nochtans met dankbaar
baarheid, als een kostbaar geschenk des
Hemels aannam. Zij zette zich inet moed
aan den arbeid, en hare jongere zuster
Cornelia leende zich daar mede aan; zelfs
Melanie, ofschoon in een verzwakten toe
stand verkeerende, wist zij over te halen,
om er deel aan te nemen. Frans, in wien
do heer Richard belang stelde, omdat hiji
nog zoo jong was, werd door dien laatste
op zjjn kantoor geplaatst, en zag eene toe
komst te gemoet, waarin hij slechts door
onvermoeiden ijver zou kunnen vooruit
komen.
Martha maakte zich van de eerste da
gen af, gemeenzaam met haar leven van
ontbering, van arbeid en opofferingen, zon
deer eene schikking te maken met het
noodlot, of hetzelve eenige dagen uitstel
of eenige onbekommerde uren af te vra
gen. Zij werkte met ijver en volharding,
niet alleen aan het naaiwerk, dat haar
toevertrouwd was, maar ook aan schrijf
werk, waarom zij dringend en aanhoudend
verzocht. Hare beide gezellinnen hielpen
De stoet kwam tegen den middag in de
kerk van den H. Augustinus aan, welke
met r ouwvanen was versierd en waar een
heilige Mis werd opgedragen.
Na de absoute, die door den bisschop
van Angoulême werd verricht, worden er
verschillende lijkreden gehouden vóór de!
kerk, o. a. door Barrès.
Het lijk werd daarna naar St. Cloud ver
voerd, waar de ter aarde bestelling plaats
had. G>Msb.")
AiUËHlHA.
De „Monroe" vergaan. Het ver
schrikkelijk ongeluk v,au de „Monroe",
waarbij 49 personen 25 passagiers en
24 leden der bemanning omkwamen, is
te wijten aan den mist. De „Monroe"
was op weg van Norfolk naar New-Vork
en bij helder weer vertrokken. Ter hoogt©
van kaap Charles (Virginia) gekomen,
werd het plotseling zeer mistig,, zoodat
het schip om ongelukken te voorkomen,
langzaam zijn reis voortzette. Er werd
goed uitgekeken, doch al die voorzorgen
hebben de catastrophe niet voorkomen.
Plotseling zag men de „Nantucket" voor
zich opdoemen en voor de kapitein maat
regelen 'kon nemen, voer de „Nantucket"
met donderend geweld midden op de
„Monroe". Het schip was als 't ware gebro
ken en zou het niet lang meer uithouden.
In allerijl werden de passagiers en opva
renden gewekt, die niet eens den tijd had
den zich te kleeden. Allen stormden, voor
zien van reddinggordels het dek op van
het snelzinkende schip. Officieren en be
manning gedroegen zich heldhaftig, zij- tij
den al het mogelijke om booten uit te
zetten, -doch slechts één kon neergelaten
worden, wijl de „Monroe" binnen tien
minuten zonk.
De kapitein gaf dan ook den raad over
boord te springen, om door den red
dingbooten der „Nantucket", dien reeds
naderden, opgepikt te worden. Ofschoon de
zee zeer kalm was, ging de redding der
overboord gesprongen schipbreukelingen,
met groote moeilijkheden gepaard.
De mist was zoo dik, dat de zoeklich
ten. der „Nantucket" de plaats des on-
heils 'ternauwernood konden belichten. D'é
redders moesten dan ook alleen afgaan
op het hartverscheurend hulpgeroep der
drenkelingen.
Velen werden opgepikt, die het bewust
zijn reeds verloren hadden; tal van man
nen werden gered die vrouwen ondersteun
den en een zelfs werd door de booten
van de „Nantucket" opgenomen, die de
haren van zijn vrouw tusschen de tan
den hield geklemd om do bewusteloozo
zoo boven water te houden. Later aan
boord van do „Nantucket" gebracht over
leed de ongelukkige tengevolge van koude
en uitputting.
haar zeer luttel, en alleen had zij' kracht
genoeg, om het hoofd te bieden aan een
eentonig leven, dat als een lange schakel
was van hetzelfde werk en dezelfde plich
ten.
Cornelia was een lichtzinnig en wis
pelturig kind; het eene oogenblik schreide
zij' heete tranen, en eenige minuten later
barstte zij in een onzinnig -gelach uit;
do hulp, die zij' hare zuster verleend©,
was onbeduidend, en zij' begreep hare ver
hevene en edele zelfopoffering niet. Me
lanie ging onder den drukkenden last des
onheils gebukt; zij werkte weinig en slecht,
morde tegen het noodlot, maakt© zich
gram tegen hare kinderen, barstte in bit
tere klachten uit bij het zien van den
schamelen maaltijd, welken Martha noch
tans met de uiterste zorg en zindelijkheid
bereidde; zij ontving hare vrienden, die
haar kwamen bezoeken, barsch, voer he
vig uit tegen degenen die niet kwamen,
en hare dagen gingen voorbij in eene
afwisseling van toorn en moedeloosheid,
dio hare ziel ontstelden en hare gezond
heid ondermijnden.
Martha stelde tegen die aanvallen niets
anders over, dan het schild van haar
onwrikbaar geduld, en van eene goed
heid, welke de harde en spijtige woorden
niet hij machte waren te doen wankelen,
morgens was zij het eerste ter been, zij
r* ii/ibii""Hfi"f|
7 A« norttvruu,
- Ac
De kapitein en alle officieren, behalve-
een tweede officier, werden gered. De
machinist Weigard ontkwam op merkwaar
dige wijze. Juist was hij bezig om de
machines van de „Monroe" te smeren,
toen de boeg v,an de „Nantucket" dooi
de „Monroe" drong, zoodat het aanvarend©
schip hem bijna raakte. De machinist werd
door het gat, dat de „Nantucket" gemaakt
had, naar buiten geslingerd en kwam te
recht op een omgekeerde boot, 'welke van
de „Monroe" was afgeslagen. Hij wist er
zich .aan vast te klemmen en pikte later
nog een paar man op, die te zamen met
hem gered werden.
De geredden in het geheel werden
door de „Nantucket" 85 personen opge
nomen zijn vol lof over het gedrag
van den kapitein en de bemanning van
de „Monroe", die op uitstekende wijze
optraden alsmede over de moedige beman
ning van de „Nantucket".
Dat er zooveel slachtoffers te betreuren
zijn, is te wijten aan den dikken mist
en 'het snelzinken van do „Monroe".
(Msbode)
Eerste Kamer.
Het plan is om de Eerste Kamer 9 of 10
Februari te doen bijeenkomen, tot her
vatting der begrootingswerkzaamheden
1914.
voorkwam hare moeder in alies, bewaakte
hare zuster en broeder, en wanneer ze
in het huis alles geregeld had, verwijl-
derde zij zich een oogenblik; dan knielde
zij voor haren oppersten Vertrooster neder,
om uit een vurig gebed krachten voor
den dag te putten, en door het onbloedige
offer bij te wonen en aan de heilige
tafel Hem te ontvangen, di© zicli voor
zijne broeders heeft opgeofferd, gevoelde
zij' het goddelijk liefdevuur in haar hart
ontvlammen. Op de vleugelen der verbeel
ding soms medegevoerd, maalde zij zich
de toekomst niet in al die schitterende
kleuren, waarvan de jeugd zoo gaarne
droomt; zij wierp niet als zoovele
dwazen zooveel zonnelicht op het doek
harer hoop, dat de wezenlijkheid van het
tegenwoordige er door overschaduwd
werd; neen, zij had aan den voet des krui-
ses de wetenschap verworven om met
weinig gelukkig te zijn, omdat zij reeds
jong zich gewend had, de onmatige wen-
schen haars harten te vermeesteren. Met
die deugd gewapend, kon zij het noodlot
het hoofd bieden; tegen deszelfs geweld
beveiligd de rust harer ziel bewaren, en
werd zij hoewel ze hetere dagen ge
kend had door het onheil niet ter
neergeslagen.
Sterk en met een opgeruimd gemoed
ving zij dagelijks haren eentonigen arbeid
De ronde stuivertjes.
Ilet Stbl. no. 23 bevat een Kon. besluit
van den 21 sten Januari, waarbij wordt be
paald, dat de 5-centstukken, geslagen over
eenkomstig de wet van- 31 December 1906
(Stbl. no. 376), buiten omloop worden
gesteld op 30 Juni 1914.
Tot 1 Januari 1915 zullen deze ö-cent-
stukken aan de kantoren der betaalmees
ters en van de ontvangers der directe be
lastingen, invoerrechten on accijnzen to{
elk bedrag kunnen worden ingewisseld.
Goes. De Veilingsvereeniging
Z u i d-B e ve 1 a n d. In „De Prins van
Oranje" had Dinsdag een drukbezochte
vergadering plaats van bovengenoemde
vereeniging, 'ter bespreking van de reorga
nisatie der vereeniging mot betrekking tot
do veilingen, zulks als' uitvloeisel van een
op de vorige vergadering genomen besluit.
Na breedvoerige discussion, waarbij
vooral -do heer De Visser de leiding had,
werd besloten in eerstvolgende gewone
algemeene Vergadering de reorganisatier
voorstellen, door het bestuur geformuleerd
ter tafel te brengen.
Er werd nog aan herinnerd, dat reor
ganisatie noodwendig Statutenwijziging-
met zich brengt, waarvoor 2/3 der stem
men wordt vereischt.
Ook kwam nog de Kruisbessenmeel-
dauw ter sprake, daar de heer Do Visser
meende in de Californische pap een af-
weder aan. Zij wijdde zich onverdeeld
aan het welzijn van haar gezin, en als
zij des avonds, moe gesloofd, haar hart
tot God verhief, wierp zij soms een rug-
waartschen blik op hetgeen zij dien dag
verricht had; eene troostende gedachte
rees dan in haar hart op: die dag, die in
de grondelooze kolk der eeuwigheid was
weggezonken, was voor haar niet zonder
verdiensten voorbijgegaan
X.
Sinds het ongeluk, als een alles vernie
lende stroom, over het gezin van Dufour
was uitgestort, had de gezondheid van
Melanie menigen schok ontvangen. Doch
steeds wees zij de zorgen der genees
kunde met hardnekkigheid van de hand.
„Waartoe dient mij het leven?" sprak de
vernederde vrouw, die, zelfs aan de zijde
van Martha, niet begreep, dat hot leven
een plicht is, dien men aanneemt, en niet
een vermaak, hetwelk men geniet. Ten
laatst© werd zij echter aan haar bed ge
kluisterd; de ziekte belette haar zich to
bewogen; er openbaarden zich teekenen,
dio voor hare dagen deden vreezen, en
de geneesheeren geboden Melanie ten
strengste de rust te houden, en het bed
neit te verlaten.
(Wordt vervolgd.)