RoNA Cacao WLAND, WLAND, >esfedin£ VANhOUTEN'S IAEA!" re Verpachting No. 16. Donderdag 5 Februari 1914. Tiende Jaargang. Vtrschijal ellen MUNDU-. WOENSDAG- ia VNIUMMD. iddelburg, APELLO, BUITEHLflHD. FEUILLETON. OFFERMOED. BINNENLAND. UIT ZEELAND 5 Februari 1914, besteden: it bouwen eener indbouwschuur. E-M AAN D n 'On U mU/r wYi rmjr ags te elf uur, in het Sta- I i te Kruiningen, ten overstaan Paris PILAAR te Goes, van PERCEELEN ren PERCEELEN Ik, alle in den Sint Pieters- I den tijd van 10 jaren, in- |iart a,s. biljetten omschreven. te 3 uur zal de lieer B. lerseke teekeningen liggen vanaf Februari in 't Hotel „Oester- Izage, en zijn tegen betaling per stel verkrijgbaar bij den SNIJDER te' lerseke. ld. worpen krijgen, m o g e I ij k bij den gratisdag getaald alle goederen tevens j-den en er thans een Ifdeelingen ;re en li als NIH HEM iM Abonnementsprijs p. 3 maanden voor Goes f 0.76, daarbuiten f 0.96 Afzonderlijke nummers 6 cent, dubbele bladen 10 cent. Advertentiën worden ingewacht op Maandag en Woensdag vóór huif drie en Vrijdag vóór een uur 's namiddags. Kanfoor v. d. Administratie; Ganzepoorfsfraaf C 209, GOES ReclamebericKten 25 Ct. p. r. Bij abonnement speciale prijs. Advertentiën van 15 regels ƒ0.60; iedere regel meer 10 Ct. Eenzelfde advertentie 3 X geplaatst, wordt 2 X berekend. Dienstaanbiedingen 6 regels voor 26 Ct. h contant. liet geachte publiek van de Aanbevelend, De abonné's op dit blad, in het bezit der door de J P* gulden bij verlies van beide J gulden bij directie uitgereikte polis, zijn, overeenkomstig de jl I 11 I banden, voeten of oogen. |h I I verlies van een daarvoor vastgestelde Verzekeringsvoorwaarden, I Tl I 11 I Voorts bij ongeneeselijke I I1 I hand, voet GRATIS verzekerd tegen ongelukken voor: I verstandsverbijstering; of oog; I %0 duim; ^0^0 wrjsvinger. De uitkeering der bovenstaande bedragen is gewaarborgd door de „Hollandsclie Algemeene Verzekerings-Bank" te Schiedam. I P" gulden bij I gulden bij A gulden bij 1^ I I verlies van een jl I 11 I verlies I I verlies van 1 11 I hand, voet I I 11 I van een I I een M I l^ll of oog; duim; W wijsvinger. Wm %0 gulden bij verlies van eiken anderen vinger. I T A I, I 41. Kardinaal Casimiro Gennari. Het H. College heeft opnieuw een verlies geleden dooi' het overlijden van Zijne Eminentie Kardinaal Casimiro Gennari, prefect der Congregatie van het Concilie en consultor der commissie voor de codi ficatie van het kerkelijke recht. Zijne Eminentie, die den leeftijd bereikte van ruim 71 jaren, werd door wijlen Paus Leo XIII in het consistorie van 15 April 1901 tot kardinaal verheven. Kardinaal Gennari schreef verschillende geleerd© werken. Hij stierf aan een hartkwaal. ttüJLV.lk Vlaamsehih h e t o n d e r w jjs. Het Davidsfonds, de Katholieke Vlaamsche Landsbond, de Oud-Hoogstudentenbonden van Antwerpen, Brabant, Limburg, Oost en West-Vlaanderen hebben een open brief aan alle Katholieke kamerleden van België gezonden, van den volgende inhoud: „Binnen enkele weken zult ge u op nieuw voorstellen aan do keus van onze Vlaamsche 'bevolking; maar wilt dan toch niet verschijnen met ledige handen. Verleden week is er in de kamer slecht werk verricht 1 Door het amendement van minister Poullot te stemmen, worden niet alleen alle misbruiken van het huidige onderwijsstelsel bekrachtigd en besten digd voor de toekomst, maar daardoor werd 'nu ook den weg geopend om de verfransching van het lager onderwjjs ver der en dieper in liet Vlaamsche land door te zetten. Nooit zullen wij daar vrede mede heb ben I Wij zullen niet rusten vooraleer deze hatelijke wetsbepaling zal verbeterd of ver wijderd zijn. Door u, heeren volksvertegenwoordigers, moet het recht van het Vlaamsche volk verdedigd worden; waarborgen moeten toegevoegd worden aan den gestemden tekst van artikel 21, bij de tweede lezing der schoolwet. Degelijke waarborgen moeten er, komen; het Vlaamsche volk mistrouwt met recht en rede de franskiljons der ministerieele bureelen," („Msbode") UUlTSCHIiASIU. De Elzaskweslie heeft, hare oplossing. Reeds meldden wij, dat kolonel Von Reu ter naar Frankfort a. d. Oder, en luitenant Von Forstner naar Rromberg (niet Bam berg) is overgeplaatst. Aan staatssecretaris Zorn von Bulach is in Alleen de plicht deed haar uit die ge voelens het zwijgen opleggen; zij scheur de zich van dien grond los, en begaf zich met haar gezin naar de schamele wo ning, waar zij voortaan zouden verblijf- ven. Melanie, door den slag, die haar ge troffen had, geheel ter nedergeslagen, ver liet zich op het bestuur harer schoon dochter, niet omdat zij haar wegens hare onbaatzuchtigheid beminde, of om de op offeringen, welke zjj zich getroostte, eer biedigde; maar omdat zij zich onmach tig gevoelde om. iets te verrichten, om dat haar hoogmoed verbrijzeld, haar he vig karakter geknakt, en hare gansch© ziel, onder de geweldige slagen des onge Inks, ingetoomd was. Martha kon der halve hare nieuwe levenswijze regelen. Zjj had geene andore hulpmiddelen, dan de geringe rente harer bezittingen, en de opbrengst van eenige juweelen, die her schapen werden in eenige grove meube len, welke bij den eersten aanblik ge tuigden, dat de weelde of voorspoed niet op zijn verzoek eervol ontslag uit zijn ambt verleend, alsmede aan dr. Petri, onderstaatssecretaris van rechtswezen en aan Mandei, onder-staatssecretaris van binnenlandsche zaken. De vertrekkende ambtenaren ontvingen decoraties in de orde van den Rooden Adelaar. Köliler, de onderstaatssecretaris van fi- nantiën, blijft zijn ambt vervullen. Graaf lfoedern, oberpraesidialrat te Potsdam, Ss tot staatssecretaris benoemd; hij zal zich belasten met de afdeeling binnenlandsche zaken van het ministerie; baron Stein, voordragende raad bij het rijksministori© van binnenlandsche zaken,, is tot staatssecretaris benoemd en be stemd tot hoofd der af deelingen landbouw en openbare werken. Karei 'de Gro ot o herdacht. Te Aken is Zondag de 1100-jarige herden king van den sterfdag van Karei den Groote met grooten luister gevierd. De laartslnsschop van Keulen, dr. von Hartmann, celebreerde in den historischen Dom een pontificale H. Mis. Een stoet van 5000 deelnemers trok daarop door de stad naar het marktplein, waar de Karlshymne van dr. Hermanus en de hymne „Urbs Aquensis" gezongen werden. Do stadsarchivaris, dr. Huyskens, hield in de kroningszaal van het raadhuis, in tegenwoordigheid van den aartsbisschop en den wijbisschop van Keulen, alsmede den bisschop van Luik en vele wereld lijke (autoriteiten, de feestrede over Carolus magnus. In do concertzaal van het Kurhaus wer den levende beelden uit den Karolingschen tijd vertoond. In 'de stad werd overal gevlagd. („Msbode") FBAAHH1JH, De begrafenis van Déroulède. Een groote menigte verdrong zich Dins dagmorgen langs den weg, waarlangs de begrafenisstoet van Déroulède zou trekh ken. Om halftien werd het lijk aan het station afgehaald in tegenwoordigheid van talrijke kamerafgevaardigden, gemeente raadsleden en talrqke delegaties. Luitenant-kolonel Paquette, die Poincaré vertegenwoordigde, kwam mejuffrouw Dé roulède begroeten, de zuster van den over ledene. De stoet begaf zich naar de Place de la Concorde, en hield stil voor het monu ment Strasbourg, terwijl de menigte schreeuwde: „Leve Déroulède! Leve de Elzasl Leve Frankrijk!" .Maurice Barrès legde uit naam zijner vrienden een bouquet van roode anjelie ren voor liet monument neer. meer 'tdeel der nieuwe bewoners waren. Nadat in die eerste onmisbare behoeften voorzien was, bleef er slechts zeer wei nig meer over ter beschikking des liuisgo zins. Helena zocht en erlangde werk; een werk, dat, wel is waar, niet genoeg op leverde om in hun onderhoud te voorzien, maar hetwelk zij nochtans met dankbaar baarheid, als een kostbaar geschenk des Hemels aannam. Zij zette zich inet moed aan den arbeid, en hare jongere zuster Cornelia leende zich daar mede aan; zelfs Melanie, ofschoon in een verzwakten toe stand verkeerende, wist zij over te halen, om er deel aan te nemen. Frans, in wien do heer Richard belang stelde, omdat hiji nog zoo jong was, werd door dien laatste op zjjn kantoor geplaatst, en zag eene toe komst te gemoet, waarin hij slechts door onvermoeiden ijver zou kunnen vooruit komen. Martha maakte zich van de eerste da gen af, gemeenzaam met haar leven van ontbering, van arbeid en opofferingen, zon deer eene schikking te maken met het noodlot, of hetzelve eenige dagen uitstel of eenige onbekommerde uren af te vra gen. Zij werkte met ijver en volharding, niet alleen aan het naaiwerk, dat haar toevertrouwd was, maar ook aan schrijf werk, waarom zij dringend en aanhoudend verzocht. Hare beide gezellinnen hielpen De stoet kwam tegen den middag in de kerk van den H. Augustinus aan, welke met r ouwvanen was versierd en waar een heilige Mis werd opgedragen. Na de absoute, die door den bisschop van Angoulême werd verricht, worden er verschillende lijkreden gehouden vóór de! kerk, o. a. door Barrès. Het lijk werd daarna naar St. Cloud ver voerd, waar de ter aarde bestelling plaats had. G>Msb.") AiUËHlHA. De „Monroe" vergaan. Het ver schrikkelijk ongeluk v,au de „Monroe", waarbij 49 personen 25 passagiers en 24 leden der bemanning omkwamen, is te wijten aan den mist. De „Monroe" was op weg van Norfolk naar New-Vork en bij helder weer vertrokken. Ter hoogt© van kaap Charles (Virginia) gekomen, werd het plotseling zeer mistig,, zoodat het schip om ongelukken te voorkomen, langzaam zijn reis voortzette. Er werd goed uitgekeken, doch al die voorzorgen hebben de catastrophe niet voorkomen. Plotseling zag men de „Nantucket" voor zich opdoemen en voor de kapitein maat regelen 'kon nemen, voer de „Nantucket" met donderend geweld midden op de „Monroe". Het schip was als 't ware gebro ken en zou het niet lang meer uithouden. In allerijl werden de passagiers en opva renden gewekt, die niet eens den tijd had den zich te kleeden. Allen stormden, voor zien van reddinggordels het dek op van het snelzinkende schip. Officieren en be manning gedroegen zich heldhaftig, zij- tij den al het mogelijke om booten uit te zetten, -doch slechts één kon neergelaten worden, wijl de „Monroe" binnen tien minuten zonk. De kapitein gaf dan ook den raad over boord te springen, om door den red dingbooten der „Nantucket", dien reeds naderden, opgepikt te worden. Ofschoon de zee zeer kalm was, ging de redding der overboord gesprongen schipbreukelingen, met groote moeilijkheden gepaard. De mist was zoo dik, dat de zoeklich ten. der „Nantucket" de plaats des on- heils 'ternauwernood konden belichten. D'é redders moesten dan ook alleen afgaan op het hartverscheurend hulpgeroep der drenkelingen. Velen werden opgepikt, die het bewust zijn reeds verloren hadden; tal van man nen werden gered die vrouwen ondersteun den en een zelfs werd door de booten van de „Nantucket" opgenomen, die de haren van zijn vrouw tusschen de tan den hield geklemd om do bewusteloozo zoo boven water te houden. Later aan boord van do „Nantucket" gebracht over leed de ongelukkige tengevolge van koude en uitputting. haar zeer luttel, en alleen had zij' kracht genoeg, om het hoofd te bieden aan een eentonig leven, dat als een lange schakel was van hetzelfde werk en dezelfde plich ten. Cornelia was een lichtzinnig en wis pelturig kind; het eene oogenblik schreide zij' heete tranen, en eenige minuten later barstte zij in een onzinnig -gelach uit; do hulp, die zij' hare zuster verleend©, was onbeduidend, en zij' begreep hare ver hevene en edele zelfopoffering niet. Me lanie ging onder den drukkenden last des onheils gebukt; zij werkte weinig en slecht, morde tegen het noodlot, maakt© zich gram tegen hare kinderen, barstte in bit tere klachten uit bij het zien van den schamelen maaltijd, welken Martha noch tans met de uiterste zorg en zindelijkheid bereidde; zij ontving hare vrienden, die haar kwamen bezoeken, barsch, voer he vig uit tegen degenen die niet kwamen, en hare dagen gingen voorbij in eene afwisseling van toorn en moedeloosheid, dio hare ziel ontstelden en hare gezond heid ondermijnden. Martha stelde tegen die aanvallen niets anders over, dan het schild van haar onwrikbaar geduld, en van eene goed heid, welke de harde en spijtige woorden niet hij machte waren te doen wankelen, morgens was zij het eerste ter been, zij r* ii/ibii""Hfi"f| 7 A« norttvruu, - Ac De kapitein en alle officieren, behalve- een tweede officier, werden gered. De machinist Weigard ontkwam op merkwaar dige wijze. Juist was hij bezig om de machines van de „Monroe" te smeren, toen de boeg v,an de „Nantucket" dooi de „Monroe" drong, zoodat het aanvarend© schip hem bijna raakte. De machinist werd door het gat, dat de „Nantucket" gemaakt had, naar buiten geslingerd en kwam te recht op een omgekeerde boot, 'welke van de „Monroe" was afgeslagen. Hij wist er zich .aan vast te klemmen en pikte later nog een paar man op, die te zamen met hem gered werden. De geredden in het geheel werden door de „Nantucket" 85 personen opge nomen zijn vol lof over het gedrag van den kapitein en de bemanning van de „Monroe", die op uitstekende wijze optraden alsmede over de moedige beman ning van de „Nantucket". Dat er zooveel slachtoffers te betreuren zijn, is te wijten aan den dikken mist en 'het snelzinken van do „Monroe". (Msbode) Eerste Kamer. Het plan is om de Eerste Kamer 9 of 10 Februari te doen bijeenkomen, tot her vatting der begrootingswerkzaamheden 1914. voorkwam hare moeder in alies, bewaakte hare zuster en broeder, en wanneer ze in het huis alles geregeld had, verwijl- derde zij zich een oogenblik; dan knielde zij voor haren oppersten Vertrooster neder, om uit een vurig gebed krachten voor den dag te putten, en door het onbloedige offer bij te wonen en aan de heilige tafel Hem te ontvangen, di© zicli voor zijne broeders heeft opgeofferd, gevoelde zij' het goddelijk liefdevuur in haar hart ontvlammen. Op de vleugelen der verbeel ding soms medegevoerd, maalde zij zich de toekomst niet in al die schitterende kleuren, waarvan de jeugd zoo gaarne droomt; zij wierp niet als zoovele dwazen zooveel zonnelicht op het doek harer hoop, dat de wezenlijkheid van het tegenwoordige er door overschaduwd werd; neen, zij had aan den voet des krui- ses de wetenschap verworven om met weinig gelukkig te zijn, omdat zij reeds jong zich gewend had, de onmatige wen- schen haars harten te vermeesteren. Met die deugd gewapend, kon zij het noodlot het hoofd bieden; tegen deszelfs geweld beveiligd de rust harer ziel bewaren, en werd zij hoewel ze hetere dagen ge kend had door het onheil niet ter neergeslagen. Sterk en met een opgeruimd gemoed ving zij dagelijks haren eentonigen arbeid De ronde stuivertjes. Ilet Stbl. no. 23 bevat een Kon. besluit van den 21 sten Januari, waarbij wordt be paald, dat de 5-centstukken, geslagen over eenkomstig de wet van- 31 December 1906 (Stbl. no. 376), buiten omloop worden gesteld op 30 Juni 1914. Tot 1 Januari 1915 zullen deze ö-cent- stukken aan de kantoren der betaalmees ters en van de ontvangers der directe be lastingen, invoerrechten on accijnzen to{ elk bedrag kunnen worden ingewisseld. Goes. De Veilingsvereeniging Z u i d-B e ve 1 a n d. In „De Prins van Oranje" had Dinsdag een drukbezochte vergadering plaats van bovengenoemde vereeniging, 'ter bespreking van de reorga nisatie der vereeniging mot betrekking tot do veilingen, zulks als' uitvloeisel van een op de vorige vergadering genomen besluit. Na breedvoerige discussion, waarbij vooral -do heer De Visser de leiding had, werd besloten in eerstvolgende gewone algemeene Vergadering de reorganisatier voorstellen, door het bestuur geformuleerd ter tafel te brengen. Er werd nog aan herinnerd, dat reor ganisatie noodwendig Statutenwijziging- met zich brengt, waarvoor 2/3 der stem men wordt vereischt. Ook kwam nog de Kruisbessenmeel- dauw ter sprake, daar de heer Do Visser meende in de Californische pap een af- weder aan. Zij wijdde zich onverdeeld aan het welzijn van haar gezin, en als zij des avonds, moe gesloofd, haar hart tot God verhief, wierp zij soms een rug- waartschen blik op hetgeen zij dien dag verricht had; eene troostende gedachte rees dan in haar hart op: die dag, die in de grondelooze kolk der eeuwigheid was weggezonken, was voor haar niet zonder verdiensten voorbijgegaan X. Sinds het ongeluk, als een alles vernie lende stroom, over het gezin van Dufour was uitgestort, had de gezondheid van Melanie menigen schok ontvangen. Doch steeds wees zij de zorgen der genees kunde met hardnekkigheid van de hand. „Waartoe dient mij het leven?" sprak de vernederde vrouw, die, zelfs aan de zijde van Martha, niet begreep, dat hot leven een plicht is, dien men aanneemt, en niet een vermaak, hetwelk men geniet. Ten laatst© werd zij echter aan haar bed ge kluisterd; de ziekte belette haar zich to bewogen; er openbaarden zich teekenen, dio voor hare dagen deden vreezen, en de geneesheeren geboden Melanie ten strengste de rust te houden, en het bed neit te verlaten. (Wordt vervolgd.)

Krantenbank Zeeland

Nieuwe Zeeuwsche Courant | 1914 | | pagina 1