lull h?»r lUU DU Z9
RONA.
No. 13.
Donderdag 29"'Januari 1914
Tiende Jaargang.
FEUILLETON.
OFFERMOED.
BUITENLAND.
BINNENLAND.
i Martha sidderde; de gedachte, dat zij
zich voor vertoornde schuldeischers moest
ivertoonen, viel haar uiterst pijnlijk; maar
zij verhief in stilte hare ziel tot God;
zij smeekte den Beschermer van verla
tene weezen, om kracht, en zij gevoelde
zich met die nederige vastberadenheid ge
wapend, welke groote dingon uitwerkt.
Er werd gebeld; op het hooren daarvan
begon het hart van Martha onwillekeurig
te kloppen. De deur der kamer ging open,
en de meid zcide droogjes: „Drie hee
ren wachten in de voorkamer". Mevrouw
Dufour wierp op haar dochter een droe-
vigen blik, en deze begaf zich bleek maar
met vasten tred naar de bezoekers.
DAT IS DE. CACAO
Van Houten's
NIEUWE ZEEUWS® COUP
Abonnementsprijs p. 3 maanden voor Goes f 0.75, daarbuiten f 0.95
Afzonderlijke nummers 5 cent, dubbele bladen 10 cent.
Advertentiën worden ingewacht op Maandag en Woensdag vóór
balt drie en Vrijdag vóór een uur 's namiddags.
Reclaineberichten 25 Ct. p. T. Bij abonnement speciale prijs.
Advertentiën van 15 regels ƒ0.50; iedere regel meer 10 Ct.
Eenzelfde advertentie 3 X geplaatst, wordt 2 X berekend.
Dienstaanbiedingen 5 regels .voor 25 Ct. k contant.
De abonné's op dit blad, in het bezit der door de I P® A gulden bij verlies van beide I gulden bij
ectie uitgereikte polis, zijn, overeenkomstig de 8 J^BBBB handen, voeten of oogen. i In I I verlies van een
daarvoor vastgestelde Verzekeringsvoorwaarden, I I II I Voorts bij ongeneeselijke I I B hand, voet
GRATIS verzekerd tegen ongelukken voor: verstandsverbijstering; of oog; I %8 duim;
De uitkeering der bovenstaande bedragen is gewaarborgd door de „Hollandsche Algemeene Verzekcrings-Bank" te Schiedam.
1 f* gulden bij gulden bij A A gulden bij ^5» P®
I 8 verlies van een 8 I 11 8 verlies B_ 8 8 verlies van 8
gulden bij
verlies van
eiken anderen
vinger.
V' Onze Kiesvereenigingen.
Nu de tijd is aangebroken waarop onze
kiesvereenigingen hare jaarvergaderingen
gaan houden en men dan zoo al eens
f poolshoogte gaat nemen van den toestand
der vereeniging, om te verbeteren wat er
te verbeteren en aan te vullen wat er
aan te vullen valt, kan het zijn nut hebben
de aandacht te vestigen op hetgeen on-
*6 langs in „De Tijd" over de kiesvereeni-
jLgingcn werd te berde gebracht.
I „Katholieke kiesvereenigingen kunnen
niet wel bestaan en invloed uitoefenen,
politieke propaganda kan niet gevoerd
worden door afzonderlijke, eng besloten
kringen. Om den rechtmatigen invloed
van de katholieke bevolking bij de stem
bus tot zijn maat -te brengen, is er aan-
eensluiting en hartelijke samenwerking
%noodig uit mannen van alle standen en
rangen. En nu weet ieder, die met de
huishoudelijke .aangelegenheden onzer
kiesvereenigingen bekend is, dat er aan
de zoo noodzakelijke algemeene deelne-
JÉming en belangstelling in het werk der
kiesvereenigingen nog veel te veel ont
breekt. Er zijn nog tal van mannen, die
«zich van de zaak niets aantrekken en het
werk aan de weinigen overlaten.
tP Een zeer groot getal contribneerende
|leden is een mooi gezicht, maar er behoo-
•en meer leidende, intellectueele krachten
zich met het werk der verkiezingen en
met de opvoeding onzer kiezers bezig te
houden. Op de vergaderingen laat men
de weinige bestuursleden rustig betijen.
Onderlinge voorlichting, kennismaking
zelfs tusschen mannen van verscheiden
aatschappelijke positie en allicht van
arieerende inzichten zijn te schaarsch.
Ziet men hij andere partijen de intel
lectueele krachten overal en onafgebroken
in verbond treden met de meer massale,
in onze katholieke kiesvereenigingen hou
den nog te velen der eersten zich van
de politieke actie terug. Er is te weinig
verschot bij het hout, waaruit men goede
best uur-sleden snijdt en liet komt zelfs
voor, dat men zich met bestuurders be
helpt, die reeds langs buiten het district
wonen, veel langer dan deze zelf oordeelen
te mogen aanblijven. (Dit is gezegd met
betrekking tot de stad Amsterdam, die
j9 kiesdistricten heeft.)
Vaak kost het de grootste moeite, om
\en goed stel bestuursleden bijeen te
'rijgen en men hecht zich dan veel te
trig aan dezelfde leiders, die wel gaarne
\ns van plaats zouden wisselen. De po-
\ke actie eischt onafgebroken frissche
gisten en er behoort daarom een flinke
..ofraad geschoold bestuurspersoneel te
Jn. En nu is dit zeer stellig in alle
tholieke kringen ruim voorhanden, maar
3 degenen, die zich daarvoor beschik
baar konden stellen, haast stelselmatig
van de vergaderingen wegblijven, dan
Wilt gij mij toestaan hen te ont-
vangen?
Zeker, ja! gij, gij zijit koelbloedig,
f ik, ik sterf als ik er aan denk
4 En de weleer zoo trotsche vrouw begon
bitter te weenenwanhopige woorden ont-
i vielen hare lippen.
kan men ze niet kiezen. Men kont ze
niet. Ze staan niet op de ledenlijst en
men hoort soms met verwondering, dat
ze katholiek zijn.
Waarom zoovelen zich van de politieke
organisatie verre houden, kunnen wij niet
verklaren. Wel kunnen wij het feit sig-
naleeren en betreuren. Want daardoor
wordt veel goeds verzuimd, dat met weinig
moeite kon worden gedaan. Hieruit vloeit
bovendien nog het nadeel voort, dat de
kiesvereenigingen slechts over uiterst ka
rige geldmiddelen hebben te beschikken.
De verplichte contributie was en bleef zeer
laag gesteld; dit is geschied, omdat men
geen beletsel wilde stellen aan de toe
treding van de minst gefortuneerde kie
zers, en omdat men verwachtte, dat de
overigen het ontbrekende wel zouden aan
vullen. Voor de enorme uitgaven, die
tegenwoordig bij het maken van propa
ganda worden vereischt, zijn de middelen
totaal ontoereikend. Ook dat verzwaart
het werk van een bestuur in hooge mate.
Het zich onthouden door zoovelen van
de politieke organisatie en de verkiezings
actie schijnt ons niet zeer nobel en ook
onbillijk tegenover de weinigen, die zicli
er met zooveel ijver aan wijden, over het
algemeen met groote onbaatzuchtigheid.
Het werkt bovendien ontmoedigend en ver
lammend, en al tracht men soms bij ver
kiezingen op het laatste oogenblik de na
latigheid weer goed te maken, dat helpt
dan veel te weinig of soms in 't geheel
niet meer".
I T A L I
De Paus. De „Köln. Ztg." verneemt
uit ltome, dat de berichten, door eenige
bladen over de gezondheid van den Paus
verspreid, absoluut valsch zijn; de Paus
is zoo gezond, als men op zijn leeftijd
verwachten kan. Zaterdagmorgen verleen
de Z. H. nog verschillende particuliere
audiënties, o. in. ook aan den vorst en
de vorstin von Bülow, met wie hij zich
geruimen tijd onderhield. Hun indruk was,
dat de Paus „frisch und wohl" was.
De Sint A g ne s-lam me re n. De
twee traditioneele lammeren van Sint
Agues, dit jaar een schenking der
Paters Trappisten van de Drie Fonteinen,
te Rome, en gezegend in de basiliek van
de H. Agnes werden eergisterochtend
aan den Heiligen Vader aangeboden door
Mgr. Colombo en Mgr. Ficherghien, camer-
lengo's van het kapittel van St. Jan van
Lateranen.
Volgens gebruik zijn de lammeren, van
welker wol de palliums worden gemaakt,
van het Vaticaan naar Sint Cecilia van
Trastevere overgebracht, om daar tot Pa-
schen te verblijven.
Zij herkende ze dadelijk; het waren
de voornaamste schuldeischers haars va
ders, die in onderling overleg en met
eenzelfde doel hunnen schuldenaar op
zochten. Zij groette hen met eene schroom
valligheid, die aan de uitdrukking van
hun gelaat een nog harder en somberder
voorkomen gaf. De oudste nam het woord
op en zedde:
Om u de waarheid te zeggen, juf
fertje, komen wij niet om u hier; wij
hebben met den heer Dufour over eene
zaak te spreken, en wenschen hem te
mogen zien.
Zij overhandigde hen het papier, dat
haar vader voor zijne schuldeischers be
stemd had, en waardoor hij1 verklaarde
zijne meubelen en koopwaren ter hunner
beschikking te laten.
De heer Richard fronste zijne wenk
brauwen, gaf hot. papier aan de tegen
woordig zijnde heeren over, en zeide min
achtend
Hij geeft er den brui van I veel
geraas, dwaze verkwistingen, doen als een
groot heer en handelen ais een schurk.
Ach, mijnheer! spaar ons.
Wel, mejuffrouw! met welken naam
zal ik die handelwijze bestempelen?...
Mijd vader heeft onvoorzichtig kun
nen zijn, maar hij is een eerlijk man,
FRANKRIJK.
'.IJ I .li
Do bisschop van Rijssel publiceert het
volgende communiqué in het jongste num
mer van zijn „Semaine religieuse"
„Mgr. Charost heeft bij gelegenheid1 van
de jongste gebeurtenissen, die voor nie
mand smartelijker waren dan voor hem
zelf, van heel zijn geestelijkheid en van
een zeer groot aantal leeken de meest
delicate en de meest uitdrukkelijke bewij
zen v.a.n eerbiedige sympathie en van al-
geheele onderwerpingy aan zijn beslis
singen en raadgevingen ontvangen.
Hij kan hen, die zich in deze dagen
va,n beproeving nauwer bij hun vader
aangesloten hebben, voor dit bewijs van
liefde niet genoeg bedanken. De bisschop
van Rijssel brengt hun zijn diep gevoelden
dank." (Msbode.)
R JE ti O X K.
Het zoontje van prins en prinses Victor-
Napoleon zal als meter en peter krijgen:
de koningin-moeder van Italië en prins
Louis-Napoleon, broeder van prins Victor,
geneeraal in het Russische leger.
ZWlTSKBliAtll.
Het v e r z e k e r i n g w e z e n. Te be
ginnen met 1916 zal het geheele Zwitser-
sche verzekeringswezen in handen van
het staatsbeheer zijn. Reeds nu zijn in
enkele kantons monopoliën voor brand
waarborg in het leven geroepen; in 1916
zal voor eiken tak van het verzekerings
bedrijf dergelijke monopolie gesticht wor
den; zij zullen dan alle in staatsmonopo
lie worden vereenigd.
MAROKKO.
Ko k-ni o o r d en a a r. De Fransche di
plomatieke agent te Tanger, Chevandier de
V'aldröme, is door zijn kok vermoord.
Vrijdagavond der vorige week zou ten
huize van den consul-generaal een diner
plaats hebben en reeds waren eenige gas
ten verschenen, toen Jure, do kok, ver
klaarde, dat hij niet verder wilde werken.
Valdróme trachtte hem te bepraten, eerst
met goede woorden, daarop met bedrei
gingen; de kok bleef echter halsstarrig,
zoodat zijn meester hem ten slotte zeide:
dat hij zich als ontslagen kon beschouwen.
Toen keerd ede consut-generaal zich om
en liep in de richting van het salon,
.hij had echter nauwelijks eenige passen
gedaan, of de kok haalde plotseling een
revolver te voorschijn en schoot zijn
meester tweemaal in den nek.
De ongelukkige consul-generaal sleepte
zich met moeite voort naar liet salon,
waar hij ineenzakte en binnen eenige mi
nuten den geest gaf. De moordenaar
houdt zich krankzinnig. (Tijd.)
en laat u alles .wat hij bezit.
Wie verzekert ons dat?... Maar
als wij geene betaling ontvangen, zullen
wij ons moeten wreken; op staanden voet
begeven wij ons naar de rechtbank van
koophandel, om Dufour bankroet te doen
verklaren.
'Dat woord klonk Martha als het gelui
der doodsklok in de ooren. Ziji vrouwde
hare handen samen en smeekte:
Ach, mijnheer! ik bid u, spaar ons!
druk die vlek niet op onzen naam, op
den naam van mijn broeder en zuster,
die nog zoo jong zijin0, wees edel
moedig, heb medelijden met onsal wat
wij bezitten zal u ter hand gesteld wor
den, .wij zullen dag en nacht werken om
u te voldoenom Gods wil, verhoor
mijl
Rot zdu mij grieven li iets te wei
geren, mejuffrouw; maar gij vraagt eene
onmogelijke zaak; er moet afrekening
plaats hebben, en de lage poets, welke
Dufour ons speelt, verdient overigens niet
dat wij1 hem sparen.
Maar, heeren, viel Martha in, wie
plotseling eene gedachte door den geest
dreef, indien men u aanbood die schul
den te" betalen en de hanclleekening mijns
vaders te ontlasten?
- Als gij iemand yindt, die zoo edel-
die wij zoo lekker vinden
en waarvan Moeder zegt
dat ze zoo voordeelig in
het gebruik is.
Gij moet bepaald dadelijk
een bus gaan koopen.
De naam is
TWEEDE KAMER.
Zitting van Maandag.
Na aanneming der Marinebegrooting
was Binnenlandsche Zaken aan de beurt.
Bij de afdeeling volksgezondheid drong
het lid Man Hamel aan op betere pestbe-
strijding en besprak hij daarna de quaestie
der vrije artsenkeuze. Hij achtte den be-
staanden toestand niet te rijmen met het
rechtsgevoel, dat menschen, die goed doen
en genezing brengen, voor den rechter
worden gebracht, terwijl niet ontkend kan
worden, dat het werk van bedoelde men
schen dikwijls weldadig is.
Vervolgens pleitte het lid van Hamel
nog uitvoerig voor lijksverbranding, welke
zijns inziens door onze wet veroorloofd
wordt.
liet lid van Nispen (Nijmegen) criti-
seerde de wettelijke regeling van den ver
koop van vergiften en zulks in verband
met de geruchtmakende vergiftiging te
Abbenbroek en vroeg voorts onzijdig on
derzoek naar de quaestie van de vrije
uitoefening der geneeskunst met benoe
ming eener studie-commissie, waarin o.a.
voorstanders der vrije uitoefening zitting
zullen krijgen.
Het lid van Nispen (Rheden) vroeg
strenger toezicht op de fabrieken in drink
waar en drong er op aan visch meer als
volksvoeding aan te wenden.
Het. lid Roodenburg critiseerde de op-
moedig wil zijn, dan ben ik uw die
naar.
Ik weet nietik hoop Zoudt
gij A.oo goed willen zijn mij1 eenige uren
toe te staan?
De heer Richard vroeg het gevoelen
zijner collega's, en antwoordde eindelijk
Uit achting voor u, mejuffrouw, zul
len wij wachten tot van avond vijf uren;
maar na dien tijd willen wij van niets
meer hooren".
VIII.
Weinige oogenblikken na dat pijnlijk
en vernederend onderhoud, trad Martha'
van eene dienstmaagd vergezeld, met ver
snellenden gang door de straten der stad.
.Zij scheen door afwisselende denkbeelden
beheerscht te worden, want nu eens speel
de een glimlach om hare lippen, dan we
der staarde zij somber voor zich heen,
alsof de hoop haar verlaten had. Einde
lijk stond Martha slil voor de woning
van haren voogd, den heer Dulac. Toen
zij binnengetreden was en zich met hem
alleen bevond, schetste ziji hem in korte
maar krachtige trekken de rampen, die
hare familie getroffen hadden, en den
noodlottigen slag, die haar thans als een
grijnzend schrikbeeld hoven het hoofd
leiding der verplegers en verpleegsters,
en wil' de eischen van Regeeringswege
zien gesteld .aan opleidingsscholen en toe
lating tot die scholen; verder bepleitte
hij1 de instelling van districtsgezondheids-
diensten ter voorkoming van besmetting
eener groote stad uit de ondiggende ge
meenten en critiseerde het in den weg
leggen van belemmering aan den coöpe
ratieven woningbouw door verzwaring der
rentelasten.
Het lid Kooien bepleitte wijziging der
wet op de artsenij-bereidkunst. Beperking
van den verkoop van vergiften is noodig,
al behoeft er geen absoluut verbod te
zijn.
Het lid Spiekman kon zich grooten,-
deels vereenigen met hetgeen mr. Rooden
burg over de toepassing der Woningwet
heeft gezegd.
Spreker wilde de woningwet aangevuld
zien in dezen zin, dat do gemeente moet
kunnen ingrijpen, om de allerarmsten te
helpen.
Het lid Albarda sprak over bestaande
gebreken in onze wetgeving op besmet
telijke ziekten.
Het lid De Savornin Lobman drong
ook aan op een definitieve regeling voor
de pokkenbestrijding. IVat de vrije uitoefe
ning der geneeskunst betreft, meende hij,
dat de Centrale Gezondheidsraad niet te
lang moet wachten met het uitbrengen
van zijn advies.
Het lid Ketelaar sprak ten bale van
rijkssteun aan de vacantie-kinderkolonies
en herstellingsoorden.
hing. Met aandacht en zonder een woord
te spreken had hij naar haar geluisterd,
en toen zij ophield met spreken, vraag.lt.'
hij eindelijk
Welnu, dierbaar kind, wat zijt gij voor
nemens te doen?
Mijnheer, antwoordde zij, ik bezit
eenig geld, mij door mijne moeder nage
laten-
Zeer zeker! vijftien duizend gulden,
welke goed beheerd en merkelijk vermeer
derd zijnik 'heb ze goed geplaatst,
en draag daar roem op.
Mijinheer! ik kom ze u vrxOgen.
Ze vragen! riep do voogd, en hij
vloog van zijn stoel op; en om wat te
doen
Om ze aan de schuldeischers te
geven; zoodoende de handteekening mijns
vaders te dekken, en hem in de gelegen
heid te stellen, om terug te komen en
zijnen handel te kunnen voortzetten".
Bij dat eenvoudig en zedig antwoord
van llartha, die daar onbewegelijk voor
hem stond, zag mijnheer Diilac haar aan
alsof hij meende, dat zij zinneloos was.
Eindelijk zeide hij haar:
Maar, kindlief, gij droomt! u ge
heel en al te ontblooten; u uit te klee-
den?
(Wordt vervolgd.)
