ioedel,
ARDEN
S T E R 'i
No. 5
TWEEDE BLAD
NIEUWE ZEEÜWSCHE COURANT
Zaterdag 10 Jan. 19IL.
OFFERMOED,
1914,
nuari
■koopen
rooge Mus-
enz. enz.
Zilveren Werken.
Januari 1914
Joopen:
Verkooping.
Januari 1914,
■koopen
N I B U S.
Serrarens,
iche roode klaver
Lucerne
en.
koop
alide Wagentje
e echte
ierpillen
aagpillen
zalf
MULDER, Go et
FEUILLETON.
BINNENLAND.
2e Lustrumviering der K. S. A.
BUITENLAND.
PAN DISSEL te
[ir, in eene weide
te Kloetinge, ten
leer J. A. Trimpe
te partij
VAN DISSEL te
Januari 1914,
10 uren, te Goes,
|Slot Oostende", ten
ven van Mevrouw
|JER en anderen
rkoopen
ïderhouden
ffet-, Linnen- en
|)anapé's, Stoelen,
Marnieren- en
les, Schilderijen,
leubelen en eenig
iikanten, Matras-
dampen, Kachels,
werk enz.
j r t s
20 Januari 1914 van
[uur tot 's namiddags
PAN CLEEF te Heln-
jiur ten sterfhuize van
te Heinkeoszand
|ls, Stoelen, maho-
Penantkastje, en
ïenkast, Ladetafel,
lachine, 2 Ledi
gen Pedden, Glas-
en hetgeen verder
^1 worden gebracht.
UAR zal
half één uur, te Goes,
OVEBBEEKE, aan diens
auzepoortbrug, wegens
jisdienst,
iin 6 jaar, bruine Merrie
Ruin 15 jaar, schimmel
linen Ruin 8 jaar, brui-
ar, vos Merrie 10 jaar
een
led. JAN VISSER:
ard 11 jaar veulendra-
lolsteinsche Karn (35 L.)
nolen.
's-Heerenhoek.
ORRADIG:
ciaal adres
nleg van kunstweiden.
ieuw, op Engeische veeren
nden, spotprijs 135, te
PLAUM te Zlerikzee.
Is verkrijgbaar bij
V De Staatscommissie in zake Onderwijs.
Nu de bij Koninklijk Besluit onlangs
benoemde Staatscommissie voor de op
lossing van het onderwijsvraagstuk dooi
den minister van Binnenlandsclie Zaken
is geïnstalleerd, is het nuttig aan hare
samenstelling de aandacht tc wijden.
Elke politieke groep in de Tweede
Kamer is in deze commissie door twee
leden vertegenwoordigd, den leider dei-
partij en een onderwijsspecialiteit.
Ter linkerzijde zijn er vier groepen
oud-liberalen, unie-liberalen, vrijzinnig-
democraten en sociaal-democraten. De
rechterzijde telt in de Kamer drie groe
pen anti-revolutionairen, christelijk-hi-
storisehen en katholieken.
Het gevolg hiervan is, dat de linkerzijde
in de commissie de meerderheid heeft,
n.l. 8 stemmen, tegenover G stemmen,
welke de leden der rechterzijde kunnen
uitbrengen.
Het zal dus afhangen van de linksche
partijen, of in de commissie een meerder
heid zal worden gevonden voor de gelijk
stelling van het openbaar en het bijzonder
onderwijs.
De Staatscommissie heeft tot opdracht
„wettelijke voorschriften te ontwerpen
ten aanzien van de voorziening in de
kosten van het openbaar en liet bijzonder
onderwijs."
Uit deze woorden van het Koninklijk
Besluit blijkt, dit de regeering de rechts
gelijkheid van het openbaar en het bij
zonder onderwijs aanvaardt. De regeoring
spreekt dan ook van de kosten, zonder
het woord subsidie of iets dergelijks te
gebruiken. De commissie heeft dus niet
meer te onderzoeken, maar de rechtsge
lijkheid te aanvaarden.
Verder wil de regeering de „opvoed
kundige zelfstandigheid" van het bijzon
der onderwijs handhaven. Ook deze mag
dus geen onderwerp van discussie in de
staatscommissie uitmaken. Aan de vrij
heid van de bijzondere school, haar stelsel,
haar systeem van onderwijs mag niet
getornd.
Wel kunnen er voorwaarden worden
gesteld in zake het toezicht door den
Staat, opdat er waarborgen zijn voor de
deugdelijkheid van liet onderwijs.
Nog heeft de staatscommissie de op
dracht zoo noodig een redactie te ont
werpen van artikel 192 der Grondwet
(onderwijsartikel), welke met de door de
commissie te ontwerpen wettelijke voor
schriften niet in strijd is.
Grondwetsherziening wordt dus dooi
de regeering niet uitgesloten. Gelijk trou
wens de minister van Binnenl. Zaken
reeds in de Tweede Kamer heeft mede
gedeeld.
De Haagsche briefschrijver van „De
Tijd" die reeds meermalen toonde een
goeden kijk op de zaken te hebben
schrijft over de Commissie o. a.
„Op de samenstelling der commissie
is niets af te dingen. De premier heeft
van elke partij den erkenden leider
benoemd, met naast hem een geestver
want, bij voorkeur onderwijs specialiteit.
Waar hij dezen niet aantrof bij de
Christelijk-liistorischen en Vrij-liberalen
koos hij een politieken geestverwant
zonder meer. De commissie is dan ook
feitelijk niet eene commissie in den ge
wonen zin van het woord, d. i. niet eene
commissie van personen, die tot verschil
lende partijen beliooren, maar eene ver
tegenwoordiging van de zeven erkende
partijen, elk optredend door een gemach
tigde met naast zich een plaatsvervanger,
die waarborgt, dat, bij toevallige verhin
dering, alle partijen steeds present zijn.
Ik geloof niet, dat in onze parlementaire
geschiedenis ooit eene Staatscommissie
is samengesteld, welke zoo consciëntieus
is gebaseerd op liet partijwezen in
Nederland, als deze commissie, in het
leven geroepen door eene Regeering,
die voor zieh-zelf beweert de wenschen
en verlangens van het volk te beluisteren
buiten liet volk om. De samenstelling
der commissie, waarop, zooals ik zeide,
niets is af te dingen, is dan ook alleen
onberispelijk, als men liaar beschouwt
als een congres van de groot-mogend-
i)
i.
Door de straten der kleine Fransehe
stad B. spoedde zich op een herfstavond
van, het jaar 182, de parochiepastoor naar
een zijjner parochianen voor het toedienen
der II. Teerspijze. Met haastige en toch
ingetogen schreden voortloopencle, hield
hij in een der voorname winkelstraten!
stil voor het huis Van een lakenkoopman,
Alfred Duf our geheeten. In den winkel
Jverd hij door den heer des huizes ont
vangen, die, zichtbaar bedroefd tot hem
zeideKom toch, mijnheer pastoor, zij1
vraagt onophoudelijk naar U.
De priester boog zwijgend het hoofd
en volgde den bedrukten echtgenoot naai
de ziekenkamer,
i In het .achtergedeelte lag, op een met
zorg gespreid bed, eene jonge vrouw, die
trots de 'hevigheid der smarten en de
vale doodskleur, die haar gelaat verfde,
nog een belangwekkend voorkomen had;
zijl hield een kruisbeeldje in hare hand,
lieden van de partijen in Nederland, die
als zoodanig elk liun mandataris zonden,
ongeacht het aantal soldaten, dat elk
hunner in het veld kan brengen. Het
gewicht en de beteekenis van elk hangt
af van het gewicht en de beteekenis,
die zijn partij in en buiten het Parlement
heeft.
Toch is, zoo gaat de briefschrijver voort
voor den uitslag van het werk der com
missie niet geheel zonder bedenking, dat
in plaats van een Staatscommissie samen
te stellen, de Regeering een congres van
partijen bijeen riep. Indien men ons bijv.
troost, dat naast palstaanders als de
heeren Tydeman en Ketelaar in commis
sie zitting hebben de heeren Roodhuyzen
en Bos, dan wil ik graag aannemen, dat
de aanwezigheid der beide laatsten een
gunstigen invloed kan uitoefenen bij de
beraadslaging, doch niet, dat liij eenig
effect zal hebben bij de stemming. Ik
ben niet alleen overtuigd, dat bij de
stemming de lieer Bos niet anders zal
stemmen dan de heer Ketelaar, noch de
lieer Roodhuizen ander dan de heer de
Meester een scheuring in de delegatie
zal zij wat beteekenen, zou toch een
scheuring moeten beteekenen der partij
maar zelfs dat de groepen der con
centratie, ter voorkoming van een breuk
in de concentratie, ten slotte één lijn
zullen trekken.
Intusschen kan ook dit zijn goede zijde
hebben. Indien er geen overeenstemming
is te krijgen en de vereenigde liberalen
één lijn trekken, dan zullen wij weten,
wat wij van de partijen der linkerzijde
te hopen of te vreezen hebben en hebben
wij afgedaan eens en voor goed met de
individueele vredesvrienden, die tiians
maar al te vaak en al te veel als de
vertegenwoordigers der liberale partij aan
ons worden voorgesteld. Laat ik echter
dadelijk erbij voegen, dat ik een dergelijk
volstrekt negatief resultaat niet ver
wacht."
Moge die verwachting van den Ilaag-
sclien briefschrijver niet worden be
schaamd en de arbeid van de Commissie
bewerken, dat, naar het woord van mi
nister Cort van der Linden, de energie,
die llians in den onderwijsstrijd nutteloos
wordt verspild, zich kan omzetten in
levende kracht ten bate van ons volk.
Wij moeten nog op het welgeslaagde
feest der IC. S. A. terug komen en aller
eerst een samenvatting geven van de
lijne hoogstaande rede van prof. De Groot,
in de middagvergadering uitgesproken.
Wanneer iemand zoo begon spreker
van de Heiligen der ICath. Kerk ver
heugd mag zijn op dezen triumfdag, dan
is het wel de II. Willibrordus, de eerste
Bisschop van Nederland. En hoe treffend
was het, dat hedenmorgen voor hetzelfde
altaar zijn opvolger knielde en daar bad
voor dc ICath. Soc. Actie Toen de II.
Willibrordus alles had vaaiwel gezegd
om liet II. Geloof to dienen, en thans
zou zien, wat de katholieke actie is ge
worden, zou hij juichen en jubelen. Wol
is waar hoort do oude Kathedraal van
St. Maarten niet moer de Roomsche bede,
maar nu staat er een leger van katho
lieken, vol vuur om te strijden. Dan
vraagt spr. aan den II Willibrordus in
den hemel nog in de toekomst neer te
zien op allen, die gewerkt hebben voor
de ICath. Soc. Actie.
Vervolgens brengt spr. hier zijn hulde
aan den man, die de heipalen van de
ICath. Soc. Actie heeft bevestigd, aan Mr.
Aalberse, en vergelijkt hem met den II.
Willibrordus, die de grondslagen legde
van het Katholiek Geloof in Nederland.
(Applaus.)
Met die beeldspraak op Mr. Aalberse
bedoelt spr. dat de katholieke actie de
practische soeiale kracht is, die er van
uit gaat. Wat gij gedaan hebt is niet
alleen voor deze wereld en niet alleen
en luisterde met aandacht naar de god
vruchtige lezing eener oude dienstmaagd,
die, met eene door tranen gesmoorde stem,
hare meesteres tot de laatste heilige com
munie trachtte voor te bereiden; zijl las
eenige verzen uit het. vierde bock der
Navolging van Christus; de priester ving
nog de woorden op „0 gelukkig gemoed
„en zalige ziel, die 'verdient U, haren
„Heer en God, godvruchtig te ontvangen,
„en, door U te ontvangen, met eene geeste
lijke vreugde vervuld te worden!...'"
De vreugde, waarnaar de vrome schrij
ver Thomas van Kempen zoo vurig haakte,
glinsterde op' het -gelaat der jonge lijj-
deres, 'toen ziji den priester voor haar
smarüqger zag staan. Haar bleek gelaat
verkreeg om zoo te zeggen een andere
gedaante; eene schitterende glans van
hoop; van vertrouwen en liefde dreef haar
over het ontkleurde aangezicht: liet
scheen, dat de nimmer verdoofbare zon
der zalige gewesten hare glanzende stra
len op dat stervende gelaat afkaatste,
en in hare oogen, die voor het aardsche
bijna gesloten waren, een hemelvuur deed
flikkeren.
Margarita sprak de vrome zieke
ziedaar 'mijnen Zaligmaker, mijn Mees
een godsdienstige actie, maar een actie,
dio tot godsdienst leidt. Er is in de
katholieke sociale actie apologie, d.w.z.
verdediging van het Katholiek Geloof. Is
er dan geen verdediging genoeg zoo
vraagt spr. Hebben wij niet de Katholieke
Kerk over geheel de wereld Maar waar
om is dan nog nieuwe apologie noodig.
Om u heen zijn er nog zoovelen die stil
werken voor de katholieke zaak, waar
voor spr. verwijst naar dë Brabantsche
vrouw op de heide, naar de Zusters en
den werkman. In één woord allen, die
de verborgen plichten van hun staat
vervullen, doen aan actie, welke evenwel
niet zichtbaar wordt. En in het bizonder
de katholieke actie doet dit. Is het wonder,
dat de wereld opziet naar de streken,
waar actie is. Actie vindt men over geheel
de wereld, actie, dat is de navolging van
God, Die aan het Wezen de actie gaf,
zelfs aan liet kleinste atoompje. Dit alles
is actie, die God aan de schepselen heeft
gegeven, doch vooral de actie, die God
aan den mensch heeft medegedeeld, wil
spr. hier behandelen. Bij velen treedt die
actie niet naar buiten, maar waarom
zouden wij achterblijven, waar geheel de
wereld gist, waar alles aan actie doet in
onze moderne 20ste eeuw.
Vooral richt spr. zich tot „Jong Neder
land," die deze actie flink en terdege
moet ter hand nemen. Want wanneer
gij allen in actie zult gaan, ontwaakt
heel Nederland. Helaas zijn er nog zoo-
velen, die verslappen en daarom zijn er
een massa daden noodig om hen te elec-
triceeren. Er is noodig een actie, die
klinkt en naar buiten gaat, vooral in de
groote steden waar zoo velen verdaald
raken door de massa gemengde huwe
lijken. Toont dan, gij mannen en vrou
wen, de katholieke actie. Gaat uit in
schoonheid en kracht, om uw zusters en
broeders fe redden. Gaat uit om daden te
stellen.
De nieuwe tijden veroorzaken ook
nieuwe eischen en dientengevolge moet
gij, mannen en vrouwen, nieuwe wegen
aanleggen en nieuwe krachten zoeken.
Wij moeten op sociaal gebied meedoen.
Er is geen grooter schande dan oen
erfdeel té ontvangen van adel en van
kracht, ten einde dat te verteren. Wij
moeten onze vreugde zoeken in de Kerk
en in ons II. Geloof. Wij moeten uitgaan
op sociaal gebiedwanneer wij niet han
delen, dan zullen wij verslagen worden.
Spr. wijst naar andere landen, waar de
katholieke Kerk en de katholieken zuch
ten en in ketenen zitten. Derhalve zullen
wij moeten zorgen, door de katholieke
sociale actie weerstand te bieden en
niet te buigen voor den afgod, dien men
tijdgeest noemt. (Applaus).
Wat is tijdgeest? Tijdgeest is een
moloch, een machtig wezen. Geen man
nen en vrouwen uit het volk buigen er
voor, doch de geraffineerden, de geschool
den, de geletterden. Tijdgeest kan zijn
een geest van den tijd, om op te komen
voor de belangen, die wettig zijn. In zoo
verre volgen wij hem. Doch maakt men
hem tot een bepaalden geest, een geest
der wereld, die slechts opgaat in den
tijd, dan gaan wij niet met hem mee.
Wij zijn immers niet alleen kinderen
van den tijd, doch kinderen van Christus
en de eeuwigheid. (Langdurig applaus.)
De Katholiek Sociale Atie telt op liet
oogenblik 100000 leden. Dit moet ver
dubbeld worden, al moeten wij niet
letten op de quantiteit, doch ook op
de qualiteit. Wij moeten zien, wat er van
de katholieke actie wordt, en wat er in
de katholieke beginselen ligt opgesloten,
die geen beperking toelaten, maar een
éénlieid vormen.
Dan vergelijkt spreker de katholieke
sociale actie bij den stroom, die Nederland
vruchtbaar maakte en een weldadige
kracht uitoefent En al kunnen onze wa
teren niet zoo donderen, als die der
sociaal-democraten, onze wateren kunnen
daarentegen rustig stroomen in hun bed
ding en blijven binnen de dijken. Ook
maakt spr. een vergelijking van de kath.
soc. actie metSt. Maarten, wiens zwaard
het kleed doorklieft, terwijl spr. daarbij
ter, die mij in mijn laatste uur komt
bezoeken; de Heer is een getrouwe
vriend
Bij het uitspreken dier woorden had zij
zich in haar bod (ten halve opgericht;
haar echtgenoot vatte ontroerd hare hand,
en bevochtigde dezelve met een bitteren
tranenvloed. Zij! vouwde de handen teza
men om te bidden, sloeg hare oogen ne
der, en hare lippen bewogen zich bijna
onmerkbaar.
De priester reikte de zieke do heilige
Hostie, die deze mot de teedei'ste gods
vrucht ontving.
Daarop naderde de priester de zieke,
zalfde met de Heilige Olie hare ledema
ten welke het graf opeischte, onder het
storten der gebeden, die de heilige Kerk,
als eene bezorgde moeder, in dat laatste
uur, op de lippen harer bedienaars legt
„Dat de Heer u, door deze heilige zal-
„ving en zijne ontfermende barmhartig-
„heid, alle kwaad vergeve, dat gijl door
„het gezicht en het gehoor bedreven
„hebt".
Hij sjioedde zich, want het scheen hem
toe, dat het einde der jonge vrouw na-
bij w.aszij spoorde zelf hem daartoe
aan, en sprak met nauw hoorbare s.tem:
vermaant het zwaard der rechtvaardig
heid met dat der mededeelende liefde te
verecnigen. (Langdurig applaus).
De Kath. Soc. Actie is, kan en moet
eenig zijn op deze wereld. Want voor er
een organisatie was, waren de katholie
ken georganiseerd door Christus in Zijn
II. Kerk. In heerlijke woorden schetste
spr. dat hiërarchie en eenheid met
elkaar verbonden een heerlijke Kath.
Soc. Actie vormendoch dit moet
onafscheidenlijk een zijn, wijl het anders
gaat evenals bij den Ütrechtschen Dom,
waar priesterkoor en toren, maar geen
middenschip wordt gevonden.
Laten wij God bidden om eenheid in
het H. Geloof en laten wij, wie wij ook
zijn mogen, ons gevoelen als kinderen
van éénen God. onze kracht en onze
troost zoekend, gelijk de herders in ee
Drie Koningen bij de kribbe van Beth
lehem.
Vervolgens meenen wij de door Mgr.
Van de Wetering gesproken woorden
niet aan onze lezers te mogen onthouden.
Z. D. Hoogwaardigheid sprak
Dames en Heeren.
Wanneer ik het woord neem om LI toe
te sproken, dan is het niet om de ver
diensten van de K. S. A. te huldigen.
Immers dat werd reeds naar waarde en
verdienste gedaan door de vele eminente
sprekers en het laatst door pater de
Greeve, aan wiens woorden Ik niets heb
toe te voegen. Doch als ik iets wenscli
te zeggen, dan is het wel, dat ik als
Hoofd van de Katholieken van Nederland
dank wil brengen aan allen en alles, wat
in die 10 jaar door de K. S. A. is ver
richt. Moge zij er toe bijdagen onder alle
kringen en standen sympathie voor de
K. S. A. in het leven te roepen. Moge
die sympathie niet alleen bestaan in het
in grooten getale opgaan naar de feestver-
gaderingen, zooals zoo juist pater de
Greede zei, doch toont ook Uw moreelen
en finantieelen steun aan de K. S. A,
Want is de K. S. A. het groote vlieg
wiel der actie van ons vaderland, gij,
dames en heeren, moet zorgen, dat liet
onderhouden en gesmeerd wordt.
Ten slotte nog een paar ons toege
zonden mededeelingen.
Te laat, om in de Feestvergadering te
worden voorgelezen, werd nog het na
volgende telegram ontvangen:
Aan Z. D. H. Mgr. II. van de
Wetering, Aartsbisschop van
Utrecht.
De Heilige Vader heeft dankbaar aan
vaard de gevoelens der onderdanige en
liefdevolle gezindheid van de Katholieken,
die te Utrecht in Tivoli ter gelegenheid
van het tienjarig bestaan der Katholieke
Sociale Actie in Uwe tegenwoordigheid
bijeen zijn. Hij bidt hun toe de rijkste
hemelsclie gunsten en verleent hun gaarne
den gevraagden apostoliscgen zegen.
Kardinaal MERRY DEL VAL.
Feestgave K. S A.
Van Mgr. W. van de Ven, Bisschop
van 's-Bosch, werd door den Directeur
van liet Centraal Bureau een uitvoerig
eigenhandig schrijven ontvangen, waar
in Z. D. H. zijne hartelijke sympathie
voor liet werk der K. S. A. betuigt,
als bewijs waarvan tevens een bankbil
jet, groot ftOO.bij den brief was, ge
voegd.
Installatie Staatscommissie onderwijs.
De Minister van Binnenlandsclie Zaken
heeft Donderdagmiddag de Staatscom
missie voor het onderwijs geïnstalleerd
met een rede, waarin hij "wees op de
ruime opdracht der commissie, die een
regeling zal hebben te treffen voor den
financiëelen grondslag van het volkson
derwijs, allereerst van hel lager onder
wijs in zijn vollen omgang, waarnevens
ook het middelbaar en voorbereidend
liooger onderwijs de aandacht der com
missie zal vragen. Het onderwijs aan
universiteiten of hoogescliolen valt buiten
den kring harer bemoeiingen.
i—
„O, mijn Zaligmaker, kom! kom spoe
dig!" Zij wilde zich oprichten, maar zij
was te afgemat: haar echtgenoot en de
oude dienstmaagd ondersteunden haar, ter
wijl hare ziel geheel en a,( to-t haren God
opsteeg. Zij ontving Hem, en, in stille
dankzeggingen verslonden, bleef zij on
bewegelijk. Eindelijk verhief zij hare stem,
maar deze .was zoo zwak, zoo gebro
ken, dat haar echtgenoot zich over het
bed moest neigen, om er de laatste klan
ken van op to vangen. „Alfred, sprak
ze, breng mij Martha, ik wil haar zege
non 1"
De diepbedroefde echtgenoot, de arme
vader verliet met een verbrijzeld hart de
kamer, en kwam na weinige oogenblikken
terug met een klein, bloeiend meisje van
zes jaren aan de hand, welks wangen
door een liefelijken blos gekleurd waren;
het dochtertje wilde naar het becl snellen
en haar moeder in de vervoering eener
ontstujmigc vreugde in de armen vlie
gt-
Stil 1 wees bedaardzeide de pas
toor, uw moeder is zeer ziek.
Och 1 moeder 1riep! het meisje
op klagenden toon.
Zet hajaj; in mijln, bed, lispelde de
Spr. wees op de groote beteekenis van
den arbeid der commissie, die, als zij
slaagt, den grondslag zal hebben gelegd
voor de bevestiging van onze nationale
eenheid. Ter bereiking van dit doel moe
ten de leden der commissie rekening
houden met het feit, dat over en weder
hun opvattingen elkander beperken. Zij
moeten openbaar en bijzonder onderwijs
zien als historisch ontwikkelde gegevens
en zij moeten middelen zoeken om beide
tot bloei te brengen en beider vrijheid
te waarborgen, eenerzijds door vaststel
ling van de taak, die de Overheid tegen
over beide takken van het volksonder
wijs toekomt, anderzijds door de eerbie
diging van ieders levensbeschouwing tot
leidend beginsel te maken der te onder
werpen regeling. Op deze wijze kan ons
volksonderwijs in waarheid' nationaal
worden.
Dr. Bos antwoordde o.m., dat bij alle
leden de oprechte wil bestaat te trachten,
een gemeenschappelijken grondslag te
vinden, waarop zich kan verheffen een
deugdelijke inrichting van ons school
wezen, welke rekening houdt met de zoo
groote verscheidenheid van godsdienstige
en opvoedkundige inzichten van ons volk.
En hij sloot met de woorden
„In de hoop, dat deze oprechte be
geerte, welke niet in de laatste plaats
bij mij uit den grond des harten oprijst,
ons de wegen mag doen vinden om onzen
arbeid tot een goed einde te brengen,
aanvaardt de commissie met vertrouwen
hare taak."
IIILIË.
Rampolla's testament. De „Tijd"
verneemt uit Rome
Op verzoek der éénige zuster van kar
dinaal Rampolla, baronesse di Perana,
moeder van hertog Francesco di Campo-
bello, heeft de rechterlijke macht bevolen
dat de zegels der sterfkamer vóór 10
Januari moeten verwijderd wordenen
op verzoek der hertogin di Campobello,
geboren prinses Altieri, dat een nauw
keurige inventaris van den inboedel en
de nalatenschap worde opgemaakt. Men
hoopt nog, dat aldus het verloren testa
ment zal terecht komen. Bij het opma
ken van den inventaris zal waarschijnlijk
een rechtsgeleerde, die het Vatïcaan
vertegenwoordigt, aanwezig zijn.
Rampolla's eenvoud. Dezelfde
correspondent schrijft: Van een hoog
staande persoonlijkheid, die 's morgens
na den dood van kardinaal Rampolla
diens sterfkamer bezocht, hoorde ik, hoe
doodeenvoudig alles daar was ingericht.
Het gewone studeervertrek van den kar
dinaal, dat ook voor eetkamer diende,
was gedeeltelijk voor slaapgelegenheid
bestemddoch zonder een zweem van
comfort, zelfs zonder tapijt op den steenen
vloer. „Gij noch ik zouden ons daarmede
willen behelpen", zoo verklaarde mijn
zegsman, niet zonder ontroering.
Men verzekert ook, dat kardinaal Ram
polla betrekkelijk arm gestorven is, Zijn
ouderlijk erfdeel, dat 700.000 lire bedroeg,
en het overschot zijner kerkelijke in
komsten, had Z. Em. reeds stilaan bij
zijn leven weggeschonken. Voor de ver
fraaiing zijner titelkerk van Sint Cecilia
alleen besteedde Z. Em. niet minder dan
400.000 lirevoor de opluistering van
Sint Pieter eveneens aanzienlijke sommen.
Hoeveel kardinaal Rampolla, met vor
stelijke milddadigheid wegschonk voor
liefdadige doeleinden, valt onmogelijk na
tc gaan. Want bij dezen blijmoedigen
gever mocht zelfs de linkerhand niet
weten, wat de rechterhand deed.
BBbfilli.
Ilet do o de Yperen. Aan „De
Maasbode" wordt uit Yperen o. a. het
volgende interessant nieuws over deze
bekende Vlaamsche stad geschreven
zwakke stem van. mevrouw Dufour.
Men voldeed aan haar verlangen. Bij
hot zien harer arme moeder, die zoo bleek
en veranderd wa,s, begon het kind bitter
te schreien. De stervende vestigde hare
benevelde oogen strak óp'haar dochtertje,
hief hare bevende lia,nden ten hemel en
spjrak
,,0 mijn God! ik beveel U haar aan!
ik draag U voor haar het offer mijhs
levens op,Moge zijl godvruchtig en
braaf worden en U bovenal beminnen.
Dierbaar kind! God zegen© u gelijk ik
u zegen,Alfred, wees steeds goed voor
haar, voed haar in de vreeze des Hee
ren op bemin haar zoo z'eer als gij
mij bemindet.VaarwelMartha 1
vaarwel mijn kind"
Hare stem stikte haar in de keel; zij
viel uitgeput neder, terwijl ze het kruis
beeld, cüo vertroosting in hare langdurige
smarten, tegen hare lippen drukteMar
tha vloog haar om den. hals, maar
deinsde terug en riep„Och 1 wat is mijne
arme moeder koud!"
Zij w.as op hetzelfde oogenblik een wees
geworden.
(Wordt vervolgd.)
mu MM. .r.n'
