iduitslag.
No. 3 TWEEDE BLAD NIEUWE ZEEUWSCHE COURANT
Zaterdag 3 Jan. 1914.
menmagazijn.
E. VERBEEM, does.
>ene Dienstbode
>n 1.1. bejaarde Nleid oi mm,
net Meisje
[loosterbalsem|
sene DIENSTBODE
BINNENLAND.
UIT DE PERS.
ing
IretvandenheerM. v.Lankveld
heer M. van Lankveld, Peel-
lat 79a, te Boekei (N.-B.) ver-
irt ons
Benige jaren geleden werd ik
betast door een hevige huid-
ue, welke in korten tijd mijn
sen en handen met kleine
Keltjes en bultjes bedekte,
t den dag werd het erger en
J slotte waren mijn beide on-
|armen en handen geheel met
leertjes en bloedende kloven
.dekt, terwijl de huid begon af
j schilferen. Onuilstaanbaar was
t jeuken en de pijn. Helpen
ed mij niets, wat ik ook pro-
erde, en ik vreesde reeds mijn
ndeu te moeten verliezen.
|lukkig wendde ik toen den
uosterbalsem aan en deze hielp
direct. Langzaam maarzeker
Igon de genezing, de jeuk en
pijn verdwenen, en nadat ik
J potjes Ktoosterbalsem gebruikt
|id, waren mijn handen geheel
al genezen. De
Klooster Sancfa paulo,
een heilzaam geneesmiddel tegen
lidaandoeningen, zweren, oude en
euwe wonden, brand- en snijwon-
ïn, spierverrekkingen, spit in den
rg, alle rheumatische aandoeningen
aambeien.
Prijs per pot van 50 gram lö
ent, van 100 grain f 1.20, van
50 gram f2.50. Eischt rooden
and met handteekening van d' n
lleneraal-Agent L. I. AKKER,
Rotterdam. Verkrijgbaar bij alle
Hrogisten, apothekers en de he
tende depothouders.
Het gebruik van
Jmt steeds toe in den prijs van 45
50 cent per pond.
ILTIJD VERSCH VOORRADIG!
Wegens vertrek naar Amerika
raagd tegen Mei a.s.
Slagerij VAN HOVE, Goes.
Met L Mei 1914 gevraagd
A. v. HOOTEGEM, Kruiningen.
Terstond gevraagd
Schijn en werkelijkheid.
Ju schijn is hot socialisme de redder
en opheffer des minderen volks, diens
vertrooster in den nood. In werkelijkheid?
De lezers schorte zijn oordeel op tot
na de lezing van onderstaand relaas over
een socialistische vergadering te Gent, on
langs gehouden ter bespreking van propa
gandamiddelen om de socialistische partij
krachtiger te maken. De bijzonderheden
zijn ontleend aan „De Waarheid", orgaan
der Belgische afgescheiden socialisten.
Do bespreking duurde vier en oen half
uur en liep uit op een reeks klachten, hij-
zonder over den bouw van het nieuwe
socialistische feestpaleis te Gent, dat. 2%
millioen of meer zal kosten.
Als aanleiding maakte men de aanwezi
gen bekend met het doel der vergadering.
Daarop wil een jonge man het .w.oord
nemen.
Een hevig rumoer ontstaat, maar ten
slotte kon hij sproken.
Wij knippen het voornaamste uit het
geen. hij zeide
„Wij zijn hier samengeroepen, heeft de
voorzitter daar zoo even gezegd, om over
de belangen der partij t.c spreken en ge
wichtige besluiten te nemen.
Welnu, vrienden, de partij is in verval.
Al de geestdrift is gedoofd, het geloof in
onze beginselen is vernietigd. En aan wie
do schuld? Aan de leiders, de aanvoer
ders, welke van het socialisme een koop-
handelszaak hebben gemaakt.
Onze beginselen zijn opgeofferd aan den
handel en wij zoo ver en zoo laag gedaald,
dat wij een zwendelaarspartij zijn gewor
den. (Protesten aan de bestuurstafel).
Ik herhaal dat dus onze partij in verval
is, en hoo kan dat anders?
Wij hebben de kapitalisten, de beurs
mannen, de fabrikanten, allen uitgeschol
den voor dieven en bedriegers, die de
werklieden bestelen op hun loon, op het
voortgebrachte werk, en de beursmannen
waren nog de. ergste bedriegers van allen.
En nu zijn wij daar bij ingelijfd en aan
gespannen. Hoe grooter millionair, hoe be
ter en liever hij in ons midden is ge
zien. (Onderbreking aan de bestuurstafel).
Anseele roeptmaakt het kort.
Wat ik zeg hindert u allen. Gij'1 gevoelt
dat ik de waarheid zeg en ge meent mijl op
zijdo te duwen, maar gij- zijt er niet.
(Nieuw en lang geroep en gewoel.)
Hoort naar de klachten der werklieden
welke in de fabrieken en werkhuizen van
I „Vooruit" G shaven, over den dwang, de ty-
rannie, de uitbuiting, die er veel erger
is dan bij de kapitalisten.
Overal opjaging en zweetstelsels, 'lis
schande, 'tis misdadig. (Onderbreking.)
.Ziet onze chefs gearmd met de uitbui
ters aller kleur eu geur samenspannen
om de werklieden te onderdrukken.
-De partij moet naar den ondergang, door
de schuld van hen die met de partijlei
ding zijn gelast. De meesten zijn genieters
die willen rijk worden, het zijn parvenu's.
(Aanhoudende toejuichingen; van den
kant van de bestuurstafel hamergeklop.)
Om de kroon op hun vernielingswerk
der. partij te zetten laten zij een gebouw
maken dat twee en een half millioen zal
t kosten. De hongerlijders kunnen er ver-
t gadering in houden om over hunne el-
I lende te spreken. (Uitroepingen)".
Wij moeten ons helaas in de aanhaling
bekorten en geven alzoo hot eind van
het verslag:
Vervo.gens hebben een aantal beschul
digden zich verdedigd. Men heelt him ver
weten, dat zij een heerenleven leiden, ca
deautjes krijgen en gespot met hunne op
offeringen.
Een wever heeft gevraagd of het niet
- heter zou geweest zijn, met het geld van
het feestpaleis, het brood af te slaan en
het pensioen te vorhoogen, enz.
Nog een andere spreker noemt het hou
wen van liet feestpaleis eene geldverspil
ling.
Do zitting word om middernacht opge
heven. Men discuteerde in de groepjes
voort".
De conclusie, welke de lezer na kennis
name van het bovenstaande heeft getrok
ken zal wel dezelfde zijn als de onze,
n.l. dat er geen grooter uilskuikens rond-
loopen, dan diegenen welke gelooven,
dat do ware en blijvende verbetering van
sociale misstanden door het socialisme
wordt gegeven. Maar ze loopen toch het
roode vaandel achterna bij duizendtallen!
Denk aan Ockhuijsen, den goochelaar, le
zer! Die placht zijn toeren te beginnen
met. de spreuk: „De wereld wil bedro
gen worden, dus laten wijl haar bedrie
gen". Daarin zit het geheim.
Zoo heet de bekende socialistische coöpc-
ratie te Gent.
Ambtelijk Gebed.
In de Staten van Noord-Hollancl is een
voorstel om het ambtelijk gebed te doen
vervallen met groote meerderheid ver
worpen.
De „Nederlander" noemt dit besluit niet
minder merkwaardig dan de bijomstandig
heden die liet vergezelden.
„De mannen van rechts vormen on
geveer een derde deel der Staten. Door
eigen kracht hadden zij dus het ambts
gebed niet kunnen handhaven, maar zeer
veel liberalen en zelfs radicalen, zoowel
Israëlieten ais Christenen hebben met hen
meegestemd en hun do overwinning ver
schaft.
,Niet omdat zij zelf aan het ambt-
gebed waarde hechtten, maar omdat zij
hen niet voor het hoofd willen stooten,
die er wol aanhechten
„Voor velen hunner was deze vraag
beslissend: wenschen de rechtsche sta
tenleden het ambtsgebed to behouden?
Zoo ja, dan dringen wij hun onze ziens
wijze niet op, al kunnen wij de hunne
ook niet doelen."
Het voorstel tot afschaffing was niet
vooraf in do afdeelingen of door eene
speciale commissie onderzocht en Gedepu
teerde Staten gaven geen praeadvies. De
gedachtengang was, dat ieder lid op het
punt in quaestie toch reeds lang eene
gevestigde overtuiging had en zich dus
door de argumenten van anderen niet zou
laten meeslepen. t
Ook de Gedeputeerde Staten waren vóór
het behoud van het gebed.
„Do mannen van rechts", zegt de „Neil",
mogen dus tevreden zijn, maar tevens een
woord van waardeering over hebben voor
de vele mannen van links, die hen steun
den en daardoor werkelijk echt vrijzin
nig hebben gehandeld. Moge het nu ook
zoo gaan in den Amsterdamschen Ge
meenteraad, want ook daar is de quaestie
weer aan de orde gesteld. Zulke quaesties
komen periodiek terug. Is de aanval een
maal afgeslagen, dan wordt hij na eenigen
tijd hernieuwd. En in de Staten van Noord-
Holland èn in den Raad van Amsterdam
zijn er ook vroeger aanvallen geweest,
maar elke vroegere overwinning geeft bij
latere heropening van den strijd een voor
sprong."
Standbeeld voor Gebr. De Witt.
Het comité voor een standbeeld to
Dordrecht ter eere van Johan en Cor
nells de Witt, heeft, uit naam van de
in Frankrijk wonende leden der familie
Do Witt, een aanzienlijke gift ontvangen.
Gelijk bedrag is gezonden aan het Haag-
sche comité ter eere van Johan de Witt,
(D. Crt.)
Minister Treub's plannen.
„Het Centrum" schrijft:
Minister Treub heeft van zijn plannen
ten aanzien der Invaliditeitswet in de
verleden Dinsdag gehouden Kamerzitting
een overzicht, gegeven, en men kan het,
na hem gehoord te hebben, slechts te
meer betreuren, dat zijn voorganger thans
in het Parlement, een plaats mist.
negen behulpzaam te zijn bij de op-
Lssmg van 2 ziek geweest zijnde
ren en andere huishoudelijke bezi,-
;den. Kost, inwoning en hoog lp°
ehoeft niet te schuren of te wasscne
VERBEEM, Winkelier, Goes.
Wordt gevraagd voor den Haag in
iizin een
Is tweede meid, tegen 1 Februari;
Loon f 120 en f 26 waschgeld. Brieve
urean van dit blad, letter H.
Josef zag in zijne blijde verrassing, dan
eens naar den burgemeester dan weder
naar de geldrollen. Al lachende maakte
de burgemeester hem de opmerking:
Ziet gij niet, 'twas dan toch waarlijk
zulk groot ongeluk niet voor u, dat gij
hij den waard in „den Beer" uw logies
genomen, en daar die valsche daalders
ontvangen hebt? Zij warén wel is waar
slechts van lood en tin, maar zij hebben
li toch meer aangebracht, dan indien zij-
van goud geweest waren. En zij hehben li
geen onaanzienlijke bijdrage tot den aan
koop van de herberg „de Beer" opge
leverd.
Josef dacht aan het spreekwoord zij-
nel' moeder, en zeide met een lachend ge
laat, dat indien het zoo voortging, hij het
geld daarvoor zeker wel hij elkander zou
krijgen. Hij bleef nu nog clric dagen met
zijne moeder hij de gastvrije vrouw Hill-
mayr, en deze zou hen gaarne nogi lan
ger, ten minste acht dagen, bij zich ge
houden hebben. Maai- moeder Marianne
Want het was gfootcndeels een formeel
requisitoir tegen de wet-Talma, dat de
heer Treub hield.
Aan die wet. ontbreekt volgons, Z.Exc.
zooveel, dat ze geheel zal moeten worden
omgewerkt, en van de wijze, waarop dit
z.i. dient te geschieden, gaf hij nu in de
Kamer een overzicht.
Links werd geapplaudiseerd maar het
is de vraag, of dit; applaus meer voort
kwam. uit de 'zucht iom tegen Talma en
de Rechterzijde te getuigen, dan uit geest
drift voor de aangekondigde hervormingen
des heeren Treub,
Men weet, dat. ile Linkerzijde in haar ge
heel tegen de Invaliditeitswet, heeft ge
stemd en die houding wil men blijkbaar
gaarne -omgeven zien met een aureool
van voortreffelijk staatsbeleid.
Êr was dan ook in het. optreden van
den lieer Treub een niet onbelangrijk
stuk politiek.
Dat hij zich heeft willen verdedigen te
gen de- opmerking, dat hij ten aanzien der
Staatspensiconneering gedraaid zou zijn en
van tegenstander geheel of gedeeltelijk
voorstander zou zijn 'gewonden," is to be
grijpen.
Maar de wijze, 'waarop hij over de
afhandeling der invaliditeitswet sprak,
ging bepaald over de schreef, te meer
waar dit geschiedde van de ministers-
tafel, terwijl zijn voorganger niet daar
kon zijn, om zich te verdedigen.
En zeker stond hij ook niet sterk, waar
hij de uitkeering aan de ouden van dagen
wederom als afgescheiden van de wet
deed doorgaan en daarbij van o,cn
„slechte invoering van staatspensionnee-
ring" sprak.
De heer Talma werd het als een
ernstige fout aangerekend, dat hij het
amende men t-D,uys had overgenomen.
Maar verklaarde de heer Goeman Bor-
ges-ius niet, dat hij vóór het. amendement
zou hebben gestemd, indien dit niet door
den minister was overgenomen?
En hebben de sociaal-democraten niet
getracht, de eer der uitkeering aan de
ouden van dagen naar zich toe te halen?
De lieer Treub had daarover dan ook
ten spijt, van zijne grieven met min
der geringschatting kunnen spreken.
En nog ,in ander opzicht klonk zijn
woord harder, dan dat zijne argumentatie
sterk was.
Hiermede zij niet gezegd, dat de wijzi
gingen, welke hij zich vioors-telt in dq in
validiteitswet aan tc brengen, geen goede
elemente nbev.afcten.
Maar die plannen zullen in elk geval
eens nader en a téte reposée moeten
worden beschouwd, terwijl het hoogst twij
felachtig is, of men daarmee op tijd zal
gereed- komen, om de verplichting te
ontgaan, welke de uitvoering der Inva
liditeitswet imet zich brengt.
Summa summamiH blies de heer Treub
in zijn van Links toegejuichte rede te
hoog' van den toren tegen do vorige re
geering en meerderheid en legde hij. an
derzijds- een zeldzaam optimisme aan den
dag, wat de verwezenlijking zijner eigen
plannen betreft.
Hij loopt alle kans te ondervinden, dat
hij te veel hooi op de vqrk genomen
heeft.-
Met minder zou hij misschien meer
kunnen bereiken.
En wanneer hij niet slaagt, of niet
bijtijds slaagt wat verre- van onwaar
schijnlijk is dan geldt de- onafwijsbare
eisch, dat de Invaliditeitswet zooals
zij aangenomen is. wordt uitgevoerd
binnen den tijd van drie jaren, daartoe
gesteld.
Droom of werkelijkheid.
Behalve de 4000 onderofficieren, die van
do gekozen Candida,ten der Vrijzinnige
Concentratie permissie voor liet dragon
van hun burgerpak op Zon- en feestdagen
hadden verwacht, zijn ook de 19000 open
bare onderwijzers, die er vast, op gere
kend hadden, dat de Linksche meerder
heid hun oen traetem-ents-vorhooging zou
hebben verschaft, de dupes geworden van
verlangde vurig naar huis. Zij namen dan
hartelijk afscheid van hunne edelmoe-
moedige weldoeners-, Gij zult spoedig
wederkomen, zeide vrouw Hillmayr hij-
den laatsten groet.
En dan geheel en al bij ons- blijven,
voegde, de burgemeester daar vriende
lijk bij.
XVII.
Op den avond dat Marianne mot hare
kinderen te Mahlingen aankwam, zat daar
in de herberg, oen gezelschap van bijzon-
deren aard bij elkander, Daar bevond
zich een braaf en vlijtig echtpaar, wel
beproefd, maar zeer goed bevonden;
daar waren twee weduwen, heiden in het
vuur des lijdeus gezuiverd, ieder was
moeder van een zoon, maar hoe groot
was het onderscheid tusschen die twee
zonen! Zij zaten heiden naast, elkander,
de eene bloeide in hot volle zijner jeugd,
in kracht en gezondheid, met de opge
ruimdheid en hot geluk van eon goed
geweten; de andere, even jong, maar
bleek, met do uitdrukking van lijden en
berouw op liet vermagerde aangezicht
Aan de zijde van Marianne had Magda
lena plaats genomen; zij was in alles het
voorbeeld eener vrome jonge dochter,
welke door Gods milde genade, zoo naar
ziel als lichaam met schoon© gaven ver
sierd was.
Jos-ei had nu, op- uitdrukkelijk ver
zoek van Beata, verhaald hoe hij met
Gods hulp het hollende paard van
Balthasar bedwongen en dien ongelukkige
bij den molenaar in huis gebracht had.
Ieder lid van het gezelschap had daarover
zijn eigen gedachten, en sprak naar zijn
oordeel eene of andere opmerking daar
op uit, uitgenomen Magdalena alleen, wel
ke in haar nederigheid slechts dan sprak,
wanneer men haar iets vroeg. Allen pre
zen den moed van Josef, en dit deden
zekerlijk niet het minste de waardin
Beala, wier oogen vol tranen stonden, en
Balthasar, welke tot in zijne ingewanden
ontroerd, zijn redder de hand gaf en
zeide: -Ik hel) u met .bespotting en
hoogmoedige verachting gekrenkt en dit
hebt gijl mij vergolden met uw eigen le
ven te ivagen om mij te redden. Vergeet
het mij, Josef, vergeef het mijl Nauwelijks
durf ik u verzoeken, dat gij mijn vriend
wordt; lik weet maar al te zeer, dat er
tusschen u en ni,ij een groo te afstand is.
De bescheiden Josef verzotte zich te
gen die lofs-praak, en weigerde ernstig
en oprecht ze aan te nemen.
Ik niet, Balthasar, maar God heeft u
hun goedgeloovi-gheid. En daar de laatsten
door hun ij-v-er wel een 40.000 kiezers- aan
do Linksche stembus zullen gebracht heb
ben, ongerekend nog de duizenden andere
bijloop-era on meegetroonden in Juni, is
de situatie van ons politiek partijleven
op h-et oogenblik geheel vervalscht. De
Standaard" wijst hierop en wijdt er eeni-
beschouwingen aan, die zeker de aan
dacht verdienen.
Als iemand, die op 26 Juni naar Groen
land was vertrokken, plotseling in het
vaderland terugkeerde, zou hij een lang
niet verwacht resultaat moeten waarne
men en denken in een tooverland terecht
te zijn gekomen. De parlementaire meer
derheid van 55 is niet aan de Regeering',
wat sind-s 1848 nog niet gebeurd is. Er
is pays en vreè met mannen als klenburg
en Colijn, die- vóór Juni door do Linker
partijen zijn verguisd en in de Tweede Ka
mer speelt zich een vroolijfc allegaartje
af, waarbij zelfs het schoolgeding schijnt
te voeren tot een huwelijk tusschen open-
baar- en bijzonder onderwijs-. „Droomen
we, of is 't werkelijkheid".
De „Standaard" wantrouwt. Hier is iets
gebeurd, wat op don duur geen stand
kan houden. Als politieke partijen, die
weliswaar een hootdprogram- voorop zet
ten, maar dan door allerlei bijzaken en
door het, opwekken van verwachtingen,
verschillende nevengroepen tot zich lokken
en dan, vóór de- patrijs- gezet, weigeren,
to schieten, worden de deuren opengezet
voor volksbedriegers. Do invloed en de
macht van politieke partijen mogen het
pad aan de Regeering voorteekenen, zij
hchooren dan ook ha.ro beloften gestand
te doen, of het roer van Staat wordt ver
wrikt.
„De hoogst ernstige, (liep-zedelijke waari
borg voor eerlijkheid in de politiek houdt
dan op gefatteerd te worden, en Staats
beleid yn Staatsbestuur zijn overgeleverd
aan het spel van individueel© willekeur."
Tot zoover de „Standaard". Bij- haar
betoog past niet slecht de plaat die Braa-
-kensiek deze week voor de „Groene"
heeft geteek-end. Daarop staat Minister
Orpheus-Cort van der Linden afgebeeld,
zittend in het bosch te musicoeren. Rond
om hém scharen zich de dieren des velds
en alles is vrede en liefde. Daargelaten
de weinig flatteeren.de huid, waarin de
artist sommige onzer afgevaardigden ge
stoken heeft, is de voorstelling wel ter
snéê.
Er onder staat het rijmpje van Vondel
Toen Orfeus- 'met zijn keel,
Teun Orfeus- met zijn keel eu veel
In 'tmastbosch zong en speelde,
Tierelier, tierelier,
Dat schoone lustprieel
Scheen hemel, aaide en zee,
Scheen hemel, aarde en zee alreê
Op zang en spel te dansen.
Tierelier, tierelier,
Gevolgd van wild en vee.
D-e openbare orderwijzers staan niet te
luisteren naar Orpheus. Zij zijn Zaterdag
getroost met een motie van de Liberale
Unie, waarin de Regeering aangezegd
wordt dat zij „zoodra mogelijk" na de
regeling der ouderdomsvoorziening tot sa-
larisverceteiing y.oo-i- do openbare pnder-
wij-z-ers moet overgaan.
Jn d-e vergadering werd de vrees ge
opperd, dat „zoodra mogelijk" een kapstok
zou worden o-m de zaak uit te stellen
waarop de heer Roodhuyzen zeide, dat
juist, het tegendeel 'bedoeld wordt.
Wie van de openbare onderwijzers biedt
-er nu geld voor liet, tegendeel van den
kapstok (Tijd.)
Troelstra aan het woord.
De leider der S. D. A. P. heeft ook
ditmaal weer den Kerstdag uitgekozen,
om in het kringetje waar men zijn
woorden nog belangrijker acht dan het
Evangelie van den Meuschgewordeu God,
te worden bewonderd en toegejuicht.
Om de waarheid en de werkelijkheid
gered; ik was niets anders dan het werk
tuig in zijne hand, en slechts met Zijne
hulp heb ik het wilde paard kunnen be
dwingen.
En vrienden, dus- ging hiji voort,
dit behoeven we thans, niet eens te wor
den, dat waren wij- immers- reeds, toen
ik u onder het paard uittrok, u bloedende
en half dood op mijne armen in de mole
naarswoning droeg, hoe had ik toon nog
een wrok jegens u op mijn hart kunnen
hebben? Ik heb voor God aan u gedacht,
en nooit heb ik mij- te slapen neergelegd,
zonder dat ik eerst een Onzo Vader voor
u gebeden had, en mjj-ne moedor, dat
moogt gij zeker gelooven, heeft hetzelfde
gedaan.
Deze woorden troffen alle aanwezigen;
Balthasar werden do oogen vochtig en hij
zeide, bijna snikkende: God vergeld© het
u 1 Dat is meer dan ik verdiend heb.
Zie dus, Balthes, vrienden zijn wij
reeds. Maar de eene vriend moet den
andere uit den nood helpen. Ik hoor dat gij
duizend gulden kunt gebruiken, om- een
lastig schuldeischer tc bevredigen. Neem
die van mij aan; ik weet dat gij dit
geld ook van elders- kunt krijgen, maar
ik moet de voorkeur hebben. Ik heb het
geld hij- mij en kau het u terstand
geven.
bekommerde de heer Troelstra zich
weinig of niettegen de evidentie dei-
feiten in verklaarde hij, dat in het afge-
loopen jaar de S. D. A. P. vele over
winningen heeft behaald, dat ze gekomen
is op de een lioogeren top, dat ze nooit
krachtiger is geweest dan nahet
Zwolsche congres, en het auditorium
geloofde dit alles blijkbaar ook nog.
Ook de Kamer-fractie gevoelt zich
„lekker" en sloeg natuurlijk alle
aanvallen schitterend af. Wat of wie is
er niet schitterend in de S. D. A P.
Het ministerie Gort van der Linden is
een Kabinet, dus vernemen we verder,
dat buigt voor wat de S. D. A. P. zes
tien jaar lang heeft geëischt.
Verder is de antithese dood, op de
schoolquaestie na, maar die wordt dan
nu ook opgeruimd.
„Wanneer er niet meer is dat groote
politieke verschilpunt tusschen christe
lijke en niet christelijke arbeiders, wan
neer die angel van de school is wegge
nomen, dan kan de S. D. A. P. daarbij
slechts wel varen."
Vermoedelijk dus zullen op den dag,
waarop der vrije school recht is gedaan,
feestvergaderingen worden belegd, om
den verbaasden hoorders duidelijk te
maken, dat die rechtsgelijkheid aan de
socialisten te danken is Waarom niet?
Is dezelfde brutale vervalschmg ook niet
met de uitkeering Talma gelukt?
Het meest merkwaardige in Troelstra's
rede was wel wat hij, zeide over de
Koningin. Hij heeft reeds een voorrede
gehouden van de groote verdediging,
welke hij op 't eerst volgend congres zal
hebben uit te spreken.
Hij deed dat door op zoo minachtend
mogelijke wijze te spreken over „haar
eigeu Koninklijken duim" en te doen
gelooven, dat ïiij, Troelstra, Hare Majer
sieit sterk onder den indruk had gebracht.
De Koningin had dus met het roepen
van een extra-parlementair Kabinet niet
haren wil, doch dien van het volk uitge
voerd
Voor de onderwijzers had spreker een
troostwoord, maar een uiterst mager
zoolang als er millioenen voor kanonnen
worden uitgegeven, zullen zij hun deel
niet krijgen.
Nog veel meer zeide de heer Troelstra,
maar het aardigst is het slot van 't ver
slag „er werd uit gedebatteerd".
Daar zit ironie in, fijne ironie.
(Centrum).
Gouda.
„Het Huisgezin" schrijft:
„De uitslag der Statenverkiezing in het
district Gouda is een mooi succes voor
rechts.
Het is meer dan eeu succes voor het
district alléén.
Het versterkt de rechtsche meerderheid
in de Staten en bemoeilijkt, nog meer,
verijdelt schreven we haast, den toeleg
van mr. Troelstra om in 1916 de Sta
ten van Zuid-Holland en daarmee de Eer
ste Kamer om te zetten.
Vooral de sociaal-democraten komen
van een koude kermis thuis.
In artikel na, artikel had „Het Volk"-
do socialisten tot de uiterste krachtsin
spanning opgezweept.
Die moesten thans een groot, aantal
stemmen op hun candidaat uitbrengen,
ten einde zoo een herstemming uit te
lokken en dan aan den liberaal de zege
te bezorgen.
Na de Juni-stemb-us had de S. D. A.
P. tegenslag op tegenslag gehad. „Het
moet nu uit wezen", decreteerde „Het.
Volk" een week geleden.
Maar het is niet uit: in Juni verkreeg
de socialistische candidaat 1135 stommen,
in November daalde liet stemmental tot
862 en nu daalde hot nog wat meer,
tot 831.
„Het Volk" moet in. ,het vervolg een
toontje lager zingen.
Uw hoogo sprongen hebben uit, heer
graaf 1"
Hoo welkom en troostend was niet
deze taal, deze hulp, voor Beata's en Bal-
B-altasars bedrukte harten! De laatste zei:
de: Nu zie ik duidelijk, dat. God mij
alles vergeven heeft, daar Hij- mij op deze,
bijna wonderdadige wijze zijn hijstand
toezendt. Nu heb ik volstrekt geen zorg
meer, om mijn lam been hekom-mor ik
mij niet meer God, de Heer, dat weet.
ik, zal voor alles zorgen.
Zoo liep dan alles samen om de vreug
de van dezen avond, van dit maal, tot
eene- ware, groote en innige te maken.
Vooral gevoelde de waardin zich geluk
kig en zij sprak hare gewaarwording, de
blijdschap van haar hart uit met de
ivoordenMjj dunkt, gelijk i-k op dit
oogenblik, zoo moet de vader in het .Evan
gelie te moe.de geweest zijn, .toen hij hot
vrcugdemaal hield bij de terugkomst, van
zijn verloren zoon. Lieve God, mijn hart
is zo.o volt hoe zal ik Hem voor deze
goedheid en genade kunnen danken! Hij
heeft mij alles weergegeven, wat verlo
ren was, huis en hof, on hoven alles-
imijn grootsten schat, mijn eenig kind, en
mijn goede zuster!
(Wordt vervolgd.)
