BINNENLAND.
UIT DE PERS.
met de daarin tot uiting komende liefde
tot hem. liet zijn apostolischen zegen
vergezelt hij hunne vrome beloften, terwijl
hij vertrouwt en wenscht, dat deze in
niet geringe mate zullen bijdragen tot be
vordering van het godsdienstig leven."
Na de Zabern-crisis. Op verschil
lende plaatsen van het Duitsche rijk, o. a.
te Berlijn, Keulen, Frankfurt a. M. en
Straatsburg zijn Zondag protestvergade-
ringon gehouden naar aanleiding van de
incidenten te Zabern. Deze protestverga
deringen waren door de sociaal-democra
ten georganiseerd.
In Berlijn alleen vonden 's middags 17
volksvergaderingen plaats, die over het
geheel nogal druk waren bezocht.
De bijeenkomsten hadden een kalm ver
loop. De sprekers waren meest rijksdag
afgevaardigden, die allen het onderwerp
bespraken: „Militaire anarchie in plaats
grondwettelijk recht".
Debat werd niet gehouden. Aan het slot
der redevoeringen werd een gelijkluiden
de motie aangenomen, waarin de bekende
gebeurtenissen te Zabern werden afge
keurd en geprotesteerd werd tegen „de
manier, waarop de rijkskanselier voor het
militarisme gezwicht was".
De vergaderingen, die te Straatsburg
gehouden werden, waren buitengewoon
talrijk bezocht. De afgevaardigden Peïro-
tes en Böhle voerden het woord.
Te Keulen sprak voor een der volksver
gaderingen de Lotharingsche rijksdagaf
gevaardigde F, mm el. Kr werden een drie
tal moties aangenomen, de een al heftiger
dan de andere. In een der moties werd
geëischt, dat de rijksdag niet eerder zou
rusten, vóór de rijkskanselier en de minis
ter van oorlog zouden aftreden(Msb.)
FIlANItK IJli
De kwestie der liefdezusters
in de Parijsc.h e ziekenhuizen.
De gemeenteraad van i Parijs heeft
Maandag het voorstel, om de ziekenver
pleging in de hospitalen wederom toe te
vertrouwen aan vrouwelijke religieuzen,
verworpen met 39 tegen 37 stemmen.
Een voorstel van liet gemeenteraadslid
Galli, om in beginsel een subsidie toe te
kennen aan inrichtingen voor zieken,
waar de dienst wordt uitgoefend door
liefdezusters, deed een hevig tumult ont
staan. De socialist Michaud en de liberaal
Robaglia raakten daarbij aan het vechten.
Ten slotte werd het voorstel-Galli met
41 tegen 35 stemmen aangenomen.
ff od sd i c n st e n misdaad. De 17-
jarige moordenaar Faurisson, die voor het
llooge Gerechtshof van Nantes is ver
schenen, heeft een advocaat, gevonden, die
in staat was te begrijpen, waarom de
jongen eigenlijk een hooswicht is gewor
den. Slechte vrienden, dito lectuur, een
opvoeding zonder beginselen en gods
dienst hebben den knaap reeds vroegtij
dig van den goeden weg doen afdwalen.
In de gevangenis is iemand, die veel
belang i n hem stelt, hem komen bezoeken,
en hij heelt met hem gesproken over zijn
opvoeding. Faurisson meende, dat hij ge
doopt was in het hospitaal te Bordeaux,
maar heel zeker scheen hij '1 niet. te we-
et.n. Toen hem werd gevraagd of hij reeds
zijn F.crste 11. Communie had gedaan,
vroeg hij: „Wat is dat voor iets, de Eerste
II. Communie doen?" Hij zeide evenwel
hot te zullen vragen aan den aalmoeze
nier, die hem den anderen dag kwam be
zoeken.
Thans leert, de jongen zijn catechismus
en hij hoopt spoedig zijn eerste H. Com
munie te doen.
Faurisson beseft, de zwaarte van zijn
misdaad en schrijft, dankbrieven aan den-
gene, die hem op den rechten weg heeft
geholpen. („De Tijd.")
KIISLAN II.
Dezer dagen heeft in een wagon derde
klasse van den Warschau-spoorweg nabij
Ostroff een hevige ontploffing plaats ge
had. De trein hield onmiddellijk stil en
oen ontzettend schouwspel vertoonde zich
voor de oogen der verschrikte reizigers.
Tnsschen de puinhoopen lag het gruwelijk
verminkte lijk van een matroos; het hoofd
en de ledematen waren van den romp
gerukt. Dit het ingestelde onderzoek is
gebleken, dat de matroos, legen wien geen
politieke verdenking gerezen is, zelfmoord
gepleegd heeft, door middel van knal
kwik.
De heer Treub en de Kamer
De Kameroverzichtschrijver van „De Ne
derlander" is niet te best te spreken over
do wijze waarop minister Treub naar de
sprekers in de Tweede Kamer luistert.
„Of de heer Treub luistert is niet uil
te maken. Meestal gaan de debatten wel
langs hem heen, doch ook als dit. niet 'zoo
is, als zijn naam genoemd, zijn hou
ding gecritiseerd wordt, blijft hij zitten
waar hij zit, achter zijn stukken, blijk
baar stukken van het Departement, die
hij leest met van alles om hem heen
onbewuste belangstelling. Misschien leest
hij niet, en is zijn gebaar slechts niter
1 ij k onverschillig, maar onverschillig is
het, tot in het grove toe. Tegenover den
een erger dan tegenover den ander, maar
tegen enkelen zoo bijzonder opvallend on
verschillig, dat men gerust kan zeggen,
dat d i t althans extra-parlementair is. Nog
nimmer hebben wij' van een Minister zoo
iets bijgewoond tegenover leden der op
positie. Toen de heer Tydeman aan het
woord was, luisterde de heer Treub zóó
vol aandacht, dat hij precies op het juiste
oogenhlik een interruptie als een kleine
redevoering plaatsen kon er waren
toen blijkbaar van liet Departement geene
belangrijke stukken gekomen maar gis
teren had de heer Treub zoo finaal ge
brek aan belangstelling voor hetgeen de
heer Rutgers, speciaal over de verzeke
ringsvoornemens dor Regcering opmerkte,
dat de spreker liet eindelijk waagde in
een bescheiden opmerking dc aandacht
van den Minister te vragen.
De heer Treub echter bleef doof aan
dat oor, en een gewillige groep hoog
staande mannen van de linkerzijde vond
dit blijkbaar zóó kostelijk, dal. zij "precies
genoeg praatzin vertoonde om het. toch
al niet. sterke stemgeluid van den lieer
Rutgers onhoorbaar te maken. Waarop
deze zijn pogingen om zich verstaanbaar
te maken staakte, en wat hij verder te
zeggen had, juist luid genoeg zeide om
door de stenografen gehoord te worden.
De voorzitter, waarschijnlijk wederom van
gevoelen dat 'ter niet zoo erg op aan
komt, omdat de redevoeringen immers
„toch opgetcekend" worden, hield do ten
gels niet strak en liet alles maar begaan,
zoodat 'leen, werkelijk ons Parlement on
waardig tooneel werd. Eerst na de pauze,
toen de heer Rutgers rondweg zijn moo
ning uitsprak over do demonstratief-onver-
schillige houding van den Minister, deed
de voorzitter althans wat hij kon om
den spreker de aandacht der Kamer Ie
verzekeren, liet. was toen rustig, - dc
banken aan links waren trouwens leeg,
slechts een paar sociaal-democraten luis
terden, terwijl cenige vrije-liberalen en dr.
Ros naar rechts waren uitgeweken.
Deze houding van Minister Treub voor
spelt. voor de komende debatten weinig
goeds, men zou haar eerder van een fel
partij-Minister dan van een lid van dit.
Kabinet verwachten, dal immers prijs moet
stellen op een alzijdige samenwerking met
de Kamer.
Onkunde.
„De Tijd" schrijft
In den jongsten lijd klaagden protestant-
sclie bladen herhaaldelijk zoowel over het
misbruik, dat door vrijlzinnige sprekers'
en schrijvers gemaakt wordt van aanha
lingen uil, den Bijbel als van grove on
kunde omtrent het. Boek der boeken; en
de voorbeelden, die daarvan werden aan
gehaald, waren inderdaad frappant.
Ook Katholieken kunnen op dil. stuk
menige gerechte klacht doen hooren. In
een lezing over Nederlandsc.he namen,
door den heer Beekman onlangs voor
een geleerd Genootschap in den llaag ge
houden, werd beweerd, dat hot Zuid-
Brabantsehc dorpje Rukten zou afgeleid
zijn van Requiem en dat deze Requiem
een „Roomsche Heilige" was I Wanneer
zelfs lezing-houdende andersdenkenden
zulke enormiteiten in omloop brengen,
wat moet men dan wel van het gewone
niel-roomsche publiek verwachten?
Dat ook dc meest elementaire begrip
pen van het Christendom verwaterd zijn,
wordt weer eens bewezen in het Kerst
nummer van „De Vrouw en haar huis".
In (lil door ongodsdienstige medewerkers
geredigeerde maandblad komt. een litterair
bedoelde Kerstontboezeming voor, nog wel
van de Redactie. De engelenkoren hee-
ten in het stukje „als loflied het machtige
Halleluja" te zingen. Men schijnt niet eens
te weten, dat het Kerstverhaal van „Glo
ria in excelsis" spreekt, en het Halle
luja een paasch-zang is. Verder heet de
kerstboom „zijn lange zegenende armen",
uit te strekken over de kribbe, de Mans
figuur" (I) „het oske en ezelke". De „Jo
zef-figuur" is maar vergeten. Misschien
ook hoorde men daar nooit van. Gelukkig
echter voor het Goddelijk Kind, da.t de
kerstboom zijn „lange, zegenende" armen,
over Hem uitstrekt en dus den II. Jozef
wel missen kan. Ook leest men er: „de
engelen zweven met lichtende kaarsen
door het luchtruim"! Met „bougies" of
„electrischc lampjes" ware nóg moder
ner geweest. Heeft de juffer dan nooit
een prentje van een christelijken engel
gezien? Is alleen Boedhisme interessant,
en loont het de moeite niet om als schrijr
ver voor het publiek de eenvoudigste voor
stellingen van het. Christendom eerst te
leeren, aleer men er over gaat praten?
De opgroeiende, niet-christelijke geslach
ten konnon uilheemschc sporLlermen als
geboren wereldkinderen, en verknoeien er
onze taal mee, gelijk zij met rationalis
tische n geestesimporl uit den vreemde
onze beschaving verknoeien, maar in de
christelijke terminologie blijken zij louter
hedendaagschc heidenen te zijn!
Laag.
Bij „De Protestant" liet orgaan der
Evangelische Maatschappij, schijnt de
haat liet van eerlijkheid, waarheidsliefde
en zelfrespekt te winnen. Dit blijkt uit
hetgeen „Het Huisgezin" meedeelt:
In België is sedert 188Ü liet aantal
kloosterlingen van 37.000 tet 58.000 ge
stegen.
Dit geeft „De Protestant" aanleiding
tot deze kantteekening „Of het verlan
gen om van die bloedzuigers verlost te
worden, ook begrijpelijk is!"
De kloosterlingen bloedzuigers.
Zij geven onderwijs aan de jeugd.
Zij verplegen zieken en krankzinnigen.
Zij wijden zich aan de wetenschap.
Zij staan de werklieden in hun dikwijls
zwaren strijd ter -zijde.
Zij lijden een'verstorven leven.
Zij bidden, ook voor die hen las
teren en vervolgen.
Bloedzuigers! zegt „De Protestant"
met al de heftigheid van een ongeloovige
en godsdienst hater.
„Het Huisgezin" wascht den nikker.
Immers er is aan de grove en laffe
beschuldigers der Evangelische Maat
schappij ai zoo dikwijls vruchteloos naar
bewijs gevraagd, dat zij niet meer als
redeneerende wezens kunnen worden
beschouwd. Vraagt men een schrijver iu
„De Protestant'" van wie dan toch de
kloosterlingen liet bloed afzuigen, dan
zou hij niet anders kunnen toonen dan
zijn paar onnoozele vischoogen. Dij weet
het niet
In België is het aantal kloosterlin
gen toegenomen, maar ook de bevolking
vermeerderde sedert 1880 in gelijke
mate en tegelijkertijd is ook de rijk
dom der natie aangegroeid.
In België vindt men niet die enorme
kapitaalophoopingen, die doorgaans het
gevolg zijn van speculatie en handels-
manoeuvres. Over liet algemeen kan wor
den gezegd, dat de Belgen noeste land
bouwers en werklieden zijn, wier volks
kracht uitwegen noodig heeft over de
grenzen van het kleine land. Een leger
van 58.000 kloosterlingen doet daarbij
zijn socialen dienst op voorbeeldige wijze
en vergt, door zijn sobere levenswijze
slechts een klein ileel van wat het daar
voor zou toekomen. Het domme scheld
woord van „De Protestant" deert daar
om niet de kloosterlingen, maar alleen
wie het tegenover hen gebruikt.
(De Tijd.)
B. on W. van Borgen op Zoom ht-b-
hen bij den raad hel voorstel ingediend
om den hoofdelijken omslag Ie brengen
van f 55.000 op f 80.000.
Licht.
De afdeeling van den Raad van Slate
voor de geschillen van het bestuur be
handelde Woensdag de beroepen van do
Raden der gemeenten Znidzande en Oost-
burg tegen de besluiten van de Raden
dier gemeenten om mei elkander en met
de Maatschappij lol Rouw en Exploitatie
van Gemeentebedrijven, gevestigd te
Utrecht, overeenkomsten aan te gaan,
waarbij de genoemde geineenlen zich ver
hinden gedurende 40 jaren aan derden
geene concessie Ie ver'.eenen voor het
hebben, leggen of onderhouden van gas
buizen; elertrisrhe geleidingen voor licht
of toestellen voor none andere lichtleve-
rende inrichting in de wegen en voetpa
den welke eigendom der gemeenten zijn
en niet. zijn geplaatst op den door Gede
puteerde Stalen van Zeeland vastgestelden
ligger van wegen oi voetpaden, noch con
cessie te verïeenen voor liet leveren van
gas, electriciteit voor licht ol ander licht
aan particulieren te zullen leveren of ten
behoeve van hare eigendommen of open
bare doeleinden te zullen vervaardigen
of te zullen doen vervaardigen, hetzij uit
sluitend voor eigen rekening, hetzij in
vereenigiug niet derden, hetzij stoor
derden.
Gedeputeerde Staten achten den ge
noemden termijn van 40 jaren te -iang,
omdat, thans niet kan worden beoordeeld
of piet binnen 40 'jaren eene betere of
goedkoopere wijze van verlichting zal kun
nen worden verkregen, en mieenen, dat
die termijn tot ten hoogste 25 jaren be
hoort te worden teruggebracht.
Tegen den eisc.h van Gedep. Staten
werden door de besturen der genoemde
gemeenten bezwaren gemaakt in verhand
met jh'et fe.it, dat de gemeente. Oostburg
aan de Maatschappij tot Bouw en Exploi
tatie van Gemeentebedrijven onderhands
den houw eener gasfabriek heeft opgedra
gen, waartegenover die Mij. zich verbon
den heeft, die in de Gemeente Oostburg,
ten behoeve van die gemeenten en van
de gemeente Znidzande te stichten gas
fabriek, op voor de gemeente Oostburg
vóordeeüge voorwaarden voor een termijn
van 40 jaren te pachten.
De gemeente Oostburg heelt voor deze
zaak een ge'dleening aangegaan, welke
in 40 jaren moet worden afgelost en heeft
voorts met. liet oog op de gaslevering
in de gemeente Znidzande een terrein
aangekocht, gelegen buiten dc kom der
gemeente Oostburg halfweg Znidzande,
terwijl do Raadsbesluiten, welke ten
grondslag liggen aan dc hierbedoelde
overeenkomsten, alle door Gedep. Staten
zijn goedgekeurd, uit. welke goedkeuring
onafwendbaar zou volgen dal ook de mei
de gemeente Znidzande te stuiten over
eenkomst zich over een tijdvak van 40
jaren moei uitstrekken, daar immers do.
levering van gas (in de gemeente Oost-
burg niet; is te scheiden van de gasleve
ring in de gemeente Znidzande, wijl de
gasfabriek geheel mei het oog op de gas
levering in heide gemeenten is ge
projecteerd.
Nadat, de staatsraad mr. Heemskerk
verslag had uitgebracht over deze zaken,
werden de belangen der heide gemeenten
toegelicht door mr. 11. Blaupot ten Cate,
I te 's-Gravenhage. (Zeeuw),
Over de Memorie.
Men weet dat over de Memorie van
Antwoord al heel wat geschreven is.
Geheel de Roomsche pers, zoover als wij
die inzagen, bevat een weigering om mee
te werken aan de nieuwe kiesrechtrege
ling, indien ook niet art. 192 der Grond
wet onderhanden genomen wordt.
Doch niet alleen naar aanleiding van
het onderwijsvraagstuk wordt over de
Memorie van Antwoord geschreven ook
andere opmerkingen worden gemaakt.
De Memorie, zoo zegt „De Residentie
bode"
De Memorie is in do liberale pers als
bijna volmaakt geprezenKort, bondig,
leuk, ja, met „Tliorbeckiaansche allures",
dat zegt voor een liberaal alles. Tegen
zooveel lofs kan de onze niet aan. Wij
zouden liever willen zeggen, dat de Mi
nister er zich handig weet door te slaan,
al zet hij hier en daar stellingen op, die
niet heel stevig staan. We erkennen
daarbij gaarne, dat de toon der Regeering
allerminst onwelwillend is. Dat is tegen
over vroeger liberaal optreden zeker al
winst, maar aan vriendelijke woor
den hebben we voor alsnog niet veel,
als de daden Laat ons zien.
Zoo wordt in de Memorie hoog opge
geven van de onafhankelijkheid der
Regeering, die in staat zou zijn 's lands
zaken te behartigen buiten ieder partij
verband. De Ministers, zoo zegt het
Haagschc blad, belmoren intusseben allen
lot de Vrijzinnigen, en maken zich gereed
tol de uitvoering der hoofdpunten van
liet Vrijzinnig-programen bet Kabinet
is 't ook met de vrijzinnigheid eens wat
dc afwijzing der rechtsche wenschen be
treft. Extra- parlementair noemt liet
Kabinet zich, maar liet is den grond dei-
zaak eendoodgewoon liberaal Ministerie.
Trouwens zelfs van de linkerzijde heeft
liet Kabinet een wenk gekregen, om nu
niet zoo héél fier de onafhankelijkheids-
vlag te laten waaienzoo schreef liet
linie-liberale „Vaderland"
Wij meenen hier te moeten doen op
merken, dat een extra-parlementair Ka
binet, zoo geheel los van alle partijver
band als de M. v. A. bet voorstelt, toch
slechts in abstracto mogelijk is en steeds
een illusie zal blijven. De realiteit is
anders. Zij brengt mede, dat ook zulk
een Regeering telkenmale steun zal
moeten zoeken bij parlementaire partijen,
omdat er nn eenmaal ipiaesties zijn, die
buiten liet partijverband om niet zijn op
te lossen. Het Kabinet-Cort van der Lin
den zal dat even goed moeten doen als
andere Regeeringen, hetgeen bijv. reeds
blijkt uit de uiting op blz. 3 dat (bij de
vorming van het Kabinet) rekening diende
te worden gehoudenmet de uitspraak
der kiezers, en uit verschillende andere
plaatsen van de Memorie.
En ook zal het Kabinet met de rechtsche
groepen hebben rekening te bonden.
Als we dan ook, zegt „De Residentie
bode":
Als we dan ook verder lezen, dat het
Kabinet „in geen enkel opzicht" stelling
heeft genomen tegen de rechterzijde,
klinkt die verzekering na ontvouwing van
liet Regeeringsprogram toch wel vreemd.
Eu nu moge do minister verder verzeke
ren, dat noch de „kostelooze ouderdoms
rente" (waarom liet kind niet hij den
naam genoemdstaatspensioen oi' be
deeling?!, noch het algemeen kiesrecht
de hoofdbeginselen der rechtsche par
tijen raken, met die verzekering zijn we
er niet. Die partijen zelve zullen het
moeten uitmaken, of die dingen, zooals
ze nu zullen worden voorgesteld, met
haar beginselen zijn te rijmen. We kun
nen ons denken, dat die partijen daar
zeer aan zullen hechten.
De naam, waarmee een Kabinet zicli
tooit, zoo zegt het blad, doet er heel
weinig toe't komt er op aan wat zijn
daden zijn. (Standaard).
Gefopte kiezers, merkt op!
Het „Arnhemsch Dagblad" schrijft
Men herinnert zich wel twee vragen
over „Rome" en de Hervormde Kerk in
het „Voorloopig Verslag" aan de Regee
ring gesteld
Welnu, het antwoord daarop luidt, zoo-
als te verwachten was, ontkennend.
Ie. Geen enkele uitzonderingsmaatre
gel zal worden ingediend om de vrijheid
en den vooruitgang der Roomsch-Katho-
lieken te stuiten. Wat overigens bedoeld
wordt met voorstellen om de toeneming
der macht van Rome tegen te gaan is der
regeering niet duidelijk.
2e. Het kabinet is niet voornemens
eene speciale bescherming van de Her
vormde kerk te bevorderen.
Ook wij begrijpen niet goed-wat de be
doeld wordt niet „voorstellen om de toe
neming der macht van Rome tegen te
gaan. Maar wij dachten dat men in vrij
zinnige kringen dat wél zou weten. Im
mers de Drions en de Ter Spils hebben
in den verkiezingsstrijd dapper gespecu
leerd op het anti-papisme. Ook Mr. de
Beaufort dankt daaraan vooreen deel zijn
Amersfoortschen zetel. Het was één ge
weeklaag over „Rome's toenemende
macht". En bij eenvoudige lieden werd
de indruk gewekt, dat een vrijzinnig Ka
binet daartegen wel maatregelen zou ne
men.
Maarer gebeurt niets.
Het anti papisme is slechts een verkie
zingswapen.
De roerende betuigingen van liefde voor
de Hervormde Kerk, door de heeren Drion
e .s. voor het goed-geloovige kiezerspubliek
afgelegd, deden eveneens verwachten, dat
een vrijzinnig Kabinet de Hervormde
Kerk wel in elk opzicht zou maken tot
een bevoorrechte Staatskerk.
Maaralles blijft het oude
Merkt het opgij gefopte kiezers
f Oe S. D A. P. en de bijzondere school.
„De Maasbode" schrijft
Reeds eer gaf mr. Troelstra in „Het
Volk" te verstaan, dat de voorstanders
der openbare school, inclusief de 700(1
bondsmannen, er op den duur aan zouden
gelooven moeten, dat de wenschen der
rechterzijde op liet stuk van onderwijs
worden ingewilligd.
Zoo pas heeft nu de bekende Enka
van christelijk onderwijzeres verdoold
tot partijgangster der S. I). A. P., een
tweetal hoofdartikelen in „Het Volk"
mogen publiceeren, waarin den ronden
broederen zonder omhaal wordt aange
raden, aan de eindelijke oplossing van
het schoolconflict mede te werken, niet
alleen omdat uit billijkheidsoogpunt voor
de wenschen van rechts te zeggen valt,
maar vooral omdat die rechtsche school
strijd een sta-in-den weg is, om de geloo-
vige arbeiders onder de roode vaan te
brengen.
Is de linancieele gelijkstelling eenmaal
een feit en hebben daartoe de sociaal
democraten meegewerkt dan is, vol
gens Enka, een aanzienlijke versterking
van het roode leger met, de tot nu zich
afzijdig houdende geloovige elementen
der arbeidersklasse slechts een kwestie
van tijd.
Misschien is deze nieuwe manoeuvre,
blijkbaar uit het roode hoofdkwartier
gecommandeerd, bijzonder tactischal
kunnen wij ons voorstellen, dat het min
der revisionistisch deel der partijge-
nooten, z.ie.h herinnerend de duizend, en
één scheldwoorden, welke ooit in „liet
Volk" op het bijzonder onderwijs zijn
losgelaten, ook met dezen draai zicli
weinig ingenomen zal betoonen.
Wat er van zij, tegen één uitlating van
Enka in debetrokken artikelen moet.on
zerzijds een krachtig protest worden in
gelegd tegen hare bewering n.l. dat de
rechterzijde wel zeer ongaarne deze on
gevraagde medewerking der S. I). A.P.
zoude zien, omdat haar daarmede baai-
voornaamste agitatie middel uit de hand
zou geslagen worden.
Wij begrijpen, dat deze bekeerlinge
der S. D. A. P. zich in de mentaliteit
der roode broederen heeft ingeleefd, en
het is daarom misschien verklaarbaar,
dat zij ook bij anderen motieven ver
onderstelt, welke in baar partij een door
slag plegen te geven
Het laat ons ten slotte koud, of de S. D.
A. P. zicli met politieke slimmigheden
wil compomitteeren, maar wij dulden
niet, dat de intentie der rechterzijde bij
haren strijd van meer dan 50 jaren voor
de vrije school, wordt neergehaald tot
een banale laag-bij-den-grondsehe bere
kening.
Wie iets dergelijks insinueert, toont
daarmede meteen, wat al zijn mooie
woorden over het goed recht der recht-
selie onderwijs-politiek waard zijn.
Verdraagzaamheid.
„De. Tijd" schrijft
Wie waren ook nog weer onverdraag
zaam? De Katholieken, natuurlijk; meer
van gehoord. Maar, let men niet op be
weringen, maar op feiten, dan ziet men,
dat anderen onverdraagzaam zijn. Een
frappant staaltje heeft zich daarover de
zer dagen afgespoeld, en „Dc R. K. Han
delsreiziger" meld het.
In hot. hotel „de Abdij" te Middelburg,
een eerste klas hotel, waar Hollander en
Duilscher, Katholiek on niet-Katholiek
komt, lag onder meer op do leestafel het
„Berl. Tageblatt." Op verzoek van meer
dere katholieke Duitschers, was de hotelier
zoo beleefd naast dat groote Duitsche
blad, niet inplaats ervan, te leggen „de
Köln. Volkszeitung", het groolo katholieke
dagblad. Derhalve voor elk wat. wils. Nog
geen 14 dagen lag laatstgenoemd orgaan
op de leestafel, of een Herr Vertreter
voor een groote firma in ijzerwaren uit
Remscheidt komt het hotel binnen en
maakt er aanmerking op, dat de „Köl-
nische Volkszeitung" op de leestafel lag.
Twee dagen er na ontvangt de hotelier
een allerbrutaalsten brief, waarin de groo
te firma hare verbazing er over te kennen
gaf, dat bij hem een katholieke courant
op de leestafel lag, mot de verdere be
merking, wanneer die niet geremplaceerd
werd voor de liberale „Köln. Zeitung",
hun vertegenwoordiger daar niet meer
mocht logeeren.
De hotelhouder, natuurlijk van meening.
dat. hij baas in zijn eigen huis is, laat
do „Köln. Volkszeitung" waar ze is, en
neemt, geen twee liberale bladen. Een
poosje daarna, de Herr Vertreter komt
terug, ziet dat de „Kölnisehe Volkszei
lung" nog zeer vriendschappelijk naast het
„Berl. Tageblatt" op tafel ligt, en ver
wijdert zich om niet weer terug te komen.
Misschien was dat zaakje hiermee uit
geweest, was er binnen een paar dagen
niet. weer een brief van diezelfde groote
firma gekomen, vol haat en gal, waarin
ze onder meer (zeer bescheiden) schreef:
„dat in een eerste klas hotel, als de „Ab
dij", toch zeker geen ultramontaansche
