EIV.
GOES.
Nieuw
he poedeltarwe.
(lende soorten.
C mm
ORTEN.
No. 119.
Donderdag" 9 October 1913.
Negeude Jaargang.
FEUILLETON.
BUITENLAND.
ers flinke korting.
deren.
T KLEEfVRIJ.
N, GOES
Mantel-
s,
Blouses,
en
GOES.
eland verbouwd.
ogge.
infergerst.
Verschijnt eiken MAANDAG-. WOENSDAG- en VRIJDAGAVOND.
V Words, words!
-
'aaistraat.
zepoortstraat.
IN
wring van het Doorl.
laart 1912 No. 35.
aan liefdadige instel-
ken.
ondentschappen,
gen of correspondent-
het Hoofdbestuur,
Zeeuw
plaatsen
n Buiten-
erd zijn
diening.
velend,
ken.
erlangd salaris, etc.
Ier letters C. D.
NSEUWE ZEEÜWSCHE COURANT
Abonnementsprijs p. 3 maanden voor Goes 0.75, daarbuiten ƒ0.96
Afzonderlijke nummers 5 cent, dubbele bladen 10 cent.
Advertentiëu worden ingewacht op Maandag en Woensdag vóór
balf drie en .Vrijdag vóór een uur 's namiddags.
Kantoor v. 4. AdministratisGanzepoortstraaf C 209, GOES'
Reclameberichten 25 Ct. p. r. Bij abonnement speciale prijs.
Advertentiën van 15 regels ƒ0.50; iedere regel meer 10 Ct.
Eenzelfde advertentie 3 X geplaatst, wordt 2 X berekend.
Dienstaanbiedingen 6 regels tooi 25 Ct. h contant.
De abonné's op dit blad, in bet bezit der door de
directie uitgereikte polis, zijn, overeenkomstig de
daarvoor vastgestelde Verzekeringsvoorwaarden,
GRATIS verzekerd tegen ongelukken voor:
1500
gulden bij verlies van beide
handen, voeten of oogen.
Voorts bij ongeneeselijke
verstandsverbijstering
150
gulden bij
verlies van een
hand, voet
of oog;
I gulden bij gulden bij A
m I 11 I verlies I I verlies van M
van een VII I een
duim^0 %0 wijsvinger, \0
gulden bij
verlies van
eiken anderen
vinger.
De uitkeering der bovenstaande bedragen is gewaarborgd door de „Hollandsche Algemeene Verzekerings-Bank" te Schiedam.
Zoo zegt de practische Engelschman,
als men hem met fraaie redenaties aan
boord komt, die geen practisch resul
taat opleveren en er op berekend zijn
den aangesprokene met een kluitje in
het riet te sturen.
Onze onderwijzers kunnen het den
Engelschman nazegden, als zij peinzen
over de fraaie woorden van den huidi-
gen minister van Binnenlandsche Zaken
over hetgeen hun practisch, het naast
aan het hart ligt, de salarisregeling.
Reeds lang was bij allen, ook buiten
de onderwijskringen, „in confesso", dat
de positie, welke de onderwijzer in de
huidige maatschappij inneemt, een ruime
salarieering eischt, veel ruimer, dan de
thans in zwang zijnde. Alle onderwijzers
waren in dit opzicht eensgezind.
Het kabinet Heemskerk was voor
dezen redelijken eisch niet blind, erken
de de noodzakelijkheid eener betere
salarieering engaf door het toe
slagwetje den met kinderen gezegenden
onderwijzers-huisvaders in afwach
ting van een nadere, defini
tieve regeling een toeslag. Dat
was een practisch resultaat, waarvoor
de moeders onzer onderwijzersgezinnen
den minister dankbaar waren.
De politieke Junistormen dezes jaars
deden de ministeriëele boot „Heems
kerk" kantelen. Sinds is een nieuwe
hulk te water gelaten, de „Cort v. d.
Linden", voerende de vlag der vrijzin
nigheid met den rooden wimpel der
sociaal-democratie.
Nu moest het voor onze onderwijzers
vetpot worden. Een vooruitstrevend
ministerie, dat aan het bewind kwam,
ook door onderwijzers van den beken
den Bond, wèl het zou den onderwijzers
een hemeltje op aarde moeten bereiden.
Minister Cort v. d. Linden, aldus de
„Nieuwe Prov. Gron. Crt.", is vooruit
strevend en zegt van het onderwijs eerst
niets.
Maar de onderwijzers brengen hem
een bezoek vogels van diverse
pluimageook afgevaardigden van de
vereenigingen van Chr. onderwijzers en
onderwijzeressen. Inzake de salarissen
gingen toch aUe onderwijzers saam, hoe
wel ze natuurlijk niet allemaal gelijk
denken over den kindertoeslag.
Den Minister werden de wenschen
der onderwijzers nu voorgelegd.
Wat zegt nu de vooruitstrevende
minister? Hij zegt, dat hij den onder
wijzers een goed hart toedraagt. O, hij
is van de wenschelijkheid overtuigd, dat
de salarissen beter worden. Hij acht de
verhooging noodig voor de onderwijzers
en voor het onderwijs. Hij zal de sala
ris-actie ter hand nemen, zoo gauw hij
Alle kleinmoedigheid was nu geweken;
levendiger en vroolijker dan vroeger ver
hief zich in hem het vertrouwen. Hij be
taalde den waard zijne rekening, en deze
streek het geld met een spotachtigen glim
lach op en achtte het nauwelijks de moeite
waard hem te danken, of een gelukkige
reis te wenschen. Maar hij het uittellen
van het geld had Josef bemerkt, dat de
goede vrouw in den uitdragerswinkel hem
een zwanziger te veel gegeven had. Nog
nooit had hij tot dusverre, al ware het
slechts een enkelen penning behouden,
die hem niet toekwam; hoe groot zijne
behoefte, hoe kostbaar ieder kreutzer hem
ook ware, toch liep hij aanstonds terug,
0111 het te veel ontvangene aan de rechte
eigenares weder te brengen.
IX.
Vrouw Hillmayr had, na het vertrek
van Josef, dan jas met grooter oplet-
kan. Zouden de heeren hun wenschen
hem nog niet eens schriftelijk willen
zenden, zoodat duidelijk blijkt, wat zij
willen Op schrift gesteld, kan de
minister, die op dit punt trager van be
grip is dan de onderwijzers, de wenschen
beter nagaan.
En zouden de heeren er dan niet een
berekening van de kosten bij willen
voegen
Of de heeren mochten publiceeren wat
zij met den minister bespraken O,
zeker, geen bezwaar. En als ze nog eens
iets hadden te adviseeren zijn deur
stond al den dag open.
Drie kwartier mochten de onderwij
zers met Zijne Excellentie spreken
denkt het u in, vijf-en-veertig minuten
of te wel 2700 seconden
Misschien is er nog iemand er zijn
nog altijd reactionairen die vraagt,
of de onderwijzers nu ook een verhoo
ging krijgen
Het antwoord is neen. Niet in 1914
en niet in 1915. Daarna misschien.
Maar dat is de schuld van den minis
ter natuurlijk niet, want er zijn zooveel
uitgaven te doen, weet ge andere
uitgaven, oorlog, marina, staatspensioen,
eniin, andere uitgaven
Words, words, zegt de Engelschman.
en de Nederlandsche onderwijzer.
AMERIKA.
„Mevrouw, uw hoed als 't u
belieft!" Het nieuwe tarief in Ameri
ka geeft aanleiding tot de grootste ver
schrikkingen en pijnlijke verrassingen.
„Hier, mevrouw, als 't u belieft, die
aigrette," zeiden verleden Zaterdag de
douane inspecteurs tot de eerste dame,
die met verboden veeren op den hoed
haar intocht in New York wilde doen.
Het was n.l. de eerste dag van de
nieuwe tariefwet, die den invoer verbiedt
van alle veeren van levende vogels. En
het eerste slachtoffer was een Fransche
dame. Zij stond daar, de mode gekleed,
met een kleinen fluweelen hoed versierd
met kostbare aigrettes bij haar bagage
de douanebeambten te wachten. Plotse
ling naderde een inspecteur met zijn
boek met instructies gewapend en eisclite
den hoed op.
Mme De Orlagua stond paf, was spra
keloos. Doch de inspecteur trok mee-
doogenloos de veer af, alvorens de nieuwe
bepaling der wet te verklaren.
Ik wist er niets van, klaagde het
slachtoffer woedend. En onder een storm
van verontwaardiging werden de hoeden
van een twaalftal dames eveneens mis
tendheid bezien, en vervolgens hare meid,
Gonda, geroepen en haar belast hem uit
te kloppen, de knoopen blank te schuren
en hem daarna buiten haren winkel, bij
de andere te veil gebodene voorwerpen,
te koop te hangen. Gonda kwam spoedig
met den jas weder binnen en zeide: Zie
eens vrouw, ik heb in den binnenzak
van den ijas een blad papier gevonden.
Vrouw Hillmayr nam het blad aan en
zette toen den bril op; het was beschre
ven, 'twas hetzelfde blad, waarop Josef,
eenigen tijd geleden, het gebed voor zijne
moeder, wat hij van den Franciskaner-
broeder geleerd had, neergeschreven had.
Hij had dat stuk papier, gelijk wij reeds
verhaald 'hebben, in den zak van zijn
jas 'bewaard, en daar was het tot nu
toe in gebleven. Dit is een gebed, zeide
de vrouw, en wat mooi. Luister eens,
Gonda! En zij las, las het nogmaals.
Haar en ook Gonda liepen de oogen
daarvan over. Dat is een brave zoon,
die dit gebed geschreven heeft, dien zou
ik igaarne leeren kennen. Ja, 't was zeker
dit jonge mensch, die mij den jas ver
kocht heeft. Zijn aangezicht komt met
dit gebed overeen, zoo goed en welmee-
nend van hart zag hij er uit, maar ook
zeer bekommerd, waarschijnlijk om zijne
handeld. Een stapel aigrettes en vogels
van dameshoeden bedekten weldra de
tafel en kreeg dadelijk den bijnaam
„Eerste tentoonstelling van oom Sams'
nieuw tarief".
Bij het volgende schip werd de cam
pagne ijverig voortgezet en voor vele
dollars veeren werden in beslag genomen
tot groot verdriet van de schoone eige
naressen, die niet hadden gedroomd van
wetten, die haar konden beletten, zicli
op te tooien.
ITALID.
Kardinaal Van Rossum. De
Romeinsche correspondent van „De Tijd"
schrijft uit de Eeuwige stad aan zijn blad,
dato 4 October
Zooeven maakte ik mijne opwachting
bij Kardinaal van Rossum, die vóór een
paar dagen te Rome is teruggekeerd,
na een kort oponthoud te Mühlhausen
en te Milaan. Z. Em. zag er zoo gezond
en fleurig uit als ooit te voren. Niets
zou doen bespeuren, welke vermoeienis
sen de Kardinaal bijna drie maanden
achtereen heeft doorgestaan. Z. Em.
sprak nog met groote ingenomenheid
over de schitterende en niet minder
hartelijke ontvangst, in het lieve vader
land hem allerwegen bereid.
Toen ik de kardinaalswoning betrad
tegen het avonduur van „Ave Maria"
was Zijne Em. op bezoek bij Kardinaal
Gotti, prefect der Propaganda. Gisteren
liad Kardinaal Van Rossum een vrij
langdurig onderhoud met Z. H. den Paus,
die zooals secretaris dr. Drehmanns
mij verzekerde er tegenwoordig veel
beter uitziet dan men volgens sommige,
al te pessimistisch gestemde berichten
zou vermoeden.
OCirSCULAKD.
Een geweldige brand brak Maandag
morgen uit in een fabriek van chemica
liën te Weitmar nabij Boclium. Het vuur
werd veroorzaakt door de ontploffing
van een grooten teerketel, breidde zich
over de geheele fabriek uit, en tastte
ook drie aangrenzende huizen aan. Deze
gingen geheel in de vlammen op.
Door den vonkenregen en de ontzet
tende hitte vlogen ook verschillende
wagons op het station van Weitmar in
brand. Persoonlijke ongelukken zijn
echter niet te betreuren.
E N G E i, A M II.
Door een feilen brand is Maandag
morgen vroeg te Londen een groot pak
huis met voorraden van Messrs Atkin
son tusschen het Lambetlipalace en
Vauxhall railway station gelegen, een
prooi der vlammen geworden. Met veel
zieke moeder. Om harentwege is hij zoo
haastig weggegaan. Als ik maar wist,
waar ik hem kon vinden!
De meid nu, die ook eene moeder had,
verzocht de vrouw: Och, laat mij dit
gebed overschrijven.
En zij zette zich, met verlof harer mees
teres, voor de tafel in den winkel en
schreef.
Toen kwam er een deftig heer in den
winkel: zijn vol en vriendelijk gelaat tee-
kende (goedaardigheid; het fijne laken van
zijn kleed, de zware gouden horlogieket-
ting en de groote gouden knop op zijn
Spaansch wandelstok gaven te kennen,
dat hij een welgesteld man was, en in
zijne houding en manieren lag eene zekere
waardigheid. 'tWas de burgemeester zelf
van het stadje. Hij wenschte aan de pete
tante zoo noemde hij de eigenares
van den winkel een goeden morgen;
zij beantwoordde dien gi'oet op het vrien
delijkste en Gonda beijverde zich om den
genadigen heer een stoel te geven. De
heer nam plaats en vernam naar de ge
zondheid der vrouw, vroeg of er eenig
nieuws was en weldra kwamen zij zoo
in gesprek. Vrouw Hillmayr verhaalde
hem nu den aankoop van den jas en
overhandigde hem het gebed.
moeite slaagde de brandweer er in de
nabijgelegen huizen te redden. De aan
gerichte schade beliep duizenden ponden.
Een brandweerman viel, tijdens den
brand, van een ladder en werd ernstig
gewond. (Maasbode.)
Kiesrechtvrouwenbetooging
in de kerk. Zondag is de godsdienst
oefening in de Westminster Abdij, te
Londen, nogmaals verstoord door kies
rechtvrouwen, die met luider stem be
gonnen te zingen„God helpe Annie
Kennie, Harriet Kerr en Beatrice San
ders. Haar vijanden martelen haar, om
dat zij weten, dat haar zaak rechtvaar
dig is. Bescherm allen, die vervolgd
worden en lijden ter wille van het ge
weten".
Toen zij niet goedschiks wilden heen
gaan, werden zij met geweld uit de kerk
verwijderd, doch onmiddellijk begon een
andere groep met hetzelfde gebed
De geheele godsdienstoefening was er
door verstoord. („Tijd".)
ZWGDES.
Over het algemeen is in den toestand
van koning Gustaaf een aanmerkelijke
verbetering ingetreden. De behandelende
geneesheer deelde aan „Afl'onbladet"
mede, dat geen enkel verschijnsel op
kanker wijst. De geruchten daaromtrent,
zegt hij, zijn ten eenenmale ongegrond.
Geen slecht schrift voor een boer,
zeide de burgemeester op het eerste ge
zicht van het papier; hij gevoelde mede
zich daar van aangedaan, vooral van het
slot des gebeds, en onwillekeurig her
haalde hij de woorden: Lieve God, laat
mijne lieve, zieke moeder gezond worden!
Ja, tante, zeide hij toen, gij hebt
gelijk, dit is een zeer schoon gebed en
het kwam inderdaad uit een oprecht, kin
derlijk, vroom hart. Er zijn nog goede,
dankbare kinderen in de wereld en al
tijd doet het mij genoegen, zoo dikwijls
ik van een zoodanig hoor spreken. Het
zou 'mij wel wat waard zijn, dien braven
jongen eens te mogen zien.
Mij ook, verzekerde vrouw Hill
mayr; och, of ik hem maar wat meer
gegeven hadde! Indien ik wist waar hij
was; aanstonds stuurde ik hem den jas
en nog wat daarbij.
Bij deze woorden ging zij voor de gla
zen staan en riep verwonderd uit: Wat
zou dat zijn? daar komt hij zelf de straat
af! 'tls of hij ons gehoord heeft; en wat
loopt hij, ziet maar eens aan!
De burgemeester kwam mede, met een
lachje van vergenoegdheid om de lippen,
voor het venster staan, vrouw Hillmayr
deed 'dit open, Gonda zag er ook eens
EK Atü KRUK.
V e u i 11 o t- f e e s t e n. Te Hoynes in
Bourgogne, zijn geboorteplaats, is Zondag
het eeuwfeest van Louis Veuillot fees
telijk reeds gevierd, hoewel 11 October
eerst de eigenlijke herdenkdag is van
Veuillot's geboorte voor honderd jaren.
Het feest was georganiseerd door de
„Corporation des publicites ehrétiens".
Het plaatsje was feestelijk gesierd en
heel de bevolking nam aan de feeste
lijkheden deel.
Des morgens werden de leden van de
Corporation van den trein gehaald en in
optocht naar het stadhuis gebracht, waai
de gemeenteraad hen feestelijk ontving.
Om kwart over tien werd 'in de kerk
een plechtige H. Mis opgedragen, waar
onder abbé Fredet een toespragk hielk.
Des middags zat men aan een banket
aan. Talrijke toosten werden uitgebracht
door den voorzitter o.m. van de corpo
ration, door mgr. Heme in naam van
mgr. Touehet, den bisschop van Orleans,
door Erans Veuillot, den neef van Louis,
kolonel Keller enz.
Na afloop werd in den gevel van het
geboortehuis van Louis Veuillot een ge
denkplaat onthuld. De bekende P. Janvier
hield daarbij een indrukwekkende rede.
(Msbode).
Frankrijk en de H. Stoel. Iu
de „Revue hebdomadaire" deelt Gabr
uit en zeide: Heer! vrouw, heeft hij u
den jas verkocht? Dat is ditzelfde jonge
mensch, van wien ik u verhaald heb
dezelfde, die mij, zijne moeder dp een
wagentje trekkende, een dag of zes ge
leden, hij de nieuwe poort tegengekomen
is. Hij is in de herberg „de Beer" gelo
geerd.
Wat zegt gij? was hij dat? nu, bij
hem komt woord en werk wonderschoon
overeen I Loop, Gonda, loop hard en roep
hem hier naar ons toe! riep vrouw Hill
mayr uit: zij was nu nog veel begeeriger
om den braven jongeling te leeren kennen.
Maar het was niet noodig hem te roe
pen, want Josef kwam weinige oogen-
blikken daarna vanzelf in den winkel.
Vrouw, zeide hij met haast, gij hebt mij
een zwanziger te veel gegeven. Daar hebt
gij hem terug
De uitdraagster schoof het stukje geld
lachende terug. Te veel gegeven, zegt gij?
Integendeel, ik heb u te weinig gegeven.
Neem dezen zwanziger weder en uwe
jas ook.
(Wordt vervolgd.)
