buses. ELFT, RKEN. Iburg No. 93 TWEEDE BLAD NIEUWE ZEEUWSCHE COURANT Zaterdag 9 Ang. 1913. 1E1SLAK, E1ZAAD. REUZEL! KORRELS. FEUILLETON. Het Vierde gebed ruiden. hulte Co. )rgelhandel. ichulte Co. sche Industrie en |en behandelen door ZON" kkruiden. Schulte Co. ERTS ZOON, .akkrniden. Schulte Co. 'mansknechts WERWIJZER. :us. Schulte Co. Een oproep aan de Katholieken der geheele wereld. UIT DE PERS. Gemengd Nieuws. MIDDELBURG. 3NT, bekroond verdere Muziek- lO'S in de kunst- ins" verworven. en houtsoorten. HULST. ende kleuren. 2, MIDDELBURG. (lachinale Strijkinrichting herij Badinrichting. g - Billijke tarieven zuiver water zonder Is middelen, tag gratis verkrijgbaar, rden gaarne verstrekt De Directie: |uG. F. DE PAAUW. G. WITKAM. P 2, MIDDELBURG. 10,72 'ten) f 0,70 ookt) f 0,78 outen) f 0,76 ij 25 kilo f 0.68 10 f072 i in bussen van 25 en 10 ::n van 3 kilo f0.58 p. KG. jes3a5kilo fl.35 erhamworst f 0 60 iedt: „Af Utrecht". On- irs" met 1 °/0 korting. Jtrecht. ,e en zwarte. H 2, MIDDELBURG, raagd 2 bekwame BLOK te Nieuwdorp. Par. School te Ovezand (Z.) r A. d. de Waal) wordt iber e.k. gevraagd ieven met vermelding van ist vóór 20 Augustus eX ierw. Heer Pastoor Th. J- R 2, MIDDELBURG- Onwaarheid en laster, ingegeven door een diepen 'haat tegen de Katholieke Kerk, hare bedienaren en geloovigen, vieren he den hunne gemakkelijke triomfen. Een vloed van priesterlaster, klooster- schandalen, van allerlei kerkvijandige be richten overstroomt alle landen, na zich slepend lakschheid, twijfel en haat; want goed, internationaal, georganiseerd zijn de tegenstanders der Katholieke Kerk in de verschillende landen op verschil lende wijze. Onze 11. Vader, Paus Pius X, had dus wel gelijk, toen Hij zeide: „Wat baat het kerken te bouwen, missiën te hou den, scholen op te richten, alle goede werken, alle krachtsinspanningen der Ka tholieken zullen onvruchtbaar blijlven, indien zij niet tevens begrijpen zich juist van de verdedigingsmiddelen wapenen der Katholieke pers te bedienen". Wat wij noodig hebben, zelfs dringend noodig hebben is een KATHOLIEK BE- IUCHTENBUREAU, verspreid ovter de ge heele wereld. Derhalve een internationale Katholieke verdedigings- en ophelderings- instelling hebben wij noodig, da,t de Ka tholieke pers bijstaat in haar zwaren strijd dat de troebele bronnen van laster en leugen nagaat en de verderfelijkheid er van aan den dag brengt, dat materiaal verzamelt over alle gebeurtenissen be treffende kerk en school, politiek en we tenschap, over alles wat voor de ka tholieke wereld van belang is. Maar internationaal, verspreid over de geheele wereld, moet een dergelijke instel ling zijn, evenzoo internationaal als de troebele kanalen van Onze tegenstanders heden ten dage de geheele aardbol door snijden. „Vasto e grande" noemt de H. Vader zulk een plan. Welnu, een dergelijk plan uit te wer ken in zijn geheele uitgestrektheid, dat zal de taak worden van het bureau „KATIIOLISCHE WELT-CORRESPON- ÜENZ", gevestigd te München. Dit bu reau ontmaskerde gedurende zijn twee1- jarig bestaan dozijnen van geheel val- sche priesterlasteringen, verzond vele (lui zende artikelen en aanteekeningen mo|l een verdedigend .en ophelderend karak ter; dit bureau is volgens de meening van vele hooggeplaatste personen en bla den een „uitstekende onderneming", die zeker voor het katholieke leven „veel goeds" zal stichten. Dit begrepen ten volle mannen met een ver zienden blik, geestelijken uit eiken rang, professoren, doctoren, onderwijzers en andere personen uit de verschillende landen, die nu bezig zijn deze uitstekende instelling verder op te bouwen en uit te breiden, opdat het in waarheid >vorde een internationaal ophelderings1- en ver dedigingsbureau, opdat wij eindelijk langs dezen weg verkrijge: „EEN INTERNATIONAAL TELEGRAAF-AGENTSCHAP' voor de katholieke pers. Tezamen met de hulp der geheele ka1 tholiek'e wereld zullen wij dit heerlijk doel verwezenlijken door het oprichten 1 eener Naamlooze Vennootschap maar dan rekenen wij op uw aller sfeun door teu'- minste één aandeel af te nemen, wiens j waarde slechts f 30.25 bedraagt, maar dan rekenen wij op uwe giften hetzij groote - hetzij kleine; volgt het heerlijk voorbeeld C van een bekenden Duitschen Aartsbis schop, die maandelijks finantieel onze on1- I derneming steunt. Een deel van de event, netto-winst der onderneming zou bestemd kunnen worden ter oprichting van een leerstoel voor ka1 j tholieko journalistiek en voor stipendia ter steuning van onbemiddelde katholieke journalisten. Een edel, een heerlijk doel! Voorwaar een verheven doel! Het gaat hier om het voornaamste werk, dat heden ten dage in het teekén van het kruis gesticht kan worden 3) Vroeger had hij haar daar heengeleid, l; dikwijls zelfs gedragen. Dat was nn eene vre(ugde voor de zieke' Ret was haait eene ware verlichting, toen zij voor het I eerste in dit gemakkelijke, met. haar en ■j wol zoo zacht gevoerd wagentje naar dp f heilige Mis reed. En Josef van zijn kant lachte met het hartelijkste genoegen in I zijn binnenste, toen hij zijne moeder zoo I verheugd in dit wagentje zag zitten en 1 wiegen, en hij liep daarmede voort, alsof I hij de kracht van twee paarden in zjjne S armen had en de last slechts een st.roo- I halm zwaar ware. Alle menschen hieven ■jer verwonderd van op den weg stil staan, Hen wendden hunne oogen, met aandoe- 1; n'ng en deelneming, van de moeder op den zoon, en zijn lof was in aller mond. Hiermede echter deden zij Josef weinig genoegen. Houdt u toch stil, zeide hij, een weinig geërgerd, en laat mij met. vrede. Wat doe ik dan, dat. gij daar zoo'n ophef van maakt? vroeger heeft moe- Jder mij gedragen en getrokken, nu doe Het Organisatie-Comité van het Internationaal Tielegraaf.Agentschap België: Prof. J. v. Doorsielaer, Brus sel, Abbé A. Richardson, Brussel. Duitschland: F. Becker Proost, Brom berg, Mej. I. Hornung, Augsburg, .1. Kral, München, G. Sammer, Wechselburg, D. Thalmeier, Otting. Engeland: M. Heron, Edinburgh, II. Hö- eler, Londen, Rev. R. Parker, Kilmyshall, Rev. M. O'Connell, Enniscorthy. Fryankrijk: C. Colas, Parijs, Abbé Desray, Aneenis. Hongarije: J. Kozma, Mezözombar, Dr. C. Vörös, Budapest, I. Lajo, Pécs. Italië: Rev. J. Bianchini, Fontanafred- de, P. Fevacchio, Kanunnik, Medica. Nederland: Mgr. A. Diepen, 'sHertogen bosch, Prof. H. Linnebatik, Uden, Kapl. L. Poell, Tilburg, Fr. Sleyffers, Den Haag, Dr. J. Smulders, Udenhout, P. Janssen, Amsterdam. Oostenrijk: Rev. A. Behkovic, Sarajewo, E. Esterak, M. Ostrau, J. Franco, Brixen, A. Halbedl, Gratz, J. Hörl, Wien, Rev. L. Koller, Göttweig, R. Martischnig, Vil lach, H. Nowicki, Lwow, Rev. S. Szpu- nar, Jaroslav, Rev. J. Szurek, Loncski. Rusland: Prof. A. Dombrovski, Kovno, V. Linowiecki, Strasevo. Spanje: Dr. J. Casanovas, Gerona, Dr. J. Coll, Barcelona, J. Costa Gerona, P. Costa, Coloma de Farnés, K. P.lanell, Bar celona, P. Plana, Ventallo. Syrië: .1. Schmitz, Jeruzalem. V. StatenRev. M. Mojado, St. Louis. Zwitserland: Prof. W. Arnold, Zug, .1. Forestier, Genève, Mevr. M. Milsom, Genève. P.S. Alle brieven, bijdragen enz. ge lieve men te zenden aan P. Janssen, Nieuwendijk 183, Amsterdam. Uit den vreemde. Wat nog nooit is vertoond hij een pii- nisterieele crisis hier t» lande, wordt nu to aanschouwen gegeven. Het oordeel van buitenlanders wordt zonder blikken of blozen ingeroepen. In het „Volk" is thans, een schrijven afgedrukt van den Duitschen Marxist Karl Kautsky aan mi". Troelstra, in welk schrij ven verwezen wordt niet voor die eerste maal trouwens naar de bekende resolutie, op het internationaal sociaal democratisch Congres van Parijs in 190(1 aangenomen. Overduidelijk is de hoor Kautsky in zijn missive niet. Men kan zich op zijn schrijven zoowel vóór als tégen het aanvaarden der porte feuilles beroepen. En hij maakt dan ook zelf het noodige voorbehoud, verklaart, dat hij, op het punt van te vertrekken, „kort" moet wje1- zen, dat het slechts „vluchtige woorden" zijn, welke hij geeft, en dat hom jielaas de tijd tot een dieper gaande motives ring ontbreekt. Ons kan dit alles koud laten. Hoe de heer Kautsky over die situatie in Holland denkt, kan ons weinig sche len en nog minder interesslesrt hot ons, of hij al dan niet tijd heeft en al dan niet vluchtig wil schrijven. Maar het feit dient vastgenageld, dat men het oordeel, de opvatting, de ver klaring van een buitenlander inroept, zij het dan ook in 'talgemeen, >vaar men staat voor een zuiver binnenland sche aangelegenheid. Dat is een zaak, die ons als Jfederlan deis wel raakt en waarvan de hetieekenis niemand zal ontgaan. Een beteek e nis, die vooral treft in dit jaar, nu Nederland het eeuwfeest zijner herkregen onafhankelijkheid viert en de leiders eener partij van Neder lands che staatsburgers zich om voor lichting naar den vreemde wenden, om hunne houding tegenover ©ene ministeri eel© crisis te bepalen. Dat kan een aangenaam vooruitzicht ik het baar. Josef bezait inderdaad een even zoo dankbaar als nederig gemoed; niets kwel de hem zoo jseer als dait de menschen hem om zijne kinderlijke liefde en ver knochtheid aan zijne moeder prezen. Dit was in zijne oogen immers een heilige plicht; dit viel hem alles zoo gemakkelijk en hij meende altijd nog, in lang niét. zoovéél te doen, als hij verschuldigd was en zijne moeder het aan hem verdiend had. II. Er waren onder dergelijke omstandighe den, nu reeds drie jaren voorbijgegaan:, Marianne liet den moed niet zinken, maar bewaarde standvastig haar geduld en hare hoop en Josef was onvermoeid in haar met kinderlijke liefde en met zelfopoffe ring bij te staan. Nu naderde Pasehen, het feest der Opstanding, en Marianne lag platter dan ooit te voren in haar bed. Met een groot zielsverlangen zag de zieke naar buiten in Gods vrije na; tuur, welke met, den verrezen Zaligma ker haar pauschfeest begon te vieren Hoe schoon was het dien dag daar bui ten! Do aarde opende, na .een langen, zwaren winterslaap de oogen, en begon geven, wanneer de socialisten straks aan de regeering deelnemen. gouden zij ook niet vast aan Kautsky of een ander vragen: welkte portefeu ille zij eigenlijk mogen aannemlan, of wat hun naar den strengen eisch van do Pa- rijsche resolutie te doen staat, wanneer zij een ministerieel© rol speten zonder portefeuilles Die vermaard;© resolutie is leen teer ding, voor meer dan één uitlegging vat baar en wie zuiver in de Marxistische teen wil blijven, zal er voortdurend moe hebben te rekenten! De Nederlandsche kiezer moet het maar goedvinden. Of hij het ook z a 1 goedvinden, is een andere vraag. (Centrum.) De Haagsche recherche arresteerde ze kere V. en G. uit Rotterdam en A. en B. uit Den Haag verdacht van Weling van effecten ter waarde van f 14,000, die in het begin van hét jaar uit de brand kast van de pastorie der R.-K. kerk te Schipluiden gestolen waren. Hoe wreed! Een viertal jongens ,van ongeveer 9-jarigen leeftijd te Leeuwarden heeft zich aan ergerlijke dierenmishande ling schuldig gemaakt, door een hondje eerst met menie te besmeren, daarna met spijkers in den kop te slaan en einde lijk in een sloot te verdrinken. De wreed© bengels zijn door de politie opgespoord, dije van het gebeurde proces-verbaal heeft opgemaakt. Makke vogel tjes. In de kazerne aan de Paardenmarkt te Delft hebben een paar zwaluwen met hun jongen hun nést op een bewoonde chambree. Wan neer de manschappen zitten te eten, dan komen de beestjes ook aan tafel en pik ken van de kruimeltjes mee. (Hbld.j Poeder-chocolade. Een der be sluiten van de eergisteren gehouden ver gadering der Ned. Rankëtbakkersvereenir ging was, dat een commissie zal onderzoe ken, of liet mogelijk is een verpakte poe- dei'ichocolade onder eigen gedeponeerd efi- két in den handel te brengen, uitgegeven door de N. B. V. en uitsluitend verkrijg baar voor de leden van de N. B. V. In zooverre in dit besluit een poging te onderkennen valt, om minder goede waar van de markt te bannen, Verdient het de voorloopige toejuiching van alle degelijke huismoeders. Onze moderne dienstboden. Een bewoner van een der straten achter1 het Wilhelminapark te Utrecht, 'heeft een dienstbode, 'die blijkbaar de zéér moderne begrippen van haar stand is toegedaan. Zij weigerde dezer dagen, naar het „U. Dbld." vertelt, werk te verrichten na 's avonds 8 uur, omdat zij van oordeel was, dat het dan lang genoeg >vas ge weest. Daarom had men haar den dienst op gezegd, doch toen dit geschied was, wenschto het meisje het huis niet te verlaten. Wat het. noodig maakte de Wulp der politie in te roepen, die de modern© dienstbode uit de woning der familie ver wijderde. Een tribune in elkaar ges tort. Bij een zwemwedstrijd te Hem, iaën klein plaatsje aan het "Dortmund-Ems-ka- naal, stortte een 5 Meter liooge feri zeer primitief gebouwde tribune in elkaar. Ge lukkig bevonden zich op dat oogenblik niet ,veel personen daarop. Er werden een tiental personen, meest virouwen en kinderen, zoo ernstig verwond dat men hen in het ziekenhuis moest opnemen. Eenjaloerscli pchtgenoot. Een tuinbouwer in het dorpje Malagrais ver dacht zijn vrouw van overspel. De man het koude sneeuwgewaad van haar hoofd en hare ledematen af te werpen, en zich in een nieuw kleed van geurige bloe men en levendig groen te hullen. De zon scheen zoo warm en zoo weldadig 1 de lucht trok zoo frisch en verkwikkend dooi; het tuintje de vensters binnen, welke Jo sef opengezet had, en de vogeltjes vlo gen aan en zongen, op de traliën heen en weder springende eri met hunne kop jes vertrouwelijk toeknikkende, alsof zij do zieke wilde groeten en haar hunne deelneming betuigen. Josef had do smachtende blikken zij- ner ziekte moeder zeer wel begrepen en bood haar aan, haar in het wagentje te beuren en een kwartiertje in de frissc.hte lucht en den wannen zonneschijn rond te rijden. Zou ik u dan vandaag al weer plagen? Ik hen immers al buiten geweest, en wel in do schoonste plaats, in de kerkl sprak Marianne. Maar gij Jo sef, ga gij op dezen schoonen dag eens uit. Neem er vandaag, nu alles zich ver maakt, ook eens een goeden dag van', ga naar uwe kameraden én maak u met hen vroolijk. Moeder gij weet het, het. liefste ben ijk bjj' ul Drink dan ten minste een glaasje bier ,was daarover zoodanig vertoornd dat hij met ©en geweer laenige schoten op haar loste. De ongelukkige zakte op bet erf van de echtelijke woning ineen. De dader trok ©r zich verder niets van aan en liet haar liggen waar zij lag en legde zich kalm in een schuur te slapen. De vrouw overleed npg denzelfden dag. Bij zijn aan houding verklaarde de tuinbouwer niet den minsten spijt over zijn wreede daad te hebben. Amerika an sche oplichters. In de „Koln. Ztg." komt het. verhaal voor van een bandietenstreefc, die onlangs in New-York is uitgehaald. Het „Hbl." resu meert dit verhaal als volgt: Eenigen tijd geleden hield voor een dek eerste juwelierswinkels te New'-York een rijtuig stil met een paar vurige paardjeq (bespannen en van den hok' stapte een 'elegant gekleed, voornaam uitziend heer, die zelf had gemend en die den .winkel binnenging om daar eenige kostbaarheden te bezichtigen. De voorname klant verklaarde ongeveer een 20 a 35,000 dollars te willen beste den en ten slotte betaalde hij een somma van 25,000 dollars in bankbiljetten voor een collier, dat hij had uitgekozen. Juist op dat oogenblik kwam pen officier den winkel binnen, die, toen hij den koo- per zag, ijlings op deze toestapte en hem begroette als zijn vriend, graaf S. en zijn blijdschap uitsprak dat het toeval een boodschap van zijn dochter, wier broche gerepareerd moest worden hem wper eens den graaf deed ontmoeten. - Het eene woord haalde het andere uit en graaf S. verbelde, dat hij verloofd was en nu voor zijn aanstaande een ge schenk had uitgezocht, waarover hij merk waardigerwijze juist van plan was ge weest het oordeel van de vrouw, van zijn vriend, den majoor, in te roepen. De majoor moest nu dit geschenk zien, maar hij vond het uitgekozen collier lang niet voldoende. Een zoo rijk man pis graaf meende hij1, moest zijn aan staande nog wat beters geven. De juwelier moest nu duurdere kost baarheden laten zien, meende de pia'- joor. Dit geschiedde en graaf S., door zijn vriend blijkbaar overtuigd, dat hij1 wat krenterig was geweest, liet ten slotte zijn keuze vallen op een collier yan 50.000 dollars. Daar hij echter niet meer geld hij zich had dan de alreeds be taalde 25.000 dollars en hij "toch gaarne even het oordeel van de vrouw yan den majoor wilde inwinnen, beloofde de mat joor zoo lang „gijzelaar" te zullen zijn. De graaf ging en de majoor, die allerlei vdrhalen deed over den fabelachtigen rijk dom van zijn vriend, wachtte in den win kel. De graaf bleef echter lang uit en do majoor begon ongeduldig te worden. Wat zonderling, zei hij, wat blijft mijn vriend lang weg en hij weet toch dat ik dienst heb. Eindelijk hield hij het niet. langer uit en hij verklaarde, den graaf even te zullen gaan halen. De winkelier die pok al wat ongerust begon te woe den en zoo ftauiv begon te vermoeden, dat hij wel het slachtoffer van een op!- lichter kon zijn geworden, wilde den mar joor, zijn „borg", niet laten gaan. Een woordenwisseling volgde, die nog al hoog liep, zoodat men op: straat de ruzie kon waarnemen. Een juist voorbijkomende politiebeambte vond hierin aanleiding, deii( winkel binnen te gaan. Zoo bedaard moger lijk trachtte de majoor den agent den toe'- stand uiteen te zetten, daarbij met na druk verklarend, dat zijn dienst een lan ger blijven in den winkel niet gedoogde; maar met niet minder nadruk verklaarde de winkelier, dat hij' zijn boiig niet wilde missen. Toen echter zag de politiebe ambte op de toonbank de bankbiljetten liggen, door den graaf voor het eerst uitgekozen geschenk betaald. Hij keek er eens onderzoekend naar jan verklaarde toen met beslistheid„Die bil jetten zijn valschl" De uitwerking van deze woorden was vreeselijk. De majoor was woedend en betoogde op heftige wijze, de juwelier was van schrik verbleekt. en eet van de ham! God loone de goede buurvrouw voor hare goede paaschgift! Josef deed den wil zijner moeder, nam eene teug uit de kruik en gebruikte eene snede gewijd vleesch, maar eten noch drinken wilde hem smaken. Zijne lieve moeder, trouwens, had, in plaats van Maartsch bier, een groot glas met medi cijnen voor zich staan, in plaats van paascheieren, had zij pillen! Luide van harte klaagde hij er over, dat zij op paaschdag, waarop toch de armste bede laar zich op koeken en ham vergast, niets anders had dan pillen en rhla.ba.rber. Zeg dat niet, Josef, antwoordde zijne moeder, heb ik dan vandaag in de kerk niet de zoetste aller spijzen, hét Paaschlaui, mijn Heer en God zeiven, genuttigd? Laat. ons den Heer voor die groote genade Isedanken. (lp pene zoo liefelijke spijs kan men die paar drop peltjes van pijn en smart niet proeven, dit moogt gij genist gelooven, mijn zoon 1 En hare vrome oogen wendden zich, van den gloed haier godsvrucht en dank baarheid schitterende, op het beeld des G©kruisten, hetwelk tegenover haar hing', en hare lippen bewogen zich tot. pen stil en kort gebed. Daarop hield Marianne nogmaals bij ha ren zoon aan, dat hiji den paaschdag ook Alleen de agent hield zijn gewone be daardheid. Hij nam de valschp biljetten, legde ze in zijn opschrijfboekje, zond pen jongen uit om een rijtuig en verzocht den majoor hem naar het bureau je ivil l'en volgen. De majoor moest zich wel schikken en met den agent reed hij weg. Den juwelier werd verzocht in een ander rijtuig te willen volgen en naar het hoofdbureau van politie te komen. Toen de juwelier zich hier aanmeldde wist niemand iets van de zaak at. De z.g. „graaf", d© „ma joor" en de „agent" bleken oplichters te zijn, die op deze wijze hun slag had den geslagen. Dorpslrama. Laurent, een boer van Saintes, gehucht Wiesbeke, had glevochten met zijn vrouw en van haar een ramme ling gekregen. Dit kon hij niet verkroppen en woedend liep hij naar den burgemeester om tegen zijne wederhelft ©en klacht near te leggen. Toen hij, terugkeerende, voorbij de schuur van zijnen gebuur De Coster ging, hoorde hij dezen hem bespotten, omdat hij door zijno vrouw afgeklopt was. Dit was te veel. Hij ging naar huis, haalde eenen ouden eavaJieriesabel en wil de De Coster ten lijve. Doch deze verdedig de zich met zijn dorschvlegel, zoodat Laurent het moest opgeven. Een minuut later keerde hij echter te rug, ditmaal met een geweer. Nu zou de spotter hem niet meer ontsnappen. Lau rent mikte van op een paar metier yj- stand, schoot en trof den gebuur in da horst. Daarop snelde bij andermaal naar den .burgemeester, deze maal om zich gevan- een te geven. Geneesbeerten. die den toestand van De Coster onderzochten, wanhopen hem te redden. Het gerecht van Brussel is ter De auto van Prins Friedrich Karl van Pruisen, waarin deze met zijn adjudant zat, heeft te Langfuhr den Staatsraad Ostrich overreden, die zwaar gewond werd en zonder tot bewustzijn te zijn gekomen overleed. De Engelsche suffragettes gaan nog maar steeds voort met hun onzinnige praktijken uit te oefenen, zoo hebben ze Dinsdag een poging tot brandstichting ge daan in de villa, „Heatsdown" te Mol dingham (Surrey), die bijna gereed is. Er was een hom gelegd onder de trap, die vernield werd. Te Lynton, in Devonshire, is de reeds twee ja.ren onbewoonde villa, Hollerday. Home, die een waarde heeft van 144,000 gulden, door brand totaal verwoest. Men hoorde ontploffingen. '0 p g r a, v i n g e n. Te Ingen (gem. Lien- den) is bij het graven van een k'alkgalt achter de openbare school, op: ongeveer 7 d.M. diepte ©en 25 c.M. hooge urn gevonden, afkomstig uit het Saksisch' Frankische tijdperk (500900). Verder werden nog opgegraven een stuk van een spinsteentje, de voet van eene Romeinsche kruik en eenige scherven uit het Germaansch Romeinsche tijdperk'. De bodem in dit. dorp schijnt veel oud heden te bevatten. Tal van Romeinsche munten, urnen en fragmenten zijn er reeds gevonden, alle uit het GermaanschRo meinsche en SaksischFrankische tijd. perk. Leer om leer. Victor von Scheffel, de dichter van den Gaudeamus, toefde eens een tijd lang in Italië. Op een goe den dag kreeg hij uit Duitschland een ongefrankéerden brief, waarvoor hij een hoog strafport moest betalen. Maar in den brief, die van een vriend bleek I© kómen, stonden tot zijn ergernis slechts de woorden: „Mij gaat het goed. Met groete, je Eenigen tijd daarna kreeg deze Duitsche vriend een groote en zware kist uit Ita lië. Ze wa,s niiet gefrankeerd, maar daar vroolijk zoude doorbrengen, en buiten in Gods schoone natuur, hetzij alleen, of in gezelschap met anderen, ©ene uitspan ning nemen. Hij had nn immers geheel de laatste week hard gewerkt, en zij zou niet alleen blijven, maar gelijk hij' wist', binnen weinige oogenbli'kken een bezoek van deelnemende huren ontvangen. Toen greep Josef eindelijk, om zijne moeder genoegen te gev|en, naar zrjn hoed en, stok en zeide: Moeder, in d© herberg te gaan, daar heb ik geen lust toe; ik wil mij liever in het bosch wat vertreden. De sneeuw is overal reeds weg, en er groeien kruiden in overvloed. Ik zal daar het kruidje voor u zoeken, wat mij de school meester als een zeker middel voor du jicht aangeraden heeft. Rid maar, moe der, dat ik het vindel Bij deze woorden reikte hij haar de. hand toe, en ontving van haar den ze gen met het wijwater. Nog van den weg wenkte hij zijne moeder toe en wandelde toen bedaard op. Het was, gelijk het wel dra bleek, een zeer voorspoedige góng, dien Josef deed, en hij zou het begin van een vroolijken paaschtijd, van de op standing zijner moeder worden. (Wordt vervolgd.)

Krantenbank Zeeland

Nieuwe Zeeuwsche Courant | 1913 | | pagina 5