buses.
ELFT,
RKEN.
Iburg
No. 93 TWEEDE BLAD NIEUWE ZEEUWSCHE COURANT Zaterdag 9 Ang. 1913.
1E1SLAK,
E1ZAAD.
REUZEL!
KORRELS.
FEUILLETON.
Het Vierde gebed
ruiden.
hulte Co.
)rgelhandel.
ichulte Co.
sche Industrie en
|en behandelen door
ZON"
kkruiden.
Schulte Co.
ERTS ZOON,
.akkrniden.
Schulte Co.
'mansknechts
WERWIJZER.
:us.
Schulte Co.
Een oproep aan de
Katholieken der geheele wereld.
UIT DE PERS.
Gemengd Nieuws.
MIDDELBURG.
3NT, bekroond
verdere Muziek-
lO'S in de kunst-
ins" verworven.
en houtsoorten.
HULST.
ende kleuren.
2, MIDDELBURG.
(lachinale Strijkinrichting
herij Badinrichting.
g - Billijke tarieven
zuiver water zonder
Is middelen,
tag gratis verkrijgbaar,
rden gaarne verstrekt
De Directie:
|uG. F. DE PAAUW.
G. WITKAM.
P 2, MIDDELBURG.
10,72
'ten) f 0,70
ookt) f 0,78
outen) f 0,76
ij 25 kilo f 0.68
10 f072
i in bussen van 25 en 10
::n van 3 kilo f0.58 p. KG.
jes3a5kilo fl.35
erhamworst f 0 60
iedt: „Af Utrecht". On-
irs" met 1 °/0 korting.
Jtrecht.
,e en zwarte.
H 2, MIDDELBURG,
raagd 2 bekwame
BLOK te Nieuwdorp.
Par. School te Ovezand (Z.)
r A. d. de Waal) wordt
iber e.k. gevraagd
ieven met vermelding van
ist vóór 20 Augustus eX
ierw. Heer Pastoor Th. J-
R 2, MIDDELBURG-
Onwaarheid en laster, ingegeven door
een diepen 'haat tegen de Katholieke Kerk,
hare bedienaren en geloovigen, vieren he
den hunne gemakkelijke triomfen.
Een vloed van priesterlaster, klooster-
schandalen, van allerlei kerkvijandige be
richten overstroomt alle landen, na zich
slepend lakschheid, twijfel en haat; want
goed, internationaal, georganiseerd
zijn de tegenstanders der Katholieke Kerk
in de verschillende landen op verschil
lende wijze.
Onze 11. Vader, Paus Pius X, had dus
wel gelijk, toen Hij zeide: „Wat baat
het kerken te bouwen, missiën te hou
den, scholen op te richten, alle goede
werken, alle krachtsinspanningen der Ka
tholieken zullen onvruchtbaar blijlven,
indien zij niet tevens begrijpen zich juist
van de verdedigingsmiddelen wapenen der
Katholieke pers te bedienen".
Wat wij noodig hebben, zelfs dringend
noodig hebben is een KATHOLIEK BE-
IUCHTENBUREAU, verspreid ovter de ge
heele wereld. Derhalve een internationale
Katholieke verdedigings- en ophelderings-
instelling hebben wij noodig, da,t de Ka
tholieke pers bijstaat in haar zwaren strijd
dat de troebele bronnen van laster en
leugen nagaat en de verderfelijkheid er
van aan den dag brengt, dat materiaal
verzamelt over alle gebeurtenissen be
treffende kerk en school, politiek en we
tenschap, over alles wat voor de ka
tholieke wereld van belang is.
Maar internationaal, verspreid over de
geheele wereld, moet een dergelijke instel
ling zijn, evenzoo internationaal als de
troebele kanalen van Onze tegenstanders
heden ten dage de geheele aardbol door
snijden.
„Vasto e grande" noemt de H.
Vader zulk een plan.
Welnu, een dergelijk plan uit te wer
ken in zijn geheele uitgestrektheid, dat
zal de taak worden van het bureau
„KATIIOLISCHE WELT-CORRESPON-
ÜENZ", gevestigd te München. Dit bu
reau ontmaskerde gedurende zijn twee1-
jarig bestaan dozijnen van geheel val-
sche priesterlasteringen, verzond vele (lui
zende artikelen en aanteekeningen mo|l
een verdedigend .en ophelderend karak
ter; dit bureau is volgens de meening
van vele hooggeplaatste personen en bla
den een „uitstekende onderneming", die
zeker voor het katholieke leven „veel
goeds" zal stichten.
Dit begrepen ten volle mannen met een
ver zienden blik, geestelijken uit eiken
rang, professoren, doctoren, onderwijzers
en andere personen uit de verschillende
landen, die nu bezig zijn deze uitstekende
instelling verder op te bouwen en uit
te breiden, opdat het in waarheid >vorde
een internationaal ophelderings1- en ver
dedigingsbureau, opdat wij eindelijk langs
dezen weg verkrijge:
„EEN INTERNATIONAAL
TELEGRAAF-AGENTSCHAP'
voor de katholieke pers.
Tezamen met de hulp der geheele ka1
tholiek'e wereld zullen wij dit heerlijk
doel verwezenlijken door het oprichten
1 eener Naamlooze Vennootschap maar dan
rekenen wij op uw aller sfeun door teu'-
minste één aandeel af te nemen, wiens
j waarde slechts f 30.25 bedraagt, maar dan
rekenen wij op uwe giften hetzij groote
- hetzij kleine; volgt het heerlijk voorbeeld
C van een bekenden Duitschen Aartsbis
schop, die maandelijks finantieel onze on1-
I derneming steunt.
Een deel van de event, netto-winst der
onderneming zou bestemd kunnen worden
ter oprichting van een leerstoel voor ka1
j tholieko journalistiek en voor stipendia
ter steuning van onbemiddelde katholieke
journalisten.
Een edel, een heerlijk doel! Voorwaar
een verheven doel! Het gaat hier om
het voornaamste werk, dat heden ten dage
in het teekén van het kruis gesticht kan
worden
3)
Vroeger had hij haar daar heengeleid,
l; dikwijls zelfs gedragen. Dat was nn eene
vre(ugde voor de zieke' Ret was haait
eene ware verlichting, toen zij voor het
I eerste in dit gemakkelijke, met. haar en
■j wol zoo zacht gevoerd wagentje naar dp
f heilige Mis reed. En Josef van zijn kant
lachte met het hartelijkste genoegen in
I zijn binnenste, toen hij zijne moeder zoo
I verheugd in dit wagentje zag zitten en
1 wiegen, en hij liep daarmede voort, alsof
I hij de kracht van twee paarden in zjjne
S armen had en de last slechts een st.roo-
I halm zwaar ware. Alle menschen hieven
■jer verwonderd van op den weg stil staan,
Hen wendden hunne oogen, met aandoe-
1; n'ng en deelneming, van de moeder op
den zoon, en zijn lof was in aller mond.
Hiermede echter deden zij Josef weinig
genoegen. Houdt u toch stil, zeide
hij, een weinig geërgerd, en laat mij met.
vrede. Wat doe ik dan, dat. gij daar zoo'n
ophef van maakt? vroeger heeft moe-
Jder mij gedragen en getrokken, nu doe
Het Organisatie-Comité van het
Internationaal Tielegraaf.Agentschap
België: Prof. J. v. Doorsielaer, Brus
sel, Abbé A. Richardson, Brussel.
Duitschland: F. Becker Proost, Brom
berg, Mej. I. Hornung, Augsburg, .1. Kral,
München, G. Sammer, Wechselburg, D.
Thalmeier, Otting.
Engeland: M. Heron, Edinburgh, II. Hö-
eler, Londen, Rev. R. Parker, Kilmyshall,
Rev. M. O'Connell, Enniscorthy.
Fryankrijk: C. Colas, Parijs, Abbé
Desray, Aneenis.
Hongarije: J. Kozma, Mezözombar, Dr.
C. Vörös, Budapest, I. Lajo, Pécs.
Italië: Rev. J. Bianchini, Fontanafred-
de, P. Fevacchio, Kanunnik, Medica.
Nederland: Mgr. A. Diepen, 'sHertogen
bosch, Prof. H. Linnebatik, Uden, Kapl. L.
Poell, Tilburg, Fr. Sleyffers, Den Haag,
Dr. J. Smulders, Udenhout, P. Janssen,
Amsterdam.
Oostenrijk: Rev. A. Behkovic, Sarajewo,
E. Esterak, M. Ostrau, J. Franco, Brixen,
A. Halbedl, Gratz, J. Hörl, Wien, Rev.
L. Koller, Göttweig, R. Martischnig, Vil
lach, H. Nowicki, Lwow, Rev. S. Szpu-
nar, Jaroslav, Rev. J. Szurek, Loncski.
Rusland: Prof. A. Dombrovski, Kovno,
V. Linowiecki, Strasevo.
Spanje: Dr. J. Casanovas, Gerona, Dr.
J. Coll, Barcelona, J. Costa Gerona, P.
Costa, Coloma de Farnés, K. P.lanell, Bar
celona, P. Plana, Ventallo.
Syrië: .1. Schmitz, Jeruzalem.
V. StatenRev. M. Mojado, St. Louis.
Zwitserland: Prof. W. Arnold, Zug, .1.
Forestier, Genève, Mevr. M. Milsom,
Genève.
P.S. Alle brieven, bijdragen enz. ge
lieve men te zenden aan P. Janssen,
Nieuwendijk 183, Amsterdam.
Uit den vreemde.
Wat nog nooit is vertoond hij een pii-
nisterieele crisis hier t» lande, wordt nu
to aanschouwen gegeven.
Het oordeel van buitenlanders wordt
zonder blikken of blozen ingeroepen.
In het „Volk" is thans, een schrijven
afgedrukt van den Duitschen Marxist Karl
Kautsky aan mi". Troelstra, in welk schrij
ven verwezen wordt niet voor die
eerste maal trouwens naar de bekende
resolutie, op het internationaal sociaal
democratisch Congres van Parijs in 190(1
aangenomen.
Overduidelijk is de hoor Kautsky in zijn
missive niet.
Men kan zich op zijn schrijven zoowel
vóór als tégen het aanvaarden der porte
feuilles beroepen.
En hij maakt dan ook zelf het noodige
voorbehoud, verklaart, dat hij, op het
punt van te vertrekken, „kort" moet wje1-
zen, dat het slechts „vluchtige woorden"
zijn, welke hij geeft, en dat hom jielaas
de tijd tot een dieper gaande motives ring
ontbreekt.
Ons kan dit alles koud laten.
Hoe de heer Kautsky over die situatie
in Holland denkt, kan ons weinig sche
len en nog minder interesslesrt hot ons,
of hij al dan niet tijd heeft en al dan
niet vluchtig wil schrijven.
Maar het feit dient vastgenageld, dat
men het oordeel, de opvatting, de ver
klaring van een buitenlander inroept, zij
het dan ook in 'talgemeen, >vaar men
staat voor een zuiver binnenland
sche aangelegenheid.
Dat is een zaak, die ons als Jfederlan
deis wel raakt en waarvan de hetieekenis
niemand zal ontgaan.
Een beteek e nis, die vooral treft in
dit jaar, nu Nederland het eeuwfeest
zijner herkregen onafhankelijkheid viert
en de leiders eener partij van Neder
lands che staatsburgers zich om voor
lichting naar den vreemde wenden, om
hunne houding tegenover ©ene ministeri
eel© crisis te bepalen.
Dat kan een aangenaam vooruitzicht
ik het baar.
Josef bezait inderdaad een even zoo
dankbaar als nederig gemoed; niets kwel
de hem zoo jseer als dait de menschen
hem om zijne kinderlijke liefde en ver
knochtheid aan zijne moeder prezen. Dit
was in zijne oogen immers een heilige
plicht; dit viel hem alles zoo gemakkelijk
en hij meende altijd nog, in lang niét.
zoovéél te doen, als hij verschuldigd was
en zijne moeder het aan hem verdiend
had.
II.
Er waren onder dergelijke omstandighe
den, nu reeds drie jaren voorbijgegaan:,
Marianne liet den moed niet zinken, maar
bewaarde standvastig haar geduld en hare
hoop en Josef was onvermoeid in haar
met kinderlijke liefde en met zelfopoffe
ring bij te staan. Nu naderde Pasehen,
het feest der Opstanding, en Marianne
lag platter dan ooit te voren in haar
bed. Met een groot zielsverlangen zag
de zieke naar buiten in Gods vrije na;
tuur, welke met, den verrezen Zaligma
ker haar pauschfeest begon te vieren
Hoe schoon was het dien dag daar bui
ten! Do aarde opende, na .een langen,
zwaren winterslaap de oogen, en begon
geven, wanneer de socialisten straks aan
de regeering deelnemen.
gouden zij ook niet vast aan Kautsky
of een ander vragen: welkte portefeu
ille zij eigenlijk mogen aannemlan, of wat
hun naar den strengen eisch van do Pa-
rijsche resolutie te doen staat, wanneer
zij een ministerieel© rol speten zonder
portefeuilles
Die vermaard;© resolutie is leen teer
ding, voor meer dan één uitlegging vat
baar en wie zuiver in de Marxistische
teen wil blijven, zal er voortdurend moe
hebben te rekenten!
De Nederlandsche kiezer moet het maar
goedvinden.
Of hij het ook z a 1 goedvinden, is een
andere vraag. (Centrum.)
De Haagsche recherche arresteerde ze
kere V. en G. uit Rotterdam en A. en
B. uit Den Haag verdacht van Weling
van effecten ter waarde van f 14,000, die
in het begin van hét jaar uit de brand
kast van de pastorie der R.-K. kerk te
Schipluiden gestolen waren.
Hoe wreed! Een viertal jongens ,van
ongeveer 9-jarigen leeftijd te Leeuwarden
heeft zich aan ergerlijke dierenmishande
ling schuldig gemaakt, door een hondje
eerst met menie te besmeren, daarna met
spijkers in den kop te slaan en einde
lijk in een sloot te verdrinken. De wreed©
bengels zijn door de politie opgespoord,
dije van het gebeurde proces-verbaal heeft
opgemaakt.
Makke vogel tjes. In de kazerne
aan de Paardenmarkt te Delft hebben
een paar zwaluwen met hun jongen hun
nést op een bewoonde chambree. Wan
neer de manschappen zitten te eten, dan
komen de beestjes ook aan tafel en pik
ken van de kruimeltjes mee. (Hbld.j
Poeder-chocolade. Een der be
sluiten van de eergisteren gehouden ver
gadering der Ned. Rankëtbakkersvereenir
ging was, dat een commissie zal onderzoe
ken, of liet mogelijk is een verpakte poe-
dei'ichocolade onder eigen gedeponeerd efi-
két in den handel te brengen, uitgegeven
door de N. B. V. en uitsluitend verkrijg
baar voor de leden van de N. B. V.
In zooverre in dit besluit een poging
te onderkennen valt, om minder goede
waar van de markt te bannen, Verdient
het de voorloopige toejuiching van alle
degelijke huismoeders.
Onze moderne dienstboden.
Een bewoner van een der straten achter1
het Wilhelminapark te Utrecht, 'heeft een
dienstbode, 'die blijkbaar de zéér moderne
begrippen van haar stand is toegedaan.
Zij weigerde dezer dagen, naar het „U.
Dbld." vertelt, werk te verrichten na
's avonds 8 uur, omdat zij van oordeel
was, dat het dan lang genoeg >vas ge
weest.
Daarom had men haar den dienst op
gezegd, doch toen dit geschied was,
wenschto het meisje het huis niet te
verlaten. Wat het. noodig maakte de Wulp
der politie in te roepen, die de modern©
dienstbode uit de woning der familie ver
wijderde.
Een tribune in elkaar ges tort.
Bij een zwemwedstrijd te Hem, iaën
klein plaatsje aan het "Dortmund-Ems-ka-
naal, stortte een 5 Meter liooge feri zeer
primitief gebouwde tribune in elkaar. Ge
lukkig bevonden zich op dat oogenblik
niet ,veel personen daarop.
Er werden een tiental personen, meest
virouwen en kinderen, zoo ernstig verwond
dat men hen in het ziekenhuis moest
opnemen.
Eenjaloerscli pchtgenoot. Een
tuinbouwer in het dorpje Malagrais ver
dacht zijn vrouw van overspel. De man
het koude sneeuwgewaad van haar hoofd
en hare ledematen af te werpen, en
zich in een nieuw kleed van geurige bloe
men en levendig groen te hullen. De zon
scheen zoo warm en zoo weldadig 1 de
lucht trok zoo frisch en verkwikkend dooi;
het tuintje de vensters binnen, welke Jo
sef opengezet had, en de vogeltjes vlo
gen aan en zongen, op de traliën heen
en weder springende eri met hunne kop
jes vertrouwelijk toeknikkende, alsof zij
do zieke wilde groeten en haar hunne
deelneming betuigen.
Josef had do smachtende blikken zij-
ner ziekte moeder zeer wel begrepen en
bood haar aan, haar in het wagentje te
beuren en een kwartiertje in de frissc.hte
lucht en den wannen zonneschijn rond
te rijden.
Zou ik u dan vandaag al weer
plagen? Ik hen immers al buiten geweest,
en wel in do schoonste plaats, in de
kerkl sprak Marianne. Maar gij Jo
sef, ga gij op dezen schoonen dag eens
uit. Neem er vandaag, nu alles zich ver
maakt, ook eens een goeden dag van',
ga naar uwe kameraden én maak u met
hen vroolijk.
Moeder gij weet het, het. liefste ben
ijk bjj' ul
Drink dan ten minste een glaasje bier
,was daarover zoodanig vertoornd dat hij
met ©en geweer laenige schoten op haar
loste. De ongelukkige zakte op bet erf
van de echtelijke woning ineen. De dader
trok ©r zich verder niets van aan en
liet haar liggen waar zij lag en legde zich
kalm in een schuur te slapen. De vrouw
overleed npg denzelfden dag. Bij zijn aan
houding verklaarde de tuinbouwer niet
den minsten spijt over zijn wreede daad te
hebben.
Amerika an sche oplichters. In
de „Koln. Ztg." komt het. verhaal voor
van een bandietenstreefc, die onlangs in
New-York is uitgehaald. Het „Hbl." resu
meert dit verhaal als volgt:
Eenigen tijd geleden hield voor een dek
eerste juwelierswinkels te New'-York een
rijtuig stil met een paar vurige paardjeq
(bespannen en van den hok' stapte een
'elegant gekleed, voornaam uitziend heer,
die zelf had gemend en die den .winkel
binnenging om daar eenige kostbaarheden
te bezichtigen.
De voorname klant verklaarde ongeveer
een 20 a 35,000 dollars te willen beste
den en ten slotte betaalde hij een somma
van 25,000 dollars in bankbiljetten voor
een collier, dat hij had uitgekozen. Juist
op dat oogenblik kwam pen officier den
winkel binnen, die, toen hij den koo-
per zag, ijlings op deze toestapte en hem
begroette als zijn vriend, graaf S. en zijn
blijdschap uitsprak dat het toeval een
boodschap van zijn dochter, wier broche
gerepareerd moest worden hem wper
eens den graaf deed ontmoeten.
- Het eene woord haalde het andere uit
en graaf S. verbelde, dat hij verloofd
was en nu voor zijn aanstaande een ge
schenk had uitgezocht, waarover hij merk
waardigerwijze juist van plan was ge
weest het oordeel van de vrouw, van
zijn vriend, den majoor, in te roepen.
De majoor moest nu dit geschenk zien,
maar hij vond het uitgekozen collier lang
niet voldoende. Een zoo rijk man pis
graaf meende hij1, moest zijn aan
staande nog wat beters geven.
De juwelier moest nu duurdere kost
baarheden laten zien, meende de pia'-
joor. Dit geschiedde en graaf S., door
zijn vriend blijkbaar overtuigd, dat hij1
wat krenterig was geweest, liet ten slotte
zijn keuze vallen op een collier yan
50.000 dollars. Daar hij echter niet meer
geld hij zich had dan de alreeds be
taalde 25.000 dollars en hij "toch gaarne
even het oordeel van de vrouw yan den
majoor wilde inwinnen, beloofde de mat
joor zoo lang „gijzelaar" te zullen zijn.
De graaf ging en de majoor, die allerlei
vdrhalen deed over den fabelachtigen rijk
dom van zijn vriend, wachtte in den win
kel. De graaf bleef echter lang uit en
do majoor begon ongeduldig te worden.
Wat zonderling, zei hij, wat blijft mijn
vriend lang weg en hij weet toch dat ik
dienst heb. Eindelijk hield hij het niet.
langer uit en hij verklaarde, den graaf
even te zullen gaan halen. De winkelier
die pok al wat ongerust begon te woe
den en zoo ftauiv begon te vermoeden,
dat hij wel het slachtoffer van een op!-
lichter kon zijn geworden, wilde den mar
joor, zijn „borg", niet laten gaan.
Een woordenwisseling volgde, die nog al
hoog liep, zoodat men op: straat de ruzie
kon waarnemen. Een juist voorbijkomende
politiebeambte vond hierin aanleiding, deii(
winkel binnen te gaan. Zoo bedaard moger
lijk trachtte de majoor den agent den toe'-
stand uiteen te zetten, daarbij met na
druk verklarend, dat zijn dienst een lan
ger blijven in den winkel niet gedoogde;
maar met niet minder nadruk verklaarde
de winkelier, dat hij' zijn boiig niet wilde
missen. Toen echter zag de politiebe
ambte op de toonbank de bankbiljetten
liggen, door den graaf voor het eerst
uitgekozen geschenk betaald.
Hij keek er eens onderzoekend naar jan
verklaarde toen met beslistheid„Die bil
jetten zijn valschl" De uitwerking van
deze woorden was vreeselijk. De majoor
was woedend en betoogde op heftige wijze,
de juwelier was van schrik verbleekt.
en eet van de ham! God loone de goede
buurvrouw voor hare goede paaschgift!
Josef deed den wil zijner moeder, nam
eene teug uit de kruik en gebruikte eene
snede gewijd vleesch, maar eten noch
drinken wilde hem smaken. Zijne lieve
moeder, trouwens, had, in plaats van
Maartsch bier, een groot glas met medi
cijnen voor zich staan, in plaats van
paascheieren, had zij pillen! Luide van
harte klaagde hij er over, dat zij op
paaschdag, waarop toch de armste bede
laar zich op koeken en ham vergast, niets
anders had dan pillen en rhla.ba.rber.
Zeg dat niet, Josef, antwoordde zijne
moeder, heb ik dan vandaag in de
kerk niet de zoetste aller spijzen, hét
Paaschlaui, mijn Heer en God zeiven,
genuttigd? Laat. ons den Heer voor die
groote genade Isedanken. (lp pene zoo
liefelijke spijs kan men die paar drop
peltjes van pijn en smart niet proeven,
dit moogt gij genist gelooven, mijn zoon 1
En hare vrome oogen wendden zich,
van den gloed haier godsvrucht en dank
baarheid schitterende, op het beeld des
G©kruisten, hetwelk tegenover haar hing',
en hare lippen bewogen zich tot. pen stil
en kort gebed.
Daarop hield Marianne nogmaals bij ha
ren zoon aan, dat hiji den paaschdag ook
Alleen de agent hield zijn gewone be
daardheid. Hij nam de valschp biljetten,
legde ze in zijn opschrijfboekje, zond pen
jongen uit om een rijtuig en verzocht
den majoor hem naar het bureau je ivil
l'en volgen.
De majoor moest zich wel schikken en
met den agent reed hij weg. Den juwelier
werd verzocht in een ander rijtuig te
willen volgen en naar het hoofdbureau
van politie te komen. Toen de juwelier
zich hier aanmeldde wist niemand iets
van de zaak at. De z.g. „graaf", d© „ma
joor" en de „agent" bleken oplichters
te zijn, die op deze wijze hun slag had
den geslagen.
Dorpslrama. Laurent, een boer van
Saintes, gehucht Wiesbeke, had glevochten
met zijn vrouw en van haar een ramme
ling gekregen.
Dit kon hij niet verkroppen en woedend
liep hij naar den burgemeester om tegen
zijne wederhelft ©en klacht near te leggen.
Toen hij, terugkeerende, voorbij de schuur
van zijnen gebuur De Coster ging, hoorde
hij dezen hem bespotten, omdat hij door
zijno vrouw afgeklopt was.
Dit was te veel. Hij ging naar huis,
haalde eenen ouden eavaJieriesabel en wil
de De Coster ten lijve. Doch deze verdedig
de zich met zijn dorschvlegel, zoodat
Laurent het moest opgeven.
Een minuut later keerde hij echter te
rug, ditmaal met een geweer. Nu zou de
spotter hem niet meer ontsnappen. Lau
rent mikte van op een paar metier yj-
stand, schoot en trof den gebuur in da
horst.
Daarop snelde bij andermaal naar den
.burgemeester, deze maal om zich gevan-
een te geven.
Geneesbeerten. die den toestand van De
Coster onderzochten, wanhopen hem te
redden.
Het gerecht van Brussel is ter
De auto van Prins Friedrich Karl van
Pruisen, waarin deze met zijn adjudant
zat, heeft te Langfuhr den Staatsraad
Ostrich overreden, die zwaar gewond
werd en zonder tot bewustzijn te zijn
gekomen overleed.
De Engelsche suffragettes gaan nog
maar steeds voort met hun onzinnige
praktijken uit te oefenen, zoo hebben ze
Dinsdag een poging tot brandstichting ge
daan in de villa, „Heatsdown" te Mol
dingham (Surrey), die bijna gereed is.
Er was een hom gelegd onder de trap,
die vernield werd.
Te Lynton, in Devonshire, is de reeds
twee ja.ren onbewoonde villa, Hollerday.
Home, die een waarde heeft van 144,000
gulden, door brand totaal verwoest. Men
hoorde ontploffingen.
'0 p g r a, v i n g e n. Te Ingen (gem. Lien-
den) is bij het graven van een k'alkgalt
achter de openbare school, op: ongeveer
7 d.M. diepte ©en 25 c.M. hooge urn
gevonden, afkomstig uit het Saksisch'
Frankische tijdperk (500900).
Verder werden nog opgegraven een stuk
van een spinsteentje, de voet van eene
Romeinsche kruik en eenige scherven uit
het Germaansch Romeinsche tijdperk'.
De bodem in dit. dorp schijnt veel oud
heden te bevatten. Tal van Romeinsche
munten, urnen en fragmenten zijn er reeds
gevonden, alle uit het GermaanschRo
meinsche en SaksischFrankische tijd.
perk.
Leer om leer. Victor von Scheffel,
de dichter van den Gaudeamus, toefde
eens een tijd lang in Italië. Op een goe
den dag kreeg hij uit Duitschland een
ongefrankéerden brief, waarvoor hij een
hoog strafport moest betalen. Maar in
den brief, die van een vriend bleek I©
kómen, stonden tot zijn ergernis slechts
de woorden: „Mij gaat het goed. Met
groete, je
Eenigen tijd daarna kreeg deze Duitsche
vriend een groote en zware kist uit Ita
lië. Ze wa,s niiet gefrankeerd, maar daar
vroolijk zoude doorbrengen, en buiten in
Gods schoone natuur, hetzij alleen, of
in gezelschap met anderen, ©ene uitspan
ning nemen. Hij had nn immers geheel
de laatste week hard gewerkt, en zij zou
niet alleen blijven, maar gelijk hij' wist',
binnen weinige oogenbli'kken een bezoek
van deelnemende huren ontvangen. Toen
greep Josef eindelijk, om zijne moeder
genoegen te gev|en, naar zrjn hoed en, stok
en zeide: Moeder, in d© herberg te gaan,
daar heb ik geen lust toe; ik wil mij
liever in het bosch wat vertreden. De
sneeuw is overal reeds weg, en er groeien
kruiden in overvloed. Ik zal daar het
kruidje voor u zoeken, wat mij de school
meester als een zeker middel voor du
jicht aangeraden heeft. Rid maar, moe
der, dat ik het vindel
Bij deze woorden reikte hij haar de.
hand toe, en ontving van haar den ze
gen met het wijwater. Nog van den weg
wenkte hij zijne moeder toe en wandelde
toen bedaard op. Het was, gelijk het wel
dra bleek, een zeer voorspoedige góng,
dien Josef deed, en hij zou het begin
van een vroolijken paaschtijd, van de op
standing zijner moeder worden.
(Wordt vervolgd.)