mmehiaes
iwkundig Ambtenaar,
>mend Leerling
igé Jani 1913
No. 62.
Donderdag 29 Mei 1913.
Negende Jaargang
1C. MISSE! S ZOSH li te
fEimiETQK
Van kwaad tot erger.
BUSTS; ALAND.
en Veeteelt in Zeeland.
S.
wende men zich tot
lekstraat C 47, te Goes.
De Oorlog op den Balkan.
JANTJE S BESTE VRIENDEN
ZIJN MOEDER, ZIJN COLLEY EN
ZIJN KOP VAN HOUTEN S
Iruik van één flacon BER
|M" krijgt men binnen 6 we-
Irandeerd, aofc uitstekend te-
Jval en kale vlekken. Zending
■ontvangst, van postwissel
postzegels). VAN DEN B0-
Joofd-Agentschap, Rembrandt-
Rotterdam.
Terstond een
lier slagerij van P. SLOOVER
luur van het waterschap HOE-
)KE, roept bij deze sollicitanten
vaceerende betrekking van
minstens f 800, met recht op
leen en ander onder nadere
lig van ingelanden, vereischten
Ijd beneden 35 jaar gezond en
leste] en grondige kennis van
uwkunde en bijzonder hetgeen
voor Zeeuwsche dijks- en
Isie.
Ittreding zoo spoedig mogelijk
I daarvan te vermelden in de
Btukken.
Be sollicitatiestukken en ge
in etc. franco in te zenden
Lni 1913 aan den Dijkgraaf te
Bkerke.
pijke aanmelding wordt niet
tenzij daartoe uitgenoodigt.
bnskerke, 24 Mei 1913.
[k v. d. LINDE, Dijkgraaf.
I. v. d. DRIES, Ontv.-Griffier.
I 1913, No. 68, ter bevordering
(Paarden- en Veulenmarkt,
jn steeds de eerste wat
©treft nieuwe practisclie
.erbeteriugenjareu gele-
Ji'Hf hadden zij reeds auto-
'aatische smering van de
rek stang aan beide zijden
In de vertikale balk beller;
langzamerhand bebbeu
erst andere iabrikaten dit
«agevolgd.
Alen onzer agenten schreef
jms lO April 1913:
„Het is mij aangenaam I'
■ie knnnen mededee'en, na
stuks MISSET HARRIS
en, nadat ik nog eens mijn
hs steeds met lot over de
ende trekkracht waarop
in verhouding tot andere
ter ik IJ dat de MASS.EÏ
lies staaf',
in belaugbebbenden wordt
»k gaarne op aanvraag op-
lARRIS Grasmaaimachines
verd en elk gebruiker kan
les staan algemeen bekend
pranco bij de
foeu haar vader haar voor het
bezocht, had zij daar afscheid
grijsaard genomen. Op die plaats
ook dikwijls naar den pastoor
n, als hij kwam om haar te
J. Dien dag geloofde zij 'op die
leel vreugde te 'beleven. Helaas'
rvond eene smart, vreeselijk'er dan
I nu toe gekend had.
Ie wachtte en telde de schreden
Ar zoon; zij sprak bij zichzelve-
Bier, daar, ginder; daar komt h'J
lar is hjjl Neen, het was eene
V, een wolk, een boompje, dat
bn wind gebogen werd. Marcus
Jen niet.
Ie wachtte een uur, een uur vol
pd en smart.
as verscheen niet.
[en straatweg, waar zich een Pa<j
dat naar den molen leidde, haf
I Mina ontmoet.
ons Marcus het recht doen Ve-
p, dat hjj zich dadelijk' wilde ver-
p, maar Mina was geen meisj
men zoo gemakkelijk kon on
(Wordt vervolgd.)
Abonnementsprijs p. 3 maanden voor Goes f 0.75, daarbuiten f 0.95
Afzonderlijke nummers 5 cent, dubbele bladen 10 cent.
Advertentiën worden ingewacht op Maandag en Woensdag vóór
half drie en Vrijdag vóór een uur 'si
Reclameberichten 25 Ct. p. r. Bij abonnement speciale prrjs.
Advertentiën van 15 regels f 0.50; iedere regel meer 10 Ct.
Eenzelfde advertentie 3 X geplaatst, wordt 2 X berekend.
Dienstaanbiedingen 5 regels voor 25 Ct. contant.
De abonné's op dit blad, in het bezit der door de
directie uitgereikte polis, zijn, overeenkomstig de
daarvoor vastgestelde Verzekeringsvoorwaarden,
GRATIS verzekerd tegen ongelukken voor
1500
gulden bij verlies van beide
handen, voeten of oogen.
Voorts bij ongeneeselijke
verstandsverbijstering
150
gulden bij
verlies van een
hand, voet
of oog;
I gulden bij gulden bij P*
8111 verlies 8 8 verlies van M
III vaneen nil een Zl
\0 duimwijsvinger. riff
gulden bij
verlies van
eiken anderen
vinger.
De uitkeering der bovenstaande bedragen is gewaarborgd door de „Hollandsche Algemeene Verzekerings-Bank" te Schiedam.
V Hoogere belangen.
Hel gaat bij de Kamerverkiezingen
niet zoozeer om staatspensioen en al
gemeen kiesrecht als wel om hoo
gere belangen, of namelijk in liet
komend tijdsgewricht van -1 jaar ons
land al dan niet christelijk zal wor
den geregeerd.
Dit is geen uitvindsel van ons maar
wordt ook aan de overzijde erkend.
Prof. Holwerda, een vrij'zinnig
man, zeide in 1905„Geen men-
schelijkevereeniging, ook de
Staat niet, kan bestaan zon
der zedelijke grondbeginse
len e n i e m a n cl, d i e g o d s dl e n s t
heeft, kan dien godsdienst
niet van z ij n e zedelijke be
grippen en daarom ook niet
van zij n doen en laten als
staatsburger s chei d en".
En nog onlangs schreef liet vrijz.-
dem. weekblad „De Fakkel"„M eer
aandacht zagen wij gaarne
geschonken aan het feit, d a, t
de komende s t e jn bus boven
al een worsteling geldt lus-
sclien twee levensbes chou-
w i n g e n".
Katholieke kiezers in Zeeland, prent
dit alles goed in uw geheugen en
helpt in Juni de zege verschaffen aan
de aanhangers eener Christelijke le
vensbeschouwing, ook in den Staat.
Aan FRUIJTIER in Hontenisse.
HOGERZEIL in Zierikzee.
D1ELEMAN in Ooslburg.
BLUM in Middelburg.
LOHMAN in Goes.
Het anti-papisme in Zeeland.
De heer Siemelinck deelt ons mede,
dat onze berichtgever uit Schore ge
heel abuis was, toen hij schreef, dat
de heer Siemelinck eene anti-papis-
tischc rede hield vol walgende en op
ruiende taal. i
De heer Siemelinck biedt aan des
noods zijn betoog .openlijk le Goes te
houden en wil dan gelegenheid geven
aan onze gees!elijken(!) om zijn be
weringen te weerleggen.
Wij willen gaarne aannemen, dat
onze berichtgever zijn bericht wat erg
sterk kleurde en grootere woorden
gebruikte, dan noodig was, doch de
neer Siemelinck weet zoo goed als
wij, dat de volksverontwaardiging
bruusk en ongetemperd naar buiten
Ireedl en zich in krasser bewoordin
gen pleegt uit le drukken dan bij
hooger ontwikkelden het geval is. Dit
niet ter excuseering, maar ter ver
klaring van het bericht van onzen
correspondent.
Het wil ons verder voorkomen, dat
17)
Zoo, Marcus, gij stapt mij dezlen.
morgen zoo trotsch voorbij; kent gij mij
niet?
Zeker Mina, antwo.ordde Marcus ver
legen, maar ik heb zaken te behandelen.
Zoo vroeg? Dat verwondert mij.
Is uw vader nog ziek?
Als men Marcus van zijn vader sprak,
dan raakte men eene gevoelige plek aan.
Mina wist .zulks.
Neen, sprak Marcus kortaf.
Kom, ga een oogenlrlik zitten en
laten wij praten.
.Mina wees Marcus een steen 'tegenover
haar als zitplaats aan.
-PÜ weet, zeide zij eensklaps, dat
Pieter morgen naar Goorin gaat.
Ja, zeide Marcus.
Weet gij waarom?
Ja, ik' geloof orn te spelen en zich
een weinig te vermaken.
Hij gaat er heen, hernam Mina snel,
de heer Siemelinck een raren tijd
uitkiest om over bet catholicisme te
discussieeren; wij schrijven het toe
aan zijn ijver om de Zeeuwen deel
genoot te maken van zijn kennis,
waarnaar hij meent, dat gehunkerd
wordt. Doch: „zelus cum scienlia",
de ijver ga gepaard met verstand. Wij
leven thans in een tijd van politieke
beschouwingen en het was altijd een
der liefste leuzen van de vrijzinnig
heid: „geen vermenging van gods
dienst en politiek". Daarmede wekte
zij bij vriend en vijand de illusie,
dat hare propagandisten in dagen van
verkiezingen den volke slechts zuiver
polilieken kost voorzetten en de reli
gie onaangeroerd laten.
De heer Siemelinck komt die illusie
wreedelijk verstoren. Hij trekl het
Zeeuwsche land rond om de goê ge
meente te overtuigen van de superiori
teit der liberale politiek en spreekt
dan over,... catholicisme, dus over
godsdienst. Dus wèl vermenging van
godsdienst en politiek. Wal een in
consequentie en dat nog wel bij
iemand, wiens ontwikkeling en ken
nis toch wel eenig begrip van en
eenige liefde voor consequent hande
len zou mogen doen veronderstellen.
Tenzij eene bespreking van het ca
tholicisme voor den heer Siemelinck
het eenige middel is om zijn hoor
ders de liberale politiek smakelijk te
maken.
Een anti-papistisch schoteltje ai-
zoo om wat variatie te brengen in
het eentonig menu?
In allen geval moet de uitnoodi-
ging van den lieer Siemelinck, hier
boven besproken, als ontijdig worden
afgewezen.
Wij zijn overtuigd, dat onze geeste
lijken er niet anders over denken.
Trouwens, zoolang onze apologeten
nog niet zijn uitgestorven, zal bij de
onzen de trek niet bijster groot blij
ken om hun licht te gaan opsteken
bij den heer Siemelinck, salva reve-
renlia.
Nog steeds wolken aan den
hemel.
PARIJS. De Londensche correspon
dent van het „Journal" schrijft over
den toestand in den Balkan: Wan
neer Europa niet tusschenbeiden
komt en onzen vrienden den Serviërs
verklaart, dat zij' hun verdrag te
respecteeren hebben, dan is inder
daad oorlog onvermijdelijk. Met be
sliste zekerheid weet ik, dal de Bul
garen nooit zullen toegeven. Hopenlijk
om geld te leenen.
Om te leenen?
Ja, indien hij 'binnen vier dagen
geen duizend gulden heeft, zal alles bij
ons verkocht worden.
Aan niemand dan aan Marcus zou zij
zoo iets verteld hebben. Ware Marcus
eenige jaren ouder geweest, dan zou zij
hem zeker niet op de hoogte barer za
ken gebracht hebben, maar Marcus was
achttien jaren; dat vertrouwen ontroerde
hem.
Verkocht worden voor schuld! herhaal
de hij werktuigelijk.
Ja.
Door wien?
Door Geerlaau te Var ik,
Maar waarom? riep Marcus diep
bewogen uit.
Ach! wat beteekent het waarom?
het is nu eenmaal zoo. De arme Pieter
gaat zeer treurig heen, maar ik' geloof,
dat hij nog meer ontstemd zal te huis
komen.
Hij zal wel een vriend vinden.
Een vriend! herhaalde Mina op een
toon vol bitterheid.
Welzeker! hij bezit vele vrienden.
Arme Marcus! sprak Mina, gelooft
zullen onze vrienden dan ook niet
doof zijn.
LONDEN. In Belgrado verwacht
men met koortsachtige spanning op
het morgen le verschijnen bericht van
Pasjits nopens Macedonië. Macedonië
hebben de Serviërs en Grieken ver
overd en die hebben dus al het recht
een overeenkomst omtrent dit land
te verlangen. Servië heeft Albanië ver
loren. Dit hebben alle verbondenen
samen le dragen; daarom verlangt
men herziening van het verdrag. Uit
sluitend ten voordeele van Bulgarije
heeft men den oorlog vier maanden
verlengd. Het is dus niet meer dan
billijk, dat men het veroverde gebied
onder alle verbondenen verdeeld, dus
ook Macedonië.
BRLGIU.
Uit Brussel wordt aan de „Malin"
gemeld, dat de socialistische afgevaar
digde Eurnémont, die wegens immo-
reele handelingen door het Belgische
gerecht gezocht wordt, van Plarijs uil
zijn ontslagbrief als afgevaardigde
voor Namen en als lid van den Brus-
selschen gemeenteraad heeft inge
diend. Als lid van het internationale
roode congres werd in zijn plaats
benoemd de socialistische afgevaar
digde Brunet.
IRA XKKIJ K.
De v r ij h e i d. Terwijl revolutio
nairen en vijanden der menschheid,
socialisten en anarchisten in allerlei
provinciesteden van Frankrijk lmn
optochten door de straten mogen hou
den, worden godsdienstige processies
door de anti-godsdienstige autoritei
ten met geweld verhinderd. Dit feit
heeft zich Zondag weer eens te Bour-
ges voorgedaan, waar de politie een
aanval deed op de Sacramenls-pro-
cessie, welke niet buiten de kathe
draal mocht komen. Er ontstond
groole verwarring en een hevig tu
mult, vooral locn ook nog soldaten
kwamen aanrukken om de processie
uiteen te jagen.
De sol date n-o n 1 u s t e n in
Frankr ij k.
Maandag heeft te Parijs een groo-
te socialistische protestvergadering
plaats gehad tegen de huiszoekingen
bij verschillende kopstukken en ver-
eenigingen gedaan. De leiders der
vakvereenigingen waren tegenwoor
dig, alsmede een groot aantal anar
chisten, zoodat de stemming al dade
lijk zeer revolutionair was.
Op de bijeenkomst waren ook twee
geheime politieagenten, die, toen zij
opgemerkt waren, werden aangeval
len door de socialisten; een hunner
gij aan vrienden? Ach, wa,cht slechts vijf
tof zes jaren, 'mijn kind, vpegde zij er
iop moederlijken toon 'bij, en gij zult wel
anders spreken.
Marcus bloosde. Niets ïs stuitender voor
een jong mensch 'van achttien jaren dan,
die beschermende toon, Vooral als hij
uit den mond ftan een meisje gehoord
wordt.
Wiara ik' maar. eenige jaren oudeë
zeide hij.
Wat zoudt 'gij dan doen?
Dan zou 'ik duizend (gulden |a|aii Pieter
lepnen.
Maai' gij 'zijt nu niet eenige jaren
ouder, zeide Mina 'op treurigen toon.
"*^!r heerschte eenige «ogenblikken stilte.
Mina brak het eerst de stilte af.
Wat hebt gij toch eenige dagen ge-
ledpn hij Geersen gedaan, Marcus? Ik
'kwam er langs toen ik naar Piollanen
ging, en gij waart drnk aap het praten
met den hospes uit de „drie appelboo-
men".
Gij hebt een goed gehoor, Mina,
antwoordde Marcus lachende; ik telde
eenige rijksdaalders.
Rijksdaalders die hij iu, gaf?
Zeker.
werd bewusteloos en zwaar gewond
op straat geworpen en moest in zorg-
vollen toestand naar het ziekenhuis
worden gevoerd, de andere werd tij
dig door de politie ontzet, die het
huis omsingelde cn de zaal deed ont
ruimen, waarbij' verschillende ar
restaties plaats vonden. Natuurlijk
werd er ook weer van revolvers ge
bruik gemaakt.
In Lyon, Narbonne, Rennes en Lu-
neville hebben nog voortdurend on
lusten plaats, niel alleen onder de
soldaten, maar ook onder de korpo
raals. De socialisten trachtten zooveel
mogelijk soldaten naar hun vergade
ringen te lokken. I)il wordt echter
door de politie belet.
Volgens de „Liberté" moet abbé
Wetterlé uil Elzas-Lotharingen aan
een medewerker van dit blad ver
klaard hebben, dat de redacteur Mo-
rizet der „Humanité" hem eenigen
tijd geleden verzekerde, dat het anti-
militairisme grooten voortgang had
gemaakt in het Fransche leger. lil
het regiment waarin Morizet gediend
had, was den soldalen geleerd, dat
zij de eerste kogels zouden afvuren
op hun officieren en verder waren
heele plannen uitgewerkt om de mo
bilisatie te „saboteeren". (Msbode)
I>IHSIH1,AM>.
Vorstel ij ke geschenken. De
sultan van Turkije heeft Ier gelegen
heid van hel huwelijk in het Holien-
zollern huis een prachtig zijden tapijt
aan liet jonge paar geschonken, ko
ning Victor Emanuel een zilveren
adelaar en de koningin van Italië een
zilveren pronkvaatwerk. Keizer Frans
Hij moet er dus wel veel hebben oim
ze weg ;tte geven.
Ja, maar ik heb .een papier getee-
kend.
Leent hij dan geld? 1
Dat moet wel zijn, zeide Marcus,
die de zaak niet gioed begreep.
Weder heerschte er eqa (ojojgenblik stilte.'
Gedurende die stilte dacht Marcus na,
Indien ik Pieter ©en dienst kpn
bewijzen, sprak liij bij zich zeiven. En
terwijl hij aldus aan Pieter dacht, zag hij
Mina aan, die niet neergeslagen pogen
hem niet scheen te zien, en die hem (oichf
geen '«ogenblik uit het oog verloor.
Tpeii hij eenigen tijd al denkende had
doorgebracht, stond hij van den steen
pp, waarop hij gezeten was en zich voor
Mina plaatsende, zeide hij
Mijn raad is, dat gij maar naar den
nipten moet terugkeeron.
En waarpm, Marcus?
-v- Om Pieter gerust te stellen.
Om Pieter 'gerust te stellen? en
van waar zal dan hulp kpmen?
,Ik zal hem helpen. Ik heb iets be
dacht. Laat hij mij morgen met het aan
breken van den dag wachten. Tot weer
ziens, Mina!
Joseph een brillanlen armband, en
Koningin Wilhelmina een antieke
slaande klok. Ook uit Hannover en
Brunswijk zijn vele kostbare geschen
ken ontvangen.
De Keizer naar Engeland.
De „Daily Telegraph" verneemt uit
Plymouth, dat in marine-kringen al
daar bekend is geworden, dat de Duit-
sche keizer het plan heeft in Augus
tus a. s. Engeland te bezoeken.Hij
zou dan, door de grootste schepen
der Duitschc viool begeleid, naar
Spithead komen, waai- de koning van
Engeland met de nieuwste Engelsche
oorlogsbodems als escorte hem tege
moet zou komen. Te Spithead zou
een gezamenlijke viool-revue gehou
den worden, waarna de majesteiten
over Portsmouth naar Londen ver
trekken.
De Duitsche bladen, welke dat be
richt overnemen, wijzen er op, dat in
Berlijn nog niels van een dergelijk
bezoek hekend is. (Msbode)
EÜ'GELIÜ'I).
De „Tablet" vertelt als aardige hij-
zonderheid, dat James Morris,de
chauffeur van kardinaal Bourne, die
vroeger koetsier was van kardinaal
Vaughan, eervol ontslag gekregen
heeft. Het was 's mans grootste trots
te kunnen vertellen, dat hij negen kar
dinalen in zijn auto gezamenlijk wel
18.000 mijlen gereden had, „zonder
ooil een van de kardinalen met de
politie in aanraking te doen komen
wegens te hard rijden". Kardinaal
Bourne gaf hem zijn eigenhandig on
derteekend portret Ier herinnering.
Dag Marcus!
Marcus betrad het yoetpad, dat van
den steenweg naar Pollanen leidde.
Mina zag hem glimlachend vertrekken.
In dien tusschentijd telde Jeanne de
minuten en schreide hittere tranen.
Geersen was gewaarschuwd. Het was
een afgesproken pla,n; hij had alles wfit
noodig was, uitgezonderd het geld.
Marcus was jong, maar wantrouwend.
Hij wilde zijne handteekening niet afgeven,
zonder het geld te ontvangen. Eindelijk
wist Geersen hem te overreden. Marcus
had vian dien kant niets .te vreezen en
begreep hem 'eindelijk.
Geersen deed hem een papier teefce-
nen, dat van vijf jaren later dagteekende.
llij had niet voor niets met het gerecht
kennis gemaakt, en hij wist dat de hand
teekening van een minderjarige geene
waarde lieeft. Hij deecl gemakkelijk a,an
Marcus begrijpen, dat het Geersens eigen
belang medebracht zijne belofte te hou
den, en dat ©ene eenvoudige aanklacht
van Marcus hem ten verdervie kon voeren.
(Wordt vervolgd.)
