lY's
[gazijnen.
EEKBANK
:tots
-ZALF
binnenland.
Dinsdag 29 April 1913.
Negende Jaargang
FEUILLETON.
Van kwaad tot erger.
BUITENLAND.
ILETOTS,
ILETOTS
LINE EN
STUIIMS
rN Y, Goes.
No. 50.
iQRRADIG:
(LAS8E FABRIKAAT
ZOON, GOES
eserve f 41.319.74'
en beurskoers
roode plekken, ruffê
14b
A D gulden ft P"
nil ,.een /y
Welk weder zullen wij hebben
ZENDINGEN:
jot 15,- gld.
ot 35,— gld.
AUTÉ STOFFEN
(REN STOFFEN:
anaf- de goed-
jnere genres.)
Int. II,— gld.
Parisienne 12,— gld.
fiitengewone maten.
uur voor pa$ftbgfffcMi»ht,
lewielig voorstel,
lurtanden,
ESPANNING,
EN,
-MAGNEET,
ie verstrekt door
dvertegenwoordigers
land van de beroemde
IRRIS GRASMAAIERS
NMAAIERSZELFBIN
uitmunten boven an-
hte trekkracht, goede
soliditeit.
ƒ100
De Directie,
A. A DE VEEB Gz.
M. C. VAN DER MINNE.
ZOON, Stationweg
Goes bjj GEBR;
Delft.
Abonnementsprijs p. 3 maanden voor Goes 0.76, daarbuiten 0.95
Afzonderlijke nummers 5 cent, dubbele bladen 10 cent.
Advertentiëu worden ingewacht op Maandag en Woensdag vóór
half drie en Vrijdag vóór een uur 's namiddags.
Reclameberichten 25 Ct. p. r. Bij abonnement speciale prijs.
Advertentiën van 1—5 regels ƒ0.50; iedere regel meer 10 Ct.
Eenzelfde advertentie 3 X geplaatst, wordt 2 X berekend.
Dienstaanbiedingen 6 regels voor 25 Ct. contant.
De abonné's op dit blad, in het bezit der door de I gulden bij verlies van beide
directie uitgereikte polis, zijn, overeenkomstig de jB 1181 handen, voeten of oogen.
daarvoor vastgestelde Verzekeringsvoorwaarden, 8 8 B B B B Voorts bij ongeneeselijke
GRATIS verzekerd tegen ongelukken voor: B verstandsverbijstering;
De uitkeering der bovenstaande bedragen is gewaarborgd door de „Hollandsche Algemeene Verzekerings-Bank te ene am.
gulden bij
verlies van een
ihand, voet
of oog;
gulden bij
verlies
van een
duim;
II verlies van M Bfe
wijsvinger. ^0
gulden bij
verlies van
eiken anderen
vinger.
Niet tén, maar ALLE standen vinden
baat bij een KATHOLIEKENDAG. Daar -
komt ons GANSCHE volk in AL zijn
schakeeringen bijeen, om ALLER be
langen te behartigen.
Ge Meiboom in de kap.
Zoowel om den inhoud als om de
beteekenis van hem, die haar uitsprak
verdient de rede, welke dr. A. Kuyper
op de Deputatenvergadering der Anti-
Revol. partij Donderdag j.1. gehouden
heeft, onze aandacht.
Naar aaleidiDg van den eigenaardigen
titel „De Meiboom in de kap" zette de
leider der antirevolutuonaire partij uiteen
hoe de Meiboom in de kap het symbool
is van de vreugde der bouwlieden, die
het huis, dat gebouwd wordt, voltooid
hebben tot aan den nok toe, in zoover
dat nog op eeuig bijwerk ua behoeft
te worden verricht. Staat de meiboom
in de kap, dan is dat het teeken, dat
het afgewerkte huis er zeker komt.
Zoo staat het nu met ons. Uit het
diensthuis werden we uitgeleid, de jaren
der woestrjndoiingen kwamen we door,
en we kregen eigen erve onder den voet.
Toen zijn we aan het bouwen gegaan,
aan het bouwen van het huis der opvoe
ding van onze gedoopte kinderen.
Voorloopig bleef het bij plannen, want
geen Regeeringsraad dorst het aau, het
dak te maken Maar eindelijk zal het
dan nu toch gebeuren. De Kroon heeft
aan de Kamer een voorstel gezonden,
dat de vrije school in de Grondwet regel
wil maken, zoodat de Staatsschool slechts
intreedt waar de vrije ontbreekt. Dat
voorstel is de kap, waarop het dak straks
volgt.
Na uitvoerig den gevoerden schoolstrijd
te hebben gereleveerd en den groei der
antirev. partij wees spreker op de nood
zakelijkheid van het hernieuwen der
Coalitie met het oog op de Grondwets-
revisie.
Men zij daarom op zijn hoede, zoo
luidde ongeveer het laatste gedeelte
zijner rede, de aandacht der kiezers niet
van de hoofdzaak te laten afleiden.
„De overzij zal het daarop aansturen,
met het tarief, met het staatspensioen,
met het vrouwenkiesrecht en de bang
makerij met verdeeling van het volk:
het „lieve vaderland" is alleen veilig
bij de overzij. De liefde Links is aan het
eosmopolitisme verpand. Hun motto is:
liever weerloos dan een dure defensie.
In hun folio program kwam geen letter
voor over de veiligheid van het land
Colijn werkten ze tegenen ze speculee-
ren op den belastingweerzin onder de
kiezers, of ze, door de defensie blauw
blauw te laten, achter hun „roode vaan
in den mist" allicht een enkele onzer
kiezers konden meetroggelen.
Neen, dan biedt een Kabinet van Rechts
toch heel andere waarborgen voor ons
nationaal welzijn. Trouwens, wat zoo
gerust stelt bjj dit Kabinet en zoo warm
vertrouwen inboezemt, is de soliede be
teekenis van het stel mannen, dat thans
aan 't roer zit, als is er dan ook „een
dominee" in de uitgezochte keurbende,
die haars gelijke in compleetheid van
talent zelfs in Thorbecte's beste dagen
niet gehad heeft. Natuurlijk is niet alles
uitgekomen, wat men in 1908 gehoopt
had. Men zou nu met stiller tred vooruit
schrijden dan de te forsche man uit het
eerste Rechtsche Kabinet van deze eeuw.
Doch, waar is dat nu op uitgeloopen?
Nu het weer tegen de stembus gaat,
heet het land er nog veel erger aan toe
te zijn dan in 1905 en is een nietsparende
hoon losgekomen, die ons echter goed
heeft gedaan en ons zeggen doet, dat
wij ook nu eens zullen toonen, wat we
voor ons Kabinet over hebben.
Op meetings zullen we het volk tot
springlevend toe maken; huis na huis
zullen we afloopengeen kiezer ons
laten ontsnappen; geen huis en tempel
onder ons laten, waar de zaak van het
land niet voor Gods troon wordt gebracht.
Natuurlijk, als onze God ons nederlaag
beschikt, zullen we vastberaden en ge
willig ons het juk weer op de schouders
laten leggen. Maar nu we hier zoo heer
lijk samen zijn, en van hier straks met
een lied ilammaaloth weer het land in
trekken, nu zeggen we: Neen, dat kan
immers niet! Uns spelt ook nu weer
de uitkomst zegepraal. Maar dan ook,
Mannen-Broeders, van morgen af electo
raal door heel het land gebouwd. Niet
maar het zwaard gekruist, maar ook de
truffel gehanteerd. In elk dorp de hamer
bij elke balk omhoog, dat het met for-
schen tik op de muren neerdreune. Aan
één stem kan het hangen. Zorgt dan,
dat althans door u die écne noodlottige
stem niet verspeeld worde. „De Mei
boom in de kap", maar ook het inroepen
van Gods zegen niet verzaakt. En dan
zij 'tonze God, die ons in Juni jubelend
het zegelied doe hooien
Het spreekt vanzelf, dat deze rede,
door dr. Kuyper ondanks zijn hoogen
leeftyd met klem en overtuiging uitge
sproken, luide werd toegejuicht.
7)
Zijne moeder lag bij den haard nc-
dergeknield. Zjj vermoedde eerder dan
het hoorde, dat het haar zoon was,,
liep hem te gemoet en zeide:
Ondeugende jongen! ondeugende
jongen! En zij; sloeg hare armen om
den verloren zoon.
Waar komt gij van daan? Zeg,
waar komt gy van daan?
En zjj trok hem bij den haard.
Waar zijt gij geweest, Marcus? ant
woord mij.
Marcus liet het hoofd hangen.
Nogmaals in den molenOch, Mar
cus ongelukkige|Gjj. wilt dus dal uw!
vader u zal wegjagen: hij heeft hef
gezegjd, verstaat gy hij is woedejid.
Zooeven nog zeide hij Luw zoon zal
dit huis niet meer binnentreden, Jean
ne. Och! niijn arme jongen, ik heb
geweend. Zie!
En de arme moeder vertoonde pan
haar zoon jde met tranen besproeide
wangen, de rood beschreide oogen ei»
een bleek gelaat.
Marcus viel op de knieën en met
neergebogen hootd wilde hij, juist den
moniü openen om te spreken, zijn mis
slag te bekennen, vergeving te vragen,
en zijn hart bloot te leggen, toen de
deur der kamer woest werd geopend:
en Vreeman binnentrad.
Dadelijk richtte Marcus zich op; hij
stond onbewegeljjk met neergeslagen
blik .voor zjjn vader. Geen berouw
deed hem den blik afwenden, maar
schaamte-het >vas de schaamte, eene
welsprekende en smartelijke schaam
te.
Vreeman deed eene schrede voor
waarts; liijj had een stok jji de hand
en 'met -een dreigend gebaar hief hijj
hem boven zjjn zoon op, terwijl hij-
uitriep:
Van hier, deugniet! ga terug naan>
de plaats waar gij vandaan komt;
gjji behoort hier niet. Ga voorbij, van
hier
Vader, zeide Marcus
Ik ben uw vader niet, nachtloo-
per; ga met hen, die de zonen van
eerlijke lieden verleiden, met de spe
lers en dronkaards. Pak u weg!
ITALIË.
De Paus. De gezondheidstoestand
van den H. Vader is naar de laatste
berichten melden, zeer bevredigend.
FRANKRIJK.
De Ozanamfeesten zijn naar
men aan de „Maasbode" bericht Vrijdag
ingeleid met de ofiicieeie ontvangst der
Vincentianen in het „Institut Oatholique"
door den rector mgr. Baudrillart.
De vice-president van den „Codseil
géneral" sprak een kort woord van wel
kom tot de aanwezigen en bankte mgr.
Baudnhant voor zijn warme en harte
lijke ontvangst.
Mgr. Baudrillart antwoordde in een
korte, geestige speech, waarin hij er zijn
vreugde over te kennen gaf, zoovele
Vincentianen, opgekomen van heinde eu
verre, samen te zien in het beroemde
huis, waar het „Institut Catholique"
thans gevestigd is en dat onlangs zijn
derde eeuwfeest heeft gevierd. Mgr. her
innerde aau de geschiedenis van het
oude klooster der Carmelieten, waar
Lacordaire verblijf gehouden heeft, en
dat als een der grootste schatten het
graf van Uzanam op zijn grond bevat.
Mgr. trok een paretlel tusscheu Lacor-
daire en Ozanaui, beiden mannen van
groote welsprekendheid en die beiden
ook gearbeid hebben in den geest der
traditie van dit huis, n.l. om de weten
schap te stellen in dienst der Katholieke
waarheid.
Mgr. eindigde met de hoop uit te
spreken, dat de eeuwfeesten ter eere
van Frébéric Ozanam er toe zouden bij
dragen, om het vuur der jGluistelijke
Gharitas, welke immers de aanwezigen
hierheen had gevoerd, nog hooger te doen
opvlammen. Zijn vurige opwekking werd
met luid applaus begroet.
Daarna breven de aanwezigen nog
eenigen tijd in opgewekten kout bijeen.
BELUIK
Zelfmoord. De twee jongelieden,
die Vrijdagmorgen van den toren der
O. L. Vrouwekerk zijn gevallen, zooals
wij m de laatste berichten van ons vorig
nummer meldden, zijn er afgesprou-
gen, aldus op misdadige wijze hun
eigen leven verkortend. Zij zijn een
jongen en een meisje, nauwelijks de
kindersclioenen ontwassen na eenige
ansichtkaarten gekocht te hebben met
Vreeman! sprak mjeL eene smee-
kende stem de ongelukkige moeder
Vreeman, hij heeft berouw hij.
Zwijg, vrouw! en weien: gij hebt
-geen kind meer. Kopiaan, er uit! zeg
ik u.
En blind van woede en toorn greep
hij Marcus bij den arm, bracht hem
tot aan de deur en wierp hem woest
naar buiten. ,j
Vervolgens sloot hij; vol gramschap
de deur.
Marcus was als verfajtijd van schrik
Weggejaagd
Het bioed "steeg hem na#r het aan
gezicht; een dof gebrul ontsnapte zijne
horst. j
Oih! riep hij uit, jt er wijl Rij met
kracht pp de deur beukte.
Maar Vreeman haid de deur goed
gesloten en zij ging dus niet oppen.
Ga voornjj! schreeuwde Vree
man.
Gij wilt mij toch niet als pen
diet wegjagen, vader? riep Marcps.
En zijne stem werd smeekend:
Vader, doe de deur open.
Zoo waar ik Vreeman heet, in
dien gij niet weg gaat, schiet Ak i
dood.
den concierge naar boven geklommen
tot op den tweeden ommegang, 74 M.
hoog. Veinzende naar beneden te willen
afdalen, lieten zij den gids vooruit gaan,
keerden zich toen plotseling om en
sprongen eerst de jongen, toen liet
meisje naar beneden. De jongen viel
neer vlak voor een man, die een hand
kar voortduwde. Deze schrok zoo gewel
dig, dat hij bewusteloos viel en moest
worden weggedragen. Het meisje was
het meest verminkt. De jongen was een
zoon van goede familie en genoot in de
Antwerpsche sportwereld een zekere
bekendheid. De gids, die zoo opeens de
twee zag verdwijnen, werd ook door
een vreeselijkeu schrik bevangen. Onder
den wandelstok van den jongen vond
hij een paar brieven, geadresseerd aan
de oudera en de commissaris van politie.
De misdaad verwekte in de stad
groote consternatie.
De Gentsche tentoonstelling.
In tegenwoordigheid van het Belgische
koningspaar is Zaterdag jl. de Gentsche
tentoonstelling plechtig geopend. De
koning beantwoordde de Viaamsche
toespraken in het Vlaamsch. Onder de
troepen, die op het tentoonstellingsterrein
de honneurs bewezen, waren ook de
Nederlandsche infanteristen in hun
nieuwe uniformen, slaande bij het Ne
derlandsche paviljoen.
De Belgische souvereinen werden
door de bevolking geestdriftig begroet.
Sinds eenigen tijd, aldus meldt het
„Hbld. van Ant.", was er sprake van
ie Oostende een standbeeld ter eere
van Leopold II op te richten. Het is
nu beslist, dat het standbeeld er komen
zal. De gekozen plaats is liet Rondpunt
der de timet de Naeyerlei, en de uit
voering is toevertrouwd aan den Oostend-
sclien beeldhouwer De liesel.
De Oorlog op den Dalkan.
Skoetari.
PARIJS. De Matin ontving nog eenige
nadere inlichtingen oiver Skoetari. Daar
in wordt medegedeeld dat de Moabenegrij'-
ne-n bij de inname van Skoetari geen drup1-
pel bloed hebben vergoten, om de be
legerden tot overgave te dwingen. Alle
v.an uit Cettinje of Constantinopel ver
spreide geruchten in dien zin, zijin dan
ook volkomen onjuist.
Als vaststaand kan worden gezegd, dat
Essad Pasja aan de spits van 26.000 man
staat en dat hij een deel van Albanië heeft
bezet. Hij ïs dan ook meester van 'het
land. In Cettinje en Sofia bestaat er geen
Albanische vesting meer.
Marcus hoorde zijn vader het ge
weer loshaken, den haan overhalen
en zijne moeder angstig gillen, en
waanzinnig, huilen ziichzelven van
angst en droefheid, vluchtte hij voort.,
Een uur na het voorgevallene drong
hel daglicht in de kamer der [hoeve.
Daar vertoonde zich een treurig
schouwspel. Jeanne, het hoofd in haar
boezelaar verborgen, snikte. Vreeman,
op een stoel gezeten, weende insge
lijks.
Buiten, achter een hooiberg, zal
Marcus, sLom van smart.
Ocliwat zou er weinig noodig zijn
geweest om die drie harten tot elkan
der le brengen. Op één [oogenhlik 'zou
aller toorn verbannen, zouden alle 'tear
nen gedroogd zijn geworden.
Dal alles zou gebeurd zijn indien
op dat oogenbiik eene goede vriendin
over ihet voetpad ware gekomen, .die
Marcus bij' de hand had genomen, [hem.
naar zijn vader geleid en gezegd had:
Ziedaar uw zoon. Maar, helaas! over
het voetpad kwam een hoogmoedig,
trotsch meisje, Mina, 'die zuster des
molenaars, aanstappen.
Ziji -herkende Marcus en stond bij
hem stil.
Verwachting tot den avond van 29 April
Zwakke tot matigen, zuidoostelijke tot
zuidelijken wind. Meest licht bewolkt. Droog
weer behoudens kans op onweer. Dezelfde
temperatuur.
LONDEN. De Daily Express o-ntvin®
een telegram uit Skotetari waarin gezegd
■wordt dat de bewoners der stad in de
laatste dagen der be-egering zeer geleden
hebben. Brood werd uit rijst, maïs en
strooi gebakken. De meeste paarden wer
den opgegeten.
Vele personen zijn v;an honger gestor
ven. Er zijn ruim 2000 zieken en gewon
den in de hospitalen. Op Hen dag: der
-overgave hadden de soldaten nog slechts
voür een dag eten. Op den l'2den Maart
taak er onder de Christensoldaten oproer
uit. Zij verlangden van den commandant
de -ovenga-ve van de stad. Deze weigef-
de en nam 12 hunner gevangen waardoor
hij een einde aan den opstand maakte.
jle komende vrede.
De correspondent van het „Berliner Ta-
geblatt" te Soaia, heeft van een minister
vernomen, dat de praeliminaire vrede
spoedig in Londen door de gezanten van
de Balkanstaten zal geteekend worden.
Dit zou Bulgarije reeds daarom zeer gaar
ne doen, opdat de rust in Euro-pa weer
zon keeren. W-anneer een voorloopige vre
de gesloten is, dan zal een definitieve
spoedig volgen. De onderhandelingen na
mens Bulgarije zullen gevoerd worden
door dezeltde afgevaardigden als de vo
rige maal. „Wij beschouwen den vrede
als volkomen verzekerd", - verklaarde de
minister, „en alle zorgen der Londensche
Balkankringen zijn dan qofc zonder grond.
Binnen enkele dagen verwachten wij het
antwoord der mogendheden op onze laats
te nota. Hoe spoediger de groote mogend
heden antwoorden, des te eerder zal de
vrede worden gesloten." (Msbode.)
Deputatenvergadering der Antirevolutionairen.
Nader vernemen wij- nog omtrent de
te Utrecht gehouden Deputatenvergadering
der Antirev. 'partij, dat na de rede van
dr. A. Kuyper het program yan actie
onveranderd werd aangenomen met bij
voeging van de opdracht aan het Cen
trale Comité 'om de regeering te ver
zoeken bij veeziekten niet meer jret af-
maak-systeein toe te passen en bij ont
eigening krachtens 'de woningwet scha-
Marcus had Raar niet hooren aanko
men en sprong ijlings op toen 'hij Ihaar
bemerkte.
Gij] zijt reeds vroeg op weg, mijn
heer iYlarcus, zeide "zij., Zijl gij nog
niet te huis geweest, ói' zijlt ge reedjs
uitgegaan?
Marcus antwoordde niet.
Pieler vraagde zoo even naar u;
gaat pij; hem niet eens opzoeken?
Zeker, zeide Marcus, want ik heb
hem een een grooten -dienst ;te vragen.
En mag ik ook welen welken,
Marcus, zeide Mina nieuwsgierig.
Wel ze'ker, ik wil hem verzoe
ken mij; als knecht aan :te nemen,
Mina, hoe vindt gij di-l plan?
Welk een denkbeeld! Wiat zal uw
vader zeggen?
Ilij; heeft mij weggejaagd! ant
woordde Marcus op gedempten toon.
Weggejaagd? hernam Mina spot
tend; hiji heeft u, die een man zijt,
weggejaagd?
Dit was de tweede maal dat Mina
Marcus een man noemde. En gelijk
de eerste maal oefende dat woord
een verbazenden invloed op den jon
geling uit. j
(Wordt .vervolgd.)
