mm p. dierikx, :rgadering No. 49. TWEEDE BLAD NIEUWE ZEEUWSCHE COURANT Zaterdag 26 April 1913 E E N, I buitenland. I- leid. b Vet Spek nstmeid ie Reiziger. ÏS1EH Tan kwaad tot erger. BINNENLAND. 4 In smit j.Gz. 3, Middelburg. rale Kiesvereeniging ,Goes". dag 3 Mei a.s., sche Hypotheekbank Haarlem, :ent per pond. SCHUWING! IN IERSEKE. Huishoudster Serrarens, aalsche Klaver, Lucerne, Bieten- hoog voedergehalte. alk fe koopen. FEUILLETON. EDS DE GEURIGM 14-16—20 per ons. kriiebaar bii rkstraat B 78 Middelburg 1913 EKGELAXD. al ine origineele kleuren >0 tot f 15 per stuk. velend, te 3 uur in het „SLOT e GOES. tmst v. d. afgevaardigden afdeelingen gewenscht. Namens het Bestuur, i. LAMBERS, Voorz. VLEN1NGS, Secr.-Peni. o Pandbrieven iu stukkeu f 500.— en f 100.— ver- den koers van bij hare agente, de A/S CHE BANK. )e Directie, SR VALK. ;Y DE BYE DOLLEMAN. VERBEEM, •kt. GOES. n crediet te verleenen of i te geven aan mijne vrouw IOORNICK, daar nieis 'orden betaald oi terugge- rraagd een KMEID. ERBEURS lerseke. te terstond een res Mej. FRANKEN Kerk ingen. van CHOCOLADE en SUI- eeds goed geïntroduceerd ,'oor de provincie Zeeland er lett. Q bureau v. d. blad 30 jaar, R K. met paai- van sterken drank, zoekt KOETSIER, bij dokter er lelt. O. bur. v. d. blad. 'S-HEERENHOEK. orradig: n„ kiesrechtvrouwen en het monument. De Londensche briefschrij- i ver van „Het Centrum verhaalt het na- I volgende staaltje van de vmdingrgkheid I der kiesrechtvrouwen, om de aandacht I op zich te vestigen I Zoo werd Londen Vrijdag opgeschrikt I door groote plakkaten, waarop1 met dikke, zwarte letters stond te lezen. „Capture I of the monument". Natuurlijk, dat de *5- halve-stuiver couranten weer een rijken I oogst hadden, want niemand wist, wat i dit" kon beteekenen; kon het zijn, dat I een Duitsch luchtschip het hooge monu- I ment in de City had ingenoipen, of was I het mogelijk, dat de een of andere vij- I and der jBritsche onafhankelijkheid, Ma- I xim-kanonnen boven Jiét monument had geplaatst om yandaar de rijke City te I fcombairdeeren en tot overgave te dwingen Do meest fantastische vefrhalen schoten I door het brein der Engelschen, zoo se- dert maanden al aan oorlogsgeruchten tl gewend geraakt, toen de kreet der ren- nende couranten jongens door de drukke f, straten, "werd- gehoord f-";,Capture of the Monument" („yevovéring van het monu- meïitj). - Voor een halven stuiver werd de t nieuwsgierigheid van den man in de straat voldaan. Met een lach 'op de lippen merk- te hij, dat het alleen suffragettes wa- I ren, die de hooge 'zuil in bezit had- den genomen, of om hun woorden te gebruiken, hoe kinderachtig dit ook moge' klinken, die jiet monument hadden ver overd. Iedereen, die in Londen is geweest, heeft de ilöO treden van dit monument beklommen om' op een klaren dag! een prachtig vergezicht ,te krijgen over de millicymenstadaan den c-enen kant, het I glazen „Crystal Palace", in het Zuiden, aan den anderen kant de boschrijk'e heu veis van Hampstead in het Noorden. Dit monument staat aan het uiteinde der. City; dicht bij het standbeeld van Willem den .Vierde, en in Billingsgate, waar thans de vischmarkt is. Het staat dus niet in een erg deftig gedeelte van Londen. Het monument werd opgericht ter herinnering aan den grooten brand van Londen, op het einde der 17de eeuw, en daarom zijn ook boven aati) den top vergulde fongen, vuur voorstellende, aan gebracht. Vrijdagmorgen kwamen twee dames aan bij den concierge, betaalden ieder hun' 'drie stuiyers entrée, en niets deed' het tooneel vermoeden, dat daarna werd af: gespeeld. Zoodra de concierge weer in zijn hok was gegaan, sloten de twee da-« mes hem daar op, en stormden de tre den op. Boven gekomen, haalden zo de vlag, dip daar altijd is opgestoken, naar bepeden, en ontvouwden de suffragettes kknfreiw - Verder plaatsten ze een grooten witten band rondom de ballustrade, met de woor- dpn „Death o-r Victory",*7;Dood of Over winning" van groove zw,artè letteren. Hierin bestond de verovering van het monument I Toen de twee suffragettes daar boven waren, werd hun handeling alleen gade geslagen door de honderden vischdragers, die hier den geheelen dag rondloopen. De politie werd geroepen, en al spoe dig werden de twee heldinnen naar het politiebureau gebracht voor „disorderly behaviour", dus voor wanordelijk gedrag, t*. Op deze prozaïsche wijze eindigde hun veroveringstocht, doch zij hadden de vol doening, dat zij aan de hardwerkende vischdragers Van Bellingsgate een ver makelijke afleiding hadden gegeven in hun eentonig en stellig niet opwekkend haantje. RtJITSCHLAND. Een Slachtoffer' van zijn bfe- r.oep. De dezer dagen overleden eige naar van het bekende dierpark' te Ham- 'burg, Karei Hagenbeek, ïs niet, zooals ieerst igempld werd, aan nierziekte ga< storven, maar waarschijnlijk aan bloed vergiftiging, als geyolg van de slangen beten, die hij herhaaldelijk liad gekregen. AMERIKA. Onveiligheid te New-York. Bet loopt te New-York met de brutale in braken den laatsten tijd de spuigaten uit. De dieven werkten liefst op klaarlichten' Zij houden de bewoners der hui zen, die zij bezoeken, met revolvers in bedwang en fopceeren middelerwijl de brandkast. In de maand Maart moeten, zij op die wijze ruim 90 maal hun slag hebben geslagen. Daar zij altijd gemas kerd werken, zijn zij moeilijk te her kennen. AUSTRALIË. De Bonds-hoofdstad van Australië heeft eindelijk een naam. Bij het leggenf van den eersten steen, haalde Lady Denman,, gemalin van den gouvterneuj-generaal uit een zilveren koffertje een perkament, waarop de gekozen naam, Canberra, de term, waaronder de streek bij de inboor lingen bekend is. Deze beslissing maakt een eind. aan een. langen strijd: ieder der Bondsstaten wilde de hoofdstad, dbo.- pen en het regende petities hij de Regie ring. Onder de voorgestelde namen, cd- teeren wij: Federatia, Pacifica, Laboria, Qnerosa Tranquil-City, Felixtown, Sha kespeare, Venus, en nog andere belache lijke namen. De nieuwe hoofdstad is in het district Yass gelegen, in Nieuw-Zuid- WaLes. („Centrum".) «R1EMKNMHD. Fees telijkheden te A the ne. De ,Köln. Zeitung" verneemt uit Athene, dat, naar de meening van officieele kringen, na afloop van den rouw over den dood van koning George, de kroning. vau( ko ning Konstantijn met groote praal zal geschieden en samengaan met feestelijk heden over de overwinningen in den oor log met Turkije. Vermoedelijk zal uit het metaal der op de Turken veroverde kanonnen een eenvoudige kroon worden gegoten. Men hoopt te Athene op algemeene deelneming der Europeesche hoven aan die plechtigheid. („Dei Tijd".), i MALTA. Het Eucharistisch Congres. Dinsdagnamiddag te 5 uur is kardinaal Ferrata, pauselijk legaat, te Malta; aan gekomen. Vierentwintig kanonschoten van een op de reede liggend Erigëlsch' schip begroetten den vertegenwoordiger de-s Pausen, die welkom werd gebeeten door den wij-bisschop van Malta en den secre taris van den aartsbisschop. Een havenboot der admiraliteit 'bracht den legaat aan wal, waarna; de' intocht door de versierde straten begon. Bij de hoofdkerk hegroette de aartbisschop 'kar dinaal Ferrata, daarbij in herinnering brengend, dat dit reeds het tweede feeste lijk bezoek was, door den kardinaal aan Malta gebracht. De intocht werd beslo ten met een Lof in de kathedraal. C.De Tijd".) 6) Pieter mengde de kaarten en reikte het spel aan Marcus; hij zag dat de jongen was ingeslapen. Pieter glimlachte en zeide: De jongen is gevangen, Mina. Zal hij het blijven? Mina bewaarde liet stilzwijgen. Het scheen dat dit stilzwijgen Pieter weinig kon schelen, want zonder het antwoord af te wachten viel hij evenals zijn gast in slaap. De kaars was bijna ten einde gebrand en Mina stond op om zich naar hare kamer te begeven. Maria greep haar bij den arm en zeide Yi 80 'lem gezegd? hem gezegd, dat hij een man was. Ziedaar alles. Maria zeide met gedwongen lach: Gij zijt zeer slim. Is het dan niet waar? vraagde Sina, terwijl zij op Marcus wees. Centraal Bureau van de Kath. Sociale Actie. Het aantal adviesaanvragen, dat bij h'et Centraal bureau van dë K. S. A. binnen komt, stijgt voortdurend en wel met bui tengewone snelheid. Hoewel de cijfers daaromtrent regelma tig1 in het Maandschrift der K. S. A. wor- 'den gepubliceerd, willen wij ze hier toch teven opnieuw onder de aandacht onzer lezers brengen. In 1911 bedroeg' het aantal verstrek te adviezen b.v. 515, in 1912 steeg het opeens tot 656, terwijl in de eerste drie Zeker, maar dan zoudt gij kunnen huwen gij wilt met geen kind trouwen, maar om het met een man te dóen, daar zult gij zeker niets tegen hebben. Mogelijk niet, hernam Mina. Toen Maria alleen gebleven was, wierp zij een blik op al ae haar omrin gende voorwerpen, en zuchtende zeide zij: Ach, indien Mina slechts wilde, zouden wij den molen niet behoeven te verlaten. maanden van 1913 het getal van 250 is bereikt. Daaronder waren b.v. het ontwerpen van statuten of beoordeeling en in orde maken voor koninklijke goedkeuring van statuten voor: woningbouwvereenigingen) 14, werklieden-vereenigingen 6, statuten wijziging 3, ziekenfondsen 7, algem. bon den 3, Kath. Kring 2, Plaatsel. Com. K. S. A. 7, Mariavereenigingen 1, Coöper. vereen. 2, debatingclubs R7 Hanze 2, On- deTofficierenvereen." 3,(totaal 51. Dit is het meest trjdroovende deel van de aanvragen. Maar ook onder de andere komen er voor, welke soms dagen arbeids vereischten jin nauw,gezette statistiekstu die b.v. of nasnuffelen in handboeken, buitenl. correspondentie enz. Terwijl hierbij nog niet zijn opgenoemd de talrijke bibliografische adviezen. Wanneer men deze cijfers vergelijkt met die, welke wij dezer dagen publiceerden van het Centr. Bureau voor sociale advie zen, ziet men onmiddellijk,, hoeveel, meer omvattend de werking; is van ons Cen traal Bureau, dat door geen subsidies van Staat of gemeente wordt gesteund. Met des te meer aandrang wekken wij daarom de - Katholieken op, het Bureau krachtig te steunen, ten einde het in staat 'te stellen, met zijn zegenrijken arbeid voort te gaan. De Praises. Nu 'tgaat naar* het einde van 't laatste, vierde jaar der loopende „parlementaire periode" nu is 'ttoch wel het oogten-_ blik om even s'til te staan bij hetgeen! de man, die gedurende het vierde jaar, in 1912—'13, het presidium in het - La gerhuis voerde, heeft gêpraèstéènl. Al dus Politicus in dp „Opr." Hajari. Crt." Hij schrijft dan verder over hët 'voor zitterschap van jhr. mr. O. van Nispen tot Sevenaer het volgende: „En ik aarzel niet, hier neer te schrij ven, dat die leiding, die opvatting Ivan, zijne zoo uiterst zware taak, eene „open baring" is geweest. Men had van den nog jongen man, die betrekkelijk kort geleden behoorde tot de Parlements-figuren, die zich voorals nog ietwat op den achtergrond Radden gehouden, met het oog op hunne jeugd, hun eigenlijk pasbeginnende parlemen taire carrière wèl den indruk dat hier door Nijmegen een zéér-kundig, ook een zeer krachtig man naar het Lagerhuis was afgevaardigd. Reeds een tiental jaren geleden, toen jhr. O. van Nispen nog moest wor den gerekend tot de katholieke juvenes in de Kamer, kreeg men nu en dan wanneer hij het woord nam den ster ken indruk van iets buitengewoons aan intellect en aan wijze van optredena O, zeer bescheiden, zekter. Maar tevens met dat vaste, dat energieke, dat kranig- krachtige, hetwelk den „aankomende re gent'' kenmerkt. Hier is het „bon sang ne peut montir' ten Volle bewaarheid. 1 In een „tempo", sneller dan men 't mis-, schien ooit heeft beleefd, is de heer O. van Nispen gestegen tot „speaker'' yan het Nederlandsche Parlement. Toen er sprake yan was, een katholiek tot voorzitter der Tweede Kamer voor te dragen aan de Kroon, waren er, die hetzij 'openlijk dan wtel in stilte tegen zulk vtoornemen mopperden, pruttelden. Men berustte. Omdat er niemand was, in staat (dit besefte men) om de taak der leiding in dit Riechtsche Parlement te vervullen. Niemand anders dan de vice-president O van Nispen. Nu ligt een zitting achter ons, behoudens enkele dagen. En ieder geeft toe, dat de heer Van Nispen zijn taak vervuld heeft op een manier, die hem op één lijn stelt, met de allerbeste, met de voortreffelijkste praesi des, die de Tweede Kamer ooit heeft be zeten. Die hem in één adem en dat zegt heel watl mag 'doen noemen met een J. G. Gleichman Wie zoo iets van jhr. O. van Nispen III. Het was nog duister, toen Marcus ont waakte. Nog scheen de bedwelming niet geheel geweken en hij sloeg een onzekeren blik om zich. De herinnering aan het gebeurde trad hem voor den geest, en grootte vrees maakte zich van hem meester. Voor de eerste maal zijns levens had hij den nacht buiten het ouderlijke huis doorgebracht. Niettegen staande zijn aangeboren moed, beefde hij toch als hij aan de gramschap zijns vaders dacht, maar tot zijn rechtvaardj. getuigt, overdrijft absoluut niet. De schertsende, ironische toon, waar mee Gleichman somas wonderen wist te bereiken, deze is den heer Van Nispen Vreemd. Dat is waar. Maar onmiddellijk' voeg ik hierbij, dat de Kamer, welke Gleichman had te be- heerschen en het parlement van nu niet te "vergelijken kunnen zijn Toen de tegenwoordige „speaker" zich Tekenschap gaf in de eenzame over peinzingen van wat hem te wachten stond van de door hem te vervullen functie, zal hij ten aanzien der strikte onpartijdigheid, welke hij had te^bctoonen, Weinig moeite met zichzelf hebben gehad. Deze moreel-superieure man, had zich slechts te geven, zooals hij is. .tVolgend de inspraak van zijn zeer streng, maar ook zeer nobel, hoogeerlijk gemoed. Weet ge, met de leiding van ons Lager- hhis is thans belast iemand, die „gentle man" mag worden genoemd en geëerd is in den waarachtigen, hoogen zin van het begrip. --- Ik zeg dit zonder kleinachting voor een der voorgangers van jhr. O. van Nispen..- Ook gTaaf Van Bylandt, pok mr. Röell, ook 'de nobele Mackay, om de lijst nu niet verder uit te breiden ze waren, ze zijn immers „gentleman". Maar: de combinatie van adeldom der ziel, des gemoeds,' en kracht en tact van optreden, ze is eene zeldzaamheid. De heer O. van Nispen tot Sevenaer, is naar het uiterlijk nog een jonge, slanke figuur. En op zijn smal, bleek gelaat kan men soms -zeker wanneeT er een glim lach over zijn trekken glijdt, ontwaren iets Raast vrouwelijks van vriendelijke, zachte hoffelijkheid. 'tKan gebeuren, dat men dezen voor zitter enkele oogtenblikken, nadat hij een ietwat brutaal of lichtelijk recalcitrant af gevaardigde „op zijn nummer" heeft ge zet, met dienzelfden gedeputeerde in ge sprek ziet, zóó vriendelijk, zóó voorko mend en allerminzaamst, dat 'tden schijn heeft, alsof de praeses eigenlijk spijt heeft, over zijn bruusk wezen van zooeven.u Wie dit vermoedt, zal intusschèn dwa len. Bij den heer O. van Nispen is plicht, is handhaving van ge zag, binnen de grenzen zijner bevoegd heid en geen streepje daarbuiten, zoo sterk ontwikkeld, dat elke andere overweging daarvoor terugwijkt. Zonder aanzien des persoons in den letterlijken zin des woords handhaaft praeses O. van Nispen zijn gezag, 'tls gebeurd, dat de heer De Savorniu Loh'man iets zei, hetwelk inbreuk dreig de te maken pp; de praerogatieVeu' van den leider Patsl zei de hamer, en de praeses- zette den heer Lohman op z'n nummer. ~- - --t Iets, wat onder graaf Van Bylandt niet licht zou gebeurd zijn. De heer Rood- huyzen meent, „in alle bescheiden heid" (I) dat praeses ongelijk heeft... Met superieur-pientere slagvaardigheid Vraagt de' voorzitter den Vermaarden staatsman uit Brielle, aan welk artikel van het Reglement van Orde de afgevaar digde zijn 'critiek ontleentWaarop! -,'s héeren Roodhuyzen's toch al van na ture blozende wangen nog rooder wor den..'.En de heer R. zwijgt...i Deze praeses zal - terwijl de hteer Duys^een van zijn redevoeringen staat af te r atelen met electrische, snelheid zitten luisteren, luisterenIn gespan nen aandachtHij, praeses, laat héél wat langs z"n kant gaanZoodat som- mi gen zich over zijn lankmoedigheid ver bazen Plotsdaar patst, daar bonkt de hamer-.En de spreker poögt vruchteloos er-tusschen-door te praten. Pats 1 Pats I Halt! Geen woord. Geen syllabe meer Met het taaie vasthouden van een fox- terrier Halt 1 Geen woord meer vóórdat de zaak tot klaarheid is gebracht. Halt!.... Ik, voorzitter, ben nu aan 't woord. En de „geachte spreker" onderwerjpt zich. Laat 't Troelstra, Duys, Lohman, An kerman wie ook, wezen De praeses heeft iets te bew-eïen. En de man, die aan 't woord is, heeft te zwijgen. Na de goedmoedige, maar zoo uiterst- zwakke, weifelende, wankelmoedige, slappe houding van den nobelen Van Bylandt steekt dit supérieurkrachtige ten subliem-rechtvaardige van jhr. O. van Nispen af als wonderbaar schril contrast, Men"; verbaast zich er soms over, dat deze -uiterst-hoffelijke man van de zachte gelaatstrekken, den beminnenlijken glim lach) de vriendelijk-jeugdige manieren, plots kan zijn als een lyrannie-k, op hoo gen en bevelenden toon de vergadering beheerscheriden leider Maar nóóit,-'— wanneer jhr. O. van Nispten zich aldus „metamorphoseert", - zlal iemand kunnen beweren, dat 't,: in welke richting ook, „overdreven" of „aan matigend" was. Deze voorzitter weet zelfstandig te zijn, in mooie krachtsontplooiing, ook wijl hij volkomen op dé hoogte is Van wat liet R(eglement van Orde hem toestaat. De adviezen en wenken yan den begaaf den en ervaren griffier heeft hij even min noodig als een Gleichman. En dit beseft de vergadering hij gaat aan niemands leihand. Hij weet uit eigen. «Kogen te zien. Overdrijft nooit ofte nimmer. Onderscheidt zich door ijZe- jren zelfbedwang. Volgt elke zinsnde yan. élke rede, die wordt uitgesproken. Weet met wondere slagvaardigheid in te grijpen juist wanr het moet en döet het nooit waar het onnoodig is of ge mist kan worden. i Heeft zich als lid der „droite" yan de Katholieke fractie toch! gedurende zijn presidium het Volle vertrouwen Van de sociaal-democratische fractie weten te jverwerven. Ik ben er ten volte van over tuigd, dat de club-Troelstna. oneindig meer vertrouwen heeft in praeses Van Nispen dan ze stelde in praeses Van Bylandt hoeveel achting en sympathie zij ook voor dezen laatste gevoelde. Indien ooit bewaarheid is de stelling, dat mjpn om op den zetel des „speakers" (sen volmaakt onbevangen en onpartijdig man te hebben, niet zijn toevlucht heeft te nemen tot een lid der politieke meter- dierheid van 't moment gelijk nog al tijd geschiedt majar heeft te* zoekéa dje'n. voor het presidium meest geschikten dab toch wel nadat jhr. O. van Nispten tot Sevenaer aan tie Koningin werd Ivoor- gedragdn voor het 'presidium van het Lagerhuis. Waar is, dat mannen als hij, Van Nrs- p'pn, behooren tot de „rarae aves" r— En óókdat het -m.i. diep zou tef betreuren zijn, wanneer de politieke stormvlagen, die straks zullen woeuéiT naar welken kant het „haantjel Vain den toren" dan ook na Juni of Juli zal heenwijzen de Tweede Kamer "zou,-f den Jrerooven van een leiding, zoo in! elk opzicht meesterlijk en subliem als gelijk het Parlement „van Van 'Karne- bpek tot en met Duys '„erkent! -dte heer O. van Nispen die thans, weel te vervulleni. i Een nieuwe partij. Wij lezen in het „Hbld.": i i Naar .wij vernemen; zullen binnc-nkorE de namen van de "leden van 'het Ceny traal Oomité van den „Nationalen Bond' van Phbtestantsche kiezers in Nederland! worden bekend gemaakt. Van betrouw,-' bare zijde vernemen wij omtrent deze nieuwe organisatie nog het volgendei „Zooals bekend, wil de nieuwe bond niet zijn een politieke partij. Gebleken ,is wel, dat deze wijze van optreden bui,-' 'ten iedere partij om zeer Veel instemming vindt bij een overgroot deel der Neder,- landsche Protestantsche bevolking.- Do strooming is ruim tien jaar in wor ding. Dat jarenlang geen uitgebreide cor poratie is kunnen worden gesticht, kómt door het meegaan van de meerderheid ging moeten wij ook zeggen, dat een ander gevoel dan vrees hem weldra beheerschte. Hij dacht aan de smart zijner moeder. Hij stelde zich haar voor bij den haard gezeten, in het vuur sta rend, met tranen in de oogeu, en in het middun van den nacht naar het minste geruisch luisterend. Hij had een innerlijke aanschouwing dier drepe smart en stond wankelend op. Pieter sliep nog met het hoofd op de tafel. Marcus zocht zijn pet bij het flauwe schijnsel van den haard en begaf zich naar de deur. Eensklaps herinnerde hij zich de woor den van Mina, dat hij een man was, en hij richtte zich fier op, zonder eenige vrees te koesteren, en zeer vereerd over den lof, die hem was toegezwaaid. Onder dien indruk verliet hij den mo len. De lucht was betrokken en het was warm. Marcus volgde langzaam het voetpad} dat door net land slingerde, en kon, toen zijne oogen een weinig aan de duisternis gewoon waren, beter de voorwerpen onderscheiden. Terwijl hij zoo voortliep en de hoeve naderde, namen zijne gedachten eene andere richting; de woorden van Mina geraakten op den achtergrond en het beeld der moeder trad er voor in de plaats. Alle voorwerpen spraken luid van haar, era eindelijk had hij de weide voor het huis bereikt. Nog eenige schre den en hij was op den vaderlijken grond. Hij stond stil. Hij leunde met de beide armen op den slagboom en begon te overwegen. Voor hem verhief zich het ouderlijke huis. Het was in nevelen gehuld en moeielijk te onderscheideneen kleine lichtstraal verlichtte zeer zwak het ven ster der kamer. Marcus zag het lichten weende. Ach 1 Ik heb slecht gehandeld, zeide hij, en een lafaard is de zoon, die zijne moeder tranen doet storten, want zeker bevindt zij zich daar en weent, en vader Marcus, door schrik aangegrepen, hield stil. Hij had alles vergeten, den molen, den molenaar en al het overige, om slechts aan dit sombere huis te denken, waar een verbolgen vader en eene weenende moeder hun afgedwaald kind wachtten. Hij aarzeldede wind, die zachtkens door zijne haren speelde, geloofde lrij van den zeekant te komen, en een nieuw denkbeeld rees in zijne ziel op. Morgen ochtend, zeide hij, kan ik mij naar eene zeehaven begeven mor gen avond ben ik ingescheept. Ja, dat rs beter, dat is veel beter! En echter vertrekken, dat alles verlaten, al hetgeen ik bemind heb, en alles wat mij lief heeft, alles verlaten Marcus had zónder het te weten de- weide betreden; hij liep door het voch tige gras, terwijl hij uit gewoonte de kleinste oneffenheden vermeed. Men weet dikwijls niet welk een invloed de gewoonte op ons leven uitoefentwij begeeren iets, wij willen hetonze geest gebiedt, ons lichaam gehoorzaamt werk tuigelijk. De voet rust, waar hij zoo dikwijls gerust heeft; de hand grijpt hetgeen zij gewoon is te grijpenwij hebben gezegdik zal daar heen gaan en ik zal dat doen, en wij begeven ons elders heen en wij doen iets anders. Ziedaar hoe Marcus, wiens besluit om te vertrekken oprecht gemeend was, de deur naderde; hoe zijne hand zich op de klink plaatste hoe hij zich verschrikt zijne daad onbewust, eensklaps voor de geopende deur bevond. (Wordt Vervolgd.)

Krantenbank Zeeland

Nieuwe Zeeuwsche Courant | 1913 | | pagina 5