mm
p. dierikx,
:rgadering
No. 49. TWEEDE BLAD NIEUWE ZEEUWSCHE COURANT Zaterdag 26 April 1913
E E N, I buitenland.
I-
leid.
b
Vet Spek
nstmeid
ie Reiziger.
ÏS1EH
Tan kwaad tot erger.
BINNENLAND.
4
In smit j.Gz.
3, Middelburg.
rale Kiesvereeniging
,Goes".
dag 3 Mei a.s.,
sche Hypotheekbank
Haarlem,
:ent per pond.
SCHUWING!
IN
IERSEKE.
Huishoudster
Serrarens,
aalsche Klaver,
Lucerne, Bieten-
hoog voedergehalte.
alk fe koopen.
FEUILLETON.
EDS DE GEURIGM
14-16—20 per ons.
kriiebaar bii
rkstraat B 78 Middelburg
1913
EKGELAXD.
al
ine origineele kleuren
>0 tot f 15 per stuk.
velend,
te 3 uur in het „SLOT
e GOES.
tmst v. d. afgevaardigden
afdeelingen gewenscht.
Namens het Bestuur,
i. LAMBERS, Voorz.
VLEN1NGS, Secr.-Peni.
o Pandbrieven iu stukkeu
f 500.— en f 100.— ver-
den koers van
bij hare agente, de
A/S CHE BANK.
)e Directie,
SR VALK.
;Y DE BYE DOLLEMAN.
VERBEEM,
•kt. GOES.
n crediet te verleenen of
i te geven aan mijne vrouw
IOORNICK, daar nieis
'orden betaald oi terugge-
rraagd een
KMEID.
ERBEURS lerseke.
te terstond een
res Mej. FRANKEN Kerk
ingen.
van CHOCOLADE en SUI-
eeds goed geïntroduceerd
,'oor de provincie Zeeland
er lett. Q bureau v. d. blad
30 jaar, R K. met paai-
van sterken drank, zoekt
KOETSIER, bij dokter
er lelt. O. bur. v. d. blad.
'S-HEERENHOEK.
orradig:
n„ kiesrechtvrouwen en het
monument. De Londensche briefschrij-
i ver van „Het Centrum verhaalt het na-
I volgende staaltje van de vmdingrgkheid
I der kiesrechtvrouwen, om de aandacht
I op zich te vestigen
I Zoo werd Londen Vrijdag opgeschrikt
I door groote plakkaten, waarop1 met dikke,
zwarte letters stond te lezen. „Capture
I of the monument". Natuurlijk, dat de
*5- halve-stuiver couranten weer een rijken
I oogst hadden, want niemand wist, wat
i dit" kon beteekenen; kon het zijn, dat
I een Duitsch luchtschip het hooge monu-
I ment in de City had ingenoipen, of was
I het mogelijk, dat de een of andere vij-
I and der jBritsche onafhankelijkheid, Ma-
I xim-kanonnen boven Jiét monument had
geplaatst om yandaar de rijke City te
I fcombairdeeren en tot overgave te dwingen
Do meest fantastische vefrhalen schoten
I door het brein der Engelschen, zoo se-
dert maanden al aan oorlogsgeruchten
tl gewend geraakt, toen de kreet der ren-
nende couranten jongens door de drukke
f, straten, "werd- gehoord f-";,Capture of the
Monument" („yevovéring van het monu-
meïitj). -
Voor een halven stuiver werd de
t nieuwsgierigheid van den man in de straat
voldaan. Met een lach 'op de lippen merk-
te hij, dat het alleen suffragettes wa-
I ren, die de hooge 'zuil in bezit had-
den genomen, of om hun woorden te
gebruiken, hoe kinderachtig dit ook moge'
klinken, die jiet monument hadden ver
overd.
Iedereen, die in Londen is geweest,
heeft de ilöO treden van dit monument
beklommen om' op een klaren dag! een
prachtig vergezicht ,te krijgen over de
millicymenstadaan den c-enen kant, het
I glazen „Crystal Palace", in het Zuiden,
aan den anderen kant de boschrijk'e heu
veis van Hampstead in het Noorden.
Dit monument staat aan het uiteinde
der. City; dicht bij het standbeeld van
Willem den .Vierde, en in Billingsgate,
waar thans de vischmarkt is. Het staat
dus niet in een erg deftig gedeelte van
Londen. Het monument werd opgericht
ter herinnering aan den grooten brand
van Londen, op het einde der 17de eeuw,
en daarom zijn ook boven aati) den top
vergulde fongen, vuur voorstellende, aan
gebracht.
Vrijdagmorgen kwamen twee dames aan
bij den concierge, betaalden ieder hun'
'drie stuiyers entrée, en niets deed' het
tooneel vermoeden, dat daarna werd af:
gespeeld. Zoodra de concierge weer in
zijn hok was gegaan, sloten de twee da-«
mes hem daar op, en stormden de tre
den op. Boven gekomen, haalden zo de
vlag, dip daar altijd is opgestoken, naar
bepeden, en ontvouwden de suffragettes
kknfreiw -
Verder plaatsten ze een grooten witten
band rondom de ballustrade, met de woor-
dpn „Death o-r Victory",*7;Dood of Over
winning" van groove zw,artè letteren.
Hierin bestond de verovering van het
monument
I Toen de twee suffragettes daar boven
waren, werd hun handeling alleen gade
geslagen door de honderden vischdragers,
die hier den geheelen dag rondloopen.
De politie werd geroepen, en al spoe
dig werden de twee heldinnen naar het
politiebureau gebracht voor „disorderly
behaviour", dus voor wanordelijk gedrag,
t*. Op deze prozaïsche wijze eindigde hun
veroveringstocht, doch zij hadden de vol
doening, dat zij aan de hardwerkende
vischdragers Van Bellingsgate een ver
makelijke afleiding hadden gegeven in
hun eentonig en stellig niet opwekkend
haantje.
RtJITSCHLAND.
Een Slachtoffer' van zijn bfe-
r.oep. De dezer dagen overleden eige
naar van het bekende dierpark' te Ham-
'burg, Karei Hagenbeek, ïs niet, zooals
ieerst igempld werd, aan nierziekte ga<
storven, maar waarschijnlijk aan bloed
vergiftiging, als geyolg van de slangen
beten, die hij herhaaldelijk liad gekregen.
AMERIKA.
Onveiligheid te New-York. Bet
loopt te New-York met de brutale in
braken den laatsten tijd de spuigaten uit.
De dieven werkten liefst op klaarlichten'
Zij houden de bewoners der hui
zen, die zij bezoeken, met revolvers in
bedwang en fopceeren middelerwijl de
brandkast. In de maand Maart moeten,
zij op die wijze ruim 90 maal hun slag
hebben geslagen. Daar zij altijd gemas
kerd werken, zijn zij moeilijk te her
kennen.
AUSTRALIË.
De Bonds-hoofdstad van Australië heeft
eindelijk een naam. Bij het leggenf van
den eersten steen, haalde Lady Denman,,
gemalin van den gouvterneuj-generaal
uit een zilveren koffertje een perkament,
waarop de gekozen naam, Canberra, de
term, waaronder de streek bij de inboor
lingen bekend is. Deze beslissing maakt
een eind. aan een. langen strijd: ieder
der Bondsstaten wilde de hoofdstad, dbo.-
pen en het regende petities hij de Regie
ring. Onder de voorgestelde namen, cd-
teeren wij: Federatia, Pacifica, Laboria,
Qnerosa Tranquil-City, Felixtown, Sha
kespeare, Venus, en nog andere belache
lijke namen. De nieuwe hoofdstad is in
het district Yass gelegen, in Nieuw-Zuid-
WaLes. („Centrum".)
«R1EMKNMHD.
Fees telijkheden te A the ne. De
,Köln. Zeitung" verneemt uit Athene, dat,
naar de meening van officieele kringen,
na afloop van den rouw over den dood
van koning George, de kroning. vau( ko
ning Konstantijn met groote praal zal
geschieden en samengaan met feestelijk
heden over de overwinningen in den oor
log met Turkije.
Vermoedelijk zal uit het metaal der
op de Turken veroverde kanonnen een
eenvoudige kroon worden gegoten.
Men hoopt te Athene op algemeene
deelneming der Europeesche hoven aan
die plechtigheid. („Dei Tijd".), i
MALTA.
Het Eucharistisch Congres.
Dinsdagnamiddag te 5 uur is kardinaal
Ferrata, pauselijk legaat, te Malta; aan
gekomen. Vierentwintig kanonschoten van
een op de reede liggend Erigëlsch' schip
begroetten den vertegenwoordiger de-s
Pausen, die welkom werd gebeeten door
den wij-bisschop van Malta en den secre
taris van den aartsbisschop.
Een havenboot der admiraliteit 'bracht
den legaat aan wal, waarna; de' intocht
door de versierde straten begon. Bij de
hoofdkerk hegroette de aartbisschop 'kar
dinaal Ferrata, daarbij in herinnering
brengend, dat dit reeds het tweede feeste
lijk bezoek was, door den kardinaal aan
Malta gebracht. De intocht werd beslo
ten met een Lof in de kathedraal.
C.De Tijd".)
6)
Pieter mengde de kaarten en reikte
het spel aan Marcus; hij zag dat de
jongen was ingeslapen. Pieter glimlachte
en zeide:
De jongen is gevangen, Mina. Zal
hij het blijven?
Mina bewaarde liet stilzwijgen.
Het scheen dat dit stilzwijgen Pieter
weinig kon schelen, want zonder het
antwoord af te wachten viel hij evenals
zijn gast in slaap.
De kaars was bijna ten einde gebrand
en Mina stond op om zich naar hare
kamer te begeven.
Maria greep haar bij den arm en zeide
Yi 80 'lem gezegd?
hem gezegd, dat hij een
man was. Ziedaar alles.
Maria zeide met gedwongen lach:
Gij zijt zeer slim.
Is het dan niet waar? vraagde
Sina, terwijl zij op Marcus wees.
Centraal Bureau van de Kath. Sociale Actie.
Het aantal adviesaanvragen, dat bij h'et
Centraal bureau van dë K. S. A. binnen
komt, stijgt voortdurend en wel met bui
tengewone snelheid.
Hoewel de cijfers daaromtrent regelma
tig1 in het Maandschrift der K. S. A. wor-
'den gepubliceerd, willen wij ze hier toch
teven opnieuw onder de aandacht onzer
lezers brengen.
In 1911 bedroeg' het aantal verstrek
te adviezen b.v. 515, in 1912 steeg het
opeens tot 656, terwijl in de eerste drie
Zeker, maar dan zoudt gij kunnen
huwen gij wilt met geen kind trouwen,
maar om het met een man te dóen,
daar zult gij zeker niets tegen hebben.
Mogelijk niet, hernam Mina.
Toen Maria alleen gebleven was,
wierp zij een blik op al ae haar omrin
gende voorwerpen, en zuchtende zeide
zij:
Ach, indien Mina slechts wilde,
zouden wij den molen niet behoeven te
verlaten.
maanden van 1913 het getal van 250
is bereikt.
Daaronder waren b.v. het ontwerpen
van statuten of beoordeeling en in orde
maken voor koninklijke goedkeuring van
statuten voor: woningbouwvereenigingen)
14, werklieden-vereenigingen 6, statuten
wijziging 3, ziekenfondsen 7, algem. bon
den 3, Kath. Kring 2, Plaatsel. Com.
K. S. A. 7, Mariavereenigingen 1, Coöper.
vereen. 2, debatingclubs R7 Hanze 2, On-
deTofficierenvereen." 3,(totaal 51.
Dit is het meest trjdroovende deel van
de aanvragen. Maar ook onder de andere
komen er voor, welke soms dagen arbeids
vereischten jin nauw,gezette statistiekstu
die b.v. of nasnuffelen in handboeken,
buitenl. correspondentie enz.
Terwijl hierbij nog niet zijn opgenoemd
de talrijke bibliografische adviezen.
Wanneer men deze cijfers vergelijkt met
die, welke wij dezer dagen publiceerden
van het Centr. Bureau voor sociale advie
zen, ziet men onmiddellijk,, hoeveel, meer
omvattend de werking; is van ons Cen
traal Bureau, dat door geen subsidies
van Staat of gemeente wordt gesteund.
Met des te meer aandrang wekken wij
daarom de - Katholieken op, het Bureau
krachtig te steunen, ten einde het in staat
'te stellen, met zijn zegenrijken arbeid
voort te gaan.
De Praises.
Nu 'tgaat naar* het einde van 't laatste,
vierde jaar der loopende „parlementaire
periode" nu is 'ttoch wel het oogten-_
blik om even s'til te staan bij hetgeen!
de man, die gedurende het vierde jaar,
in 1912—'13, het presidium in het - La
gerhuis voerde, heeft gêpraèstéènl. Al
dus Politicus in dp „Opr." Hajari. Crt."
Hij schrijft dan verder over hët 'voor
zitterschap van jhr. mr. O. van Nispen
tot Sevenaer het volgende:
„En ik aarzel niet, hier neer te schrij
ven, dat die leiding, die opvatting Ivan,
zijne zoo uiterst zware taak, eene „open
baring" is geweest.
Men had van den nog jongen man,
die betrekkelijk kort geleden behoorde tot
de Parlements-figuren, die zich voorals
nog ietwat op den achtergrond Radden
gehouden, met het oog op hunne jeugd,
hun eigenlijk pasbeginnende parlemen
taire carrière wèl den indruk dat hier
door Nijmegen een zéér-kundig, ook een
zeer krachtig man naar het Lagerhuis
was afgevaardigd.
Reeds een tiental jaren geleden,
toen jhr. O. van Nispen nog moest wor
den gerekend tot de katholieke juvenes
in de Kamer, kreeg men nu en dan
wanneer hij het woord nam den ster
ken indruk van iets buitengewoons aan
intellect en aan wijze van optredena
O, zeer bescheiden, zekter. Maar tevens
met dat vaste, dat energieke, dat kranig-
krachtige, hetwelk den „aankomende re
gent'' kenmerkt.
Hier is het „bon sang ne peut montir'
ten Volle bewaarheid. 1
In een „tempo", sneller dan men 't mis-,
schien ooit heeft beleefd, is de heer O.
van Nispen gestegen tot „speaker'' yan
het Nederlandsche Parlement.
Toen er sprake yan was, een katholiek
tot voorzitter der Tweede Kamer voor
te dragen aan de Kroon, waren er, die
hetzij 'openlijk dan wtel in stilte tegen
zulk vtoornemen mopperden, pruttelden.
Men berustte.
Omdat er niemand was, in staat (dit
besefte men) om de taak der leiding in
dit Riechtsche Parlement te vervullen.
Niemand anders dan de vice-president O
van Nispen. Nu ligt een zitting achter
ons, behoudens enkele dagen.
En ieder geeft toe, dat de heer Van
Nispen zijn taak vervuld heeft op een
manier, die hem op één lijn stelt, met de
allerbeste, met de voortreffelijkste praesi
des, die de Tweede Kamer ooit heeft be
zeten.
Die hem in één adem en dat zegt
heel watl mag 'doen noemen met een
J. G. Gleichman
Wie zoo iets van jhr. O. van Nispen
III.
Het was nog duister, toen Marcus ont
waakte. Nog scheen de bedwelming
niet geheel geweken en hij sloeg een
onzekeren blik om zich. De herinnering
aan het gebeurde trad hem voor den
geest, en grootte vrees maakte zich van
hem meester. Voor de eerste maal zijns
levens had hij den nacht buiten het
ouderlijke huis doorgebracht. Niettegen
staande zijn aangeboren moed, beefde
hij toch als hij aan de gramschap zijns
vaders dacht, maar tot zijn rechtvaardj.
getuigt, overdrijft absoluut niet.
De schertsende, ironische toon, waar
mee Gleichman somas wonderen wist te
bereiken, deze is den heer Van Nispen
Vreemd. Dat is waar.
Maar onmiddellijk' voeg ik hierbij, dat
de Kamer, welke Gleichman had te be-
heerschen en het parlement van nu niet
te "vergelijken kunnen zijn
Toen de tegenwoordige „speaker" zich
Tekenschap gaf in de eenzame over
peinzingen van wat hem te wachten
stond van de door hem te vervullen
functie, zal hij ten aanzien der strikte
onpartijdigheid, welke hij had te^bctoonen,
Weinig moeite met zichzelf hebben gehad.
Deze moreel-superieure man, had zich
slechts te geven, zooals hij is. .tVolgend
de inspraak van zijn zeer streng, maar
ook zeer nobel, hoogeerlijk gemoed.
Weet ge, met de leiding van ons Lager-
hhis is thans belast iemand, die „gentle
man" mag worden genoemd en geëerd
is in den waarachtigen, hoogen zin van
het begrip. ---
Ik zeg dit zonder kleinachting voor
een der voorgangers van jhr. O. van
Nispen..- Ook gTaaf Van Bylandt, pok
mr. Röell, ook 'de nobele Mackay,
om de lijst nu niet verder uit te breiden
ze waren, ze zijn immers „gentleman".
Maar: de combinatie van adeldom der
ziel, des gemoeds,' en kracht en tact van
optreden, ze is eene zeldzaamheid.
De heer O. van Nispen tot Sevenaer, is
naar het uiterlijk nog een jonge, slanke
figuur. En op zijn smal, bleek gelaat kan
men soms -zeker wanneeT er een glim
lach over zijn trekken glijdt, ontwaren
iets Raast vrouwelijks van vriendelijke,
zachte hoffelijkheid.
'tKan gebeuren, dat men dezen voor
zitter enkele oogtenblikken, nadat hij een
ietwat brutaal of lichtelijk recalcitrant af
gevaardigde „op zijn nummer" heeft ge
zet, met dienzelfden gedeputeerde in ge
sprek ziet, zóó vriendelijk, zóó voorko
mend en allerminzaamst, dat 'tden schijn
heeft, alsof de praeses eigenlijk spijt heeft,
over zijn bruusk wezen van zooeven.u
Wie dit vermoedt, zal intusschèn dwa
len. Bij den heer O. van Nispen is
plicht, is handhaving van ge
zag, binnen de grenzen zijner bevoegd
heid en geen streepje daarbuiten,
zoo sterk ontwikkeld, dat elke andere
overweging daarvoor terugwijkt. Zonder
aanzien des persoons in den letterlijken
zin des woords handhaaft praeses
O. van Nispen zijn gezag,
'tls gebeurd, dat de heer De Savorniu
Loh'man iets zei, hetwelk inbreuk dreig
de te maken pp; de praerogatieVeu' van
den leider
Patsl zei de hamer, en de
praeses- zette den heer Lohman op z'n
nummer. ~- - --t
Iets, wat onder graaf Van Bylandt niet
licht zou gebeurd zijn. De heer Rood-
huyzen meent, „in alle bescheiden
heid" (I) dat praeses ongelijk heeft...
Met superieur-pientere slagvaardigheid
Vraagt de' voorzitter den Vermaarden
staatsman uit Brielle, aan welk artikel
van het Reglement van Orde de afgevaar
digde zijn 'critiek ontleentWaarop!
-,'s héeren Roodhuyzen's toch al van na
ture blozende wangen nog rooder wor
den..'.En de heer R. zwijgt...i
Deze praeses zal - terwijl de hteer
Duys^een van zijn redevoeringen staat
af te r atelen met electrische, snelheid
zitten luisteren, luisterenIn gespan
nen aandachtHij, praeses, laat héél
wat langs z"n kant gaanZoodat som-
mi gen zich over zijn lankmoedigheid ver
bazen Plotsdaar patst, daar bonkt
de hamer-.En de spreker poögt
vruchteloos er-tusschen-door te praten.
Pats 1 Pats I
Halt!
Geen woord. Geen syllabe meer
Met het taaie vasthouden van een fox-
terrier
Halt 1
Geen woord meer vóórdat de zaak tot
klaarheid is gebracht.
Halt!....
Ik, voorzitter, ben nu aan 't woord.
En de „geachte spreker" onderwerjpt
zich.
Laat 't Troelstra, Duys, Lohman, An
kerman wie ook, wezen
De praeses heeft iets te bew-eïen.
En de man, die aan 't woord is, heeft
te zwijgen.
Na de goedmoedige, maar zoo uiterst-
zwakke, weifelende, wankelmoedige,
slappe houding van den nobelen Van
Bylandt steekt dit supérieurkrachtige ten
subliem-rechtvaardige van jhr. O. van
Nispen af als wonderbaar schril contrast,
Men"; verbaast zich er soms over, dat
deze -uiterst-hoffelijke man van de zachte
gelaatstrekken, den beminnenlijken glim
lach) de vriendelijk-jeugdige manieren,
plots kan zijn als een lyrannie-k, op hoo
gen en bevelenden toon de vergadering
beheerscheriden leider
Maar nóóit,-'— wanneer jhr. O. van
Nispten zich aldus „metamorphoseert", -
zlal iemand kunnen beweren, dat 't,: in
welke richting ook, „overdreven" of „aan
matigend" was.
Deze voorzitter weet zelfstandig te zijn,
in mooie krachtsontplooiing, ook wijl hij
volkomen op dé hoogte is Van wat liet
R(eglement van Orde hem toestaat. De
adviezen en wenken yan den begaaf
den en ervaren griffier heeft hij even
min noodig als een Gleichman.
En dit beseft de vergadering
hij gaat aan niemands leihand. Hij weet
uit eigen. «Kogen te zien. Overdrijft nooit
ofte nimmer. Onderscheidt zich door ijZe-
jren zelfbedwang. Volgt elke zinsnde yan.
élke rede, die wordt uitgesproken. Weet
met wondere slagvaardigheid in
te grijpen juist wanr het moet en döet
het nooit waar het onnoodig is of ge
mist kan worden. i
Heeft zich als lid der „droite" yan
de Katholieke fractie toch! gedurende
zijn presidium het Volle vertrouwen Van
de sociaal-democratische fractie weten te
jverwerven. Ik ben er ten volte van over
tuigd, dat de club-Troelstna. oneindig meer
vertrouwen heeft in praeses Van Nispen
dan ze stelde in praeses Van Bylandt
hoeveel achting en sympathie zij ook
voor dezen laatste gevoelde.
Indien ooit bewaarheid is de stelling,
dat mjpn om op den zetel des „speakers"
(sen volmaakt onbevangen en onpartijdig
man te hebben, niet zijn toevlucht heeft
te nemen tot een lid der politieke meter-
dierheid van 't moment gelijk nog al
tijd geschiedt majar heeft te* zoekéa
dje'n. voor het presidium meest geschikten
dab toch wel nadat jhr. O. van Nispten
tot Sevenaer aan tie Koningin werd Ivoor-
gedragdn voor het 'presidium van het
Lagerhuis.
Waar is, dat mannen als hij, Van Nrs-
p'pn, behooren tot de „rarae aves" r—
En óókdat het -m.i. diep zou tef
betreuren zijn, wanneer de politieke
stormvlagen, die straks zullen woeuéiT
naar welken kant het „haantjel Vain
den toren" dan ook na Juni of Juli
zal heenwijzen de Tweede Kamer "zou,-f
den Jrerooven van een leiding, zoo in!
elk opzicht meesterlijk en subliem als
gelijk het Parlement „van Van 'Karne-
bpek tot en met Duys '„erkent! -dte
heer O. van Nispen die thans, weel te
vervulleni. i
Een nieuwe partij.
Wij lezen in het „Hbld.": i i
Naar .wij vernemen; zullen binnc-nkorE
de namen van de "leden van 'het Ceny
traal Oomité van den „Nationalen Bond'
van Phbtestantsche kiezers in Nederland!
worden bekend gemaakt. Van betrouw,-'
bare zijde vernemen wij omtrent deze
nieuwe organisatie nog het volgendei
„Zooals bekend, wil de nieuwe bond
niet zijn een politieke partij. Gebleken
,is wel, dat deze wijze van optreden bui,-'
'ten iedere partij om zeer Veel instemming
vindt bij een overgroot deel der Neder,-
landsche Protestantsche bevolking.-
Do strooming is ruim tien jaar in wor
ding. Dat jarenlang geen uitgebreide cor
poratie is kunnen worden gesticht, kómt
door het meegaan van de meerderheid
ging moeten wij ook zeggen, dat een
ander gevoel dan vrees hem weldra
beheerschte. Hij dacht aan de smart
zijner moeder. Hij stelde zich haar voor
bij den haard gezeten, in het vuur sta
rend, met tranen in de oogeu, en in
het middun van den nacht naar het
minste geruisch luisterend. Hij had een
innerlijke aanschouwing dier drepe smart
en stond wankelend op.
Pieter sliep nog met het hoofd op de
tafel. Marcus zocht zijn pet bij het
flauwe schijnsel van den haard en begaf
zich naar de deur.
Eensklaps herinnerde hij zich de woor
den van Mina, dat hij een man was, en
hij richtte zich fier op, zonder eenige
vrees te koesteren, en zeer vereerd over
den lof, die hem was toegezwaaid.
Onder dien indruk verliet hij den mo
len. De lucht was betrokken en het was
warm. Marcus volgde langzaam het
voetpad} dat door net land slingerde,
en kon, toen zijne oogen een weinig
aan de duisternis gewoon waren, beter
de voorwerpen onderscheiden.
Terwijl hij zoo voortliep en de hoeve
naderde, namen zijne gedachten eene
andere richting; de woorden van Mina
geraakten op den achtergrond en het
beeld der moeder trad er voor in de
plaats. Alle voorwerpen spraken luid
van haar, era eindelijk had hij de weide
voor het huis bereikt. Nog eenige schre
den en hij was op den vaderlijken
grond. Hij stond stil.
Hij leunde met de beide armen op
den slagboom en begon te overwegen.
Voor hem verhief zich het ouderlijke
huis. Het was in nevelen gehuld en
moeielijk te onderscheideneen kleine
lichtstraal verlichtte zeer zwak het ven
ster der kamer. Marcus zag het lichten
weende.
Ach 1 Ik heb slecht gehandeld,
zeide hij, en een lafaard is de zoon, die
zijne moeder tranen doet storten, want
zeker bevindt zij zich daar en weent, en
vader
Marcus, door schrik aangegrepen,
hield stil. Hij had alles vergeten, den
molen, den molenaar en al het overige,
om slechts aan dit sombere huis te
denken, waar een verbolgen vader en
eene weenende moeder hun afgedwaald
kind wachtten.
Hij aarzeldede wind, die zachtkens
door zijne haren speelde, geloofde lrij
van den zeekant te komen, en een nieuw
denkbeeld rees in zijne ziel op.
Morgen ochtend, zeide hij, kan ik
mij naar eene zeehaven begeven mor
gen avond ben ik ingescheept. Ja, dat
rs beter, dat is veel beter! En echter
vertrekken, dat alles verlaten, al hetgeen
ik bemind heb, en alles wat mij lief
heeft, alles verlaten
Marcus had zónder het te weten de-
weide betreden; hij liep door het voch
tige gras, terwijl hij uit gewoonte de
kleinste oneffenheden vermeed. Men
weet dikwijls niet welk een invloed de
gewoonte op ons leven uitoefentwij
begeeren iets, wij willen hetonze geest
gebiedt, ons lichaam gehoorzaamt werk
tuigelijk. De voet rust, waar hij zoo
dikwijls gerust heeft; de hand grijpt
hetgeen zij gewoon is te grijpenwij
hebben gezegdik zal daar heen gaan
en ik zal dat doen, en wij begeven ons
elders heen en wij doen iets anders.
Ziedaar hoe Marcus, wiens besluit om
te vertrekken oprecht gemeend was, de
deur naderde; hoe zijne hand zich op
de klink plaatste hoe hij zich verschrikt
zijne daad onbewust, eensklaps voor de
geopende deur bevond.
(Wordt Vervolgd.)