feuilleton.
No. 37. TWEEDE BLAD NIEUWE ZEEUWSCHE COURANT Zaterdag 29 Maart 1913
EENE MOEDER
BUITfllANP.
Zelandia Antiqua.
OVEZAND.
UIT DE PERS.
xxxiv.
De hervormde gemachtigden hadden no
taris Wagenaar aangeschreven, die in den
voormiddag herwaarts kwam, dat 's na
middags do verpachting was aangekon
digd. De notaris begaf zich namens zijn
lastgevers, om 11 nron naar den schout
en naar de overige leden van den ge
rechte: niemand thuis. Een uur later was
hjj echter zoo gelukkig den "dokter ten
zijnent aan te treffen. Hij protesteerde
in behoorlijken vorm tegen de onder hand -
sche verpachting der zaai- en weilan
den, waartoe de pachters niet opgeroe.
pen waren en dat niet stilzwijgend kon
worden gedoogd, gezien art. 13 der acta
van Staatsregeling van 16 Oct. 1801 en
van het besluit van 18 Dee. van het
Staatsbewind. Kosten, schaden, interessen
te hebben en te lijden te verhalen als
naar rade. ,,Het is zeer goedl" antwoord
de Bergaardt. Dezelfde gronden werden
den 19en Juli nog eens verpacht door
het protesteerend driemanschap1 en het
Departementaal Bestuur kreeg de zaak
ter beslissing. Op 29 Juli viel het be
sluit in de provinciale vergadering, dat
op Dinsdag 17 Aug., des morgens om
10 uren, afgevaardigden van het dorps
bestuur en van de Hervormden te Mid
delburg zouden bijeenkomen met de ge
committeerden uit het Departementaal Be--
stuur J. C. van Stapele en W. A. de
Haze Bomme, „om gehoord te worden
nopens de onderscheidene sustenuen, ra
kende de administratiën der kerkegoede-
ren en, is 't mogelijk, te vereenigen". Van
wege do Hervormden gingen Wagenaer
en Je Bruyne, die alweer „in den krag-
tigsten form gequalificeerd" werden.
In het Register van Rezolutiën van het
Depart. Bestuur leest men op 30 Aug.:
„is goedgevonden en verstaan de ver
pachting der landen, aankomende het
Kerkgenootschap der Hervormden te Ove-
zande voornoemd, wanneer de Pacht., met
St.. Cath. aanstaande staat te eindigen,
door o£ van wegen 'het gemeentebestuur
dier plaats op den 17 Julij 1.1. gedaan;
(aangezien dezelve is geschied, nadat bjj
besluit van het Staatsbewind van den
18en Dec. 1801 de kerk en kerkelijke
goederen aldaar aan die van het Her
vormde Kerkgenootschap ter voorschreven
plaats onherroepelijk zijn toegekend,) te
vernietigen, zooals geschied bij deze. En
daarentegen de verpachting van gemelde
landen, zooals die op den 19en d.a.v.
door Kerkmeesters van evengemeld Herv.
Kerkgen. is gedaan, te homologeeren en
te verklaren van waarde. En wijders het
Gemeentebestuur van Ovezande voor
noemd aan te schrijven en te gelasten,
zooals geschied bij dezen, om zich soig-
neuselijk (zorgvuldig) te onthouden van
allo verdere administratie der voorschre
ven goederen, met verderen last, om alle
de Boeken, chartres en papieren, tot meer
gemelde goederen behoorende, te ©xtra-
deeren en af te geven aan kerkmeesters
van het. Hervormd Kerkgenootschap meer
genoemd. Zijnde voorts ten laatste nog
goedgevonden en verstaan wederzijdse!»
partijen alsmede aan te schrijven en te
gelasten, zooals geschied bij deze, om
binnen den tijd van twee maanden na
de receptie dezer aan deze vergadering
te doen toekomen een Plan van Schik
king omtrent het doen der Rekeninge en
Uitkeeringe der respective saldo's dor als
nog vermengde middelen, en de wijze
waarop de Splitzing derzelve zoude kun
nen worden geëffectueerd en tot stand
gebracht. Van al hetwelk bij copie"
enz.
Heel vlot liep het scheepje nog niet.
van stapel. Op 25 Oct., toen dus de twee
maanden ongeveer om waren, werd te
Middelburg nogmaals „goedgevonden en
verstaan: die van den gerechte te 0.
aan te schrijven en te gelasten, zooals
geschied bij deze, om alsnog, zonder
eenig verder dilay, binnen den tijd van
a
Desniettemin overdacht zjj, zoodra hij
zich verwijderd had, al zijne woerden
en besloot er zooveel mogeiijk partij van
te trekken.
De zon zonk achter de Caudiat-Aty
weg, de Arabieren gingen zich aan de
genietingen, welke de Rhamadan toe
staat, overgeven en de zonen van Ruben
waren nog niet te huis. Rachel, bekom
merd en ontroerd, verbeidde, voor het
kleine ronde venster van haar vertrek
staande het eenige, dat op straat uit
zicht had, de terugkomst harer kinderen,
met zorg de vlucht der ooievaars, welke
op de belendende daken nesten begon
nen te maken, gade slaande, om daaruit
een gunstig voorteeken te trekken. Ein
delijk, ondanks de duisternis, welke
reeds al de omringende voorwerpen
omsluierde, onderscheidde zij de sierlnke
gestalte van Issaschar en de tengere
maar bevallige gedaante van Benjamin;
14 dagen, na de receptie dazer, ingo
volge ae resolutie dezer vergadering van
den 30 Aug. 1.1. aan Kerkmeesters van
O. voornoemd te extradeeren en af te ge
ven, alle de Boeken, Chartres en Pa
pieren, tot de Kerkemiddelen van voor
schreven plaats behoorende", terwijl in
het door de Hervormden te dezen aan
zien verrichte werd „berust". Eindelijk
volgde de laatste stap; gedwongen en toen
er niet meer aan te ontkomen viel. Uit
naam van het College van den gerechte
overhandigde Lourens Bergaardt aan Jan
de Bruyne c.s.: 1. Een rekeningboek
17271779. 2. Een rekeningboek 1780—
1801deze Rekening gedaan 20 Nov. 1802.
3. Tien pachtcedulen bij de laatste Rek.
4. Achttien copieën rekeningen in soort.
5. Zes stuks oude pachtcedulen. 6. Eigen-
domsbrief van 11 gemeten 26 roeden in
Heinkenszand. 7. Bigendomsbrief van de
Slaeke in den St. Anthoniepolder. 8.
„Allo de kerkegoederen onder den koster
berustende, aannemende aan de voor
noemde personen te zullen te hand stel
len". Alzoo geschied 23 Nov. 1802.
Wat het laatste punt betreft, de koster,
dat was niemand anders dan de Bruijne
in hoogst eigen persoon. Waarschijnlijk
is die schoolmeester op het 'einde van
Juni 1816 gestorven. Immers, op 1 Juli
van dat jaar gaf zijn vrouw, in het bij
zijn van „den Meester van de - Kerke,
Johannis Korstanje", die niet lezen of
schrijven kon, en van den gerechtsbode
Adriaan Karelse aan Willem Kempe de
„kerkegoederen"het doopbekken, een
tinnen schotel, twee tinnen borden, een
groot kleed, een klein kleedje, het wijn
tonnetje (dit tonnetje de wederhelft toe
behorende aan de gemeente van Drie
wegen), sloter van de kerk en sloterbak.
Daar waren ook nog volgens de „Even-
taris" van 13 Dec. 1816 twee zilveren
beekei's, één tinnen kanne en wel tien
sleutels van kerk en school. De jeugd
ontving onderricht in het van de kerk
afgescheiden en later afgebroken noor-
derpand, evenals ook op de andere dor
pen de kerken voor dit en andere doel
einden werden gebezigd, daar ze na den
katholieken tijd te groot bleken te zijn.
Het Depart. Bestuur' besloot op 30 Maart
1799, dat van de chartres, boeken en
papieren van het dorpsbestuur aanteeke-
ning moet gehouden worden in een af
zonderlijk daartoe bestemd register, en
sinds dien datum bezigt Jan van de Pas
het boek der Rezolutiën van den Ge-
regte, om op te schrijven, welke stuk
ken waren ingekomen, voor ons van geen
nut. Hij ging zoo door tot het einde
van Sept. 1801, waarna we, als zijn laat
ste werk, nog krijgen een kohier van
het rundvee over de jaren 17991802,
opgemaakt 24 Febr. 1803.
In de vergadering van 26 Mei 1803
benoemde het Departimentaal Bestuur tot
schout en secretaris Marinus Westplate,
tot schepenen en leden van het gemeente
bestuur: Lourens Bergaardt, Jan Kor
stanje, Pieter Mar. de Jonge, Willem Kem
pe, Pieter Onderdijk, Jan van de Pas
en Maarten Maartense Vleugel. Toen het
oxtract uit de Middelburgsche notulen ont
vangen was, belegde Weststrate een ver
gadering (7 Juni), om tot een beëediging
en de installatie over te gaan, maar de
schout bleef met twee leden zitten. Kempe
en Onderdijk bedankten voor de eer; Pier
de Jonge en Vleugel hadden zich niet
in het stemregister laten inschrijven en
meenden, dat het nu niet meer kon, dat
het gesloten wasde leden vair het oude
bestuur Bergaardt en van de Pas oor
deelden hen deswegen onbevoegd, terwijl
zij lals „onbequaam tot zijn post" oor
deelden den ongeletterden Korstanje. Het
overgebleven driemanschap deed aan het
Depart. Bestuur een voordracht toekomen
van drie personen toekomen voor elk der
bedankden en ook voor den onbekwamen
en vroeg, hoe te handelen met do „on
bevoegden". Al spoedig (18 Juni) kwam
het antwoord: benoemd Jacob Maat, Jo
hannes Grootemaat en Marinus Ruster,
terwijl aan de Jonge en Vleugel gelegen
heid moet verschaft, zich alsnog in het
zij kwamen arm in arm aan. Het moe
derhart klopte van hoogmoed en liefde
en het was niet dan met groote moeite
dat zij er in slaagde aan haar aangezicht
eene ernstige uitdrukking te geven.
Waar komt gij vandaan vroeg
Rachel op den koelsten toon, welken zij
vermocht aan te nemen.
Moeder, waarom omhelst gij uwen
Benjamin niet? sprak de jongste der
beide broeders, een schoone knaap met
purperroode wangen en zwart fluweel
achtige oogen op bewogen toon.
Omdat mijne zonen, wel verre van
het geluk mijns levens uit te maken,
gelijk ik het recht had te hopen, mij in
plaats daarvan zeer veel verdriet ver
oorzaken en dat ik vandaag nog ter oor-
zake van hunne lichtzinnige en verkwis
tende levenswijze ernstige verwijten van
den wjjzen Abraham heb moeten aan-
hooren.
Issaschar haalde de schouders op.
Ik vermoedde het doel der komst
van dien ouden huichelaar, zeidde hij
maar wat ik nooit zou hebben kunnen
denken, is, dat een teedere en verstan
dige vrouw geloof aan zijne woorden
kan hechten, Weet gij niet, moeder, dat
die voorgewende wijze geen grooter
register in te schrijven als kiezer. B-ij
trekking of loting werd bepaald de plaats,
door elk der schepenen in te nemen en
voorzittend schepene bij ontstentenis
van d en schout diens plaatsvervanger
werd Jan van de Pas. Den volgenden
Zondag kreeg het Ovezandsche publiek
officieel kennis van het nieuwe bestuur,
„ten einde een ijdér zig daarna regulere
en (dezelve als zoodaenig erkenno".
De wind waaide te Middelburg weer
uit 'den ouden hook: zoowel bij de eer
ste benoeming die zonder voordracht
schijnt geschied te zijn als bij de
tweede "vijf protestantsche schepenen en
Westplate pp zijn plaats van vóór 1795
hersteld. De Katholieken tot de vorige
onmondigheid terugbrengen, dat ging niet
meer. De toestand was hier geenszins
veranderd. Tegenover Vleugel en Onder
dijk Grootemaat schijnt stil geleefd
te Rebben zou men 15 of 16 namen
van katholieke landbouwers kunnen stel
len. Janis de Winter, Pieter Priem en
Laurus de Jonge van De Baan waren
overleden, maar hun plaatsen waren na
tuurlijk niet onvervuld gebleven. Maat en
Ruster, zij hielden een kroeg en een win
keltje en 'een paar koetjes. L.
Openbare Leeszaal.
De redactie van de „Nederl." vestigt
er de aandacht op, dat nu reeds in een
tweetal plaatsen, waar Openbare Lees
zalen gevestigd zijn, bij vacature in de
Besturen, de enkele mannen van Rechts
door mannen van Links vervangen zijn.
Te Vlissingen, zoo deelt de redactie
mede, vielen uit het bestuur twee man
nen van Rechts uit, en koos men in hun
plaats twee openbare onderwijzers. En
in Den Haag verving de heer L. Simons,
een zeer geprononceerd liberaal, evenzoo
een rechtscli bestuurslid. Heel het be
stuur in Den Haag bestaat thans uit per
sonen van linksche richting. Geheel juist
schijnt dit niet, maar toch in hoofdzaak.
De „Nederl." voegt aan deze mede-
deeling de woorden toe: „Wij waar
schuwen. Zóó loopt het verkeerd!"
Dit deden wij van meet af.
Wat in Engeland en Amerika mogelijk
was, is het hier te lande niet. Het stre
ven van Liberale zijde was hier te lande
altoos, om als men den vinger gaf, de
heele hand te nemen.
Wacht maar.
Eer we tien jaar verder zijn, worden
deze Openbare Leeszalen de gansch ge
wone broeikasten voor de ontpopping
van het jong Liberalisme, en niet wei
nigen van onze jongelui, die er tegen
alle waarschuwing in toch heengaan,
zullen geestelijk schade lijden.
Dan zal meer dan éen van onze groep,
die hiervoor mede de verantwoordelijk
heid draagt, wel spijt als haren op 't hoofd
hebben.
Maar dan zal 't te laat zijn.
Dan zal 't kwaad gebrouwen zijnzoo
maar niet onheistelbaar.
Gaat in Juni het bewind om, dan zal
't zelfs geen twee jaar duren, of, zeker
zelfs van nog verhoogde subsidie, zal men
niets-sparend doorgaan.
(„Standaard".)
De S. D. A. P. en de verkiezingen.
Het jaariijksch Congres der S. D. A. P.,
dat Zondag te Utrecht bijeenkwam, heeft
ditmaal natuurlijk iu het teeken der ver
kiezingen gestaan.
De resolutie van het partij-bestuur werd
met algemeene stemmen aangenomen en
evenzoo met bijna algemeene stemmen
goedgekeurd, dat er geen „Roode Dins
dag" zal zijn, maar do kiesrecht-demon
stratie op Maandag vóór do candidaatstel-
ling zal plaats hebben.
Mr. Troèlstra lichtte een en ander toe
en had een gemakkelijke taak.
In 'tkort saamgevat kwam zijn rede
hierop neer, dat do Rechtsch'e coalitie
moet worden omvergeworpen en dat men
vermaak kent dan om onmin in de
huisgezinnen te stichten en op allerlei
manieren het gedrag dei' jonge lieden,
die hij uit den grond van zijn hart benijdt
te berispen? Daarom zorgde ik ook wel
mjj uit de voeten te maken, zoo dra ik
hem in het gezicht kreeg.
En ik ingsgelijk, voegde Benjamin
er bij. Luister niet naar hem, moeder
en omhels uwe kinderen.
Neen, antwoordde Rachel op veel
vriendelijker toon.
Och kom! doe liet maar! en dade
lijk! hernam Issaschar.
En de jodin met zijn sterke armen
omstrengelende, drukte hij zijn breed en
zuiver voorhoofd tegen de koraalroode
lippen van Rachel, welke reeds geheel
ontwapend was, en ontstal haar om zoo
te zeggen den moederlijken kus,
Ach! ik bid u, gedraag u in het
vervolg beter, sprak de verteederde Jodin
terwijl zij hare beide zonen aan haar
hart drukte.
Wees gerust, moeder, antwoordde
de oudste op schertsenden toon, wanneer
wij even als Abraham een grijzen baard
en een gerimpeld gelaat zullen hebben,
wanneer onze tanden een voor een zul
len uitvallen en onze verzwakte beenen
daartoe met de andere Linksche groe
pen, in concentratie veroenigd, zal sa
menwerken.
De socialistische grootmeester gaf
oudergewoonte wel af op1 liberalen en
vrijzinnig-democraten hoe zou hij an
ders kunnen doenmaar zong den
lof van hun vericiezings,-program.
Daar komen punten op voor, die wij
kunnen gebruiken, zeide hjj.
En zijn grief ging dan ook niet tegen
hot program, maar tegen den geest der
geconcentreerden, die het niet naar den
zin der sociaal-democraten zullen uitvoe
ren.
Daarvoor hebben deze laatsten nu ech
ter juist te zorgen.
Zij inogen niet achter do vrijzinnigen
gaan staan, maar moeten de leiding
nemen.
De leiding bij de uitvoering van het
liberaal-radicaal concentratie-program I
Zij moeten aan de spits staan, galmde
Troelstra, en aan de vrijzinnige concen
tratie toeroepen: als je mee wilt, ga dan
maar mee, maar maak een beetje voort
De sociaal-democraten plaatsen zich dus
aan het hoofd der Linkerzijde en Troel
stra decreteert, dat liberalen en vrijzinnig-
democraten hem zullen hebben te vol
gen.
Alleen onder de schulse der roode vlag
kan er, naar zijn woorden, van de con
centratie en haar program iets tenecht
komen.
Do toestand is hiermede op merkwaar
dige wijze geteekend.
Gij hebt thans de keus tussehen mijn
zweep en de karwarts van Lohman, riep
Troèlstra. den vrijzinnigen nog toe, 1
wat iin elk geval beteekent, dat de socia
listische dictator niet voornemens is zijn
zweep üit handen te leggen, of onge
bruikt 'te laten.
De liberalen zullen het straks kunnen
ondervinden.
Maar de Rechtsche kiezers zulten onge
twijfeld Weten te verhoeden, dat, die strie
mende zweep ter zelfder tijd bet land
treft. (Centrum).
Over de Kermis.
Do Commissaris der Koningin in de
provincie 'Gelderland heeft aan den Bur
gemeester in deze provincie oen circulaire
gericht, waarin o.m. beperking van het
aantal kermisdagen in overweging, wiordt
gegeven.
Zoo iets mag natuurlijk niet, meenen
menscheu, die zich vrijzinnig noemen. In
„Het Vaderland" heeft A. J. T. deze cir
culaire een inbreuk op de gemeentelijke
autonomie genoemd, en verteld, dat de
Burgemeesters haar naar de prullemand
moesten verwijzen. Hij eindigt aldus:
„Waar gaan wij heen als hier niet een
krachtig halt! wordt geroepen: als door
den Minister van Binnenlandsehe Zaken
den Commissaris niet de plaats wordt
gewezen, die hij in onze administratie
inneemt zonder dat hij nog op1 zijn plaats
wordt gezet voor het uitvaardigen van
zijn circulaire, die, oen goede bedoeling
moge er aan ten grondslag liggen, daar
om niet onaangevochten kan, noch mag
blijven".
LIJ I.j
„De Gelderlander" zegt hiervan:
„En dat alles omdat de Commissaris
der Koningin eenvoudig de Burgemeesters
heeft uitgenoodigd, den Raad hunner ge
meenten, zoo al niet tot afschaffing wordt
overgegaan, te gelegener tijd een beper
king van de kermis tot werkdagen in
overweging te geven, en dat wel op grond
der ongebondenheden en vechtpartijen,
waartoe, blijkens de ervaring, de kermis
sen op Zondag aanleiding plegen te ge
ven
Als een Commissaris dor Koningin, die
toch in naam der Kroon een heel ge
west bestuurt, zelfs niet de bevoegdheid
zou hebben, een dergelijk schrijven rond
te zenden, dan zou het er met zijn auto
riteit toch waarlijk al zeer treurig uitzien.
Wij' gelooven dan ook, dat „Het Va-
nauwelijks ons wankelend lichaam meer
zullen kunnen dragen, zullen wij even
verstandig zijn als hij, dat verzeker ik
u!
Hij omhelsde haar nogmaals en de
arme moeder, blinder dan ooit te voren
sliep dien nacht gelukkig eu gerust ge
steld in.
III.
Twee jaren waren verloopen en alles
was te Constantine van gedaante veran
derd. De Franschen waren meester van
de stad, en Achmet-Bey, zwervend en
voortvluchtig, boette met armoede en
vernederingen van allerlei aard zijne
oneerlijk verkregen pracht en rijkdom
en zijne afzichtelijke wreedheden; de
zoolang gehoonde en wreed behandelde
Joden hieven het hoofd weder omhoog,
want de nieuwe overwinnaars behandel
den de Israëliten op den zelfden voet
als de Mooren en Arabieren en zelfs
door in hen meergoeden wil en geschikt
heid te vinden-, gebruikten zij hen bij
voorkeur voor eenige ambten, welke
verstand en geslepenheid vereischten:
men moest eens gezien hebben met
derland" voor zijn fatapen beter gedaan
had met het opgewonden schrijven Van
A. J. T'., in plaats van het aan 't hóófd
van 'tblad te plaatsen, liever naar de
snippermand te verwijzen".
Dit laatste ware zeker niet onverstan
dig geweest. (Standaard).
ENGELAND.
Een brief uit den Zuidpool.
Onder de papieren, die in het eeuwige
ijs bij het lijk van den verongelukten
Scott werden gevonden, bevond zich ook
een brief van zijn gelukkigen collega
Amundsen, geschreven aan Koning Haa
kon VIII van Noorwegen, toen hij aan
den Zuidpool de Noorweegsclie vlag ge
plant en zijn nederige tent had opgesla
gen. Scott, die zooals bekend is later
aan Amundsen den Zuidpool bereikte, had
de tent gevonden en aldus gemerkt, dat
deze hem voor was geweest. Hij nam den
brief mede, 0111 hem als het beste bewijs
dat zij beiden op den as der aarde ge
staan hebben, naar Europa te brengen.
De Engelsche bladen stellen thans
voor, de regeering in overweging te ge
ven, zoodra de brief in Engeland zal
zijn aangekomen, een slagschip met den
bistorischen brief aan boord naar Chris-
tiania te zenden, om den brief uit den
Zuidpool plechtig aan den koning van
Noorwegen te overhandigen. Daatmede
zal zoo meenen de Engelsche bladen
Engeland toonen, hoe het de daden
van mannen als Amundsen en Scott op
prijs stelt. Dit voorstel heeft in Engeland
veel bijval gevonden. (Prov'sHCrt.)
PORTUGAL.
Justitie in Portgal. Volgens de
grondwet is de justitie in Portugal on
afhankelijk. Sinds lang echter werd het
vermoeden met den dag sterker, dat
deze onafhankelijkheid meer een woord,
dan een feit was, en dat in de veroor
deeling van samenzweerders meineed en
valsche aanklacht, meer te zeggen hadden
dan rechtvaardigheid.
Een frappant feit heeft dit vermoeden
tot werkelijkheid doen worden. In een
proces tegen samenzweerders kwamen
twee-en-dertig getuigen voor, die alles
maar van „hooren zeggen" hadden. Slechts
twee getuigen gaven feiten aan, doch
deze konden binnen éen uur verpletterend
weerlegd worden. Zelfs onder de getui
gen waren er twee wier algeheele onbe
trouwbaarheid uit vroeger processen dui
delijk bleek. En op grond dezer „aan
klacht" werden de drie beschuldigden
gedurende zeven maanden in voorarrest
gehouden.
Ofschoon éen vrijspraak volgde, geeft
dit feit een zeer juist denkbeeld van de
„onafhankelijke justitie" der atheïstische
republiek. Zelfs de liberale „Köln. Zeit."
aan welke wij dit bericht ontleenen, moest
erkennen, dat de republiek met zulke
processen, de liberale zaak een slechten
dienst bewijst." „Msbode"
MEXICO.
De dood van President Ma
de r o. Kolonel Alcalde, de uitgever van
de New-Era", een blad, dat in Mexico
City verscheen en het officieel orgaan
was van den vroegeren president Madero,
heeft verklaard, de bewijzen in handen
te hebben, dat president Madero niet
doodgeschoten is op het oogenblik, dat
hij wilde vluchten, maar eenvoudig door
zijn vijanden vermoord werd. Madero
werd in liet nationaal paleis neergescho
ten en zijn vriend SenorSuarez gewurgd.
Humie lijken werden in een automobiel
gedragen en daarna buiten de gevange
nis neergelegd om te doen voorkomen
alsof zij daar bij een poging om te vluch
ten waren neergeschoten. „Msbode"
welk eene onbeschaamdheid een groot
aantal Joden thans hunne voormalige
meesters behandelden. Sommige Israëli
ten schenen zelfs gemeenzamen omgang
te hebben met eenige kortelings te Con
stantine gevestigde Franschen en met
hen zaken te drijven. Tot dit getal be
hoorden Issaschar en Benjamin, de beide
zonen van Rachel. Het was tenminste
van dit voorwendsel, dat zij zich bedien
den, om lange afwezigheid uit het ouder
lijke huis en hunne herhaalde aanvra
gen om geld te verontschuldigen. De
arme Jodin zuchtte in stilte, want zij
had tevergeefs raadgevingen en verwij
tingen verspilt; hare zachte vertoogen
hadden slechts gestrekt om die ondank
bare kinderen, voor welke zij met vreug
de haar bloed en leven ten ofler ge
bracht zou hebben, nog meer van haar
te verwijderon. De blinddoek, waarmede
de overmaat harer teedevheid hare oogen
had bedekt gehouden, ging allengskens
los, viel eindelijk geheel af en liet haar
de ondeugden des harten onder bevalli
ge omhulsels verborgen zien.
(Wordt vervolgd.)