m der Titanic,
KE HIT
Van liouten's
Cacao
taatsbespreking
28 November van 1—3 uur,
nig 1 uur precies.
2, Zaterdag 23
j 24 November,
Donderdag 21 November 1912.
Achtste Jaargang.
Verschijnt eiken MAANDAG-, WOENSDAG- en VRIJDAGAVOND.
ontrouwe Gids.
BCliXOLAND.
Möhèckrs €|®sft uw kinderen
dagelijks
|i Oranje" te Goes,
28 November 1912,
rerkoopen
21 NOVEMBER 1912,
:cülaas
IEEM - C"""'
FEUILLETON,
De Oorlog op (len Balkan.
te drinken, dat is gezonder uoor hen en voor
hunne zenuw/en dan welke andere drank ook;
maar let er op dat ge van deze krachtige
pittige cacao niet veel noodig hebt voor de
bereiding, dan zult ge ondervinden dat ge
hun voor uiterst weinig geld het gezondste
te drinken geeft dat maar te bedenken is.
at in de Zaal
iet de film
[EIEND ZEE-DRAMA,
jet de grootste attractie
ii den Matsten tijd.
fogram en strooibiljetten.
lal „De Prins van Oranje"
te Goes,
fl
houden door
WENSMA—KLAASEN,
Jeclamatrice,
Gedichten van
r, Guido Gezelle, B. va5
DAMA VAN SCHELTEMA.
ordrachten van
s Jr., Brester, Holtkop.
e Gedichten van
I. P. Heye, de Genestet
en anderen,
en der plaatsen:
fl.daarna f 1,25.
f 0,75, fl.-.
len W. HIOOLEN te Mid
C. VAN DISSEL te Goes,
ks te
|ur, in de Sociëieit „de Ver-
Middelburg de navolgend»
:emeente Middelburg
IIS en ERF met TUIN,
Veerschen weg wijk T
230.
■ceel TUIN, liggende achter
het voorgaande.
[UIS en ERF met TUIN,
Veerschen weg wijk T.
231.
iRMANSWERKPLAATS
.F en TUIN, aan den Veer-
veg, wijk T nummer 232,
|euw gebouwde AUTOGA-
mede bij uitstek geschikt
'immermans- of Schilders-
,ats, handel in fruit of groen-
iets dergelijks, met bijbe-
ERF, aan de Zusterstraat,
mmmer 217.
■ceel GROND, nabij deSt
g, achter het perceel van
jr J. J. Meijboom-
rceel BOUWTERREIN, aan
ansgang.
JIS en ERF, aan de Lange
wijk K nummer 237.
mderlijk en in versobill0®
;en
rlgk en in
alles breeder bg blij
g daags vóór en °P den
10-12 en van 2-4 uu V
een bewjjs van toeS®°®'Notaris
ten kantore van den JN
lie inlichting geeft.
erandering te koopeel1
nig gebrek bij
L- J CWZLlO
Heernisseweg -
cnf per half pond-
Abonnementsprijs p. 3 maanden voor Goes 0.76, daarbuiten f 0.95
Afzonderlijke nummers 5 cent, dubbele bladen 10 cent.
Advertentiën worden ingewacht op Maandag en Woensdag vóór
half drie en Vrijdag vóór een uur 's namiddags.
Kantoor v. d. AdministratieGanzepoortstraat C 209; GOES.
Reclameberichten 25 Ct. p. r. Bij abonnement speciale prijs.
Advertentiën van 1—5 regels ƒ0.50; iedere regel meer 10 Ct.
Eenzelfde advertentie 3 X geplaatst, wordt 2 X berekend.
Dienstaanbiedingen 5 regels voor 25 Ct. a contant.
V Gezworen kameraden.
Zondag j.l. zijn de verschillende poli
tieke fracties van het Nederlandsch li
beralisme elkander in de armen gevallen
en zwoeren elkander trouw op het con-
centr&ticprograjn, dat niets anders is dan
het program der Unie-liberalen met de
hoofdschotelsAlgemeen kiesrecht en
Staatspensioen.
Deze broederlijke omarming Weeft aan
de wij-liberale partij het leven gekost.
De lieer Van Karnebeek heeft te Utrecht,
waar de vrij liberalen vergaderden, ver
geefs geprotesteerd tegen de eischen van
het concentratie-program, wier aanneming
z.i, den dood beteekende der vrij-libe
rale partij. Alen heeft niet naar hem ge
luisterd. Kranig is het van den heer Van
Kaïnebeek zijn overtuiging te hebben ge
handhaafd met opoffering desnoods van
zijn Kamerzetel (Utrecht I).
Op de vergadering van den Vrijzinnig-
democratischen hond te 's Gravenhage
ontbrak de heer 'freuh, de onbezweken
strijder tegen de Staatspensioneering. Hij
was (opzettelijk?) op reis gegaan. De
lieer Borgesius kon tevreden zijn. Alles
liep netjes in de fuik der Unie-iiberalen.
'tls nu vreugde in de liberale gelederen,
hun bladen vloeien over v,an conoeintra-
tie-jubel. De „Middelburgsche Cou
rant" leidde de pret in met een arti
kel, geteekend „driehoek-formatie".
Wel aardig, dat deze courant, die in
een polemiek met „Zelandia" onlangs be
weerde, da,t li(j haar, van de redactie
tot aan den minsten klerk geen vrjj-metse-
laarssmetten waren te bespeuren, hier een
term gebruikt, die bijzonder riekt naar
de broeders van het schootsvel.
Maar mogen de liberalen dan niet
juichen? Hun concentratie is immers in
het belang van het land
,U zegt?Een zekere advocaat Mr.
l'ideman, woonachtig te Bioemendaal,
wiens mond overvloeit v,an de melk en
bonig des antipapismus in de ver
kiezingsdagen van 1909 sloeg hij als can-
didaat voor Zaandam in dit opzicht het
tecord heeft Zondag op de vergadering
der vrjj-liberalen een speech gehouden.
De heer Van Karnebeek, ridderlijker ge
dachtenis, had als zijn overtuiging te ken
nen gegeven, dat de grieven in het libe
rale concentratie-program tegen de regee-
nng ontwikkeld, zeer overdreven waren,
bat zon de mijnheer uit het hyacinthen-
m tulpenland eens anders wieten te ver
tellen.
Wat? Geen grieven tegen de regeering?
"el, de strijd van het volgend jaar
m°et juist gaan tegen de Roomsehen. Die
verzouten de brei 1 Die maken dat Neder-
jawi niet langer bet Luilekkerland is van
het liberalisme. „Tegen het allesoverheer-
schende KatholicismeI" „Tegen Rome!"
200 brijsehte de Bloemendaalsch© advo
caat-politicus. En de zaal van Kunsten
en Wetenschappen te Ltrecht daverde van
het applaus.
Lezer, op de linksche concentratie met
a zijn beloften en luchtkaste-ei-en staat
een etiket, dat met groote letters ver
meldt anti-cleric,alisme en daar-
mast tusschen haakjes en ter verduidelij-
(Eene episode uit het dagboek van een Officier.)
mi,,, neen; het gaat niet! riep hij
i-pf.'0 aheen onheilspellende
s jmen valien mij in de gedachte
ea SchikgodinnenNeen,
gaat volsiek zoo met! Met Jenn
.J, vr°hjkheid verdwenen, met
1 ,lk mijne stem en i,mnH
het
is
haar
zal i, J C1U veruwenen, met naai
hein i stem en mijne opgeruimd-
de.vii„!(erevnln(?en- Afijn hoofd is zoo
en in mijn keel...., het is
ak 6,U ln .mÖn keel...., liet
zo ta perzikpitten ingeslikt,
26 «.hauwenVoorwaarts!
zÜn gelaat
zon-
- mij,
zonder
1 -o™ wendde zijn gelaat af.
e woorden weiden op innig b
on door hem uitgesproken
Du had tranen in Hr m.a-pn -
Die
bewo
de
oogenhij
voor ons
Sn t0i°"i duor llem uitgês
wende i tran™.in de ui
te m i om' om die tranen
«verbergen.
de h katern liet het hoofd bedrukt op
M z'nken
zeideA|'„,liet tf1'htoild weder oprigtende,
A op korten toon:
P weg! mijne vrienden! wij moe-
king ,anti-[pi,apisme. Dit is do inzet
voor 1913, al de rest: groote woorden
en anders niet.
Alvorens den oogenblikkeljjken toestand
te schetsen geven wjj hier weer wat „De
Maasbode" Maandagavond onder den ti
tel „Een oordeel over de Turken", mede
deelde. Het is zeer msrkwa&rdig.
„Aan een ons welwillend ter inzage
verstrekt particulier schrijven vian een
geestelijke, die te Constantinopel vertoeft
en uitstekend met de Oostersche toestan
den vertrouwd is, ontleen-en wij de vol
gende beschouwing over dan Balkan-oor
log.
„Met Turkije is het gedaan, meent de
schrjjv-er, en dit is het werk der Jong-
Turken d.i. der Joden en der vrijmetse
laars, die beiden geen vaderland heb
ben. Zij hebben de Turksche officieren
geheel gedemoraliseerd.
Dat de Turk verliest, gaat do schrjjv-er
voort, schijnt eene straf Gods te zijn.
Nu ze hadden wel eene kastjjding ver-,
diend. Maar hun nederlaag moet niet daar
aan geweten worden, zooals vooral de
T'ransche kranten plegen te schrijven, om
dat hun geschut ontoereikend was. Dab
is een grove leugen.
De b'ranschen willen reclame maken ©r(
tevens hun haat tegen Duitschland bot
vieren. De geallieerde Balkanstaten heb
ben Fransch geschut maar zjj hebben
tevens tjjd genoeg gehad al hun solda
ten er mede vertrouwd te maken. Tur
kije heeft dat niet, de meeste soldaten,
die thans op1 het slagveld zjjn, zijn boe
renlul, die nooit een geweer in handen
hebben gehad. Geeft bun het beste, zjj
zullen er niets mee kunnen dóen. Daarnjj
is het commando der Jong-Turksche offi
cieren zeer slecht, wijl ze onder het ge
zag der vrijmetselaars staan, die alleen
lafaards en verraders maken kunnen. In
het gezicht der Bulgaren commandeeren
ze den terugmarseh, ze gaven hun sol
daten zelfs geen patronen.
De schrijver constateert, dat verschil
lende Turksche officieren vermoord zjjn
door hun eigen manschappen, die over
het lafhartig gedrag van hun meerd©-
ren verontwaardigd waren.
Men praat van slachtingen, van de
wreedheden der Turken. Ja, de Turk is
wreed, maar hjj niet alleen. Alle Bal
kan-volken hebben het met hem gemeen,
in meerdere of mindere mate.
Ik persoonlek heb absoluut geen ver
trouwen in de Christelijke Balkanstaten.
Ze zjjn ontrouw geworden aan het ge
loof hunner vaderen en dat vrijwillig,
uit hoovaardjj. Zij hebben het ijzeren jak
des sultans vrjj willig op- hun schouders
genomen. Nu ze zich sterk geinoeg gevoe
len, gaan ze in troebel water visschen
en nemen de gelegenheid te baat, om
den Turk te verslaan nu deze afgemat
is van den laatsten oorlog. Nu nemen
ze het Kruis ter hand, om een schijn
ten Yousef inhalen. Binnon twee dagen
zullen wij Jenny bevrijd hebben.... Up
weg
Dit gezegd hebbende, gaf hjj bij Akber
een teeken, en met den gids aan het
hoofd vingen wij den tocht door de woes-
tjjn weder aan.
Kapitein Breton had zjjn paard in ga
lop gezet. Evelin reed aan zijne rechter-,
Gibrac op Gilbraille aan zijne linkerzijde
ik volgde hem met Fabre; Akber reed,
gelijk gezegd is, aan het hoofd.
Het zien der vergeefsche pogingen,
welke de arme Gil had aangewend, om
een vroolijk lied te zingen en zijne droef
heid voor ons te verbergen, had ons
diep geschokt. Wij renden snel, vurig,
zwijgende voort. De kapitein spoorde
zijn paard, Gilbrac verscheurde de zij
den zijns ezels, de ontstuimige Evelin
zette met strakken blik, doodsbleek en
voorover gebogen bovenljjf, met stuip-
achtigen drift zijn paard gestadig aan;
wij waren in eene stofwolk gehuld en
renden door de woestijn zoo hard onze
paarden loopen konden..-.,
En wij ontwaarden niets voor ons uit
dau de onmetelijke zandvlakte. De hitte
der zon had op ons eene smaiteiijke
uitwerking- hare verzengde stralen, door
van Godsdienst voor te wonden, een Gods
dienst dien ze niet bezitten. Want alles
bij hen is slechts uitwendig. Al die vol
keren, zoogenaamde Christenen, haten
duizendmaal meer het ge-zag van den Paus
van Rome, den Plaatsbekleeder van Chris
tus, da,n den Turk zelf.
Geen heil is van hen te verwachten^
want ze staan nu meer dan anders on
der de plak der vrjjmetselarjj".
De Toestand.
De dagbladen die Dinsdagmorgen ver
schenen banden het volgende gewichtig
oorlogsbericht
Monastir heeft zich met het gansche
garnizoen en 3 Turksche generaals aan
de Serviërs overgegeven.
De voordeelen die de Turken bij- de
Tsjataldzjalinie beliaald hebben mogen
misschien niet zoo schitterend zjjn als
zjj voorgeven, zeker is het da,t zij stand
houden en de Bulgaren zwana verhezen
toebrengen.
Onder dien indruk hebben dezen dan. ook
gevolmachtigden benoemd om met den
rurkschen opperbevelhebber oner de voor
waarden voor een wapenstilstand te on-
derbandelen. De vredesvoorwaarden due
iurkjje worden aangeboden, laten het
slechts Constautinopel en een strookje
land aan de Europeesche kust. De Turk
sche generaal Mocktar Pasja werd bjj
het inspecteeren der stellingen aan de
isjalaldzja-linie door een -kogel getroffen
die in Constantinopel is verwijderd.
De besmettelijke ziekten zulten den
vrede wel verhaasten, want overal v-er-
toonen zjj- zich. Te Belgrado woeden, de
pokken onder de gewonden en de cholera
no-udt vreeseiijk huis onder de Turken.
Alen telt de do-uden bij duizenden.
ttklLUilü,
V r e e s e 1 ij k e dood. In het VTaam-
sche dorp Alttinster woonde een 8U jarige
weduwe alleen in een afgelegen hms.
Boosdoeners, ongetwjjfeid met deze om
standigheden bekend, siopen ©enige- nach
ten geleden haar woning, binnen en ver
moedelijk door het geraas gewekt, stond
de weduwe op- opende het raam van haar
slaapkamer en sprong in den tuin.
Den volgenden morgen vond men haar
lijk. Zij was zeer ernstig gewond en had
zich bijjkbaar niet bewogen van de praats,
waar zij was neergevallen. In een enieel
hemd gekleed, schijnt zij ten gevolge van
de koude bezweken te zjjn. lie roovers,
door haar val verschrikt, zjjn gevlucnt
zonder iets mede te nemen.
milhUill.AM».
Geheimzinnige verdwjjning
van een Duitsche barones. Een
geheimzinnige verdwjjning brengt Scot
land lard, het Lonuensche hoofdbureau
vau politie, in rep en roer. Da verdwe
nen dame is de barones Ellen von Lau-
remtroffen, een welbekende figuur in B-er-
ljjnsche hofkringen, particulier secr-eta-.
resse van een der intieme vrienden des
het witte zand teruggekaatst, deden
onze oogen pijnlijk aan. De lucht, bezwan
gerd met scherp, gloeijend stof ver
scheurde onze kelen en benauwde de
ademhaling. Onze kleederen waren door
nat van zweet en onze rossen wit van
schuim- Geen windje verkoelde ons
gloeijend aaugezigt, geen gerucht trof
ons gehoor. Het mulle zand week onder
de hoeven der paarden weg. Rondom
ons was alles dood, woest en akelig.
Doch wij sloegen hierop geen acht en
lenden rusteloos voortJenny! Jenny!
dit was onze eenige gedachteWij ach
tervolden den eerioozen schaker van
Jenny; dit was ons genoeg, om mets te
voelen, niets te achten
De vrees voor panters had liet bloed
van onze paarden en Gilbraille aan het
gisten gebragt. Hoe wel uitgeput van
vermoeijeuis, vlogen de arme dieren,
onder den invloed van vrees, ademloos
voorwaarts.
Wij zagen niets voor ons dan eene
eentonige vlakte, waarop geen spoor
van pad zichtbaar was en toch volgden
wij Akber met vertrouwende haat,
welken hij Yousef toedroeg, was ollS een
waai borg voor zijne getrouwheid. Wij
kwamen bij tusschenpoozen voorbij lioo-
RONA
Keizers, en herhaaldelijk draagster van
geheime politieke missies. Dus een ware
Conan Doyle-heldinMet een zeer be
langrijke vertrouwelijke missie was zij in
October te Londen aangekomen. Den 14
October ontving zij in haar hotel een
geheimzinnig ieiegram, waarop- zij onmid
dellijk een telegrafische postwiss-el van
250U fres. naar een bank te Wiesbaden,
zond. Twee dagen later legde zjj- een
hevige ontroering aan den dag, toen zij
een brief uit Milaan ontving, /ij bevond
zich toen in gezelschap- van den Engel-
sche letterkundige Le Queux, tot wien
zjj zeide: O, u weet niet, wat dat zeg
gen wil! Men wil mij berooven. Ik moet
Londen verlaten I Zij bestelde p-er tele
graaf een kamer in Keulen, en nam den
trein naar het vasteland. Zjj zond een
telegram aan den heer Le Queux, waar
in zjj haar vertrek naar Keulen aankon
digde, doch men vernam niets meer van
haar. De letterkundige meent, dat zij ge
vangen gehouden wordt door liede-n, die.
een aanzienlijk losgeld bedingen.
Familie-drama. Waarschijnlijk in
een aanval van krankzinnigheid heeft Zon
dagnacht tusschen 2 en 3 uur een huis
vader te Dresden zjjn vrouw -en twee
pen keisteenen, verdroogde putten en
verdord gras
Geen woord, geen gemor, geen geluid
werd gehoord: wij bewaarden ailen een
dof stilzwijgen.
Evelin sclieen intusschen hoe langer
zoo opgewondener te worden: zijne vu
rige oogen, nu eens onbewegelijk sta
rend, dau weder stuipachtig door zijn
hoofd rollende, glansde van een somber
licht, het zweet parelde met groote
druppelen langs zijn voorhoofd, zijne
kleurlooze lij-pen tnlrilliiigen schokten
zijn geheele lichaam.
Evelin had met Jenny zijne jongelings
jaren gesleten; hij beminde haar, en die
diep ingewortelde liefde liad nimmer
eenigen hinderpaal ontmoet, was nim
mer tegengewerkt geworden. De mede
dinging van Fabre naar het liart van
het jonge meisje verontrustte Evelin
niet. Eubre was ingetogen, terughoudend
en ernstig, niet ondernemend van aard
en hield ziel) daardoor altijd op zekéren
afstand van Jenny; Evelin mtegedeel,
die rondborstig en liartsiogtelijk was,
beheerschte het jonge meisje. Hij meen
de hare wederlieide gewonnen te heb.
ben en dit was dus eene reden te meer,
waarom hare ontvoering door dien eer!
kinderen van 10 en 12 jaar doodgescho
ten, waarna hij zichzelf met een revol
verschot van het leven beroofde. De
schoonvader van den ongelukkige, die in
een vertrek -er naast süepj hoorde d-e
schoten niaar kón den aanslag niet meer
voorkomen. De familie leefde gelukkig,
zoodal men de daad alleen aan ©en vlaag
van waanzin kan toeschrijven.
(„Maasbode").
FRAA KKM K.
Zondag (K,ad te Parijs (op- een vlakte
even buiten de stad) een internationaal-
socialistische manifestatie plaats tegen
den oorlog. Verschillende socialistische
kopstukken uit Frankrijk, Rusland,
Duitschland, Oostenrijk, Engeland enz.
voerden ihet woord.
Wat zouden in geval van oorlog de
„proletariërs van alle landen" willen
doen? Wij zijn van de demonstratie te
ruggekeerd aldus de Parij-scba brief
schrijver vau „De Maasbode" de zak
ken vol met uitaoodigingen, netjes ge
drukt en zonder taalfouten, om in ge-:
val van oorlog de - mobilisatie te weige
ren, sabotage te plegen,, ons tegen d-e
soldaten te verzetten -enz. enz. W-at ©en
loozen Yousef hem zoo hevig aandeed
het was er echter verre van af, dat
wij het onheil vermoedden, hetwelk ons
weldra in hem zou treffen-
Kapitein Breton was blijkbaar ont
moedigd en zat somber voor zich heen
ziende, te paard; bij wijlen sloeg hij werk
tuigelijk de baud aan den greep van zijn
sabel en zette zijn ros met pijulrjk
ongeduld tot meerderen spoed aanzijn
edel en schoon gelaat wes geheel ont
daan door almatting en droefheid.
De arme Gilbrac, met zijn vreemd-
soortigen tulband op het hoofd, draafde
op Gilbrailie aan zijne zijde, insgelijks
ernstig en somber gestemd Hij zeide
niets meer: zijne opgeruimdheid, zijne
liedjes, zijne vroolijke invallen, alles,
alles liad Y ousef met J enny medegevoerd!
Intusschen snelden wij voort. De uren
verliepen en wjj konden niet bespeuren,
dat 'wij iets gevorderd waren. Onver-
waelits deed Evelin zijn paard een zij
sprong maken en met de woorden: Yousef!
ïousei! sta, elleiideliug, sta!... rent hij
dreigende, roepende en schreeuwende
zijwaarts de woestijn in, rijdt links en
reclns en maakt eene menigte keerin
gen en wendingen.
(Wordt vervolgd.)
