Moffen.
ÏOES
bu8tolanp.
feuilleton.
Dinsdag 15 October 1912.
Achtste Jaargang.
De ontrouwe Gids.
erbontjes
tn Kinder-
n.
iken.
vanaf f 3.50
ooger.
-Broeken,
ren.
latrassen.
sendaal,
Tecfcn.
o es,
ts Regensburg
Hordijk's Bank.
OES.
f o - r e n f e.
.rrroïï*
DE OORLOG OP I)E> BALKAN.
DE ITALIAANSGH-TURKSCHE OORLOG.
Ijzen ~Qm
SDAG gedurende de
ink- en Effectenzaken.
Lsdag van 124 uur 1e
te ontbieden Voor alle
KUNSTTANDEN entt., bij
eider, St. Jaeobstraat,
ing thans 3°/o.
jaar vast 4%.
endcommissie in het Va
itrict ter standplaats Mid-
ekend, ingevolge art. G9,
wet 1907 (Staatsblad no.
den hieronder vermelden
in het be lid van art.
relde aangevers bij gead-
beeft verzonden een af
staat van uit te fceeren
g en te heffen tiendren-
art. 68 dierzelfde wet,
rsolutie van den Minister
van 1 Maart 1910, j10-
t mededeieling van den
I luidende
g der schadeloosstelling
derlijk vast bij den aan-
ede maand, volgende op
de in art. 68 bedoelde
naakt",
en datum een uittreksel
or iedere gemeente afzon-
©trokken gemeentebestuur
twelk ter secretarie aldaar
naand kosteloos door ei n
i worden geraadpleegd,
27 September 1912-
perceelen in Klaas Mei-
roe met Mazenhoiek, a*
;k. Wildemanshoek, w
de Vier Oosteinden, ge
ul en Oudelande.
perceelen in den Zi
meten velds en den A
lemieten velds, gemeente
perceelen in Korte ™r'
Dijkwel, gemeente vw
1, perceelen in Hoek T»1
d Klaashoek en Hoek ar
smeente Driewegien.
16, perceelen m We*
Vo-s-hoek, Hofhoek, 1
inrejanshoek, Adriaan j_.,_
in Bodem, Haag ten
.laashoek, gemeente-
1, perceelen in P°ns^
1 p'Trceeïén'in Na 50j^
wege, gemeente ^^oek,
t, perceelen in M0,
fferceelen in ZuidÉ^
perceelen in
^September 1912.
06 MEDBL0E9.
Abonnementsprijs p. 3 maanden voor Goes 0.75, daarbuiten 0.95
Afzonderlijke nummers 5 cent, dubbele bladen 10 cent,
Advertentiën worden ingewacht op Maandag en Woensdag vóór
half drie en Vrijdag vóór een uur 's namiddags
Reclamebericliten 25 Cf. p. Bij abonnement speciale prijs.
Advertentiën van 15 ïegels f 0.50; iedeira (egel meer 10 Ct.
Eenzelfde advertentie 3 X geplaatstj wordt 2 X berekend*
Dienstaanbiedingen 5 regels voor 26 Cf, it contant.
De toestand.
Op dit oogenblik voert Montenegro
alleen daadwerkelijk oorlog en behaalt
aan de grens eenige voordeelen, doch
ten koste van vele menschenlevens. In
de Montenegrijnsche hoofdstad is een con-
vooi Turksche krijgsgevangenen binnen
gevoerd. Koning Nicolaas heeft order ge
geven de krijgsgevangenen mot zachtheid
te behandelen. De commandant van bet
Turksche fort Detsits is in het koninklijk
paleis ondergebracht.
Servië en Bulgarije zullen morgen
(Dinsdag) den oorlog verklaren en Grie
kenland is druk aan het mobiliseeren.
Inmiddels wachten de kabinetten der
groote mogendheden nog steeds op het
antwoord der Balkanstaten en dat Van
Turkije.
Men seint ons hedennamiddag
CONSTANTINOPEL. Turkije heeft de
nota der mogendheden afgewezen waar
door de oorlog met de Balkanstaten on
vermijdelijk is.
CONSTANTINOPEL, 12 Octobeï. (11. O.)
In een proclamatie, die den sultan tot
het leger richtte, betuigt hij de liefde
van Turkije voor den vrede, maar de Otto-
manen zullen niet dulden dat andere
volken hun geluk en vooruitgang komen
verstoren. Uitvoering van hervormingen
is noodzakelijk, maar onze kleine buren
willen een deel van ons grondgebied en
wenschen de grenzen te schenden. De
Utopisten van Bulgarije, Servië, Grieken
land en Montenegro, vergeten de held
haftige daden der Ottomanen in deze vier
landen en in Tripolitanië. Zij noodzaken
ons de mobilisatie te gelasten van troe
pen onze voorouders waardig, welke den
gewijden grond van het vaderland zullen
verdedigen en nieuwe overwinningen zul
len voegen bij die van onze voorouders.
Opstand der Malissoren (Ka
tholieke Alhaneezen).
Men meldt uit Podgoritsa:
Meer dan 6000 Malissoren zijn Vrijdag
opgestaan en hebben het Turksche leger
in den rug aangevallen. Eenige hon
derden zijn naar Podgoritsa getrokken om
daar wapens op te eischen.
Succes der Montenegrijnen.
Latere berichten melden van nieuw
succes der Montenegrijnen. Zij hebben,
gelijk reeds gezegd, na verwoeden kamp
Rogame genomen en daar maakten zij
evenals bij Detonitsch nieuwe Krupp-
kanonnen buit. Vrijdagavond heeft, vol
gens den specialen Reuter-correspondent,
wederom over de heel© linie een hevig
gevecht plaats gehad, dat in het voordeel
"er Montenegrijnen eindigde. De Turken
poogden vanuit hun nieuwe stellingen aan
vallend op te treden, doch zij werden
opnieuw door de Montenegrijnen terug-
Dat de strijd hevig is geweest, blijkt
wel uit de groote verliezen door de over
winnaars geleden. Op den tweeden dag
van den strijd zouden de Montenegrijnen
{Eene
6,
van een Officier.)
Maar Akberï viel ik hem in de rede.
Ja, ik weet het, Akber heeft het
arme kind ook het leven gered, dat hebt
tij mjj verteld.
En het gevaar was niet minder vree-
sdjjk, hernam ik: een hyena, een vervaar
lijke hyena. O! dat jjseljjk tafereel ligt
mij nog versch in het geheugen.
Ook destjjds was ik afwezend; ik
meen, dat ik te Oonstantine was.
En het was te Aïssa, bjj den komman-
dantBarbaro. Barbarois hartstochtelijk ver
zot op wilde dieren en die hartstocht is
°P een zonderlinge manier bij hem ontstaan:
op zekere keer komt hjj tehuis dat
tehuis ia j1
niet minder dan 120 dooden en 400 ge
wonden gehad hebben. De soldaten brach
ten de gewonden naar het hospitaal te
Podgoritsa en zelfs prins Mirko, de tweede
zoon van koning Nicolaas, droeg een
stervenden krijger van het slagveld naar
het hospitaal, dat overvol is. De koning
bezocht de zwaar gewonden, kuste hen
allen op het voorhoofd en dankte hen
in naam van het vaderland. Roerende
tooneelen speelden zich daarbij af.
Hoe groot de verliezen der Turken
zijn is niet bekend, doch zeker zullen
zij niet minder zijn dan de Monte-
nogrijnsche.
Nog één bericht valt te vermelden, n.l.
dat Turksche Alhaneezen er in geslaagd
zijn de Montenegrijnen uit Berane te ver
jagen. Het telegram komt echter uit Con-
stantinopel en die bron is in deze niet
al te zeer te vertrouwen.
Rooverbenden.
De „Reichspost" ontving een bericht
uit Sofia, volgens hetwelk zich thans
aan de Rulgaarsche grens op Turksch
gebied rooversbenden gevormd hebben,
die den Turken veel te doen geven. Reeds
zijn bruggen en telegraaflijnen door hen
vernield en bronnen vergiftigd. De lei
ders organiseerden bijna openlijk hun
benden.
De bekenden bandietenhoofdman San-
danski heeft zoo reeds meer dan '2000
opstandelingen om zich verzameld, waar
mee hij reeds een guerilla tegen de
Turken begonnen is. Met de hulp van den
bandietenleider Cernogejew moet het
Sandanski gelukt zijn den pas van Kresna
te bezetten, die van groote militaire be-
teekenis is. Het aantal roovers, dat zich
onder heide Wojwoden geschaard heeft,
groeit voorturend aan. Uit steden en
dorpen komen nieuwe aanhangers naar
hen toestroomen, die in de bergen kam
peeren.
De Vredesonderhandelingen.
Mem seinde ons Donderdagavond laat 't
navolgende draadbericht:
OUCHY. Toestand vredesonderhandelin
gen ItaliëTurkije plotseling hoogst ern
stig. Afbreken is zeer wel mogelijk.
De morgenbladen van Zaterdag bevatten
echter een later telegram aldus luidende:
OUCHY. Het onderhoud tusschen de
Italaansche en Turksche gedelegeerden is
afgeloopen. Het heeft twee uren geduurd.
Over het resultaat is niets uitgelekt. De
gedelegeerden hebben verklaard dat de
onderhandelingen worden voortgezet.
En uit Rome seint men:
Volgens inlichtingen van heden (Vrijd;ag)
avond moet men de onderhandelingen niet
als afgebroken beschouwen.
Terwijl met te Parijs het vólgende ver
neemt
Volgens de laatste berichten uit Turk
sche bron zou de ouderteekening van
den vrede nabij zijn. Zij zou zelfs morgen
(Zaterdag) wel plaats kunnen hebben.
Zondagmiddag seinde men ons weer
een minder geruststellend bericht:
y
ïficuia ig een der schoonste lusthoven van
le kolonie zij ne kinderen en zijn gade
bewonen een groot, in dien tuin gelegen
paviljoen. Barbaro werd niet verwacht
b(j voerde sedert zes maanden oorlog tegen
le Kabylen. Hjj komt dus tehuis, hg wil
oen tuin doorgaan en waarschuwt niet.
Het was avond, De wachthond was losge
laten. Bjj de aannadering van Barbaro
springt de hond, in de duisternis blaffende
op hem toe en bjjt hem. Barbaro weert
den hond af, doch met verlies van een stuk
uit zijn broek. Evenwel gaat bjj door, treedt
het paviljoen binnen en vindt zjjne vrouw
opzitten met haar dochtertje, een meisje
van twintig maanden, dat sedert eenige
dagen ziek was, op den arm. Het kindje
weende bitterlijkde wachthond had het
door zjjn geblaf gewekt. Hierover in woede
ontstekende, verwenscht Barbaro den hond.
Daarna vraagt hg zich af, wat die hond
in huis doet, welk nut hg heeft en eindigt
met deze schoone redenering: die hond is
hier, niet om te blaffen, maar om vreemd
volk te beletten hier binnen te dringen
Welnu! ik ben ondanks hem binnen geko
men. Als hg geroken heeft, wie ik ben,
heeft die hond, door mijn broek te verscheu
ren, als een slecht en boosaardig dier ge
handeld; als hg mg niet herkend heeft,
had hjj mij zonder het minste gerncht te
maken, op dezelfde plek moeten verslinden
Acht dagen later stelde Barbaro in plaats
van den onbekwamen hond op zjjn hoeve
een reusachtigen leeuw. Zjjn beangste gade
trachtte hem zulks af te raden. Maar Barbaro
bleef bjj zjjn redenering. Die leeuw zal u
OUCHY. De Italianen beschouwen thans
de onderhandelingen als daadwerkelijk af
gebroken.
BELGIË.
Staatsminister Beernaert.
Zaterdagmorgen heeft in de St. Bonifa-
ciuskerk van Elsene de plechtige lijk
dienst plaats gehad tot zielerust van den
staatsminister Beernaert. De plechtighe
den werden o. m. bijgewoond door ver
tegenwoordigers des konings, bijna alle
ministers, alle leden der rechterzijde, den
leider der liberalen, Franch, den socia-
listischen afgevaardigde Lafontaine, gou
verneurs der verschillende provincies, het
gemeentebestuur van Brussel enz., enz,
De kerk was te klein om de menigt|e
te bevatten.
De iegerhervor ming. De parti
culiere berichtgever van het „H. v. A."
meldt:
„Al wat men verteld en geschreven
heeft over een ontwerp van legerhervor-
ming is waar.
Het ontwerp is gereed en, het moet ge
zegd worden, het is niet één stap nader
tot algemeenen dienstplicht, maar wel tien
stappen dichter bij alleman soldaat.
De ministers vergaderen Woensdag in
kabinetsraad en daar zal den heer de
Broqueville lezing geven van een sterk
gedocumenteerd verslag over onzen mi
litairen toestand en over de in te voeren
hervormingen.
Met iemand van het karakter van den
heer de Broqueville is het voor te stel
len dat het achtbaar kabinetshoofd met
dit ontwerp zal willen aanblijven of val
len.
Wij moeten afwachten wat de tekst van
het vertoog zal zijn.
Wij kunnen echter niet nalaten te zeg
gen, dat een der groote argumenten van
den kiesstrijd in Juni is geweest:
Kiezers, de Katholieken willen één zoon
per huisgezin, de liberalen willen ze
allemaal".
Nalatenschap Leopold II. Een
B-russelsch blad verzekert, dat er opnieuw
ten laste van prinses Louise beslag is
gelegd op een bedrag Van meer dan twee
;millio©n francs.
Beernaert en Leopold II. Zij
waren in de laatste jaren geen dikke
vrienden, want Leopold had bij zekere
gelegenheid ondervonden, da,t in Beer
naert karakter zat. Wann-eer en hoe?
Luister.
Het was tijdens de groote national©
feesten, den 21 Juli 1905.
De koning en de koninklijke familie
waren op de Poelaertsplaats onder een
schitterenden troonhemel gezeten, waar
koning Leopold de verschillende rede
voeringen moest aanhooren.
De aandacht van Z. M. was niet bij de
redevoeringen.
Terwijl minister-president de Trooz
zijn rede voorlas, onderhield de koning
zich op heftige wijze met zijn hofmaar
schalk Graat John d'Oultremont.
beter bewaken dan al de honden ter wereld,
zeide hjj tot zjjne vrouw; hjj zal mjjn broek
niet stuk scheuren en uw dochtertje niet
doen ontwaken. Maar als hjj u eens
verslindt, zeide zjjn gade met onbeschrjjfeljj-
ken angstgjj komt altjjd zonder voorzorgen
te gebruiken tehuisals hjj u eens
verslindt? Wel! daarvoor is hjj hier,
antwoordde de goede Barbaro met de groot
ste onverschilligheid; hjj moet zjjn plicht
vervullen, mits hjj geen gerucht make en
geen stuk uit mjjn broek scheare
Ëenigen tjjd daarna krabt eene kat zjjn
dochtertje. Barbaro werpt de kat uit het
raam en stelt een jongen panter in hare
plaats, zijne vrouw trachtende te overtuigen,
dat het beestje veel mooier was en niet
gelijk de kat zou krabben. Doch zjjn vrouw
hield den jongen panter opgesloten. Intus-
schen deed de kommandant Barbaro die van
dag tot dag hoe langer zoo meer ingenomen
werd met de meerdere voortreffelijkheid
van de wilde dieren op de huisdieren,
talrijke hokken bouwen, waarin hg hyena's,
arenden, jakhalzen, kortom, een geheele
menagerie, bijeen bracht. Zijne vrouw houdt
zich in hare vertrekken opgesloten, hare
kennissen durven haar niet meer te komen
bezoeken: zjj woont alleen, afgezonderd
met haar dochtertje. De bedienden wagen
Als de minister geëindigd had, hoorden
de omstanders eensklaps het bevel:
„John laat Beernaert komen".
„Ma,ar Sire, ik kan toch niet ©en Staats
minister hier laten komen, zonder groot
opzien te wekken".
„Ik moet Beernaert spreken, roep' hem
hi-er
„Dat kan ik alleen, als u tevens de
and-ere Staatsministers bij u o-ntbiedt; dan
kan Uwe Majesteit met Beernaert afzon
derlijk spreken."
„Goed, roep ze allen, Beernaert het
laatst".
D© graaf deed zooals h'em bevolen was.
Toen Beernaert hij den Koning kwam
vroeg deze op kwaden toon
„Waarom maakt u bezwaar tegen den
„groot-en doorsteek" der Schelde en het
fortenstelsel van Antwerpen".
„Sire, antwoordde de Staatsman, „het
lijkt mij noch het uur, noch de plaats
om hier over d-eze vraag te spreken, In
elk geval zal ik hier aan een dergelijke
bespreking geen deel nemen".
„Goed", antwoordde koning Leopold
kwaad, „dan spreken we er hedenmiddag
5 uur over in Laeken".
Om half vijf hield voor Beernaert's
woning ©en hofrijtuig stil en om 5 uur
was Beernaert in he-t kasteel van Lae
ken hij den koning.
„Waarom bestrijdt gij het voorstel Van
Antwerpen?" luidde opnieuw de vraag
van Leopold II.
„Omdat ik het als zeer nadeelig en
schadelijk beschouw".
„Maar als ik -er u om vroeg om 'er voor
te stemmen?"
„Da,n kon ik h:et no-g niet doen, omdat
h-et strijdt met mijn overtuiging en mijn
geweten".
To-en liet de koning zich door zijn drift
overheerschon.
„Maar ik verlang yan u, dat ge daar
voor zult stemmen", riep hij heftig.-
„Ik moet Uwe Majesteit opmerken, dat
de afgevaardigde Beernaert geen beve
len va,n den koning heeft te ontvangen".
Een diepte buiging en Beernaert ging
naar de deur, welke hij doorging zonder
naar den koning om te zien.
Leopold II en Beernaert hebben elkaar
na dien tijd nooit weer ontmoet. („C.")
FRANKRIJK.
Om het kind. De bijzondere cor
respondent van de Ma asb o de te Parijs
schrijft d.d. 8 October aan zijn blad:
Paul Bourget heeft het leed der grooten
geschetst die, stammend uit een ontwor
teld gezin, zich als ballingen voelen in
het leven en eenzaam blijven ook onder
de warme, kleurige lichten der huiselijk
heid, in het huis, dat het hunne niet is.
Doch ook de kleinen lijden er, onder,
misschien nog meer, want voor het kleine
hart is zulk eeu smart, waar het zich het
leven nog denkt als een tuin, overweldi-
Hier, waar we leven onder de zegenin
gen van een zeer ruime en zéér moderne
echtscheidingswet, zijn er heel wat van
die brooze leventjes te tellen, waarvan het
fleurige al verstorven is in de eerste
zich niet buiten dan gewapend met
pistolen en yatagans; want na een zeker
aantal weken opsluiting, kregen de dieren
het recht van los te loopen. Een klein bosch,
alleenlijk omplant met een levendige heg,
wordt hun ten verblijf gegeven. Het woon
huis is somber, stil en al de bewoners
verkeeren in een voortdurende onrust. De
goede Barbaro zegepraalt. Wel! zegt hg
tot zgn gade, nu wordt gij ten minste
bewaakt en hoort het hondengeblaf niet
meer 1 Maar ik durf geen voet meer
buiten de deur te zetten, antwoordt de
ongelukkige vrouw, ik ontvang geen enkel
bezoek meer, ik ben opgesloten, ik verkeer
aanhoudend in doodeljjken angst en hoor
den ganschen dag het gehuil van die
wilde dieren, des nachts zelfs doen ze mg
ontwaken; ik durf niet ademen, ik leef
niet meer. En Barbaro antwoordt; dat
komt, omdat gij er nog niet aan gewoon
zjjt; maar, geloof mg, sla geen acht op
dat gehuil, wees niet bang en gij zult
slapen, ja zelf gerust slapen, want er is nu
geen hond meer hier, wiens geblaf u zou
kunnen wekken. Maar dat huilen?
O! daaraan zult gjj wel gewoon worden,
het is toch geheel iets anders dan dat
vervaarlijke geblaf; gij behoeft niet bang
te wezen!
Welk weder zullen wij hebben?
Verwachting tot aan den avond van 15 Oct. '12.
Krachtige tot matigen zuidelijken wind.
Betrokken tof zwaar bewolkte tijdelijk op
klarende lucht. Waarschijnlijk enkele'regen-
bnien. Stijgende nachttempetatuur. Overdag
weinig verandering van temperatuur.
jaren der jeugd. Zoo meent men hier
den vooruitgang, de veredeling en de be
schaving te dienen. Het is zoo bevorde
rend voor den vooruitgang en de verede
ling, het is zoo beschavend vooral, wan
neer men- op de vraag van het kind
„Waar is moeder?" zeggen kan: „Die
had een ander meer lief dan jou".
In de rechtszaal, waar het leven zich
greller vertoont dan waar ter wereld ook,
kan men zich een beeld vormen van de
zonnige jeugd, welke die echtscheidings-
wetten aan onze kinderen schenken.
Sedert jaren reeds waren de echtgenoo-
ten Marlier van elkander gescheiden. Een
vonnis van 3 October 1904 wees aan
mevrouw Marlier het uit de ontbonden
echtverbintenis gesproten kind toe: een
jongetje van drie jaar. i
Doch het kind was verdwenen. De vla
der had het meegevoerd. Acht jaar bleef
de toestand zoo. Acht jaar lang loerde
de moeder iederen dag naar haar kind,
het eenige wat haar nog gebleven was.
Acht jaar lang stond zij iederen morgen
op in de hoop, dien dag tenminste haar
kind te zien en acht jaar lang ging zij
iederen avond eenzaam slapen, zonder
dat zij weet waar haar jongetje is. Acht
jaar lang tracht de vader het kind te
verbergen; acht jaar lang vreest hij iede
ren dag, dat zijn schuilplaats zal worden
ontdekt en zijn kind, zijn troost, van
hem zal worden weggenomen. En einde
lijk na acht jaren, ontdekt de moeder
de verblijfplaats van vader en kind. Dan
speelt het volgend bedrijf zich voor de
rechtbank af, waar behandeld wordt, wat
in deftige wettermen een „délit de non-
représentation d'enfant" heet.
Zoo komen dan na acht jaar deze
drie wrakken des levens weer bij elkaar.
Wrakken des levens, want ook het kind
heeft veel geleden en lijdt nog; is oud
voor zijn jaren. Het smalle gezichtje is
nu vertrokken van angst, want hij wil
bij den vader blijven en niet met moeder
mee. En telkens weer beeft zijn klagelijk
stemmetje door de sonore ruimte„Je
veux rester avec papaJe n'irai pas
avec maman".
En de moeder met haar doffe oogen
weet met een soort van honger naar
het kind, niets anders te doen dan ijzig-
monotoo-n te herhalen: „Je veux mon pe
tit.je veux mon petit-.
De vader schreit. Hij wil het knaapje
wel aan de moeder afstaan, wanneer
het kind het zelf wil. Doch dat hij hjet
tegen het verlangen van het kind 'in^
af moet staan, door de wet daartoe ge
dwongen, dat is hem hard héél hard.
Doch er is geen ontkomen aan. Wet
blijft wet. En het kind wordt aan de
Ha! ha! hal die Barbaro is origineel,
viel kapitein Breton mg lachende in de
rede; maar hg heeft altoos op zulk eene
zonderlinge wgze geredeneerd. Ik stond bjj
den veldslag van Saona naast den adjudant
vaandeldrager een kanonskogel snort voor-
bjj en neemt in zjjnen vaart het vaandel
en den arm van den ongelukkigen adjudant
mede. Rood van gramschap komt Barbaro
spoorslags op ons toerjjden en barst uit
in een vloed van verwjjtingenIk
wjjs hem op den adjudant, die bewusteloos
naast mjj op den grond lag, en tevens op
den arm, die den stok van het vaandel
nog omkneld hield. Hjj had het beter
moeten vasthoudenantwoordt Barbaro. En
terwjjl hjj den teugel wendde, mompelde
hjj nog: „jonge juffrauwen-armen, anders
niet!" Zijn leven vloeit over vansoortge-
lgke trekken. Tegenwoordig doorkruist hjj
de woestjju en gaat zelfs tot Senegal om
struisvogels, kraanvogels, krokodillen en
wilde zwjjnen te vangen, welke hjj in eene
besloten ruimte bjj elkander wil laten los-
loopen.
Als bjj de woestjjn doorkruist, kon
het wel mogeljjk zjjn, dat wjj hem ont
moeten.
(Wordt vervolgd.)
