I'S BANE, BOES RUIMIHI) OSIT GOES. |n „De Duif vuwersï Diiisdag 10 September 1912. Achtste Jaargang. ige Goederen. beekman FEUILLETON. "BOÏ?o,iahd7"' VPOTHEEKBAHKI i_, ƒ100.— en ƒ50— „ISO LA". OOMERS. A. ACKMANN, Zwolle. inbraakvrije kelders TEW. grootte der loketten. Behangselpapieren, fijne Carbol, Carbol- Vliegenvangers, Car- ier Black Varnesh enz. No. 107 iteekent W GEZ1H. SCHAPPIJ „pIËTAS". MIDDELBURG. Verschijnt eiken MAANDAG-,JOEHSDAG- en VRIJDAGAVOND. Errata. IN EERE HERSTELD. Welk weder zullen wij hebben g van ieders aantal. 8ald0. en uitstaande hypotheken. n. Uitvoerige jaarverslagen 00, geeft uit in stukken van sven tot den koers van 98 even tot den koers van 99 ijven tot den koers van 100°/, In te Goes verkrijgbaar bij het ER HORDIJK's BANK en hij de Co., en voorts door tusschen- amissionnairs in Effecten, tORLVINKE, Adjunct-Directeur. .at ik den alleen-verkoop t door behandeling en staat in het ste klasse fabrikaten, p, dan treedt U met mjj in J tot niets. Mijn prijzen zijn quaüteit verkoopt. Met mgn Ie deugdelijkheid der eur der Success-, Welcome- fen Express-Rjjwielen. Opgericht 1861. RU SS EL en te AMIENS. THIER. Reserven circa f 7.500-00 Leeftijd. Koopprijs per f 100. jaarrente (manBen.) 50 55 60 65 70 75 1377 1225 1065 903 746 596 7 26 8.16 9.39 11.01 13.42 16.78 «1» NIH ZEEUHSCHE COURWtt Abonnementsprijs p. 3 maanden voor Goes ƒ0.75, daarbuiten ƒ0.96.- Afzonderlijke nummers 6 cent; dubbele bladen 10 cent. Advertentiën worden ingewacht op Maandag en Woensdag vóór ball drie en Vrjjdag vóór een uur 's namiddags. Kantoor v. d. Administratie: Gangepoo/tstraat C 209, GOES. Reclamebsiicb'ten 25 Ct p. 1. Bfl abonnement speciale prjje. Advertentiën van 16 regels ƒ0.60; ieder» regel meer 10 Ct Eenzelfde advertentie 3 X geplaatstj wendt 2 X berekend. Dienstaanbiedingen 5 regels voor 25 Ct. k contant. In de aanhaling van dien titel va,n het werk vaji Paul Vierschave, in hiet hoofd artikel van ons vorig nummer, zijn een. paar zinstorende zetfouten aan d-e aan dacht van dien corrector ontsnapt. Die titel moet luiden: „La H,ollande politique, lin parti catholique eu pays p ro ties ta nt". Ook dient liier nog bijgevoegd, dat het boek is geschreven door een Franschen Katholiek, bat het desondanks in eerre Hollandsche bewerking bij een Protestantschen uit gever het licht zag, voorzien van een vleiende voorrede, is wel een bewijs, dat Paul Verschave zijn onderwerp hoogst objectief en sympathiek heeft behandeld. V Geen God, Reen meester. Onder, dezen titel ontvangt „De Tijd" van een buii'engewonen correspondent uit Parijs de navolgende mededee-iingen, die wel verdienen in wijder kring bekend te worden Men zegt, dat de renegaat Emile Com bes, de m,a,n, die voor de vrijmetselarij het vuile werk verricht, van plan is na opening der Kamers een wetsontwerp in ts dienen, strekkende tot onttrekking aan het gebruik van den eeredienst voor alle kerken, die niet toebehooren aan cultu- eele vereenigingen, zooals ze bij ons ge noemd worden „les églises noncultuel- les". Deze onheilspellende grijskop tracht, na zeer tegen zijn zin op den achtergrond te zijn gedrongen, weder voor het voet licht t© komen en opnieuw een positie in te nemen hij de sectarische meender heid van het parlement, met het doel zich andermaal meester te maken van het gezag. Daar hij van den steun van de Loge verzekerd is, behoeft miein er zich niet over te verbazen, indien het gelukt. Met de lofwaardige bedoeling vredei te stichten en een einde te maiklen aan den strijd der verschillende partijen onder ling raadde Leo XIII den Franschen Kat holieken aan, zich bij de Republiek aan te sluiten. Indien algemeen aan dien raad ware gevolg gegeven, wie weet, wat de gevolgen ervan zouden geweest zijn I Wel licht zou de ontzaglijke schaar van nieuwe republikeinen een geheel anderen geest in onze politiek gebracht en het aan zien der tegenwoordige republiek geheel vernieuwd hebben. Thans, nu de overgangen slechts spo radisch plaats vonden, werd de droevige toestand er door verergerd. De republi keinen beschouwden de „rallies" van den beginne af niet een oog vol wantrouwen. Het huis behoorde hun eenmaal toe; zij heerschten daarin als meesters en na tuurlijk stelden zij er prijs op, dit te blij ven, Oe nieuw aangekomenen waren voor hen niets anders dan indringers en las tige concurrenten, die tot eiken prijs uit gedreven moesten worden. liet droevige resultaat was, dat brave Katholieken, die, om aan den Paus te gehoorzamen, hun politiek verleden hadden verzaakt, door de oude republikeinen op de slechtst mo gelijke wijze ontvangen werden, terwijl Z'J van den anderen kant het vertrouwen verbeurd hadden van hun vroegere kie- 60. Er kwam een onwillekeurige glimlach op de lippeu van den dienaar, want hg vond den heer wel wat eenvoudig. Men krjjgt de aanzienlijke jonge dames maar niet zoo naar believen te spreken. Hg vroeg echter Alfreds naam, waarna deze een toegevou wen papiertje overreikte. Niet lang wachtte de jongeling in de zijkamer. Met snellen tred kwam de knecht terug en noodigde Alfred met onderdanige beleefdheid uit, hem te volgen, In eene prachtige achterkamer bevond zich Van Heek en toen deze jon geling, dien hjj terstond herkende, eene plaats gewezen had, trad Lonise binnen, die hem met hartelijke vriendelijkheid wel kom heette. Mejuffrouw, ving hij, zacht en eenvou dig aan, twee jaren geleden hebt gij «ene weldaad bewezen, die nooit voldoende kan geprezen worden, dewijl gij, zonder mg of de mgnen eenigzins te kennen, uitsluitend hebt gehoor gegeven aan de naastenliefde om den nood te leenen, welke u geklaagd werd. Het rechtstreeksehe gevolg daarvan zers, die, wa,t 'de 'groote meerderheid aan gaat, evenmin afstand 'willen doen van hem staatkundige meeniugen als van hun godsdienstige overtuigingen. Wat hebben wij daarna gezien Die republikeinen van gisteren werden behandeld als heloten, zonder prestige en zonder eenig gezagzij waren, ondanks hun goeden wil, onmachtig om ©enige schanddaad, welke ook, tegen te houden. De opheffing der religieuze congregatiën; de uitdrijving van kloosterlingen, die daar op' volgde; de breuk met het Vaticaan; die opzegging van het Concordaat; de in trekking van de bezoldiging der geeste lijkheid, 'enz. j En nog oordeelt Combes, de afvallige kloosterling, dat het niet genoeg is en verlangt hij dat de satanische vervolging zal worden voortgezet. Ten eind© toe moe* er gegaan worden, omdat hij daarin zijn voordeel ziet. Aan wie echter de volle schuld, in dien een handvol boosdoeners erin slaagt, bij ons de wet te stellen? Wij moeten alleen de schuld ervan ge ven aan ons zelve; aan onze jammerlijke onverschilligheid en lamlendigheid. Zij, ze blijven in hun rol, maar het is de plicht van ons, Katholieken, dit wil zeg gen, va,u de groote meerderheid van het Fransche volk, ons te verdedigen. Zoo het ons al tegen de borst stuit, ons van dezelfde wapenen te bedienen als onze vijanden, te intrigueeren en sluipwegen te volgen evenals zij, laten wij |dan den strijd met open vizier aangaan. Zoo wij onszelve trachten te helpen, zal de He mel ons bijstaan. Maar neen, men stelt zich tevreden met zuchten en jammeren. Gelooft men dan werkelijk door dergelijke belachelijke jeremiaden -een vijand te ver slaan, die geen sk'rupulen kent, voor wien alle middelen, zelfs de meest verachte lijke, goed genoeg zijn, om zijn doel te bereiken. En welk doel! Het laat zich samenvatten in jde woorden: Geen God, geen meester. Oudtijds beroemde Frankrijk zich erop, de oudste 'dochter van de 'Keik te zijn. Het 'edel bloed zijner zonen heeft het Heilige Land. besproeid en vruchtbaar ge maakt. Wa.td.oen tegenwoordig de afstam melingen van deze dapperen? 'tls pijn lijk om bet te moeten erkennen, maar de meesten van hen zijn dermate ontaard, dat het hun niet meer mogelijk in, in ©en strijd om bet geloof hunner vaderen be lang te stellen. Vreezen zij niet, die hel den van voorheen, 'die ridders in ijzeren wapenrusting, hunne voorouders, uit hun graven te zien oprijzen, om hun reken schap te vragen van het vaderlijk erf deel? Niemand heeft het recht, zich aan zijn verplichtingen te- onttrekken, doch zij minder dan wit ook. Ik wil hier niet onderzoeken, of de Fransche geestelijkheid de hooge zending, welke zij van God zeiven ontvangen heeft, naar behooren vervuld heeft. De-zei vraag is van t© teederen aard. Ik zal ze daarom laten rusten, aan i©deren, priester vrijheid latend te handelen, zoo ais zijn geweten hem dit voorschrijft. Intusschen moge het mjj geoorloofd zijn is, dat gjj mg hier ziet. Ik heb een duren een heiligen plicht te vervullen. Niet alleen mjjn innig geliefde moeder zaliger werd door u gesteund, maar vooral bare toen doodeljjk zieke zoogzuster, mgn dierbare zoogenoemde tante Emma. Op tweeërlei wijze hebt gjj haar tot heil verstrekt. Ten eerste door een stoffelijke hulp, welke ons in staat stelde haar kost bare verkwikkingen te bezorgenmaar ten andere, en ik moet zeggen in oneindig hoogere mate, op geestelijke wjjze, want het is onbeschrgffeigk, hoe tante Emma's hart, dat insgelgk edel, groot en goed was zich gelukkig gevoelde bjj de ervaring, dat een jonge dame, uit naam harer moeder, weldeed. Nauwkeurig moest ik uw uiterljjk schet sen, ouophoudelgk uw woorden herhalen, en steeds weende zg van hemelsche blijd schap. Steeds heelt zg uwen naam zege nend uitgesproken en daarbjj Gods bescher ming afgeroepen over mgnheer uw vader, wiens zorgen voor u zg niet genoeg met warme dankbaarheid kon huldigen. Mjjne moeder en ik waren opgetogen, dat de engelachtige ljjderes in hare vroege levens avond nog zulke heilrgke gewaarwordingen genootwelke hare jongste dagen wellicht de genoegelgksten deden zgn, welke wg te zoggen, hoezeer j,k vele onzer moe dige bisschoppen bewonder, zooals Mars. lurinaz, iouchet, De Cabrières en an- a-ege-. /ij strijden onbevreesd en zonder zich r ust te gunnen voor de goede zaak voor de» zaak van ons, va,n onz1© vrouwen van onze kind-eren, voor de zaak van liet christelijk gezin in één woord. Droevig teek-en! Bij elke verkiezing is net getal der thuisblijvers grooter. En geloof maar niet, dat het onze tegen standers zijn, dip van d-e stembus ver wijderd blijven I Hoe dikwijls dan ook heb ik hooien zeggen: „Wat zal ik het mijzelven lastig maken met te gaan stemmen! Mijn stem alleen kan geen verandering brengen." Ln deze Reden geven zichzelven er geen rekenschap van, lioe schuldig zij waren, door aldus m de kaart te spelen van hun ergste vganden en to-t zekere hoogte zich tot medeplichtigen van dezen te maken. Dit gevaarlijk© laissez aller kan ons tot de grootste- catastroph-en leiden Onze vijanden maklen zonder het minste gewetensbezwaar gebruik van al onze zwakheden. Gij zult zien, dat het nieuwe wetsontwerp, dat ik u in het begin van dezen brief aankondigde, zal worden {ynw; eT valt niet aan te twij- En daarna I Daarna zal men alleen nog een onderworpen geestelijkheid dul den Men zal den -eed van onderwerping vorderen, zooals in de. slechtste dag-en van de eerste Riepubliek. Ik geloof niet te overdrijven, noch al te pessimist te zijn, indien ik mij waag aan d-e voor- spelling, dat een nieuw vernielingswerk op t o ogenblik wordt voorbereid. En als die z.g. verlichte koppen ©n sterk© geesten meenen, dat zij met God hebben afgerekend (de dwazen I) zullen zij voor goed den oorlog aanvangen tegen „den meester" en het kapitaal, hetwelk dezen vertegenwoordigd. Ieder, die iets bezit, zal uitgeschud worden; dat toch is de leer der coll-ectivisten. Gij allen, mijn© fraaie beeren en schoone dames, die op uw prachtig© landgoed-eren ten mooie lcasteelen, met hun uitgestrekte parken, thans leeft in wieietd-e en genietingen, zonder and-ere zc-rgen dan die, hoe- gij p het j^t zult amuseeren, denkt 'eraan I Gij wiegt u zelve in slaap in egoïstisch© gerustheid maar wie© het ontwaken! Het zal vree' s-elgker zijn dan in 1789. Ditmaal zal Ui wJJfrschÓnlijk d© gelegenheid, om te vluchten door te -emig-reeren, niet ge- laten worden. Ik bid. Go-d -eiken dag uit het dienste, van mijn ziel, dat Hij zijn ongelukkig, land met zijn lichtzinnige bewoners, ïüf-af u0-1', een sd"J" van betrek kelijke veiligheid laten verleiden, moge, bewaren voor d-e vreeselijke rampen, <h© ik voorzie. Ongetwijfeld het is al Iaat, en -de boosheid is al hoog gestegen. Maar 'tis nooit te iaat, om het go-ede te doen Laten wij front mak-en tegenover den vijand; moet het Gallische bloed weder stroomen, dat het zij elders dan op het jscliavot. ooit zouden doorbrengen. De ure intusschen genaakte, waarin zij tot hoogere bestemming werd opgeroepen en toen de schaduwen des doods haar lichamelijk oog begonnen te verduisteren, verklaarde zg nog een laatste taak te moeten vervullen. Zg droeg mgn voortreffelijke moeder op, zekeren bundel papieren, zoo mogelgk, eenmaal aan Van Heek te over handigen. Als ik later eenigeoogen blikken alleen was, viel het haar in, dat lichtelijk mgne moeder niet in de gelegenheid zou geraken, den laatsten wensch te vervullen en derhalve liet zg mg zoo plechtig beloven, dat ik het altgd als een eed beschouwde om u, mejuffrouw, die papieren te bezorgen. Dien zelfden dag nam God haar tot zich en de laatste woorden, welke wij van haar vernamen, luidden „Heere, zegen Lodewgk en Louise!..." Ik heb het er altgd voor gehouden dat zg u bedoelde - ai?» sW'e .d6 L?dewÜk was, die zg den Allerhoogste aanbeval, bleef mij onbekend. Omstandigheden beletten mij tot heden de papieren over te geven. Eerst dezen ochtend vond ik ze. Mg was door iemand, dien ik liefst niet noem, gelast, het pakje dezen avond te zeven uur in handen eener dame te stellen, die mjj op den Dam zon ontmoeten. Doch ik vreesde mg voor God Laten wij ons allen vereenigen ©n God zal met ons zijn. Wakkeren wij door onzte woorden en geschriften -den ijver v-an allen aan. Geven wij het voorbeeld door daden van wederkeerig hulpbetoon ien solidariteit; komen wij op, ieder voor zijn persoon! Hiet Fransche volk is niet zóó slecht, maar het is misleid, be drog-en door de leugenachtige beloften van eerzuchtigen, die, beg-eerig naar macht, in troebel water trachten te .vis- schen, op kosten van het volk leven en voordeel trekken uit hun lichtg-eloo- vigh'eid. D-o-or zóó te handelen, zullen wij ten minste, wat 'er ook gebeuren moge, die innerlijke voldoening genreten van onzen plicht gedaan te hebben. Wat mij verwondert is, dat men in het buitenland zich niet ongerust schijnt te maken over hetgeen er in Frankrijk plaats heeft. Naar mijn bescheiden meening hebben onze brave buren grootelijks ongelijk, als zij m-eenen, dat hun dat aanhoudend voortdringen van het revo lutionaire socialisme hij ons volstrekt niet aangaat. Zijn zij dan de verschrik kelijke lessen v-an het verledene re(eds geheel vergeten? Zij h-ebben toch ook op hun beurt genoeg te lijden gehad. Ik roep dan ook tot hen„Weest op uw hoede! De vijand staat voor uwe poorten." CHARLES MARIE HENRY. FRAAKKIJ K. Socialistisch© „vrijheid.". Het bestuur van het onderwijzerssyndicaat van het departement der Bhöne-mondin-g be sloot in -een algemeen© vergadering de uitsluiting aan d-e or,d-e te stellen van drie onderwijzers, die verklaard hadden zich bij het door den Franschen minis ter van onderwijs afgekondigde besluit neer te leggen, waarbij de opheffing van het syndicaat wordt geëischt. Moeial Hafid, do ex-sultan van Ma rokko, is Donderdagavond uit Parijs ver trokken. Nog op het laatste oogenblik leek het twijfelachtig, of het er van ko men zou, daar hij uit angst voor de tunnels weigerde om van den spoortrein gebruik te maken en met ©en auto op reis wilde gaan. Pas nadat men lang bij hem aangedrongen had, liet hij zich door de hem vergezellend© heeren bewe gen, om in deii trein te stappen. M a s s a-v e r g i f t i g i n g. Te Romilly in het Aube-departement zijn over d© 40 personen ziek gewerden na het gebruik van bedorven vleesch. Een jong© man is reeds gestorven. De toestand d-er ande ren is hopeloos. D -e Mijnramp. Donderdag hebben de moedige redders nog verschillend© pogin gen in het werk gesteld om tot de diep ste gangen door te dringen, in de hoop- ■enkele ongelukkigen t© kunnen rediden. Deze pogingen zijn helaas mislukt, eens deels door de ontploffingen, welk© steeds aan meineed schuldig te maken, indien ik, als uitvoerder van Emma's uitersten wil, haar legaat niet aan u gafdie er eigenlijk alleen recht op heeft. Een weldoener grief ik daarmedemaar bezworen plichten gaan boven erkentelijkheidmen moet God meer gehoorzamen dan de menschen. Hier is het pakje. Louise smolt in tranen, maar geenszins v m droefheid neen 1 naamlooze verruk king doorstroomde haar, dewijl zjj zich mocht overtuigd houden, dat hare uitmun tende moeder de eenige dochter herkend had, en omdat het haar vergund was geweest, de laatste dagen dier onuitspreke lijke gehelde met zacht en koesterend licht te omstralen. Louise schreide van vreugde en dankbaarheid, omdat haar goede, jaren lang onder grievend leed gebukte vader mocht vernemen, boe zijne gade hem tèn einde toe lief gehad en, in zoete herinnering, met zijn naam op de lippen gestorven was. Heimelijk stortte het hart der brave dochter zich uit in verheerlijking Gods, wiens wondervolle wijsheid en grenzelooze goedheid weder zoo helder uitschitterde. De weinige minuten, welke Alfred gesproken had, vergoedden al wat Louise ooit had geleden. Niet minder was Van Heek geroerd Verwachting tot aan den avond van 10 Sept.'l2: Meest matige noordwestelijke tot noorde lijken wind. Zwaar tot halfbewolkte lucht. Waarschijnlijk nog regenbuien. Weinig veran dering van temperatuur. Mogelijk nachtvorst. nog plaats hebben en door de vergif tige gassen, die de meeste mijngangen vullen. Behalve den dapperen ingenieur Dupont, die Woensdag h-et slachtoffer is geworden van zijn zelfopoffering, heeft de moed waarschijnlijk nog meer slacht offers geëischt. Enkele redders, uit Lié- vin naar Clarence gekomen, drongen niet tegenstaande het dreigend gevaar, d© mijn binnen. Edoch, zij moesten hun poging spoedig staken. De vergiftige gassen dreig den hen te verstikken en boven gebracht, was hun toestand van dien aard, dat zij naar het ziekenhuis moesten vervoerd worden. Daar verergerde hun toestand, zij hadden te veel van het vergiftige! gas ingeademd en een hunner was Vrg dag reeds stervende. D-e lijst van slachtoffers luidt als volgt: 58 mijnwerkers gedood (29 lijken zgn reeds opgehaald) 1 redder, ingenieur Du- pont, omgekomen; 22 personen gekwetst; daaronder zgn 3 redders. Van de gewon den zijn er reeds 5 overleden. C haritas. Te Avignon heerscht een typhus-epidemie. De stedelijke ziekenhui zen liggen vol koortslijders, maar er is geen personeel te krijgen om de zieken te verplegen. Vroeger waren er religieu zen die de kranten bijstonden; maar, het anti-cl-ericalisme had deze engelen der Chaxitas verdreven. Thans, nu de nood praamde, wendde zich het stadsbestuur tot het moederhuis -der gasthuiszusters te Parijs, dat tot heden aan de woede der kerkvervolg-ers was ontsnapt. De zusters kwamen op den brief aanstonds naar Avignon en putten zich thans uit in zor gen voor bet lichamelijk heil der hun toevertrouwde kranten. Eene gebeurtenis als deze getuigt 'krach tiger voor de waarachtigheid van den, godsdienst -en de voosheid van den anti- cl-ericalen waan, dan boekideelen vol ge- loofsverdediging. 1 BELG1E. Drie kinderen door een var ken gebeten. Rond den middag zoo meldt het „H. v. Antwerpen" was de vrouw van een fabrieksarbeider van Villiers-le-Roux, Luxemburg, het eten gaan dragen bij haar man en had hare drie kinderen, jongens van 6, 4 en 3 jaar, spelend gela,ten o-p een© achterplaats, waar ©en varkenshok op uitkwam'. Hoe eene zware zeug er uit ontsnapte, weet men niet, doch toen de moeder tehuis kwam, vond zij hare drie kinde ren door het dier half verslonden. Het jongste zoontje had het aangezicht bijna beelemaal afgeknaagd. Het arme kind is enkele uren na|dien gestorven. Men hoopt het oudste, zoo erg niet ofschoon hg dit beter wist te verbergen. Groote troost daalde in zjjn hart, want voorwaarDe vinger Gods was hier 1 De wereld, met hare oppervlakkigheid en kwade oordeelen bon hem verongelijken en vervolgen, steeds had hg gemeend, den goeden weg te be .vendelen, desniettemin waren er oogenblikken van twjjfel gerezen, want de mensch is een zwak wezen en zelfs de zwakste kan zjjne eigene daden niet in de weegschaal der rechtvaardigheid beproeven. Alleen God, de bron der wijs heid, beslist of de sterveling juist handelt en verwaardig! zich, zoo dit nut kan hebben, het hem te doen weten. Voor Van Heek was dit heerljjke oogen blik daar. Hg gevoelde, dat de Allerhoogste hem bevestigde in de oorspronkelijk opge wekte meening dat hg zgn lot had gedragen in ootmoed en onderwerping, gelgk dit de aanbiddelijke wil des Vaders was. Hg en Louise ontmoetten elkander in den geest op dat puntzjj verheugden zich hierover met onuitsprekelijke blijdschap, ja, zoo zeer, dat zjj het erlangen der papieren, waaraan toch zeer veel gelegen was, op minderen prjjs stelden. (Wordt vervolgd.)

Krantenbank Zeeland

Nieuwe Zeeuwsche Courant | 1912 | | pagina 1