I'S BANE, BOES
RUIMIHI)
OSIT
GOES.
|n „De Duif
vuwersï
Diiisdag 10 September 1912.
Achtste Jaargang.
ige Goederen.
beekman
FEUILLETON.
"BOÏ?o,iahd7"'
VPOTHEEKBAHKI
i_, ƒ100.— en ƒ50—
„ISO LA".
OOMERS.
A. ACKMANN,
Zwolle.
inbraakvrije kelders
TEW.
grootte der loketten.
Behangselpapieren,
fijne Carbol, Carbol-
Vliegenvangers, Car-
ier Black Varnesh enz.
No. 107
iteekent
W GEZ1H.
SCHAPPIJ „pIËTAS".
MIDDELBURG.
Verschijnt eiken MAANDAG-,JOEHSDAG- en VRIJDAGAVOND.
Errata.
IN EERE HERSTELD.
Welk weder zullen wij hebben
g van ieders aantal. 8ald0.
en uitstaande hypotheken.
n. Uitvoerige jaarverslagen
00, geeft uit in stukken van
sven tot den koers van 98
even tot den koers van 99
ijven tot den koers van 100°/,
In te Goes verkrijgbaar bij het
ER HORDIJK's BANK en hij de
Co., en voorts door tusschen-
amissionnairs in Effecten,
tORLVINKE, Adjunct-Directeur.
.at ik den alleen-verkoop
t door
behandeling en staat in het
ste klasse fabrikaten,
p, dan treedt U met mjj in
J tot niets. Mijn prijzen zijn
quaüteit verkoopt. Met mgn
Ie deugdelijkheid der
eur der Success-, Welcome-
fen Express-Rjjwielen.
Opgericht 1861.
RU SS EL en te AMIENS.
THIER.
Reserven circa f 7.500-00
Leeftijd.
Koopprijs
per f 100.
jaarrente
(manBen.)
50
55
60
65
70
75
1377
1225
1065
903
746
596
7 26
8.16
9.39
11.01
13.42
16.78
«1»
NIH ZEEUHSCHE COURWtt
Abonnementsprijs p. 3 maanden voor Goes ƒ0.75, daarbuiten ƒ0.96.-
Afzonderlijke nummers 6 cent; dubbele bladen 10 cent.
Advertentiën worden ingewacht op Maandag en Woensdag vóór
ball drie en Vrjjdag vóór een uur 's namiddags.
Kantoor v. d. Administratie: Gangepoo/tstraat C 209, GOES.
Reclamebsiicb'ten 25 Ct p. 1. Bfl abonnement speciale prjje.
Advertentiën van 16 regels ƒ0.60; ieder» regel meer 10 Ct
Eenzelfde advertentie 3 X geplaatstj wendt 2 X berekend.
Dienstaanbiedingen 5 regels voor 25 Ct. k contant.
In de aanhaling van dien titel va,n het
werk vaji Paul Vierschave, in hiet hoofd
artikel van ons vorig nummer, zijn een.
paar zinstorende zetfouten aan d-e aan
dacht van dien corrector ontsnapt. Die
titel moet luiden: „La H,ollande
politique, lin parti catholique
eu pays p ro ties ta nt". Ook dient
liier nog bijgevoegd, dat het boek is
geschreven door een Franschen Katholiek,
bat het desondanks in eerre Hollandsche
bewerking bij een Protestantschen uit
gever het licht zag, voorzien van een
vleiende voorrede, is wel een bewijs,
dat Paul Verschave zijn onderwerp hoogst
objectief en sympathiek heeft behandeld.
V Geen God, Reen meester.
Onder, dezen titel ontvangt „De Tijd"
van een buii'engewonen correspondent uit
Parijs de navolgende mededee-iingen, die
wel verdienen in wijder kring bekend te
worden
Men zegt, dat de renegaat Emile Com
bes, de m,a,n, die voor de vrijmetselarij
het vuile werk verricht, van plan is na
opening der Kamers een wetsontwerp in
ts dienen, strekkende tot onttrekking aan
het gebruik van den eeredienst voor alle
kerken, die niet toebehooren aan cultu-
eele vereenigingen, zooals ze bij ons ge
noemd worden „les églises noncultuel-
les". Deze onheilspellende grijskop tracht,
na zeer tegen zijn zin op den achtergrond
te zijn gedrongen, weder voor het voet
licht t© komen en opnieuw een positie
in te nemen hij de sectarische meender
heid van het parlement, met het doel
zich andermaal meester te maken van het
gezag. Daar hij van den steun van de
Loge verzekerd is, behoeft miein er zich
niet over te verbazen, indien het gelukt.
Met de lofwaardige bedoeling vredei te
stichten en een einde te maiklen aan den
strijd der verschillende partijen onder
ling raadde Leo XIII den Franschen Kat
holieken aan, zich bij de Republiek aan te
sluiten. Indien algemeen aan dien raad
ware gevolg gegeven, wie weet, wat de
gevolgen ervan zouden geweest zijn I Wel
licht zou de ontzaglijke schaar van nieuwe
republikeinen een geheel anderen geest
in onze politiek gebracht en het aan
zien der tegenwoordige republiek geheel
vernieuwd hebben.
Thans, nu de overgangen slechts spo
radisch plaats vonden, werd de droevige
toestand er door verergerd. De republi
keinen beschouwden de „rallies" van den
beginne af niet een oog vol wantrouwen.
Het huis behoorde hun eenmaal toe; zij
heerschten daarin als meesters en na
tuurlijk stelden zij er prijs op, dit te blij
ven, Oe nieuw aangekomenen waren voor
hen niets anders dan indringers en las
tige concurrenten, die tot eiken prijs uit
gedreven moesten worden. liet droevige
resultaat was, dat brave Katholieken, die,
om aan den Paus te gehoorzamen, hun
politiek verleden hadden verzaakt, door
de oude republikeinen op de slechtst mo
gelijke wijze ontvangen werden, terwijl
Z'J van den anderen kant het vertrouwen
verbeurd hadden van hun vroegere kie-
60.
Er kwam een onwillekeurige glimlach op
de lippeu van den dienaar, want hg vond
den heer wel wat eenvoudig. Men krjjgt
de aanzienlijke jonge dames maar niet zoo
naar believen te spreken. Hg vroeg echter
Alfreds naam, waarna deze een toegevou
wen papiertje overreikte. Niet lang wachtte
de jongeling in de zijkamer. Met snellen
tred kwam de knecht terug en noodigde
Alfred met onderdanige beleefdheid uit, hem
te volgen, In eene prachtige achterkamer
bevond zich Van Heek en toen deze jon
geling, dien hjj terstond herkende, eene
plaats gewezen had, trad Lonise binnen,
die hem met hartelijke vriendelijkheid wel
kom heette.
Mejuffrouw, ving hij, zacht en eenvou
dig aan, twee jaren geleden hebt gij «ene
weldaad bewezen, die nooit voldoende kan
geprezen worden, dewijl gij, zonder mg of
de mgnen eenigzins te kennen, uitsluitend
hebt gehoor gegeven aan de naastenliefde
om den nood te leenen, welke u geklaagd
werd. Het rechtstreeksehe gevolg daarvan
zers, die, wa,t 'de 'groote meerderheid aan
gaat, evenmin afstand 'willen doen van
hem staatkundige meeniugen als van hun
godsdienstige overtuigingen.
Wat hebben wij daarna gezien
Die republikeinen van gisteren werden
behandeld als heloten, zonder prestige
en zonder eenig gezagzij waren, ondanks
hun goeden wil, onmachtig om ©enige
schanddaad, welke ook, tegen te houden.
De opheffing der religieuze congregatiën;
de uitdrijving van kloosterlingen, die daar
op' volgde; de breuk met het Vaticaan;
die opzegging van het Concordaat; de in
trekking van de bezoldiging der geeste
lijkheid, 'enz. j
En nog oordeelt Combes, de afvallige
kloosterling, dat het niet genoeg is en
verlangt hij dat de satanische vervolging
zal worden voortgezet. Ten eind© toe moe*
er gegaan worden, omdat hij daarin zijn
voordeel ziet.
Aan wie echter de volle schuld, in
dien een handvol boosdoeners erin slaagt,
bij ons de wet te stellen?
Wij moeten alleen de schuld ervan ge
ven aan ons zelve; aan onze jammerlijke
onverschilligheid en lamlendigheid. Zij,
ze blijven in hun rol, maar het is de
plicht van ons, Katholieken, dit wil zeg
gen, va,u de groote meerderheid van het
Fransche volk, ons te verdedigen. Zoo
het ons al tegen de borst stuit, ons van
dezelfde wapenen te bedienen als onze
vijanden, te intrigueeren en sluipwegen
te volgen evenals zij, laten wij |dan den
strijd met open vizier aangaan. Zoo wij
onszelve trachten te helpen, zal de He
mel ons bijstaan. Maar neen, men stelt
zich tevreden met zuchten en jammeren.
Gelooft men dan werkelijk door dergelijke
belachelijke jeremiaden -een vijand te ver
slaan, die geen sk'rupulen kent, voor wien
alle middelen, zelfs de meest verachte
lijke, goed genoeg zijn, om zijn doel te
bereiken. En welk doel! Het laat zich
samenvatten in jde woorden: Geen God,
geen meester.
Oudtijds beroemde Frankrijk zich erop,
de oudste 'dochter van de 'Keik te zijn.
Het 'edel bloed zijner zonen heeft het
Heilige Land. besproeid en vruchtbaar ge
maakt. Wa.td.oen tegenwoordig de afstam
melingen van deze dapperen? 'tls pijn
lijk om bet te moeten erkennen, maar de
meesten van hen zijn dermate ontaard,
dat het hun niet meer mogelijk in, in ©en
strijd om bet geloof hunner vaderen be
lang te stellen. Vreezen zij niet, die hel
den van voorheen, 'die ridders in ijzeren
wapenrusting, hunne voorouders, uit hun
graven te zien oprijzen, om hun reken
schap te vragen van het vaderlijk erf
deel?
Niemand heeft het recht, zich aan zijn
verplichtingen te- onttrekken, doch zij
minder dan wit ook.
Ik wil hier niet onderzoeken, of de
Fransche geestelijkheid de hooge zending,
welke zij van God zeiven ontvangen
heeft, naar behooren vervuld heeft. De-zei
vraag is van t© teederen aard. Ik zal
ze daarom laten rusten, aan i©deren,
priester vrijheid latend te handelen, zoo
ais zijn geweten hem dit voorschrijft.
Intusschen moge het mjj geoorloofd zijn
is, dat gjj mg hier ziet. Ik heb een duren
een heiligen plicht te vervullen.
Niet alleen mjjn innig geliefde moeder
zaliger werd door u gesteund, maar vooral
bare toen doodeljjk zieke zoogzuster, mgn
dierbare zoogenoemde tante Emma.
Op tweeërlei wijze hebt gjj haar tot heil
verstrekt. Ten eerste door een stoffelijke
hulp, welke ons in staat stelde haar kost
bare verkwikkingen te bezorgenmaar ten
andere, en ik moet zeggen in oneindig
hoogere mate, op geestelijke wjjze, want
het is onbeschrgffeigk, hoe tante Emma's
hart, dat insgelgk edel, groot en goed was
zich gelukkig gevoelde bjj de ervaring, dat
een jonge dame, uit naam harer moeder,
weldeed.
Nauwkeurig moest ik uw uiterljjk schet
sen, ouophoudelgk uw woorden herhalen,
en steeds weende zg van hemelsche blijd
schap. Steeds heelt zg uwen naam zege
nend uitgesproken en daarbjj Gods bescher
ming afgeroepen over mgnheer uw vader,
wiens zorgen voor u zg niet genoeg met
warme dankbaarheid kon huldigen. Mjjne
moeder en ik waren opgetogen, dat de
engelachtige ljjderes in hare vroege levens
avond nog zulke heilrgke gewaarwordingen
genootwelke hare jongste dagen wellicht
de genoegelgksten deden zgn, welke wg
te zoggen, hoezeer j,k vele onzer moe
dige bisschoppen bewonder, zooals Mars.
lurinaz, iouchet, De Cabrières en an-
a-ege-. /ij strijden onbevreesd en zonder
zich r ust te gunnen voor de goede zaak
voor de» zaak van ons, va,n onz1© vrouwen
van onze kind-eren, voor de zaak van
liet christelijk gezin in één woord.
Droevig teek-en! Bij elke verkiezing is
net getal der thuisblijvers grooter. En
geloof maar niet, dat het onze tegen
standers zijn, dip van d-e stembus ver
wijderd blijven I
Hoe dikwijls dan ook heb ik hooien
zeggen: „Wat zal ik het mijzelven lastig
maken met te gaan stemmen! Mijn stem
alleen kan geen verandering brengen."
Ln deze Reden geven zichzelven er geen
rekenschap van, lioe schuldig zij waren,
door aldus m de kaart te spelen van
hun ergste vganden en to-t zekere hoogte
zich tot medeplichtigen van dezen te
maken.
Dit gevaarlijk© laissez aller kan
ons tot de grootste- catastroph-en leiden
Onze vijanden maklen zonder het minste
gewetensbezwaar gebruik van al onze
zwakheden. Gij zult zien, dat het nieuwe
wetsontwerp, dat ik u in het begin van
dezen brief aankondigde, zal worden
{ynw; eT valt niet aan te twij-
En daarna I Daarna zal men alleen
nog een onderworpen geestelijkheid dul
den Men zal den -eed van onderwerping
vorderen, zooals in de. slechtste dag-en
van de eerste Riepubliek. Ik geloof niet
te overdrijven, noch al te pessimist te
zijn, indien ik mij waag aan d-e voor-
spelling, dat een nieuw vernielingswerk
op t o ogenblik wordt voorbereid.
En als die z.g. verlichte koppen ©n
sterk© geesten meenen, dat zij met God
hebben afgerekend (de dwazen I) zullen
zij voor goed den oorlog aanvangen tegen
„den meester" en het kapitaal, hetwelk
dezen vertegenwoordigd. Ieder, die iets
bezit, zal uitgeschud worden; dat toch
is de leer der coll-ectivisten.
Gij allen, mijn© fraaie beeren en
schoone dames, die op uw prachtig©
landgoed-eren ten mooie lcasteelen, met
hun uitgestrekte parken, thans leeft in
wieietd-e en genietingen, zonder and-ere
zc-rgen dan die, hoe- gij p het j^t zult
amuseeren, denkt 'eraan I Gij wiegt u
zelve in slaap in egoïstisch© gerustheid
maar wie© het ontwaken! Het zal vree'
s-elgker zijn dan in 1789. Ditmaal zal
Ui wJJfrschÓnlijk d© gelegenheid, om te
vluchten door te -emig-reeren, niet ge-
laten worden.
Ik bid. Go-d -eiken dag uit het dienste,
van mijn ziel, dat Hij zijn ongelukkig,
land met zijn lichtzinnige bewoners,
ïüf-af u0-1', een sd"J" van betrek
kelijke veiligheid laten verleiden, moge,
bewaren voor d-e vreeselijke rampen, <h©
ik voorzie.
Ongetwijfeld het is al Iaat, en -de
boosheid is al hoog gestegen. Maar 'tis
nooit te iaat, om het go-ede te doen
Laten wij front mak-en tegenover den
vijand; moet het Gallische bloed weder
stroomen, dat het zij elders dan op het
jscliavot.
ooit zouden doorbrengen.
De ure intusschen genaakte, waarin zij
tot hoogere bestemming werd opgeroepen
en toen de schaduwen des doods haar
lichamelijk oog begonnen te verduisteren,
verklaarde zg nog een laatste taak te moeten
vervullen. Zg droeg mgn voortreffelijke
moeder op, zekeren bundel papieren, zoo
mogelgk, eenmaal aan Van Heek te over
handigen. Als ik later eenigeoogen blikken
alleen was, viel het haar in, dat lichtelijk
mgne moeder niet in de gelegenheid zou
geraken, den laatsten wensch te vervullen
en derhalve liet zg mg zoo plechtig beloven,
dat ik het altgd als een eed beschouwde
om u, mejuffrouw, die papieren te
bezorgen. Dien zelfden dag nam God haar
tot zich en de laatste woorden, welke wij
van haar vernamen, luidden „Heere, zegen
Lodewgk en Louise!..." Ik heb het er
altgd voor gehouden dat zg u bedoelde -
ai?» sW'e .d6 L?dewÜk was, die zg den
Allerhoogste aanbeval, bleef mij onbekend.
Omstandigheden beletten mij tot heden
de papieren over te geven. Eerst dezen
ochtend vond ik ze. Mg was door iemand,
dien ik liefst niet noem, gelast, het pakje
dezen avond te zeven uur in handen eener
dame te stellen, die mjj op den Dam zon
ontmoeten. Doch ik vreesde mg voor God
Laten wij ons allen vereenigen ©n God
zal met ons zijn. Wakkeren wij door
onzte woorden en geschriften -den ijver
v-an allen aan. Geven wij het voorbeeld
door daden van wederkeerig hulpbetoon
ien solidariteit; komen wij op, ieder voor
zijn persoon! Hiet Fransche volk is niet
zóó slecht, maar het is misleid, be
drog-en door de leugenachtige beloften
van eerzuchtigen, die, beg-eerig naar
macht, in troebel water trachten te .vis-
schen, op kosten van het volk leven
en voordeel trekken uit hun lichtg-eloo-
vigh'eid. D-o-or zóó te handelen, zullen
wij ten minste, wat 'er ook gebeuren
moge, die innerlijke voldoening genreten
van onzen plicht gedaan te hebben.
Wat mij verwondert is, dat men in het
buitenland zich niet ongerust schijnt te
maken over hetgeen er in Frankrijk plaats
heeft. Naar mijn bescheiden meening
hebben onze brave buren grootelijks
ongelijk, als zij m-eenen, dat hun dat
aanhoudend voortdringen van het revo
lutionaire socialisme hij ons volstrekt
niet aangaat. Zijn zij dan de verschrik
kelijke lessen v-an het verledene re(eds
geheel vergeten? Zij h-ebben toch ook
op hun beurt genoeg te lijden gehad.
Ik roep dan ook tot hen„Weest op
uw hoede! De vijand staat voor uwe
poorten."
CHARLES MARIE HENRY.
FRAAKKIJ K.
Socialistisch© „vrijheid.". Het
bestuur van het onderwijzerssyndicaat van
het departement der Bhöne-mondin-g be
sloot in -een algemeen© vergadering de
uitsluiting aan d-e or,d-e te stellen van
drie onderwijzers, die verklaard hadden
zich bij het door den Franschen minis
ter van onderwijs afgekondigde besluit
neer te leggen, waarbij de opheffing van
het syndicaat wordt geëischt.
Moeial Hafid, do ex-sultan van Ma
rokko, is Donderdagavond uit Parijs ver
trokken. Nog op het laatste oogenblik
leek het twijfelachtig, of het er van ko
men zou, daar hij uit angst voor de
tunnels weigerde om van den spoortrein
gebruik te maken en met ©en auto op
reis wilde gaan. Pas nadat men lang
bij hem aangedrongen had, liet hij zich
door de hem vergezellend© heeren bewe
gen, om in deii trein te stappen.
M a s s a-v e r g i f t i g i n g. Te Romilly
in het Aube-departement zijn over d© 40
personen ziek gewerden na het gebruik
van bedorven vleesch. Een jong© man
is reeds gestorven. De toestand d-er ande
ren is hopeloos.
D -e Mijnramp. Donderdag hebben de
moedige redders nog verschillend© pogin
gen in het werk gesteld om tot de diep
ste gangen door te dringen, in de hoop-
■enkele ongelukkigen t© kunnen rediden.
Deze pogingen zijn helaas mislukt, eens
deels door de ontploffingen, welk© steeds
aan meineed schuldig te maken, indien ik,
als uitvoerder van Emma's uitersten wil,
haar legaat niet aan u gafdie er eigenlijk
alleen recht op heeft. Een weldoener grief
ik daarmedemaar bezworen plichten gaan
boven erkentelijkheidmen moet God meer
gehoorzamen dan de menschen. Hier is
het pakje.
Louise smolt in tranen, maar geenszins
v m droefheid neen 1 naamlooze verruk
king doorstroomde haar, dewijl zjj zich
mocht overtuigd houden, dat hare uitmun
tende moeder de eenige dochter herkend
had, en omdat het haar vergund was
geweest, de laatste dagen dier onuitspreke
lijke gehelde met zacht en koesterend licht
te omstralen. Louise schreide van vreugde
en dankbaarheid, omdat haar goede, jaren
lang onder grievend leed gebukte vader
mocht vernemen, boe zijne gade hem tèn
einde toe lief gehad en, in zoete herinnering,
met zijn naam op de lippen gestorven was.
Heimelijk stortte het hart der brave
dochter zich uit in verheerlijking Gods,
wiens wondervolle wijsheid en grenzelooze
goedheid weder zoo helder uitschitterde.
De weinige minuten, welke Alfred gesproken
had, vergoedden al wat Louise ooit had
geleden.
Niet minder was Van Heek geroerd
Verwachting tot aan den avond van 10 Sept.'l2:
Meest matige noordwestelijke tot noorde
lijken wind. Zwaar tot halfbewolkte lucht.
Waarschijnlijk nog regenbuien. Weinig veran
dering van temperatuur. Mogelijk nachtvorst.
nog plaats hebben en door de vergif
tige gassen, die de meeste mijngangen
vullen. Behalve den dapperen ingenieur
Dupont, die Woensdag h-et slachtoffer is
geworden van zijn zelfopoffering, heeft
de moed waarschijnlijk nog meer slacht
offers geëischt. Enkele redders, uit Lié-
vin naar Clarence gekomen, drongen niet
tegenstaande het dreigend gevaar, d© mijn
binnen. Edoch, zij moesten hun poging
spoedig staken. De vergiftige gassen dreig
den hen te verstikken en boven gebracht,
was hun toestand van dien aard, dat
zij naar het ziekenhuis moesten vervoerd
worden. Daar verergerde hun toestand,
zij hadden te veel van het vergiftige!
gas ingeademd en een hunner was Vrg
dag reeds stervende.
D-e lijst van slachtoffers luidt als volgt:
58 mijnwerkers gedood (29 lijken zgn
reeds opgehaald) 1 redder, ingenieur Du-
pont, omgekomen; 22 personen gekwetst;
daaronder zgn 3 redders. Van de gewon
den zijn er reeds 5 overleden.
C haritas. Te Avignon heerscht een
typhus-epidemie. De stedelijke ziekenhui
zen liggen vol koortslijders, maar er is
geen personeel te krijgen om de zieken
te verplegen. Vroeger waren er religieu
zen die de kranten bijstonden; maar,
het anti-cl-ericalisme had deze engelen der
Chaxitas verdreven. Thans, nu de nood
praamde, wendde zich het stadsbestuur
tot het moederhuis -der gasthuiszusters
te Parijs, dat tot heden aan de woede der
kerkvervolg-ers was ontsnapt. De zusters
kwamen op den brief aanstonds naar
Avignon en putten zich thans uit in zor
gen voor bet lichamelijk heil der hun
toevertrouwde kranten.
Eene gebeurtenis als deze getuigt 'krach
tiger voor de waarachtigheid van den,
godsdienst -en de voosheid van den anti-
cl-ericalen waan, dan boekideelen vol ge-
loofsverdediging. 1
BELG1E.
Drie kinderen door een var
ken gebeten. Rond den middag
zoo meldt het „H. v. Antwerpen"
was de vrouw van een fabrieksarbeider
van Villiers-le-Roux, Luxemburg, het eten
gaan dragen bij haar man en had hare
drie kinderen, jongens van 6, 4 en 3 jaar,
spelend gela,ten o-p een© achterplaats,
waar ©en varkenshok op uitkwam'.
Hoe eene zware zeug er uit ontsnapte,
weet men niet, doch toen de moeder
tehuis kwam, vond zij hare drie kinde
ren door het dier half verslonden. Het
jongste zoontje had het aangezicht bijna
beelemaal afgeknaagd. Het arme kind is
enkele uren na|dien gestorven.
Men hoopt het oudste, zoo erg niet
ofschoon hg dit beter wist te verbergen.
Groote troost daalde in zjjn hart, want
voorwaarDe vinger Gods was hier 1 De
wereld, met hare oppervlakkigheid en
kwade oordeelen bon hem verongelijken en
vervolgen, steeds had hg gemeend, den
goeden weg te be .vendelen, desniettemin
waren er oogenblikken van twjjfel gerezen,
want de mensch is een zwak wezen en
zelfs de zwakste kan zjjne eigene daden
niet in de weegschaal der rechtvaardigheid
beproeven. Alleen God, de bron der wijs
heid, beslist of de sterveling juist handelt
en verwaardig! zich, zoo dit nut kan
hebben, het hem te doen weten.
Voor Van Heek was dit heerljjke oogen
blik daar. Hg gevoelde, dat de Allerhoogste
hem bevestigde in de oorspronkelijk opge
wekte meening dat hg zgn lot had
gedragen in ootmoed en onderwerping,
gelgk dit de aanbiddelijke wil des Vaders
was. Hg en Louise ontmoetten elkander
in den geest op dat puntzjj verheugden
zich hierover met onuitsprekelijke blijdschap,
ja, zoo zeer, dat zjj het erlangen der papieren,
waaraan toch zeer veel gelegen was, op
minderen prjjs stelden.
(Wordt vervolgd.)