[egrammei
L 100. TWEEDE BLAD JNIEIJWE ZEEÜW8CHE COURAJNT Zaterdag U Angnstiis 1912.
FEÜlUETON.
BUITENLAND*
de APPELTAARll
l. schoeyees,
|eensstaat 116, h/Prins
cstraat, 's Gravenha^
l. e. debt,
h. kooyman,
Vinkeveei
[estpolis No. 12276.
l gloudemans,
Loosduinei
h. j. n. nas,
Kruisweg 43, Haarled
sestbriefje No. 12276.
aTcrül,
Prinsenhaji
len verbonden.
.DE TIJDGEES1
(Ie kwellingen van Eczema.
Zelandia Antiqua.
OVEZAND.
vsp
IN EERE HERSTELD.
bakkerij Groote Kade, GOES
abevelend, X. VAN HOUj
jstpolis Mo. 12276.
Twen dijk 34, Vlissinjü
[stpolis No. 12276.
ÏRs. DEN OUDSTEN,!
Lekkerketj
bstpolis No. 12276.
[estbriefje No. 12276.
[eestbriefje No. 12276.
kwellingen en pijn, die eczema (pi
de huiduitslag) veroorzaakt, i
al te goed bekend aan den ongel
p ljjder. Zoodra de patient tl
fit, begint de huid onuitstaaabaai
Jen en kan hij bijna niet nalaten
luid op de aangedane plaatsen
Irabben.
tanneer eczema uitbreekt op de
I en het gelaat, is dit niet
pglijk en kwellend, doch zal i«
Indien dikwijls spoedig uitbreU
■oster's Zalf is een balsem z
Irga. Zij is zeer verkwikkend en
uitend, en reeds de eerste 'aanwen
It een opmerkelijk gevoel van "re"
Al naarmate met de toepassini
I wordt doorgegaan, heelen de
de inzinkingen en aangedane pla»
huid, en bijna altijd is één 1
doende om een duurzame genczii
JVerkstelligen. Foster's Zalf kont
lijke niet voor eczema, aambeien
en gordeluitslag, schurft, of
fiere jeukende huidziekte,
feiet toe, dat gij de echte Fosters
Egt. Zij is te Goes verkrijgbaar M
rua Nathan Emanuël; en te Middel
i den heer Joh. de Roos, Vlasr
157. Toezending geschiedt frano
Ctvangst van postwissel a ff™
|n-, of f 10,voor zes doozen.
PRACHTKLEUR MESKANT V(
Wateropname: Straatklinkers c.
I Metselklinkers
Hardgrauw
Best Rood
fo
5
XIX.
Itarinus Westplate Mz. behaalde tot
(.woeden burgerstand. In de „vrij-
Dte getóleening van 1795 schroef hij
voor 2 pond en hij had in zijn huis
lenonien een kind van zijn broer en
l kleinkind. Een dienstbode had hij
,t daar een dochter zijn vrouw de
Inlpzame hand bood. Hij zaaide geen
,we uit, had geen hoornvee, schapen
[hakhout; zijn opvolger weet hem niet
L m te duiden als „geweesde secre-
V' Toch pachtte hij in 1796 den
Bigaard (een geniet) bij het pastory-
Ip voor 17 schell. en 8 gr. den hoop
had hij het jaar te voren (5 Mrt.)
rak tai'we en 3 zak boonen op den
Her. Wanneer de predikantswoning
tu stond ter plaatse, waar ze nu ge
iden wordt, dan woonde de secretaris
k twee huizen voorbij naar den Roode-
[usdijk toe. ,Des dominees naaste buur
hui was Marinus van der Pluym, win
klier en landman en tusschen dezen en
[estplate woonde Mattheus op 't Hoff tot
795; in het volgende jaar stond het
nis'ten name van Dingenis van- Sas,
ta gerechtsbode. Zoo schijnt men te mo-
k besluiten uit |de volgorde der hui-
[ii en erven in het cohier van deri
>n penning. jpp dit cohier stond de
etaris aangeteekènd voor 1 pond en
schell., tel'wijl het kérkienhuys op 10
jhell. was geschat.
Ka een kwarteeuw zijn ambt waarge-
pmen te (hebben, overleed, de baljuw
inns Weststrate en de ambachtsheo-
lieten nu hun keuze vallen op den
retards, die sindsdien beide waardig-
'H bekleedde. Dp 4 Now. 1791 kwam
stadhouder van den algemeenen bal
ls- A. van Tilburgh van Driewegen her,
W>, om Westplate onder eed te bren-
Bi ter presentie van de schepenen. Hij
Sloofde plechtig pan een ieder recht te
ten; rijk en arm; rechtvaardige von-
ssen te vellen in alle gedingen (in sterf-
iizen, landmaten, SscheiddeeJingen of art
«issen, op 'sheeren wegen, dijken, ber
in, sluizen, watergangen en heulen, op
ui- bf slechte maten en gewichten,
Mgtboete"); weduwen en weezen te ba
taten en te beschermen; „in alle reg-
n de Christelijke kerke voor te staan";
beraadslagingen van het collegie van
'the geheim te houden en de verant-
rrdelijkheid der schepenen niet te ver
laten, maar te verlichten. „Dat en zou
niet laten om lief pf om leed, om
itai of om gaven, om rijk' of om arm,
|el of onedel, of om geen derhande zake
11e". Als secretaris mocht hij ook niet
fpen uit der schepenen raad en had
o.a. rechtvaardige brieven te schrij-
[n en die „te regt" te lezten: hij moest
"hrijven, wat hem opgedragen werd en
ten, wat er in de ontvangen stukken
schreven stond, en er niets iets andiers
or in de plaats stellen 1
[Sinds den opstand tegen Spanje, den
li der Watergeuzen, der troebelen, be
ta ons land uit zeven Jtepubliekjes,
ïirvan Zeeland, d.w.z1. de Zeeuwsche
landen, er één was. Elk gewest werd
sstaiiid door Hun Edelmogende de Hee-
fn Staten, afgevaardigden van den adel
'e steden. Deze Staten zonden elk
tweetal (afvaardigden naar Den
ïg, die tezamen de Staten-Generaal,
I' algemeen bestuur vormde. Zeeuwsch-
tonderen, Brabant en Limburg, dat wa
ll1 Wlngewesten, veroverde landen, die
F1 "l1 O®11 Haag bestuui(d werden en
[aai tie Katholieken in nog slechter con-
1 o verkeerden dan ergens anders.
beginne af waren er twee
'jeu in iden landede staats- en de
isgezrriden. Laatstgenoemden schaar
den om den stadhouder, die, wel
,iTaar,,Im na» de dienaar was der
n' "e uitvoerder hunner bevelen.
1 d°or aanzienlijke geboorte en door
yf.e herwinningen op het oorlogs-
'jua kon regeeren als onafhan-
id-e
le
en
03
Ot
W
Q
METAALKLANK. KL0I
EK
(Als eene krankzinnige stortte zij
pier binnen, zag daar dadelijk de
Ke wieg, slaakte den gil, welke de en-
jkn moest doen huiveren en stortte,
Is cene doodelijk gewonde ree, op het
Blatene wiegje bewusteloos neder. Eeni-
jaren later vernam ik dit uit een brief
a Hendrika, welke nog in mijn be-
is.
I?°e 4e Rotterdam ben gekomen, is
nog heden slechts uit flauwe her-
icringen duidelijk. Men vervoerde mij
d meer naar het hotel, maar recht-
teeks naar de stoomboot, welke des
itends zeer vroeg naar Nederland
Trok. Toen wij, twee jaren geleden,
een gelijk tijdstip de wereldstad ver-
ften, herdacht ik den verschrikkelijken
Eeht, waarin ik het eercr «a - T
-^j^nOË5'
De bakkerij 6 was er op bedacht alles
pflKlfi Hl"® f vermijden, wat mij aan de rampvolle
in 12 en ceu i» <rn|^B>eurtenissen kon herinneren. Gelukkig
van 10, T
Aanbevelend,
kht wATV, ttetl verschril
1 v»^&ev?ng,wa?.er op bedacht
Lon-
alles
kelijk vorst; de anderen kwamen voor
de gewestelijke besturen op, bij wie het
oppergezag heette te berusten en kant
ten zich tegen, wat zij noemjden, de aan
matigingen van prins Willem van Oranje's
opvolgers, 'tgeen soms tot hevige bot
singen aanleiding gaf. De Katholieken,
die van het openbare leven uitgesloten
waren, is .tonden daarbuiten itot op de
komst der Franschbn.
In kle dagen, dat Westplate met het
O ve zand sc he schrijfwerk belast was,
kwam het tof een vinnigen strijd tus
schen beide partijen, nu onderscheiden
als patriotten of vaderlandsgezinden en
de stadhouders- of prinsgezinden. Niet
op onze dorpen: hier behoorden de boe
ren en (dus ook de arbeiders zonder uit
zondering schier tot de Oranjepartij, maar
in (de stad.
De stedelijke regeering was, gelijk el
ders, een famjlieregeeringdrie leden had
den ieder een zoon in het collegie, voorts
waren er nog twee broers en drie zwa
gers; een derde broer moest straks nog
een weinig geduld oefenen, om zitting
te nemen, tot hij den vereischten leef
tijd had. De heeren hadden zich door
contracten onderling verbonden hun ver
wanten op het kussen te helpen. Te mid
den dezer Oranjegezinde aartsconserva
tieven zetelden drie patriotten Ossee
waallde, de Crane en Boreel de Maureg-
anault, als vreemde eenden in de
bijt, die zich moesten bepalen tot pro
testeeren tegen genomien besluiten.
De Goesche patriotten, weinig in aan
tal en ook hier tot de middelklasse be-
hoai'end, weerden zich dapper. De schut
terijen, hoewel steeds voltallig gehouden,
waren weinig waazd voor de verdediging
van stad en land. Zij toonden hun moed
en volharding, die schutters, enkel op
de jaarlijksche maaltijden. Er werd een
opschrijving gelast, tevens op de dorpen,
van al (de weerbare mannen, tusschen
de 18 en de 60 jaar, die zich van wape
nen hadden te voorzien, want men vrees
de, da.t de keizer van Oostenrijk, die over
België gebood en de vrije vaart eischte
op de Schelde voor de schepen zijner
onderdanen, zijn soldaten paar onze
eilanden zou zenden. Het liep- op niets
uitmen achtte zich veilig achter de
Honte. De patriotten benuttigden zich den
toestand, om een genootschap op te rich
ten tot oefening in den wapenliandel, te
genover de schutterijen, die geheel op
de hand der regeering waren. Dat genoot
schap „De Vrijheid" had een vaandel met
een vrijheidsbeeld en het devies: „Deze
beschermen wijl" Zij mochten de trom
roeren en zich oefenen in de groote
kerk.
Nauwelijks een jaar daarna luidden de
regenten het daarheen wietern t» leiden,
dat er een verbad kon uitgevaardigd van
alle gewapende bijeenkomsten, do schut
terijen uitgezonderd. De exoercitiën staak
te men, maar het genootschap bleef in
stand als jleesgezelschap „Tot Nut en
Vermaak" met een sociëteitslokaal, waar
in men zelfs vergunning kreeg bier en
wijn oip te slaan.
De toestand raakte meer en meer ge
spannen. Als eldeirs de patriotten zege
vierden, plaatste men voor de ramen van
het lokaal aan de haven een transparant:
„Ter eer van Utrecht's burgerij Verlicht
men deze maatschappij". Straks hing een
schoenmaker een nieuw bord uit: een
man, met den vrijheidshoed getooid, een
verbroken juk stuk hakkend en het on
derschrift:
I
„In den Bijlenian;
Die het past, trekke het an".
Uit huizen en van schepen liet men
vrijheidsvlaggen (wapperen het vrij
heidsbeeld op een roode vlag.
BELGIË.
Het te Brugge aan den ketting gelegde
schip „de Vos", dat zooals men zich
deed zich eeme uitnemende afleiding voor
de firma. Van Heek en Ca werd opgericht
en eischte veel arbeid. Ik wierp mij met
alle Kracht in die verstrooiing en stond
daardoor onzen handel zoo krachtig voor,
dat Eduard Vierens er over verrukt was.
Deze man bleek mij weldra een voor
treffelijk hlart te bezitten, en wij wer
den niet slechts handelsvennooten, maar
meer nog, verknochte vrienden. Mijne
moeder kweekte u op miet een liefde,
eene zorg, eene teederheid, welke het
edele hart dezer uitstekende yrouw schit
terend deed uitkamen. Gij waart mijn ge
luk, met u te spelen was mijne eenige
ontspanning van de drukke bezigheden
Om mij geheel aan het verleden te
ontrukken en als een ander mensch op
te treden, werd ik, bij het aangaan der
compagnieschap, uitsluitend bij mijn twee
den naam Leopold genoemd. Door tus
schenkomst van Hendrika eTlangde Em
ma nu en dan bericht nopens de gezond
heid harer dochter. Geen zoeter belooning
voor haar, dan te vernemen, dat gij wel
voert. Krachtens hare voorwaarde mocht
ik haar niet schrijven. Doch ik verviel
vaak tot zwakheid en Zond eenige brie-
Ven. Deze werden regelmatig door Hen-
herinneren zal, klaarblijkelijk voor de
Portugeesche monarchisten dienen moest,
is Dinsdag verkocht. Voor 4.350 pond
ging het aan een kooper in Italië over.
DVITSCHLAND.
De Keizer te Frankfurt. Door
Parijschë blalden werd Dinsdag het ge
rucht verspreid, dat bij het bezoek van
den keizer aan Frankfurt twee anarchis
ten wepden gearresteerd en dat daarom
militairen met gevelde bajonet de straten
moesten afzetten om incidenten te voort
komen.
Zoowel het een als het andere wordt
nu vanuit Berlijn beslist tegengesproikJen.
Alleen wordt erkend, dat een arbeider,
toen de keizer voorbijreed, „Leve de re
publiek!" heeft geroepen, doch anders is
er niets voorgevallen.
De militairen dienden alleen om den
keizer als hoogsten legeroverste, eerbe
wijzen te brengen en tevens o.m de poli
tie bij het afzetten der straten behulp
zaam te zijn.
Van een eigenaardige wijze van boycot-
toeren die een hel licht werpt op de
tyrannie der socialistische vakvereenigin-
gen, woidt uit het plaatsje Celle melding
gemaakt. In Celle bestaan n.l. de fabrie
ken van voedingsmiddelen der firma
Hary Trüller, die met haar personeel in
volkomen harmonie leeft.
Het centraal bestuur van den bond Van'
brood en banketbakkers heeft nu ge
tracht zonder opdracht der arbeiders met
de firmanten te onderhandelen over een
loonsverhooging. Deze werd geweigerd.
Het centraal bestuur deed het algemeen
vak-comité hiervan mededeeling en dit
kondigde zonder meer den boycot van de
firma af. De arbeiders, bij de firma werk
zaam, stoorden zich echter niet aan dit
besluit en wezen het ongevraagd voog
dijschap van het comité van de hand.
De gemeenteraad van Butzbach, een
stad in Boven-Hessen, heeft het denk
beeld geopperd, da.t alle Hessische ge
meenten met meer dan 3000 zielen een
gemeenschappelijk verzoekschrift aan het
ministerie van binnenlandsche zaken zul
len richten over de kwestie van de duurte
van de levensmiddelen. Men zal daar het
ministerie in vragen, om bij den Bonds
raad voorstellen te doen tot vergemakke
lijking van den invoer van levend en
geslacht vee, afschaffing van het invoer
recht op Deensch vleesoh en verzachting
van de voorschriften op de vleesch-
këur.
FRANKBIJ li.
Het Fransch—Spaalnsche Ver
drag. Nu wordt weer uit Parijs gemeld,
dat de onderteekening van het Fransch-
Spaansche verdrag over Marokko tegen
het einde van de volgende week plaats
hebben zal. Men denkt in Parijs, dat
Villanueva de Spaansche resident-gene
raal in Marokko worden zal, waarbij,
de „Temps" wijst op de vijandige gezind
heid, die deze persoon in de Marok-
kaansche kwestie altijd ten opzichte van
Frankrijk betoond heeft.
Opgemerkt dient intusschen nog te wor
den, dat de bijzonderheden, aan de „Ti
mes" ontleend, van het Fransch-Spaan-
sche verdrag in een telegram uit Parijs
gepubliceerd, bedoeld werden. In die ver
klaring werd gezegd, dat de gegeven bij
zonderheden „voorbarig" waren, dat de
daarin als geregeld voorgestelde kwesties,
niet alle nog reeds geregeld waren, ten
gevolge van de vertraging, die de onder
handelingen ondergaan hadden door de
reis van Poincaré.
Moord op een oorlogsschip.
Naar uit Toulon gemeld wordt, ontstond
daar aan boord van het pantserschip
„République" twist tusschen eenige ma
trozen. De ruzie liep Zoo hoog, dat een
der matrozen oen hamer greep en dajair-
drika ongeopend teruggezonden, miet de
dringende bede, dat ik geen nauwelijks
een weinig geheelde zielewonde weder
zou openrijten. Heimelijk had ik mij voor.
gesteld, Emma eenmaal weder in Neder
land te brengen; doch het viel mij niet
in, dat hoe langer wij gescheiden bleven,
hoe wijder de klove werd, welke ons
scheidde, en ik uit Rotterdam zou moe
ten verhuizen, wilde ik eene vrouw terug
halen, welke jaren lang in den vreemide
geleefd en dien ieder overleden gewaand
had.
In onze vaderstad zou haar en mijn
naam bevlekt zijn en gij zoudt daarvan
de gevolgen lijden. Waarschijnlijk ook zou
Emma, dit met haar helder verstand in
ziende, die hereeniging geweigerd hebben.
Daarom ontwierp ik, bij later nadenken,
een ander plan. Zoodra ik rijk genoeg
was om mij aan den handel te onttrekken,
zou ik met mijne vrouw in eene andere
stad, desnoods in een ander land gaan
leven. Onze handel bloeide ongemeen:
de firma Van Heek Co. genoot onbe-
perfet vertrouwen. Niemand was daardoor
gelukkiger dan mijne moeder. De waardige
vrouw eerde nog altijd de nagedachte
nis van mijnen goeden vader, en het heeft
mede een kameraad zulk een geweldi-
gen slag toebracht, dat hem de schedel
verbrijzeld werd. De commandant heeft
alle matrozen, die bij de twist betrokken
waren, doen opsluiten.
Een nieuw du i kers to es tel.
Dinsdagmorgen heerschte op de Seine-
kaden te Parijs tusschen de Pont Sully
en de Pont Marne een ongewone drukte.
Duizenden menschen stonden daar om'
de proefnemingen van den Franschen
visscher, Maurice Fernez, gade te slaan,
die, naar hij beweerde, een heel gemak
kelijk en eenvoudig duikers-toestel had
uitgevonden. Dit toestel bestaat slechts
uit een gummi-kap, welkte over het hoofd
gaat en zoodoende mond, ooren neus
en oogen voor het water afsluit. De kap
is door een gumni-slang met een kleine
luchtpomp verbonden. Fernez heeft met
dit toestel twee prachtige proeftochten ge
daan. In genoemd bad-costume zag men
hem te water gaan en na eenigen tijd' weer
gezond' en wol hoven komen. Hij had tien
minuten lang op d'en bodemi der Seine
rondgewandeld I
Dit toestel dat ook bij het binnen
dringen van vertrekken, waar gevaarlijke
gassen dreigen, mede diensten zal kun
nen bewijzen, heeft veel voor bij het
gewone, lastige duikerpak. De duiker, met
het nieuwe toestel uitgerust, kan veel
sneller zjjn doel bereiken.
Verschillende autoriteiten waren bij de
welgeslaagde proefnemingen tegenwoor
dig.
De I' ransclie deserteurs. Vol
gens het „H. v, A." heeft de consul-
generaal van Frankrijk te Antwerpen om
trent de desertatie van verscheidene ma
trozen der „Marseillaise" het volgende
verslag aan zijn regeering gezonden.
„Op het oogenblik dat de „Marseil
laise" Antwerpen verliet, ontbraken 19
matrozen en niet 35 op het appèl. Zif
waren ten ontbijt genoodigd bij oen regi
ment der metropool en daarna met hun
kameraden van hot Belgische leger aan
de zwier geweest; vermoedelijk hadden zij
wat meer gedronken dan gewoonlijk en
dachten aan geen terugkeeren. Op de kade
stonden 13 der matrozen en zagen het
slagschip vertrekken, zonder aan boord
teruggaan, terwijl er 6 ont
nuchterd, reeds 's avonds aan den consul
kwamen vragen, om naar hun land terug
gezonden te worden. Op dit oogenblik
zijn al de overigen naar hun land terug
gekeerd, ongetwijfeld hun slemperij be
treurend. De vermelde feiten zijn overi
gens schromelijk overdrevengeen galons
werden afgerukt, geen onkel feit van op
stand tegen de tucht werd waargenomen".
Waarschijnlijk om den slechten indruk
van deze gebeurtenis zooveel mogelijk te
verkleinen, meldt de Antwerpsche „Ma-
tin en enkede andere Fransche bladen,
dat ook op de andere oorlogsschepen'
als de „Victoria Louise" ea de „Jacob
van Heemskerk" dergeJijke incidenten zijn
voorgevallen. J
Het „H. v. A." komt tegen deze onwaar-
waarheid op en zegt:
„Daar is, naar het schijnt, niets van
aan Op het Duitsche oorlogsschip, de
„Victoria Louise" ontbrak geen enkel
man; allen waren aanwezig, toen het
verliet UUr 'smorgens onze haven
De menschen, die het anders vertellen
weten er niets van, en wat op de Vic
toria Louise" gebeurde, is ook gebéurd'
HeemskerK\UC€Ste,r'"JaC°b
Overigens, bij hun aankomst te Brest
hebben de matrozen van de „Marseillaise"
een heel andere uitlegging van het ge
beurde gegeven, dan die, welke het rap-
port van den consul-generaal gieeft
V olgens hen zijn de ontvluchten man
nen, die geen permissie hadden bekomen
1 te gaan en die> in den
nacht, zonder permissie het schip verlie
ten. Een hunner, Villet genaamd, die de
machines wilde beschadigen, moest op
,de >aJ'nit van den
officier der machinekamer.
hoogstwaarschijnlijk haai1 leven verlengd,
dat zij zijnen naam in eere hersteld zag;
en wel, dat dit geschiedde door het vol
hardend streven van den eenmaal ver
loren, doch teruggevonden zoon.
Na eenige jaren overleed zij, mij op
haar sterfbed zegenende voor de betoonde
gehoorzaamheidde vervulling harer wen-
schën, welke haar een zachten levens
avond hadden verschaft. Met diepe droef
heid geleidde ik de innig beminde moe
der ten grave. Kort hierop zijt gij naar
de kostschool vertrokken. Door het ver
blijf van Vierens in Amerika had ik ter
nauwernood des nachts eenige uien rust.
Mijn arbeid was overgroot; maar tevens
nam onze rijkdom van dag tot dag toe.
De tijd, die alle smarten lenigt en alle
wonden sluit, ihad ook op mij zijn wel-
dadigen invloed uitgeoefend. Niet, dat er
een dag of uur kwam, waarin ik uwe
godvreezendo moeder vergat, maar het
vlijmende wee der scheiding kweble mij
niet meer. Het bewustzijn, dat zij on
bezorgd leefde; da,t ik mijn plicht ver
vulde, zoover dit, volgens mijne opvat
ting, in mijn vermogen stond; dat u eene
schitterende toekomst wachtte; ja, dat
het mogelijk zou zijn, het plan der her-
Te Brest zijn zeter strenge straffen op
gelegd aan al de manschappen die ver
grijpen tegen de tucht hadden gepleegd."
^ENGELAND.
Woensdag wist men al meer van het
vreeselijke drama, dat zich te Eastbourne
had afgespeeld. De moordenaar en zelf
moordenaar heette Murray; liij gaf zich
wel uit voor een Kapitein van het Engel-
sche leger, maar is vermoedelijk slechts
soldaat o-f misschien onderofficier ge
weest. Waarschijnlijk heeft hij tegen de
Boeren meegevochten. AI meer is de op
merking gemaakt, dat vete Engelschen,
uit den oorlog teruggekeerd, bloedige mis
daden hebben bedreven. Ook in Zuidl-
Afrika trouwens zijn dergelijke misdrijven
na den oorlog talrijker dan er voor.
Murray had een Knap voorkomen en
leek oen deftig heer, dio altijd over geld
scheen te kunnen beschikken. Hij was
getrouwd met Edith Paler, de dochter
van een spoorwegbeambte, maar leefde
ook met haar zuster Florence. Bjj deze
haul hij twee kinderen, bij zijn eehtga
noote een. Desondanks waren die twee
zusters op goeden voet met elkaar. De
getrouwde naaide b.v. de kleeren voor
de kinderen van haar zuster. Edith was
de jongste van vier zusters; voor haar
huwelijk had Murray verkeering met Flo
rence, met wie hij het spoedig na het
huwelijk weer aanlegde. Dit had ten ge
volge, dat hij met zijn schoonouders in
onmin leefde. De verhouding tusschen
Edith en Florence schijnt gespannen te
zijn geworden, toen Edith een jaar ge
leden een kind kreeg, maar laatstelijk
waren zij verzoend.
De twee huishoudens leefden echter
afzonderlijk, tot Murray, onder een aange
nomen naam, drie weken geleden het
groote huis te Eastbourne huurde en zo
daarin samenbracht, vermoedelijk met het
plan alten te dooden en daarna zich zelf.
Hij begon met te schieten op Florence.
Hij wondde haar met twee schoten in den
hals, maar niet doodelijk. Z(j vluchtte
op straat en hoorde toen acht tot tien
schoten lossen. Later schijnt zij weer in
huis te zijn gegaan, want daar heeft men
haar gevonden, toen men het brandende
huis binnen was gedrongen.
Murray heeft dus doodgeschotenEdith'
zjjn echtgenoote en haar kind, de twee
kinderen van Florence en daarna zich
zelf. Uit het briefje, dat hij heeft achter
gelaten, weet men, dat hij de daad pleeg
de, omdat hij geruïneerd, was. Murray was,
volgens een niet-ambtelijke mededeeling,
32 jaar, zjjn vrouw 26; de twee kin
deren van Florence 3 en ll/2 jaar.
Suffragette vrijgelaten. De
kiesrechtdames, die tot straf voor haag
ergerlijke baldadigheden gevangen gezet
zijn, schijnen met haar hongerstaking ten
slotte toch nog aan het langste eind te
trekken. Nu wordt weer gemeld, dat Mrs.
Baines van Manchester, die wegens poging
tot brandstichting in het Koninklijk theater
te Dublin, tot zeven maanden dwang
arbeid was veroordeeld, uit de gevange
nis is ontslagen. Ze heeft pas 'iets meer
dan 14 dagen van haar straf „uitge
zeten".
Ze had deelgenomen aan die honger
staking, |die reeds van Dihsdag af duurde,
en was uiterst zwaH|.
De dames Mary Leigh en Gladys Evans,
Idie tot vjjf jaar gevangenisstraf'wdren
veroordeeld, wegens medeplichtigheid aan
de poging tot brandstichting in het
theater te Dublin, zjjn ook een honger
staking begonnen. Ze weigeren reeds een
week lang voedsel tot zich te nemen.
Tot op Woensdag zjjn ze nog niet met
geweld gevoed.
ZWITSERLAND.
Omtrent een ongeluk in de bergen,
dat aan den Engelschen professor Jones,
zjjn vrouw en een gids het leven ge
kost heeft, wordt uit Courmayeur o. ml,
het volgende aan de „Temps" gemeld:
Het ongeluk i s gebeurd op den Rouge-
eeniging te volvoeren dit alles ge
voegd bij den ernst dier stijgende jaren,
had mijn gemoed tot kalmte gebracht, en
dagelijks dankte ik God Voor den -ruilden
zégen, idien ik in weérwil mijner onwaar
digheid mocht genieten.
Het overlijden van Vierens trof mij diep
en besliste mijn voornemen, om stil te
gaan leven. Hjj had mij tot algemeen
erfgenaam benoemd. Dit droeg er toe' bjj
om mjj te nopen persoonlijk naar Ame
rika te gaan. Verder zal ik u wel1 niet
behoeven te verhaten; al wat daarna ge
schiedde is u bekend.
En moeder? vroeg Louise met ha
perende stem, wjjl zij vreesde haren va
der te schokken.
Op het tijdstip, dat ik meende mijn
plant ot hereeniging te kunnen volvoe
ren, werd zij naar betere gewesten over
gevoerd. Uit dit merkwaardige samentref
fen ziet gij weder, dat de mensch wikt
en dat God beschikt. Wij zouden elkan
der op aarde niet meer wederzien, doch
mijne hoop is op den' hemel
(Wordt vervolgd).
