H. GIESEN
[VIELEN
AMERIKA!
ds voorradig
BU1TOLANO.
No. 91. TWEEDE BLAD NIEUWE ZEEUWSCHE COURANT Zaterdag 3 Augustus 1912.
eve Melkfabriek,
ste sorteering in
AAT I 199, 990,2
I0ND, Middelburg. I
jelfabrikant - Goes,
TERMAGAZIJN
*ANS TIMMERMAN
IIISEIJ TUIGENaki
che wagentjes, met tul
portieren, Tilbury's m|
nde modellen en prijzen, T
LARIJS, 's Heerenhoek. t«|
k slag bij Waterloo als panorama.
iter Hordijk's
goeding thans 3°/°
een jaar vast 4%-
FEUILLETON.
IN EERE HERSTELD.
DE OORLOG
tusschen Italië en Turkije.
n GOES, die bereid
verken tot de oprich-1
e
aan te melden onder
Ireau van dit blad.
pdt men in de
tnde Merken worden
aorraad gehouden:
Goodwell, Marvil, Piuto,
dia, Rapid, Populair, Spring,
•ilswiek, The Leijk, Nimrod,
nsvalia, Optima, Edelweiss,
ince ofWales, Vlevo, Coventry
Premier.
Pielen in ruime sorteerioj.
Pielen vanaf f 47.50,1
fetie.
tors in voorraad.
Heeren- en Dames-1
en, voortdurend in voorraad I
bn prijs.
en voor de courantste merken,
den vanaf f 2.00.
pelend,
ïool- en Salongebrnik
ALLE stijlen en
|orten verkrijgbaar
BIJ
chting voor alle
makkelijke conditiën.
RVERK00PERS RABAT.
koopt U het voordeeligst iu
eest gesorteerd en goedk""
Hoek Groenewoud) te Vlissingen. I
mt gratis en franco op aanvrage.
koffers in Zeeland ten
ere. 76.
Frans Timmerman
n
KEIJZER, Tandarts,
iddelburg, Dam N. Z. 12
DinsdaS te GOES te con-
i ten huize van W
ISVELD, Lange Kerkstraat
•d1/» uur-
In PJ13 vieren wij liet eeuwfeest onzer
herwonnen nationale onafhankelijkheid.
Toch wflitl die onafhankelijkheid eerst
bevestigd in 1815, na den slag bij Wa
terloo. Had toen Napoleon de zege be
haald en 'het lleeft 11'et v,eel §e"
sfheeld dan waren wij weer onder
Frantrijk's heerschappij teruggekomen.
De slag bij Waterloo is dus een hoogst
belangrijke gebeurtenis, vlooral ook om
het aandeel dat de Nederlandsche troe
pen onder den Prins va.n Oranje daaraan
hebben gehad.
Dit alles op pakkende wijze voor to
stellen was bet doel, waartoe verschik
lende Belgische officieren en te Brussel
wonende Nederlanders het plan ontwier
pen voor een reusachtig panorama. Met
de dooi' hen verstrekte gegevens, wist
de Fransche kunstschilder L. Dumoulin
een uitmuntend panorama te vervaardi
gen, prachtig van conceptie en geschied
kundig juist. Het is geplaatst op de vlak
te van Waterloo aan den voet van den
leeuwenheuvel en onlangs onthuld. De
heer F. de B.as beschrijft bet in de „Nieu
we Courant" als volgt:
Ofschoon de Nederlandsche adviseurs
hadden gewenscht het voor do Neder
landers meest gewichtige moment ran den
tweeden mislukten aanval detr „Moyenne
Garde" door den verrassenden tegenaan
val Chiassé-Det&eats ('snam. pl.m. 8 uur),
welke de nederlaag der Franschen in het
centïum gelijktijdig met de overwinning
der Pruisen te Plamcenoit op do Oude
Garde besüste, door het Panorama te
zien voorstellen, verkozen de commissie
leden en de beer Bumoiulin het meer
bewegelijke, pittoreske tafereel van de
aanvallen der Fransche ruiterij ruim
10,000 paaiden op de Britsch Neder
landsche slaglinie omstreeks zes uur
„pour ne pas donner ombrage a aucune
desnaüonalités".1) Op het oogenblik toch,
dat golven van staal en ijzer de rots
vaste Britsche-, Nederlandsche-, Nas-
sau'sche- en Brunswijksche carrés vruch
teloos beukten, was van zege of neder
laag nog geen sprake. „Pour ne bles-
ser personne" 'koos D-umoulin dus het
oogenblik, waarop de meeste gesneuvel
den en gewonden zijn gevallen. Boven
dien slaagde de kunstenaar er in, hij
een meesterlijke, volkomen juiste topo
grafische voorstelling van het terrein tus-
schen „Bois de Paris" ten oosten, waar
vorst Bliicher te hulp schoot, tot Braine-
l'AUeud, van welk plaatsje Chassé de
slaglinie uit het westen naderde; van
Mont St. Jean ten noorden en den veel
besproken hollen weg, die aan zoo me-
nigen fuiter het leven beeft gekost, tot
de boschrijke heuvelen en heerlijke verge
zichten ten zuiden een dichterlijke te
genstelling te penseelen tusschen den
eeuwigen, goddelijken vrede in de natuur,
zon, bloesems, bloemen en vruchten, ,èn
den soms zoo woedenden strijd tusschen
menschen: wreeder dan wilde dieren,
welke anderen alleen bij honger verslin-
den.
Hoewel het panorama hoofdzakelijk het
tijdstip van omstreeks zes uur voorstelt,
kan men niet behulp yan den „Guide
du Panorama" door den ritmeester van
Lil, de voornaamste phases van den veld
slag reeds van halfvier volgen, als: den
aanval der Fransche brigades Quiot, Bour
geois en Pégot op „la Haie-Sainte", wel
ke hoeve door den dapperen Baring met
een handjevol Hannoveranen en Nas
sauers werd verjdedigd; die groote Fran
sche batterij van 80 vuurmonden ten oos-
i 'en van den straatweg naar Charleroi,
en de boogvormige vUUB-linie dier Ver
bondenen; den linkervleugel der slag-
linie, waarhij ide brigade van Bylandt
(niet vóór, ma,ar achter den hollen weg
en idie va,n Saksen-Weiman hij Pape-
lotte en op hiet kasteel Fichérinontden
Moedigen kamp om en bij de brandende
hoeve van Goumont tusschen de Brit-
„Om geen enkele der natiën in de schaduw
'e stellen".
GOES.
osifo-renfej
44.
,,P® papieren, welke in zekere zin zijne
etuunhtatie bevatten, wonden zorgvuldig
oor mij bewaard, en eerlang zal ik mijn
i oca,at daarvan gebruik laten maken
e onzen bate. In onze familie had, van
vi v' r Zoon 8ec"enc' eeu geslacht Itee-
111laatste afstammeling daarvan
rad "outer. De knaap verfoor zijn
er zeer vroeg en daarom wieird hij,
e» V r1' nle(A'elijolen dan wel dewijl men
veei dienst van hem kon hebban, reeds
ii ,maC JSrjgen. in ons huis ge-
ar ik even 0,ud was als Lij,
I i'fU-L- ei' tussciltm o-ns spoedig' die bie-
van iff' We^e jeugd, nog onbewust
pint ,i en stall':i> allicht aanknoopt en
best °n ,aaam van kameraadschap het
vprsia'Iv ^Uëeduid. Toch wist mijne
erg in Vëum 8r' 2on|ler flat wij Br
ernnio en> te verhoeden, dat er te
rees gJ?m,e®llzaatnheid tusschen ons
«en'leidem t0' boLsing ZMl kun"
Dewijl neiging er mij toe dreef, werd
stelie garjde, de Nassauers, de Fransche
Idivisiën Fo,y en Jéröme. Duidelijk on
derscheidt men lord Wellington op zijn
vospaarid „Copenhagen" en iden Prins van
Oalanje op zijn geliefkoosde Vexy, mjet
hun staven; de divisie Chassé achter on
evenwijdig met den straatweg naar Ni-
velles (ter hoogte van toet tegenwoor
dige hotel „Cosmopolite"), de brigade Det-
mers gedeployeerid, die va,n d'Aubremé
in twee colonnes, elk ,va,n drie batal
jons, met Ide batterijen Lux en Krahimer
de Bichin in derde linie .en op de rechr
terflan'k: generaal „Bayonette" en de
hem vergezellende officieren ver vooruit,
midden in den Kruitdamp', tot waarne
ming van het juiste oogenblik1 om zich
verrassend op den vijand te werpen.
Treffend is de voorstelling der ruiter
aanvallen in meeïldere liniën tusschen
halfvijf en zes uur. veertien aanvallen,
tegen het centrum en den rechtervleugel
der Verbondenen, even dikwerf door de
Britsche cavalerie, door de Nederland^
scbe ruiterij onder de Collaört, .Coene-
gracht, Lechleitner en v,a,n Marlen al
len gesneuveld, dooi" Trip, de Cliigny,
Renno, Duvivier en Bureel tegemoet ge
leden en teruggeworpen. Die „ch'evaur
chade de morts" 2) der kurassiers van Mil-
haud over den hollen weg, na hun ne
derlaag door de ruiters van Ponsonby
en Somerset vervolgd tot in de Fran
sche batterijen ter hoogte van Belle-Al-
liance; (daarna 25 eskadrons van KeF
lermann, aangevoerd door maarschalk'
Ney, „le plus brave des bpayets", b-l-oiot-
h-oofds, met bliksemende oogen, dien dag
reeds op zijn dei'cle paard; achter hem
en tegen Ide NassaueUs van Rruse, de
kurassiers van Wathier St. Alphonse ,en
Travers, gevolgd door de roode lansiers
van Colbert: een élite-korps, Ide aan
voerder met den linkerarm „en échaipe"
wegens zijn verwonding te Oua,tre-Bras,
en zijn chief van Iden staf Edoualld de
Stuers den vader vain oins Tweodie
Kamerlid aan het hoofd; ten slotte
de jageïs te paard van Lallemand, d©
lich'te gaijdte-teavalerie van LefebvreJDes-
nouettes, te samen met de .sombere mas
sa gienadiers ite p-aaid, bij welke de
witte beeïemutsen der trompetters de
eenige lichtpunten voriuien. Op den ach'
tergrond, westelijk van den boomgaard
van la Haie-Sainte, onderkent men kei
zer Napoleon op zijn Arabischen schimi
mel idoor den schilder één uur te
Vroeg hier gefantaiseerldinaast hem
den gepersten gids Decoster, vastgebon
den aan den stijgbeugel van een zijner
lijfwachten, 300 grenadiers te paard, ,tot
dekking van Iden geweldigsben veldheer
der 19e eeuw. Van links naar rechts tus
schen la Haie-Sainte tot hervesten van
Goumont, een bewegelijk gamma van
gloeiende, schitterende kleuren, van dra
vende, dringende, galoppeerende, ook tal
van zieltogende paarden, van duizenden
ruiters, onder het geschut- en geweervuur
der Nederlandsche, Britsche en Hanno-
veraansche vuurklompenliniën en tot
driehoeken geslachte carré's, die van geen
wijken weten.
In (de verte, zes bataljons van de
„Moyenne Garde" en drie Oude Garde
bataljons onder de generaals Christiania,
Cambronne en Pelet, in opmarsch van
la Belle Alliancelaatstgenoemden na tal-
looze overwinningen hun eerste nederlaag
tegemoet gaande.
Het bezoek van dit FranschrBelgisch-
Nederlandsche meesterstuk is even leer
rijk' voor krijgskundigen als voor leeken,
en maalkt begrijpelijk, welk een reuzen-
kajnp op 18 Juni 1815 op korten afstand
van Brussel is gestreden tegen de zo
nen diei' Franschen, in wier armen wij
ons, als gevolg van blinde partijschap
pen, in 1795 schaamteloos hebben gel-
worpen. Die schande, door niets te ver
ontschuldigen of te vergoelijken, is uit-
gewisclit, niet in 1813 en '14, maar in
1815, hij bevestiging van Neerland's her
stel met het bloed onze® voorgangers op
de velden van Quatïe-Bras en van Mont
St. Jean.
-) „Doodengalop".
ik op een handelskantoor geplaatst, en
bereikte mijn twintigste jaar. Toen sprak
Wiouter Reevink mij over zekere klein
burgerlijke familie, lvelmlan genaamd, wier
jongste zoon gaarne op eene Deitsch©
stoomboot eene betrekking zou erlangen,
welke mijne bemiddeling hem waarschijn
lijk zou kunnen doen bekomen. Op een
Zondag ging ik daar heen, doch het ge
zin was naar de kerk en alleen de twin
tigjarige dochter Emma bevond zich te
huis. Op ha ar beleefd voorstel om te
blijven tot de godsdienstoefening zou ge
ëindigd zijn, bleef ik wachten, want dit
zou mij de moeite van een tweede bezoek
besparen. Zoo meende ik. Juist intus-
schen dit toeven was de oorzaak der
vele bezoeken, welke ik daama aan die
woning heb afgelegd. Immers, die doch
ter Emiua maakte op mij een onbeschrij-
feiijken indruk, minder nog' door hare
schoonheid, welke ©venwel opmerkelijk
was, als door hare zachtheid, besoha
ving en schranderheid. Het half uur, dat
ik met haar in gesprek was, vloog als
een oogwenk been; maar de bewonde
ring voor haai', welke bet eerste zaad
was eener alles opofferend© liefde bleef
diep in mijn hart geklonken. Voor den
jongen Keiman erlajigde ik de giewenschte
Daarvan getuigt het door onze leven
dige Zuidelijke stamverwanten gebouwde
Panorama van Waterloo aan den voet
va.n iden vijftig meters ho-ogen, ietwat
druilenden „Leeuw", die volgens Ko
ninklijk besluit van 11 December 1815
is opgericht en in 1822 voltooid ter eere
van alle Bondgenooten, ter plaatse waar
de Prins van Oranje, later Koning Wil
lem II, op 18 Juni 1815 aan het hoofd
zijner Nassauers wend gewond.
liet fotceeten der I>ar dan e 1-
len.
Voor een paar wekten heeft een Ita-
liaansehe torpedoflotilje een tocht onder
nomen door de Dardanellen waarbij zij
hevig bestookt weid door de Turksch©
batterijen, doch zonder veel schade, al
meldde men ook' uit Turksche bron het
tegendeel, bij het punt van uitgang te
rugkeerde.
-Het blad „Corriere della Sera" ont
ving daarover van haren oorlogscorres
pondent zeel" uitgebreide en interessante
bijzonderheden, die door den Romein-
schen correspondent van de „N. R. Crt."
werden vertaald en opgezonden.
Wij ontleenen hieraan liet volgende.
Stippen wij vooraf aan dat het doel van
den tocht was te onderzoeken waar de
Turksche vloot zich ophield en haar zoo
mogelijk tot handelend optreden te dwin
gen.
In ld;en nacht van Woensdag o-p Don
derdag (17 op 18 Juli) ontvingen de vijf
torpedobooten het bevel om den zeer ge
vaarlijken tocht te ondernemen. Het esL
kadertje wendde zich. naar de monding
der nauwte na zich gescheiden te heb
ben van het groote eskader dat den te
rugtocht meer naar het zuiden toe af
wachtte.
Eer men onderweg ging hadden de of
ficieren met warme en geroerde stem
hunne manschappen gesproken van de
schoonheid en van de moeilijkheden der
expeditie.
„Misschien k'eelten we niet weeroim, jon
gens. Als er nog een is die niet zijn
laatste beschikkingen heeft, genomen v,oor
de familie idie liij achterlaat, dan moet
hij 'tnu maar do-en".
Een plechtig oogenblik' toen in den
avond, op de zee, ean handjevol helden
hun gedachten lieten gaan naar die hun
dierbaar waren -en van wie zij misschien
in gedachten afscheid namen.
Een Vreemde ontroering gaat er uit van
die afscheidsbrieven neergekrabbeld met
stoere knuisten op wat armzalige blaadjes
papier met lie'.dhaftigen eenvoud.
„Beste mbelder, zoo luidt -een der brie
ven, daar ik' niets anders heb na te la
ten dan den goeden naam, dien ik' me
tot nu toe in den oorlog heb gemaakt,
en 'dien ik dezen nacht zal vergrooten,
dO'O-r voor mijn land te sterven
En een ander„Als ze je vragen waar
ik begraven ben, antwoord dan dat ik
rn'n graf heb in de Dardanellen en dat
ik het met mijn handen heb gegraven
o-p den bodem va,n het water, naast mijn
schip".
Een derde schreef„Ik hen trotsch me
o-p te offeren voor Italiëhuil maar niet
om me".
Het was een nacht zonder maan. Ge
durende twee uren stoomde het eskader
met uitgedoiof-de lichten in de diepste
duisternis; het was een stoet van scha
duwen in de goilv-en. Ze stonden o-p het
punt om den onverikrachten drempel der
Dardanellen te bereiken. Tegen midder
nacht drongen ze er binnen.
Een bundel van licht, uitgezonden do-or
een der forten, trof de kleine schiepen.
Ze waren ontdekt. Voorop ging de Spica,
de anderen volgden in indianenrij. Toen
signaleerde de Spica om met vollen stoom
voort te gaan en voer vol durf den mond
plaats. Die familie was zeer dankbaar,
en mijne bezoeken achtten zij eene zeld
zame eer. Had Emma mijne ziel geheel
ingenomen, ik had weidieikeerig de hare
zoo geheel vervuld, dat .niets dan mijn
beeld haar dag en nacht omgaf. Het
kwam tot eene verklaring ,en wij bemin
den elkander niet al het vuur eener
krachtige jeugd en met de standvastig©
toewijding van ondernemende, kloleke
geesten. Wij waren bereid voor elkan
der het dierbaarste- op te offeren, en des
noods aan het einde der wereld onze
vereeniging te zoeken.
Na drie maanden maakte ik mijne
moeder deelgenoote van ons geheim.
Nooit was ik dieper ontzet, dsn toen
ik, tot mijne pijnlijke verbazing, de dier
bare vrouw eensklaps lijkbleek jen als
bestorven van schrik zag. Ads een dood
vonnis klonk mij haar met bijna ver
slikte stem geuit verzoek, om nooit meer
ovter dez-e zaak t-e spreken. Radeloos ont
vloog ik mijne woning. Voor mijne moe
der zou ik het leven gelaten hebben,
maar Emma kon ik voor haar niet laten.
Nog een andere- tegenspoed trof ons. Hsa.r
vader verklaarde mij, dat hij mijne be
zoeken niet langer mocht toesta,an. Ik
antwoordde, djat ik zijne dochter tot gade
van ide engte in. Toen begon de storm
van vuur. Ook het fort van Koemi Iia-
'lessi zond iden witten bundel van zijn
zoeklichten en de schoten van zijne ka
nonnen.
Ma-ar liet scheen of ide torpedobooten be
schermd waren door een wonderbaarlijke
ontrefbaarheid tegen de Turksche kanon
nen. De orders van den commandant
Millo wapen„Zoo dicht onder wal als
mooglijk".
Zóó dicht, waren de scheepjes bij de
kust dat men de vuurcommando's hoor
de en dat men de bew-egingen zag deïl
Turksche soldaten idie de zoeklichten op
hen richtten.
Het was geen raid me-er: het leek' een
gevecht van lichaam tegen lichaam. Aan
de kust was alles wakker geworden. Niet
alleen de groote Kanonnen der forten vuur
den, maar ook' alle veldbatterijen die op
de kust zijn verspreid, begonnen te don
deren en men onderscheidde het woies-
dende geknetter van het geweervuur.
En de Korte rij van torpedobooten ging
onverstoord verder onder dat helsche lar
waai. Over de hoofden der opvarenden
heen vloog de hagel der projectielen.
Een enkele mijn moet ontploft zijn zon
der schade hij de aanraking en haar ont
ploffing is misschien verloren en Ver
mengd geraakt tusschen het groote ge
bulder va.n het geschut.
Elk oogenblik scheerde met woedende
drift een geweerkogel over het stalen
dek'. Vast op lfun plaats van waarne
ming en igtevecht stonden ide officieren
en de manschappen, -ongeroerd kijkend
naar dien wilden hagel die neersloeg aan
de zijden der kleine schepen, oinmach'
tig en nutteloos.
Ze waren besloten het leven bij het
avontuur te laten en ze begonnen misL
schien verwonderd te raken dat d-e dood
zóólang o'p zich wachten liet. De lust
om voort te gaan scheen verhonderdvou
digd door de merkwaardige ontrefbaarheid
waardoor ze beschermd schenen.
Zoo kwamen ze tot het punt, waait
de beide tasten elkaar naderen, tusschen
Kilid Bahar en Sjanak', oip1 slechts een
kilometer afstand.
En eindelijk zagen ze de vloot, waarvan
ze ongeveer twee mijlen gescheiden wa
ren. Daar bevonden ze zichl bestookt door
drie Vuren: -de hagel van projectielen
kwam van de Europeeschte kust, van de
Aziatische en van de schepen van ü-e
vloot. Ze waren gedrongen in een ver-
schrikkelijken kring van Vuur; aan de
zijden, van voren, van achteren regenden
de projectielen.
Het water, dat er anders onder h!et
licht van zooveel zoeklichten zou uit
gezien hebben als dat van een onbewo
gen meer, scheen woedend te koken, zóó
danig w,a,s de regen van ijzer en staal
die het bewoog, het uitaenspleet, het
stormachtig uiteen deed spatten.
De Spica, die voortging aan het hoofd
te varen, stuitte opeens tegen een staal
kabel, uitgespannen om den doorgang to
versperren.
Nauwelijks had zij zich er van bevrijd,
toen de voorsteven een anderen kabel
raaide. De aard van de vreemde af
sluiting kon niet met juistheid worden
vastgesteld.
Allen die ik (de corresp. van de Co-rr.
d. Sera) ondervroeg, aarzelden om een
beslist O'O-rldeel over dia zonderlinge hin
dernis uit te spreken. Zijn het netversper-
ringen, aangebracht om in den nacht den
toegang tot de Turksche Vloot te ver
hinderen? Of zijn het soms de kabels,
die de ondergedompelde mijnen vereeni
gen en die ze moesten doen ontploffen
tegen de rompen der schepen, dia den
doorgang zouden willen forceeren?
Thans scheen het onno-odig en waag-
halzig o-m verder te gaan. En toen be
val de commandant Millo den terugtocht.
Deze tweede phase was niet de minst
De Giornale d'Italia zegt te weten, dat de
schroef van de Spica tot tweemaal toe in de
kabels verward raakte. Vier matrozen sprongen
in het water en het mocht hen telkens met
ongelooflij'ke inspanning gelukken de kabels te
verwijderen. Corr.
wenschte. Hierop luidde zijne uitspraak,
dat dan, volgens de regelen der bescha
ving, mijne moeder hem de hand zijnier
dochter voor mij moest vragen zoo
lang dit niet geschied was, zou ik haar
niet wederzien. Hij had gelijk. Zoo be
taamde het. Vruchteloos poogde ik hem
het onmogelijke der inwilliging van zijn
eisch te doen beseffen. Indien mijne moe
der zich te hoog waande, om zijne doch
ter als' de hare te erkennen, zon, hij
tioonen te veel öeig-evoel te bezitten om
Emma aan mij af te staan. W.o-uter Ree-
vink v-omd -gelegenheid miijne brieven aan
Emma, de hare aan mij te bezongen.
De brieven waren met hartebloed en tra
nen geschreven. Onze toleetand grensde
aan waanzinnigheid. Emma verviel als
sneeuw vo-or de zon, ©en koortsig vuur
spreidde een akeliglan blos over mijn ver
bleekt en vermagerd gelaat en deed mjijne
oogen met onheilspellenidiea glans schit
teren. Mijne moeder zag jk dagelijks in
gebed en tranen. Ons huis scheen d-e
woning van twee dooden. Eensklaps ver
dween Emma uit Rotterdam.
Wouter bracht mij die jobstijding, toen
hij terugkeerde met een brief, dien liij
niet meer aa,n het innig beminde meisje
had kunnen bezorgen. U mijn 'toestand
gevaarlijke van het geheel© avontuur.
Thans keebde het eskader langs denzelf
den weg terug langs de batterijen, die
intusschen gelegenheid hadden gehad om
de fouten van hun schot op te merken
en h'et dus te verbeteren. Niemand van die
officieren koesterde de hoop om den twee
den tocht met hetzelfde geluk en met
dezelfde zekerheid te kunnen volvoeren
Idan den eersten. En ze gingen, over
tuigd van een belangrijk verlies te zul
len moeten noteeren op 'de balans der
onderneming.
Rat ontnam hun niet de kalmte, de
koelbloedigheid en de handigheid, die ze
tevoren aan den dag hadden gelegd. On
der, liet verschrikkelijk© vijandelijke vuur,
volvoerden ze een beweging, om zich in
Idezelfde Ojrlde op den terugweg op te
stellen, beweging die niet graci-euser en
niet eleganter had kunnen uitgevoerd wor
den bij een vlo-otrevue. Als langzamer
hand de een na den anderl de uiterst©
grens van zijn reis naar de Turksche
vloot bereikte, riep men ,a,ls vorm van
gfoet aan den vijand, die van uit de
kust tegen hen te keep ging, den kreet:
„Viva ntalial" uit. Daarna hernamen ze
den weg van den fa.ntastisc.hen terug
tocht; terugtocht die het ongelooflijke der
o-ntrefbaarheid, die den hlaentoeht had ge
kenmerkt, herhaalde.
Om half twee 'smorgens passeerde de
wonderbaarlijke flo'lilje weer langs Siclil
Bahar en verwijderde zich ongedeeld, niet
zelfs geen gewonde aan boord, nocli an
dere schade dan enkele geweerkogels in
de flanken, vervolgd door het licht der
schijnwerpers en nooideloos nageblaf t dooi
de laatste laag van de forten. Buiten de
Dardanellen wachtte ze, dat de TuFk'schc
vloot tenminste een paradeverschijning
deed, maar ze wachtte tevergeefs. Daar
na wendde ze den steven zuidwaarts en
keerde, om hét Italiaansch© eskader te
bereiken op een punt in de Egeïsche Zee,
wat me niet veroorloofd is nader aan t-e
-'duiden.
(Naidien keerden de vijf torpedobooten
teïug in de Ibiaven vanStampalia.
Corr.)
15 111, <4 1 li.
Aan het adres van „Citoyen"
van der Velde. In het „Handelsbl.
van Aütw." schrijft de eerw. heer A. van
den Bisselaer, missionaris in Belgisch Congo
van de missie van Mill Hill, den volgenden
Open Brief aan „citoyen" Van der Velde
het bekende Belgische socialistiche Kamer
lid
„In de zitting der Belgische Kamer hebt
gij mjj den 5 December 1911, gedekt door
de parlementaire onschendbaarheid beschul
digd
lo. Eenen inboorling, genaamd Bongom-
bo, de handen gekruist en de voeten ge
bonden vastgemaakt te hebben, toen hij
kwam klagen, dat hij door zendelingen der
missie was geplunderd. Bongombo bleef
heel den dag in die houding. Des nachts
gelukte hij er in, zijne koorden te breken
en te vluchten
2o. Een zekeren Botaleundola, die zich
met eene onvoldoende belasting van visch
in de missie had aangeboden, aangehouden
en met de handen en voeten gebonden te
hebben
3o. „De eerw. pater bekende."
En gij hebt M den minister verweten,
de strengheid van bet gerecht van mijn
hoofd te hebben geweerd.
„Toen ik kennis gekregen heb van die
beschuldigingen, schreef ik u uit Lolanga
den 12 Februari een brief, om uwe gezeg
den te weerleggen. Ik richtte mij tot uwe
oprechtheid, ten einde de intrekking te
bekomen, waarop ik recht had.
„Gij hebt u niet gewaardigd, mij te ant
woorden en gij hebt uwe beschuldigingen
de ronde laten doen.
„Gij hebt alzoo, heer volksvertegenwoor
diger, ernstig mijne faam te kort gedaan.
„Te verre verwijderd om mij doelmatig
te kunnen verdedigen tegen allervalschte
beschuldigingen, he'o ik gevraagd, Daar
Europa te mogen terugkeeren.
„Hier ben ik nu en stel van naderbij
té schetsen, -die-rbane dochter, is over
tollig: uw hart gevoelt, dat hij onhoud
baar was. De (bediend© nain o-p zich,
de scherpste nasporing te doen, en nie
mand was beter daartoe in staat, dewijl
hij van kindsaf met de familie Kelman
omging. Hij richtte zich, met veel over
legde schranderheid, tot Emma's zoog-
zu.ster, Hendrika de Sloren, *en wist wer
kelijk haar het geheim ta ontfutselen.
Emma toefde bij een© oude tante, die een
huisje in den omtrek van Delft bewoon
de. Weldra was ik bij haar met elan
wanhhoipig plan, dat ijlings werd ten uit
voer gelegd. Acht dagen later kwamen wij
te Londen. Ik g af mijne moeder ©n haar
ouders hiervan kennis en bad beiden oan
vergiffenis. Geen dier brieven werd be
antwoord. Hendrika de Moren, die al
leen op de wereld stond, en Emma met
zusterlijke liefde beminde, liet zich ge
makkelijk door Wouter overhalen om ons
in Engeland bij te staan. Toon Emma en
mij bleek, dat wij gefaald hadden in o-nzio
berekening van de wederzijdsche ouders
to-t toegeven te nopen, zoodra zij voor
een beslist f-eit stonden, achtten wij o-ns
ruimschoots gerechtvairdigd wagens dien
eigenmachügen stap. Doch dit ivas eene
dwaling. (Wordt vervolgd.)