Borstzleke Co. er Garantie IFDOOZEI E Co., I No. 62. TWEEDE BLAD NIEUWE ZEEUWSCHE COURANT Zaterdag 25 Mei 1912. [HOOF 21 cent per /AST". >er, Groen| JSAl AG's FEUILLETON. BUITEHLAND. 'OORDIGERS [AM Van alles wat. 347 ?lans verliezen. pSTEREN, 's Heerenhoêk MHIMNf :EM, Kreukelmarkt, Goes Iieid gegarandeerd, verpakking' 10 ct| Delft H 2, Zelandia Antiqua. OVEZAND. x. IN EERE HERSTELD. irgeteekende steeds gebouw dierte, Kakkerlakken of andeii Aanbevelend, i, Westsingel 131, GOES zal dat lezen- jjdt aan verkoudheid, bronchiti •ing, neemt uw toevlucht tl e Borstplllen Jaspers, welkt imiddelen voor hoest en vet >p deu achtergrond stellen ei r hunne onmiddellijke werking invloed spoedig zullen genezen leerenhoek reeds 20 tevredes- ingen. 'er doos 50 cent. Ibaar bij >fd-Agent voor Zeeland. Aanbevelend, Bleekzucht, Malaria (binn Hoofdpijn en Gebrek aan DrH. Nanning buiten op de roo >rk. Volkomen alkoholvrij. 'harm. Chemische Fabriek, Den Hul rfr g bjj C. A. SCHULTE Apotheker en GEBKS. ML'LDW en W. J. GUDDE, Chemicaliën, [pe sonsatiewokkènde berichten volgen Lar in den laatsten tijd .al heel snel Hu de dagbladen. Hot was de vrees* L Titanic-ramp die ieder met weemoed Krulde hij h©t lezen der berichten over L ontzettenden, honderden menschcn- Uns eeëisclit hebbende ramp. VV ij kuil en ons haast geen denkbeeld vormen an hetgeen in die bange uren door die Eelukkigen, miet den dood voor ooga® doorstaan. Hoeveel jonge menschenle- ils werden daar op eens afgesneden; po is in dat allerverschrikkelijkst mo tent eene scheiding gemaakt tiissohen fan en vrouw, ouder ©n kind. [Al die rijkdom van techniek, al die pro- icten van wetenschap en vernuft, al ie weelde en pracht, die de „Titanic [p haar kid droeg, liggen daar nu op den Mem van den Oceaan, door geen men- fchemnacht te bereiken. Doet deze ramp weer niet duidelijk op- jeuw zien.de nietigheid van den mensch 91 het nietige Van 's menschen ijdellieden. is zij niet een aanklacht tegen die vree- ielijfce concurrentiezucht, het elkaar den bet alstefcon in het modern® wereldvcr- pér. Moge zij eene waarschuwing zijn in fele opzichten. Gelijktijdig werden wij bezig gehouden joor do schurkenstreken vian de auto- jmdieben te Parijs, waarvan de hoofdper sonen door het flink optreden dor politie, [oor den dood verdwenen zijn van hot iereldtooneel. Zal nu het laatste bedrijf zijn afgo Beeld? Ik vrees met groote vreeze. Het spreekwoord: „Wat gij zaait, zult gij maaien", komt mij in de- gedachte. Wat lebben de bewindsmannen van de Fran Èhe Republiek in de laatste tientallen jaren gezaaid? GodsdienstloosheidI en zie hier wat ze maaien. Socialisme en Anar chisme! de gevolgen daarvan, Het zal er niet beter op worden. Frank kijk zal in de toekomst nog meer derge lijke tooneelen beleven. Wordt niet lede ren dag het bewijs geleverd, da.t de ge noden Gods als niet bestaande worden beschouwd. Hoe wordt de Zondag, -de (dag des Ileeren gevierd'? Het bewijs daar- (van heeft men dezer dag-en weer kun- inen lezen in de dagbladen. I „Zondagmiddag zijn de overblijf Iseten van den inboedel uit de garagc- Dubois, te Choisy-le-Roy, de schuil- Lplaats, waar B-onnot 14 dagen geleden „zijn verdiende strat onderging, ver docht". Nu vraag ik, zijn er geen andere dagen dau de Zondag daarvoor te vinden? Heeft jnen wel eens gehoord dat op Zondag in Nederland eene publieke veiling plaats heelt? Een bewijs hoe de Zondag daar in eere wordt gehouden. Het tegenovergestel de zien wij gelukkig in ons vaderland, waai de Zondagrust van hoogarhand hoe langer hoe meer wordt bevorderd. Maar over Zondagviering sprekende denk Ik lei' onwillekeurig aan hoe de viering van deu Hemelvaartsdag door vele Katholie ken slecht wordt opgevat. Wel is er de laatste jaren verbetering te constatee- ren, doch mij dunkt, dat de. Katholieken in deze konden voorgaan door hunne winkels den geheelen dag en niet alleen van af den middag gesloten te houden. Do gansche dag is toch bestemd tot vie ring van dien lioogen feestdag. Haar kijkt eens 'do 3e Paasch- of 3e Pinksterdag, wat diezelfde winkeliers dan [doen. Zij beboeren onder diegenen, 'die hun winkels sluiten. Het heet dan, dat hot in 't hdang van liet personeel gedaan wordt; maar is dan de Hemelvaartsdag Voor het personeel ook geen feestdag. Bovendien is de 3e Paasch- en 3e Pink- stnlag slechts -een plaatselijke, zelfgemaak te feestdag, terwijl de Hemelvaartsdag voor den Katholiek een feestdag is, die door de II. Kerk is voorgeschreven te ^r61!. Ms den Zondag, waarop- dus alle statelijke arbeid is verboden. Over Pinksteren gesproken, jongen, jongen, wat zullen de Goezenaars en Mid delburgers een vroolijkc Tweede Pinkster dag hebben dit jaar, want zij zullen we gens liet te houden Festival in beide plaatsen, muziek in overvloed genieten. Waar muziek is, daar is ook in den regel vroolijkheid. Dat het een gepaste vroolijkheid moge zijn, door geen wan klanken, tengevolge va:n overmatig' ge bruik van drank gestoord, (en dat moe der natuur in alle opzichten moge mee werken om die vroolijkheid te verhoogen, hoopt gaarne Rem i. De drie gezusters stonden hekend als filiate devotee, geestelijke dochters of klop jes. Er zijn er zeer' velen geweest, gelijk men ook ka.n opmaken uit de oude doop boeken, waai' menige jonge dochter met die onderscheiding is aangeduid. Jannetje Pieterse Sinoutskerke, Josijntje Eewouts, Geertrui Gehardts, Hendrikia Russchieter, Petiionella Iloogesteger, Jannetje Brants, Cornelia Langemare, Joanna Franse, Jo anna Cats, Helena Rijmeland, Maria van Marcelle, ziedaar eenige gezellinnen van de juffers Booms, maar de meesten barer rustten in 1691 reeds uit van haar werken. Zij leidden een stichtend leven, die klopjes, en waren den Priester, waar het maar cenigszins kon, behulpzaam, een zaak van belang in déze droeve tijden. Er zijn er eens '29 tegelijk! geweest. Een der 4 klopjes, die in 1702, toen de stad in vreugde verkeerde wegens Wester- wij'k's terugkeer uit zijn „eeuwige" ge vangenis, den Pastoor mtet nog twee „ge trouwe borgerS" hielpen hij het afbre ken van een miuur, op last der stede lijke regeering dwalls door het kerkje ge metseld, leefde nog in den tijd van Pastoor Claius, maar niet lang meer, want zij stierf drie jaren daarna (1770, 5 Oct.) 86 jaar oud. Misschien een zuster van deze Martina Sinoutskerke, was de reeds vóór '20 jaar overleden filia devote Maria Sinoutskerke, die op weinig na mede de 80 heeft mogen halen. Er is een tijd geweest, dat zij ook zongen onder de H. Mis, niet op een koor, iets da.t hierop geleek', was toen nog niet „afgeso- pareert", maar vóór (1e communiebank Pastoor Joannes van do Velde (7 Nov 1(39411 Sept. 1699) leerde ze liet gre- gotrinansch en dan zongen ze, geknield op ile communiebank, tijdens de voor naamste feestdagen. Na 1709, toen de meeste klopjes, ook de gezusters Booms, ontslapen waren, naar het schijnt zonder opvolgsters, werden er slechts stille Mis sen opgedragen. Den 14 Sept. 1721 zond de Apost. Vicaris naar het Goesche Land weer een Pastoor, Joannes van de Velde, die een liefhebber van bloemen was, goed kon preeken en de jeugd htecl aardig in do Christelijke leer wist te onderwijzen. On der zijn „vele begaafdheden" behoord© blijkbaar ook do zang. Aan jongelingen en gehuwden leerde de Pastoor de ker kelijke gezangen. Op den e«rsten zolder, recht over het altaar, werd een kleine ruimte door een staand schutsel afgeschei den. Daar zongen de nieuwe koristen op Allerheiligen 1726 het „Tantum ergo" en Vervolgens op Zon- en feestdagen: „As perges me", „Kyria", „Gloria", „Cre do". Toen kwam er iets, dat meer op een koor geleek, door planken afgeschei den van de zitplaatsen der gewone kerk gangers en van twee banken voorzien. Onder Pastoor Claus, die twee jaren be steedde, om onderscheiden© jongelingen en jongedochtcrs in den zang te onder wijlzen, kreeg het koor er nog een bank bij en werd een reglement ontworpen met boeten, als sommige verplichtingen niet nagekomen werden. Vóór 1739 was er des Zondagsna,middags altijd onderricht gegeven in don catechismus, maar sc- derd werd do litanie van de H. Maagd gezongen. In 1756, toen de kerk een ver- grooting ondoi'ging naai' het Zuiden, kreeg men een nieuw en luchtig koor en Pas 16. j Gij spreekt daar van Suse, mama,. Ik zou haar morgen op de thee vra ten. Dat is een goede inval. Ik zal Jhaar jstrak's een briefje schrijven of misschien izelve bij haar aangaan. Matthias verliet liet huis. Zoo vaak hij (echter dien dag bij zijne moeder toefde, liep het gesprek over de reizigers on men [verheugde zich in het fraaie, warine wo lder, dat hun tocht verzelde. Don ande ren ochtend vertrok Matthias op het be paalde uur, en zoodra hij te Rotterdam kwam, liet hij zich naar de Boompjes lijden. Zijn vader stond hem reeds in iet venster te. wachten en weinige oogten- blikken later bevonden zij zich in elkan ders tegenwoordigheid. Matthias was op getogen, dat hij zijn vader in blakenden welstand wederzag en deze vernam met vreugde de gezondheid, van vrouw en zoon. Nadat zij een groot kwartiert uurs waren te zamen geweest, zeide de oude |heer Nu zal ik u bij mijne reisgenooten toor Claus bad, dat „God den ijver der koristen tot den godsdienst versterken en vermeerderen mocht!" Juffrouw Maria Boom bestelde twee jaargetijden voor haar zuster Adria.ua (gest. 1692, 18 Oct.) en drie voor Digna (gest. 24 Juli 1691 of 1692) en hiertoe bracht zij over 300 gulden en de helft in 6 gemeten 245 roeden lands in het westambacht van Kapellevoorts bestelde zij ndg een jaargetijde voor haar oom Jacob Boom, reeds voor lang overleden, en twee voor haar zelve, die op 6 April 1696 als overleden zou aangeteekend wor den. Aan welke der drie geestelijk© doch ters het hoefje te Ovezand behoord zal hebben, valt niet meer uit te maken en mag van minder belang geacht. Het was toentertijd noodzakelijk, dat; een dergelijk eigendom bij de .burgerlijke overheid ten nam© van een vertrouwd persoon werd ingeschreven. Zoo gold als eigenaar van Juffer Booni's hoefje de heer Petrus de Bye, die op Allerheiligen 1669 gehuwd was met Anna Maria van der Goes, in hel bijwezen van haar ouders en z ij n broeder. Deze jonkvrouw was de laatste afstammelinge van haar geslacht en stierf in 1741, zonder kinderen na, te laten, in Den Haag, waar de familie haar ge woon verblijf had, schoon zij dikwijls op het Slot Ostendc vertoefde, negen kruis jes tellende. De Pater Jezuïet Adolphus de Bye ze gende ten ja,re 1734, met toestemming van Pastoor Kistemakers, bet huwelijk in van den heer Theodoras Guillielmus de Bye en mej. Petronella Oostdijck, tegen over de getuigen Joannes Oostdijck en Cornelius Franciscus de Bye. Het was dus een dochter van den kerkmeester Joan Oostdijck, uit de Lange Kerkstraat, maar 's zomers onder 's Gravenpolder op zijn buitenplaats aan het Zwakte vertoevend, die hier trouwde, maar was de andere de niet genoemde broer van Petrus de Bye of met den Pater en den bruidegom zoons van dien broer? Meer dan één kind werd van dit echtpaar gedoopt en de de Bie's, die men in de oude folianten vervolgens aantreft, zullen van deze te Goes gevestigde familie afstammen. Wellicht van niet zoo hoog een stand, maar daarom toch volstrekt niet de eerste de beste, was de man, die doorging voor den eigenaar van het hoefje te Dijk'wel, de rentmeester Cornelis Rijmeland, die de gewoonte hail in een krul onder zijn naam zijn ouderdom te schrijven, even als anderen het jaartal er onder plaatsten. Zijn vrouw heette Adriana Blaubeen en als die Willem Blaubeen, die nu 16 jaar geleden getuige was met den rentmeester Corn. Iielle bij hét huwelijk liaai' vader was, dan had zij nog twee broers: Pe tras, die in 1667 dolkter Pieten Borse laer's Digna trouwde, maar reeds twee jaar daarna ten grave daalde en mr. Adriaan Blaubeen, die voor zijn moeder Maria Wcy, voor zijn broer en voor hem zelf een jaargetij besteld©. Een Petrus Rijmeland een broer van Corii.? staat als getuige opgeteekënd hij ©en def tig huwelijk in 1697 en <le juffer Rij meland, die met Pastoors zuster Arnolda, maar nu hij wijze vau een liefdewerk', in 1705 bij een dergelijke gelegenheid als zoodanig fungeerde, zal wel geen an dere geweest zijn als de op oen volgende bladzij genoemde filia devote Helena Rij meland. De Rijmeland's verkeerden met en waren Verwant aan de Oostdijcken, de Suythoff's, do Kelle's, de Blaubeen's, do Borselaters. L, I)IHS(III.IM) Keizer en Rijksdag. Het dreige ment van Wilhelm, te Straatsburg geuit d.at hij Elzas-Lótharingen bij Pruisen zou inlijven, vond natuurlijk hef-tigen weder stand in de piers en in den Rijksdag, doch in laatstgenoemd lichaam werd die tegenstand op een onbeschofte manier uitgedrukt clopr den socialist Scheid* brengen, en ik durf wel voorspellen, dat gij, na met hen een oogenblik' kennis ge maakt te hebben, zult verklaren, dat ik het in elk opzicht uitnemend getroffen heb. Zij zijn hier naast. In hel belendende vertrek bevonden zich Van Heek' en zijne dochter, die ter stond van hunne stoelen opstonden, toen vader en zoon binnentraden. Wanneer ieder hunnerl zich builenge- meene moeite had getroost, om, hij de eerste ontmoeting, den voordeeligst moge lijken indrak te maken, dan zouden zij dit niet te vcigeefs hébben gedaan. Mat thias nam Leopold en Louise evenzeer voor zich in, als deze hem; ja, de ver rassing van den Amsterdammer was te grooter, naarmate hij geringere verwach ting van de vreemdelingen had gehad. De beschaafde toon van mijnheer Van Hoek, zoo volkomen in overeenstemming met de ongekunstelde waardigheid zijner bevallige dochter, veroverden den jon gen Van Storen als h'et ware stormen derhand. Spoedig was oen levendig gesprok' aan geknoopt, en, na eene korte wijle, kon men gemeend hebben, dat het viertel go- heel te zamen behoorde en van kinds been met elkander had omgegaan. Mat thias erkende dra hij ziclizelven, da.t (de heer Van Hoek' eeno buitengewone kennis en ervaring van zakten bezat, en hij maak te reeds het plan, zich zooveel moge lijk hij hem aan te sluiten, ten eimle daarmede zijn voordeel te doen. Het gezelschap vertrok' met den snel trein en weid te Amsterdam, in het rijtuig van mijnheer Van Storen, naar diens wo ning gereden. Onderweg had Leopold zijn wensch aan Matthias uitgedrukt om in eene afzonderlijke kamer te wonden g© leid, terwijl dien» papa tot zijne gade ging. Matthias waardeerde dit fciesche voorstel, en z'oo kon mijnheer Van Storen terstond in de binnenkamer zijne vrouw opzoeken. Met jongelingsvlugheid sprong hij uit den wagen en de hooge stoep op, en een oogenblik later omarmde hij zijne gade. Een krijgsman, die na eene schitterende overwinning uit den gevaar lijken strijd terugkeert, kon niet met meer hartelijkheid ontvangen worden. Warme tranen drongen mevrouw yan Storen in de pogen, toen zij zich' weder in het bezit mocht Verheugen van haren ge maal, die zulk een groot offer had ge bracjit, om hun naam met onbevle'k'ten luister te doen schitteren. Wel is waar, hij had daarbij uilgebreide zaken gedaan nrann. Onder voortdurend gelach en aan moedigende goedkeu ringen zijner partij- genooben ging hij zich, zonder iets zake lijks te béide te brengen, te buiten aan hatelijkheden tegen Pruisen, citeerde alle mogelijke onaangenaamheden, in den loop der jaren -door politici van ander© rich ting aan het adres van Pruisen gezegd, o. a., dat teen mensch zich schamen moest Pruis te zijn, dat Pruisen het Duitsche Siberië is, enz. Von Bethmann Heilweg holde inderdaad weg, wit van woede en gevolgd door de overige ministers en eten gedeelte der conservatieve afgevaar digden. Doch' deze demonstratieve uit tocht scheten niet zoozeer bedoeld als eten protest tegen de rede van den- sociaal democraat als vVeil tegen de aarzelende houding van den voorzitter Kaernf, die zóózeer beheerscht weid "door zijn zenu wen, dat zijn leiding naar niets geleek. De arm© Kaempf zal zich' door zijn houding ongetwijfeld de allerhoogste on genade op den lials hebben gehaald, want veie3 te laat riep hij na Jiet stenogram te hebben laten komen van het door Schteideartenn gesprokene dezen tot de orde. E'ei'st toen de nationaal-liberale spreker professor Von Calcar aan het woord was, kwamen rijkskanselier en mi nisters terug. Zij hadden dus Dl'. Spahn van het Centrum niet hooren verklaren, dat hij het betreuren zou indien de Iréi- zer wérkelijk de woorden gesproten liad, die litem iu den mond zijn gelegd. De verzoenende geest in het Rijkstand zo-u hieronder zeer lijden, merkt© de Cen tra msspreter op. Von Béthmann's antwoord bevestigde slechts bet feit van 's kieizers misnoegde uiting -en van... liet dreigement. De Ei- zas-Lotharingsch© Landdag, zoo betoog de do kanselier, heeft zijn positie tot niets anders gebruikt dan om Pruisen ten zelfs den keizer persoonlijk te plagen, on daar om gaf de keizer uiting aan een gevoel van misnoegen, dat zeer veel Duitschters bezielt. „Er is g-oe-n toestand geschapen", zeide de kanselier, wttarvoor ik de verantwoor ding niet op mij neem, niet uit hoffelijk heid, doch uit plicht jegens den staat". Do keizer hteeft er niet aan gedacht, den Bondsraad en den Rijksdag te _pas- sceren. Wanneer verandering moet ge bracht worden in do grondwet van bet Rijksland, dan zullen Bondsraad en Rijksdag die aanbrengen. inmiddels, loopen geruchten, da!t Kaempf, ook al naar aanleiding van liet boven verhaalde, zijn mandaat aJs- Rijks- dagsafgevanrdigde zou nederleggen. Kardinaal Ropp is geopereerd. De ope ratie moet volgens do berichten goed zijn geslaagd. Dinsdagavond was de tem peratuur 37,6 en was de werkzaamheid van het hart bevredigend. Intusscben wordt van een tweede opte- ratie gesproken, tenzij bet gezwel waarom; het gaat vanzelf openbreekt. Het Pruisische Huis van afgevaardigden zal eerst na pinksteren, den 8sten Juni, op zomerreces gaan to-l '22 October. Donderdag beeft bet Huis met alg©- m«eine stemmen, op die van de socialis ten, vrijzinnigen en Polen na, toestem ming v-erleend om tegen afgevaardigden Bochardt en Leinert een strafvervolging te dpe-n instellen in verband met de be kend© incidenten hij de uitzetting van Bochardt. D© Bier] ij ns c h e Apachen. Om trent de schietpartij op de Berlijnsohe apachen, die hun Parijsohe „collega's" schijnen te willen navolgen, wordt nader gemeld, dat zij door een brigadier van politie betrapt werden, toen zij in een kleérenwintel inbraken 's morgens om 5 uur. Het gelukte den drie inbrekers op fietsten te ontkomen in de richting naar B'redow. Die politie telefoneerde naar Rredow, dat men daar de boeven tege moet zou gaan. Die bode op wieg met een aantal spoorwegarbeiders en ]ie.t gelukte hem de drie mannen in een bosch tot staan te brengen. Terwijl één zich vlug uit de .voeten maakte, begonnen de bedde anderen dadelijk te schieten op den bod», die spoedig do-odeiijk getroffen werd. Hier na richtte ©en der inbrekers de revolver op zichzelf m schoot zich in de borst. Toen 'de tweede zag, dat zijn kameraad niet 'doodelijk getroffen was, schoot hij den zwaar gewonde een kogel in het hoofd. Met behulp van de, intusschen ge- alaTmieterde, gendarmerie werd nu jacht gemaakt op den laatsten inbreker. Toen dezte echter begreep dat ontsnappen on mogelijk was, schoot hij opnieuw op de gendarmen, gelukkig zonder iemand te raken. Die politie opende nu een snel vuur op den bandiet, die eindelijk doold neerviel. Of hij zelfmoord pleegde, of wel door die politie getroffen werd, zal nog moeten blijken. Volgens de verklaring van sommige spoorwegarbeiders en gendarmen, zou de eerste inbreker niet- getroffen zijn door eten kogel van zijn achtervolgers, doch Van zijn collega-inbreker, die bang ge weest zou zijn, da,t de man zich over zou geven en litem da.n verraden zou. en aanzienlijke voordeelen behaald, maar het handhaven van hunne goede faam had toch op den voorgrond gestaan. lil hoogst gelukkige stemming begaven de echtelingen zich naar de achterzaal, waar de voorstelling plaats gxleep van mijnheer Van Heek en diens dochter. Was het een gevolg van. hare opgeruimdheid) en tevredenheid, dat mevrouw Van Sto ren, na weinig tijds, bijzonder met Louise ingenomen bleek? Misschien. Zooveel is zieker, dat de eerste indruk niet beten' kou gewenscht worclen, en mevrouw, een uur later, reeds eene vertrouwelijkheid aan Louise betoonde, welkte zij na.uw- lijk's aan hare oudste bekenden plagt te schenken. Leopold merkte dit zeer goed en met groote ingenomenheid op; want reeds vroeger! had hij uit zijne gesprek ken met Van Storen bespeurd, dat mama eigenlijk de geheime spil was, waarom alles draaide, en daarom kwam het en op aan vooral hare gunst te winnen. Van zijne zijde verloor Van Heek niets uit het oog, waarmede hij der deftige dame aangenaam 'kóm zijn en deze voelde zich dan ook al spoedig- gestreeld door Re fijne- oplettendheid van dezen blijkbaar zeel' beschaafden en ontwikkelden man. Gij liebt reeds verscheidene jaren B£L6IE. De Vierkiezi ng en. Het „cartel", d.w,.z. het verhond van liberalen en socia listen schijnt den stembusuitslag van 2 Juni a. s. te yreezen, want op de mee tings der Katholieken en in hun eigen .vergaderingen waar Katholieken debattee- re-n, konïen zij in stede van met argumen ten, miet li andtastelijkbeden voor den dag. Vorige wleek gaven wij een staaltje van hetgeen onzen geestverwanten ap zoo'n vergadering te Antwerpen weder voer. Thans iets anders, maar van bet- zélfde genre. In bot half Waalschiei dorp Eigenbr,a- kel (Bramte-l' Alleul) zou dezer dagen de socialistisch!© heer Fumémont spre ken, een eerste vuurvreter. Ook hier -Was de mieeting niet repliek. Dez© repliek werd gégleiven door den beer Vanha.ni, candi- daat-volksvertegenwooriliger. Deze heer Vanham had op eten ander» plaats be weerd, dat de coöperatief van Nivelles de werklieden bestal door Juin brooden te leveren, die in plaats van 2 kilogram maar 1600 gram vveglein en dat hét „Mai- son du Peuple" r) met »en hypotheek van 190,000 frs. bezwaard was. Ook moest de beer Vanham antwoorden op de vraag is het waar of niet dat er een som van 1000 frs. verdwlenen is uit de kas van het socialistisch syndicaat d©r metse laars. De beer Vanbam toonde zijn be weringen aan op zulk een ooomstootelijke wijze, dat er niets tegen ingebracht werd, zelfs niet door den grootsehreeuwer Fur- nemont, voor wien het toch zeker hiel' de gelegenheid was zijn roode broeders te reddien. We hebben brooden gekocht, zei de dl© heer Vanham, ze zijn gewogen en. onder getuigen verzegeld. Welnu deze brooden wogen 1615 Gram in plaats van 2 Kilo. Ook voor de hypotheek van 190,000 frs. bracht de spreker officiede bowijzien. Nu stond de rood© spreker stil. Hij verklaarde', om toch iets te zeggen, dat men hem niet omtrent deze dingen had ingelicht en dat hij niets kon ant woorden. Vervolgens werden de roode heeren va.n Brainie-FAllen], wien de zaak rechtstreeks aanging, gesommeerd om ant woord te geven. Deze konden zich kwa lijk verontschuldigen met den afsc,hui ver dat ze van de zaak niet op de hoogte waren. En waf. was het antwoord van de boeren, die altijd schreeuwen over exploitatie van den werkman, die altijd vinden, dat dien werkman overal te kort wordt gedaan, wat antwoordden ze op de beschuldiging, dat ze 'aan de arme stakkers voor hun zuur verdiende geld brood van veel te weinig gewicht leve ren? Ze antwoordden met gehuil en ge tier. Dat is gemakkelijk en zulk een ant woord kan men overal en op alles geven en zulk een antwoord 'houdt tevens de bekentenis i n dat ze niets anders hebben Zoowel de coöperatief te Nivelles als het „maison da peaple", zijn socialistische instel lingen, in Amerika doorgebracht, niet waar, mijn heer? vroeg zij, toen men aan het maal zat. Ruim vijf jaar, mevrouw, ant woordde Van Heek. Ongeveer achttien ja ren geleden ging ik eene vennootschap aan met zekéren mijnheer Vierens, en wij dre ven uitgebreide zaken op Amerika. Na korten tijd meenden wij, dat het groote voordeelen zou afwerpen, indien wij ©en huis te New-York oprichtten en een on zer daarheen ging. Mijn mede-vennoot nam die taak op zich, en tien jaren .lang mochten wij te zamen een voordeeligen handel drijven. Daarna overleed hij, en nu bleek' weldra de noodzakelijkheid, (dat ik, ter voorkoming van zware verbezen, zelf naar New-YorK zoude gaan. Hier! te lande kon ik vertrouwde personen achter laten, ten einde mijne belangen te be hartigen. Dewijl ik geene kinderen had, dan mijne eenige dochter, besloot ik te gelijkertijd mijn geld uit den handel terug te trekken. Toen ik Louise mijn plan, om naar' Amerikla te vertrekken, mededeelde, drukte zij den wensch uit mij te mogen vergezellen en volgaarne vervulde ik dien. Zij verliet dus op haar zestiende jaafl de kostschool en stak met mij den Oceaan over. (Wordt vervolgd.)

Krantenbank Zeeland

Nieuwe Zeeuwsche Courant | 1912 | | pagina 5