Borstzleke
Co.
er Garantie
IFDOOZEI
E Co.,
I
No. 62. TWEEDE BLAD NIEUWE ZEEUWSCHE COURANT Zaterdag 25 Mei 1912.
[HOOF 21 cent per
/AST".
>er, Groen|
JSAl AG's
FEUILLETON.
BUITEHLAND.
'OORDIGERS
[AM
Van alles wat.
347
?lans verliezen.
pSTEREN, 's Heerenhoêk
MHIMNf
:EM, Kreukelmarkt, Goes
Iieid gegarandeerd,
verpakking' 10 ct|
Delft H 2,
Zelandia Antiqua.
OVEZAND.
x.
IN EERE HERSTELD.
irgeteekende steeds gebouw
dierte, Kakkerlakken of andeii
Aanbevelend,
i, Westsingel 131, GOES
zal dat lezen-
jjdt aan verkoudheid, bronchiti
•ing, neemt uw toevlucht tl
e Borstplllen Jaspers, welkt
imiddelen voor hoest en vet
>p deu achtergrond stellen ei
r hunne onmiddellijke werking
invloed spoedig zullen genezen
leerenhoek reeds 20 tevredes-
ingen.
'er doos 50 cent.
Ibaar bij
>fd-Agent voor Zeeland.
Aanbevelend,
Bleekzucht, Malaria (binn
Hoofdpijn en Gebrek aan
DrH. Nanning buiten op de roo
>rk. Volkomen alkoholvrij.
'harm. Chemische Fabriek, Den Hul
rfr g bjj C. A. SCHULTE
Apotheker en GEBKS. ML'LDW
en W. J. GUDDE, Chemicaliën,
[pe sonsatiewokkènde berichten volgen
Lar in den laatsten tijd .al heel snel
Hu de dagbladen. Hot was de vrees*
L Titanic-ramp die ieder met weemoed
Krulde hij h©t lezen der berichten over
L ontzettenden, honderden menschcn-
Uns eeëisclit hebbende ramp. VV ij kuil
en ons haast geen denkbeeld vormen
an hetgeen in die bange uren door die
Eelukkigen, miet den dood voor ooga®
doorstaan. Hoeveel jonge menschenle-
ils werden daar op eens afgesneden;
po is in dat allerverschrikkelijkst mo
tent eene scheiding gemaakt tiissohen
fan en vrouw, ouder ©n kind.
[Al die rijkdom van techniek, al die pro-
icten van wetenschap en vernuft, al
ie weelde en pracht, die de „Titanic
[p haar kid droeg, liggen daar nu op den
Mem van den Oceaan, door geen men-
fchemnacht te bereiken.
Doet deze ramp weer niet duidelijk op-
jeuw zien.de nietigheid van den mensch
91 het nietige Van 's menschen ijdellieden.
is zij niet een aanklacht tegen die vree-
ielijfce concurrentiezucht, het elkaar den
bet alstefcon in het modern® wereldvcr-
pér. Moge zij eene waarschuwing zijn in
fele opzichten.
Gelijktijdig werden wij bezig gehouden
joor do schurkenstreken vian de auto-
jmdieben te Parijs, waarvan de hoofdper
sonen door het flink optreden dor politie,
[oor den dood verdwenen zijn van hot
iereldtooneel.
Zal nu het laatste bedrijf zijn afgo
Beeld? Ik vrees met groote vreeze. Het
spreekwoord: „Wat gij zaait, zult gij
maaien", komt mij in de- gedachte. Wat
lebben de bewindsmannen van de Fran
Èhe Republiek in de laatste tientallen
jaren gezaaid? GodsdienstloosheidI en zie
hier wat ze maaien. Socialisme en Anar
chisme! de gevolgen daarvan,
Het zal er niet beter op worden. Frank
kijk zal in de toekomst nog meer derge
lijke tooneelen beleven. Wordt niet lede
ren dag het bewijs geleverd, da.t de ge
noden Gods als niet bestaande worden
beschouwd. Hoe wordt de Zondag, -de
(dag des Ileeren gevierd'? Het bewijs daar-
(van heeft men dezer dag-en weer kun-
inen lezen in de dagbladen.
I „Zondagmiddag zijn de overblijf
Iseten van den inboedel uit de garagc-
Dubois, te Choisy-le-Roy, de schuil-
Lplaats, waar B-onnot 14 dagen geleden
„zijn verdiende strat onderging, ver
docht".
Nu vraag ik, zijn er geen andere dagen
dau de Zondag daarvoor te vinden? Heeft
jnen wel eens gehoord dat op Zondag
in Nederland eene publieke veiling plaats
heelt? Een bewijs hoe de Zondag daar in
eere wordt gehouden. Het tegenovergestel
de zien wij gelukkig in ons vaderland,
waai de Zondagrust van hoogarhand hoe
langer hoe meer wordt bevorderd. Maar
over Zondagviering sprekende denk Ik
lei' onwillekeurig aan hoe de viering van
deu Hemelvaartsdag door vele Katholie
ken slecht wordt opgevat. Wel is er
de laatste jaren verbetering te constatee-
ren, doch mij dunkt, dat de. Katholieken
in deze konden voorgaan door hunne
winkels den geheelen dag en niet alleen
van af den middag gesloten te houden.
Do gansche dag is toch bestemd tot vie
ring van dien lioogen feestdag.
Haar kijkt eens 'do 3e Paasch- of 3e
Pinksterdag, wat diezelfde winkeliers dan
[doen. Zij beboeren onder diegenen, 'die
hun winkels sluiten. Het heet dan, dat
hot in 't hdang van liet personeel gedaan
wordt; maar is dan de Hemelvaartsdag
Voor het personeel ook geen feestdag.
Bovendien is de 3e Paasch- en 3e Pink-
stnlag slechts -een plaatselijke, zelfgemaak
te feestdag, terwijl de Hemelvaartsdag
voor den Katholiek een feestdag is, die
door de II. Kerk is voorgeschreven te
^r61!. Ms den Zondag, waarop- dus alle
statelijke arbeid is verboden.
Over Pinksteren gesproken, jongen,
jongen, wat zullen de Goezenaars en Mid
delburgers een vroolijkc Tweede Pinkster
dag hebben dit jaar, want zij zullen we
gens liet te houden Festival in beide
plaatsen, muziek in overvloed genieten.
Waar muziek is, daar is ook in den
regel vroolijkheid. Dat het een gepaste
vroolijkheid moge zijn, door geen wan
klanken, tengevolge va:n overmatig' ge
bruik van drank gestoord, (en dat moe
der natuur in alle opzichten moge mee
werken om die vroolijkheid te verhoogen,
hoopt gaarne Rem i.
De drie gezusters stonden hekend als
filiate devotee, geestelijke dochters of klop
jes. Er zijn er zeer' velen geweest, gelijk
men ook ka.n opmaken uit de oude doop
boeken, waai' menige jonge dochter met
die onderscheiding is aangeduid. Jannetje
Pieterse Sinoutskerke, Josijntje Eewouts,
Geertrui Gehardts, Hendrikia Russchieter,
Petiionella Iloogesteger, Jannetje Brants,
Cornelia Langemare, Joanna Franse, Jo
anna Cats, Helena Rijmeland, Maria van
Marcelle, ziedaar eenige gezellinnen
van de juffers Booms, maar de meesten
barer rustten in 1691 reeds uit van haar
werken. Zij leidden een stichtend leven,
die klopjes, en waren den Priester, waar
het maar cenigszins kon, behulpzaam, een
zaak van belang in déze droeve tijden.
Er zijn er eens '29 tegelijk! geweest. Een
der 4 klopjes, die in 1702, toen de stad
in vreugde verkeerde wegens Wester-
wij'k's terugkeer uit zijn „eeuwige" ge
vangenis, den Pastoor mtet nog twee „ge
trouwe borgerS" hielpen hij het afbre
ken van een miuur, op last der stede
lijke regeering dwalls door het kerkje ge
metseld, leefde nog in den tijd van Pastoor
Claius, maar niet lang meer, want zij
stierf drie jaren daarna (1770, 5 Oct.)
86 jaar oud. Misschien een zuster van
deze Martina Sinoutskerke, was de reeds
vóór '20 jaar overleden filia devote Maria
Sinoutskerke, die op weinig na mede de
80 heeft mogen halen. Er is een tijd
geweest, dat zij ook zongen onder de
H. Mis, niet op een koor, iets da.t
hierop geleek', was toen nog niet „afgeso-
pareert", maar vóór (1e communiebank
Pastoor Joannes van do Velde (7 Nov
1(39411 Sept. 1699) leerde ze liet gre-
gotrinansch en dan zongen ze, geknield
op ile communiebank, tijdens de voor
naamste feestdagen. Na 1709, toen de
meeste klopjes, ook de gezusters Booms,
ontslapen waren, naar het schijnt zonder
opvolgsters, werden er slechts stille Mis
sen opgedragen. Den 14 Sept. 1721 zond
de Apost. Vicaris naar het Goesche Land
weer een Pastoor, Joannes van de Velde,
die een liefhebber van bloemen was, goed
kon preeken en de jeugd htecl aardig in do
Christelijke leer wist te onderwijzen. On
der zijn „vele begaafdheden" behoord©
blijkbaar ook do zang. Aan jongelingen
en gehuwden leerde de Pastoor de ker
kelijke gezangen. Op den e«rsten zolder,
recht over het altaar, werd een kleine
ruimte door een staand schutsel afgeschei
den. Daar zongen de nieuwe koristen op
Allerheiligen 1726 het „Tantum ergo" en
Vervolgens op Zon- en feestdagen: „As
perges me", „Kyria", „Gloria", „Cre
do". Toen kwam er iets, dat meer op
een koor geleek, door planken afgeschei
den van de zitplaatsen der gewone kerk
gangers en van twee banken voorzien.
Onder Pastoor Claus, die twee jaren be
steedde, om onderscheiden© jongelingen
en jongedochtcrs in den zang te onder
wijlzen, kreeg het koor er nog een bank
bij en werd een reglement ontworpen met
boeten, als sommige verplichtingen niet
nagekomen werden. Vóór 1739 was er
des Zondagsna,middags altijd onderricht
gegeven in don catechismus, maar sc-
derd werd do litanie van de H. Maagd
gezongen. In 1756, toen de kerk een ver-
grooting ondoi'ging naai' het Zuiden, kreeg
men een nieuw en luchtig koor en Pas
16.
j Gij spreekt daar van Suse, mama,.
Ik zou haar morgen op de thee vra
ten.
Dat is een goede inval. Ik zal Jhaar
jstrak's een briefje schrijven of misschien
izelve bij haar aangaan.
Matthias verliet liet huis. Zoo vaak hij
(echter dien dag bij zijne moeder toefde,
liep het gesprek over de reizigers on men
[verheugde zich in het fraaie, warine wo
lder, dat hun tocht verzelde. Don ande
ren ochtend vertrok Matthias op het be
paalde uur, en zoodra hij te Rotterdam
kwam, liet hij zich naar de Boompjes
lijden. Zijn vader stond hem reeds in
iet venster te. wachten en weinige oogten-
blikken later bevonden zij zich in elkan
ders tegenwoordigheid. Matthias was op
getogen, dat hij zijn vader in blakenden
welstand wederzag en deze vernam met
vreugde de gezondheid, van vrouw en
zoon. Nadat zij een groot kwartiert uurs
waren te zamen geweest, zeide de oude
|heer
Nu zal ik u bij mijne reisgenooten
toor Claus bad, dat „God den ijver der
koristen tot den godsdienst versterken en
vermeerderen mocht!"
Juffrouw Maria Boom bestelde twee
jaargetijden voor haar zuster Adria.ua
(gest. 1692, 18 Oct.) en drie voor Digna
(gest. 24 Juli 1691 of 1692) en hiertoe
bracht zij over 300 gulden en de helft
in 6 gemeten 245 roeden lands in het
westambacht van Kapellevoorts bestelde
zij ndg een jaargetijde voor haar oom
Jacob Boom, reeds voor lang overleden,
en twee voor haar zelve, die op 6 April
1696 als overleden zou aangeteekend wor
den. Aan welke der drie geestelijk© doch
ters het hoefje te Ovezand behoord zal
hebben, valt niet meer uit te maken en
mag van minder belang geacht. Het was
toentertijd noodzakelijk, dat; een dergelijk
eigendom bij de .burgerlijke overheid ten
nam© van een vertrouwd persoon werd
ingeschreven. Zoo gold als eigenaar van
Juffer Booni's hoefje de heer Petrus de
Bye, die op Allerheiligen 1669 gehuwd
was met Anna Maria van der Goes, in
hel bijwezen van haar ouders en z ij n
broeder. Deze jonkvrouw was de laatste
afstammelinge van haar geslacht en stierf
in 1741, zonder kinderen na, te laten,
in Den Haag, waar de familie haar ge
woon verblijf had, schoon zij dikwijls op
het Slot Ostendc vertoefde, negen kruis
jes tellende.
De Pater Jezuïet Adolphus de Bye ze
gende ten ja,re 1734, met toestemming
van Pastoor Kistemakers, bet huwelijk in
van den heer Theodoras Guillielmus de
Bye en mej. Petronella Oostdijck, tegen
over de getuigen Joannes Oostdijck en
Cornelius Franciscus de Bye. Het was
dus een dochter van den kerkmeester Joan
Oostdijck, uit de Lange Kerkstraat, maar
's zomers onder 's Gravenpolder op zijn
buitenplaats aan het Zwakte vertoevend,
die hier trouwde, maar was de andere
de niet genoemde broer van Petrus de
Bye of met den Pater en den bruidegom
zoons van dien broer? Meer dan één kind
werd van dit echtpaar gedoopt en de
de Bie's, die men in de oude folianten
vervolgens aantreft, zullen van deze te
Goes gevestigde familie afstammen.
Wellicht van niet zoo hoog een stand,
maar daarom toch volstrekt niet de eerste
de beste, was de man, die doorging voor
den eigenaar van het hoefje te Dijk'wel,
de rentmeester Cornelis Rijmeland, die
de gewoonte hail in een krul onder zijn
naam zijn ouderdom te schrijven, even
als anderen het jaartal er onder plaatsten.
Zijn vrouw heette Adriana Blaubeen en
als die Willem Blaubeen, die nu 16 jaar
geleden getuige was met den rentmeester
Corn. Iielle bij hét huwelijk liaai' vader
was, dan had zij nog twee broers: Pe
tras, die in 1667 dolkter Pieten Borse
laer's Digna trouwde, maar reeds twee
jaar daarna ten grave daalde en mr.
Adriaan Blaubeen, die voor zijn moeder
Maria Wcy, voor zijn broer en voor hem
zelf een jaargetij besteld©. Een Petrus
Rijmeland een broer van Corii.?
staat als getuige opgeteekënd hij ©en def
tig huwelijk in 1697 en <le juffer Rij
meland, die met Pastoors zuster Arnolda,
maar nu hij wijze vau een liefdewerk',
in 1705 bij een dergelijke gelegenheid als
zoodanig fungeerde, zal wel geen an
dere geweest zijn als de op oen volgende
bladzij genoemde filia devote Helena Rij
meland. De Rijmeland's verkeerden met
en waren Verwant aan de Oostdijcken,
de Suythoff's, do Kelle's, de Blaubeen's,
do Borselaters. L,
I)IHS(III.IM)
Keizer en Rijksdag. Het dreige
ment van Wilhelm, te Straatsburg geuit
d.at hij Elzas-Lótharingen bij Pruisen zou
inlijven, vond natuurlijk hef-tigen weder
stand in de piers en in den Rijksdag,
doch in laatstgenoemd lichaam werd die
tegenstand op een onbeschofte manier
uitgedrukt clopr den socialist Scheid*
brengen, en ik durf wel voorspellen, dat
gij, na met hen een oogenblik' kennis ge
maakt te hebben, zult verklaren, dat ik
het in elk opzicht uitnemend getroffen
heb. Zij zijn hier naast.
In hel belendende vertrek bevonden
zich Van Heek' en zijne dochter, die ter
stond van hunne stoelen opstonden, toen
vader en zoon binnentraden.
Wanneer ieder hunnerl zich builenge-
meene moeite had getroost, om, hij de
eerste ontmoeting, den voordeeligst moge
lijken indrak te maken, dan zouden zij
dit niet te vcigeefs hébben gedaan. Mat
thias nam Leopold en Louise evenzeer
voor zich in, als deze hem; ja, de ver
rassing van den Amsterdammer was te
grooter, naarmate hij geringere verwach
ting van de vreemdelingen had gehad.
De beschaafde toon van mijnheer Van
Hoek, zoo volkomen in overeenstemming
met de ongekunstelde waardigheid zijner
bevallige dochter, veroverden den jon
gen Van Storen als h'et ware stormen
derhand.
Spoedig was oen levendig gesprok' aan
geknoopt, en, na eene korte wijle, kon
men gemeend hebben, dat het viertel go-
heel te zamen behoorde en van kinds
been met elkander had omgegaan. Mat
thias erkende dra hij ziclizelven, da.t (de
heer Van Hoek' eeno buitengewone kennis
en ervaring van zakten bezat, en hij maak
te reeds het plan, zich zooveel moge
lijk hij hem aan te sluiten, ten eimle
daarmede zijn voordeel te doen.
Het gezelschap vertrok' met den snel
trein en weid te Amsterdam, in het rijtuig
van mijnheer Van Storen, naar diens wo
ning gereden. Onderweg had Leopold zijn
wensch aan Matthias uitgedrukt om in
eene afzonderlijke kamer te wonden g©
leid, terwijl dien» papa tot zijne gade
ging. Matthias waardeerde dit fciesche
voorstel, en z'oo kon mijnheer Van Storen
terstond in de binnenkamer zijne vrouw
opzoeken. Met jongelingsvlugheid sprong
hij uit den wagen en de hooge stoep
op, en een oogenblik later omarmde hij
zijne gade. Een krijgsman, die na eene
schitterende overwinning uit den gevaar
lijken strijd terugkeert, kon niet met meer
hartelijkheid ontvangen worden. Warme
tranen drongen mevrouw yan Storen in
de pogen, toen zij zich' weder in het
bezit mocht Verheugen van haren ge
maal, die zulk een groot offer had ge
bracjit, om hun naam met onbevle'k'ten
luister te doen schitteren. Wel is waar,
hij had daarbij uilgebreide zaken gedaan
nrann. Onder voortdurend gelach en aan
moedigende goedkeu ringen zijner partij-
genooben ging hij zich, zonder iets zake
lijks te béide te brengen, te buiten aan
hatelijkheden tegen Pruisen, citeerde alle
mogelijke onaangenaamheden, in den loop
der jaren -door politici van ander© rich
ting aan het adres van Pruisen gezegd,
o. a., dat teen mensch zich schamen moest
Pruis te zijn, dat Pruisen het Duitsche
Siberië is, enz. Von Bethmann Heilweg
holde inderdaad weg, wit van woede en
gevolgd door de overige ministers en
eten gedeelte der conservatieve afgevaar
digden. Doch' deze demonstratieve uit
tocht scheten niet zoozeer bedoeld als
eten protest tegen de rede van den- sociaal
democraat als vVeil tegen de aarzelende
houding van den voorzitter Kaernf, die
zóózeer beheerscht weid "door zijn zenu
wen, dat zijn leiding naar niets geleek.
De arm© Kaempf zal zich' door zijn
houding ongetwijfeld de allerhoogste on
genade op den lials hebben gehaald, want
veie3 te laat riep hij na Jiet stenogram
te hebben laten komen van het door
Schteideartenn gesprokene dezen tot de
orde. E'ei'st toen de nationaal-liberale
spreker professor Von Calcar aan het
woord was, kwamen rijkskanselier en mi
nisters terug. Zij hadden dus Dl'. Spahn
van het Centrum niet hooren verklaren,
dat hij het betreuren zou indien de Iréi-
zer wérkelijk de woorden gesproten liad,
die litem iu den mond zijn gelegd. De
verzoenende geest in het Rijkstand zo-u
hieronder zeer lijden, merkt© de Cen
tra msspreter op.
Von Béthmann's antwoord bevestigde
slechts bet feit van 's kieizers misnoegde
uiting -en van... liet dreigement. De Ei-
zas-Lotharingsch© Landdag, zoo betoog
de do kanselier, heeft zijn positie tot niets
anders gebruikt dan om Pruisen ten zelfs
den keizer persoonlijk te plagen, on daar
om gaf de keizer uiting aan een gevoel
van misnoegen, dat zeer veel Duitschters
bezielt.
„Er is g-oe-n toestand geschapen", zeide
de kanselier, wttarvoor ik de verantwoor
ding niet op mij neem, niet uit hoffelijk
heid, doch uit plicht jegens den staat".
Do keizer hteeft er niet aan gedacht,
den Bondsraad en den Rijksdag te _pas-
sceren. Wanneer verandering moet ge
bracht worden in do grondwet van bet
Rijksland, dan zullen Bondsraad en
Rijksdag die aanbrengen.
inmiddels, loopen geruchten, da!t
Kaempf, ook al naar aanleiding van liet
boven verhaalde, zijn mandaat aJs- Rijks-
dagsafgevanrdigde zou nederleggen.
Kardinaal Ropp is geopereerd. De ope
ratie moet volgens do berichten goed
zijn geslaagd. Dinsdagavond was de tem
peratuur 37,6 en was de werkzaamheid
van het hart bevredigend.
Intusscben wordt van een tweede opte-
ratie gesproken, tenzij bet gezwel waarom;
het gaat vanzelf openbreekt.
Het Pruisische Huis van afgevaardigden
zal eerst na pinksteren, den 8sten Juni,
op zomerreces gaan to-l '22 October.
Donderdag beeft bet Huis met alg©-
m«eine stemmen, op die van de socialis
ten, vrijzinnigen en Polen na, toestem
ming v-erleend om tegen afgevaardigden
Bochardt en Leinert een strafvervolging
te dpe-n instellen in verband met de be
kend© incidenten hij de uitzetting van
Bochardt.
D© Bier] ij ns c h e Apachen. Om
trent de schietpartij op de Berlijnsohe
apachen, die hun Parijsohe „collega's"
schijnen te willen navolgen, wordt nader
gemeld, dat zij door een brigadier van
politie betrapt werden, toen zij in een
kleérenwintel inbraken 's morgens om 5
uur. Het gelukte den drie inbrekers op
fietsten te ontkomen in de richting naar
B'redow. Die politie telefoneerde naar
Rredow, dat men daar de boeven tege
moet zou gaan. Die bode op wieg met een
aantal spoorwegarbeiders en ]ie.t gelukte
hem de drie mannen in een bosch tot
staan te brengen. Terwijl één zich vlug
uit de .voeten maakte, begonnen de bedde
anderen dadelijk te schieten op den bod»,
die spoedig do-odeiijk getroffen werd. Hier
na richtte ©en der inbrekers de revolver
op zichzelf m schoot zich in de borst.
Toen 'de tweede zag, dat zijn kameraad
niet 'doodelijk getroffen was, schoot hij
den zwaar gewonde een kogel in het
hoofd. Met behulp van de, intusschen ge-
alaTmieterde, gendarmerie werd nu jacht
gemaakt op den laatsten inbreker. Toen
dezte echter begreep dat ontsnappen on
mogelijk was, schoot hij opnieuw op de
gendarmen, gelukkig zonder iemand te
raken. Die politie opende nu een snel
vuur op den bandiet, die eindelijk doold
neerviel. Of hij zelfmoord pleegde, of
wel door die politie getroffen werd, zal
nog moeten blijken.
Volgens de verklaring van sommige
spoorwegarbeiders en gendarmen, zou de
eerste inbreker niet- getroffen zijn door
eten kogel van zijn achtervolgers, doch
Van zijn collega-inbreker, die bang ge
weest zou zijn, da,t de man zich over
zou geven en litem da.n verraden zou.
en aanzienlijke voordeelen behaald, maar
het handhaven van hunne goede faam
had toch op den voorgrond gestaan.
lil hoogst gelukkige stemming begaven
de echtelingen zich naar de achterzaal,
waar de voorstelling plaats gxleep van
mijnheer Van Heek en diens dochter. Was
het een gevolg van. hare opgeruimdheid)
en tevredenheid, dat mevrouw Van Sto
ren, na weinig tijds, bijzonder met Louise
ingenomen bleek? Misschien. Zooveel is
zieker, dat de eerste indruk niet beten'
kou gewenscht worclen, en mevrouw, een
uur later, reeds eene vertrouwelijkheid
aan Louise betoonde, welkte zij na.uw-
lijk's aan hare oudste bekenden plagt te
schenken. Leopold merkte dit zeer goed
en met groote ingenomenheid op; want
reeds vroeger! had hij uit zijne gesprek
ken met Van Storen bespeurd, dat mama
eigenlijk de geheime spil was, waarom
alles draaide, en daarom kwam het en op
aan vooral hare gunst te winnen. Van
zijne zijde verloor Van Heek niets uit
het oog, waarmede hij der deftige dame
aangenaam 'kóm zijn en deze voelde zich
dan ook al spoedig- gestreeld door Re
fijne- oplettendheid van dezen blijkbaar
zeel' beschaafden en ontwikkelden man.
Gij liebt reeds verscheidene jaren
B£L6IE.
De Vierkiezi ng en. Het „cartel",
d.w,.z. het verhond van liberalen en socia
listen schijnt den stembusuitslag van 2
Juni a. s. te yreezen, want op de mee
tings der Katholieken en in hun eigen
.vergaderingen waar Katholieken debattee-
re-n, konïen zij in stede van met argumen
ten, miet li andtastelijkbeden voor den dag.
Vorige wleek gaven wij een staaltje
van hetgeen onzen geestverwanten ap
zoo'n vergadering te Antwerpen weder
voer. Thans iets anders, maar van bet-
zélfde genre.
In bot half Waalschiei dorp Eigenbr,a-
kel (Bramte-l' Alleul) zou dezer dagen
de socialistisch!© heer Fumémont spre
ken, een eerste vuurvreter. Ook hier -Was
de mieeting niet repliek. Dez© repliek werd
gégleiven door den beer Vanha.ni, candi-
daat-volksvertegenwooriliger. Deze heer
Vanham had op eten ander» plaats be
weerd, dat de coöperatief van Nivelles de
werklieden bestal door Juin brooden te
leveren, die in plaats van 2 kilogram
maar 1600 gram vveglein en dat hét „Mai-
son du Peuple" r) met »en hypotheek van
190,000 frs. bezwaard was. Ook moest
de beer Vanham antwoorden op de vraag
is het waar of niet dat er een som van
1000 frs. verdwlenen is uit de kas van
het socialistisch syndicaat d©r metse
laars. De beer Vanbam toonde zijn be
weringen aan op zulk een ooomstootelijke
wijze, dat er niets tegen ingebracht werd,
zelfs niet door den grootsehreeuwer Fur-
nemont, voor wien het toch zeker hiel' de
gelegenheid was zijn roode broeders te
reddien. We hebben brooden gekocht, zei
de dl© heer Vanham, ze zijn gewogen en.
onder getuigen verzegeld. Welnu deze
brooden wogen 1615 Gram in plaats van
2 Kilo. Ook voor de hypotheek van
190,000 frs. bracht de spreker officiede
bowijzien. Nu stond de rood© spreker stil.
Hij verklaarde', om toch iets te zeggen,
dat men hem niet omtrent deze dingen
had ingelicht en dat hij niets kon ant
woorden. Vervolgens werden de roode
heeren va.n Brainie-FAllen], wien de zaak
rechtstreeks aanging, gesommeerd om ant
woord te geven. Deze konden zich kwa
lijk verontschuldigen met den afsc,hui
ver dat ze van de zaak niet op de hoogte
waren. En waf. was het antwoord van
de boeren, die altijd schreeuwen over
exploitatie van den werkman, die altijd
vinden, dat dien werkman overal te kort
wordt gedaan, wat antwoordden ze op
de beschuldiging, dat ze 'aan de arme
stakkers voor hun zuur verdiende geld
brood van veel te weinig gewicht leve
ren? Ze antwoordden met gehuil en ge
tier. Dat is gemakkelijk en zulk een ant
woord kan men overal en op alles geven
en zulk een antwoord 'houdt tevens de
bekentenis i n dat ze niets anders hebben
Zoowel de coöperatief te Nivelles als het
„maison da peaple", zijn socialistische instel
lingen,
in Amerika doorgebracht, niet waar, mijn
heer? vroeg zij, toen men aan het maal
zat.
Ruim vijf jaar, mevrouw, ant
woordde Van Heek. Ongeveer achttien ja
ren geleden ging ik eene vennootschap aan
met zekéren mijnheer Vierens, en wij dre
ven uitgebreide zaken op Amerika. Na
korten tijd meenden wij, dat het groote
voordeelen zou afwerpen, indien wij ©en
huis te New-York oprichtten en een on
zer daarheen ging. Mijn mede-vennoot
nam die taak op zich, en tien jaren .lang
mochten wij te zamen een voordeeligen
handel drijven. Daarna overleed hij, en
nu bleek' weldra de noodzakelijkheid, (dat
ik, ter voorkoming van zware verbezen,
zelf naar New-YorK zoude gaan. Hier! te
lande kon ik vertrouwde personen achter
laten, ten einde mijne belangen te be
hartigen. Dewijl ik geene kinderen had,
dan mijne eenige dochter, besloot ik te
gelijkertijd mijn geld uit den handel terug
te trekken. Toen ik Louise mijn plan, om
naar' Amerikla te vertrekken, mededeelde,
drukte zij den wensch uit mij te mogen
vergezellen en volgaarne vervulde ik dien.
Zij verliet dus op haar zestiende jaafl
de kostschool en stak met mij den Oceaan
over. (Wordt vervolgd.)