ndig
mmniï
iburg
'HGEKBAM
No. 61
Donderdag 23 Mei 1912.
Achtste Jaargang.
ide.
Rotterdam.
ES.
lOll
'S BANK,
|TE HUUR?
FEUILLETON.
BUITENLAND.
ES.
|XTBACT
E"
Verschijnt eiken MAANDAG-, WOENSDAG- en VRIJDAGAVOND.
IBOOTDIENST
lordt.Rotterdam en
Amsterdam,
Dnyler en Zuid-fieveJaniJ.
fagen: Slagerij Firma G. J
A 13, Goes.
IN EERE HERSTELD.
DE OORLOG
tusschen Italië en Turkije.
Oe scnipbreuk van de „Titanic".
avonds 10.32
11.07 Goes—
wordt gestopt.
pereerste verbindingen
JU
flur gelieven zich voor
Adv. Bur. M. F. VAN
slinkend kelder,
zelfs de teerste
Imiddelen zijn,
goed en doen
jjgbaar bij
fEBEEKE.
hte
1st.
EÜInlE ZEEÜWSCHE COURANT
Abonnementsprijs p. 3 maanden voor Goes f 0.75, daarbuiten f 0,95.
Afzanderijjke nummers 5 cent,: dubbele bladen 10 cent.
Advertentiën worden ingewacht op Maandag en Woensdag vóór
halt drie en Vrijdag vóór een uur 's namiddags.
Kantoor v. d. Administratie: Ganzepoortstraat C 209, GOES.
ReclamebericKten 25 Ct. p. t. Bij abonnement speciale prijs.
Advertcntiën van 15 regels f 0.60; ieders pegel mieer 10 Ct.
Eenzelfde advertentie 3 X geplaatst^ wordt 2 X bereikleinidi,
Dienstaanbiedingen 5 regels vioor, 25 Gt. k contant.
[de Steombooten
GOES n. ROÏTEHDiAM:
23 Mei 'b morgens 3,—.
27 Mei ?s morgens 8,—
EERDiAM Woensdagmiddag,
n ROTTERDAM n. GOES:
24 Mei s morgens 9,—'
31 Mei 's morgens 11,—
's namiddags 4,—.
ÏISTERDAM naar GOES:
jdaginiddag' 2 uur.
Rotterdam, Haring'
ïzijde,
ITiÊN te bekomen te Goes
leer J. 0. MONHKMIUS, te
de heeren BOUMAN
rdam bij de heeren J. ff
IE en W, DEFAIS en te R?'
lij die Stoamboot-Reiederij w
AN DER SCHUIJT.
IERSVRACHT Goes—Dordte
enkele reis, f 1, retour f
iueleiuden geschikt, staande
Het Ontwerp Tariefwet.
Alle protectionistische landen hebben
ons'door hunne tarieven den oorlog aan
gedaan. Reeds sedert jaren worden wij
op het gebied van handel en nijverheid
verdrukt. En het is te wijten aan de
politiek welke ons land reeds zoovele
jaren heeft gevolgd om ons niet of bijna
niet te mogen verdedigen, dat wij trots
degunstige gesteldheid van on
zen bodem zoo weinig zijn vooruit
gegaan in verge 1 ij k ing van an
dere landen, dat ons land in vele
opzichten niet meer meetelt en verschil
lende takken van nijverheid geheel zijn
verloren gegaan.
Wij hebben hier vier sporten van men-
Ischen.
De eerste partij roeptlaissez faire lais
sez aller „het geeft toch niets", do twee
de partij roept: „laat u verdrukken an
ders treedt ide vijand nog 'haMder op",
de derde partij roept: „wij hebben geen
Vaderland", alleen de vierde en laatste,
partij is van oordeel, dat wij verplicht
zijn ons te verdedigen.
Sedert meer dan vijftig jaren zijn de
eerste drie partijen aan hot bewind ge
weest. Dat wij nog niet geheel ten on
der zijn, ligt aan de groote veerkracht
van onzen vruchtbaren bodem, aan het
bezit van onze welvaart aanbrengende
koloniën en verder daaraan, dat die
drie partijen haar beginselen niet vol
ledig hebben durven toepassen, want
wij hebben alt ij d nog een be-
schermend tarief.
Doch hadden wij ons krach ti
ger verdedigd (d.w.z. door een hoo-
ger beschermend tarief, Red. „N. Z. Crt.")
danzo u onzen ij verhei dz ij ntoe-
genomen als in andere landen,
terwijl onze vruchtbare bodem
ons zou hebben rijk' gemaakt.
Thans hebben die bodem in .die
koloniën ons alleen voor ar
moede behoed".
Bovenstaande is het slot der inleiding
van de juist verschenen brochure „Het
ontwerp.Tarie Avet" door I*. A.
Zuur, welke brochure het 29e nummer
uitmaakt der bekende volksbibliotheek
van de ijverige Uitgeversmaatschappij
„Futura" te Leiden.
V ij hebben dat stuk afgedrukt wijl daar
uit blijkt hoe de 'Schrijver de heftig be-
disputeerdc tariefkwestie zakelijk, popu
lair en eerlijk behandelt.
Immers, een eenzijdige vrijhandels-poli
tiek gedurende tientallen van jaren on
der liberaal regime voorgestaan en be
vorderd, heeft ons volk in züjn ge
heel in eene ongunstige positie ge
bracht, wijl de nationale nijverheid zich
met heeft kunnen ontwikkelen en zoo-
doende ide volkswelvaart ging kwijnen,
wat de jaarlijksche uittocht van duizen
den Nederlanders naar Duit.sch.land om
er tijdelijk te arbeiden, naar Amerika om
er voorgoed te blijven, bewijst.
Het is derhalve een nuttige taak in
een populair geschrift aan te tonnen, dat
een matig invoerrecht zooa.ls minister
kolkman voorstelt allerminst een ramp
is voor ons volk, maar een. middel tot
n b/d Groote Markt te
G oeSl
15,
Slechts eene zaak' had zij in haar na
deel: haar vermogen zou eenmaal blij
ken gering te zijn, want zij had nog ver
scheidene. broeders en zustels. Doch dit
bezwaar, het welk de .overgroote meer
derheid der jonge heeren haidde afge
schrikt, kon geenerlei indruk maken op
Matthias. Niet slechts toch dat hij zelf
rijk was, maar bovendien bezat hij zulk
een edel, onafhankelijk karakter, dat, bij
het huwelijk, voor hem het geld de hij
zaak was, waarop hij nauwljjks lette en
welke hem noch ten gunste noch ten
ongunste van iemand kon doen overhel
len.
Van welke zijde men Matthias dus be-
schouwde, hij was iemand, dien men op
bijzonder hoogen prijs mocht schatten, de-
1 wijl zijne geestvermogens, zijne edele hoe
danigheden des harten, zijne aanzienlijke
fortuin en uitmuntend, persoonlijk voor
komen een geheel vormden, gelijk zel
den wordt aangetroffen. Bij al die vol
maaktheid bezat hij eene bijzonderheid,
welke, als de schaduw vau zooveel heer-
grootere welvaart en. tegenover de pan-
vallen der ons omringende protectionis
tische landen feiteljjk niet anders a,ls oen
gepast en wettig zelfverweer.
Hierin is o.i. de heer Zuur volkomen
geslaagd. Zijn brochure is een echt volks
boekje, dat feitelijk door pile kiesver-
eenigingen zou moeten worden verspreid,
als nuttig tegengif tegen den onzin waar
mede de a.nti-ta.riefwetmannen cms volk
schier dageljjks overstelpen.
Volgens een te Milaan ontvangen tele
gram, is op Rhodus een aanslag gepleegd
op generaal Ameglio.
Toen de generaal op weg was naar
een dorpje, vielen plotseling twee scho
ten, die echter beide misten. Op het
zelfde oogenblik zag men twee in lom
pen gehulde mannen vluchten.
Generaal Ameglio liet Ze achtervolgen
en het gelakte zijn soldaten, de heide
kerels gevangen te nemen. Daar men niet
met Turicsche soldaten te doen had, wer
den de bandieten op bevel van den ge>-
neraal aan een boom gebonden en da
delijk doodgeschoten.
Uitzetting van. Italianen.
Volgens besluit -van den ministerraad
worden binnen 14 dagen pile in Tur
kije verblijvende Italianen uit het land
gezet behalve arbeiders, weduwen, wee
zen en religieuzen,.
Naar de bladen melden heeft de ko
ning va.n Italië 100000 lire ten bate der
verbannenen geschonken.
De bemanning van de „Carpathia"
heeft een maand salaris ontvangen voor
de diensten bij de redding van de schip
breukelingen der „Titanic" bewezen.
Een aangrijpende plechtigheid was
Zaterdagmiddag te Colne in Lancashire
(zijn geboortestad), do ter-aande-bcstel-
ling van het stoffelijk overschot van
Wallace Hartley, den kapelmeester van.
het muziekkorps der „Titanic", welks
leden zoo eervol den dood vonden hij de
ramp, die het schip trof. Het lijk van
den kapelmeester, later oip zee drijvende
gevonden, was naar Engeland terugge
bracht. De geheele stad was in rouw;
de vlaggen hingen halfstok van de open
bare eu vele particuliere gebouwen. Het
aantal dergenen die den doode de laatste
eer bewezen, wordt op ongeveer 30,000
geschat. De lijkstoet vertrok van de
Bethel Independent Methodist Chapel,
waar Hartley vroeger in het koor zong,
waarvan zijn vader meer dan een kwart
eeuw (\e leider was geweest,. Vertegen
woordigers der gemeente, van de volun-
teer-reglmenten en van tal van vereeni-
gingen te Colne, volgden den lijkwagen,
terwijl een aantal muziekkorpsen zich
lijk licht, bij een man van zulk een hel
der verstand dubbel moest uitkomen. Hij
was met de kwaal yan papa en mama
besmet en wel, zoo het scheen, in rnim
zoo sterke mate als ieder 'hunner. Zijn
begrip van rang en daaraan verbonden
verplichtingen was zoo groot, dat geen
macht ter wereld hem zou genoopt hebben
iets te doen, dat eenen Amsterdamschen
patriciër niet betaamde. Hij1 zag niet in,
dat hij hierdoor vaak de slaaf weid van
bekrompen vooroordeel, ja, dat hij1 soms
onrechtvaardig was ten opzichte van per
sonen en zaken. Met schuwheid vermeed
hij ieder, die niet op zijne lijn stond,
en vergaf het nimmer, wanneer iemand
zich eene zijschrede veroorloofde van het-
gene hjj uitsluitend het reohte pad ge
loofde. Zoo ver ging die verblinding, dat
hij den minst beduidenden patriciër on
eindig meer onderscheiding bewees dan
den burger van geringe afkomst, die zich,
door vlijt en talent, rang en vermogen
verworven had.
Met zeer veel aandacht had hij de brie
ven gelezen en ze daarna met ©en rood
koordje te zaam gebonden. Matthias wreef
eenige malen met de hand over het voor
hoofd en scheen het niet met zichzelv-en
eens, wat hij uit den inhoud zou beslui
ten. Hij keek op zijn horloge, en daar
in den stoet bevonden, die onderweg
naar de begraafplaats treurmuziek' ten
gehooxe brachten. Bij het graf zongen
de koren het „Naerer, my God, to Thee",
en hij het slot der plechtigheid bliezen
een aantal trompetters de „Last Bost".
BELGIË.
Sedert de laatste buitenpartij in Lao-
ken zijn er lasterlijke praatjes in om
loop gebracht over het intieme leven van
de Belgische koninklijke familie. Men
heeft zelfs durven vertellen, dat de fcoi-
ningin den koning betrapt had met een
kamenier en deze met een revolver had
doodgeschoten. De koning, van het be
staan dezer lasterpraatjes door hofbe
ambten verwittigd en telefonisch van uit
België en zelfs uit het buitenland ge
waarschuwd, was natuurlijk hoiogst ver
baasd en diep verontwaardigd. De pro
cureur des kanings zal de uitstrpoiers
van dezen lasterpraat vervolgen en ©en
ieder die ze verder zal verspreiden, zal
terstond in hechtenis worden genomen.
DCmOHLASO
Dood el ijk ongeluk. Op den heir-
weg van Berlijn naar Hamburg is Maan
dagavond om half zeven drie kilometers
voorbij deze plaats een auto-ongeluk ge
beurd, waarbij Prins George Willem van
Cumberland en zijn kamerdienaar 'Greve
gedood zijn. De prins stuurde zelf. Op
de plaats van het ongeluk was de weg
pas begrint, en daar weigerde het stuur.
De auto vloog tegen boomen langs den
kant van den weg, de menschen die erin
zaten, werden eruit geslingerd. De prins
kreeg een doodelijke kwetsuur aan zijn
borst en een schedelbreuk, de kamerdie
naar een doodeljj'ke schedelbreuk. Die lij
ken zijn naar Nackel overgebracht en
daar iplp het kasteel van den heer von
Hagen op een baar gelegd.
Brutale berooving. In Munehen
heeft dezer dagen weer een brutale beroet
ving plaats gehad. Een net gekleed heer
vroeg een schooljongen die juist 3000
mark van de bank gehaald had, naar den
weg. De jongen bracht den vreemdeling
waar hij wezen moest en ontving een
belooning. De onbekende noodigde hem
daarna uit in zijn woning te Komen. Een
maal binnen, haalde de man echter een
revolver te voorschijn en dreigde den he
vig verschrikten jongen te zullen neer
schieten, zoo hij hem de 3000 mark niet
overgaf. De arme jongen week' voor het
geweld en gaf de gevraagde som. De
dader zocht natuurlijk een goed heen
komen. i
LJGLLBII.
De stakers in de haven van
Londen. Dinsdag staakten 10,000 lich-
terschippers en stuwadoors. De transport
arbeiders dreigen zich te zullen aanslui
ten. Daardoor zou het aantal stakers meer
dan 100,000 worden. Verscheiden spoor
wegmaatschappijen hebben er kennis van
het half elf was, wilde liij zich naar
het hoofdkantoor begeven, waai' hij el-
ken ochtend eenige uren, met den boek
houder, placht te weiken, Doch nu werd
er geklopt en hierop .trad een bediende
binnen, die een telegram overhandigde.
Bij het eerste gezicht bespeurde Matthias,
dat er tijding uit Londen was, en ijlings
scheurde hij den omslag open. In aan
gename stemming doorliep hij den in
houd en begaf zich naar de achterkamer,
welke op den tuin uitzag. Hier toefde
zijne moeder, die juist de ontbijttafel had
doen opruimen en terstond aan het vroo-
lij'ke gelaat van haren zoon zag, dat hij
eene goede tijding had over te brengen.
Van papa? vroeg zij, on wees glim
lachend naai' het telegram, dat hij in
de hand hield.
Van papa! bevestigde Matthias; hij
is heden ochtend van Londen vertrokken
en komt van nacht te Rotterdam.
God zij gedankt! ontboezemde me
vrouw, op wie de zekerheid van het spoe
dige wederzien een diepen indruk maakte.
Ik ga morgen met den eersten trein
naar Rotterdam, waar ik papa met de
familie Van Heek in het Bad-Hötel zal
vinden.
Heeft hij dat zoo besteld? vroeg
de moeder, die het plan een weinig
gegeven, dat zij niet voor de tijdige af
levering van goederen, die met lichters
moeten worden vervoerd, kunnen in
staan.
FRANKRIJK.
Zooals wij reeds in 'tkort in ons vo
rig nummer meldden, is Zaterdagavond
even buiten Parijs een boemeltrein inge
reden door een trein die van de andere
zijde kwam. De schok was verschrikkelijk.
Drie waggons van don boemeltrein wer
den verbrijzeld door de locomotief van
den anderen trein, die er dwars op in
reed en den trein als het ware doior
midden brak'. Va.n de veertig zwaar gewon
den zaten velen tusschen de stukken- der
verbrijzelde wagens dermate bekneld dat
men niet da.n na langdurigen arbeid e.r in
slagen kon hen te bevrijden. Drie hunner
vreemd vond.
Ja, anders zou ik natuurlijk van
avond reeds vertrekken, om hem terstond
hjj de aankomst der stoomboot te verwel
komen. Maar ik begrijp zeer goed, dat bij
die eerste drukte en verwarring ©ene fa
milie-ontmoeting minder gewenscht is, en
papa zal denkelijk in liet hotel eenige
nachtrust willen genieten. Kom ik dan te
half elf bij hem, zoo vind ik' ieder op
orde, wat voor die vreemde familie ook'
het beste is. Wij zullen dan zek'er met
den sneltrein van half twee hierheen ver
trekken, zoodat u Frans met het rijtuig
aan het station kan zenden; dan komen
wij op een behoorlijken tijd, om u nog
vóór het middagmaal met mijnheer en
mejuffrouw Van Heek kennis te doen ina,-
ken. Ik denk wel, dat papa het ook ,zoo
bij zic.hzelven overlegd heeft.
Wel mogelijk, antwoordde de me
vrouw, langzaam en peinzende. Het
schiet mij daar zoo te binnen, Matthias,
dat, aangezien die mijnheer Van Heek
eigenlijk t.e Rotterdam te huis behoort,
daar geenc familie van hem schijnt te zijn
anders zou die hem wel opgewacht
hebben, dunkt me
Och, mama, dat is nog zoo stellig niet.
Hoe vaak gebeurt het immers, dat in
de beste familiën sinds jaren verwijdering
overleden spoedig. Er zijn nu leeds vijftien
dooden. In een der botsende treinen was
een vroolijk gezelschap bijeen, ©en bruids-
partij op weg naar Enghien. Den bruide
gom werd het hoofd geheel van den romp
gescheiden; de bruid was van zijn af
schuwelijken dood getuige, terwijl haar
de beide beenen weiden afgereden.
De Jeanne d'A r c-f e e s t e n. Zondag
heeft men te Parijs het feit herdacht,
dat het 500 jaar geleden was dat Jeanne
d'Arc werd geboren. Tal van. gebouwen
en huizen waren versierd met vlaggen
en veel feestbetoogingen hadden plaats.
Te halftien vertrok van het standbeeld
van Jeanne d'Arc over de kerk van Saint
Augustin een optocht va.n katholieke or
ganisaties en begaf zich naar de Place
des Pyramides, waar kransen op het beeld
van de maagd van Orleans. De stoet
heerscht? Daarbij zou bet geen wonder
zijn, indien onze verwachte gast de
eenige van zijn geslacht was. Even voor
het telegram kwam, had 'ik juist papa's
brieven nog eens doorgeloopen, om te
zien, of ik er iets naders omtrent mijn
heer Van Heek in kon vinden; maar ner
gens staat een letter over zijne afkomst.
Alleen wordt hij ons telkens geschetst
als een hoogst aanbevelenswaardig man,
die papa veel dienst, heeft bewezen. Met
die inlichting moeten wij tevreden zijn.
Het zij verre van mij, dat ik ©enig
vooroordeel tegen dien heer zou koeste
ren, zeide mevrouw in gemoede, ofschoon
zij dit onwillekeurig wel deed, gelijk zij
steeds ingenomen was tegen onbekenden.
Maar wij kunnen niet ontkennen, dat Suse
van Gaven volkomen gelijk heeft, wan
neer zij opmerkt, dat het jammer zou
zijn, indien papa groote verplichtingen had
aan iemand, die, zander juist een onbe
hoorlijk mensch te zijn, toch niet recht
streeks in onzen kring moest opgenomen
worden. Doch wij willen er het beste van
hopen, en het verheugt mij intusschen,
dat papa morgen kiomt.
u i.j LL: I
(Wordt vervolgd).
-i- Li J 1 Jj
