"ermagazijn
ade-pennen
in eere hersteld.
XPRESS
ig Rijwielen
X». 59. TWEEDE BLAD NIEUWE ZEEUWSCHE COURANT Zaterdag 18 Mei 1912.
AMERIKA!
BÜITOIAND
(EER?"
FEUILLETON.
Zelandia Antiqua.
OVEZAND.
ANS TIMMERMAN.
oekt E. VERBEEM s
elmagatijn te Goes
darts Regensburg
p. Slagers!
van de
en rijk.
kte Elitenmachine met
l gepatenteerde naven
t.
'kte machineook met
geschikt voor langdurig
Imotigen prijs
- en kinderwiel, prima
prijs.
rd met
ACKMANN,
fOLLE
THANDEL.
r, Rilland; J. WEIJNS,
IR, Biezelingefl. VAN
-■* I j I i i
1 '1* 1J-1 1 1-iaUI n'nwnn nromn f711 I wr
IX.
oopt U het voordeeligst in
it gesorteerd en goedkoopst
ek Groenewoud) te Vlissingeo,
i gratis en franco op aanvrage,
ffers in Zeeland ten genoege
rc. 76.
Frans Timmerman
kiiok's rentmeester was de vader, de
"e Kelle", zooals hij in 1694, bij een
als getuige fungeerend, wondt ge
ul Hij was weduwnaar: zijn vrouw,
imina Schoofs, was reeds in 1671
■rave gebracht. De jonge Kelle, „een
.moveert advocaat", dus mr. Com.
b was 1674, 19 Sept., voor den stads
tor gehuwd met Jonkvr. Adiiana. van
ielen wier zuster Auua Maria de echt-
ite 'was van den heer Cornells de
ie of de Bruyne, niet den bekenden
jieken secretaris der stedelijke regee-
maar diens zoon en naamgenoot,
■r de fundaties lezen we in één der
'doopboeken: „28 Nov. 1680. Heer
evr, Cornelis Bruyne" en onder de
ledenen: „16 Aug. 1665. Vrouwe Cor-
dc Jonge, echtgenoote van den heer
lelie Brune, gest. te Leiden in Hol-
R.I.P." De secretaris zal dus in
28 Nov., uit het leven gescheiden
15 jaar na zijn vrouw. Nog vier
e's staan in de doopboeken vermeld
job of Jacobus, Mayken, Cornelia en
Jonetta. Van Jacob Kelle, die in 1685
in 1695 bij een huwelijk en een doop
Krezig was, gis ik, dat hij een broer
ras van Corn. Kelle Jr. en van Corne-
die in 1675 met dispensatie in den
graad zich voor het leven verbonden
met Corn. Borselaer. Mayken, gestor-
•en (20 Jan. 1670) vóór "haar man Jo-
ies du lïosse en Antonetta, (gest. 2
lag. 1666), de vrouw van Boorde wijn of
Tluïnus Hoogkamer, apotheker, zullen
I rentmeesters zustefls geweest zijn. Kei-
de rentmeester, toekende roods in 1653
1655 bij de Ovezandsche wetsverma-
ng voor den heer Van Watervliet en
pr jhr. de ia Torre, terwijl hij sedert
Jl den heer van Ódjjck verving. Op
Blaart 1696 was hij met Petrus Suythof
Jkmeester van de stad, op 11 Oct. 1699
meer. Na 1696 verdwijnt zijn naam
het Vornieuboek, zoodat hij in de
lede helft van dit jaar of in het begin
het volgende zal gestorven zijn. De
ocaat, die gewoon was zijn familie-
pm met een hoofdletter te schrijven,
lai' de vader standvastig een kleine k
■mikte, nam niet alleen als gevol-
Ithtigde in 1702 namens Odijck
II am de veigadering deï ambachts
feren, maar hij teekende ook „voor mijn
|re", door zijn huwelijk met een
:hter uit de adellijke familie van Sta
[en.
Na het vertrek van Pastoor Oosterlaen,
„timmerman", zijn achtereenvolgens
het eiland met de zielzorg belast ge
rst de heeren Amandus van Nispen
80—1682), „een zeer minzaem en zoig-
Idig Herder en een goed 11. Priester";
innes Kelders (16821686); Joannes
jlmes (1686—1688) en Ilenricus Lan-
die den 4 Aug. 1688 herwaarts
lm.
(Vaaneer men zich den gunstigen omme
er herinnerde bij de hooge Overheid
en opzichte van de Katholieke Zeeuwen,
Ti men verwachten, dat Pastoor Lansing
Restoord, zij het dan op zeer beschei-
tn en stille wijze, de verheven bedie-
|g kon uitoefenen, maar dan zou men
Eten de dorpsautoriteiten en vooral bui-
r de plaatselijke predikanten, die eigen-
Net gcheele raderwerk in beweging
Bchton en met arendsoogen elke Room-
priie uiting bespiedden, rekenen. De oude
doopboeken maken meermalen melding
«9e Roo Hoeve" onder Ovezand
Bar doopte in 1681, 13 Juli, Pastoor
van rispen, die ondanks zijn kort verblijf
goeden naam heeft achtergelaten
TH. J. VAN DER PEUL. vroegere parochianen, een doch-
v~
ten doop geheven had, maar toen met
„den heer" Jacobus Schelstraten. De la
tere Goesche kerkmeester Petrus Suyt
hof had ten huwelijk 'Petronella Schel-
strate. Ten jare 1731 stierf op „De Rode
Hove" Jan Janse Rijk. Zeer waarschijnlijk
boerde dus op „De Roode Hoeve" Ael-
brecht Rijk, toen Pastoor Lansing er op
een zomerdag de H. Mis zou opdragen.
Er was tot in den wijden omtrek rond
gezegd, dat er gelegenheid zou zijn tot
het venfullen der kerkelijke plichten. Hoe
heimelijk men daarbij ook te werk ging,
het raakte bekend bij de andersdenkenden,
of wel: het werd verraden. De protestant-
sche dorpsbewoners maakten zich op, om
naar den ouden trant „den dienst te sto
ren", Maar het was, zooals ik zei, in
het schoone jaargetijde, dat het gras en
de klaver gemaaid en straks het schoof-
goed gesneden en binnengemend zou wor
den. Dan wemelde hét hier, gelijk' op
alle Zeeuwsche eilanden en ook' op de
Zuidhollandsche, van Oveikanters, Bra-
banters, van Limburgers zelfs, die het
tekort aan arbeidskrachten kwamen aan
vullen, om dan met vollen buidel naar
hun woonplaats terug te k'eeren. Dat wa
ren, behoudens een enkele uitzondering
misschien, Roomsche menschen: „poe
pen" papen? Op „De Roode Hoeve"
ontbraken zij geenszins en zoodra hun
ter oore kwam, wat er aan de hand was,
besloten zij geweld met geweld te kéeren.
Zij „liepen naar de houtvimme, naemen
ijder een kluppel, trokken de doiépsmannen
tegemoet en dreven hen met geweld we
derom naar het dorp" Nog eens moest
Pastoor onder Nisse de vlucht nemen en
ander maal werd hij in de boete
naar Roomsche ongerechtigheden? Er
staat wel achter zijn naam „in Weme-
linge", maar dit belet niet, dat de Booms
ook in de stad hun woning hadden. Al
de genoemde leden dezer familie, ook de
weduwe van Marinus Hollepolder, mej.
Elizabeth Booms, vindt ge genoemd, waar
er sprake is van fundaties. Dat reeds
teekent. L.
De schipbreuk van de „Titanic".
De commissie van onderzoek te Lon
den zet haar getuigenverhoor voort in
<le geheimzinnige zaak van de „Califor-
nian", die lichten heeft gezien. Woens
dag zijn weer nieuwe getuigen van de
„Californian" voor geweest, nl. de 3e
officier Groves, de le officier Stewart
en de Marconitelegrafist Evans. Terwijl
de le officier Stewart niet toegaf, dat
het stoomschip, dat vuurpijlen had af
gelaten de „Titanic" was geweest, sprak
Groves als zijn vaste overtuiging uit,
dat men inderdaad met de „Titanic" had
te doen gehad. Evenmin als de kapitein
van de „Californian" kon Stewart zeg
gen met welk ander schip men te doen
^ou hebben gehad. Belangrijk was in
ieder geval de verklaring van den Mar-
.conitelegrafist Evans, dat hij niet was
geroepen en bleef doorslapen. Zelfs Ste
wart gaf |1| oe, dat het beter zou zijn
geweest Evans wel te wekken.
ize, nieuwste Patronen.
prijzen, alles in voorraad.
|oorten gekleurd Papier
te beplakken. (i)
keiiers flink rabat.
KEIJZER, Tandarts,
delburg, Dam N. Z. 12
Dlnsdaj te GOES te csn
ten huize van W. G. v.
3VELD, Lange Kerkstraat
-41/s uur.
n Dinsdag van 124 uur 9
i of te ontbieden voor alle
.TEN, KUNSTTANDEN enz., bij
ichneider, St. Jacobstraat.
OIF.GLADDE
kan cuncarreerenden prgs
(Ruijterlaan, Goes.
■uiken?
fwisseling traag
b lippen, bleek tandvleesch.
I en versterkt wakker wordt,
veel is;
zonder dat gjj weet
analen per dag één eetlepel
0 verrjjkl het. En doordat
jnd in de oorzaak van vele
t jonge meisjes, in den tjjd
welbeproefd middel.
'kante flacons van ruim 300
de 12 fl. f 15.
tegen namaak I
petlepel (15 gram) voldoende.
behandeling slechts 121/»
ider dergelijk middel.
VAN DAM <fc Oo.
teftje van Aelbrecht Cornelisse Rijck en
■rnclia Cornelisse Eewouts, waarbij als
er en meter werden geboekt Barend
mters en Helena Laurensse de Winter,
B ook een ouder kind van dit echtpaar
13.
Ja, zonder dat men het rechte wist
gelijk dat meer gaat. Nu echter zal
aan het licht kennen.
Het nvoet u veel gekost hebben,
■rouw, om t ot zulk eene scheiding over
Haan.
Ja, lieve Suse, daar heb ik zwaar
Ier geledenmeer dan een mensch ver-
pit. Ik was zoo bezorgd voor hem
pre stem verried diep gevoel, en na
i'1 wijle nadenkens, vervolgde zij:
Maar ik zou andermaal zooveel wil-
ondergaan, indien het voor dezelfde
was.
use sprak hierop geen woord, maar
t haai met bescheidene belangstelling
Ik zal u zeggen, waarom Van Sto
zelf die reis ondertram, op een leef-
I_, welke hem het volste recht gaf zich
Braan te onttrekken. Gij weet wellicht
Pet, dat de firma, waarvan mijn man
Tri veel handel op Amerika drijft. Drie
i® geleden was hier een Amerikaan
■eest, die voldoende aanbevelingen be-
om tot correspondent der firma te
geslagen, maar toen gingen er, door tus-
schenkomst van Odijck's rentmeester, be
tere, rustiger tijden aanbreken. Toen kon
„de Godsdienst" geoefend „ongemoles-
teerd openlijk op den dag, zonder stooring
of moeijelijkheid", toen kon de Priester-
in „horgerskleellen" verschijnen: de vrij.
heidszon was boven de kimmen gerezen,
het leed geleden.
Nauwelijks opende zich een voor de
Katholieken van het Land eenigszins blij
verschiet, dat wie weet! maar al
te spoedig zou blijken gezichtsbedrog te
zijn, of men dacht er aan, hoe wenschelijk,
hóe nuttig, hoe noodzakelijk het was, aan
Pastoor een vaste woonplaats te verschaf
fen en een woninkje of schuurtje te heb
ben, waar men, altijd om beurten, de
11. Diensten kon bijwonen. Er werd ge
wikt en gewogen in het diepste geheim,
alsof hel hier ik weet niet welke duistere
zaak gold en ten laatste -het was ge
vonden
Een zekere „juffrauw Booms" bezat on
der Ovezand een hoefje, met 3 gemeten
203 roeden „eigen erve" en de Goesche
notaris Marinus van Ossewaeifde een der
gelijk „plekje" te Dijkwel onder Kapelle,
waartoe één gemet 130 roeden gronds be
hoorde, dus juist daar, waar de meeste
Katholieken zich bijeengeschikt hadden.
Wie weet, of men niet reeds (boomde
van kerkjes, die daar in het vervolg ver
rijzen zouden.
De gegoede, echt katholieke familie
Boom of Booms was sinds lang te We-
meldingen gevestigd. Ongeveer anderhalve
eeuw geleden, toen hét dorp nog in twee
parochies verdeeld was, trouwde er voor
Pastoor Vierloos Jhr. Arend van Dorp,
de vriend en medestander van Oranje,
met Maeyken Booms. De in 1672, 11 Jan.,
overleden heer Jacob Boom de man
is vrijgezel gebleven en 72 jaar oud ge
worden had drie nichtjes Maria, Adri-
ana en Digna en één dezer juffers moet
eigenares geweest zijn van hét Ovezand
sche hoefje. Zij zullen reeds tot de be
daagden behoord hebben, toen de vei'koo-
ping van het hoefje in 1691 plaats had,
want juffer Digna was op 3 Mei 1672
getuige bij een huwelijk met Pastoor Evers-
dijek. Waren zij de dochters van den heer
Johannes Bernardus Boom, gestorven 23
April 1675? en was deze dezelfde, als
bij wien, 23 jaar vroeger, door de Goesche
overheid een onderzoek werd ingesteld
Hot graf der „Titanic".
In de nabijheid, van het diepste der
drie geweldige Atlantische zeedalen, welks
diepte 7086 meter bedraagt, ligt thans
het ongelukkige schip der White Star
Line op een diepte van 3300 meter op
den bodem van den Oceaan.
Ondoordringbare duisternis heerscht in
deze streken, waar niets de doodelijkq
geheimzinnige stille verstoort, waar nim
mer ook slechts de zwakste zonnestraal
kan doordringen. De temperatuur van het
water bedraagt in deze diepte van den
Atlantischer* Oceaan, althans in dit noord
westelijk lx-kken 1.9 graden Celsius, en
zij blijft steeds gelijk, daar zij .door den
aan de oppervlakte der zee heerschenden
invloed van zomer en winter, zoowel als
door de zeestroomingen in het minst niet
wordt beïnvloed.
Het water is in de diepte, waar nu de
„Titanic" ligt, in bijna absolute rust. De
heftigste (sjtormen, de zwaarste golfslag
en de zeestroomingen dringen in de ver
ste verte niet tot op deze ontzaglijke
diepte door. Het merkwaardigste zijn ech
ter de drukvefhoudingen in den Oceaan.
Dat een waterkolom van 3000 meter
hoogte een geweldig gewicht moet heb
ben, is duidelijk) als men bedenkt, dat
een liter water al een kilogram weegt.
Van de groote van het gewicht eener
waterkolom echter, zooals die thans op
het wrak van de. „Titanic" drukt, k'an
men zich nauwelijks een juiste voorstel
ling maken. Op deze diepte komen op
iederen vierkanten duim meer dan 5000
■pond of meer dan 300 atmosferen druk,
dus een oppervlakte van 10 centimeter
in het kwadraad, een blad uit een stui
vers-opschrijfboekje ongeveer, heeft een
gewicht van meer dan 20.000 kilograms
of 100 centenaars te dragen.
De mensch zou dus op een diepte- van
2000 vadems een gewicht op zich hebben
drukken, dat ongeveer gelijk zou komen
met het gewicht van 20 zwaar geladen
goederentreinen met de locomotieven er
bij, of met andere woorden: de mensch
zou, als hij plotseling aan een zoodanigen,
slechts in een richting werkenden druk
"werd blootgesteld, zoo plat gedrukt wor
den als een vel papier.
Hoe deze geweldige waterdruk werkt,
is menigmaal onderzocht. Bij diepzeepei
lingen werden groote schijven kurk mee
omlaag gelaten, als zij weder aan de
oppervlakte gedracht waren, waren zij
tot minder dan de hielft van hun oorspron
kelijke grootte tezamen geperst, en had
den de hardheid van een of andere hout-
soort verkregen. Houten voorwerpen wa
ren eveneens tot op de helft van hun
volume in elkaar geperst.
Men kan zich dus wel ongeveer voor
stellen, hoe het er thans op de „Titanic"
uit ziet. Alle kasten, kisten, banken moe
ten als vloeipapier in elkaar gedrukt zijn,
evenals de schotten en andere afdeelin-
gen van het reusachtige schip. De van
hout vervaardigde voorwerpen, deuren,
wanden, meubels en andere dingen zijn
door den ontzéttenden druk zekér tot op
de helft verkleind, en de lijken, die zich
nog "in de verschillende zalen en hutten
hebben bevonden bij het zinken van de
„Titanic" zijn met deze voorwerpen tot
een ijzerharde massa ineengeperst.
Met het oog op dezen op feiten steu
nenden staat van zaken, moet men van
zelf de gedachten opgeven, uit deze diep.
ten ooit weer iets boven te halen. Aan
duikers va.lt niet *t/e denken, want een
duiker kan maar tot 60 meter, misschien
nog iets dieper afdalen; maar zelfs in
deze betrekkelijk zeer geringe diepten
wordt het hem reeds zeer moeilijk te ar
beiden.
Men heeft er reeds aan gedacht duik-
booten te gebruiken, maar haar arbeids
vermogen houdt reeds hij ongeveer 40
meter diepte op.
Wij kunnen door het peillood welis
waar de plek van het „Titanic"-graf
vaststellen, en misschien ook' wel door
middel van een aan het peillood beves
tigde haak (een haak van het hardste
staal I) nog iets van het schip naar boven
halen, maar dit zou een zeldzaam toeval
zijn, waarop men niet mag rekenen.
F R .1 j\ K R IJ K.
In Parijs is hot. Zondag al een buiten
gewoon warmte dag geweest. De normale
temperatuur op 12 Mei bedraagt 47 gr.
minimum en 66 gr. maximum. Zondag
was daarentegen de laagste temperatuur
75 graden en de hoogste 91. Half Parijs
trok dan ook reeds naar buiten, de on-
dorgrondsche lijnen, auto's en de bootjes
op de Seine konden de tallooze Parijze-
naars en Parisiennes, die de stad bij
de ongewoon hooge voorjaarstemperatuur
ontvluchten, niet vervoeren.
DIJITSCHLAND
Ondanks alle opgeschroefde berichten,
die er in de laatste dagen over het uit
breken van een algemeen© staking in
het geheele Rijngebied op Maandag lie
pen, bij welke staking zich de transport
arbeiders en andere categorieën van ar
beiders zouden aansluiten, was Maandag
morgen te Rotterdam niets van een der
gelijke beweging merkbaar en ging het
bedrijf zijn gewonen gang. Van een algie-
meene staking blijkt dus niets te zijn
gekomen. Uit Duisburg wordt dan ook
nu gemeld, dat de berichten van leen
dergelijke stakingvoorbarig waren.
Zaterdag had alleen een vertrouwelijke
bespreking plaats tusschen de verschil
lende organisaties. Misschien kwamen de
betrokkenen wel tot der overtuiging, dat
het een beetje al te gevaarlijk spel
wezen zou, (Msbode.)
Keizer Wilhelm heeft wederom eens een
wcord gesproken, dat groote sensatie
wektMet merkwaardige overeenstem
ming melden Parijsche, Straatburgsehe en
Berlijnsche bladen, dat de Keizer gedu
rende een maaltijd, die Maandag plaats
had in het paleis van den Staatssecre
taris voor het Rijksland Zorn Von Bu.
lacli te Straatsburg met den burgemeester
dier stad, Dr. SchWander een gesprek aan
knoopte over den politieken toestand in
Elzas Lotharingen. „Hoor eens", aldus
zou Zijne Majesteit gesproken hebben, zóó
duidelijk verstaanbaar, dat ook verder ai
staanden zijn woorden konden hooren, „gij
hebt ons tot nu toe slechts van den goe
den kant leeren kennen. Dat kan hier zóó
niet verder gaan. Komt er geen verande
ring, dan heffen wij de grondwet een
voudig op en lijven wij Elzas-Lotharin
gen bij Pruisen in". 1
De nieuwe burgemeester van
B e rl ij n. In de W oensdag gehouden ver
gadering van den gemeenteraald is de voor
malige staatssecretaris Wermuth met 72
van 116 uitgebrachte stemmen tot burge
meester gekozen.
De au t o-bandieten. De minnares
van Garnier, mejuffrouw Vuillemin, is
naar de Sürete gebracht. De lijken van
Garnier en Valet zijn naar de Morgue
vervoerd. Valet heeft kogels in hoofd en
schouder; Garnier heeft schotwonden in
beide slapen. Zijn lichaam is doorschoten.
Men veronderstelt, dat beiden op het laatst
een eind aan eigen leven gemaakt heb
ben. De toestand van twee der gewonde
agenten is ernstig; de twee andere zijn
slechts licht gewond.
De minister van binnenlandsche zaken
heeft Dinsdagavond in het St. Mandé-
ziekenhuis den brigadier Fleury bezocht.
Fleury is door een karabijmkogel getrof
fen, die op twee plaatsen door den rech
ter arm heenging en toen de rechter long
doorboorde. De kogel is aan de rugzijde
verwijderd. Er heeft zich een inwendige
bloeduitstorting voorgedaan. Men hoopt
den gewonde in het levert to kunnen hou
den. De minister bracht hem hulde voor
zijn moed.
De inspecteur van politie Cairouze is
aan de borst gewond, maar niet erg. Hij
is op zijn verzoek' naar zijn eigen huis
gebracht.
Aan het verslag, dat de „Intransigeant"
geeft van de belegering van de villa, waar
in Garnier en Valet den wijk genomen
hadden, is het volgenide ontleend:
Het is twee uur in den nacht; daar
het zoeklicht, waarover men de beschik
king heeft, niet werken wil, heerscht er
diepe duisternis. Ook in de villa is alles
donker, daar de bandieten de kaars, waar
mee ze zich behielpen, uitgedoofd heb
ben. Om half drie ontploft de tweede
meliniet-patroonde uitwerking is gewel
dig. De ramen van de huizen in de buurt,
van de auto's springen, waardoor tal van
personen gewond worden. Er is een bres
in een der muren van de villa ontstaan
van 60 c.M. Onmiddellijk worden twee
mitrailleuses in werking gesteld. Op dit
oogenhlik ziet men Garnier en Valet op
het dak klimmen, van waar af zij schie
ten. In het huis is brand uitgebroken.
De politie honden, die de politie uit Pa
rijs meegebracht heeft, warden nu los
gelaten en rennen op het huis af, blaf
fend. Inspecteurs volgen de dieren. Op
dat oogenhlik valt een agent neer, ge
troffen door een kogel in den hals; een
ander krijgt een kogel in zijn been. De
politic dringt in het huis door, ondé?
voortdurend vuren. In een klein kamertje
wordt een man gevonden, wiens hoofd
met kogels doorboord is; hij geeft geen
teekenen van leven meer. Het is Gamier.
Dicht bij hem ligt een andere man; het
bloed gutst uit zijn wonde.n; hij reutelt:
het is Valet. De doode en de stervendq
worden in een automobiel gedragen, Valet
voorop. Hij is blootshoofds, draagt san
dalen. Vier inspecteurs ondersteunen hem,
maar nog verzet zich de jonge bandiet.
Nauwelijks in de auto geplaatst, stierf
hij. Valet en Garnier hadden bij hun ver
dediging evenals Bonnot ook van matras
sen gebruik gemaakt.
DEXEHIRHEIÜ,
worden benoemd. Dientengevolge gaf mijn
heer Van Storen hem voor verschillende
zaken volmachten en eene menigte brieven
voor verschiUende kantoren te New-York.
De Amerikaan zocht zijn land weder op,
en de eerste berichten, welke te Amster
dam nopens hem ontvangen werden, ge
tuigden van loffelijken ijver. Een jaar la
ter echter waaiden ongunstige geruchten
over en weldra ontving men de stellige
tijding, dat onze correspondent een be
drieger was. Hij had dooi' een behendig
gebruik of liever misbruik van de hem
gegevene volmachten en aanbevelings
brieven, zich langzamerhand als ie alge-
meene agent van ons kantoor opgewor
pen en onder dien titel een aantal goede
ren en gelden bemachtigd. Dewijl voor
heen nooit eenige oplichterij in hem ont
dekt was, dewijl ieder wist, dat hij te
Amsterdam had vertoefd en zeer velen
de papieren hadden gelezen, hem hier
door mijnheer Van Storen verstrekt, twij
felde niemand er aan, of de correspon
dent was volkomen gemachtigd tot het
doen van aanzienlijke bestellingen. De fir
ma was zeer gunstig bekend; daarbij
kwam nog al het gewicht van den dege-
lijken naam van mijn echtgenoot, en zoo
gebeurde het, dat ieder koopman ons gaar
ne zijne zaken sleet. Zoodra echter hot
bedrog bespeurd werd, richtte men geene
verwijtingen tegen zichzelven, wegens het
lichtvaardig geloof hechten aan de be
weringen van eenen sluwen deugniet;
maai' sommigen waren laag genoeg het
vermoeden te opperen, dat de schelmerij
eene afgesprokene zaak was tusschen
mijnheer Van Storen en den correspon
dent.
Hel zal wel overtollig zijn, u te zeg
gen, hoe deze ellendige omstandigheid
ons trof: dagelijks kwamen mijn man en
mijn zoon met onrustbarende berichten
van de beurs te huis. Koopman A. had
van zijn gemachtigde in Amerika dit ver
nomen; bankier B. van zijn collega dat
gehoord. Nu kon ons die heele geschiede
nis eigenlijk wel niets schelen; want wij
waren geenszins aansprakelijk voor het
bedrog, door een ander buiten ons -we
ten en willen gepleegd, maar gij begrijpt,
dat de gedachte onuitstaanbaar is, een
smet op zijn naam te erlangen. Hoezeer
men zich hier overtuigd hield van de
blaamloosheid van mijn man, hadde men
er toch enkelen kunnen vinden, die in
het geheim meenden, dat er iets vreemds,
hetwelk recht gaf tot achterdocht, aan
onze handelingen ten grondslag strekte.
Te New-York waren enkele personen, die
Van Storen persoonlijk voldoende kenden;
maar daar kon het algemeene gevoelen
jegens ons niet rechtvaardig zijn. Daarom
namen wij, na rijp overleg een gewich
tig besluit. Mijn man zou zelf naar Ame
rika gaan en daar aan ieder der bedro
genen het doorslaande bewijs leveren van
zijne onschuld, en daardoor van zijne on-
gehoudenheid om ooit of immer iets te be
talen van hetgeen de correspondent, bui
ten zijne machtiging, had weten afhan
dig te maken. Tevens zóu hij den ge
vaarlijken mensch doen oproepen, om zich
te verantwoorden over het misbruik van
het geschonkene vertrouwen. (Wij meen
den, dat dezeweg da eenige was, om
onzen jammerlijk aangeranden naam te
redden.
Matthias stemde volledig met ons in,
toen hem het plan werd medegedeeld,
maar poogde ons te overreden, dat hij
in papa's plaats ging. Wij waardeerden
het aanbod, beseften ten vólle, dat de
leeftijd van Van Storen als hét ware
drong tot de aanname er van, maar ver
wierpen het toch. Want hoewel de be
kwaamheid en ijver van Matthias een
waarborg waren, dat wij op leen gunsti
gen uitslag mochten hopen, meenden wij,
dat eerst dan de luister van onzen naam
in al zijn Ig'lans- zou hersteld worden,
indien Van Storen zelf zich, onverschrok
ken, met open vizier en alle bewijsstuk
ken in de hand, vertoonde, en den be
drieger deed oproepen. Door zoodanige
De dood van koning Frederik
VIII.
KOPENHAGEN, 15 Mei. Op het plein
van het paleis Amalienborg had zich een
volksmenigte van 30 tot 10 duizend per
sonen verzameld, toen minister-president
handelwijze alleen werd aan elk gerucht
de bodem ingeslagen.
En aldus is hét geschied, waarde juf
frouw Van Gaven, dat wij, die sinds onze
verloving nooit langer dan voor weinige
dagen gescheiden werden, die sinds der
tig jaren gewoon waren lief en leed te
deelen en in elkanders omgang het hoog
ste heil vonden - dat wij tot die vreese-
lijke scheiding kwamen. Ver over zee,
in een geheel vreemd land, zou hij maan
den vertoeven; de g,evaren zouden hom
omringen, en bij het uur in aantal toe
nemen, Zoodxa Van Storen dit huis ver
liet. Wij konden natuurlijk geen andere
hoop hebben dan op God, en ontelbaar
zijn de vurige gebeden, welke uit den
grond van ons hórt opstegen voor het
welslagen dier reis. Zij is goed afgeloopen,
in ieder opzicht. Van Storen heeft in Ame
rika do meest mogelijke voldoening ge
smaakt, en het is gelukt den correspon
dent in de handen der justitie over te
leveren. Wij hebben dus alle redenen om
ons zeiven geluk te wenschen met het
gebrachte offer, want groot, zeer groot
was dit; doch' daar tegenover staat
ook een schoon loonhet schitterend her
stel van onzen naam.
(Wordt vervolgd.)
