en Goederen.
de Putter
'aardenfokkers,
Si
s*
Vs
>N CEMENT.
Sfedfrtg p- 86- TWEEDE BLAD NIEUWE ZEEUWSCHE COURANT Zaterdag 23 Maart 1913.
besteden
EEN LIED PER WEEK.
KAAS!
EDAMMERS
KOMIJNE KAAS
anstraat - Goes.
Zeenwsche
borg-Maatschappij
n 1824,
Hordljk's Bank Vjissingi
i COES,
Zelandia Antiqua.
MATERIALEN
iagt uitsluitend
OVEZAND.
FEUILLETON.
rDElBRFENISr
AN 'T WESTEINDE
Van Oitterspolder onder
chten
breken van het be-
sn liet bouwen van
k WOONHUIS op
;de „Achterduin",
lijert, oppervlakte
jetten in te zenden vóór
II April a 8.
dien dag, 's namiddag 2
ining verkrijgbaar a f 1.25
'NK te B o r s e 1 e, bij
itingen zijn te bekomen.
No. 49 uit „De Leewerk".
HET LIED VAN DEN SMID.
Woorden van
Pmsa Liekens.
Muziek van
Frans Andfxhof.
Voor
garantie 40—6O°/0 ïet
je adres:
t
E 16 tot 35 cent per blik.
45
90
ËBn smidje in zjjn smisse,
Die zong den heelen dag
2nn stemme klonk zoo helder,
Bij ied'ren hamerslag.
Hij zong zoo blij van tokke, tokke, tok,
Hjj zong zoo vrij van kloppe, kloppe, klop.
Het klonk zoo lustig dan,
Het liedje van den zwarten man.
Een meisken op haar kamer
Die had dat lied gehoord;
Hear hartje ging aan 't jagen
Bjj smidjes aardig woord.
Het ging zoo snel van tokke, tokke, tok,
Het ging zoo fel van kloppe, kloppe, klop
Het sloeg zoo teeder dan,
Bj 't liedje van den zwarten man.
„Och smidje van hierover,
Leer mij dat schoone lied."
Liet' meisje, 'k zal 't u leeren
Als gij mij gaarne ziet.
Kom zing met mij van tokke, tokke, tok,
Kom zing met mij van kloppe, kloppe, klop
Wjj zingen samen dan,
Het liedje van den zwarten man.
Het meisken werd zjjn vrouwtje,
En hij haar beste man,
En kleine kleuters kwamen,
Die zongen mede dan
Ze zongen bij van tokke, tokke, tok,
Ze zongen vrij van kloppe, kloppe, klop.
Het klonk zoo lustig dan,
^Met liedje van den zwarten man.
d te Zierikzee,
lillijke voorwaarden
ing als tegen eene
lingen worden gaarne ver-
ïgers voor Zuid-Beveland,
iking
.8
S. en No. 242 Z.B.S.
I.- Yeulengeld f 10.-
matig rondgeleii.
.Namens het Bestuur der
gatenvereeniging Oudelande
De Secretaris,
J. BRUGGEMAN,
.UB. MESKANT-VOBM
e Straatklinkers c 3
Metselklinkers 6
Hardgrauw 40
Best Rood 47
ci
cft*
-ANK. KLOEK FORMAAT
del in alle soorten
fLISSlNGEN-
O
III.
Dat hui9 stond in elk geval wel niet in
ons dorp. De bedaagde Priester zal, indien
hij al niet op het huis der Smallegange's
te Kloetinge vertoefde, wel metterwoon
naar Goes vertrokken zijn
[Groote veranderingen hadden Uier in
middels plaats gehad. Nauwelijks hadden
ds Watergeuzen zich van Vlissingen en
Veere meester gemaakt, o£ tot tweemaal
toe hielden ze in Juni en Juli (1572) een
strooptocht over onze dorpen. De ambachts
heer van Baarland, tevens baljuw van
en, was een ijverig Prinsgezinde
en daardoor viel het gemakkelijk daar
verstandhouding aan te knoopen en te
flakendorp te landen. Met boerenwagens
werd de buit naar hun schepen gebracht
ea al blijft Ovezand onder de bezochte
dorpen ongenoemd, het lijdt geen twijfel
of ook hier is gebrandschat en geroofd.
Vervolg ens hebben de Watergeuzen in de
tweede helft van Aug., onder aanvoerig
van des Prinsen luitenant Tseraarts, het
leg om Goes geslagen, dat door 800 oud-
[dienden van AIva verdedigd werd. Toen
I stad niet te nemen was, ging Barradst,
;fla Veersche burgemeester, met een zending
naar den Prins in het kamp vóór Bergen
(Henegouwen) en het gevolg was, dat nog
2U00 Watergeuzen uit den Briel herwaarts
kwamen. Zeodra de beruchtste aller Wa
ttjrgeuzen, Barthold Entes van Mentheda,
te Kloetinge in het hoofdkwartier was
verschenen, werden drie Priesters uit den
omtrek gevat en om wille van hun geloof
in de wezenlijke tegenwoordigheid van
Christus in het H. Sacrament ter dood
^tbraeht (Oct.). Maar nu was ook het einde
van het beleg weldra daar. De dappere
en nobele Mondragon, die zijn volk over
de slikken en door de kreken uit Brabant
naar Valkenisse geleid had, overviel plots
de Watergeuzen, die in overhaaste vlucht
de schepen zochten te bereiken, terwijl
eenige honderden er het leven lieten. De
stad bleef trouw aau de gestelde Overheid,
maat om Zuid-Beveland te beschermen
tegen de voortdurende aanvallen der Wa
tergeuzen vau Walcheren en straks ook
'io.
Jfoen zij op de kamer waren gekome
en de deur gesloten was, haalde Piëti
een enveloppe te voorschijn, die aan
•ene eind opengescheurd, maar wet
dichtgevouwen was, en reikte die aa
den gnuif over.
beerde haar onmiddellijk om e
bezat' het zegel lang en aandachtig. Ein
delijk zet.hij met een traan in het oog:
„4a, «lat is het, dat heeft mijn vader
gemaakt, niet alleen, dat het zijn ring
moei geweest zijn, maar ook de uiterste
zorg en nauwkeurigheid, waarmee
werd afgedrukt, bewijst dat".
■Ktck-n met een ruk maakte hij de vouw
open en schudde den inhoud op de ta
fel. Het waren zooals Piëtro reeds had
gezegd, niets anders dan losse snippertjes
papier, waarop aan de eene zijde een
cgter en aan de andere een paar Duitsche
schrijfletters stonden.
Baastig greep de graaf er een en be
zag het,
van Schouwen-Duiveland, kon het Spaansche
krijgsvolk niet gemist worden. Deze soldaten
berokkenden de bewoi ers van stad en land
de grootste kwellingen. Men raakte er pas
van verlost, toen de Landvoogd Requesens,
Alva's opvolger, vóór Zierikzeo gestorven
was Deze stad werd toen wel gewonnen,
doch ging na enkele maanden weer verloren,
daar het slecht betaalde Spaansche krijgs
volk zijn officieren vermoordde en tot mui
ten oversloeg. Ook de Goesche bezetting
ging zich bij de kameraads in Brabant
aansluiten en ua de gruwelijke uitspattin
gen van het muitende volk te Antwerpen,
sloten de Nederlandsche gewesten een
onderling verbond, de Pacificatie van Gent
(Nov. 1576). Hierdoor werd Goes en
daarmee tevens het Goesche Land ge
dwongen zich onder bescherming van Oranje
te stellen, met welk gevolg hebben we
reeds verhaald.
Toen het eerste en voornaamste!
artikel van de Satisfactie zoo deerlijk was
geschonden en eenvoudig buiten werking
gesteld, de overige artt. zouden van
kracht blijventoen was de nieuwe leer
op Zuid-Beveland de heerschende godsdienst,
de staatsgodsdienst geworden, d. w. z. de
kerken en kloosters en godshuizen waren
aan de Katholieken ontnomen, de Priesters
gevlucht of verdreven, er mocht geen schijn
of schaduw meer te zien zijn van den
katholieken eeredienstwie zijn geloof niet
wilde prijsgeven, was voortaan onbekwaam
tot het bekleeden zelfs van het geringste
postje. Maar hot was er verre af, dat
hiermee het Goesche Land als in één slag
voor de nieuwe leer was gewonnen, zeoals
we in het vervolg zien zullen.
De (in 1578) na r de dorpen gezonden
predikanten mochten, volgens het Staten-
bevel, niet „gehinderd" de „rust" mocht
niet gestoord worden. De landzaat had het
met gekruiste armen aan te zien .als een
van elders gekomen despoot de leidiDg nam,
niet alleen in geestelijke, maar zelfs in
wereldlijke zakenals overoude gewoonten
en gebruiken, met het volk saamgegroeid,
voor ongeoorloofd verklaard en uitgeroeid
werden, alleen omdat zij herinnerden aan
den katholieken tijd. En in het gevolg van
die mannen kwamen schoolmeesters, die den
kinderen inprentten, dat de strijd begonnen
was om de „Vrijheid"vrijheid in het
burgerlijke, maar vooralvrijheiil van
geweten!
Hoe het gekomen is, weet ik niet, maar
het werd 1582, eer dominee Lieven Coene
herwaarts kwam, ter bediening van de
gecombineerde gemeenten Ovezand en Drie
wegen. Wanneer de predikant den dienst
ging waarnemen in het nabije dorp, welks
naamsafleiding nu eens bij uitzondering
zeer duidelijk is als gebouwd daar, waar
drie verschillende wegen samenkomen, dan
geschiedde zulks niet in het tegenwoordige
kerkgebouw, maar in het ook al aan den
katholieken eeredienst onttrokken kerkje
te Coudorpe, dat eerst in de 18de eeuw
verdwenen is en waarvan de overblijfselen
gediend hebben voor zinkstukken, ter
bescherming van den Scheldedijk.
i: i; r. t v n.
liet vergaan van de „Oceana".
Vrijdag der vorige week verging het
Engelsche stoomschip „Oceana".
Een van de passagiers, die de ramp
der „Oceana" meegemaakt lieeft, vertelde
na zijn aankomst te Eastbourne het vol
gende
„Het was half vier in den morgen, de
nacht was kalm en alle passagiers slie
pen aan boord van de „Oceana" die den
vorigon avond Tilbury verlaten had en
op reis was naar Bombay.
„Opeens voelden wij een schok, een
verschrikkelijk gekraak weerklonk. De pas
sagiers werden uit hun kooien geworpen
en dadelijk drong het water de hutten
binnen, tn nachtgewaad, door het wa
ter plassend, snelden de passagiers naai
de uitgangen. Onmiddellijk werden de red
dingsgordels rondgedeeld.
„Ja, het is het schrift van mijn vader,
maar laat ons nu eens beproeven, of daar
niets uit te maken is".
Hij legde ze alle met den cijferkant
bovener waren enkel even getallen,
van 2 tot 32 en toen op volgorde,
daarna keerde hij ze om, maar lioe hij
ook schikte en paste er was niets va.n te
maken.
,,'tls vreemd", zei liij; eindelijk, „maar
toch moet het iets beteekenen, dat is ze
ker".
Hij bekeek de papiertjes nogmaals
nauwkeurig en zag, dat ze niet precies
aan elkaar pasten, zoodat ze niet, zoo
als ze daar lagen, van elkaar waren ge
knipt. Dit, in verband met het feit, dat
de oneven cijfers ontbraken, bracht hem
op het denkbeeld, dat er ook nog ergens
papiertjes met oneven cijfers moesten zijn,
die er tusschen bchooren en die alles
begrijpelijk zouden maken.
„Natuurlijk, dat is het, dat is het",
riep Piëtro, „maar waar deze te vin
den?
„De goede God, die ons reeds den eer
sten dag op zoo'n duidelijk spoor heeft
gebracht, zal ons ook verder helpen",
zei de graaf ernstig; „ga. naar huis Pië
tro en bericht mij' zoodra gij iets hoopt,
„De kapitein beval alle hens aan dek,
het kanon loste noodschot op schot, vuur
pijlen stegen in het duister omhoog. Op
verschillende plaatsen van het dek hald
men vuurtjes aangemaakt en de weife
lende roode gloed verlichtte de angstige
gezichten der reizigers. Allerlei uitroepen
in vreemde talen en doordringende kre
ten weerklonken. Zij werden geuit door de
lascars of Indische matrozen, die ontsteld
de vrouwen angst aanjoegen. Inmiddels
steeg het water door het groote lek dat
de aanvaring met de Duitsche viermaster
„Pisagua" gemaakt had. In het aangeva
ren gedeelte van het schip lag de timmer
man, die bij de aanvaring gewond was.
Na een uur werken slaagde men er in,
hem met een gebroken been uit de bal
ken te bevrijden. Op de brug moest zijn
been door den scheepsdokter geampu
teerd worden.
In den duisteren nacht wepd toen de
eerste s'loep met vrouwen en kinderen
neergelaten, maar in de haast werden
de touwen niet goed bevestigd en ï'n plaats
van op de golven te dalen, schuur|de
de boot langs de kanten van het schip
en kenterde. Van het dek kon men niets
zien van wat er gebeurde. In de duister
nis hoorde men slechts angstkreten. Men
wist alleen, dat er een vrouw gered was.
Een tweede sloep slaagde er in nog een
40-tal passagiers te redden.
Wij waren toen drie mijlen van de kust.
Men kon de lichten zien en dacht, dat
het Eastbourne was. Eindelijk vond ook
ik een plaats in een boot. De meeste
passagiers, die hij mij in de boot zaten,
waren in nachtgewaadslechts enkelen
hadden hun harJcldaeken nog als sjaals
omgeslagen. Enkele hadden hun hoed me
degenomen, die zeer goed te pas kwam
om het water uit te scheppen, wat een
kwestie was van leven of dood. Bij het
aanbreken van den dag kwamen wij in
Dover aan. Ware de kust een mijl ver
der geweest, wij zouden allen omgeko
men zijn.
In de reddingssloepen werd men door
de duisternis ten zeerste gehinderd. De
sloepen konden elkander niet volgen. Zoo
veel mogelijk werden onderweg nog dren
kelingen opgenomen.
Inmiddels was de „Oceana" op sleep
touw genomen en de sleepboot trachtte
het schip zoo spoedig mogelijk in de ha
ven te brengen of op de kust te zetten,
maar de afstand was te groot en op
vijf volgens anderen zeven mijlen
van de haven; werd de „Oceana,, door de
zee verzwolgen".
Zaterdag was het aantal verdronken
trozen nog onbekend. Officieel weid mede
gedeeld, dat nog twee matrozen en ze
ven passagiers vermist werden. Twee pas
sagiers zijn te Londen in het hospitaal
opgenomen, met gebroken arm.
Spionnage. Woensdag j.l. zijn 3 per
sonen een Engelscbman, een Duitscher
en een Hollander, die zieide Karei De
nis Jr. te heelen en uit Amsterdam af
komstig te zijn, op hot eiland Wight
gearresteerd, onder beschuldiging va.n
spionnage.
Ze hebben twee dagen lang in een
kleine tent bij het fort te St. Helens
verblijf gehouden. Toen ze voor den rech
ter van instructie gebracht werden ver
klaarden zij, dat ze alleen een uitstapje
maakten na te Londen .een cursus voor
kleermakers te hebben gevolgd.
Ze zullen tol Zaterdag in hechtenis
gehouden worden, nifct. het. oog op het in
te stellen verdere onderzoek.
Do k ies ree hl j u f f «er s. Naar de
minister van binnenlandsche zaken in het
Lagerhuis mededeelde, zijn er nu 76 kies-
rechtvrouwen tot dwangarbeid veroor
deeld. De minister had nog geen aan
leiding gevonden voor één hunner hij
den koning oml genade te pleiten. Ver
scheiden vrouwen zijn naar den straf
rechter verwezen, o.a. twee gezusters,
die bij Waring and Gillow voor een f 3000
aan ruiten hebben stukgeslagen.
vooral moet gij inv Marietta eens vragen,
wat zij toch bedoelde met die voorval
len, waarvan zij zoo straks heeft gespro
ken".
Piëtro ging diep buigende de kamer uil,
terwijl de graaf met Friedïich, die intus-
schen was binnengekomen, nog geruimen
tijd hieven passen en protbeeren, maai'
hoe langer hoe meer tot het resultaa,t
kwamen, dat de veronderstelling van den
graaf wel het dich'st hij do waarheid zou
zijn.
Eindelijk klonk ide hel, die ten maal
tijd riep en beiden gingen naar beneden,
waar de knecht zich naar de dienstboden-
kamer en de graaf naar de eetzaal be
gaf.
Toen hij binnentrad, vond hij daar
reeds een talrijk gezelschap hijeen, wa.nt
het hotel was niet alleen het grootste
der stad Parma, maar ook omi zijn voor
treffelijke keuken bijzondér bekend, zoodat
niet alleen vreemden, maar ook onge
huwde bewoners der staid, voor zoover
ze tot de hoogere 'standen behoorden, hier
hun middagmaal kwamen gebruiken. Zoo
waren er hoogere ambtenaren, officieren,
leden'der rechtbanken en dergelijke per
sonen hijeen, die den graaf bij zijn bin
nentreden met belangstelling aanzageif,
De mijnwet. Gisteren (Donderdag)
heeft hel Lagerhuis het mijn wetsontwerp
der regeering aangenomen met 348
tegen 225 stemmen. De nationalisten en
de arbeiderspartij sternieten voor.
In den loop' van het debat had mi
nister Grey verklaard,, dat een spoedige
regeling van de staking een gebiedende
eisch was'. Indien het ingediende wetsont
werp zou blijken geen oplossing' te zijn,
zou de regeering' het volk moeten be
schermen met alle middelen, welke tot
haar beschikking stónden, doch het uiter
ste dat zij kon «toen, zou niet kunnen
voorkomen de geweldige schade voor den
handel, het verlies voor dé gemeenschap
en éindelijk ook voor de mijnwerkers
zeiven.
VEREENIGDE STATEN.
Het Panama.kanaal in gevaar?
Uit New-York wordt aan de „Daily Tele
graph" het sensationeele nieuws gemeld,
dat volgens berichten uit Colon het Pa
namakanaal bedreigd worldt door een vul
kaan, die zich onder den grond, waar het
kanaal aangelegd wordt, schijnt te bevin
den. Er moet een groote opschudding on
der de werklieden heerschen tengevolge
van de massa's damp en blauwen rook,
die uit de diepe groeven hier en daar
opstijgen. De hitte is op sommige plaat
sen zoo sterk, dat het hout verkoolt. On
danks de officieele tegenspraken, blijven
de geruchten aanhouden. De werkzaam
heden hebben reeds belangrijke vertra
ging ondervonden, daar de werklieden
weigeren dynamiet te gebruiken, uit vrees,
dat de springstof te vroeg zal ontplof
fen. In het rapport van een ingenieur
bij het werk betrokken wordt de mogelijk
heid van een vulkanische uitbarsing niet
tegengesproken.
De „Maine". Het wrak van den krui
ser „Maine", die even voor het uitbre
ken van den Spaansch-Amerikaanschen
oorlog in de haven van Havane gezonken
was en zoodoende een der onmiddellijke
oorzaken werd van dezen oorlog, is Za
terdag in zee „begraven". Nadat het en
kele dagen geleden, na jarenlang werken,
gelicht was, en de overblijfselen der
slachtoffers waren afgehaald, werd het
Zaterdagmiddag, onder het donderen van
kanonschoten, op plechtige wijze, 3 mij
len naar huiten gesleept en daar tot zin
ken gebracht. De brug van het schip was
rijkelijk met bloemen versierd, die als
een groot bloem-bed op de zee ronddre
ven, toen de „Maine" reeds lang in de
diepte verdwenen was.
Des morgens had father Chidwick, die
indertijd aalmoezenier was van de „Mai
ne", een plechtige Mis van Requiem op
gedragen in de militaire kapel, waar de
overblijfselen der bemanning, die bij de
ramp was omgekomen, gekist stonden. De
H. Dienst werd door alle autoriteiten,
o.a. ook door president Gomez, bijge
woond. Na de mis werden de lijken in
plecht.igen stoet naar de „North Caro
lina" overgebracht, die ze naar Amerika
zal voeren, alwaar ze met groote mili
taire eer zullen begraven worden.
Mijnrampen. Bij een ontploffing in
een kolenmijn te McCurtin in Oklahoma
zijn 105 mijnwerkers bedolven.
Alle hoop om hen te redden heeft men
laten varen.
Nog een andere ernstige mijnramp
wordt uit de Vereenigde Staten gemeld.
In de steenkolenmijn San Bois, nabij Fort
Smith, in den staat -Arkansas, vond een
ontploffing plaats, waardoor de mijn in
brand raakte. Dichte rookwolken beletten
het reddingswerk. Een lijk is bovenge
bracht. Men vreest, dat de 92 mijnwerkers,
die zich onder den grond bevonden, niet
zullen kunnen worden gereid.
Ontploffing. Te Dunmore in Penn
sylvania zijn acht personen omgekomen
hij een ontploffing van een mijn onder
een huis. Een van de bewoners, een
meisje, werd uit hét huis in een boom
geslingerd; zij bracht er het leven af.
daar het nieuwe schelmstuk der voovers
reeds door de geheele stad was verbreid.
Daar hadden Piëtro en zijn moeder, daar
had ook Friedrich, die naar wraak dorst
te en niet van de zaak kon zwijgen, het
hunne toe hijgedragen.
En al dadelijk kwam de waard toesnel
len, die eerst zich zelf aan den graaf
en toen dezen aan de gasten voorstelde,
waarna zich allen aan latei begaven, doch
niet voordat de graaf met eenige verbazing
den waard oen klein beweeglijk mannetje
had beschouwd, en zich afgevraagd, waa,r
hij hem toch meer had gezien.
„Het is beslist noodzakelijk", zei een
hoofdofficier der lijfgarde, die naast den
graaf had plaats genomen, terwijl aan
de andere zijde een stoel onbezet was
gebleven, „het is noodzakelijk, dat de re
geering krachtig tegen deze booswichten
optreedt; in een beschaafd land moest zoo
iets onmogelijk zijn".
„Nu", zei een jong regeeringsambte-
naar, die aan de overzijde zat, „u zult
zien, dat er binnenkort strenge maatrege
len zullen worden genomen".
„Mooie plannen heeft de regeering ge
noeg", hervatte de eerste spreker, „maar
zij doet niets, zij tast niet door: bom
men en granaten, zij móest van morgen
TtlKHIJE.
Aanslag ophet ministerie van
Justitie. De ontslagen luitenant Is-
mael beproefde Dinsdag met petroleum
in de 2e verdieping van het ministerie
van Justitie in Stamboel brand te stich
ten, maar werd nog tijdig verrast. Hij
beweerde, dat hij door den brand stuk
ken hi ad willen vernielen over een straf
zaak, waarin hij was betrokken. Men ge
looft echter een bende misdadigers op
het spoor 'te zijn gekomen, aan welke
wellicht verscheidene grooite branden
moeten worden toegeschreven.
PORTUGAL.
Een brief van koning Manuel.
De „Figaro" publiceert een open brief,
door koning Manuel gericht tot de Portu-
geesche royalisten, die zich, evenals hij in
ballingschap bevinden. Koning Manuel
spreekt 't vertrouwen uit, dat het koning
schap in Portugal hersteld zal worden,
opdat daardoor orde en rust in zijn vader
land terugkeere. Hij dankt de royalisten
voor hun aanhankelijkheid en voor de
voortdurende bewijzen van verknochtheid,
die zij hem geven en veroordeelt de ge
strengheid waarmede de republikeinsche
regeering de aanhangers van het oude re
gime vervolgt. Koning Manuel besluit de
woorden: Ik heb vertrouwen in de toe
komst van mijn land, ik vertrouw op zijn
bevrijding en ik heb vertrouwen op mijn
vólk, dat ik altijd in mijn geest en mijn
hart tegenwoordig is.
ITALIË.
De uitgever van het Italiaansche
schendblad „Asino", Pojdrecca, was van
plan, zich naar Trente en vervolgens naar
Bozen en Innsbriick te begeven om daar
lezingen te houden, tegen de Kerk ge
richt.
De sociaal-democratische afgevaardigde
van Trente, Bettisting, had hiervoor van
de politie verlof gekregen, maar de Ka
tholieken van Trente dreigden als één
man in verzet te zullen komen indien
het verlof niet zou worden ingetrokken.
Toen nu Podrecca eergisteren aan het
Oostenrijksche grensstation Ala aa!nkwam,
trad een commissaris van politie op 'hem
tóe, die den sociaaLdemocratischen afge
vaardigde verzocht, («ogenblikkelijk het.
land te verlaten.
Hoogverraad. Te Spezzia is een
opperofficier der marine wegens hoogver
raad gearresteerd. Men heeft in zijne villa
een huiszoeking verricht.
De aanslag op de'n 'Koning. De
dader van den aanslag op koning Victor
Emmanuel, d'Alba, hééft Woensdag op
nieuw een verhoor ondergaan. Hij ver
klaarde geen relaties met anarchisten te
hebben en slechts de de „Tribuna" en 'de
„Messagero" té lezen. De revolver had
hij reeds vijf maanden geleden gekocht,
toen de oorlog pas begonnen wak "en
toen reeds koesterde hij het plan 'den
koning te vermoorden. „Ik wéét wél, zeide
hij, dat ik voor dertig jaar naar de ga
leien zal gaan, om in een cel te ster
ven, .maar dat laat mij volkomen onver
schillig".
De .toestand van majoor Lanza, is veel
verbeterd. De dokters achten het niet
meer noodig bulletins over zijn toestand
te verspreiden en verwachten ee«n spoe
dige genezing.
De „Osservatore Romano" publiceert in
haar jongste nummer het programma van
de feestelijkheden ter gelegenheid van den
dag, dat het 1600 jaar zal gèléileh zijn,
waarop het decreet van Milaan (voorjaar
313) werd uitgevaardigd, waardoor kei
zer Constantijn het christendom lot staats
godsdienst mgaakte. Het programma om
vat de oprichting van een kerkelijk ge-
denkteeken hij de Ponte Molle, waar Con-
stantijn Maxentius versloeg. In Italië en
ook daar buiten zullen dankzéggings-
diensten en bijzondere feestelijkheden
al met een geheéle batterij kanonnen naar
het bosch zijn getrokken, waar de graaf
vannacht is geweest, en moest alles links
en rechts doorschoten hebben, maar de
rogeering is te flauw".
„U is onbillijk tegenover de regeering",
vatte een oud eerwaardig uitziend man
het woord, „als hoofd «der politie kan
ik u verzekeren, dat meermalen de meest
uitstekend© plannen zijn gemaakt en al
les tot Sen snelle uitvoering in gereed
heid gebracht, maar altijd zijn onze plan
nen blijkbaar verraden; het is zoo sterk,
dat we wel eens hebbeh gedacht, dat.
ik hoop niemand te beleedigen,
dat hier onder ons tafelgezelschap een
verrader schuilt, die alles, Wat hier aan
tafel wordt besproken, aan de roovers
overbrengt".
„Dat is natuurlijk onmogelijk, maar de
schijn is er toch. Ik zeg dit vooral met
het oog op u, heer graaf, opdat u niet
zoudt, meenen, dat de politie voor der
gelijke schanddaden geheel onverschillig
bleef".
(Wordt vervalgd).
