CACAO
Van Houtens
aarden,
SCHOOL GOES. I No. 32 Donderdag 14 Maart 1912. Achtste Jaargang.
II
Is Hoornvee,
I600TDIENST
Ruyter en Zuid-Bsyalsnd
Verschijnt eiken MAANDAG-, VOENSDAG- en VRIJDAGAVOND.
DE ERFENIS.
Vraa^ bij Uw
winkelier een beis
er\ vergelijk deze
met andere soorten
van denzelfden prijs
Het is zeker dat 6e ze
dan blijft drinken.-
Zuiver
Goed en Goedkoop
X K: bus SOIIXK; buS/bA9s
X., -0.80||Xo.. -0.18
Overal verkrijgbaar.
I
BUITENLAMP.
14 Maart 1912,
verkoopen
leubilair, enz.
irdt—Rotterdam en
Amsterdam,
FEUILLETON.
DE OORLOG
tusschen Italië en Turkije.
van Leerlingen
1912.
kan geschieden voor'
B-aaien),, Smeden' (behan^
ine), Schilderen (hout,
den decoratie-schilderen)
ïmelden, moeten \oorzieo
ijs van het hoofd eener
alle klassen met gunstig
I zijn.
elatings-examen gedaan
De Directeur,
DR. D. F. v. d. WART.
C. VAN DISSEL t.
om 9 uur, te Klottlnge
ten verzoeke van den
HE,
EEN
•taande in
3 veulexdragend,
Lier Ruinpaard, 14 jaar,
Ruinpaard, 13 jaar, Lier
riepaard, 14 jaar, Zwart
/eulendragend), 5 jaar,
Lard, 7 jaar, Bruin Mer-
Vdragend), 6 jaar, Bruin
jaar, Zwart Merriepaard
I), 5 jaar, Zwart Merrie-
Bruin Ruinpaard, 3 jaar,
Ird, 2 jaar;
als:
Ie Melk
te tn een
tn, 2 twee-
3 één-jarige Vaarzen,
seen, 10 Kalvers4 drach-
2 vette Varkens en 2
3, 120 Kippen en Hanen
Loopeenden
|ns, Driewielskar, 11 di-
Aardappelploeg, 8 Eg-
Slepers, 2 Sleepborden,
Molbord en Ketting,
riöther), Culviator, Hooi-
fceën- en Windmolen, Wa-
Be, 2 Geeselsteenen met
h, Vorken, Griepen, Har-
ckcn, een partij Beesten-
bge Mutsterds, IJzerdraad,
log- en Taskleeden en een
k Mclkontroomer (Meijs),
[Roombussen,
rkoop van het beestiaal zal
regonnen worden.
geen muziek, doeh wél
(letten.
te Steombooten
GOES n. ROTTERDAM:
14 Maart 'smorgeDB 7.—.
17 Maart 's morgens 9,—
ERDAM Woensdagmiddag.
ROTTERDAM n. GOES:
Maart 's morgens 2,
9 Maart 'a morgens 11,
's namiddags 4,
jTERDAM naar GOES:
dagmiddag 2 uur.
Rotterdam, Haring-
IËN te bekomen te Goes
r J. C. MONHEMIUS, te
Le heetten BOUMAN A Zn.»
dam bij de boeren L B-
en W. DEFAIS en te Rot
de Stoomaboot-Reederg v/ü
DER SCHUIJT.
RSVRACHT Goe»—Dordt—
•nkele rel», f 1, retour f 1,S°
Abonnementsprijs p. 3 maanden voor Goes f 0.75, daarbuiten f 0.95
Afzonderlijke nummers 5 cent,; dubbele bladen 10 cent
Advertentiën worden ingewacht op Maandag en Woensdag vóór
half drie en Vrijdag vóór een uur 's namiddags.
Kantoor v. d. Administratia: Ganzapoortatraat C 209, GOES.
Reclameberichten 25 Ct. p. r. Bij abonnement speciale prjje.
Advertentiën van 15 regels f 0.50iedere regel mieer 10 Ct.
Eenzelfde advertentie 3 X geplaatst, wordt 2 X berekend.
Dienstaanbiedingen 5 regels voor 25 Gt k contant.
V Dun.
Dun, zeer dun is het antwoord dat de
Goeache Courant'' meent te moeten geven
op ons hoofdartikel „Het verdeelen van de
baantjes" in ons nummer van Vrijdag jl,
Onmachtig om iets af te diDgen op de
juistheid der door ons gepubliceerde cijfers
in zake de achterstelling van Neèriand's
Katholieken in openbare ambten en betrek
kingen, tracht de „Goesche" de bewijskracht
dier stomme en toch zoo welsprekende
cijfers te verminderen door kritiek uit te
oefenen op de wijze van verzamelen dier
cijfers. Met dat air van liberale arrogantie,
der „Goesche" zoo eigen, spreekt zij van
een „oud rekensommetje". Pardon „Goesche"
het is geen sommetje, maar een som,
opgebouwd uit zeer gedetailleerde en zorg
vuldige gecontroleerde statistieken, die een
Ijjvig boekdeel vermen- van 179 bladzijden.
Ook is het geen oud rekensommetje
maar nog nieuw, immers de dooi ons
overgelegde cijfers werden verzameld naar
aanleiiing van het voorloopig verslag der
Staatsbegrooting voor 1911.
De „Goesche" spreekt van een lijstje,
dat door ons zou zjjn uitgeknipt uit een
Rootnsch blad en in een laadje van onzen
lessenaar opgeborgen. Dankbaar voor bet
testimoniu u van orde en accuratesse, dat
de „Goesche" wel zoo beleefd is aan ons
uit te reiken, moeten wjj haar toch mede
deelen, dat zij zich vergist. Wjj deden
hier en daar een greep uit de massa ge
gevens en verwezen verder naar de brochure
„Graag op Baantjes", gedrukt in 1912,
dus in dit jaar, in de drukkerij van „De
Tijd" te Amsterdam. Het is «en zeer
leerrijk boek, vooral voor de juist# betee-
kenis van het woord „vrijzinnig" en waarin
de in 1910 verzamelde cijfers tot op dit
jaar zijn bijgewerkt.
De „Goesche" is zoo naif de verpletterende
Btatistieken over de liberale willekeur in
het vergeven der „baantjes" een „roestig
wapentuig" te heeten.
'tls maar wat men roestig belieft te
noemen. Andere liberale organen dachten
er niet zoo over. Zij voeldan zich alles
behalve behageljjk, toen de stortvloed van
cjjfers uit alle plaataen des lands de onver
draagzaamheid der liberale regeerders van
de laatste halve eeuw zoo duchtig op de
kaak stelde en zjj zwegen als een mof,
behalve één, de „Nieuwe Rotterdamsche
Courant Die gaf zoo iets van een moti
veering, maar zóó poovertjes, dat de groene
„Amsterdammer" er den draak mee stak
en ze vergeleek met „de poes die in haar
eigen staart bjjt". En terecht, want het
groote liberale blad uit Rotterdam kwam
tot deze diepzinnige conclusie „De Katho
lieken zjjn graag op baantjes" en „zijn
er niet graag op".
Waar alzoo tegenover de stevige bewijzen
voor de stelselmatige, brutale en gewilde
achteruitzetting van NederlaDd's Katho
lieken in de ambten en betrekkingen, het
orgaan uit de Witte de Withstraat de kluts
kwijtraakte, daar verwondert het ons niet,
dat het antwoord, ons door de „Goesche"
Maandagavond jl. gegeven, van eene nog
grootere stumperigheid blijk geeft.
„Ex ungue leonem." Aan den klauw
kent men den leeuw en aan den paardepoot
De graaf gevoelde grooten lust met de
eer der bandieten te spotten, maar be
greep, dat het beter was te zwijgen. „Dus
ik kan daarvan zeker zijn, dat ik word
vrijgelaten, zoodra de duizend daalders
hier zijn f"
„Wij zweren het u," sprak de roover,
twee vingers zijner rechterhand opate-
kende, welk voorbeeld door alle anderen
werd gevolgd.
„Goed, geef dan papier en stuur een
bode naar Parma."
lerwjjt de bandiet, die het woord had
gevoerd, achtereen groot rotsblok verdween,
om uit de grot, die zich daar bevond,
papier en inkt te halen, namen de beide
Duitschers, nu iets meer gerust, hun om
geving eens op. Het vuur begon te ver
minderen en niemand legde daarop nieuw
hout. Sommige roovers sliepen reeds, zoo
languit liggend op het gras en allen in
een deken gewikkeld; een paar keken
in het boschzjj verwachtten
den duivel. Zoo is het ook met de „Goescbe'''.
Haar -ware geaardheid verloochent zjj nooit.
Getuige de volgende' hatelijkheid, die
uit haar antwoord best had kunnen gemist
worden en er de bewijskracht aanmerkelijk
door verzwakt:
„Jammer dat hjj vergat er bjj te
voegen, dat er in niet overwegend
rojmsch-katbolieke gemeenten ook
wel roomsch-katholieko notarissen zjjn
die door hun eigen geleofsgenooten
totaal genegeerd worden,''.
Doch de natuur gaat boves de leer, ook
bjj de „Goesche". Objectief redeneeren, den
pennestrjjd bevechten met wapenen uit het
tuighuis der logische, kalme ontwikkeling
van de verschillende grondeD die voor of
tegen de zaak in kwestie pleiten, schjjnt
het orgaan uit de Keizerstraatonmogeljjk.
Zich tot het feit van een fatsoenlijk debat
op te werken, gaat blykbaar boven haar
krachte». Doch is 'took te verwonderen?
Maak maar eens een vuist als je geen
hand hebt!
Misleidende advertenties.
In velschillende bladenkomen in den
laatsten 'tijd advertenties voor, waarin
stelling wordt genomen tegen de tariefs
herziening, welke minister Kolkman van
plan is bij de Tweede Kamer in te dienen.
Zoo lazen wij b.v. in de „Zierikzeesche
Nieuwsbode" van 11 Maart j.t, o a.
De Tariefwet beteekent
Een Aanslag op de Welvaart.
De Tariefwet beteekent
Werkloosheid in vele Vakken.
Deze annonce» zijn niet anders dan een
groot boerenbedrog, een polieke manoeuvre
om den goedgeloovigen lezer zand in de
oogen te strooien.
Er sta*tDe Tariefwet" En dan vragen
wij de stellers der annonces: Welke wet
bedoelt U De huidige reeds lang bestaande
tariefwet, technisch herzien en verzwaard
door den liberalen minister Sprenger van
Eijck
Maar dan is het wel curieus, dat wij nu
pas van U hooren, dat die wet een aanslag
is op 's lands welvaart on jarenlang de
menschen in Nederland er mede tevreden
waren, ook de liberale mensehen.
Bedoelt U de tariefwet van minister
Kolkman?
Maar dan maakt ge U eveneens schuldig
aan misleiding.
Vooreer»! is de tariefwet van Kolkman
nog geen wet, doch slechts ontwerp Ver
volgens is het, op zijn zachtst genomen,
onvoorzichtig, zoo maar klakkeloos te be
weren, dat dit ontwerp, eenmaal wet ge
worden, heilloos zou zijn voor lands
welvaart. Wat toch is het geval?
Het wetsontwerp Kelkman beoogt een
herziening van ons reeds bestaand
tarief. Deze herziening doet neemt de
Tweede Kamer haar aan in 's rijks
bljjkbaar den hoofdman nog; een paar
anderen zaten te eten en te drinken en
hielden het oog op den jongen man, die
met aandacht naar het gesprek der vreem
den en den roover had geluisterd. Nu
vroeg hg iets aan den roover, die naast
hem zat en nadat deze toestemmend had
geknikt, stond bjj op en ging in eerbie
dige houding naar den Duitscher, voor
wien hg diep boog en toen bedeesd vroeg,
een verzoek te mogen doen.
„Zeker moogt ge dat, maar ik zal u op
hst oogenblik niet veel van dienst kunnen
zjjn, want wjj zjjn ook gevangenen, zooals
gjj zjjt, naar ik veronderstel."
„O, signore, heb medeljjden met den
zoon eener arme weduwe, die in handen
der roovers viel en geen cent heeft om
het losgeld te betalen."
„Hoe komt ge hier?".
„Ik ben klerk, signore, op het kantoor
van een advocaat Monaco de la Valette:
hjj zond my met een gewichtige boodschap
naar een collega in Milaan. Gisteren was
ik op den terugweg en viel ongelukkig
in handen van deze roo.... deze heeren.
Nu willen zjj honderd daalders losgeld
voor mjj hebben, maar ik heb niets en
mjjn moeder ook niets, en mjjn Marietta
heeft ook niete en de advocaat ii een zeer
schatkist, zoowel onmiddellijk als middellijk,
de ba*en vloeien, welke de Nederlasdsche
Staat zal behooven voor de oplossing der
verzekeringskwestie. Onmiddellijk in den
vorm van meerdere opbrengst der invoer
rechten en middellijk in den vorm van
belastingen van verschillenden aard, welke
zullen geheven worden van bestuurderen
en personeel der fabrieken, die als heerlijke
vrucht van KolkmaDS tariefwetsherziening
op onzen vaderlandschen bodem zullen ver
rijzen. En niet alleen zullen deze fabrieken
onze schatkist stijven, maar ook tallooze
Nederlanders die sinds verscheidene jaren
in Duitschland of in Canada werk en brood
zoeken, in de gelegenheid stellen, op den
eigen geboortegrond een welvarend
bestaan te vinden
De gunstige invloed, door Sprenger van
Eijok'a tariefsherziening op den Neder-
landschen nijverheid uitgeoefend, doet ook
van Kolkman's tariefsherziening in deze
het beste verwachten ran do toekomst en
rechtvaardigt de scherpe afkeuring, die ieder
eerlijk man met ons zal uitspreken over
de grove misleiding, welke schuilt in
advertentiën als de boven aangegevene uit
de „Zierikzeesche Nieuwsbode". Wil men
eerlijk zijn, dan zouden zij moeten luiden
Kolkman's Tariefsherziening
beteekentvermeerdering van
welvaart door bevordering der
Industrie.
Kolkman's Tariefsherziening
beteekentmeer werk en brood
voor den Nederlandscben ar
beider in bet eigen vaderland
x) Ook rechtsche bladen geven die annonces
op de advertentiepagina en wederleggen ze dan
in het redactioceel gedeelte.
Ons wil het voorkomen, dat zelfs op deze
wijze bet gevaar van verwarring niet wordt
voorkomen. Er zijn altijd nog veel menschen,
die in hun courant de advertentiën trouw na
snuffelen, maar hoofdartikelen, driestarren enz.
ODgelezen ter zijde leggen Voor dezulken onder
de rechtschgezinde courantenlezers kunnen de
tegen de tariefsherziening geplaatste annonces
gemakkelijk aanleiding geven tot begripsver
warring.
Beter is het, zooals wij in „De Maasbode" zagen,
waar onder de annonce: „DeTariefwet beteekent
werkloosheid in vele vakken" een andere annonce
w; s geplaatst, luidende „De Tariefwet beteekent
zekere toeneming der welvaart". Of echter ook
deze methode bij den minder ontwikkelden lezer
verwarring voorkomt, is de vraag.
Tot ons genoegen zagen wij hedenmorgen, dat
„De Standaard" het in dezó met ons eens is.
Ook die courant keurt" het opnemen dier adver
tenties af en geeft meteen helder en klaar de
strekking ervan aan door te zeggen:
„De rijke kantoren, die van den Vrijhandel
schatten en nogmaals schatten, ten koste van
onze eigen vaderlandsche nijverheid, tot schade
van onze patroonsen onze arbeiders beide, binnen
krijgeD, hebbên er natuurlijk duizenden" en
duizenden voor over, om te zorgen,- dat de
Tariefwet er niet doorgaat.'
Dan toch slaan ze twee vliegen in één klap.
Zij 'blijven onbezorgd van hun goudboompjë
plukken «n ze doen het Kabinet tuimelen."
hard heer, die tug bovendien verboden had,
bjj avond te reizen, zoodat ik van hem
wel niets zal krijgen. En nu, signore, zit
mjjn moeder te schreien, dag en nacht,
want ze weet niet, waar haar zoon is ge
bleken en Marietta zal ook wanhopig zijn."
„Hoeveel losgeld willen zjj van u
„Honderd daalders, signore, o ik zal er u
eeuwig dankbaar voor zjjn."
„Dankbaarheid kost niet veel," viel de
graaf hem in de rede, „is wel?"
„O, signore, ik zal u werk el jjk toon en,
dat ik dankbaar beü, ik zal werken, ik
zal alles doen Wat ik kan, en terugbe
talen,- zoodra mogeljjk."
„Dat is ten mintëte^ëen lbeter föort tfan
dankbaarheid/'
„En mjjn moeder''zal v or u bidden
en
„Goed; goed,'1 zoo onderbrak de kaliriè
Duitscher den woordenvloed van den-spraak-
zamen Italiaan, en wendde'zich tot den
roover, dia met schrijfgerei kwam. „Het
is middernacht,0 zei deze, „schrjjf gauw,
de banken in Parma, die onzen vertegen
woordiger kennen, staan elk uur van den
nacht voor ons open,"' hjj hield even
op, toen Jbij het-verbaasde gezicht van den
Duitscher zaga-^ „verwondert het u mis-
Bchierï,!>,daffWjj1 met banketiin betrekking
Aanslag op een Journalist.
Uit Tripoli wordt gemeld, dat in deu avond
van den 8sten Maart een Arabier twee
pistoolschoten heeft gelost op een Italiaansch
journalist, Demaria genaamd, den oorlogs
correspondent van de „Resto di Carlioo".
Het eerste schot miste, maar door het
tweede werd de correspondent licht gewond.
Demaria sprong vlug van zjjn paard, om
den Arabier, die jjlings een nauw zjjstraatje
in vluchtte, te achtervolgen, maar dezt
slaagde er in te ontkomen.
De correspondent had voor eenige dagen
een anoniemen brief ontvangen, waarin
gezegd werd, dat hij vermoord zou worden.
Men wilde n.l. wraak op hem nemen,
omdat het hem gelukt was, vlak bjj het
vjjandeljjke kamp van Zuara te komen. Op
die wjjze bad hjj in zjjn blad een nauw-
staan? Ja dat verwondert mij ook, maar
ik kan niet alles zeggen, wat ik weet en
er i9 nog veel, wat ik niet weet, want de
beide chefs zjjn er niet."
De graaf sprong verschrikt op. „Maar
als gjj zoo op uw eigen gelegenheid het
losgeld hebt bepaald, zou het dan ook
kunnen zjjn, dat wjj, als uw chefs komen,
toch nog niet vrjjgelaten zouden worden
De roover stak hem de hand toe. „Al
Ijjkt ons bedrjjf u misschien afkeurenswaard,
u kunt er op aan, dat wij ons woord niet
breken, ik niet en niemand onzer."
„Ook niet, als de chefs dat wilden?"
„Ook dan niet, dat verzeker ik u, maar
vlug nu, schrjjf om duizend daalders en
ga slapen, want 't is nacht".
De graaf nam het papier, dat hem werd
toegereikt.
„Nog één vraag: hoeveel losgeld is voor
dezen jongen man bepaald?"
„Honderd daalders, naar ik meen".
„Mag ik die voor hem betalen?"
„Natuurljjk, heel graag, dan zjjn we van
dien opvreter af: als hij flinker was, kon
hjj bjj ons bljjven".
„God beware me", liet de jonge man,
over wien 't ging en die aandachtig had
toegeluisterd, zich ontvallen, maar op 't
zelfde oogenblik kromp hjj ineen, be-
keurige beschrjjving daarvan kunnen geven.
Een brief van Edbem;pasja.
De Jeune Turc maakt een brief van Edhe.n
pasja aan den bevelhebber der Italiaansche
troepen in Tobroek openbaar, die als volgt
luidt
.Generaal l In mijn hoedanigheid van
bevelhebber der strijdmacht voor Tobroek
heb ik een recht U toe te roepen Wilt
gjj uw militairen naam onverzwakt han 1-
haven, verlaat dan uw versterkte stellingen
en ga tot den strijd over. Onze brave
Arabische troepen verlangen dien vurig cn
wenschen hem elk oogenblik op te nemen.
Zjj kwellen zich dagelijks met tegen uw
versterkte stellingen op te rukken, doch
ik laat hen zich niet zonder dat het nut
heeft blootgeven. Wenscht gjj de verovering
van dit land, kom dan uit uw vesting te
voorsehjjn. Wjj wachten U generaal; alle
toebereidselen om U goed te ontvangen
zjjn getroffen".
Een Stefaui-telegram van 11 dezer uit
Tripoli meldt nog de volgende bijzonder
heden over het gevecht van Maandag bjj
Ain Zara
vreesd voor de wraak van den roover.
Deze echter scheen in 't geheel niet boos
te zjjn: hjj zag den jongen man aan, zuchtte
diep en mompelde iets bjj zich zeiven, dat
meer op een toestemming dan op het
tegengestelde geleek. Daarna stampte hjj
ongeduldig op den grond en zei: „Kon,
schrjjf nu".
De graaf schreef, reikte het briefje over
en even later, nadat de bode weg was,
gingen allen liggen slapen.
Het was vrjj laat in den morgen, toen
de beide Duitschers wakker werden en
eenige oogenblikktn werk hadden om de
gebeurtenissen van den vorigen dag in
hun geheugen terug te roepen en zich
rekenschap te geven, waar zjj zich be
vonden. Het bosch, dat den vorigen avond
zoo donker had geschenen, bleek nu op
deze plaats nog al jjl te zjjn, zoodat de
morgenzon, die reeds vrjj hoog stond, aan
alle kanten door de bladeren scheen cn
vrooljjke lichtplekjes deed spelen op dtn
grond. De overbljjfselen van het vuur waren
nog zichtbaar op een zwarte plek, met
enkele stukken rookend hout, en op eenigen
afstand stonden een aantal paarden, waar
onder de hunne door hoogeren bouw en
lichtere klenr gemakkeljjk te herkennen
was. (Wordt vervolgd.)
