LFVERWII
TE ZOON
Keêrtand's doodstrijd in 1918.
ms-PillèJ P°« 25
Dinsdag 27 Februari 1912.
Achtste Jaargang.
ixpress
Effecten.
BUITENLAMP.
e. verbeen
Verschijnt eiken MAANDAG-,JfQEHSDAG- en VRIIDAGAVOHD.
VERSTERVING.
Lijfrenten, rensioeil. jjch van boetvaardigheid past haar niet.
APPIJ „PIËTAS"
goes.
N
100
a
FEUILLETON.
BÏM Ml M LA¥D.
lijkc voorschrift van Or j
taarid Handelsmerk het»(
de doosjes zyn gewiky
genaamde URBANUSpj
uit Amsterdam, Haarletj(
rLEN zijn alleen verk,
endijke Ch. L Kind,]jiJ
KortgeteA. Risseeuw--n
pd) en omstreken en sok
jan te melden bij
te Prinslaml, N«l)> i
In
46 u/o eiwit en vet.
54 eiwit, vet en suiij
Iten en Erwtenmeel.
pelend,
Abonnementsprijs p. 3 maanden voor Goes 0.75, daarbuiten f 0.95.
Afzonderlijke nummers 5 cent, dubbele bladen 10 ©ent.
Advertentiën worden ingewacht op Maandag en Woensdag vóór
half drie en Vrijdag vóór een uur 's namiddags.
Kantoor, v. 4. Administratie: Ganxepoortstraat C 209, GOES.
Reclamebeiiehten 25 Ct. p. r. Bij abonnement speciale prijs.
Advertentiën van 15 regels 0.50; ieders regel meer 10 Ct
Eenzelfde advertentie 3 X geplaatst wordt 2 X berekend.
Dienstaanbiedingen 5 regels voor 25 Gt. A contant.
■Order dezen titel bevat ,,De Maaebode"
van Zaterdagavond j.l eene beschouwing,
die zich uitmuntend leent voor inleidings-
jftikel by het begin van den H. Vastentijd
waarom wjj dan ook niet aarzelen haar
ouder de uogea onzer lezers te brengen.
■„Weer zjjn wy den aangenamen tijd der
■reterving ingetreden met aech op ons
■orhoofd, weer hebben wy het zoete juk
de? Heeren opgenomen, na de dwaasheid
■voeld te hebben van een streven, dat
de Btof zich beperkt.
■Stof is ook ons, voor zoo korte wyle
bezielt, lichaam; en die gedachte brengt
ons terug naar de onderste trede onzer
zèlfachting, tot den ootmoed, die de gezind-
htid geeft, welke aan de werkelykkeid
®izer natuur beantwoordt; die onze ver
heffing wordt, doordat wij ons werpen op
steile wegen der geestelijke volmaaktheid.
Ware nu onze geest eenvoudiger en
kinderlijker
■Konden wy in het aangezicht dezer
Starheden de verstrooiing wegvagen, al
de wereldsche klanken, die natuiten nog,
•tillen, om over een klaar hart de volle
kracht der waarheid te doen vaardig
worden.
Vrees voor versterving vaart dan heen,
en ruimt de plaats voor een woord van
zegening over de wysheid der Kerk, die
in het voorjaar in den tuin ons harten
wiedt en snoeit.
Versterving en zelfverloochening zjjn
klanken om de wereld op de vlucht te
drijven. Met de levensgenoegens van den
tenavond, vooral met de onzalige uitge
latenheid en ongebondenheid, weet ze mee
doen, maar met afkeer trekt zy zich
terug, als de woorden klinken,,Gij zjjt
stof en tot stof zult gy wederverkeeren."
Be' carnavalspak is van haar gading, de
Zelfs staat zjj met uitgesproken theorieën
igenover de versterving, en noemt haar
Igennatuurlyb, halve neenschelykheid en
jassheid.
Wy echter weten, dat onze natuur niet
■verdorven is, maar dat ons hart is een
Hsgveid, dat booze bewegingen trachten
tl winnen, welke overal moeten terugge
drongen, in aandoeningen, verbeelding en
[Wat wil anders zeggen de oude ervaring,
wanneer zy zelfbeheersching leert als den
eg tot voortreffelijkheid, en tot zelfkennis
Erepoort in het beroemde opschrift boven
de tempelpoort te Delphi? Waarlijk,
menschen grootste vijand is de menach.
Wat weegt evenwel menschenwoord en
inschener varing, al is zij nog zoo algemeen,
btar Christus zelf zoo duidelijk leert, dat
Zijne navolging ia: Zijn kruis op te nemen
SIIO. ef zichzelf te verloochenen 1 En daar staat
i« ons Evangelieboek bij iederen raad en
lederen plicht de volheerlijke prent van
Jezus' eigen voorbeeld en daar staan overal
ook de heroën der menechbeidde heiligen.
^Machtiger woord en sprekender voorbeeld
is onbestaanbaar, en het blijkt ons, dat er
«Til deor ons evenmin als door de heiligen, een
t-T l? t? L IA 8taP wordt gezet op den weg der deugd
11 Pj Pi I) lAl'i zonder strijd tegen eigen booze bewegingen,
bh dat wij op den goeden weg niet blijven,
*la wij niet toezien op onzen inwendigen
vijand, dat hij ons niet ten val brenge.
Indere merkeD. Daarom
lgaat de populariteit met
der beryders over de
A. ACKAANN
SAVING RIJWIELEN
i W O L Xi E
van ie klas Ri)wielen.
m. h. thier
Amsterdam: Heerengracht 58;
m Gulden,
llioen Gulden.
piiciteit der belegj
Itrenge wetenschappelijl
landsche Bank.
'Rü-
ol
f 500.
De Directie.
ME. A. A. DE VEER ^z'
MR. M. C. VAN DER 79)
DOOR TWEE PIOTTEN.
[Eiütschlaiid's wapenroem had zich op
wijze gehandhaafd. Krijgs-
■üttcrende
tuclil, oefening en aanvoering hadden in-
Tigegrepen als do kamraden eener ma-
5ne en de resulteerende reuzenkracht
van de z.g. cadavergehorsam, do z.g.
•ade-uebung en de z.g. schneidige Fiih-
>g> was het „schlagond" antwoord aan
B6 spotters, een tegenslag voor com-
pus voyageurs in defensiezaken, een voor
beeld voor alle regooringen, die het weeE-
"Jttsvraagstuk nog hebben op te lossen,
h ook het verbonden keizerrijk had
iets geleerd. De otteljjko millioenon voor
Jeen overdreven sterke zeemacht waren
L weggesmeten. De geweldige zeekasteelen
^ken luchtkasteelen te zijn geweest; de
"Scus had den armen Michel te vergeefs
?n ieder, die niet vol
ne gezondheid draagt. .„m
»er daarom een flacon DE
SIROOP, een onfeilbaar
len hardnekkigsten hoest, v
inkhoest en asthma. Gou
jr flacon FI.—60 c'8- en
in verkoop voor Noord* eB
ad bjj ^—.«o UCLX.
nr PAAüW Co.) ^teePerst. Een tweede vloot-koorts zou
J*r armen dro-minel bankroet doen slaan,
'lermgan berustte verstandig in de
Christus volgen is zelfverloocheninghet
noodzakelijk middel is het om tot het Leven
te geraken.
Een onwaardeerbare winst is het tot een
beteren mensch te worden, het kwade in
ons tot in zijn uiterste schuilhoeken te
vervolgen, van een leven naar het lichaam
op te gaan naar het leven van de ziel.
Gelukkig voor hen, die, in de wereld
levend, niet het voorrecht hebben met die
nauwgezetheid an zorg aan den opbouw van
hun geestelijk leven te arbeiden zooals den
kloosterling gegeven is, gelukkig voor hen,
dat de ware zelfverloochening nochtans voor
allen zoo zeer binnen het bereik ligt.
De strengste asceet beschouwt de uiter
lijke middelen, zelfpijniging en lichamelijke
smarten, als niets bij de geestelijke verster
vingen. Zonder dat hij de eerste versmaadt
worden toch de laatste het hoogst aange
slagen. Het was Luther's val, dat hij het
geestelijk evenwicht niet behield, bij zware
zelfkastijding aan geestelijke versterving
haar deel niet gaf.
Toch ligt deze binnen ieders bereik.
Ieder kan zijn zintuigen bedwingen, en
daarin offers brengen. Ieder kan verkeerde
gewoonten bestrijden, zich keeren tegen zijn
hartstochten. Ieder kan zijn ongebonden
pkantasie beteugelen, eigenwijsheid, opvlie
gendheid en tallooze andere geestelijke
gebreken bestrijden.
Men heeft ze slechts op te speren, zooals
ze meespreken in al onze gedragingen en
handelingen, in de geringste en in de
edelst bedoelde zelfs.
Kracht om steeds meer gebied op ons
zelf te veroveren zal het voorbeeld van de
heiligen, vóór alles van Jezus zelf ons
geven.
Voor ons heil welke offersDaar mogen
we zelf niet werkeloos blijven.
„Door werken en moeiten tot de sterren",
geldt voor het geestelijk leven vooral. Maar
arbeid en strijd tegen ons zelf is ook de
e e n i g e weg tot het ware leven.
Het eerste boek van de Navolging eindigt
met de zinrijke waarheid „Zóóveel vorderin
gen zult gij maken, ais gij u zelven geweld
aandoet."
BELGIË.
Nieuwe minister van Staat.
De Koning heeft Vrydag een besluit getee-
kend, waarby de heeren Liebaert, Cooreman
en Helleputte (katholieken) en de liberalen
Neujean, en Louis Huysmans, tot minister
van staat benoemd worden.
Thans heeft België zeventien ministers
van staat, n.l. de heeren de Lantsheere,
Woeste, Beernaert, de Smet de Naeyer,
De Volder, Vanden Peereboom, de Favereau,
Van den Heuvel, Schollaert, baron Greindl,
Emile Dupont, Cooreman, L Huysmans,
Neujean, Liebaert en Helleputte.
Beernaert. Staatsminister Beernaert,
die onlangs het slachtoffers was van een
val, is Vrydag weer in de kamer versche
nen. Zjjn hoofd was nog altyd in windsels
gewikkeld.
De rechtcrzyde bracht den staatsminister
een hartelyke ovatie, en vele leden, waar
daadzaak, dat Engeland de zeemogend
heid zou blijven, en dat zijne schepen
alleen de taak hadden de zeegaten en
do kusten te beschermen.
De angstige voorspellingen van een
totalen omkeer in do oorlogsvoering door
de luchtschepen hadden zich niet beves
tigd. De slagwiekende arend en het kleine
gonzende insect voerden daar nog (den
schepter. De lucht bleek een element, nog
moeielijker te veroveren dan het water'.
Wel had men nut gehad van de lueht-
kruisers, doch in hooldzaak als verken
ners. De invasie-koorts nam dan ook in
Engeland zoo constant-snel of, dat die
epidemie spoedig bezworen was.
De Donau-momarchie, die vreemdsoor
tige vereeniging van heterogene bestand-
deelen, was uit elkaar gevallen en de com
ponenten beter op hunne plaats gekomen.
Duitschland was het eenige rijk, dat dit
betreurde, al kroeg het ook een deel van
den buit, want trouwer bondgenoot was
moeielijker te vinden.
België had een gelukkigen greep gedaan,
door zijne aansluiting bij Frankrijk; zijne
gewaarborgde neutraliteit, dat had men in
Brussel maar al te goed begrepen. Wien'»
onder ook eenige liberalen, kwamen den
grijsaard de hand drukken en hem zyn
spoedig, volledig herstel toewenschen.
FK A A Kit IJK.
De Loge. Een merkwaardig incident
heeft zich voorgedaan op het socialisten-
congreB te Lyon. Daar werd gesproken
over de vraag, of de partijgenooten ook
vrijmetselaar kunnen zijn.
Burger schoorsteenveger Guihet nam het
woord, hij zeide, zelf vrijmetselaar te wezen
en eischte vrijheid voor alle partijgenooten
die zich hij de loge wilden aansluiten. „De
vrijmetselarij, zegt hij, is een zuiver phi-
lanthropiache instelling en doet niet aan
politiek*.
Die bewering bevat niets nieuws; We
hebben haar honderd maal kunnen ver
nemen.
En als wij katholieken dat onschuldige
karakter der Loge betwijfelen of ontken
den, werd ons aohtardooht en laster ver
weten.
Maar wat geschiedde daar op het coDgres
te Lyon: nauwelijks had in die roode ver
gadering citoyen Guihet het verhaal van
de zuiver philanthropische instelling ten
beste gegeven, of er barstte een luid ge
lach los.
Men wist er alles van 1
UCITHCHLASD.
Poging tot ontv 1 u c h t ing van
een spion. De in de vesting van Wesel
gevangengezette Engelsche spion Brandon
poogde Vrijdagnacht te ontvluchten.
Ondanks 't strenge toezicht dat sedert
Lux' ontvluchting in de Duitsche vestiDgen
gehandhaafd wordt, gelukte het hem toch
een tralievenster door te vijlen en zich aan
een touw te laten zakken. Bij zijn vlucht
echter over de binnenplaats der vesting
werd hij echter door een soldaat opgemerkt
toen deze hem dreigde te.zullen neerschieten,
bieef hij staan ofschoon hij toen reeds op
den wal van de vesting was gekomen, en
werd hij weer gevangen genomen.
ITALIË.
Het beruchte sohimpblad .11 Asino", dat
altoos maar lastert en vuil werpt tegen de
geestelijken, heeft een geduchte les ont
vangen.
Voor eenigen tijd beschuldigde het den
aartspriester van Calerno (inReggio Emilia),
genaamd Vincenzo Dulcigni, dat hij een
kind in den o&techismus zóó erg zou
hebben geslagen, dat de dood er het gevolg
van was. Deze beschuldiging werd nog eens
herhaald. De aartspriester diende nu een
aanklacht wegens laster in, waarop de zaak
door rechtsgeleerden en geneeskundigen
nauwkeurig weid onderzocht. Maar de aan
klacht van den „Asino" bleek toen absoluut
valsoh, zoodat ten slotte het vuilaardig
sohimpblad de uitspraak der rechtbank
niet dorst af te wachten, maar zich bij
minnelijke schikking der partijen verbond
tot een openlijke herroeping en tot betaling
der proceskosten, niet minder dan 2000
francs.
Of deze les echter helpen zal? „Lieg
maar raak", is immers de methode. Daar
blijft altijd wat van hangen!
oorlogskansen 'tbosto stonden, daarbjj
was aansluiting gewenscht in 't belang van
do intregiteit. De verbonden Fransche en
Engelsche legers hadden de weinig betee-
kenende hulp van België wel niet ver
smaad, doch het oordeel van den Fran-
schen Generalen-Staf luidde vernietigend
over de prestaties van de Belgische weer
macht. Wanneer deze zelfstandig had
moeten optreden tegenover een even ster
ken vijand, dan was de uitkomst nog droe
viger geweest dan die, welke het Neder-
landsche leger aan Europa had laten zien.
Kleine Staten schijnen nu eenmaal op
militair gebied zich geen offers te wil
len getroosten.
Nederland had het gelag betaald en
met grof geld. Duitschland had het wel
op prys gesteld, dat de kleine buur zijne
partij koos, doch wist niet te, voprkomen,
dat de haviksklauwen zich zetten in het
rijke Insutinde. Ook in de staatkunde bleek
het hemd nader dan de rok en liever
dan den strijd voort te zetten berustte
Duitschland in de besluiten, waarbij een
paar loshangende stukken van Nederland
werden afgescheurd en het Rijkje zelve
onder voogdij werd gesteld.
AMËRIKA.
M ij n b r a n dBij een brand in een
kolenmijn te Lehigh (Oklahoma), hebben,
volgens een telegram, zeven arbeiders het
leven verloren. Twintig personen worden
nog vermist zonder dat men weet, wat er
hen geworden is. De meeste slachtoffers
zijn buitenlanders.
De bekeering van Mevrouw
T a f tAan het Handelsblad van Ant
werpen wordt geschreven:
In de groote wereld heeft het zeer veel
opzien verwekt, dat president Wm. Taft's
schoonzuster, echtgenoote van den rijken
M. Henry Taft, van de protestantsch
episoopaalsche kerk tot het Roomsch
katholieke geloof is bekeerd geworden.
Reeds langen tijd was zij eene getrouwe
bezoekster der Roomsch Katholieke Kathe
draal van St.-Patrick alhier.
De eerw. h. Vaughan, een der meestge-
kende zeer bewonderde predikers der H.
Orde, S. J. heeft haar gisteren korten tijd
na zijne overkomst uit Engeland, waar hij
meestentyds verblyft gansch voor de H.
Moederkerk gewonnen. Aan hare tusschen-
komst wordt door sommige Amerikaansche
nieuwsbladen ook het volgende toege
schreven
Aan de Indianenschoien, welke door de
landsregeering overal waar de Roodhui-
denatammen thans zyn gevestigd, voor de
Papoezen (Roodhuidenkinderen) worden
onderhouden, waren sedert langen tyd ook
eerw. zusters en broeders ais leeraarsper-
soneel verbonden. De raad van opvoeding
verklaarde, dat de katholieken evenals de
de protestanten aan het onderwjjs mochten
deelnemen, doch dat, evenals in Mexico,
de geestelyke onderwijzers en onderwij
zeressen gewoon in zwarte kleeding zonder
eenige ordegewaden of andere kerkelijke
onderscheidingen moesten verschijnen op
de openbare Indiaansche scholen. De gees
telijken hielden zich terug.
President Taft heeft mede op aanzoek
zyner schoonzuster, wederom getoond, dat
hy zeer ruim van opvatting op geestelijk
gebied mag genoemd worden. Hy beeft
die order van den raad vernietigd.
De raad van opvoeding had het besluit
genomen zonder raadpleging van minister
Fisher of president Taft. Daarom werd het
vernietigd.
OOSTENRIJK-HONGAÏUJF.
De begrafenis van Graaf von
Aehrenthal. Onder buitengewone deel
neming uit alle standen der bevolking,
hebben Donderdag de iykplechtigheden van
graaf von Aehrenthal plaats gehad. Des
namiddags om kwart over twee werd het
stoffelijk overschot van den graaf, gevolgd
door alle ambtenaren van het ministerie
van buiteDlandsche zakeD, van het paleis
aan de Ballplatz naar de kerk van St.
Michaël overgebracht. In de kerk, die
geheel met rouw getooid was, bevonden
zich behalve de familieleden aartshertog
Frans Ferdinand, als vertegenwoordiger
van den keizer, alle leden van het keizerlijk
huis, die te Weenen waren, het heele
diplomatieke korps, graaf Berchtold, de
ministers v. Auffenberg en v. Bilinski, de
beide premiers en de leden van hun ka-
Beets had zijn danklicdo voor „Neder
lander zijn" wel in do pen gehouden,
wanneer hij dit smadelijk vonnis had zien
voltrekken.
Het kleine rijk aan do zee, dat Je stoere
voorvaderen zelven hadden geschapen,
daarna vrijgemaakt van een vreemd juk,
dat zich ontwikkelde tot een ongekende
bloei-hoogte, dit drijvend land, door een
krachtiger voorgeslacht ontrukt aan do
woede der luimige Noordzee, deze over
gang tusschen zee en land, die eens de
voedster was der wetenschappen, de
beurs van Europa en de stapelplaats van
den handel, |dit kleine volk, dat niet
schroomde voor zijne onafhankelijkheid
den stryd aan te binden tegen reuzenle-
gers, om wiens gunst men bedelde, welks
vorsten mede de wet voorschreven in
Europa; dit land en volk had zijne ge
schiedenis afgesloten, was ten onderge
gaan, maar niet met oere. Nederland had
de waarheid onderschreven, die zich door
alle tijden heen naai' voren dringt, dat
volkeren, die zich zelve vernederen, die
geene waarborgen willen stellen voor hun
ne onafhankelijkheid, die den krijgsgeest
verliezen, ten gronde gaan.
Welk weder zullen wij hebben
Verwachting tot aan den avond van 27 Febr.
Toenemende tijdelijk wellicht krachtige
zuidelijke tot zuidwestelijken wind. Betrokken
tot zwaarbewolke lucht. Waarschijnlijk
regenbuien. Iets zachter.
binetten, de presidenten en talryke afge
vaardigden van het Oostenryksche en het
Hongaarsche parlement, de hofhouding, de
geheime raad, militaire en burgerlijke
staats autoriteiten en een ontzaglyk groote
menigte.
Het lyk werd in het presbyterium der
kerk neergezet en onder indrukwekkende
zangen zegende de aartsbisschop Nagl het
stoffelijk overschot van graaf von Aehrent
hal.
Na afloop der plechtigheden werd de
kist naar buiten gebracht en, gevolgd door
een ontzaglijken rouwstoet van familieleden,
autoriteiten, vrienden en belangstellenden,
reed de lijkwagen door drommen van
stil zwijgende toeschouwers naar het station,
vanwaar het iyk van graaf von Aehrenthal,
per trein naar Dozan (Bohemen) vervoerd
werd, om daar in het familie graf te worden
bijgezet.
Openhartig.
Naar aanleiding van de stemming over
de motie-Troelstra in de Tweede Kamer
schreef de „Nieuwe Crt."
Intusschen wat er voor of tegen de
logica van het voorstel te zeggen mocht
vallen, dat gaf den doorslag niet. De motie
Troelstra is, bedoeld of niet, een steen op
den weg naar afwerking van het regeerings-
program. Als zoodanig beschouwde de
Rechterzijde haar en stemde de behandeling
voor Paschen eenstemmig af. Vóór die
behandeling stemde de gansche linkerzijde
(daargelaten haar sympathie voor den
inhoud), aldus volkomen handelende naar
de regelen eener parlementaire oppositie.
Dit is, merkt „De Residentiebode" op,
openhartig gezegd
De motie Troelstra is een steen op den
weg naar de afwerking van het regeerings-
program en derhalve
Op het al of niet gewenschte van het
voorstel, op de logiea komt het minder
aan. De Regeering moet tegengewerkt,
ziedaar de politiek der vereenigde linker
zijde.
We wisten wel, dat de linksche oppositie
er sinds lang op uit was, alles wat van de
Regeering komt, zoo mogelijk te doen
mislukken. Maar zoo openlijk erkend en
gehuldigd is die tactiek toch nog niet.
Dat noemt het blad notabene „volkomen
naar de regelen eener parlementaire op
positie".
Alsof het niet altyd en overal als regel
voor goede oppositie gegolden had, zooveel
doenlijk met de regeering mee te werken,
zoolang geen beginselen in het gedrang
komen. De rechterzijde als oppositie heeft
de regelen van de „N. Ct." nooit gevolgd.
Steenen op den weg der Regeering
gooien, zoo besluit „De Residentiebode",
kende tot nogtoe een loyale oppositie niet.
Nederland had hot leger moedwillig met
een Jan Salie geest doortrokken; dat het
zich daarvan bewust was, loochende nie
mand. Die zelfkennis had niet gedrongen
dien geest uit to bannen en dat wees
op ontaarding van het nationale karak
ter, op verkankering der organen aan hot
volksleven. „Wij zitten in 't moeras", zei-
de eens een bewindsman en allen knikten
ja, en sommigen meenden dikwijls dat die
hoofdbeweging reeds voldoende was, om
daar uit en op den goeden weg te ko
men. Anderen rukten, drukten en trok
ken den wagen nog dieper in het zui
gende slik, doch niemand wilde begrij
pen, dat de dommekracht, de volle na
tionale kracht móet rusten op den, ste-
vigen bodem van eendracht, opoffering
en vaderlandsliefde, wilde men den na-
tionalen verstikkingsdood ontkomen en
het volksleven weer voeren op don har
den weg van gestadige evolutie.
(Slot volgt).
