Rona is Cacao xonóste j tvonkM kookt. \reiner le nieuwe ngen Cacao 15 Zaterdag 8 Februari 1912. Achtste Jaargang. I Dit miner bestaat uit 8 bladzijden. eerste blad. den- en ïeehouden F. KORSTANJE FF&Co, Amsterdam. RSCHU WING lienstbode rde Boerenknecht idsknechf, Merk 16 ets. |nd40 80 Bruin Merk; per ons 20ctsl per V2 pond 50,, per pond 100 de beste kwaliteit ;elraarkt, Groes. ^1 n pakken BlilTimAMD DE OORLOG tusschen Italië en Tnrkije. VAN HOUTEN'S y2- o.8o Ho - 0.18 drijders, Koetsiers Voerlieden. 1 Febr. 4 uur 44 mijl 8 Febr. 4 uur 58 njt f Saterdag 3 Februari 'g jjJ min. aam moet een half uur A moeten een uur na pud en. jprzekerd ziju werkelijk jjo(| eren, koop dan uw Paarden. bij kskinderen. JW, 's Heer Hendrikskindertt jjsters te zien. Café Abonnementsprijs p. 3 maanden voor Goes f 0.75, daarbuiten f 0.95. Afzonderlijke nummers 5 cent, dubbele bladen 10 cent. Advertentiën worden ingewacht op Maandag en Woensdag vóór half drie en Vrijdag vóór een uur 's i Reclamebericüten 25 Ct. p. r. Bij abonnement speciale Advertentiën van 16 regels ƒ0.50; iedere regel meer 10 Ct Eenzelfde advertentie 3 X geplaatst,; wordt 2 X berekend.!/ Dienstaanbiedingen 5 regels voor 25 Gt. k contant. •ncurreerende prljgen. SCO edronken met melk of a t e r. fabrikanten llette vooral op ons bekend stiket, opdat men U geen jos namaaksel opdringe. wegens ziekte, ecre flinke |)ij A. DE POORTER, Hansweeri een miDu'en vaD do hofstede k Ibij D. VERDONK, Kfoetinge. 3 een auwd) ben< odigd bij C. DOfflJ Kattendijke. f 9) (Slot.) Het moge in het licht der jongste ver- liezingen eenigszins vermetel schijnen de "athoiieke Centrumspartij voor te stellen ils den hechten burcht tegen de socialisten ,n andere „Vaterlandslose Gesellen", toch dit geheel overeenkomstig de waarheid. Zeker, niet ongehavend kwam de Cen- trumspaitij uit den strijd. Tien districten loest zij laten in de handen harar tegen itanders, maar wij zagen in het vorig artikel, dat de veretnigde aanval van li- iralen en socialisten, met grooter woede jdan ooit tevoren ondernomen, juist iu die flistricten het felst was, waar de verliezen les te schrijnender zouden gevoeld worden in het Kathulieke kamp. De anti-katholieke brachten hadden het er op gezet, juist in le bisschopssteden Keulen, Freiburg, Würz- burg den Centrumsman zijn mandaat te ontrukken, om voor de heele wereld te kunnen uitjubelen, de gehate clericalen op het pijnlijkst te hebben getroffen. Maar men vergete niet', dat bij de eerste verkiezingen het Centrum 83 zetels ver- toverde, tegenover de socialisten 61, de [conservatieven 36, de burgerlijke liberalen slechts vier. Eene partij die bij den eersten kanloop uit eigen kracht meer dan tachtig ketels bezet of ruim k/E van het geheele aantal, mag met recht en reden eene partij worden genoemd, die wortelt in de breede agen van het Katholieke Duitsche volk, eene partij die het vertrouwen der kiezers aezit, een partij, die politiek zeer sterk staat en wiens positie door geen andere partij in den Rijksdag wordt geëvenaard. Maar de socialisten dan met hun 4.000.000 Btemmen? Het Nederlandsche Katholieke dagblad „Het Centrum" heeft het zoo juist gezegd Twee millioen stemmen op de can- didaten van het Centrum uitgebracht, beteekeneu twee millioen kiezers, die geheel en al tot de partij behooren, katholiek zijn in en buiten de kerk, deel uitmaken van katholieke organi saties, katholiek zijn van het woord en van de daad, en zich hun geloof niet schamen. Menschen van beginsel, die weten, wat zij willen Vier millioen stemmen op de socia listen uitgebracht, beteekeneu vier millioen kiezers van zeer diverse pluima ge, tezamen een verwarde massa vormend met zeer groote principieele en andere verschillen. Tot handelen geroepen zouden zij aan de spraakverbijstering bij Babel's torenbouw herinneren. Twee millioen Centrum-kiezers zijn twee millioen katholieken. Maar zelfs de meest verwoedesoeia. list zal niet durven beweren, dat de ruim vier millioen kiezers van de socialistische candidaten, ook vier mil lioen socialisten zijn. Nog geen vierde part. De sooialisten zijn daarom alleen als parlementaire partij het sterkst. En deze redeneering is niet gedaan om let verlies vnn het Centrum goed te praten, tis geen praatje „pour basoin de la cause". Dok do Berlijnsche correspondent van de RNieuwe Rotterdamsebe Courant" doet in "Zijn brief, geschreven tusschen het eerste en tweede deel der herstemmingen, duide lijk uitkomen, dat een massa ontevredenen Als bijloopers van de socialisten fungeerden en op de socialistische candidaten stemden, Men heeft in het liberale kamp ge dacht, dat de ontevredenen hun toe vlucht tot hot liberalisme zouden nemen. Dat is een overschatting van het politieke besef van den Duitschen burger geweest. Voelt deze zich ver keerd behandeld, dan strijdt hij daar niet op de meest tactische wijze tegen met zijn stembiljet, maar hij gebruikt de eenige gelegenheid, dat hij in het bestuur van deu staat eens meepraten mag, om zijn boos gemoed lucht te geven. Socialistisch te stemmen is voor velen een soort van politieke baldadig heid uit wraakzucht. Dat werkt met eon knaleff ct, en men heeft er meer plezier van, dan dat mei. een liberaal in den Rijksdag helpt, die daar toch niets bereikt of uitricht. Een millioen socialistische stemmen op eenmaal meer, dat voelt de regeering als een vuistslag, en erger dan tien redevoeringen van een burgerlijk afgevaardigde. Onder de socialistische stemmers, daar is het „zielende" element te zoeken dat thans ook in de gemoederen van vele liberale leiders zij hebben er reden te over voorraast. Maar de liberale kiezer, de gemeene man, neemt het kalmer op. Wordt hij werkelijk in vuur gebracht, dan neemt hij niet den omweg eerst om een liberaal en dan een socialist te stemmen. Hij vereenvou digt het proces Zoo zal men, dunkt mij, de houding van de kiezers moeten verklaren. Zeker, ook hier en daar, doch zeer schaars, had de Oentrumscandidaat zijn zetel voor een deel aan libGrale stemmen te danken, maar waar het Centrum, geplaats tusschen de keus óf een liberaal óf een sociaal-demo craat, bjj de herstemmingen uit patriotische trouw aan eerstgenoemde zjjn steun schonk, daar mag de enkele winst die het door de hulp van liberale zijde in den schoot viel, niet op één ljjn worden gesteld met de grove winsten, die de partjj der revolutie plukte van de ontevredenheid van tiendui zenden, die door hun stem te geven aan den socialist de regeering een hak wilden zetten. Vriend en vjjand erkennen dan ook dat het Centrum een politieke partjj vormt, die eerbied afdwingt en ook nu nog omhoog rijst als een hechte toren, indrukwekkend door zjjn massale vormen. De „antirevolutionaire „Standaard'1 voor de herstemmingen de stand der partijen besprekende, geeft alle eer aan het Centrum, dat met zjjn kleine of groote honderd zetels nu reeds 30 jaar zijn machtige positie wist te behouden. In 't kiezerscijfer ging het Centrum regelmatig van 1.182.000 op 1 179.000 kiezers vooruit, maar het aantal zetels waarover het in die 30 jaar beschikte, liep nooit hooger dan 106, en daalde nimmer beneden de 96 l) In het Centrum heeft men alzoo met een goad-georganiseerde, zich vrijwel gelijkblijvende macht te doen. Bij de Protesfantsche getoovigen staat 't daartegen geheel anders. Ge deeld in allerlei smaldeelen, hebben de Protestantseh-orthodoxen sedert de dagen van Stahl en Von Kleist Retzow zich nooit meer op geestelijke basis weten te vereenigen. Ze bleven meest koers houden in het Conservatieve zog, verliepen voor een deel in agrari sche politiek, en schuilden voor een ander deel onder het roode vaandel. Leuze onder hen bleef: Politiek en Religie bljjve gescheiden. Hierdoor werd hun macht verbrokkeld, ontbrak het hun aan bezieling, en misten ze een leidend beginsel. Feitelijk zijn het alleen de Roomsch Katholieken en de Sociaal d mocraten, die door trouw aan een eigen beginsel, door een alle fracties saambindende eenheid en door een organisatie die schier vanzelf kracht oefent, zich een toekomst wisten te verzekeren. De correspondent van de „Nieuwe Rot terdamsche Courant" schrijft dato 24 Januari uit Berlijn: „De kracht van feet Centiurn schuilt hierin, dat bet bij eiken positieven arbeid, waaraan rechterzijde en nationale liberalen deel willen en moeten nemen, zijn voor waarden kan stellen". „In den nieuwen Rijksdag", schrijft de hoogleeraar Biermer uit Giessen aan de liberale „National Zeitung", „zal het Centrum nog meer dan tot dusverre den doorslag geven. Zonder de hulp van het Centrum heeft de regeering gem meer derheid, die in staat is tot het leveren van degelijken arbeid. Vooral in vragen van handelspolitiek is zij geheel afhankelijk van die onoverwinnelijke middenpartij". Voor bet Centrum geldt natuurlijk met de noodigo reserve het woord van Groen van Prinsterer: „in ons isolement ligt onze kracht". Hoe minder het Centrum regeeringspartij wil zijn, hoe sterker het staat en daarom is de opmerking zoo juist, die onlangs in de „Vingtième Siècle werd gemaakt, dat ofschoon er geen formeel „zwartblauw blok" bestond, toch de ver bintenissen van het Centrum met de conservatieven, vruchten van wederzijdsch dienstbetoon, aan de Katholieke partij bij de jongste verkiezing nadeel hebben toe gebracht, haar hebben gehinderd in een onafhankelijke, voor het kiezersvolk volko men geruststellende houding. Weifelende, principieel onvaste Roomsche kiezers hebben het Centrum als, „te conservatief gaan wantrouwen en zijn in de armen geioopen der partij, die voortdurend het oud- Hollandsche spreekwoord bewaarheid maakt „veel beloven en weinig geven doet de gekken in vreugde leven". Het Centrum is ten slotte het groote verzamelpunt voor allen die een schutse en afweer zoeken tegen het roode gevaar en den stroom van godsdienstloosheid en verontzedelijking, die de maatschappij met den ondergang bedreigen. Daarom zijn er ook vele niet-Katholieken, die met prijzenswaardige helderheid van oordeel in de Katholieke partij het bolwerk zien der ware vrijheid. De Protestansche „Daily Mail" bevatte onlangs een lange correspondentie uit Keulen waarin vermeld stond, hoe een Lutheraan, vroeger vooruitstrevene liberaal, den oor respondent van het Engelsche blad mede deelde, dat hij steeds een Centrumman zijn stem gaf, wijl hij tot de erkenning was gekomen, dat het Centrum de eenige partij was, die op den duur den wassenden vloed van het socialisme kan indammen en als steunpunt kan dienen in het uiterste gevaar. 2) Ten slotte de vrarg, of de geweldige tegenslagen te Keulen, Dusseldort, Würz- burg en elders door het Centrum geleden, niet de vrucht zijn van een minder goed te keuren richting, die zich in het Centrum openbaart en welke de „Keulsehe" wordt genoemd in tegenstelling met eene andere, „Berlijnsche" geheeten en door sommigen voor de rechtzinnige gehouden? Dit is een zeer moeielijke kwestie, wier oplossing niet dan na een nauwgezet onderzoek van de Duitsche Katholieke toestanden mogelijk is. Geide richtingen hebben hunne aan hangers in de pers, in alle standen der leekenwereld en in alle rangen der geeste lijkheid, terwijl een afdoende, beslissende uitspraak van hoogerhand tot heden toe neg niet is gegeven omtrent het al of niet verkieselijke van een der beide richtingen. Dat intusschen het bewaren van den echten katholieken geest bij zich zeiven en het aankweeken van dien geest bij het Roomsche volk de „conditio sine qua non" is voor het voortbestaan van het Centrum als krachtige, ordelievende Roomsche partij, spreekt vanzelf. En dat zal, zegt „DeTijd", „zoolang de katholieke politieke leiders en de voorman nen der sociale actie het katholieke vaandel hoog ontplooid houden en zich trouw en vast aaneengesloten scharen rondom hen, die met het geestelijk-opperherderlijk gezag bekleed en, zij mogen dan den naam dragen van Korurn of Kopp of Fischer 3), met gelijke rechten en met dezelfde macht door den H. Geest aangesteld om de Kerk Gods te basturen ook op maatschappelijk gebied voor de Katholieken de aangewezen raadslieden en voorlichters zijn." Dan mag de partij, door Windhorst groot gemaakt, hare volgelingen veilig voor hare beginselen bezielen en, met gerust hart en hoopvol gemoed, hot katholieke volk voor gaan in den strij 1 onder de pakkende leuze, die bij de jongste verkiezingen een harer verkieziDgsreclamekaarten versierde Zentrumsbanner wehe, fliege Uns voraus in das üofeeht! Zentrumskampfer, stehe, siege! Auffiir Wahrheit, Freiheit, Recht!*) Thans voor het eerst 93. Het aantal stemmen op de Centrnmskandidaten uitgebracht, is 6Chter niet verminderd, maar grooter geworden. Zie de „Vingtième Siècle" van 24 Januari 1910, p. 2. Mgr. Korum, bisschop van Trier, geldt voor aanhanger der „Berlijnsche" richting evenals kardinaal Kopp, vorst bisschop van Breslau, Kardinaal Fischer, aartsbisschop van Keulen geldt voor aanhanger der „Kenlsche" richting. 9 Centrumsbanier, waai uit en vlieg ons vooruit in het gevecht I Centrnmsstrijder, sta vast, behaal de zege Op, voor vrijheid, waarheid, recht. PERIM, 1 Febr. Twee ItaliaaDsehe oorlogsschepen bombardeerden Pbeik-Said en vertrokken oogenblikkeljjk daarop naar het Noorden. PERIM, 1 Febr De Italiaansche oorlogs schepen hebben vandaag het bombardement op de Turksche havens aan de kast van Yemen voortgezet. Sheik Said is tot nu toe voor een tweede beschieting gespaard gebleven. PARIJS, 1 Februari. Thans is vastgesteld dat 28 van de Turksche passagiers van de „Manouba" tot het Roode Kruis behooren. Zjj kunnen hunne reis voortzetten. De andere passagier is ziek en zal te Frioul bljjven tot hfj beter ia. Op den laatste zjjn vei dachte documenten gevonden, zoodat aan dezen geen verlof zal gegeven worden naar Tunis te gaan. Kustblokkade. De Italianen moeten de blokkade van het Zuidwestelijke ge deelte van de Arabische kust op strenge wjjze uitoefenen, zoodat de handel van Aden op dat kunstgebied geheel heeft opgehou den Ook het stoomschip Luna uit Bombay is door de Italianen aangehouden, terwijl het stoomschip Meyoen, van de Perim Coal Cy., de Turksche vuurtorens niet meer van kolen voorziet. De Duitsche en Italiaansche consuls te Aden hebben schikkingen getroffen, om een stoomschip naar Hodeida te zenden, ten einde er alia Europeanen vandaan te halen Men vreest nl. voor een bombarde, ment ook van die plaats, zooals bekendis. Het Fransch-Italiaanschein- c i d e n t. Tusschen de Fransche en de Italiaansche regeeiingeu zijn besprekingen gaande om te komen tot vaststelling van de verschillende geschilpunten betreffende de opbrenging van de Carthage en de Manouba, welke naar het Haagsche Hof van arbitrage verwezen zullen worden. De Fransche regeering heeft reeds den advocaat bi) het hof van appél, Fromageois, belast met het onderzoek naar de wettigheid van het optreden der Italiaansche oorlogs schepen en de schade, die daardoor is geleden, punten, waarover het Haagsche Hof zal te oordeelen hebben. Waarschijnlijk zal Fromageois in den Haag het Fransche standpunt verdedigen EUGEhl»». Kardinaal Bourne over Godsdienstige opvoeding. Za terdag hield Z. E kardinaal Bourne een rede tot meer dan duizend katholieke onderwijzers, vergaderd in de Cathedral Hall te Westminster. Kardinaal Bourne wees op de groote verbeteringen, die in de positie der onder wijzers hadden plaatsgevonden, waarvoor zjj God moesten danken. Z. E. sprak verder over de rechten der ouders op het gods dienstig onderricht hunner kinderen. Het recht tot onderwijs was aan de ouders gegeven en kon alleen door de ouders aan den Staat overgaan. Dit was de zuivere waarheid en dit beginsel was in de Engelsche wet niet erkend. De onderwijzers zouden moeten pal staan voor 't recht der ouders, dat God zelf gegeveu had en dat geen Staat hun kon ontnemen. Zjj zouden nooit mogen vergeten, dat zjj niet op de eeiste plaats verplichtingen hadden jegens den staat, doch jegens God zelf en jegens de ouders, die hunne kinderen aan hen toevertrouwden. D U r 8 C H L, A X D De part jj en in den Duit schen rijksdag. Het is bjjna overbodig het nog eens te zeggen we merkten het dezer dagen reeds op na elke parlemen taire verkiezing, in welk land ook, krijgt men, wat de sterkte der partijen betreft, berekeningen, die niet met elkander klop pen Veoral onmiddellijk na het bekend worden van den einduitslag loopen die berekeningen sterk uiteen. Eerst later, als de verschillende afgevaardigden gelegen heid hebben gevonden, om duidelijk kleur te bekennen, is het mogelijk met juistheid zóó, dat men ook omtrent één of twee zetels niet meer in het oDzekere verkeert de sterkte der partjjen te bepalen. ZOO ZIET EEN BUS ER UIT. Met volle gerustheid kan aan het publiek de beoordeeling van dit fabrikaat worden over gelaten. 1 Kg. 1.50 /4Kg. Z0.42£ Een onzer belangstellende Duitsche lezers zendt ons een berekening, volgeDS welke de nieuwe Duitsche Rijksdag in vergelijking met den vorigeu aldus is saamgesteld V r o e g e i'. Rechts, Conservatieven 59 Rijkspartij Centrum Econ. Ver. en Reform partij Polen Els. Lothar. Welf en 25 103 21 20 8 1 Links. Nat.-Liberalen 51 Vrijzinnigen 49 Soc.-Democr. 53 153 1 Deen 6 Wilden)' 237 (meerderh. 87) 160? Thans. Rechts. Conservat. 43 16) Rrjkspartij 14 II) Centrum 92 11) Ec. Ver. en Reformp 13 8) Polen 18 2) Els en Loth 7 1) Wel fen 5 (-f- 4) Beiersche Boerenbond 2 (-f- 2) Wilden(Po- sadowsky, Hejjl, Op- persdorf, Becker) 4 (-j- 4) 198 Links. Soc.-Dem. 110 (-|-57) Vrijzinn. 41 8) Nat.-Lib. 44 7) Duitsche Boerenbond 2 (-)- 2) 197 (of 199) dus f- 44 6} 1 Deen 1 Wilde) twijfel achtig. Onder de Dationaal- liberalen z e k e reen tiental moer naar rechts overhellende dus 39. De Rijksdag op het doode puut 1 De Deen geeft den doorslag. („De Tijd") Geen militaire voorstellen. Naar de „Vossische Ztg". weet te melden, zal de regeering aan den nieuwen rijksdag geen bijzondere militaire voorstellen voor leggen, en vooral de benoodigde gelden voor de militaire plannen zullen in de gewone begrooting worden opgenomen. Het blad ziet daarin het bewijs, dat de ijjkskanselier niet aanstuurt op een ontbin ding van den rijksdag. Een nieuwe verzekerings wet. Er is een wetsontwerp in voorberei- ding, dat waarschijnlijk eerst tegen den herst in den Rijksdag in behandeling za[ worden genomen, en dat ten doel heefj personen, die vrijwillig hunne hulp verleeneg

Krantenbank Zeeland

Nieuwe Zeeuwsche Courant | 1912 | | pagina 1